Κλείνω τα μάτια μου
να βουτήξω στην σκέψη σου.
Λέω και σκούζω δυνατά
επειδή υπάρχεις θα υπάρχω
και θα υπάρχω έως ότου θα υπάρχεις..
Μετρώ τα χρόνια μου
και τα βρίσκω αμέτρητα..
Οι υποψίες μου λένε ότι τραβούν
ως μέχρι πέρα απ ' τα δώδεκα χιλιάδες χρόνια..
Σταματάω στιγμή
να πάρω ανάσα απ' την ανάσα σου.
Θέλω να σου γράψω τραγούδι
και μπερδεύω τα λόγια μου.
Θέλω να σου ειπώ τραγούδι
και η μνήμη μου δεν με βοηθάει.
Παίρνω το δρόμο
να επιστρέψω
από εκεί που ξεκίνησα
και βρίσκω τα σπίτια αμπαρωμένα.
Βρίσκω τα αμπέλια μου
και τα χωράφια να μην υπάρχουν πια.
Ρωτάω τι γένηκε
και μ' απαντούν οι αντίλαλοι
της εγκατάλειψης.
Βλέπω την ερημιά
να κυριεύεται ακόμη
και ως τις παρυφές
της αμαρτωλής πολιτείας.
'Ολοι βιάζονται
να φτάσουν όμως που??
Κλείνω τα μάτια μου
να βουτήξω στην σκέψη σου.
Λέω και σκούζω δυνατά
επειδή υπάρχεις θα υπάρχω
και θα υπάρχω έως ότου θα υπάρχεις..