HIS EMINENCE METROPOLITAN ARCHBISHOP SOTIRIOS
Greek Orthodox Metropolis of Toronto Canada
1 Patriarch Bartholomew Way (86 Overlea Blvd)
East York, Ontario M4H 1C6

Σεβασμιότατε:

'Οπως σας έγραψα και στην επί της 25ης Ιουνίου, 1999 επιστολή μου ο Ελληνισμός του Oakville ημέρα με την ημέρα μεγαλώνει όλο και περσότερο επειδή, για κάποιους λόγους, ομογενείς απ' το Τορόντο απ' το Μόντρεαλ αν θέλετε ή άλλες πολιτείες, τα νέα παιδιά αφού παντρεύονται, μη βρίσκοντας δουλειές φαίνεται, έρχονται εδώ, αγοράζουν σπίτια στο Oakville και μπορεί να δουλεύουν εδώ ή και αλλού στις γειτονικές πολιτείες. Σας το λέγω αυτό μετά βεβαιότητας επειδή προσωπικά παίρνω το καιρό, και κάθε χρόνο στον τηλεφωνικό κατάλογο της Bell Canada, γραμμή την γραμμή, ψάχνω και καταγράφω κάτω τα ελληνικά ονόματα. Ο ελληνικός πληθυσμός λοιπόν στην πολιτεία μας, ξεπερνάει τους χίλιους, εκτός τον Ελληνισμό του Burlington είτε και της δυτικής Mississaugaς. Σαν πρόεδρος λοιπόν που είμαι εδώ, κι' επειδή ο Ελληνισμός ξεκίνησε δυστυχώς αργά να οργανωθεί σε κοινότητα, λέγω, η οργάνωσής του είναι πολύ δύσκολη και τούτο για τους εξής λόγους:

1).    Τα μέλη που ήδη αποτελούν την σημερνή Κοινότητα η ηλικία τους τα 80% από αυτούς, είναι πάνω από 60 χρονών. Είναι συνταξιούχοι με δυστυχώς, ταπεινότατες συντάξεις κι' αν ακόμα έχουν κάποια ακίνητα ορισμένοι, ή και όλοι το σπίτι τους ξεχρεωμένο, δεν σημαίνει πολλά αφού τα χρήματά τους είναι μετρημένα κι' έτσι η συμπεριφορά τους είναι συμπεριφορά συνταξιούχου που δυστυχώς ο συνταξιούχος της χώρας αυτής είναι ο πιο φτωχός (συνταξιούχος) στον κόσμο. Ωστόσο ετούτοι είναι η δύναμης της σημερινής Κοινότητας.

2).    Οι ελληνικές επιχειρήσεις στην περιοχή είναι λίγες, αλλά και πολύ αδύνατες.

3).   Η νεώτερες γενιές απασχολημένες με την ανάγκη της καθημερνής ζωής του ο καθένας, αναθρέφοντας την φαμελιά του κλπ, δεν έχει -και με δίκιο μεγάλο- την φλόγα του παλιού μετανάστη.. (Θυμάμαι τα παλιά χρόνια στο Kingston Ontario κείνα τα θεριά οι Έλληνες της πρώτης γενιάς: Σαν έβγαιναν γύρα, ο παπάς ο πρόεδρος και δυο ακόμα, για να μαζέψουν λεφτά για την εκκλησία και την κοινότητα, τους πέταγαν στον πάγκο απάνω -μέσα στα μαγαζιά των- την λίστα, και κείνοι κοίταζαν να δουν τι έδωσαν οι άλλοι για να βάλουν αυτοί τα διπλά.) Σήμερα για να εξοπλισθεί μια Κοινότητα χρειάζεται πάρα πολλά χρήματα που δεν υπάρχουν. Αυτό το ήξερα και αφού μπήκα πρόεδρος αμέσως προσπάθησα, και ακόμα προσπαθώ, να βρω τον τρόπο το πως θα κάνει η Κοινότητα λεφτά. Χαριτολογώντας θα σας πω κι' αυτό:

Στις αρχές της προεδρίας μου συνάντησα τυχαίως έναν Εβραίο παλιό γνωστό μου και του λέγω:
- «Εσένα σε έψαχνα να σε βρω γιατί θέλω να με βοηθήσεις».
- «Ποια είναι η φασαρία σου και θα σε βοηθήσω» μου λέγει. Του απαντώ:
- «Να, έγινα πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας, κι' επειδή ξεκινήσαμε τώρα και λίγα χρόνια περίπου, η Κοινότητά μας είναι φτωχή, κι' εγώ σαν πρόεδρος, θέλω να εργαστώ για να κάνει η Κοινότητα χρήματα. Μπορείς να μου πεις τον τρόπο;;»
-«Α, δεν έχεις φασαρία, πολύ εύκολα!» μου λέγει ο φίλος μου και συνέχισε:
- «Θα πας στην Ελληνική Κοινότητα του Hamilton και θα σου δώσουν 50.000,00 δολάρια, Θα πας στο Τορόντο και κείνοι θα σου δώσουν 200.000,00 δολάρια.»
πήρε πνοή ο φίλος μου ο Εβραίος, σκέφτηκε λίγο και συνέχισε:
- «Θα πας στο Holiday-in θα νοικιάσεις μιαν αίθουσα μεγάλη και θα καλέσεις τον κόσμο.. Και επειδή είναι για τον σκοπό της Κοινότητας να οργανωθεί θα βάλεις το πιάτο 200, 300, ή και 500 δολάρια»
- «Κανέναν άλλο τρόπο;» βιάστηκα να τον ρωτήσω.
Εκείνος γύρισε το κεφάλι, θαρρείς θυμωμένος όπου τον διέκοψα σα να αποφάσισε να φύγει, το ξανασκέφτηκε και κοιτάζοντας με τώρα στα μάτια, μου λεει:
- «Εντάξει, τότε να πας στο Bingo εδώ της πολιτείας, να τους ζητήσεις να σου πουν τι έχουν ανοικτά και να το πάρεις..»

Και να σας πω ενώ όλα αυτά τα παραπάνω του φίλου μου τα πήρα όλα γι αστείο τουλάχιστον για εμάς τους 'Ελληνας.. Μπορούσε για τους Εβραίους να είναι σωστά και αληθινά όχι όμως για εμάς (!) και ιδιαίτερα σε τούτους καιρούς, όπου η κοινότητά μας ευρίσκεται κατά πως σας εξήγησα παραπάνω. Τέλος πάντων κράτησα την ιδέα για τον Bingo. 'Ετρεξα λοιπόν την ίδια μέρα και πήγα στους υπεύθυνους. Εκείνοι, μου είπαν, ότι έχουν 40 οργανισμούς που περιμένουν να πάρουν σειρά… Εάν όμως μπορούμε να βάλουμε $15.000,00 δολ. εγγύηση, είναι ανοιχτό και μπορούμε να πάρουμε το muster Bingo που θα γινόταν τα (περσινά) Χριστούγεννα. Το κέρδος ως μου είπαν, για την Κοινότητα θα ήταν για 4 ώρες μόνο, γύρω στα $10.000,00 δολ. Τα πιλαλήματα γι' αυτή την δουλειά ήταν πολλά. Έφερα τον υπεύθυνο στο συμβούλιο να εξηγήσει, να καταλάβουν και να συμφωνήσουν για την εγγύηση όπως και το έκαναν. Έπρεπε να περάσουμε από την πολιτεία και το κράτος τελικά οι τελευταίοι μας έκοψαν και δεν μας έδωσαν την άδεια.

Κάνουμε γιορτές, και διάφορες εκδηλώσεις της κοινότητας πολλές μέσα στο χρόνο, κοινοτικό Picnic κλπ, Αλλά από όλα αυτά, τα καθαρά χρήματα που καθάρισε η Κοινότητα όλα αυτά τα χρόνια είναι πολύ λίγα για να μπορέσει να πάρει -ένα έστω και μικρό- δικό της κτίριο, όπου της είναι απαραίτητο για μια σωστότερη και ολοκληρωτική οργάνωση του πληθυσμού της.

Η εκκλησία είναι το πρώτο κλειδί που θα μπορούσε να φέρει αποτέλεσμα. Η πρώτη γενιά (του μετανάστη) πιστεύει ακλόνητα και αυτό είναι το λάθος της (!) ότι ενώ η εκκλησία είναι πολυέξοδη (όπως οι περσότεροι εδώ λένε), ότι αφού σε μισή ώρα περίπου μπορείς και διαλέγεις και πας σε οποιαδήποτε εκκλησία των γειτονικών πόλεων γιατί να κάνεις δική σου; Λησμονώντας έτσι, ότι μη έχοντας δική τους εκκλησία, μεγάλωσαν την δεύτερη και τρίτη γενιά, με δίχως την παράδοση της εκκλησίας, αφού και τώρα, αλλά και τότες μόνοι τους -σχεδόν- πήγαιναν και πηγαίνουν στις εκκλησίες.

Αυτά και πολλά άλλα θα μπορούσα ακόμα να σας αναφέρω σεβασμιότατε, αλλά για να μην σας κουράζω περσότερο, θα συντομεύσω την επιστολή μου λέγοντας τούτη την πικρή μου σκέψη: Ότι ο Ελληνισμός μας κάνει ένα βήμα μπροστά και δύο πίσω όπως λένε.

'Αραγε τελειώνοντας η γενιά του μετανάστη, -αναρωτιέται κανείς-, η οργάνωσής του θα είναι ευκολότερη; Και ακόμη και αυτό: Ο Ελληνισμός μας που η Ιστορία του πλησιάζει, ως λένε οι ειδικοί, ως και τα 12 χιλ. χρόνια κι' ενώ στις μέρες μας η πατρίδα μας (όπως ακούγεται) προοδεύει, όμως ο Ελληνισμός στην Διασπορά απελπιστικά όλο και χάνεται, και αυτό νομίζω γίνεται επειδή του λείπει μια -κατά τόπους ή και γενικότερη- συντονιστική κοινοτικοεκκληστική ηγεσία, που θα μπορούσε να βοηθήσει στην σωστή κατεύθυνση μικρών οργανισμών και κοινοτήτων καθώς του Halton εδώ Oakville, Burlington και Milton. επί παραδείγματι, όπου ο Ελληνισμός πλησιάζει τις 3 χιλιάδες άτομα (;) χωρίς γύρω του, τουλάχιστον για τα νέα παιδιά, να υπάρχει ούτε μια σοβαρή πραγματικότητα που να κινήσει μέσα τους κάποιο ενδιαφέρον για τους προγόνους, την γλώσσα, τα θρησκευτικά τους πιστεύω και την Ιστορία των.

Σας ευχαριστώ βαθύτατα

ευπειθέστατος
Κώστας Δουρίδας
Πρόεδρος Της Ελληνικής Κοινότητας του Oakvile.