1996    2008
    
τα δικά μου γραψίματα και άλλα..

  • Οδοιπορικό
    στο Καρδαρίτσι

  • τα Δημοτικά

  • ο Κολοκοτρώνης
    και το '21

  • Τραγούδια
    για την ξενιτιά

  • Τραγούδια
    στη γυναίκα μου

  • Συνομιλώντας -τότε- με
    τον 20χρονο εαυτό μου

  • τα Τραγούδια μου

  • στο Πρώτο ψίθυρο
    της εφηβείας

  • Γράμμα στον 'Ελληνα
    της Διασποράς


  • Επόμενη Ενότητα..
    Ακολουθείτε το τόξο για την επόμενη ενότητα
    Κώστας Δουρίδας Τραγούδια της αγάπης
    "Αφιερωμένα στην γυναίκα μου"
    Προηγούμενη  σελίδα Κεντρική σελ. της Ενότητας Επόμενη  σελίδα
    ηλεκτρονικό περιοδικό
    Λογοτεχνίας και πολιτισμού
    λα να δεις...
    ΠρώτηΣελίδα
    Οδοιπορικό στο Καρδαρίτσι
    το Καρδαρίτσι | τα Δημοτικά | το Εικοσιένα | της Ξενιτιάς | Angie | Μιλώντας τότε.... | Είσαι παιδί | τα Τραγούδια μου | η Εφηβεία και η Χαμένη μας Hiroshima | Καπνόν Αποθρώσκοντα: Γράμμα στον Έλληνα της Διασποράς
    SEARCH
     

    Τραγούδια
    της αγάπης

    H κυρά των αηδονιών

    Κυρά μου καπετάνισσα

    Μ' ένα φιλί

    Σαράντα αηδόνια

    Σου γράφω από τον Καναδά

    Ωϊμένα













    H κυρά των αηδονιών
    Λέω να βρω καιρό
    και να μετρήσω την ηλικία της θάλασσας
    από το βάθος των ματιών σου!.

    Στα πέντε σου δάχτυλα, στιγμή - στιγμή,
    δάκρυ το δάκρυ να κάτσω να συλλογιστώ
    τον ανθρώπινο πόνο ανά τους αιώνας!.

    Κι' επειδή ο θεός και τ' αστέρια του έδωσε
    ένα - ένα και με τάξη απλή, να ζωγραφίζουν στο κάθε σου
    βήμα μικρές παναγιές που ανασταίνονται, λέω:

    Tα μακρινά ηρωικά βουνά της Αρκαδίας μου,
    με χίλια μύρια χρώματα, με δυο στρατιές αγγέλους,
    Σου στέλνουν δώρο στην γιορτή Σου ένα κομμάτι
    ηλιοβασίλεμα να το κρεμάσεις στον λαιμό σου!

    Κι' επειδή στ' Oντάριο οι μήνες είναι σκληροί..
    Tα καραούλια απ' τις ψηλές τους τις κορφές στο Καρδαρίτσι:
    Ο 'Αγιος Γεώργιος, η Αγία Παρασκευή μαζί
    κι' ο 'Aγιος Κωνσταντίνος, σου στέλνουν γράμμα και γραφή,
    μαζί κι' ένα ματσάκι δεντρολίβανο να το κρατάς
    στον κόρφο σου να μην σε πιάνει αβάσκαμα.

    Κι' επειδή εγώ, και τους χρόνους εβασάνισα.. Λέω.
    Είναι καιρός τον εαυτό μου να γυρίσω πίσω να του διδάξω
    ανάγνωση και γραμματική, ώστε να μπορεί σωστά,
    να συλλαβίζει το όνομά σου!

    Μικρή κυρά μου αναργιανή, κυρά των αηδονιών
    της πετροπούλας και του κότσυφα! Kυρά του νου,
    της όσφρησης και της αφής, θα με περιμένεις;
    κι' εγώ το καρτερώ, να πάει η ώρα δώδεκα
    να πάει το μεσημέρι!...

    κ/δ
    η Μετάφραση:
    The Mistress of the Nightingales

    I aim to find the time
    And measure the age of the sea
    By the depth of your eyes!

    By your five fingers, moment by moment
    Tear by tear to sit and ponder
    Human suffering throughout the eons!

    And because God also did his stars provide
    One by one and in simple array, to portray at your each step
    Small Madonnas' being resurrected, I declare:

    The distant heroic mountains of my Arcadia,
    With a thousand myriad colors, with two legions of angels,
    Send you as a gift on the day of your patron saint a piece
    Of the sunset for you to hang around your neck!

    And since in Ontario the months are harsh...
    The lookouts from the tall peaks at Kardaritsi:
    Saint George and Saint Paraskevi together
    With Saint Constantine, send you an epistle and script,
    Together with a small bouquet of rosemary for you to clutch
    At your bosom for the evil eye not to seize you.

    And because I, did the years torment as well… I declare.
    It is time to take my self and go back to instruct him
    On reading and grammar, so that he may correctly,
    Articulate your name!

    My tiny selfless, mistress of the nightingales,
    Of the partridge and the blackbird. Mistress of the mind,
    Of the sense of smell and touch, will you wait for me?
    I too am in expectation, for the hour to go twelve
    For it to be noon!

     



    Κυρά μου καπετάνισσα
    Κυρά μου καπετάνισσα κυρά,
    σε βλέπω με την ρόκα σου να σαλαγάς τ αρνιά,
    κειδά στις ράχες τις ψηλές στο Καρδαρίτσι!
    Κι εγώ σου το βοσκόπουλο, την προσευχή να κάνω
    για σε τον τσάμικο!. Κυρά.

    Να σου πηδώ απ το 'να βουνό στ' άλλο να φέρνω φούρλες,
    και με του Ζάχου την φωνή
    να σου λέω την "Βοσκοπούλα"...

    Κι εσύ κυρά η Κιτσιαρέλαινα να σου χτενίζει τα μαλλιά
    και η παναγιά να σου φοράει γιορντάνια. Κι εγώ ζωσμένος
    τ' άρματα ν' αστράφτω! ο αστραπόγιαννος κυρά
    στην χρυσοπλούμιστη την φορεσιά του γέρου μου
    Κολοκοτρώνη! Να πάμε μέρα του βαγιού
    στην εκκλησιά του Αϊ Νικόλα!.

    Και σαν πιο κει πιο ύστερα, σαν έρθει εικοσιδυό Νοέμβρη,
    να πάμε πάλι να γιορτάσουμε τα δεκαοκτώ μας χρόνια παντρεμένοι,
    και νάχουμε τον παπαβασίλη στο Eυαγγέλιο...
    κ/δ



    Μ' ένα φιλί
    Πως τώθελα να το μπορώ
    -στ' ορκίζομαι φιλώ σταυρό!
    σαν επιμένεις να στο δείξω-
    στης θυμωμένης θάλασσας αφρό
    ορθός και με τα πόδια μου να πιλαλήξω!.

    Σαν τον Χριστό ή σαν τον Διγενή να ρθω
    στην Αυστραλία, εκεί που πας για λίγο
    χίλιες φορές στην αστραπή,
    να σου το πω μ' ένα φιλί, τρελή,
    το σ' αγαπώ κι' απέ να φύγω.
    κ/δ



    Σαράντα αηδόνια
    Σαράντα αηδόνια και μια πέρδικα, σαράντα Απρίληδες
    κανίσκι σούστειλα.. Δεκέμβριο μήνα.

    Και διάλεξα και μούλα γοργοπόδαρη,
    που σου την στόλισαν νεράιδες και ναυτόπουλα.
    Κανισκιοφόρη έβαλα το γιο πραματευτή,
    και γύφτους απ' την ανατολή, με σηκωμένα τα πανζάκια
    κι' ανυπόδητοι. Ντεληκανίδες!
    Γυμνόστηθοι, και με μαντίλι μαύρο στο λαιμό
    και κόκκινο μπερέ, να σου βαρούν νταούλια και κλαρίνα.
    Και μια τσιγγάνα βεργολυγερή, ηλιογέννητη
    'πω και θεέ μου!. να σου χορεύει σέρτικο!

    Σαράντα αηδόνια και μια πέρδικα, σαράντα Απρίληδες
    κανίσκι σούστειλα.. Δεκέμβριο μήνα.

    κ/δ



    Σου γράφω από τον Καναδά
    Σου γράφω από τον Καναδά τ' ακούς;
    Οι μέρες και οι νύχτες γίνανε αδελφές τώρα που λείπεις..
    και σαν δυο καλές νοσοκόμες μου ψένουν τσάγια και καφέδες.

    Καπνίζω πολύ τ' ακούς; και καθώς τούτο καιρό στ' Οντάριο
    χιόνια και χιόνια.. Λέω. Μάλωσα χθες με την καρδιά μου.
    Με κατηγόρησε, ότι είμ' αδρανής για σε που λείπεις. Τ' ακούς;

    Και η άμυαλη η τρελή παιδούλα, η πεισματάρα,
    μ' άφησε κι' έφυγε κλαημένη, και με τα πόδια
    μες τα χιόνια, από τα τώρα να πάει λέει, στο αεροδρόμιο
    και να σε περιμένει.
    κ/δ



    Οϊμένα.
    Κυρά καλή, κυρά σεμνή
    για πες μου το κειδά στ' αυτί
    -πάλι με λόγια ..θυμωμένα-
    Πόσο πουλιέται το κρασί
    Του χωρισμού, οϊμένα;
    κ/δ


    The LAND of GODS Since October 1996
    Oakville Ontario Canada
    Go to Home Page