Και είπε ο λαός μου:

«...Εκεί που πας στην ξένη γη θα σμίξεις και θα χαιρετηθείς με ψεύτες αγγελιοφορείς με γραμματείς πολλούς και φαρισαίους.. Θα σε πλησιάσουν με το χαμόγελο του φίλου και θα σου ειπούν πως είναι οι απεσταλμένοι μου.. Μην αφεθείς και να μην ησυχάσεις ποτέ.. Θα είναι οι πατριδοκάπηλοι! Όπου μυριάκις με πρόδωσαν: Καθώς θα τους ακούσεις να λένε ξετσίπωτα οι αιώνιοι αδιάντροποι: "Σας φέρνουμε τον χαιρετισμό επτά εκατομμυρίων απόδημων του Ελληνισμού".. Θα ξέρεις -κι' είναι το πρώτο για να καταλάβεις ότι μπροστά σου έχεις τους κόλακες μαζί και τους ψεύτες του λαού σου!. Και είπε ο λαός μου: Εκεί που πας στην ξένη γη μην φοβηθείς.. Εγώ κι' εσύ πορεύουμε την ιστορία στον ώμο μας. Κι' επά στην κορφή του 'Ολυμπου για δώδεκα χιλιάδες χρόνια φιλάμε σκοπιά το ανθρώπινο γένος. Μη φοβηθείς να σκούξεις την αλήθεια: Με την φωνή του Ρήγα στα μπουντρούμια της Οδησσού! με το ραβδί των φιλικών: «Πάρε όποιο δρόμο, όποια κορφή, ρώτα όποιο δένδρο θέλεις Μ' ακούς; Οι δρόμοι όλης της γης βγαίνουνε στην καρδιά μου! Μην ξεχαστείς κοιτάζοντας το φως. Τ' ακούς;.. Ναρθείς!»* * Τα χρόνια γίναν δίσεκτα και οι μέρες οργισμένες».

Γράμμα στον Έλληνα της διασποράς
Κώστας Δουρίδας
Oakville On Οκτώβρης 2001
* * Νικηφόρος Βρεττάκος.