Since 1996
    
το ηλεκτρονικο μας περιοδικό "Έλα να δεις"

  • Mια Φωτογραφία και ένας τόπος

  • ποιήματα τ' αγαπημένα

  • Δημήτρης Καραλής

  • Ελληνική Πεζογραφία

  • ο στίχος της ημέρας

  • Ανθολογίες της ΕΕΛΣΠΗ

  • Λογοτέχνες και λογοτεχνήματα

  • Δ Ε Λ Τ Ι Α Τ Υ Π Ο Υ

  • Θωμάς Πετρολιάγκης

  • Ελένη Κατσουλάκη

  • Το περιοδικό "Εποχές" Μάιος 1963 Απρίλιος 1967

  • Τα απομνημονεύματα τού Δία

  • Χριστιάνα Αβραμίδου

  • Γιώτα Στρατή

  • Μαρία Θανοπούλου

  • Αικατερίνη Σιδέρη

  • Διονύσης Δουζένης

  • Κώστας Καλύβας

  • ΤΟ ΚΑΡΔΑΡΙΤΣΙ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ

  • 'Aσπα Παπακωνσταντίνου

  • Παναγιώτης Τρανούλης

  • 'Aντρια Γαριβάλδη

  • Σπύρος Δαρσινός

  • Τι είναι ποίηση

  • Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

  • Μ. Καραγάτσης

  • ΟΙ ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΑΙΟΙ ΣΤΟ ΔΙΑΒΑ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ

  • Δέκα μύθοι και μία Ιστορία Εισαγωγή

  • ΕΛΕΝΗ ΤΖΗΚΑ

  • Χριστίνα Τσαρδίκος

  • Αλκυόνη Παπαδάκη

  • ΝΙΚΟΣ ΣΠΑΝΙΑΣ

  • Μάρω Σιδέρη

  • 'Αιντε λοιπόν Έλληνα μου

  • Φωτογραφία και περιήγηση

  • Βασίλης Παπαθεοδώρου

  • «H Πόλις εάλω!»

  • Αυτοί είμαστε οι 'Ελληνες!!!

  • 'Aξιον εστί το τίμημα

  • Τα μάρμαρα του Παρθενώνα

  • ο Ξενοφών Ζολώτας

  • η Γλώσσα μου η Ελληνική

  • Γιώργος Μπαμπινιώτης: Ο «ποιητής της γλώσσας»

  • ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

  • Δρ Θωμάς Σαββίδης : Γλώσσα και πολιτισμός

  • Prof. Minas Savvas THE VANISHING OF CONSCIOUS HELLENISM

  • Χαιρετισμούς και Αφιερώματα

  • Ημέρα μνήμης Πολυτεχνείου

  • Ένας όρκος και μια Ιστορία

  • Κριτικές Αναλύσεις

  • Γαβριήλ Παναγιωσούλης

  • Γιάννης Ανδρεόπουλος

  • Λάκης Φουρουκλάς

  • 'Ατυπη Λέσχη

  • η Ανθολογία «ΞΕΝΙΤΕΙΑ»

  • Νίκος Παλαμήδης

  • Οδυσσέας Πλατύρραχος

  • Κική Δημουλά

  • Στέλιος Καζαντζίδης

  • Η Νάνσυ Μπίσκα

  • Διονύσης Κονταρίνης

  • Γκαμπριέλ Μάρκες

  • Λάρρυ Κουλ

  • Δημήτρης Ζαχαρόπoυλος

  • Ρούλα Ιωαννίδου - Σταύρου

  • Χρήστος Νιάρος

  • Στράτος Δουκάκης :

  • Βάϊος Φασούλας

  • Ελευθερία Μπέλμπα

  • Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη

  • Εθνική Αντίσταση και Λογοτεχνία

  • Αφιέρωμα στον Γιάννη Ρίτσο

  • Κώστας Γεωργουσόπουλος

  • ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΜΟΥ

  • η ΜΑΝΗ

  • Όμορφη και παράξενη πατρίδα

  • Γνωρίστε το Oakville και τα πέριξ

  • Ο Νίκος Δημόπουλος

  • Γράμμα από το Γκύτερσλο

  • Τρισαγαπημένη ΑΡΚΑΔΙΑ

  • Δημήτρης Λιαντίνης

  • ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΙΔΡΥΜΑ

  • Hellenic American National Council

  • Ο Λόγος μέσα από τη Διασπορά

  • ΜΑΝΩΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ : Φοβάμαι...

  • Αχ Ελλάδα..

  • Γιατί δεν πήρε ο Νίκος Καζαντζάκης το βραβείο


  • Επόμενη Ενότητα..
    Ακολουθείτε το τόξο για την επόμενη ενότητα




    Αναζητώντας τον ελληνισμό στα... Ιμαλάια. Ταξίδι στο χωριό Μάλανα στις Ινδίες. Η παράδοση μιλάει για ελληνική καταγωγή των κατοίκων. του Ορέστη Ηλιανού Ήταν το φθινόπωρο του 1988. Επέστρεψα τότε μόλις από ένα ταξίδι στο βόρειο Πακιστάν και το μυαλό μου ήταν ακόμα γεμάτο από αυτά που είχα ζήσει, δει και ακούσει εκεί πέρα· απ' τις εικόνες και τα λόγια εκείνων των ορεσιβίων του Καρακοράμ και το Ινδικού Καυκάσου, που κρατούν μέσα τους άσβεστη την ανάμνηση των Ελλήνων και της πίστης της ελληνικής τους καταγωγής. Εντελώς κατά τύχη, έπεσε τότε στα χέρια μου ένα τεύχος του περιοδικού ,Discover India όπου ένα ζευγάρι Ινδών δημοσιογράφων περιέγραφε την επίπονη μετάβαση του σ' ένα χωριό, απομονωμένο πάνω σε κάποια πλαγιά των Ιμαλαΐων, που η παράδοση το θέλει να έχει ιδρυθεί 23 αιώνες πριν, από Έλληνες στρατιώτες που λιποτάκτησαν από το στρατό του Μεγαλέξανδρου μετά την εισβολή του στην Ινδία.

    «Να ο προορισμός του επόμενου ταξιδιού μου!» είπα, μόλις τέλειωσα το διάβασμα του άρθρου. Και τρία χρόνια μετά, πραγματοποιούσα αυτή μου την απόφαση.

    Δελχί, Μανάλι, κοιλάδα του Παρβάτι
    Το χωριό Μάλανα βρίσκεται στα βορειοδυτικά της Ινδίας στην επαρχία Hi-machal Pradesh , που είναι σφηνωμένη μεταξύ Πακιστάν και Κίνας, πάνω στη δυτική πλευρά της οροσειράς των Ιμαλαΐων, σε 3000 μέτρα περίπου υψόμετρο.

    Για να φτάσει κανείς εκεί από το Δελχί (600 χλμ. περίπου) χρειάζεται δεκαέξη ή δεκαεφτά ώρες με λεωφορείο ως την κωμόπολη Μανάλι, πάνω σε δρόμους ορεινούς, συχνά δύσβατους, όπου κυκλοφορούν ατέλειωτες ουρές από φορτηγά. συνέχεια

    ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ Δύο αντικριστοί λόφοι στα 1.000 μέτρα ύψος, στολισμένοι με παλιά πέτρινα σπίτια, σηματοδοτούν τον παραδοσιακό διατηρητέο οικισμό της Δημητσάνας. Πολλοί την ονομάζουν "Μπαρουταποθήκη" της Επανάστασης του 1821 και δεν έχουν άδικο. Εκείνη την εποχή λειτουργούσαν τουλάχιστον 14 μπαρουτόμυλοι (εργαστήρια παρασκευής πυρίτιδας) μέσα και γύρω από το χωριό, ενώ στην ευρύτερη περιοχή του Λούσιου ποταμού υπολογίζονται γύρω στους 90! Η περίοδος ακμής της Δημητσάνας ως εμπορικού κέντρου είχε ξεκινήσει από το 18ο αιώνα και κορυφώθηκε στην προεπαναστατική περίοδο. Στη θέση, πάντως, του σημερινού οικισμού τοποθετείται και η αρχαία πόλη Τεύθις, ενώ σώζονται τμήματα τείχους υστεροαρχαϊκής και ελληνιστικής περιόδου.

    Η εικόνα της σημερινής κωμόπολης των 1.000 κατοίκων περίπου εξακολουθεί να είναι εντυπωσιακή και, έτσι όπως ο ασφάλτινος δρόμος περνά από τον αυχένα του λόφου, στο κέντρο της, αξίζει κανείς να σταματήσει και να περιηγηθεί τα στενά δρομάκια. Το σπίτι όπου γεννήθηκε ο Πατριάρχης και οσιομάρτυρας Γρηγόριος Ε' είναι αναστηλωμένο και λειτουργεί ως εκκλησιαστικό μουσείο, ενώ το ίδιο εντυπωσιακό είναι και το πατρικό σπίτι του Παλαιών Πατρών Γερμανού. συνέχεια

    Φωτογραφία και Ζωγραφική:
    η Σελίδα του Αθανάσιου Βαζιάνη


    Η ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ Αν και με τον όρο ζωγραφική συνήθως εννοούμε την τέχνη που απεικονίζει μορφές στους τοίχους, για το ’γιον Όρος δεν ισχύει το ίδιο. Εδώ εκτός από τις τοιχογραφίες που καλύπτουν το εσωτερικό των Ναών και των Τραπεζών - των χώρων δηλαδή που χρησιμοποιούν οι μοναχοί για τα κοινά γεύματα - η τέχνη της ζωγραφικής απλώνεται και στις φορητές λατρευτικές εικόνες και το πιο χαρακτηριστικό στα εικονογραφημένα χειρόγραφα. Με άλλα λόγια, κάθε επιφάνεια που συμμετείχε στην λατρευτική ζωή, μπορούσε να ζωγραφιστεί, άσχετα αν ήταν τοίχος, ξύλο ή περγαμηνή και χαρτί. Έτσι μια μεγάλη ποικιλία έργων τέχνης ζωγραφικής που διασώθηκαν στο ’γιον Όρος σε απίστευτα μεγάλους αριθμούς, έρχεται να καλύψει τις γνώσεις μας για τον μεσαιωνικό κόσμο της δεύτερης χιλιετίας. Γιατί είναι αλήθεια ότι πολλές φορές από το παρελθόν γνωρίζουμε μόνον λίγα πράγματα και προσθέτοντας πολύ φαντασία προσπαθούμε να αναπαραστήσουμε την ζωή που πέρασε. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και με το Όρος, καθώς εκεί έχουν διασωθεί μεγάλοι αριθμοί έργων και κειμηλίων από τα οποία με ασφάλεια μπορεί κανείς να γνωρίσει το παρελθόν.

    Η ζωγραφική στους τοίχους, η τοιχογραφία, διασώζει στο Όρος παραδείγματα σε έκταση χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων, αριθμός που ακούγεται - και είναι στην πραγματικότητα - απίστευτος. Έργα αιώνων συσωρεύθηκαν στους τοίχους των εκκλησιών και των λοιπών κτισμάτων, δημιουργήματα πίστης αλλά και οικονομικής δύναμης σε καιρούς πολλές φορές χαλεπούς. συνέχεια

    ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ Η Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων περιλαμβάνει σήμερα στις συλλογές της 2.380 έργα Ελλήνων -με ελάχιστες εξαιρέσεις- εικαστικών δημιουργών, ενδεικτικά των ξένων επιρροών, των τάσεων και των γόνιμων αναζητήσεων που σημειώθηκαν στην εξελικτική πορεία της τέχνης μας από την ίδρυση του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους έως τις μέρες μας.

    Αποτελεί δηλαδή ένα αξιόλογο πυρήνα δυναμικής καλλιτεχνικής έκφρασης που σηματοδοτεί εν πολλοίς και το χαρακτήρα παράλληλα της νεότερης τέχνης στον τόπο μας, με τις διακυμάνσεις και τις αμφιταλαντεύσεις μεταξύ πάγιων θέσεων και ριζοσπαστικών αιτημάτων, την ιδιαίτερη εκάστοτε διαπραγμάτευση των ρευμάτων που ήρθαν από τα καλλιτεχνικά κέντρα του εξωτερικού, τη μορφοποίηση προσωπικών μέσων και την τελική ευθυγράμμιση προς μια τέχνη απεγκλωβισμένη από τα στενά όρια ελληνοκεντρικών απόψεων.

    Η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου της Αθήνας για την ίδρυση της Πινακοθήκης ενισχύεται θεσμικά το 1914 με την ανάθεση καθηκόντων Εφόρου στο ζωγράφο Σταύρο Παπαπαναγιώτου. Ωστόσο σποραδικές απόπειρες για την κατάρτιση των συλλογών πραγματοποιούνται μόλις το 1923. συνέχεια



    "Ο ΙΙ βασιλικός τάφος της Βεργίνας αποκαλύπτει τον Μ.Αλέξανδρο" Από τον Τριαντ.Δ.Παπαζώη, Ιστορικό Ερευνητή

    Μια 12-χρονη έρευνα στις ιστορικές πηγές, τα ταφικά κτίσματα, τα οστά και τα κτερίσματα των τάφων της Βεργίνας ανατρέπει μια ιστορική πλάνη που αφορά στην ταυτότητα των νεκρών βασιλέων της Βεργίνας.

    Το παρακάτω απόσπασμα, περιλαμβάνει τα κύρια επιχειρήματα της μελέτης αυτής με περιληπτικά στοιχεία από το ομώνυμο βιβλίο του συγγραφέα, και συνοδεύεται από φωτογραφίες ευρημάτων συνέχεια

    [ Αρχική Σελίδα | Χάρτης Πλοήγησης ] Χάρτης Πλοήγησης