Στην άκρη του ματιού: Ένα οδοιπορικό μέσα από τις σελίδες του ηλεκτρονικού περιοδικού "Έλα να δεις" της "LAND of GODS"

«Η Χώρα των Θεών», των ποιητών
και του καπνόν αποθρώσκοντα...
Ποσειδωνειάτες

Την γλώσσα την ελληνική οι Ποσειδωνιάτες εξέχασαν τόσους αιώνες ανακατευμένοι με Τυρρηνούς, και με Λατίνους, κι' άλλους ξένους. Το μόνο που τους έμενε προγονικό ήταν μια ελληνική γιορτή, με τελετές ωραίες, με λύρες και με αυλούς, με αγώνας και στεφάνους. Κ' είχαν συνήθειο προς το τέλος της γιορτής τα παλαιά τους έθιμα να διηγούνται, και τα ελληνικά ονόματα να ξαναλένε, που μόλις πια τα καταλάμβαναν ολίγοι. Και πάντα μελαγχολικά τελείων' η γιορτή τους. Γιατί θυμούνταν που κι' αυτοί ήσαν Έλληνες- Ιταλιώτες έναν καιρό κι' αυτοί· και τώρα πώς εξέπεσαν, πώς έγιναν, να ζουν και να ομιλούν βαρβαρικά βγαλμένοι -ω συμφορά!- απ' τον ελληνισμό.
"...Αδελφέ μου κλείνω τα μάτια μου να σε σκεφτώ και σε βρίσκω (με ευκολία) πάντα σκυμμένο κάτω από την λάμπα σου να καταγράφεις στο χαρτί την τεθλασμένη γραμμή που εγώ κι' εσύ (μαζί και εκατομμύρια άλλοι μετανάστες) πήραμε στην ξένη γη που όσο τα χρόνια μας περνάνε τόσο και ο φόβος μας μεγαλώνει αν τελικά τα καταφέρουμε να επιβιώσουμε σαν Έλληνες στην ξένη γη.."
Κώστας Δουρίδας
(γράμμα σε ένα φίλο συγγραφέα της διασποράς)