«Είμαι δημιούργημα του αμερικανικού
ονείρου και είμαι περήφανος γι' αυτό»

Μάικλ Δουκάκης

'Ηθελα να πάρω εδώ την αφορμή και να σου παρουσιάσω αυτόν τον μεγάλο μου ήρωα αλλά και θύμα των τελευταίων χρόνων της ελληνικής μας ιστορίας: τον 'Ελληνα της Διασποράς. Καθώς που τον βλέπω, στις καινούριες γενιές, απ' άκρη σ' άκρη, στην δραματική πλειοψηφία του, να έχει βαρέσει ντουγρού στην αφομοίωση. Με θλίβει.. Είναι βλέπεις κι' αυτός θύμα της νέας θεάς που λέγεται παγκοσμιοποίηση και αφομοίωση? 'Ισως. Και 'ισως από την καινούρια αυτή θεά, τα τελευταία χρόνια, η ίδια η πατρίδα μας μαζί και ολάκερος ο ελληνικός πολιτισμός μας να κινδυνεύουν.

Καθώς το Ιντερνέτ μπήκε πια στη ζωή μας και οι αποστάσεις μίκρυναν.. Τώρα στο σπίτι μας, μπορούμε και διαβάζουμε τα νέα απ' την πατρίδα, προτού ακόμα οι εφημερίδες στην Αθήνα, προλάβουν να φτάσουν στα περίπτερα! Λεω εγώ κι' εσύ από άκρη σε άκρη στη γη της Διασποράς, μπορούμε να μιλήσουμε με μια φωνή για την καινούρια μας πατρίδα.

Πριν τέσσερα χρόνια πήρα ένα e-mail από έναν πολύ σπουδαίο φίλο κι' αδελφό μου, συνελληνά μου, μετανάστης κι' αυτός στην Μελβούρνη. Είναι δυναμικός ποιητής και ανήκει στην Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών της Αυστραλίας, πονετικός και καλός πατριώτης. Ηγετικό στέλεχος και από εκείνους τους 'Ελληνες, που αναμφίβολα τιμούν τον Ελληνισμό της Διασποράς. Το όνομά του είναι Ιάκωβος Γαριβάλδης, και μεταξύ άλλων μου έγραφε τούτα τα λόγια: «Οι δίοδοι του απανταχού Ελληνισμού έχουν σίγουρα ανοίξει και είναι απαράδεκτο αν δεν επιτύχουμε με την τεχνολογία που έχουμε».

Τα απλά ετούτα λόγια, σταθήκανε για μένα θαρρείς, η αρχή μαζί και το «προσκλητήριο» του άλλοτε Ρήγα! Καθώς που στους δρόμους της διασποράς, βλέπω τον 'Ελληνα αδελφό μου μετανάστη, να κινδυνεύει περισσότερο από τα χρόνια του Ρήγα! Και γίνεται αυτό, επειδή τότες ο εχθρός του 'Ελληνα.. ήταν ορατός μαζί δυνατός και βάρβαρος! Ο σκλαβωμένος -τότες- 'Ελληνας, το γνώριζε καλά με τι είχε να κάνει και για τούτο ήτανε θέμα χρόνου και σωστής οργάνωσης να βρει την λευτεριά του από τον τύραννο. Και αφού πολέμησε μαζί και θυσιάστηκε την βρήκε(!) γιατί αυτό ποθούσε και είχε στο μυαλό του.

Σήμερα ο εχθρός του 'Ελληνα δεν είναι ορατός, γιατί δεν έχει πρόσωπο ούτε σάρκα.. αλλά βρίσκεται παντού σαν τον αγέρα!. Μερικοί τον είπαν καλοπέραση. 'Αλλοι ..πολιτισμό και παγκοσμιοποίηση.. Οι πιο τολμηροί τον είπαν αφομοίωση. Και ο 'Ελληνας μετανάστης σαν τον προπάτορά του Οδυσσέα αφημένος στο «μαγευτικό» τραγούδι των σειρήνων δεν αντιστάθηκε καθώς εκείνος!..... Επειδή κουρασμένος όλα αυτά τα χρόνια.. θαρρείς κι' ...αποξεχάστηκε?

Καλέ μου φίλε, Σε ένα τραπέζι στρογγυλό καθόμαστε σήμερα εγώ κι' εσύ. το λένε ο πλανήτης γη. Με το «Καπνόν Απoθρώσκοντα» θα σου μιλήσω για τα δικά μου προβλήματα που είναι και δικά σου. Την αγωνία μου λεω να σου αποδώσω.. Μαζί την αλήθεια μου παραστατικά και όπως την ζω, την βλέπω και μαζί την αισθάνομαι. Δεν θα σου κρύψω τίποτα! Μπορεί κάποια στιγμή να σου φανώ κουραστικός στην λεπτομέρεια. Μεροληπτικός στα κοινότυπα. Κι' επειδή κάπου - αφαιρούμαι: Αντί να σου μιλήσω για ΣΕΝΑ! Συγχώρεσέ με!!! Ξεχνάω να επαναλαμβάνω το ΕΜΕΙΣ! που είναι και η βάση της θείας εντολής που ΕΓΩ κι' ΕΣΥ, έχουμε πάρει ΕΥΧΗ μαζί και ΚΑΤΑΡΑ απ' τον παππού μας τον ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ, όπου μας λεει: Σαν 'Ελληνες, δεν πρέπει ποτές(!!!) να λησμονούμε την γη της πατρίδας, αλλά και κείνη που έγινε δεύτερη μάνα μας κι' απροκάλυπτα εδώ εγώ τώρα, σου την αποκαλώ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΓΗ της ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ!!

Και σου το λεω αυτό επειδή ΕΔΩ, εγώ κι' εσύ ΡΙΖΩΣΑΜΕ πια, με τα παιδιά μαζί και τα εγγόνια μας και οι ρίζες μας είναι τα παιδιά μας!!. Για τα παιδιά μας παλέψαμε μια ολάκερη ζωή και φύγαμε απ' την πατρίδα μας Ο αγώνας μας ήταν μαζί και ο σκοπός, για ένα καλύτερο αύριο στα παιδιά μας: Να συνεχίσουν δηλ. την ζωή τους με βάση την ελληνική παράδοση μαζί και την ιστορία των: Με αξιοπρέπεια και σεβασμό και όχι φανατισμό, στις κοινωνίες και μέσα στους χώρους της διασποράς όπου κι' αν βρίσκονται. Και γιατί όχι;; 12 χιλιάδες χρόνια λένε οι ειδικοί κρατάει η ιστορία του 'Ελληνα!!

'Ομως σήμερα, υπάρχει παντού και γίνεται μια «προσεγμένη» προσπάθεια, να κρύψουμε ή μάλλον να σκεπάσουμε την αλήθεια και αυτό θα το δεις στα λόγια του πρώτου επίσημου που έρχεται από την πατρίδα, που αφού τον υποδέχονται και τον χειροκροτούν, ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΠΑΝΤΑ -τελευταία μάλιστα και ..λιγοστεύουν- Εκείνος, θα πει στον «πανηγυρικό του» όλα και όσα δεν έχουν σχέση με τα παιδιά και τις καινούριες γενιές που χάνονται στην αφομοίωση. 'Ολα και όσα δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα του μετανάστη: δηλ. ΕΜΕΝΑ και ΕΣΕΝΑ αδελφέ μου.

..Και με αυτά και άλλα τέτοια, κυνηγήσαμε τον κόσμο από τις εκκλησίες, τα παιδιά από τα ελληνικά σχολεία.. Δεν σου κρύβω πως σε αυτό βοήθησε και η δολερή πολιτική όλων εκείνων όπου ποτέ δεν είδαν τον 'Ελληνα παρά με τη θεωρεία του γλοιώδη Κισινγκερ** Σκέψου ότι από αυτούς ακόμη πληρώνονται οι Ελληνοδάσκαλοι για να διδάσκουν τα ελληνικά στα παιδιά του μετανάστη.. Για ετούτο και σου λέγω στο άγριο αυτό παιγνίδι που γίνεται εις βάρος μας, εάν θέλουμε να επιβιώσουμε πρέπει να σμίξουμε την φωνή μας σε μια φωνή

ΕΙΣΑΙ το πρώτο μόριο από το σώμα μου και στην δική σου πνοή αναπνέω!. Υπάρχω κι' ευρίσκομαι ζωντανός και θριαμβεύω ή εξαφανίζομαι, ή απλώς ζω κι' αργοπεθαίνω.... ' Ομως εγώ επιμένοντας σου λεω: Στην αγωνία σου ΣΕ ζω και για τούτο τις νύχτες πετάγομαι απ' τον ύπνο μου, καθώς που ζητώ και θέλω, σαν μάνα στο πληγωμένο της παιδί να σκύψω και να ράνω την πληγή σου, επειδή ΑΥΤΟΣ είναι ο μόνος τρόπος να κρατηθώ στη δική μου ζωή. ΕΙΣΑΙ το δέντρο που βαθιά ριζώθηκε μες την ψυχή μου και θα υπάρχω αφού κι εφόσον θα υπάρχεις.. Σου λέγω ακόμη και τούτο: 'Οσο που ζω και όπου και αν ευρίσκομαι, ΠΡΩΤΑ θα μιλάω για ΕΣΕΝΑ και μετά για εμένα.

Δεν σου κρύβω πως έχω πρόβλημα (με το "Καπνόν Αποθρώσκοντα") να συνταιριάξω στο ίδιο "πανί", τα γεγονότα μαζί με τα συναισθήματα: Μπερδεύομαι λεω να βρω τον δρόμο τον σωστό επειδή ζητάω να ωφελήσω και όχι να ζημιώσω. Να επουλώσω -πληγές- και όχι να σκοτώσω. Να δώσω θάρρος και όχι να απογοητεύσω. Μα πάνω απ' όλα με το «Καπνόν Αποθρώσκοντα» ζητάω και θέλω να κτίσω το σπίτι μου όχι με τα υλικά που θα ήθελα να έχω αλλά με αυτά που έχω! Δεν παραιτούμαι απ' τον αγώνα, το όνειρο ήθελα να πω. Αλλά δεν θέλω να παραμείνω στο όνειρο μονάχα, παρά να προχωρήσω στην πράξη... Κι' έχω τα «εργαλεία μου πολύ φθαρμένα» και τα υλικά μου αδύνατα πολύ. Θαρρείς και μόλις ξύπνησα στα ξαφνικά σε τούτο ξεροχώραφο που ήταν παλιά περιβόλι;;

Ο κόσμος του «Καπνόν ποθρώσκοντα» δεν είναι μύθος και ιστορία αδελφέ μου, παρά μικρά σπασμένα γυαλιά από καθρέφτη που μέσα εκεί παραστατικά, θα με βρεις αποσπασματικά και με εξουθενωμένη φωνή, να σου δίνω την αναφορά μου με λόγια απλά να καταλάβεις: 'Οτι η μικρή και τεθλασμένη γραμμή που εσύ και εγώ ακολουθήσαμε στην ξένη γης δεν ήταν εύκολος δρόμος...
Νάσαι καλά!..

I wanted to take this opportunity to present to you the great hero and victim of the more recent years of our history: the Greek of the Diaspora. As I look around me, what I see everywhere is that in their vast majority the younger generations are drowning in assimilation. This makes me very sad… You see, the question that haunts me is whether the new Greek is also a victim of the new goddess of globalisation and assimilation. Perhaps he is. And perhaps our own country and with it the whole of Greek civilization have been placed at risk by this new goddess.

The Internet is now a complete part of our lives and has made distances shrink to nothing.. From our homes we are now able to read the news from home, even before the newspapers have reached the kiosks in Athens! I believe that it must be possible for you and me from the far corners of the land of Diaspora to be able to speak with one voice about our new homeland.

Four years ago I received an email from a very great friend and brother, a fellow-Greek, an immigrant like me, in Melbourne. He is a dynamically powerful poet and a member of the Society of Greek Writers of Australia; a compassionate and good patriot. He is a true leader and one of those Greeks who undoubtedly honour the Diaspora. His name is Iakovos Garivaldis, and among other things he wrote the following words to me: "The roads to Hellenism all over the world are definitely wide open and it is unacceptable if, with the technology at our disposal, we do not succeed"

These simple words were a starting point and acted on me like a new 'call to arms' from Rigas Velestinlis! The truth is that I feel that my Greek brothers, the immigrants, in the streets of the Diaspora, are in more danger than at the time of Rigas! The reason for this is that in those days the enemy of the Greeks was powerful and barbaric, but he was also visible! The enslaved Greeks of that time knew very well what they were dealing with and it was just a matter of time and good organisation until they could be free of the tyrant. After many battles and sacrifices, they finally found their freedom (!), because that was what they longed for and had firmly embedded in their minds and souls.

Today the enemy of the Greeks is not visible, he does not have a face, nor is he made of flesh and blood…He is everywhere like the wind! Some have called him the good life, others culture and globalisation…The boldest have called him assimilation. And the Greek migrant, like his ancestor Odysseus, has surrendered to the bewitching song of the sirens without resistance! Almost as if…exhausted from the years…perhaps he has forgotten himself?

My dear friend, we sit at a round table you and I. It is called planet earth. In "And Smoke Rising" I will speak to you of my problems which are your problems too, I will pass on to you my agony and anxiety …And with it, my truth in as vivid and graphic a way as I live it, see it and feel it. I will hide nothing from you! Perhaps at times I will seem boring and pedantic; biased in the commonplace. And because sometimes I become distracted and instead of speaking about YOU - Forgive me!!! - I forget to say WE, which is at the heart of the divine commandment which YOU and I have received as a BLESSING and a CURSE at the same time from our grandfather MAKRIYIANNIS, who said: As Greeks we must never (!!!) forget the land of our fathers, or that which has become like a second mother to us, and which I openly now call the BLESSED LAND OF THE DIASPORA!!

I am telling you all this because you and I have put down ROOTS HERE with our children and our grandchildren, and it is they who are our roots! It is for them that we have struggled all our lives and left our homeland. Our struggle, our purpose, was for a better future for our children. It was so that they could live their lives based on Greek traditions and history: with dignity and respect and not fanaticism, in the societies and the lands of the Diaspora, wherever they might be. And why not? As the experts say, the history of Greece has survived for twelve thousand years!!

But today, there is everywhere a 'carefully thought-out' effort to hide, or rather, cover up, the truth and this can be seen in the words of every official who comes from the homeland. After he is welcomed and applauded - ALWAYS BY THE SAME PEOPLE - who in fact are getting fewer and fewer in number, he goes on to give his 'panegyric' speech, none of which has anything to do with the youth and the new generations which are being lost in assimilation. All of which has nothing to do with the reality of the migrant, namely YOU and ME, my brother.

..And with all this and much more of the same, we have driven the people out of the churches and the children from the Greek schools. I will not hide from you that this was greatly helped by the treacherous policy of all those who never saw the Greeks other than in the context of the theory of the slimy Kissinger**. Just think that it is they who are still paying the teachers to teach Greek to the children of the immigrants. That is why I say to you that if we want to survive the savage game played against us, we must unite our voices into one voice.

YOU ARE the first molecule of my body and in your breath I breathe! I exist and am still alive and triumphant or vanish, or merely exist and slowly perish…But I will keep going, and I say to you: I share your anguish and fear, and that is why I awaken startled from my sleep with a fierce longing to bend down and soothe your wounds, like a mother for her injured child, because THIS is the only way for me to keep going in my own life. YOU ARE a tree deeply rooted in my soul and I can exist only if you exist. And another thing: As long as I live and wherever I am, I will speak FIRST about YOU and then about me.

I will not hide from you that I have a problem (with "And Smoke Rising") in trying to fit facts and emotions on to the same page. I get confused - I am desperate to find the right way because my desire is to do good and not harm; to heal wounds, and not to kill, to give courage and not to disappoint. But above all, what I am trying to do through 'And Smoke Rising' is to build my house not with the materials I wish I had, but with those I do have! I will not give up the struggle…or rather, the dream. But I don't want to remain just on the dream; I want to go on to action…And my 'tools are badly worn' and my materials are very weak. It is as if I have just woken up suddenly in this barren field which used to be a green orchard.

The world of 'And Smoke Rising' is not myth and fable, my brother; It is just shards of broken glass from a mirror where you will find my fragmented and weakened voice trying to reproduce my story for you in simple terms so that you can see for yourself that this small and broken path you and I have followed in the alien land was not an easy road…
Be well!..