Βάιος Φασούλας Αγγελουδάκι μου γλυκό, του παραδείσου κόρη στολίδι είσαι της καρδιάς και φάρος μες στο σκότος είσαι ο ανθός της φαμελιάς, ξανθή και γαλανή μας δύναμη τα γελάκια σου, ελπίδα της ζωής μας Και τα λογάκια σου σαν λες, φτάνουν σαν μελωδίες μέσα τα φύλλα της καρδιάς, με μιας μας τα ανοίγεις την παγωνιά και μοναξιά τη διώχνεις και γεμίζεις από χαρά εμάς τους δυο, που άφθονα σκορπίζεις συνέχεια ->