Μαντρότοιχος, μεσωροφή
χρωστήρας πέρα η δύση.
Δυο περιστέρια μια πυγμή
ένα τραγούδι, μια φωνή.
Λόγος η πρώτη λέξη.

Ποιος το 'λπιζε την αρετή
την αρετή την αστραπή,
την αστραπή τον ήλιο
με την καρδιά να ζέψει;

Φτεροκοπούν οι πυρανθοί
πυρσοκροτούν οι πόθοι.
Δυο μάτια κλαίνε και μεθούν
δυο μάτια πίνουν και διψούν,
την αρετή την αστραπή,
την αστραπή τον ήλιο.

Δυο μάτια κλαίνε και μεθούν,
την νιότη αναστατώνουν! κως/δουρ