«Ύμνος στην Πατρίδα»
Παρουσίαση του βιβλίου της Αικατερίνης Σιδέρη, «Ύμνος στην Πατρίδα».
Ο "Ύμνος στην Πατρίδα" αποτελεί μία ζωντανή και ρέουσα συνομιλία με την Ψυχή
της Ελλάδος. Είναι τό γέννημα, μία αφιέρωση στην ιδιοσύστατη πατρίδα, η
κατάδειξη της ατέρμονης δημιουργίας της, είναι το κληροδότημα των προγόνων
μας, της ιστορίας, η πορεία του ελεύθερου πνεύματος, η παρουσίαση των
εθνικών χαρακτηριστικών μας, η διασφάλιση των αξιών, είναι το έργο της
πατρίδος μας. Η αληθής υπόσταση της Ελλάδος παρουσιάζεται ως ακριβώς είναι,
άναρχη, απεριόριστη, ατελεύτητη. Στο μοναδικό πέρασμά της μπορούμε να
διακρίνουμε μεταξύ άλλων τις εξής περιόδους: Κοσμογονία, Πνευματική Γένεσις,
Προϊστορία, Αρχαϊκός κόσμος, Κλασσική Ελλάδα, Μέγας Αλέξανδρος-Ελληνιστικοί
χρόνοι, Ελληνορωμαϊκός πολιτισμός, Έλευση Χριστού, Βυζάντιο, 1821, Μικρά
Ασία και 1922, 1940-41, Εμφύλιος, Μακεδονικό, Κύπρος, Β. Ήπειρός - Εύξεινος
Πόντος, Ορθοδοξία, σημερινή εποχή, Επίλογος. Η αναφορά στις παραπάνω
περιόδους στοχεύει μόνο στην διευκόλυνση του αναγνώστη. Η παρουσίαση των
εποχών μέσα στο έργο δεν είναι στατική, ούτε στέρεη, γιατί η ροή των ιδεών
συνέχει ολόκληρη την διαδρομή της Ελλάδος στον χώρο και στον χρόνο
παρουσιάζοντας το ενιαίο της Ψυχής της. Ο «'Υμνος στην Πατρίδα» αφιερώνεται
σε όλους τους Έλληνες απανταχού της γης με την ευχή να μην ποτέ λησμονήσουν
ότι είναι ζωντανοί πυρήνες, λαμπροί, ελεύθεροι συνεχιστές των τιμημένων
προγόνων τους.
----------------------------------------------------------------
Παρουσίαση του βιβλίου της Αικατερίνης Σιδέρη, «Το δάκρυ του Μαέστρου».
Δεν είναι μόνον ένα παιδικό βιβλίο. Η συγγραφέας παρουσιάζει την ιστορία μιάς παρουσίας που η συνεχής μεταλλαγή της από την αρχή μέχρι το τέλος δημιουργεί. Η πρωτότυπη εικαστική επένδυση του βιλίου, σύγχρονη, ευχάριστη, ευαίσθητη γεμίζει όλες τις σελίδες και ζωντανεύει χρωματικά το περιεχόμενό του.
Η παρουσία ξεκινά από το εξώφυλλο του βιβλίου με τη μορφή μιας γραμμής, μιας πανέμορφης πολύχρωμης γραμμής.
Μπαίνει μέσα στο βιβλίο και παρουσιάζει μια ιστορία λίγο διαφορετική από τις άλλες. Έχει ήδη περικλείσει τις εικόνες σου και περιγράφει τον εαυτό της καθώς εσύ την παρακολουθείς. Αναλύεται εκφραζόμενη με έναν τρόπο, που είναι γνώριμος σε εσένα, γιατί υπάρχει μέσα σου. «'Aκουσέ την... Εγώ που σου μιλώ, δεν έχω πρόσωπο..., ...Γλίστρησα από το πουθενά, τρύπωσα στο τώρα, αγκάλιασα τον ήχο, διάλεξα και τέσσερα ολοστρόγγυλα μουσικά γράμματα και έγινα... φ ω ν ή! ...Μια φορά και έναν καιρό, μέσα στο χώρο και στο χρόνο, στο πουθενά και στο ποτέ, στο τώρα, το χθες και το αύριο, ήταν τα όργανα μιας συμφωνικής ορχήστρας. Έχει πολλά όργανα μια συμφωνική ορχήστρα και όλα καθοδηγούνται από το Μαέστρο. ...Κάποια μέρα που ο Μαέστρος απουσίαζε από την αίθουσα, τα όργανα συγκεντρώθηκαν για να κουτσομπολέψουν. ...Δεν άργησαν οι διαφωνίες, και ...Σιγά-σιγά, άρχισε να απλώνεται στην αίθουσα μια παράξενη ησυχία...»
----------------------------------------------------------------
