Ηλεκτρονικό περιοδικό λογοτεχνίας και πολιτισμού
home to LAND of GODS
Προηγούμενη  σελίδα Κεντρική σελ. της ΕνότηταςΕπόμενη  σελίδα

Πατέρα κάθε φορά
που ερχόμουν στο χωριό
απ' την Αθήνα στα χρόνια του ΄60 ΄65
σε εύρισκα πάντα να σκαλίζεις τον κήπο σου...
...Τώρα πια κι' εγώ ..εξηντάρης.. στο πίσω μέρος
του σπιτιού έχω έναν κήπο. Kαι είναι μαθές μες τα πολλά,
ένας ακόμα τρόπος μου να επικοινωνώ μαζί σου. Κόβω λοιπόν
φρέσκο κλαράκι ντοματιάς, το τρίβω στην μούρη μου
και προσπαθώ απεγνωσμένα να πιάσω
την οσμή σου. Κλείνω τα μάτια μου
και μπήγω φωνή μες την ψυχή μου..
Γονατιστός προσεύχομαι στην νωπή γης και φιλώ το χώμα της
και είναι σαν να φιλώ πατέρα το καθάριο ιερό σου μέτωπο.
Είναι ο καιρός που σε σκέπτομαι και σε επισκέπτομαι πατέρα!

Κώστας Δουρίδας
Καλοκαίρι του 2004
Νίκος Καμπούρης:

Πόσο με συγκίνησε αγαπητέ μου Κώστα αυτή η ποιητική σου γραφή για τον Πατέρα. Το ποίημά σου αυτό με ταρακούνισε. "Πατέρα, κάθε φορά που ερχόμουν στο χωριό απ΄την Αθήνα στα χρόνια του 60-65".. Τότε που κι εγώ βρέθηκα στην Αθήνα. Τι θυμήθηκα.... Έφηβος στην Αθήνα.. Την Αθήνα των Αγώνων..των διαδηλώσεων των συζητήσεων με τους συνομηλίκους μου. Των ατέλειωτων συζητήσεων εκεί στην "FONTANA" κάπου στο Κουκάκι... Κι εγώ, θυμάμαι τον Πατέρα μου που από την Μικρά Ασία, βρέθηκε σαν εργάτης στην Θεσσαλία το ΄18 για να αποφύγει την στράτευση στην Τουρκιά και για να συναντήσει τους δικούς του στην Αλιστράτη των Σερρών κάπου στο 23,΄εικοσι τριών χρονών...

MINAS SAVVAS:

Oreo to poiema sou. Ya hara sou makrine file Kosta, evesthiti psihi!!

Iakovos Garivaldis:

Kwsta mou, Einai ena yperoxo afierwma ston patera kai s' oti symbolizei i polyxroni parousia tou kai prosfora tou. S' euxaristw pou mou 8umises to diko mou patera... Xairetismous.

Γ. Δουατζής:

Αγαπητέ Κώστα χαίρομαι πάντα όταν μου φτάνουν γραφτά σου. Με συγκινείς ιδιαίτερα. Ευχές για διατήρηση του κουράγιου σου και της ελληνικότητας της ψυχής σου

Π. Ξανθίδης:

Κώστα, Είναι συναρπαστικό! Με συγκλόνισε! Νομίζω ότι 'μιλάει' στον καθένα που έχει χάσει τον πατέρα του.

Νίκος Δημόπουλος:

Φίλε Κώστα με συγκίνησες πολύ με το μικρό σου αφιέρωμα στον Πατέρα. Φίλε και εγώ τα ίδια σκεφτόμουνα ειδικά φέτος το καλοκαίρι, πίσω στο σπίτι μου και εκεί κοντά στον κήπο. Θυμάμαι τον Πατέρα μου στα περιβόλια του που με περηφάνια μου έδειχνε και μου εξηγούσε την παραγωγή του τον Ιούλιο 1975. Μετά από τέσσαρα χρόνια τον έχασα τον Πατέρα μου σε ηλικία 63 χρονών. Πολύ μικρότερος σε ηλικία από τι είμαι εγώ σήμερα. Αιωνία να είναι η μνήμη τους. Με εκτίμηση Νίκος Δημόπουλος Montreal.


Μηνύματα και Επιστολές
Μηνύματα και Επιστολές
Kostas Douridas

The LAND of GODS Since October 1996
Oakville/Τοροντο Canada

*Websites: douridasliterature.com / https://douridasliterature.com/diaspora
*Translated pages: https://douridasliterature.com/metafrasi100.html
σήμερα: