|
Πέσε
προσκύνησε
των άλλων το μεγάλο.
Σαν φεύγεις, προσκύναγε
τον μεγαλειώδη ήχο
των βημάτων σου!.
κ/δ
| |
|
Οι άνθρωποι
παρατηρούν το..
βάδισμά σου κι'
αυτό που ίσως έκανες,
θαυμάζουν. μα σαν περάσεις
σε ξεχνούν, και
τότε
αλιά
σου
κ/δ
| |
|
Αν
μπορείς
κράτησε αυτό
που έχεις. Το
έχασες; συμπόνεσε
την ώρα
που
το
έχασες.
κ/δ
| |
|
Ο θάνατος,
είναι η ανάπαυλα
της ζωής.. Η ζωή είναι
το ασίγαστο δαιμόνιο της
ψευδαίσθησης,
που καταλήγει
στο
θάνατο
κ/δ
| |
|
|
Η λογική
μας προσκαλεί.
εμείς την υποπτευόμαστε.
Η ενοχή μας γεννά. .
H θέληση μας παροτρύνει..
O θάνατος μας τραγουδά...
Εμείς .
τον .
αναθεματάμε.
κ/δ
| |
|
Η αφηρημένη
Τέχνη (Ποίηση
Ζωγραφική Γλυπτική)
συνωμοτεί κατά της
λογικής, που
εμείς
μονάχα
υποπτευόμαστε.
κ/δ
| |
|
'Οταν
ζεις, για
τους άλλους,
αυτό είναι μια
συμβατικότητα και
αδιαφορούν. 'Οταν
πεθαίνεις... θυμούνται
τον δικό τους
θάνατο
και
..κλαίνε.
κ/δ
| |
|
Εγώ,
εσύ, και
οι άλλοι,
είμαστε το
άθροισμα του
χρόνου. Ο Χρόνος
για εμάς δεν
είναι
τίποτα.
κ/δ
| |
|
|
Η ελπίδα
και το πείσμα
για το τελείωμα
της νίκης,
είναι
η νίκη.
κ/δ
| |
|
| |
|
|
Η στιγμή
εξολοθρεύει
έναν ολάκερο
χρόνο, όταν εκείνη
στην επίλεκτη ώρα της,
κατανυκτικά
επιτελέσει
το έργο
της.
κ/δ
| |
|
|
Είσαι
αυτό που
είσαι. Τι άλλο
το καλύτερο
θέλεις
να
είσαι;
κ/δ
| |
|
|
Μην
αφήνεις
το χρόνο να
σου φεύγει. O χρόνος
δεν φεύγει.
Εσύ
ταξιδεύεις..
κ/δ
| |
|
|
Η υποψία,
είναι η δύναμης
που λειτουργεί το είναι
μας. Η ζωή μας είναι
η δύναμη που ο χρόνος
την αγνοεί.. Και η
άγνοια είναι το
μόνο
μας
κέρδος.
κ/δ
| |
|
|
Τα πάντα
κυβερνώνται
από την λέξη. Η λέξη
είναι εκείνο που είσαι
Εσύ είναι λιγάκι αμφίβολο,
να είσαι αυτό που
είναι
η λέξη.
κ/δ
| |
|
|
Οι
μεγάλοι
ξεκίνησαν
μικροί. Εσύ
μικρός. Ο δρόμος
είναι ανοικτός..
Σε
περιμένει..
κ/δ
| |
|
'Οταν
ο πόνος
ξεφαντώνετε
στα στήθια σου,
μην καρτερείς απέξω
την γιατρειά.. Πλησίασέ
τον, μέσα σου, και γίνου
φίλος του. Και σαν
τον καταφέρεις,
παρακαλεσέτονε
να
μείνει..
κ/δ
| |
|
|
Κρατήσου
στ'ανηφόρι
της ζωής. Δεν
δίνεσαι άλλο ν'
ανεβείς? Μην δυσφο-
ρείς. Ο ήλιος από πέρα
έρχεται μόνος
του
να
σέβρει.
κ/δ
| |
|
Η γλώσσα
μου η ελληνική
μελωδικός, γλυκύς,
ανυπροσπέλαστος αχανής,
μεγαλειώδης, γίγας κόσμος!
Η μητρική μου
η γλώσσα
η ελληνική!.
κ/δ
| |
|
|
|
2008
