Since 1996


Προηγούμενη  σελίδα Κεντρική σελ. της ΕνότηταςΕπόμενη  σελίδα
Ηλεκτρονικό Περιοδικό
Λογοτεχνίας και Πολιτισμού

'Ελα να δεις...
Περιεχόμενα

42 ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΜΟΝΟ ΤΑ ΓΑΪΔΟΥΡΙΑ ΟΥΡΕΣ, ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΟΥΡΕΣ ΓΑΪΔΟΥΡΙΑ 41 Ο ΛΑΟΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΡΙΕΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΦΥΛΛΑΔΑ ΤΗΣ 40 Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΑΛΩΝΙΖΟΥΝ 39 ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΗΤΑΝ ΕΠΙΔΗΜΙΑ!!! 38 ΝΑ ΣΚΟΤΩΣΕΙ ΤΗ ΜΑΝΑ ΤΟΥ Ή ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ !!! 37 Ο ΤΑΣΟΣ ΚΑΙ Η ΓΚΟΛΦΩ 36 ΜΑΝΑ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΣΟΥ ΗΤΑΝ ΑΛΗΘΙΝΟ 35 "ΟΡΚΙΣΤΗΚΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΠΩ ΟΥΤΕ ΣΤΗ ΜΑΝΑ ΜΟΥ" 34 ΑΝΩΤΑΤΗ ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ 33 "ΠΑΨΑΝΕ ΝΑ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΦΩΝΕΣ" 32 ...ΝΑ ΜΗ ΜΑΣ ΠΑΡΕΙ Ο ΔΙΑΟΛΟΣ... 31 ΤΗΝ ΤΣΙΤΣΑ ΜΕ ΤΟ ΑΘΑΝΑΤΟ ΚΡΑΣΙ ΤΟΥ '21 30 "ΖΩΝΤΑΝΟΙ - ΝΕΚΡΟΙ" 29 "ΜΕ ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΥΣ ΔΕ ΣΚΙΑΖΟΜΑΣΤΕ" 28 "ΕΛΛΑΣ A.E." 27 "Μπρος βαθύ και πίσω ρέμα.." 26 Μπομπόλια, μπούλες και μασκαράδες 25 Κεραυνός εν Αιθρία 24 Ούλοι με συνοπτικές διαδίκασίες στον παράδεισο 23 Μή χειρότερα μάνα !!! 22 Τότε πεθαίνουν οι νεκροί, όταν τους λησμονάμε 21 Εχάθη ο Γέρος του Μωριά μαζί με τ' αλογό του 20 Αέρας φύσηξε... λέει ο Γιάννος και περπατεί! 19 Πρωτομαγιά του 1946 19 Δεν θα τον λησμονήκουμε ποτές 17 Το μυστικό του γκρεμού 16 Νάτος, νατος, ο πρωθυπουργός 15 Χριστός Ανέστη, χρόνια καλά 14 Απόψε μάνα, μας θέλανε μαζί 13 Υπάρχει ακόμα ελπίδα 12 Ταξίδι δίχως τσέπες 11 Πρεζάκηδες στη φουστανέλα δε χωράνε 10 Χαθήκανε οι Έλληνες ; 9 Θα βάλουνε οι γύφτοι τα ταβούλια; 8 Η Ελλάδα έχει κυβέρνηση αυτή που της αξιζει 7 Σαν χήρα με τα εφτά ορφανά 6 Ούτε... νεοχωρήτες, ούτε... τουρκοσπορίτες ! 5 Ου γάρ οίδασι τι ποιούσι... 4 Μας τα δάνεισαν τα παιδιά μας 3 Στείλτε τον παπα Τσάκαλο στη Ραφήνα 2 Η Μαστοριά των Πωλήσεων 1 το Καρδαρίτσι

 
Logo
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΓΟΡΤΥΝΙΩΝ : Για τους Γορτύνιους όπου θα ήθελαν να διαβάσουν νέα για την επαρχία τους τόσο, όσο και για τους συμπατριώτες τους ανά τον κόσμο, δεν έχουν παρά και μόνο να γίνουνε συνδρομητές στην μηνιαία 20 σέλιδη πεντάμορφη «τσούπα» της ελληνικής δημοσιογραφίας την "Γορτυνία". Οδός: ΠΑΤΗΣΙΩΝ 14- Τ.Κ. 106 77 - ΑΘΗΝΑ Τηλ. 380-1701 FAX: 380-7893 και υπό την διεύθηνση του -ακούραστου λάτρη και αγωνιστή της πατρώας γης- Κώστα Καλύβα e-mail: gortynia@edipt.gr


Νοέμβρης 2007
Γράμμα στον κάτω κόσμο

ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΜΟΝΟ ΤΑ ΓΑΪΔΟΥΡΙΑ
ΟΥΡΕΣ, ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΟΥΡΕΣ ΓΑΪΔΟΥΡΙΑ

Πήρα μάνα το γράμμα σου και καρτερώ τη συνέχεια της κουβέντας του Καραμανλή με τον Αντρέα. Εκειώσαμε μάνα και με τις εκλογές και μπήκανε στη στρούγκα της Βουλίτσας 300 παλιά και νέα λεβεντόπαιδα, κάθε καρυδιάς καρύδι. 152 του Κωστάκη... αυτούς που λείπουνε τους έφαγε ο συνωστισμός της...Σμύρνης, ο Γέρος του Μωριά, το Κρυφό Σχολειό, ο Θοδωρής του ομίλου LABOTE και η Μάρα της Ντόρας του ALPHA. 102 του Γιωργάκη..τους παραπάνω τους προγκύξανε τα αχαμνά μυαλά, οι νταβατζήδες του Χρηματιστηρίου, οι Άκηδες που γιομίσανε τις σουίτες του Παρισιού με ρεμπεσκέδες και ο Γιωργάκης με την προεδρική ανεπάρκεια. 22 της Αλέκας...τους παραπάνω τους έκανε προσφορά η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, 14 του ΣΥΡΙΖΑ...τους παραπάνω τους έκανε καθαρή προσφορά ο Γιωργάκης...και 10 του συμπατριώτη μας Καρατζαφέρη, που τους πρόσφερε ο Κωστάκης που είχε κλείσει τα μάτια και τ'αυτιά στη Μαριέτα, στη Ντόρα, στη Μάρα και στον Θοδωρή.

...262 χριστιανοί ορκίστηκαν στο Ευαγγέλιο. 22 του ΚΚΕ (εκτός της Λιάνας), δεν πλησιάσανε τον Δεσπότη, 14 του ΣΥΡΙΖΑ πήραν μαύρο δρόμο μόλις αντικρίσανε τον Δεσπότη και δύο τούρκοι ορκίστηκαν στο Κοράνι πίστη στον Μωάμεθ που έβοσκε πρόβατα στο διαολόρεμα και τον έκανε ο Αλλάχ προφήτη.

Ψήφους εμπιστοσύνης πήρε ο Κωστάκης 158. 152 δικούς του και 6 του Καρατζαφέρη. Ο δε Καρατζαφέρης δηλώνει ότι εψήφισαν και οι 10 και τώρα έχει, μάνα, εξαπολύσει η αστυνομία βουλευτοκυνηγητό για να βρούνε τους 4 προδότες! Εμείς μάνα, βοηθήκαμε και τους 300 να μπούνε στη στρούγκα της Βουλίτσας, να βγάλουνε το ψωμάκι τους και να πάρουνε στα 4 χρόνια τη συνταξούλα τους να ξανασάνουν. Ψηφίζουνε, μάνα, νόμους και είναι 5 παρόντες. Οι άλλοι έχουνε πέσει κάτου από τη...κούραση. Δε μπορούν να σταθούν στα πόδια τους απ' το νταβατζηλίκι, τις λαμογιές και τον αγώνα τους για του φτωχού το δίκιο! Έχουνε γιομίσει τα ποδάρια τους κάλους από τον ποδαρόδρομο!

Ο Καραμανλής, μάνα, τούτη τη φορά ξεκίνησε δυνατά. Εβρόντηξε το χέρι στο τραπέζι και τους είπε: "Θα παλέψετε μέρα-νύχτα για την επανίδρυση. Θα πάμε όλοι μαζί μπροστά!". Πρώτος ο Αλογοσκούφης έβαλε 40% αύξηση στο πετρέλαιο, αλλά θα τα πληρώσουμε προσωρινά. Μόλις θα τα πληρώνουμε, θα πηγαίνουμε την άλλη μέρα στις τράπεζες και θα τα παίρνουμε πίσω. Είναι ένα τρύκ του τσάρου της οικονομίας, για να χτυπήσει λέει τους φίλους του λαθρέμπορους καυσίμων. 5.000.000 Έλληνες περίπου, που θα αγοράσουμε πετρέλαιο τέσσερεις τουλάχιστον φορές τον χρόνο, θα πάμε 4 φορές στις τράπεζες. 20.000.000 επισκέψεις δηλαδή, για να πάρουμε πίσω τα λεφτά μας, που θά 'χουμε δανείσει προσωρινά τον Αλογοσκούφη με το αμεταχείριστο μυαλό. Του είπε ο Καραμανλής: "Ρε...Γιώρη..,θα μας κράξουνε! Θα πλημμυρίσουνε οι τράπεζες ουρές. Και γαϊδούρια νά 'σαντε έπρεπε να τα σεβαστούμε!". Και ο Γιώργης καβάλα στ' άλογο απάντησε: "ΔΕΝ ΕΧΟΥΝΕ ΠΡΟΕΔΡΕ ΜΟΝΑΧΑ ΤΑ ΓΑΪΔΟΥΡΙΑ ΟΥΡΕΣ, ΕΧΟΥΝΕ ΚΑΙ ΟΙ ΟΥΡΕΣ ΓΑΪΔΟΥΡΙΑ!". Μόλις πάρουνε τα λεφτά τους πίσω θα τα ξεχάσουν όλα!

Δεύτερος ο σαρακατσάνος... "Η επανίδρυση...-είπε- θα προχωρήσει. Εγώ έχω σαρακατσάνικο κεφάλι. Αυθαίρετα θα χτίζω μόνο εγώ και τα υπόλοιπα θα τα γκρεμίζω!".

Ο Γιωργάκης δίνει σκληρές μάχες με τον Βενιζέλο και το πρωτοδικείο έδωκε άδεια διάλυσης και ξεπουλήματος των περιουσιακών στοιχείων. Η Αλέκα οργανώνει την πάλη των τάξεων και ανοίγει χαρακώματα στον Γράμμο και στο Βίτσι. Ο Αλέκος ενισχύει τις πολεμίστρες στην Σταδίου και στην πλατεία Συντάγματος και στις μάχες θα χρησιμοποιήσει καινούργιο οπλισμό. Τέλος, ο Καρατζαφέρης κάνει αναγνωριστικές πτήσεις πάνω από την πλατεία Συντάγματος και την στρούγκα της Βουλίτσας.

Προχτές μάνα, συναντήθηκα με δυό παλιούς μου φίλους και συμμαθητές από το χωριό και αποφασίσαμε να επικοινωνήσουμε με τον Θεό και να του κάνουμε μερικές ερωτήσεις. Ο Θόδωρος ο Τσίκας του Μαστορονίκου τον ρώτησε: "Πότε επιτέλους θα καταργηθεί η γραφειοκρατία στο Δημόσιο;;"... "Σε 50 χρόνια" απάντησε ο Θεός. "Μου είναι αδιάφορο", είπε ο Θοδωρής, "εγώ δεν θα υπάρχω τότε..". Ο Γιάννης ο Σταθόπουλος του Σταθογιώργη, ρώτησε: "Πότε επιτέλους θα βρίσκουμε κρεββάτι στις εντατικές των νοσοκομείων μας;;".. "Σε 100 χρόνια", απάντησε ο Θεός. "Μου είναι αδιάφορο", είπε ο Γιάννης, "τότε δεν θα υπάρχω εγώ...". Εγώ μάνα τον ρωτησα: "Πότε Πανάγαθε θα τελειώσει ο Καραμανλής την επανίδρυση του κράτους;;"... "Μου είναι αδιάφορο", απάντησε ο Θεός!.. "γιατί τότε δεν θα υπάρχω ούτε εγώ!!!" Κατάλαβες μάνα γιατί ψάχνει το ΠΑΣΟΚ τώρα, τους λόγους που χάσανε το 2004; Γιατί ο Γιωργάκης που κληρονόμησε το ΠΑΣΟΚ κρέμασε τη κάπα στο πουρνάρι; Γιατί ο Κωστάκης που κληρονόμησε τη ΝΔ, ανέχεται όλα αυτά που διαφωνεί ο μπάρμπας του στον κάτου κόσμο; Κατάλαβες ότι είμαι 73 χρονών και με κυβερνάνε μόνιμα, εκτός από τα 7 χρόνια του Παπαδόπουλου που δεν μου ζήτησε ψήφο, οι ίδιες οικογένειες; Κατάλαβες γιατί πάγωσε της Ντόρας το χαμόγελο παλεύοντας το γκρέμισμα του Καραμανλή;

Μου ζητάς να σου γράψω ποιός θα βγεί πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στις 11 Νοέμβρη. Ο Γιωργάκης λέει δεν φεύγει, ο Βενιζέλος λέει έρχεται, ο Σκανδαλίδης λέει θα συρρικνωθούμε ο Τηλέμαχος λέει δεν σκιάζεται τη διάσπαση, την διάλυση φοβάται, ο Πάγκαλος λέει πως το ΠΑΣΟΚ μοιάζει με βουλωμένη τουαλέτα και η Μάργκαρετ - η γυναίκα του Αντρέα, η μάνα του Γιωργάκη - εξέφρασε τον... "θαυμασμό" της και την εκτίμησή της για τον Απόστολο Κακλαμάνη, τον Λιβάνη και τα εγωιστικά πασοκάκια, όπως έγραψε ο Γιώρης ο Κουρής στην "Αυριανή" στις 18 Οκτωβρίου 2007.

Σε ό,τι αφορά την υγεία του αρχιεπισκόπου παραμένει σοβαρή και όλος ο κόσμος προσεύχεται για την υγεία του. Οι πατέρες της εκκλησίας συγκλονισμένοι φορέσανε μαύρες πλερέζες που προμηθευτήκανε από ζακυνθινό κατάστημα και συναντιούνται στα άγρια μεσάνυχτα σαν τους βρυκόλακες ψάχνοντας τον διάδοχο του Χριστόδουλου. Μούτζωτα μάνα. Παντού μπόχα. Έτσι κάνανε και οι χήρες - είπε ο άγιος Ζακύνθου - όταν βλέπανε... ετοιμόρροπο τον μακαρίτη.

Καρτερώ νέα σου, ο γιός σου

 
 
Οκτώβρης 2007
Γράμμα από τον κάτω κόσμο

Ο ΛΑΟΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΡΙΕΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΦΥΛΛΑΔΑ ΤΗΣ

Παιδάκι μου! Τι συμφορά σας βρήκε με τις πυρκαγιές! Να σβυνετε μία και να ανάβουνε δέκα την ίδια στιγμή! Αρχιμαστόροι Νιόνιο. Κι εκείνοι που τις ανάβανε κι εκείνοι που τις έβαζαν. Τρανό σχέδιο παιδάκι μου να κάψουνε την Ελλάδα. Τόσοι νεκροί, τόσοι τραυματίες, οι άνθρωποι να χάνουνε το βιός τους, να πιλαλάνε να σωθούνε, ο δήμαρχος της Ζαχάρως να δηλώνει πως και 1000 αεροπλάνα είναι λίγα και ο Γιωργάκης να βρίζει τον Καραμανλή και να του λέει πως κατέστρεψε την Ελλάδα. ... " ρε Αντρέα..", ρώτησε προχτές ο Καραμανλής, "ο ανηψιός μου έβαλε τις φωτιές; Τι λέει ο γιός σου;". "Τι να σου πώ Πρόεδρε...έχεις δίκιο. Προσωπικά εχάρηκα που ο ανηψιός σου για πρώτη φορά στην Ελλάδα κατάφερε να φουρκίσει το θηρίο της γραφειοκρατίας και να φτάσει η βοήθεια σε τρείς μέρες στους δικαιούχους. Τους άφησα Πρόεδρε ένα ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση για 10ετίες και το κατάντησαν παιδική χαρά. Το κομματιάσανε. Δεν είχανε περάσει δύο ώρες από το αποτέλεσμα, ο Γιωργάκης έκανε δηλώσεις στη Χαριλάου και ο Βαγγέλης ανακηρύσσεται ηγέτης και μιλάει στο Ζάππειο. Εμουρλάθηκα που άκουσα το γιό μου να λέει πως τώρα θα ψάξουνε να βρούνε τους λόγους που χάσανε το 2004. Οι σύμβουλοί του τον συμβουλέψανε να βρίζει από το πρωί ως το βράδυ τον ανηψιό σου και να δηλώνει πως στις εκλογές θα γίνει πρωθυπουργός. Τουφέκια στα βουνά! Εδώ.., του ανέβασε ο Δολιανίτης την τελευταία μέρα τον Σημίτη στην εξέδρα στο Πεδίον του 'Aρεως, για να θυμηθούν οι ψηφοφόροι την καταστροφή του Χρηματιστηρίου, να καμαρώσουν τους δράστες του ΠΑΣΟΚ και ο γιός μου περίμενε να γίνει πρωθυπουργός. Ο ανηψιός σου Πρόεδρε, χωρίς αντίπαλο έπρεπε να κερδίσει με 52% και όχι με 42. Το ΠΑΣΟΚ είχε καταντήσει μπολούκι από χαζοχαρούμε-νους υβριστές. Ο γιός μου εδήλωνε οικονομικός μετανάστης, γκαστερμπαϊτερ, μάγειρας, οικοδόμος, σοβατζής, βενζινάς, γκαρσόνι, καθαριστής της Στοκχόλμης....και καμάρωνε".

"...Πώς να πάρει, Αντρέα, 52%...όταν ανέχεται τον Κερκυραίο να δηλώνει πως η Μακεδονία που κάποτε εγώ δάκρυζα στο άκουσμά της, δεν είναι μόνο ελληνική, όταν ανέχεται το Βαρβιτσιωτάκι να λέει πως το να καίνε τη Σημαία δεν είναι και τόσο σοβαρό..., ένα πανί είναι, όταν αλλάζει τα φορολογικά νομοσχέδια κάθε μήνα, όταν ανέχτηκε έναν ολόκληρο χρόνο να διαμαρτύρεται ο ελληνικός λαός για την πλαστογράφηση της Ιστορίας και να μην λέει λέξη γιατί ήθελε να τηρήσει την συμφωνία που έκανε ο γιός σου το 2001 με τους Τούρκους; Υπερήφανη, επαναστάτρια και αμετακίνητη η υπουργός του. Εκδρομή η σφαγή της Σμύρνης! Κολλέγια τα Κρυφά Σχολειά! Κλέφτες και λωποδύτες οι ήρωες του '21! Και ο ανηψιός μου τσιμουδιά! Διαμαρτύρεται η Ακαδημία, η Εκκλησία, ο Ελληνικός Λαός και ο ανηψιός μου θυμήθηκε, μετά ένα χρόνο στη Θεσσαλονίκη, να πεί πως ούτε κι εκείνος συμφωνεί με το βιβλίο της Ιστορίας. Αναρρωτιέμαι πως δεν τον γιουχάρανε οι βορειοελλαδίτες που ανέχτηκε την πλαστογράφηση της Ιστορίας και την εξαπάτηση 12χρονων παιδιών! Υπάρχουν όμως Αντρέα ακόμα Έλληνες και ο ελληνικός λαός πληρώνει τοις μετρητοίς και η περήφανη Μαριέτα πήγε στο σπίτι της και το βιβλίο της έγινε πολτός. Οι σύμβουλοι, Αντρέα, της LABOTE που πλαισιώνουν τον ανηψιό μου, αργά ή γρήγορα θα του κάνουνε ζημιά Δεν μπορεί να ανέχεται τη γυναίκα του υπουργού επικρατείας και κυβερνητικού εκπροσώπου, τη κυρία..Μάρα, να πετροβολάει με τον Κακαουνάκη την κυβέρνηση. Αυτό δεν το κατάλαβα ποτέ. Τώρα διώχνει την Πετραλιά που εσκίστηκε για τον τουρισμό. Τον αύξησε 40% και τα 12.000.000 έγιναν 17.000.000 και βάζει στη θέση της έναν παλιό του φίλο, χωρίς γνώσεις, πείρα και ένσημα. Προάγει τον Βουλγαράκη, αντί να τον στείλει στις εκθέσεις ζωγραφικής να καμαρώσει τα έργα που χρηματοδότησε, όπως εκείνον που μαρκάλαγε το καρπούζι ή εκείνη που αυνανιζότανε με μουσική υπόκρουση τον Εθνικό Ύμνο! Τέλος, μόνο ο λαός αναγνώρισε τη μπέσα, τη ντομπροσύνη και τη λεβεντιά του Βύρωνα και τον εψήφισε. Οι υπόλοιποι τρέμουνε την αλήθεια, όπως εκείνο το "σκουλήκι", που πήρε τον γιό του από το χέρι και γύριζε πόρτα-πόρτα γυρεύοντας σταυρό για τον κανακάρη του, λέγοντας ότι ο Βύρωνας εξόφλησε".

Είπε πολλά, παιδάκι μου ο Καραμανλής ακόμα, αλλά θα σου τα γράψω στο επόμενο γράμμα.

Σε φιλώ, η μάνα σου.

Σεπτέμβριος 2007
Γράμμα στον κάτω κόσμο

Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΑΛΩΝΙΖΟΥΝ

Κάτι ήξερε μάνα ο Καραμανλής που έβαλε τον Βουλγαράκη στο Πολιτισμού, τον Βύρωνα στο Δημ. Τάξεως και την Φάνη στο Τουρισμού. Μ'αυτές τις τοποθετήσεις η Φάνη σκούζει και μαζεύει τουρίστες στην Ακρόπολη, ο Γιώργος κλειδώνει την Ακρόπολη, δίνει τα κλειδιά στον αρχιστράτηγο συνδικαλιστή που με τους επιτελείς του φεύγει για Σαββατοκύριακο στο Τρίκορφο της Κατάρας και ο Βύρωνας βάζει στην αράδα τους τουρίστες να διαβάσουνε το πανό που γράφει… "ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ"…!!! Τον φουκαρά τον Ιάπωνα! Αντί να τον υποδεχθεί το υπουργείο Πολιτισμού, τον κάνει πάσα στον Βύρωνα να τον βάλει στην αράδα. Ο Γιαπωνέζος ορθώνει το ανάστημά του και ρωτάει τον υπουργό Πολιτισμού: -"κι εγώ που 20 χρόνια επρογραμμάτιζα και ονειρευόμουνα να επισκεφτώ την Ακρόπολη;;!!". 'Aλλο όνειρο παπαδιά..., απαντάει ο υπουργός,... και ο παπάς κρασί δε δίνει... Είχε δίκιο μάνα ο Κωστάκης! Γιατί μπορεί να μη βγήκε αληθινό του γιαπωνέζου το όνειρο, αλλά αν δεν ήταν ο Γιώργος στο υπουργείο, θα χάναμε τα οφθαλμόλουτρα με την κυρία π.χ. που αυνανιζόταν στην έκθεση ζωγραφικής με υπόκρουση τον Εθνικό Ύμνο, τον "κύριο" ζωγράφο που εκσπερμάτωνε στο πρόσωπο του Χριστού μας, τον άλλο ζωγράφο στην παρακάτω έκθεση που συνουσιαζόταν με ένα μεγάλο πράσινο ριγέ καρπούζι Μανωλάδας, αλλά θα χάναμε μάνα αν ήταν ο Βύρωνας στο Πολιτισμού και τη βράβευση του ποιήματος του Τ. Γαλάτη με τίτλο... "Στύσεως εγκώμιον"!! (άρθρο του Δ. Ρίζου στον "Αδέσμευτο" στις 18/7/2007, σελ.1 και 3).

Ο Βύρωνας μάνα, ποτέ δεν θα χρηματοδοτούσε τέτοιους πίνακες και δεν θα βράβευε τα αίσχη που ονομάζουνε οι εχθροί της χώρας...Τέχνη και εξηγούμαι. ... "πάρτε μια γεύση..", γράφει ο Ρίζος στο άρθρο του. "Το πρώτο βραβείο ποίησης φέτος, το υπουργείου Πολιτισμού έδωσε στο ποίημα του Τ. Γαλάτη με τίτλο "Στύσεως εγκώμιον", εμπνευσμένη δημιουργία του ποιητή και άξια της αισθητικής κουλτούρας του υπουργείου. Δεν με πιστεύετε; Ιδού μερικοί στίχοι":.... "...στις πλέον κατανυχτικές στιγμές...εκείνα τα Κύριε ελέησον, τα δι ευχών και δόξα Σοι.., εγώ σιωπούσα πάντοτε κόσμιος και καυλωμένος..."........ "Συχωράτε με αναγνώστες μου για την φρασεολογία, αλλά εδώ εχουμε να κάνουμε με....ΤΕΧΝΗ..!!!..Απίστευτα κι όμως αληθινά. 7 μέρες έψαχνα τον υπουργό και τις 7 μου απαντούσανε πως ήτανε σε σύσκεψη", γράφει ο Ρίζος.

Για τον Γιωργάκη μάνα, δεν έχω να σου γράψω τίποτα ιδιαίτερο. Μία από τα ίδια. Η χώρα καίγεται απ' άκρη σ΄άκρη κι αυτός γυρίζει από το μπονώρα και σκούζει: -"Παραιτήσου κ. Καραμανλή! Θέλουμε εδώ και τώρα εκλογές! 20 χρόνια έκανα φροντιστήριο..., πότε θα κυβερνήσω;;; Δεν είστε σε θέση να διαχειριστείτε τις πυρκαγιές. Είσαστε άχρηστοι. Ούτε μία πυρκαγιά δε μπορείτε να τελειώσετε. Οχτώ μέρες χρειαστήκατε να κάψετε ένα κομμάτι στην Πάρνηθα κι εμείς σε μία μέρα το '98 ξεκινήσαμε από τη Ν. Μάκρη το πρωί και το απόγευμα είχαμε φτάσει στη πλατεία της Πεντέλης. Τρέχετε πίσω από τη φωτιά κύριε Καραμανλή, ενώ εμείς τρέχαμε μπροστά κι ανοίγαμε δρόμο. Κατάλαβες μάνα;

Νεκροί πυροσβέστες, πιλότοι και πολίτες και οι πολιτικοί τον...χαβά τους! Μαλλιοτραβιούνται στα παράθυρα με εξαίρεση την ΕΤ3 και το ΣΚΑΪ για το ποιος φταίει περισσότερο.

Την ώρα μάνα που γράφω το γράμμα σου, ακούω στην TV πως γύρισε ο Καραμανλής με τη Νατάσα και τα Καραμανλάκια, που είχανε πάει στη Τήνο για προσκύνημα και προκήρυξε εκλογές για τις 16 του Σεπτέμβρη. Μόλις το άκουσε μάνα ο Γιωργάκης που έσκουζε για εκλογές εδώ και τώρα, ούτε ψύλλος στον κόρφο του. Επήρε τα βουνά και ξημέρωσε στη μέση στα Καλάβρυτα στον πλάτανο από κάτου.

Η Μαριέτα, μάνα, δε κλείνει μάτι. Βλέπει στον ύπνο της να πηγαίνει στην κάλπη και να της παρουσιάζει όπλα ο Σύνδεσμος Εφέδρων Αξιωματικών Αττικής, με τελετάρχη τον Βυδιακίτη πρόεδρό του Κώστα Κηπουρό, επειδή κατασπάραξε την Ιστορία και υπηρέτησε πιστά την συμφωνία που υπεγράφη με τους Τούρκους στις 26 Ιουνίου το 2001. Και εξηγούμαι... Εφημερίς της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας, τεύχος πρώτον, αρ. φύλλου 142, 27 Ιουνίου 2001. "Συμφωνία μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Δημοκρατίας της Τουρκίας για την πολιτιστική συνεργασία": 1. Θα συνεργάζονται στην παρουσίαση της Ιστορίας, της Γεωγραφίας, του Πολιτισμού και της Οικονομίας της άλλης χώρας, ιδιαίτερα στα σχολικά βιβλία. Με αυτόν τον στόχο θα συστήσουν μία μικτή επιτροπή εμπειρογνωμόνων, η οποία θα ανταλλάξει και θα μελετήσει τα σχολικά βιβλία για να προτείνει την διόρθωση των ανακριβειών(!!!). Αθήνα 26 Ιουνίου 2001. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος. Οι υπουργοί: Εξωτερικών Γ.Παπανδρέου, Πολιτισμού Ε.Βενιζέλος, Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων Π. Ευθυμίου, Τύπου και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης Δ. Ρέππας.

Διακόπτω, μάνα, για να σου γράψω πως οι "φυσιολάτρες", για να μην παραπονιούνται η Πάρνηθα και ο Υμηττός, λαμπάδιασαν πριν 10 λεπτά και την Πεντέλη. Κι ενώ μάνα καίγεται ο τόπος τα όρνια της πολιτικής μας τάζουνε λαγούς με πετραχείλια. Θα τρώμε -λένε - από τις 17, με χρυσά κουτάλια. Πρωινό...μίζες, γεύμα...βαλιτσάκια και πάμπερς και βραδινό...ομόλογα με συρτάκι και ζορμπά!!!

Φαίνεται μάνα, τούτο το γράμμα δε θέλει να κειώσει. Συμβαίνουν γεγονότα περίεργα, πρωτόγνωρα και καταστροφικά. Όλα τα έκτακτα δελτία λένε πως καίγεται η χώρα απ'άκρη σ'άκρη. Ούτε ο Ιμπραήμ δεν είχε βάλει 170 φωτιές σε μια μέρα! Έγινε μάνα η Πελοπόννησος...οικόπεδο! 63 νεκροί μέχρι την ώρα που σου γράφω! Μία φωτιά σβήνουνε και δέκα ανάβουνε... Η χώρα στη διάθεση εκείνων που από χρόνια λέγανε πως θα χτυπήσουν την Ελλάδα στη Γλώσσα, στη Θρησκεία, στην Ιστορία και στον Πολιτισμό, χρησιμοποιώντας όπως πάντα ξένους και ντόπιους κι ενώ όλοι σκεφτόμαστε το ίδιο, δε μιλάει ΚΑΝΕΙΣ !!

Ο Θεός να βάλει το χέρι Του, αν προκάμει, γιατί η χώρα καίγεται και οι προδότες αλωνίζουν!!!

Καρτερώ νέα σου. Το παιδί σου ο Νιόνιος.

 
 
Ιούλιος 2007
Γράμμα στον κάτω κόσμο

ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΗΤΑΝ ΕΠΙΔΗΜΙΑ!!!

Πήρα μάνα το γράμμα σου και σου απαντώ τηλεγραφικά για να προκάμω να σου γράψω τα μουρλά του πάνου κόσμου. Για την ιστορία που κατασπάραξαν οι σκλάβοι της παγκοσμιοποίησης και σκούζει ούλια η Ελλάδα, η Μαριέτα δήλωσε στην ΟΝΝΕΔ, μπροστά στον Καραμανλή πως μένει αμετακίνητη.

Κρυφά σκολειά, Αγ. Κοσμάς, Παλαιών Πατρών Γερμανός, Παπαφλέσσας, Αθανάσιος Διάκος, Άλωση της Τριπολιτσιάς, ακόμα και ο Γέρος του Μωριά, είναι ούλα παραμύθια!!! Ο ξεσηκωμός του ΄21 που κίνησε με τον Υψηλάντη από την Μολδοβλαχία και έφτασε στον Μωριά και απλώθηκε σε ούλια την Ελλάδα, δεν ήταν μάνα επανάσταση, ήταν επιδημία (σελίδα 44). Σελίδα 18-19 αναρωτιούνται γιατί ξεσηκωθήκανε οι Έλληνες, αφού περνάγανε καλά με τους Τούρκους! 400 χρόνια, μάνα, ευτυχισμένοι σκλάβοι, γράφουνε οι υπηρέτες του Κίσινγκερ… Γράφουνε, μάνα, 17 αράδες για την Επανάσταση, 20 αράδες για τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και 30 λέξεις για τον Γέρο του Μωριά. Όσο για τη φωτογράφηση; Για τις αφίσες ΟΦΗ - ΔΟΞΑΣ, βασιλικού θεάτρου, γελοιογραφιών, Θεσσαλού τσιφλικά, ελληνίδας μετανάστριας, της Πατουλίδου, ενός τσιμεντένιου δέντρου με μεταλλικά φύλλα, οι διαστάσεις των φωτογραφιών από 15χ10 μέχρι 12χ10. Για τους ήρωες του ΄21, διαστάσεις 2χ2 και τιμής ένεκεν για τον Κολοκοτρώνη 4χ4, όσο για τον Γέρο της Δημοκρατίας και τον Κωνσταντίνο Καραμανλή διέθεσαν απλόχερα 4 πόντους φωτογράφηση και 4 λέξεις (σελ.136) Μας είπαν ψέματα, μάνα, οι δάσκαλοι και οι καθηγητές μας. Μας κοροϊδέψανε. Μας λέγανε ψέματα από το 1821 μέχρι την άνοδο της αμετακίνητης Μαριέτας στον θρόνο που την ανέβασε ο πρωθυπουργός και την καμαρώνουνε μαζί με τον Γιωργάκη και τον Αλεκάκη αντί να τη στείλουνε για καυκαλίδες. Κι εγώ με τα 72 μου χρόνια αναρωτιέμαι….Καλά…ούλα τα θρανία που περάσαμε, μας είπαν ψέματα;; Μας είπε ψέματα και η φορτωμένη Ελλάδα Φιλιώ Χαϊδεμένου που ήρθε προχτές κοντά σας σε ηλικία 108 χρονών;; -"Ήμουνα , είπε, 23 χρονών το '22 όταν φτάσαμε κυνηγημένοι από τα Βουρλά στη Σμύρνη. Δεν αντέχω να πω τι είδανε τα μάτια μου στη καταστροφή της Σμύρνης. Εκαίγανε, εσφάζανε, αρπάζανε, εβασανίζανε, βιάζανε… Τα σκουλαρίκια από τις γυναίκες δεν τα έβγαναν από τα αυτιά, εκόβανε με τα μαχαίρια τους ολόκληρα τα αυτιά!".

Κατάλαβες μάνα τι σου λέω? Τώρα που η Φιλιώ είναι κοντά σου ρώτα τη να σου πει πως δε μαζευτήκανε οι Έλληνες στη Σμύρνη για να πάνε εκδρομή, που γράψανε στη φυλλάδα οι σοφοί του ΠΑΣΟΚ και στείλαν στα σχολεία τα απολειφάδια του Καραμανλή. Προσωπικά δεν έχω τίποτα με τη Μαριέτα. Μάλιστα την εκτιμούσα ιδιαίτερα γιατί μου θύμιζε εσένα, όταν την έβλεπα να περπατά στο δρόμο. Θυμόμουνα την ώρα μάνα που κατέβαινες από το λεωφορείο της Κοντοβάζαινας το 1950, στον Άγιο Κωνσταντίνο στην Ομόνοια και είχες στον ώμο σου ένα μεγάλο τράϊστο κρεμασμένο γιομάτο τραχανό και μανέστρα και στο δεξί σου χέρι κράταγες ένα γερο-αλανιάρη κόκκορα πιστάγκωνα δεμένο. Σήμερα όμως θα την καρτερώ στη κάλπη με ένα κιλό κατράμι γιατί μου είναι αδύνατο στα 72 μου και Γορτύνιος να διαπραγματευθώ τα ιδανικά μου με δοσίλογους, πράκτορες, κυρίες παροχής υπηρεσιών και σερνικές πουτάνες.

Έχει ξεσηκωθεί η Ελλάδα, σκούζουνε από πέρυσι τον Σεπτέμβρη ο Καζάκος, δήμαρχος του Ζωγράφου, ο εκδότης της "Γορτυνίας", η Ακαδημία Αθηνών, η Εκκλησία της Ελλάδος, Κρήτης και Κύπρου, ο Μίκης, ακόμα και το ΚΚΕ που γυρεύει από τους δασκάλους να πετάξουνε τη φυλλάδα στα σαρίδια. Αν 180 χρόνια, μάνα, οι δάσκαλοι και οι ιστορικοί, μας λέγανε ψέματα για την Ιστορία, να ρίξουμε ανάθεμα στους πεθαμένους και να καταδικάσουμε τους ζωντανούς, διαφορετικά να ξεβρομίσει ο Καραμανλής τον τόπο.

Δέκα χρόνια λεηλατούσαν, μάνα, οι αρχιπρυτάνεις το Πάντειο πανεπιστήμιο. οχτώ εκατομμύρια ευρώ, 2.726.000.000 δρχ. Μέχρι και την προσφορά του πρωθυπουργού Σημίτη για την Βιβλιοθήκη, τσεπώσανε τα αρπαχτικά!! Και σα να μην έφτανε αυτό, εστείλανε και δυό στον κάτου κόσμο. 20 μήνες κράτησε η δίκη τους. Μάρτυρες υπεράσπισης;;…προσωπικότητες υπεράνω κάθε υποψίας! …Πάγκαλος, Λοβέρδος, Κουβέλης, Πανούσης, Τσάτσος, Αρσένης και καμιά 15αριά ακόμα. Παλέψανε με νύχια και με δόντια και καταφέρανε οι λειτουργοί των Γραμμάτων, των Τεχνών, του Ήθους και των Αρετών, να πάρουνε υποτροφίες από 10 μέχρι 25 χρόνια και σε μία περίπτωση τρεις ισόβιες υποτροφίες στη διάσημη Σχολή του Γένους στον…Κορυδαλλό..

Τέχνη έγινε μάνα, η μαλακία και μπήκε σε έκθεση έργων τέχνης με τη βοήθεια της τσούπας παλιού υπουργού. Η έκθεση παρουσίαζε μία κυρία που έπαιζε με το πουλί της, με μουσική υπόκρουση του…Εθνικού μας Ύμνου!!! Εξεσηκώθη ο κόσμος, οι ειδικοί όμως είπαν πως η τέχνη δεν λογοκρίνεται, όταν μάλιστα πρόκειται για εθνικό σπορ. Δεν ξέρεις μάνα την υπερηφάνεια που νοιώσαμε που πρώτη η χώρα μας ανακήρυξε σε εθνικό σπορ τη μαλακία…Δε μας εχώραγε ο καθρέφτης! Γι αυτό σου λέω ρε μάνα, έφυγες νωρίς και δεν επρόκαμες τα κατορθώματά μας.

Πέθανε, μάνα, το παιδάκι που έπρεπε να μεταφερθεί γλήγορα στο νοσοκομείο και μεταφέρθηκε νεκρό μετά από 4 ώρες, γιατί η μαμά Ελλάδα είχε μόνο δύο ειδικά αυτοκίνητα και την ίδια ώρα ήταν 3 γέννες με το ίδιο πρόβλημα. Το υπουργείο όμως επήρε αποφάσεις. Στο μέλλον οι γκαστρωμένες θα συνεννοούνται με τις υπηρεσίες για το πότε θα γεννήσουν για να μη ξανασυμβούν θλιβερά γεγονότα.

Κατάλαβες μάνα τι σου λέω; σήμερα δεν είναι όπως τότε…. Στις 8 ας πούμε του Σεπτέμβρη του 1935, που μόλις απήδηκες κάτου από το μουλάρι στον ίσκιο της καρυδιάς του μπάρμπα-Νικολάκη, έπεσα εγώ χάμου στα χαλίκια. Σήμερα δε μπορούν οι γκαστρωμένες να γεννάνε όποτε τους καπνίσει. Θα γεννάνε βάσει του προγράμματος του ΕΣΥ. Ετώρα θα κατάλαβες γιατί επήγε τζάμπα το νεογέννητο.

Τέλος ο Σουφλιάς συνεχίζει να ονειρεύεται προεδρία και τραβά το χαλί του Κωστάκη. Ο Αντρίκος Παπαντρέου, κατάφερε, μάνα, τελικά κι έγινε δεκτός από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και ο επίτιμος συνεχίζει τη δοσολογία υποβάθμισης του Κωστάκη με την επίγεια παραμονή του για τ'όνειρο της Ντόρας

Καρτερώ νέα σου. Το παιδί σου.

Ιούνιος 2007
Γράμμα από τον κάτω κόσμο

ΝΑ ΣΚΟΤΩΣΕΙ ΤΗ ΜΑΝΑ ΤΟΥ Ή ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ !!!

Έσκασα παιδάκι μου απ'όσα μού ΄γραψες για τη Γκόλφω και τον Τάσο. Δε καθόσανται οι χριστιανοί στο Χελμό με τα λιβάδια τους και τα κοπάδια τους, παρέα με τα αγρίμια και τους αετούς, που κατεβήκανε στη ζούγκλα των πολιτισμένων και τους κατασπαράξανε?

Εμείς, Νιόνιο, εδώ στον κάτου κόσμο, είμαστε σκασμένοι από τα καμώματα του πάνου κόσμου. Τι τους έπιασε παιδάκι μου και τα βάλανε με την Ιστορία; Μήπως κάνουνε θελήματα της Άγριας Παγκοσμιοποίησης; Γι αυτό τους ψηφίσατε; Τους ακούω που λένε: -"ο λαός μας ψήφισε για να εφαρμόσουμε το πρόγραμμά μας". Ποιό πρόγραμμα Νιόνιο μου; Λέγανε στο πρόγραμμα πως θα κατασπαράξουνε το ΄21, το ΄40, τον Κολοκοτρώνη τους ήρωες τα Κρυφά Σχολειά και τη Μικρασιατική καταστροφή; Ποιά είναι η κυρία Μαριέτα και η κυρία Τερλεπούτση που ξεκοιλιάσανε τα ιδανικά μας; Το ΠΑΣΟΚ σας άλλαξε τη Πίστη με τις ταυτότητες και το αποζημιώσατε. Τώρα η ΝΔ λεηλατεί την Ιστορία και είμαι σίγουρη πως και αυτήν θα την αποζημιώσετε. Δεν καταλαβαίνουνε παιδάκι μου το κακό που κάνουνε στη πατρίδα;

Εδώ κάθε απόγιομα ο Λάμπης ο Καλπακής ο Δημητσανίτης, βαρεί τη καμπάνα και μαζευόμαστε και μας μιλάνε οι τρανοί για τη θρησκεία για την ιστορία και τα ιδανικά μας. Είναι ούλοι αγανακτισμένοι με όσα γίνονται εφτού πάνου. Αναρρωτιώνται ο Καραμανλής και ο Αντρέας που μοιάσανε οι κληρονόμοι τους. Και καλά παιδάκι μου, ο Γιωργάκης μπορεί να έχει δίκιο, τι να ξέρει για την ιστορία. Τόσα χρόνια πιλάλαγε κι αυτό σαν την άδικη κατάρα, στα ξένα…, μετανάστης όπως σας είπε, δουλεύντας σκληρά στα εστιατόρια, στα βενζινάδικα και στις οικοδομές του κόσμου! Εγώ τον άκουσα που το έλεγε και σπάραξε η καρδιά μου από τα βάσανα πού 'χει τραβήξει. Μην τον παρεξηγείτε παιδάκι μου. Μπορεί…, να 'χει καϋμένο καταλύτη.

Ο Καραμανλής όμως τι κάνει; Περιμένει τον Σούρλα να τον βγάλει ασπροπρόσωπο; Ο Σούρλας είναι ο μόνος που αναρρωτήθηκε αγανακτισμένος: "Ποια είναι αυτή η κυρία που θα ξαναγράψει την ιστορία της Ελλάδος;;; Καλά οι άλλοι…, οι βουλευτές της Αρκαδίας μουγκαμάρα;; Δε γνωρίζουνε τίποτα για '21, για Κολοκοτρώνη και για κρυφά σχολειά; Πρέπει να τους το πεί ο μέγας Θεοδωράκης, πως ο Κολοκοτρώνης κράταγε ζωσμένος τα άρματα στο ένα χέρι τη σημαία στο άλλο τον σταυρό και ο παπάς ευλόγαγε αυτόν και τον αγώνα του; Τώρα θα μου πείς, ο Μήτσος έκλεισε το δικό του μαγαζί προτού καλά-καλά το ανοίξει, θα νοιαστεί για την ιστορία; Ο Καραμανλής όμως δεν ακούει κανέναν; Δεν ξέρει πως δεν ψηφίστηκε για αιώνιος πρωθυπουργός; Από τον Σεπτέμβρη του 2006, πρώτος ο δήμαρχος Ζωγράφου, ο Καζάκος, έβαλε τις φωνές. Ο Κώστας Καλύβας στη "Γορτυνία" του Νοεμβρίου το ίδιο, όπως και στις 22 Γενάρη στην τελετή της Ένωσης Ιδιοκτητών Περιοδικού Τύπου, τα έσουρε στη κυρία Μαριέτα που ήτανε παρούσα. Δεν ακούει τον Μίκη που ρωτάει ποια είναι αυτή που έβαλε την Ιστορία στο χρονοντούλαπο; Δεν ακούει ο πρωθυπουργός τους Έλληνες μέσα κι έξω από τη χώρα την Κύπρο, το υπουργείο της, την εκκλησία της, την εκκλησία της Ελλάδος, της Κρήτης και τον Καρατζαφέρη που στην Ευρωβουλή χαλάει τον κόσμο και δεν αφήνει κανέναν σε χλωρό κλαρί; Μα επιτέλους παιδάκι μου δεν ακούει ούτε την Ακαδημία; "Που ακούστηκε…", είπε προχτές ο γερο Καραμανλής, "να ζητάει το ΚΚΕ από τους δασκάλους να πετάξουν τη φυλλάδα της Μαριέτας στα σαρίδια και να διδάξουνε στα παιδιά την αλήθεια και την ιστορία που ξέρουνε…; Εδώ πρόκειται", είπε ο γερο Καραμανλής, "για την ιστορία της χώρας και όχι για την Χάιδω και τον Καράμπελα και ο ανηψιός είναι κλεισμένος στο καβούκι του;" "Μη χολιάς Πρόεδρε", του είπε ο Χαρίλαος, "δε φταίνε τα παιδιά. Τι να ξέρουνε από την ελληνική ιστορία.., εκείνα μεγαλώσανε στα ξένα σχολειά. Το κακό είναι πως θέλουνε να σας μιμηθούνε κι εσένα και τον Αντρέα, ε!, αυτό είναι κακό!"

Η Ελλάδα Νιόνιο υποφέρει από γνωστό άγνωστο μικρόβιο, γι αυτό είπε ο Γέρος του Μωριά "….έχει ο Θεός βαλμένη την υπογραφή του κι έχει εγγυηθεί για την Ελλάδα. Αλλά κι εσείς", λέει ο Γέρος, "να πίνετε καμμια ρακή παραπάνου από το βαγένι του '21 γιατί εκτός από το φιλτράρισμα του αίματος, ζαλίζει και τον διάολο που κουβαλάτε".

Κάθε μέρα η παγκοσμιοποίηση (βλέπε Κίσσινγκερ 1993: "…κτυπάτε την Ελλάδα στη γλώσσα, στη θρησκεία, στον πολιτισμό και στην Ιστορία", σας γυρεύει και κάτι καινούργιο. Μετά τις ταυτότητες, την ιστορία και τα υπόλοιπα, ετώρα, το αμερικάνικο πανεπιστήμιο Μίτσιγκαν για να δώσει στα ελληνόπουλα το πτυχίο αγγλικών από 13 χρονών και πάνου, τους ζήτησε να γράψουν στην έκθεση, μέσα στα άλλα και ποια από τις Εθνικές Γιορτές προτείνουν να καταργηθεί! Τ'ακούς; Τ' ακώ να λες, γιατί είναι αλήθεια. Δηλαδή αφού πρόκειται για τις 25 Μαρτίου και τις 28 Οκτωβρίου, ζητάνε από ένα 13 χρονο παιδί ποιόν θέλει να σκοτώσει…τη μάνα του η τον πατέρα του. Έλεος, παιδάκι μου, να σας βοηθήκει ο Θεός να γλυτώσετε από τους βαρβάρους κι εκείνους που τους υπηρετούν.

Καρτερώ νέα σου, η μάνα σου η Ομόρφω.

 
 
Μάιος 2007
Γράμμα στον κάτω κόσμο

Ο ΤΑΣΟΣ ΚΑΙ Η ΓΚΟΛΦΩ

Κατέβηκαν από τον Χελμό και σφιχταγκαλιασμένοι ήρθαν στη πόλη κι έφτιασαν, μάνα, τη φαμελιά τους. Είχανε πάντοτε στο νού τις πρώτες τις αγάπες τους και του Χελμού τις χάρες, σκεφτόσαντε τις κορυφές και τις ψηλές ραχούλες, τις στάνες τα λιανόματα, ζουρλάδες και τραγούδια, τις δροσερές πηγές που τρέχανε, τα γάργαρα νερά τους και του Χελμού τ'αμέτρητα και τα δασιά πλατάνια. Κλαίγαν στο Ζαφειρόπουλο σαν έπαιζε στο σκάρο.

Κι εκεί, μάνα, που έξαινε μαλλιά προχτές η Γκόλφω, βλέπει μπροστά να στέκεται άντρας ψηλός, άντρας γλυκός και άντρας γκριζομάλλης. Η Γκόλφω αναστατώθηκε, πύρωσε το λειρί της, μια πυρκαγιά στα σκέλια της, φούντωσε το κορμί της. Μα ..και του γκριζομάλλη ο νούς, μάνα, ταρακουνήθη με τρικυμία στο μυαλό τα μάτια του θολώσαν. Η Γκόλφω το κατάλαβε….Οι τσούπες ήταν στο σχολειό κι ο Τάσος στα μαρτίνια. Πετάει τα χτένια που έξαινε και λέει στον γκριζομάλλη, που μπρός στη Γκόλφω έτρεμε, σαν καλαμιά στον κάμπο… "Σφίξ' τη καρδιά λεβέντη μου κι εγώ σε λαχταράω. Τ΄απόγιομα στο σούρουπο λίγο προτού νυχτώσει, σε καρτερώ ανυπόμονα να 'ρθείς στη χαμοκέλα...". Βραδάκι εμπήκε σαν τρελός μές στη φωλιά της Γκόλφως, εκεί που βόσκαγαν παλιά, οι στάνες του Ζωγράφου, κοντά στ' αμπελοχώραφα στού Τσίκα τα λημέρια και στου Καλύβα τις πλαγιές. Φωτιές βγάνουνε τα κορμιά, η Γκόλφω πυρωμένη, ο γκριζομάλλης καίγεται, σειέται η χαμοκέλα…Κι ακούγεται ένα σούριγμα, μάνα, από τον Τάσο. Η Γκόλφω και ο λεβέντης της γίναν παγοκολώνες! Δεύτερο μάνα, σούριγμα κι ο Τάσος είναι απ'όξω. Ο γκριζομάλλης σαν ξερό κλαρί, τρέμει και κιτρινίζει και μόλις βγαίνει για να δεί, ο Τάσος μανιασμένος του ρίχνει μάνα δυό γροθιές, με το θυμό του κερατά και του κερατωμένου. Έπεσε ο λεβέντης της και δε ματασηκώθη. Ο Τάσος πήρε τα βουνά και η Γκόλφω τα λαγκάδια.

Την άλλη μέρα ο παπάς, διαβάζει μάνα το νεκρό, της Γκόλφως το καμάρι. Γιομάτη ήτανε η εκκλησιά, πρωθυπουργός, κυβέρνηση, βεζύρηδες και βουλευτές, "ανώγεια" και λαμόγια, βγάζουνε λόγους στο νεκρό.., συγκίνηση μεγάλη. "Χάσαμε τον λεβέντη μας.., της ηθικής τη δόξα.., της φαμελιάς το στήριγμα.., του κράτους τη κολωνα!". Μπεσίκι που σας κούναγε…, σκέφτεται η Ελλάδα και ο μεγάλος ο παπάς ο άγιος δεσπότης, πάνω στη χήρα έσκυψε εκεί που σπαρταρούσε και λέει συγκινημένος:.. "Μη κλαίς και μην οδύρεσαι κυρά χαροκαμένη, ο άντρας σου αναπαύεται στον κήπο των αγγέλων!"

Εχάθη μάνα ένας τρανός, και πλήρωσε πολύ ακριβά με μαρκαλοπληξία. Εξιότανε από μόνος του με τη δικιά του ξύστρα και η Γκόλφω αποδείχτηκε φαρμακομαρκαλίστρα. Έτσι μάνα εκειώσανε τα νιτερέσια του τρανού με τη γλυκιά τη Γκόλφω και τώρα η Γκόλφω στον οντά και ο Τάσος στον Κορυδαλλό στης Θέμιδας τ'αλώνι.

Μάθε όμως σε παρακαλώ, μιάς και είπε ο δεσπότης πως πήγε ο αγαπητικός στον κήπο των αγγέλων, αν βρίσκεται μανα εκεί Όχι πως δεν πιστεύω, αλλά λένε πως πήρε δρόμο ο άγγελος κατά το…Διαβολίτσι!

Τα υπόλοιπα, μάνα, του πάνω κόσμου όπως τα ξέρεις. Οι παντογνώστες της τηλεόρασης σκούζουνε κάθε βράδυ στα κανάλια και παλεύουνε για του φτωχού το δίκιο. Ο ένας παριστάνει τον δημοσιογράφο, ο άλλος τον καπετάνιο, ο τρίτος τον πιλότο, ο τέταρτος τον δικαστή, η Μάρα την ανήξερη και ο Κακαουνάκης τους πάντες.

Ο Καραμανλής, μάνα, έκειωσε την επανίδρυση του κράτους, η Μαριέτα ανέθεσε χωρίς διαγωνισμό στο τεχνικό γραφείο Ρεπούση, την κατεδάφιση της Ελληνικής Ιστορίας και την έκειωσε, ο Τσιτουρίδης έκειωσε τα ταμεία με τα αμολόγητα ομόλογα, ο περίφημος Θοδωρής παλιό στέλεχος της LABOTE σούρνει το χαλί του Κωστάκη και η γυναίκα του πετροβολάει κάθε βράδυ τη κυβέρνηση από το νταμάρι του Κακαουνάκη. Τα περήφανα νιάτα πιλαλάνε κάθε μέρα στους δρόμους, τα τιμημένα γηρατειά γιορτάζουν κάθε 15 του μήνα το τέλος της σύνταξης. Τα φακελάκια που γράφανε παλιά ΠΑΣΟΚ τώρα γράφουν ΝΔ. Με το ΠΑΣΟΚ χρειαζόμαστε 3 μήνες για το ραντεβού του γιατρού, τώρα μονάχα 90 ημέρες. Εκεί πού χρειαζόμαστε μία ώρα να ανέβουμε 3 σκαλοπάτια στην ουρά του γιατρού του ΙΚΑ, τώρα θέλουμε μόνο 70 λεπτά! Οι ομάδες των ληστών γίνανε ανώνυμες εταιρείες. 10 ημέρες πριν από τις Εθνικές γιορτές 25 Μαρτίου και 28 Οκτωβρίου θα καίμε τις σκοπιές των τσολιάδων και θα κάνουμε θυσία στους 300 της Στρούγκας της Βουλίτσας.

Τώρα αν με ρωτάς ποιος θα κατεδαφίσει τον Καραμανλή, δεν ξέρω. Αν όμως δεν το καταφέρει ο Θοδωρής, η Μάρα, η Μαργέτα, ο Σάββας και η Ντόρα που την αποκάλεσε ο Μπούς ηγέτη, σίγουρα θα τον γκρεμίσουν τα παιδιά της ΣΤ' Δημοτικού που δεν σεβάστηκε την Ιστορία τους. Ο Γιωργάκης τα πάει μια χαρά, έχει βελτιωθεί στη γλώσσα και κάνει φροντιστήριο στα υπόλοιπα με τους καλύτερους δασκάλους. με τον Πάγκαλο, τον Βενιζέλο, την Διαμαντοπούλου, την Μαριλίζα και έχει σειρά προτεραιότητος με αύξοντα αριθμό 3 (Κωστάκης, Ντόρα, Γιωργάκης). Εμείς οι μουζίκοι θα καρτερούμε στην ουρά και θα ψηφίζουμε, μιάς και ο Πανάγαθος (μέρες που είναι) το 'δωκε ούλο το μυαλό σε 5 οικογένειες και τα σαρίδια τά 'δωκε σε μας.

Τέλος, θα σου πω και κάτι ευχάριστο. Ετώρα στην Ανάσταση έγινε μέγα θάμα. Μάνα, αγανάκτησε ο Θεός και στην αυλή της εκκλησιάς χαθήκαν τα χορτάρια! Δεν θα ξαναφυτρώσουνε ούλο τούτο το χρόνο, για να μη κλέβουνε μερικοί της εκκλησιάς το δίσκο. Για να μη λένε πως τα λάχανα αδειάζουν τα παγκάρια και πως ξοδεύουν τα λεφτά να κόβουν τα χορτάρια. Άπιστοι και αμαρτωλοί αδειάζουν τα παγκάρια χωρίς να υπολογίζουνε πως πριν να ξεψυχήσουνε θα σπαρταρούν σαν ψάρια.

Καρτερώ νέα σου. Έχεις καιρό να μού γραψεις…

Το παιδί σου ο Νιόνιος

Απρίλης 2007
Γράμμα στον κάτω κόσμο

ΜΑΝΑ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΣΟΥ ΗΤΑΝ ΑΛΗΘΙΝΟ

Στις γιορτές μάνα , των Χριστουγέννων του 2006, το νυχτερινό πρόγραμμα του ραδιοφώνου της Πειραϊκής Εκκλησίας, αφιέρωσε μία εκπομπή στην μνήμη του μακαριστού γέροντα παπα-ΜΑΤΘΑΙΟΥ ΚΑΡΑΚΑΛΙΝΟΥ, που έζησε στη Μονή Καρακάλου από το 1925 μέχρι τις 5-12-1985 που εκοιμήθη. Τα κείμενα έγράψε ο αρχιμανδρίτης ΦΙΛΟΘΕΟΣ, ηγούμενος της Μονής Καρακάλου από το Θεόκτιστο Γορτυνίας και τα μαγνητοφώνησε από το ραδιόφωνο η κυρία Νάντια Δουρίδα σύζυγος του γνωστού παιδίατρου Νίκου Δουρίδα από το Καρδαρίτσι, ο οποίος είχε επισκεφθεί το 'Aγιον Όρος με τους τρείς γιούς του και είχε συζητήσει με τον παπα-Ματθαίο. Αυτός, μάνα, ο μοναχός, ο πραγματικός εργάτης της αρετής, ανέβηκε από το λιμάνι της Δάφνης στις Καρυές του Αγίου Όρους το 1925 σε ηλικία 20 χρόνων και εγκαταστάθηκε στη Μονή Κουτλουμουσίου.
Από τον γέροντα της Μονής έλαβε την πρώτη ρασοευχή και το όνομα Χρυσόστομος που διατήρησε μέχρι το 1933. Το 1927 εγκαταστάθηκε στη Μονή Καρακάλου που διακρινόταν για την οργάνωση και την πειθαρχία από τον φημισμένο μικρασιάτη ηγούμενο ΚΟΡΔΑΤΟ.
Ο παπα-Ματθαίος ξεχώρισε γρήγορα για την μεγαλοψυχία του και για την αγάπη του προς τον Θεό και τους ανθρώπους. Λειτουργούσε καθημερινά και μνημόνευε εκατοντάδες ονόματα δωρητών, ευεργετών, συγγενών, συγχωριανών και επισκεπτών. Το 1933 ονομάστηκε από τον ηγούμενο της Μονής Κορδάτο, ΜΑΤΘΑΙΟΣ και παρά την θέληση του ηγούμενου να τον χειροτονήσει ιερέα, δεν τα κατάφερε διότι αντέδρασαν οι υπόλοιποι μοναχοί, που οι περισσότεροι ήταν μικρασιάτες και λιγογράμματοι, επειδή -όπως είπαν- ο παπα-Ματθαίος ήταν Μωραίτης και είχε αδύνατη φωνή. Ο Κορδάτος που ήταν κι αυτός μικρασιάτης, τους είπε: "Δεν με ενδιαφέρει η φωνή και η καταγωγή. Με ενδιαφέρει η πνευματική του δύναμη, το ήθος του και η πίστη του στον Θεό!". Ο ηγούμενος Κορδάτος εκοιμήθη το 1940 και τον διαδέχθηκε ο αρχιμανδρίτης Παύλος, ο οποίος με τον μητροπολίτη Μιλητουπό-λεως Ιερόθεο, χειροτόνησαν τον παπα-Ματθαίο.
Όταν ρωτούσαν, μάνα, τον παπα-Ματθαίο γιατί μνημονεύει καθημερινά τόσα ονόματα, απαντούσε: "Γιατί με τη μνημόνευση σώζεις ψυχές!". Καθημερινά ο παπα-Ματθαίος μετά την λειτουργία - για 45 ολόκληρα χρόνια- έπαιρνε το ανηφορικό καλντερίμι που οδηγούσε στο εκκλησάκι του Αγ.Γεωργίου και έμενε εκεί λειτουρ-γώντας και μνημονεύοντας ονόματα μέχρι τον Εσπερινό.
"Μια μέρα... ", γράφει ο ηγούμενος της μονής Φιλόθεος, "τον συνάντησα στο καλντερίμι και τον ρώτησα:... Γιατί κάθε μέρα λειτουργία και στον Αγ. Γεώργιο;".
"Γιατί τον σέβομαι με μεγάλη ευλάβεια και γιατί η ζωή του μοναχού πετά κάθε μέρα από χαρά σε χαρά!". Τα τελευταία χρόνια, μάνα, οι φωνές του παπα-Ματθαίου από τους πόνους στα πόδια του ακούγονταν μακριά... Η φλεβική ανεπάρκεια και τα 65 χρόνια ορθοστασίας ματώναν τα πόδια του και πονούσαν και πέρα από αυτό είχε και σοβαρά προβλήματα ακοής που τον δυσκόλευαν στην Θεία Λειτουργία. "Από το 1925 που έφτασε στο Άγιον Όρος, δεν είχε βγεί στον έξω κόσμο ούτε μία φορά. Ακόμα και το κελί, που το 1927 τον έβαλε ο ηγούμενος Κορδάτος, δεν το είχε αλλάξει. Ήταν το μόνο κελί χωρίς θέρμανση και πολύ δύσκολα λόγω της υγείας του καταφέραμε να τον μεταφέρουμε σε κελί με θέρμανση, διότι επίστευε πως δεν έπρεπε να αλλάξει το κελί που τον είχε βάλει ο γέροντάς του. Δεν έχω συναντήσει άνθρωπο -συνεχίζει ο Γορτύνιος αρχιμανδρίτης Φιλόθεος- να γράφει με τόσες λεπτομέρειες στην εξομολόγησή του, για τη ζωή του. Στο βιβλίο που διατηρούσε, γράφει σε κάποιο σημείο... : "Θυμάμαι πάντα την ευλάβεια και την αγάπη προς τον Θεό Θυμάμαι ψυχή μου τη δύναμή σου προς τα άνω. Προς τα ουράνια. Γι αυτό ψυχή μου πρόσεξε. Πρόσεξε ψυχή μου να μη σωθεί από μέσα σου η ευλάβεια και χαθείς!".
Ο παπα- Ματθαίος, μάνα, γεννήθηκε το 1905 και κοιμήθη στις 5-12-1985 στη μονή Καρακάλου, που δεν εγκατέλειψε ούτε μία μέρα 65 ολόκληρα χρόνια. Σε άλλα σημεία της εξομολόγησής του γράφει: "Ενθύμου ψυχή μου πως ήρθες στον κόσμο σαν αγγελούδι και τώρα γεράσαμε... ".
Ο παπα- Ματθαίος, συνεχίζει ο ηγούμενος Φιλόθεος, ήταν καρπός Αγίου Πνεύ-ματος. Μιά αγωνιζόμενη ψυχή που έζησε λειτούργησε, αγάπησε, υπηρέτησε τον Κύριο και τώρα αναπαύεται εν σκηναίς δικαίου. Αυτή η αναφορά στον παπα-Ματθαίο είναι εκδήλωση ευγνωμοσύνης προς την ψυχή του που τόσον μας ευεργέτησε. Είναι ένα ιερό μνημόσυνο προς την μακαρία ψυχή του, που θα μας επισκέ-πτεται από τα ουράνια και θα μας παρηγορεί στα καθημερινά μας προβλήματα.
Ο παπα-Ματθαίος, μάνα, ήταν θέλημα Θεού ν' αφιερωθεί στη μονή Καρακάλου, που ιδρύθηκε το 1018 από τον επίσης Γορτύνιο ιερομόναχο ΝΙΚΟΛΑΟ ΚΑΡΑΚΑΛΟ γιό μεγάλης και πολύ γνωστής Δημητσανίτικης οικογένειας. Έγινε, μάνα, δέντρο ελιάς που προσέφερε τη σοδειά της πνευματικής αύξησης στους πιστούς πατέρες της μονής Καρακάλου και στους επισκέπτες της. Αυτός ήταν, μάνα, ο παπα-Ματθαί-ος, ο "άγιος" της μονής Καρακάλου, ο οποίος αρνήθηκε στην Εξαρχία όταν τον κάλεσε για την θέση του ηγούμενου της μονής Καρακάλου, λέγοντάς τους: "Εγώ δεν θέλω να αναλάβω ηγούμενος, μόνο να λειτουργώ θέλω". Έβαλε μετάνοια στην Εξαρχία κι έφυγε. Ο παπα-Ματθαίος ήτανε μάνα, το παραμύθι που μού 'λεγες στη Κατοχή, όταν με ψείριζες στη ποδιά σου! Θυμάσαι; Μού 'λεγες πως μια φορά κι ένα καιρό, ήταν ένα παλληκάρι που αγάπαγε μια τσούπα, αλλά η μάνα του δεν την ήθελε για νύφη. Έφυγε τότε το παιδί της για την Αθήνα και όταν ξαναγύρισε και ξανα παρακάλεσε τη μάνα του για κείνη που αγάπαγε, η μάνα του του απάντησε: "Καλύτερα να μάθω πως κλείστηκες σε μοναστήρι, παρά να παντρευτείς τη Λόλα του Τζιραλή!". ... ... Μάνα το παραμύθι σου ήταν αληθινό... !!!
Το παλληκάρι αυτό, μάνα, ήταν ο παπα-Ματθαίος, ο "άγιος" της μονής Καρακάλου, που μπήκε 20 χρονώ το 1925 και δεν βγήκε ποτέ μέχρι τα ογδόντα πέντε του που έφυγε για τους ουρανούς. Ο παπα-Ματθαίος ήτανε Καρδαριτσιώτης, ήταν ο ΓΙΑΝΝΗΣ Ο ΜΗΤΣΟΠΟΥΛΟΣ του Θοδωράκη και της Κατερίνας που αγάπησε τη Θοδώρα (τη Λόλα) του Τζιραλή(Τσίκα). Στη πρώτη άρνηση της μάνας πήγε στην Αθήνα κι έκανε τον πλανόδιο μικροπωλητή και στη δεύτερη πήρε τον δρόμο για το μοναστήρι που προτιμούσε η μάνα του και που από τότε μάνα και γιός δεν σμίξανε ποτέ!!
Προσωπικά μάνα, εχάρηκα που έστω και μετά 66 ολόκληρα χρόνια έμαθα πως το παραμύθι που μού 'λεγες ήταν αληθινό και το 'ξερες! Όπως ήξερες και τον Γιάννη τον Μητσόπουλο και τη Λόλα του Τζιραλή.
Καρτερώ νέα σου, και για τα νιτερέσια της Γκόλφως με τον Τάσο θα σου γράψω μιάν άλλη φορά. Σε φιλώ. Το παιδί σου ο Νιόνιος.

 
 
Μάρτης 2007
Γράμμα στον κάτω κόσμο

"ΟΡΚΙΣΤΗΚΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΠΩ ΟΥΤΕ ΣΤΗ ΜΑΝΑ ΜΟΥ"

Μου γράφεις μάνα, πως στενοχωριέσαι για κείνα που σου γράφω για τον πάνου κόσμο. Μήπως κι εγώ δεν στενοχωριέμαι; Πρέπει όμως με κάποιον να μιλήσω και προτιμώ τη μάνα μου, γιατί εδώ στον απάνου κόσμο δύσκολα βρίσκεις άνθρωπο να κουβεντιάσεις. Ζούμε 30 οικογένειες στο ίδιο σπίτι και λίγοι λέμε καλημέρα μεταξύ μας. Ούλοι μας πιλαλάμε, σκούζουμε, κορνάρουμε, βρίζουμε, μουτζώνουμε, κλέβουμε, ληστεύουμε, ρημάζουμε, βάζουμε κουκούλες, καίμε, εξαπατιώμαστε, πιστεύουμε, συμφωνούμε, ψηφίζουμε, κυβερνάνε και θησαυρίζουνε. Αν τολμήσεις να ακούσεις ειδήσεις πρέπει να έχεις γαϊδουρινή υπομονή και δυνατά νεύρα για να αντέξεις στα σκουσμάρια τους. Όταν σχολιάζουνε ο Κακαουνάκης κι ο Τράγκας κάτω από τα…στοργικά βλέμματα του Νίκου και της Μάρας, εμείς οι γεροντότεροι θυμόμαστε τις παλιές πουτάνες όταν τις μαζώνανε οι κλούβες. Κι αν έχουν μάνα και κανένα καλεσμένο….νά 'χε μανούλα να τον έκλαιγε!!

Μου στέλνεις χαιρετίσματα από έναν μπαρμπα-Γιώργη που δεν τον γνωρίζεις και μου ζητάς να σου γράψω ποιος είναι, γιατί σου είπε πως έχει περάσει και από τό χωριό μας. Ο μπάρμπα-Γιώργης, μάνα, γεννήθηκε το 1917 στην Αράχωβα(Καρυές) της Λακωνίας. Το 1935 τελείωσε το γυμνάσιο, το 1936 μπήκε στη σχολή μονίμων υπαξιωματικών του στρατού και το 1940 στη σχολή Ευελπίδων. Εκεί συνάντησε και έγινε φίλος με τον Γιάννη τον Λαδά από το Δυρράχι της Αρκαδίας. Ο μπαρμπα-Γιώργης στην Α'τάξη του '40 και ο μπαρμπα-Γιάννης στη Β' τάξη του '40. Όταν επέστρεψε από το Αλβανικό Μέτωπο που πολέμησε με τον βαθμό του ανθυπολοχαγού, τον Δεκέμβριο του '42 οργάνωσε μία ομάδα με τους συγχωριανούς του Λεβεντάκη και Πρεκεζέ και χτύπησαν σε ενέδρα μια γερμανική φάλαγγα, τους πήρανε τον οπλισμό και από 5 γίνανε 15 και συνέχισαν την αντιστασιακή τους δράση. Το '43, περισσότεροι από 30 αντάρτες με καπετάνιο τον μπαρμπα-Γιώργη διαλύσανε σε ενέδρα ιταλική φάλαγγα με 150 Ιταλούς και σκότωσαν τον επικεφαλής τους που ήταν διοικητής Πελοποννήσου. Πήραν δεκάδες φορτώματα πολεμικό υλικό και τρόφιμα και γιόμισαν τις σπηλιές του Ταύγετου.

Μιλώντας μάνα, με τον μπαρμπα-Γιώργη στο γραφείο μου το 1999 και στις αρχές του 2000, τον ρώτησα αν στη περίοδο του διχασμού και του ανταρτοπόλεμου, συναντήθηκε ποτέ στις μάχες της κατάρας, με τον παλιό του φίλο και συμμαθητή στη Σχολή Ευελπίδων. -"Ναι!", μου είπε. "Σε μια μάχη μάλιστα στη Μεσσηνιακή Μάνη, είχαμε πιάσει μερικούς αιχμαλώτους και ανάμεσά τους και ο Γιάννης ο Λαδάς. Το βράδυ ένας δικός μου ήρθε και μού 'πε πως ο Λαδάς θα "δραπετεύσει". Κατάλαβα που το πήγαινε και του απάντησα: -"Αν δραπετεύσει ο Λαδάς, εγω θα κρεμάσω το κεφάλι σου στο δέντρο να το φάνε τα κοράκια". "Έδωσα στον παλιό μου φίλο το πιστόλι του και τον άφησα ελεύθερο, γιατί όσοι περάσαμε από τη Σχολή Ευελπίδων είμαστε πολύ δεμένοι και πετάγαμε τη σκούφια μας για την Πατρίδα! Τώρα πως μας κατάντησαν αργότερα να κυνηγιόμαστε και να σκοτωνόμαστε είναι μεγάλη ιστορία!"

Τον ρώτησα πότε πέρασε από το Καρδαρίτσι. "Τον Οκτώβρη του '48 πριν από τη τρίτη μάχη της Ζαχάρως, εγκατασταθήκαμε πάνω από χίλιοι αντάρτες, με Ρογκάκο, Μπασακίδη, Σφακιανό, Κανελλόπουλο, Καμαρινό και άλλους, στο Βελημάχι, στο Καρδαρίτσι, στις Ράχες και στη Χώρα. Τον ρώτησα αν ήξερε τον γιατρό τον Ζωγράφο, που ήταν μάνα στο Καρδαρίτσι όταν είχανε κάνει το σχολειό μας νοσοκομείο. Θυμάσαι…;…έναν ωραίο άντρα που λέγανε ότι τον είχαν αιχμαλωτίσει από τον στρατό οι αντάρτες και έμενε κάτω από την εκκλησιά, στου Γιάνναρου το σπίτι; Αυτός μάνα ο γιατρός - ο Νίκος ο Ζωγράφος - από του Φίλια των Καλαβρύτων, εγχείρησε την κυρά Ευγενία πριν από αρκετά χρόνια στην κλινική "ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ" στη Ν.Ιωνία. "Ναι!", μου είπε ο μπαρμπα-Γιώργης, "τον γνώρισα καλά τον Ζωγράφο. Τον Μάρτη του '48 στη θέση Κοκκορέϊκα, στον δρόμο μεταξύ Βάγγου και Ασέας, κοντά στο ποτάμι, είχαμε στήσει ενέδρα με τον Κανελλόπουλο στο τάγμα του ταγματάρχη Γαλανόπουλου και μέσα στους αιχμαλώτους ήταν και ο ανθυπίατρος Νίκος Ζωγράφος, ο οποίος προσχώρησε σε μας και ανέλαβε την υγιειονομική υπηρεσία του αρχηγείου Μαινάλου. Θλιβερή ιστορία κύριε Δουζένη…. Την πλήρωσε η Ελλάδα ακριβά! Κόστισε πολύ ο εμφύλιος. Εμείς στο τέλος μάθαμε -που μείναμε χωρίς πυρομαχικά- ότι η Ρωσία και οι άλλοι σοσιαλιστές, δεν αναγνώρισαν ποτέ την κυβέρνηση του βουνού. Από χιλιάδες μείναμε καμμιά διακοσαριά σκορπισμένοι, χωρίς πυρομαχικά και γυρίζαμε από νύχτα σε νύχτα και από σπηλιά σε σπηλιά. Χωρίσαμε σε μικρές ομαδούλες για να μην μας βρίσκουν εύκολα οι Εθνικές Δυνάμεις. Εγώ έμεινα με τον Μήτσο τον Γιαννακούρα, τον Πέρδικα, τον Παπακωνσταντίνου και τον Ρογκάκο. Αργότερα, μετά τις εκκαθαρίσεις τις 9ης Μεραρχίας, έμεινα μόνος, έμαθα πως παραδόθηκε ο Παπακωνσταντίνου, πως δυό μέρες αργότερα σκοτώθηκε ο Ρογκάκος σε ενέδρα και δυο μέρες μετά από τον Ρογκάκο, στις 16 Αυγούστου 1949, σκοτώθηκε και ο φίλος μας ο Πέρδικας σε ενέδρα χωροφυλάκων σε μια γιάφκα στη θέση Συνέσοβα του Μαινάλου. Ένα βραδάκι πλησίασα στο χωριό μου ξελιγωμένος από τη πείνα και χωρίς τσιγάρα. Βρήκα μια θειά μου και τη παρακάλεσα την άλλη μέρα το πρωί να πεί του γιού της του παπά νa bάλei se ένα σακκί ena karbέli yωmί ,tsigάra na to giomίsei fouskί kai νa to afήsei sthn άkrh sto rέma.Thn άllh mέra ,mponώra-mponωra,ekei pou ήmouna krummένoV me perikύklvsan ta apospάsmata thV CvrofulakήV. Sth fulakή pou me .έkleisan,epeidή oloi touV xέrane oti potέ den peίraxa aicmάlωto, ήrqe .o dioikhtήV thV CωrofulakήV kai mou 'fere tsigάra.Ton rώthsa pόte me prόdvse o xάderfοV kai mou 'pe to ίdio brάdu pou mίlhseV me th qeiά sou .Sto Stratodikeίo sunέcise o mparmpa-GiώrghV , dikάsthka diV eiV qάnaton.Sto dromo gia thn fulaκή με πλησίασε ενας axiωmatikoV kai mou είπε:: "Θα σου ζητήσουν καπετάν-Γιώργη να paV na touV deίxeiV dήqen krummέnα όplα. Kάne ton άrrωsto.Mh paV. Qa se sko tώsoun".. AutoV Mana o axiωmatikόV pou ton eglίtωse tote ,htan o strathgόV LaspiάV pou ta teleutaίa cronia uphrέthse Dioikhtής thς ScolήV Euelpίdvn.TέloV μa na ton rώthsa an sunantoύse ton paliό summaqhtή tou, qa του μίλαγε; "Me όlh mou thn kardiά " mou apάnthse . Pήra amέsωV apo to gra feίo mou ton K.K , mou 'dωse to thlέfωno tou P.M kai h gunaίka tou mou έdωse to thlefωno tou mparmpa-Giannh. "Geia saV kurie Ladά. Eimai o DouzέnhV ο DionύshV , o KardaritsivthV .De qa enoclousa ,an den eica dίpla mou enan paliόsaV filo , summaqhtή , sumpolemiστή, ecqrό kai antίpalo , pou kάpote se κάποια mach sthn Messhniakή Mάnh pou breqήkate se antίpala stratόpeda, μου λέει πως σας eίce sώsei th zvή".

-"Katάlaba kύrie Douzέnh . Mou milάV gia ton kapetάn GIWRGH TON KONTALWNH".

Edωsa μάna to akoustikό ston kapetάn Giώrgh kai blέpontaV ton sugkinh mέno έpiasa thn koubέnta με thn kuria Δέσποινα τη Γαλατσάνου, που ο πρώτος της άντρας ήταν αξιωματικός και ξάδερφος του Γαλατσάνου, του αρχηγού του στρατού.

Έμαθες τώρα μάνα, ποιος είναι ο μπαρμπα-Γιώργης ο οποίος έχει και δυό γιους αρχιτέκτονες. Αυτός που τον Αύγουστο του 2000 ήρθε κοντά σας και μας βλέπεις για του λόγου το αληθές στη φωτογραφία μαζί με την κυρά Δέσποινα στο γραφείο μου. Μην με ρωτήσεις όμως ποιος πρόδωσε τον Πέρδικα, γιατί ορκίστηκα να μην το πω ούτε στη μάνα μου…!

Να μου φιλήσεις τον καπετάν-Γιώργη, να του δώκεις πολλούς χαιρετισμούς από την κυρά Δέσποινα και την ανηψιά του τη Δήμητρα και να του πείς πως κάποτε θα συνεχίσουμε τη κουβέντα που αφήκαμε στη μέση.

Σε φιλώ, το παιδί σου ο Νιόνιος

Φλεβάρης 2007
Γράμμα από τον κάτου κόσμο

ΑΝΩΤΑΤΗ ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Πήρα Νιόνιο το γράμμα σου τις γιορτάδες, είμαστε ούλοι καλά και το αυτό και δι υμάς ποθώμεν.

Προχθές το απόγιομα, ήρθε ο Αλεξόγιαννης και δεν τον αφήκαμε να ξεκουραστεί δυό μερόνυχτα. Μαζευτήκαμε ούλοι οι Καρδαριτσιώτες, γιατί ήταν σ'ούλους αγαπητός και τον μουρλάναμε στις ερωτήσεις για το χωριό και τον απάνου κόσμο.

Έσκασα όμως παιδάκι μου από τη στεναχώρια, που μας γράφεις πως η Δημοκρατία γυρίζει μαυροφορεμένη στις αυλές της Βουλίτσας, γιατί της κλείσανε τη πόρτα οι ρεμπεσκέδες που ψηφήσατε. Έσκασα που γράφεις πως οι διοικητάδες πλερώνονται με 300.000 ευρώ το χρόνο και οι αγρότες με τους συνταξιούχους που τους μεγαλώσανε με τους φόρους και τα προϊόντα τους, παίρνουνε 3.000 ευρώ.

Εμ το άλλο παιδάκι μου; Με τον Μητσοτάκη; Τι είναι κι αυτό; Που θέλει να παίρνουνε οι εργάτες σύνταξη στα 75 και η παρέα του με 4 χρόνια στη Βουλή; Από πού θα παίρνουνε σύνταξη στα 75; Από την τράπεζα του Αγίου Πέτρου στην οδό Αναπαύσεως στον Κάτου Κόσμο; Δεν τον αφήνει το μπόϊ να τηράξει χαμηλά; Δεν έμαθε ακόμα πως στο στερνό ταξίδι δεν χρειάζονται αποσκευές;

Δεν ξέρει πως τα σάβανα δεν έχουνε τσέπες; Προχθές στην αυλή της εκκλησιάς ήτανε μαζεμένοι ούλοι οι πολιτικοί μας και κουβεντιάζανε για τον απάνου κόσμο. -"Δεν διαπραγματεύεται", είπε ο γερο Καραμανλής, "ο ανηψιός μου την επανίδρυση". -"Ούτε ο Αλογοσκούφης την… αποψίλωση", του απάντησε ο Ανδρέας. -"Αναρρωτιέμαι", έλεγε ο Πλαστήρας, "πως έγινε εκείνος ο αθεόφοβος, αρχηγός του Στόλου. Έφυγα νωρίς, αλλοιώς θα τον έστελνα στο Γουδί να βλέπει τα ραδίκια ανάποδα".-"Μη πιλαλάτε να προκάμετε να βγάλτε συμπεράσματα", είπε οΧαρίλαος, "θα 'ρθεί ο Μητσοτάκης και θα μας τα πεί ούλα εκτός και βραχυκυκλώσει τον Χάρο και σβήσει από τη λίστα τ'όνομά του. Τρείς φορές εγύρισε αδειανός απ' τον απάνου κόσμο. Δε ξέρω για ποιους είχε πάει…, θα το μάθουμε".

Εχάρηκα που ο Βύρωνας δεν πήγε πουθενά τις γιορτάδες κι έκατσε να φυλάξει το νοικοκυριό εκείνου του φτωχού νησιώτη, που πήγε ξεκάλτσωτος στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για να τον πιστέψει πως είναι εργατοπατέρας και κομμουνιστής. Μπορεί να έκανε ό,τι έκανε παιδάκι μου η χήρα του πρωθυπουργού, αλλά στενοχωρήθηκα που την ξεσπιτώσανε από κείνο το κάστρο, που τό 'λεγε ο Γιαννόπουλος… κολόσπιτο και την στείλανε σε μία γκαρσονιέρα. Πού θα χωρέσουνε, παιδάκι μου, τα βάσανά της σε 350 μέτρα; Πού θ' απλώσει τον πόνο της; Πότε θα δεί και κείνο το παλιότσουπο χαρά στα σκέλια του;

Ξεσηκωθήκανε προχθές ούλοι στον κάτου κόσμο με εκείνη την αρχή προστασίας παρανόμων και διαπλεκομένων. Έτσι δεν τη λέτε; Πού ακούστηκε, λένε ούλοι οι πολιτικοί του κάτου κόσμου, να διορίζει μια κυβέρνηση μια επιτροπή με 5 νομάτους και να είναι και ανώτερη από την κυβέρνηση; Η Βουλίτσα τι ρόλο παίζει; Ο πρωθυπουργός δεν είναι πρωθυπουργός; Ή είναι υποτιθέμενος πρωθυπουργός; Δεν τον ψηφίσατε; Να ομολογούν οι βιαστές και οι παιδεραστές βιασμούς και να απαγορεύεται να πούν τ'όνομά τους; Να λέει ο φονιάς ότι σκότωσε 5 στο Αγρίνιο και σείς τον λέτε υποτιθέμενο; Έχετε δηλαδή πραγματική Αρχή και υποτιθέμενη κυβέρνηση; Αν γίνουνε παιδάκι μου ούλοι υποτιθέμενοι, αναρρωτιέμαι ποιοί θα είναι οι δράστες, οι φονιάδες, οι πλαστογράφοι και οι ληστές.

-"Εγώ δεν δίδαξα τον ανηψιό μου τέτοια πράγματα", λέει ο γερο-Καραμανλής "και αναρρωτιέμαι που τά 'μαθε!". Ο Αντρέας δεν είπε λέξη. -"Τι να πώ;", απάντησε όταν τον ρώτησαν, "Εγώ έχω το δικό μου βάσανο. 40 χρόνια ο γιός μου δίπλα μου και δεν έμαθε τίποτα. Χτενίζεται με την Μαριλίζα και την Καραχασάν!".

Ελησμονήθηκα και κόντευα να ξεχάσω τις γιορτάδες στα χωριά μας. Παραμονή Χριστούγεννα και αρχίζαμε να σφάζουμε τα θρεφτάρια. Ούλα τα χωριά τσικνίζανε από τους νόστιμους γουρνομεζέδες και τους καρύτζαφλους που ψέναμε στα κάρβουνα. Το βράδυ γύρω στο παραγώνι εβάναμε αυγά με το όνομα του κάθε ξενητεμένου και καρτερήγαμε δίπλα στη φωτιά στο τζάκι τίνος το αυγό θα ιδρώσει.

Εκείνου που ίδρωνε ξέραμε ότι θα περνάει στεναχώριες εκεί που βρίσκεται και την άλλη μέρα γράφαμε γράμμα να μάθουμε τι κάνει. Ο ταχυδρόμος όμως ο Πανούσης, ερχότανε κάθε 15 μέρες καβάλα στ'αλογό του και τα γράμματα ποιος ξέρει πότε φτάνανε στον προορισμό τους! Τώρα εχετε κινητά και ακίνητα τηλέφωνα και σ' ένα λεφτό μιλάτε από το Καρδαρίτσι με τον Κώστα τον Δουρίδα στον Καναδά και τον Αλέξη του Κουφού στην Αμέρικα. Εμείς δεν είχαμε ούτε φώτα ούτε νερό στο σπίτι ούτε τηλέφωνο ούτε ραδιόφωνο ούτε τηλεόραση ούτε γιατρό ούτε δρόμους ούτε αυτοκίνητα, ούτε δήμαρχο. Είμαστε όμως 500 νομάτοι, 100 παιδιά και διαβάζατε το βράδυ με το λυχνάρι και τη λάμπα. Τα χωριά γιομάτα παλληκάρια και κοπελιές σαν τα κρύα τα νερά. Τραγούδαγε ο Βλάσης στης Βάχλιας το Αηδονόρρεμα στην αγαπημένη του…. "ΝΑ 'ΧΕΙΣ ΤΗ ΠΟΡΤΑ ΣΟΥ ΑΝΟΙΧΤΗ, ΤΗ ΛΑΜΠΑ ΣΟΥ ΣΒΗΣΜΕΝΗ ΚΑΙ ΝΑ ΄ΧΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗ ΜΑΝΑ ΣΟΥ ΣΤΗ ΔΙΒΡΙΤΣΑ ΣΤΑΛΜΕΝΗ".

Και ο Λάκης του Μαστορονίκου με το φωνόγραφο στο μπαλκόνι τραγούδαγε στην αγαπημένη που ήτανε σε ξένα μέρη, πριν τη παντρευτεί… "ΠΕΡΑΣΑ ΞΑΝΑΠΕΡΑΣΑ, Σ' ΕΙΔΑ ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΕΝΗ, Σ΄ΕΝΑ ΚΛΑΡΙ ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ ΗΣΟΥΝ ΑΚΟΥΜΠΙΣΜΕΝΗ".

Ωραίες εποχές Νιόνιο μου! Σήμερα έχετε ούλα τα καλά χωρίς ανθρώπους, χωρίς παιδιά, χωρίς σχολειά, χωρίς φλογέρες στα βουνά, χωρίς στα διάσελα τραγούδια, χωρίς γάμους και βαφτίσια και σε λίγο θα λένε στη Γορτυνία, κάποτε εδώ εζούσανε χιλιάδες άνθρωποι.

Σε κούρασα…Κειώνω..Αλλά ξέχασα να σου πω Νιόνιο μου, πως προψές το βράδυ με ζύγωσε στη πλατεία της εκκλησιάς, που κουβέντιαζα με τη θειά σου τη Θεώνη του Πανάγου, ένας ηλικιώμένος ωραίος άντρας, μού 'πε χρόνια πολλά και μου είπε: -"Έμαθα πως είσαι μάνα του Καρδαριτσιώτη. Τον έχω γνωρίσει κι έχουμε κουβεντιάσει πολύ. Εχω περάσει και από το χωριό σας. Να του πείς πολλούς χαιρετισμούς απ' τον μπάρμπα Γιώργη και άλλη φορά θα πούμε περισσότερα".

Ποιός ήτανε αυτός παιδάκι μου που εγώ δεν ξέρω; Γράψε δυό λόγια γιατί θα τον ξανασυναντήσω. Μού 'δωκε τη διεύθυνσή του, μένει εδώ κοντά, στα σύνορα της κόλασης. Καρτερω νέα σου. Η μάνα σου η Ομόρφω.

 
 
Δεκέμβρης 2006
Γράμμα στον κάτω κόσμο

"ΠΑΨΑΝΕ ΝΑ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΦΩΝΕΣ"

Είχα συνεννοηθεί μάνα, με τον γαμπρό μας τον Θοδωρή, να σμίξουμε την Πέφτη το μπονώρα στην είσοδο της Βουλίτσας, για να συναντήσουμε έναν φίλο του. Εγώ πήγα φαίνεται νωρίτερα και για να περάσει η ώρα έκανα βόλτες στην αυλή.

Σε λίγο ξανάφανε από τη μεριά του κήπου του Ζαππείου μια λεβεντογυναίκα με μαύρα σκουτιά κι έκατσε στο τουράκι, από πάνου από τη πεζούλα του 'Aγνωστου... πολύ γνωστού Στρατιώτη, βγάνοντας έναν βαρύ αναστεναγμό. Την πλησίασα, την τήραξα στα μάτια, με τήραξε με το αυστηρό της βλέμμα και δε ντρέπουμε μάνα, να σου πω πως ανατρίχιασα. "Ποια να 'ναι άραγε...; σκέφτηκα. Τι να γυρεύει μπονώρα μπονώρα στην αυλή της στρούγκας της Βουλίτσας; Λες να έχει μέσα στη στρούγκα κανα συγγενή; Δε μπόρεσα μάνα να κρατηθώ και με το γορτυνιακό θάρρος και το Καρδαριτσιώτικο θράσος, ζύγωσα πιο κοντά και την ρώτησα: -"Μήπως μπορώ κυρά να σε βοηθήκω;" -"Όχι λεβέντη μου. Δεν χρειάζομαι βοήθεια." Εδώ γυρίζω μέρα και νύχτα τρογύρω από τη στρούγκα της Βουλίτσας σαν την άδικη κατάρα. Εδώ που συχνάζουνε οι σοφοί, οι νομοθέτες, οι πολιτικοί, που λένε πως θυσιάζονται για τον λαό, οι έμποροι της Δημοκρατίας, τα μπομπόλια, τα τσοπανόσκυλα, οι νταβατζήδες και τα ζαγάρια. Ακουμπάω παιδάκι μου το κορμί μου στη πεζούλα των τσολιάδων, και ξανασαίνω". -"Έχεις κυρά, κάποιον δικό σου στη Βουλίτσα;" -"Ούλοι δικοί μου είναι παιδάκι μου. Ούλοι λένε πως τουραγνιώνται για μένα και για σας. Πως τους κοστίζω ακριβά. Πως με κέρδισαν με θυσίες. Πως με υπηρετούνε με σεβασμό. Πως γεννήθηκα εδώ και πως είμαι χιλιάδων χρόνων και πως ούλα τους τα επιτρέπω".

Ακούγοντας μάνα τη κυρά, εκόντευα να πάθω μαλάκυνση εγκεφάλου! Τα είχα χαϊμένα. Δεν ήξερα ποιάν είχα μπροστά μου….Μουρλάθηκα…Η κούτρα μου μ' έσφιγγε…

-"Γιαγιούλα, πως σε λένε; Ποια είσαι; Δε μοιάζεις με καμμία. Ποιο είναι το ονομά σου;". -"Είμαι λεβέντη μου εκείνη, που ούλοι με επικαλούνται στη Βουλίτσα όταν με χρειάζονται και έχουν γραμμένο το όνομά μου στη πάνου μεριά των αποφάσεων που παίρνουνε. 'Όμως γιόκα μου, κανένας δεν με σέβεται. Μια χούφτα μόνο Έλληνες που είναι φορτωμένοι με αρετές και κουβαλάνε Ελλάδα και ιδανικά, όπως ο Πρόεδρός μου ο Κάρολος Παπούλιας, ο Βύρων ο Πολύδωρας, ο Γιώργος ο Σούρλας, ο Απόστολος ο Κακλαμάνης και μερικοί ακόμα που αντιστέκονται…ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΓΙΟΚΑ ΜΟΥ, Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ!! …ΝΑΙ! Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ! που τα λεβεντόπαιδα της στρούγκας με ντύσανε στα μαύρα. Πριν από τις εκλογές, μιλάνε ούλοι για μένα και μόλις μπούνε στη Βουλή, με πετάνε όξω και κλείνουνε τη πόρτα. Δεν θυμάσαι τι είπε στον Πρόεδρο μου τον Κάρολο Παπούλια, η πρόεδρος της Βουλής, όταν ανέλαβε τα καθήκοντά του; … "…αναλαμβάνετε κύριε Πρόεδρε την Προεδρία της Δημοκρατίας για την επόμενη 5ετία σε μια περίοδο που λόγω της διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η χώρα θα αντιμετωπίσει τον περιορισμό της κυριαρχίας της και την συρρίκνωση των συνόρων της προς όφελος της ειρήνης. Τα ανθρώπινα δικαιώματα και η Δημοκρατία θα έχουν, κύριε Πρόεδρε, να αντιμετωπίσουν νέες μορφές διακυβέρνησης…κλπ, κλπ." …Κατάλαβες γιόκα μου εσύ, τι εννοούσε η κυρία πρόεδρος; Tί… θα αντιμετωπίσω; Τι εννοούσε νέες μορφές διακυβέρνησης; Ποιοί θα μας κυβερνήσουν; Έχει αυτό σχέση με την επανίδρυση του κράτους που υποσχέθηκε ο πρωθυπουργός;;".

Την τήραξα μάνα στα μάτια με θαυμασμό, έσκυψα το κεφάλι, της φίλησα το χέρι και την ρώτησα… -"Γιατί δεν τους πετάς Δημοκρατία μου, όξω; Γιατί να μην είσαι τώρα στο θρόνο σου και κάθεσαι στο τουράκι;". -"Πώς να τους πετάξω γιέ μου; Το κανα μια φορά και κατέληξε ούλια η Ελλάδα στο γύψο και στα κόσκινα. Τα λησμονήκανε όμως νωρίς και προχθές ζήτησε η πρόεδρος της Βουλής, με τόση φτώχεια και τόση ανεργία, 4000 ευρώ το μήνα για μερικά χρόνια, για να ορθοποδήσουνε ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΨΗΦΙΣΑΤΕ. Τώρα ζητάνε σύνταξη στα 2 και 3 χρόνια. Οι δικαστές δικάζουνε με τα μιστοδκεία που τους έφτιαξε η Βουλίτσα για λογαριασμό τους. Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει. Γυρίζουνε οι δάσκαλοι ένα μήνα στους δρόμους, γυρεύουνε την υπουργό και αυτή δηλώνει.. "δεν μασάω". Σπάνε και καίνε τα σχολεία και δεν κουνιέται φύλλο. Καδρονοφόροι με σκουλαρίκαι και αλογοουρές, δηλώνουνε πως η Δημοκρατία μας ούλα τα επιτρέπει. Ακόμα και τα αμάλλιαγα βιάζουνε και κάνουνε πορνό και οι καθηγητές τους… καμαρώνουνε σα γύφτικα σκεπάρνια. Το 67% των Ελλήνων, λένε οι λογιστές του Κράτους, έχουν εισόδημα κάτω από 500 ευρώ, αλλά έχουμε αύξηση εισοδήματος. Οι διοικητές των τραπεζών, των ΔΕΚΟ και οργανισμών πάνω από 300.000 ευρώ το χρόνο, όσα παίρνει ενας αγρότης σύνταξη σε 85 χρόνια!!!..και επικαλούνται την Δημοκρατία.. Ετούτο αλλού θα το έλεγαν κοινοβουλευτική δικτατορία. Αρνήθηκε ο Πρόεδρος αύξηση του μισθού του και ο Βύρωνας τη θέση του υπουργού. Δυό κούκοι όμως παιδάκι μου την άνοιξη δεν φέρνουν. Ο πρώην αρχηγός του στόλου, ναύαρχος Αντωνιάδης, εδήλωσε ξεδιάντροπα στον ΑΝΤΕΝΝΑ, πως ο Χριστιανισμός και ο Χριστός εκπροσωπούν αιμοσταγές θρήσκευμα. Και αυτός ο κύριος 40 χρόνια κουβάλαγε στο στήθος του παράσημα με τον σταυρό, ορκιζότανε στο όνομα της Αγ. Τριάδος και όρκιζε τα παιδιά μας στο ναυτικό να φυλάνε πίστη στη πατρίδα, στη θρησκεία και στην οικογένεια. Βγάλαν τα λόγια του τους Κανάρηδες και τους Μιαούληδες από τα μνήματά τους. Όταν τον ρώτησε ο Αυτιάς.: -"Δεν πιστεύετε αρχηγέ στην Παναγία …;;", ο φορτωμένος παράσημα ναύαρχος, απάντησε¨: -"Μα αφού δεν πιστεύω στον Χριστό…πως θα πιστέψω στη μάνα του;" Και ο Ελληνοέλληνας Γιώργος Σούρλας, οργισμένος, τον συμβούλευσε να παραιτηθεί από όλα τα αξιώματα Να βάλει ο Θεός, παιδακι μου, το χέρι Του. Που όμως να το πρωτοβάλει; Στον Κωστάκη που πάσχει από αλογοσκουφίαση; Στον Γιωργάκη που πάσχει από σοσιαλίτιδα; Εδώ βάλανε κυβερνητικό εκπρόσωπο από το θερμοκήπιο των προοδευτικών δυνάμεων της LABOTE και τη Μάρα να κάνει κριτική στη κυβέρνηση από το απέναντι κανάλι, όπου κάθε βράδυ στις 8 σκούζουνε λες και τους έφαγε η γαϊδούρα το ψωμί από το τράϊστο.

-"Δημοκρατία μου! Τρανή κυρά θεόρατη, θέλω συγγνώμη να σου πώ γιατί κι εγώ ψηφίζω στον κατήφορο και θέλω να σου ευχηθώ να κρατηθείς αρχόντισσα, να μείνεις όρθια κι ελληνική και να μη σε καταντήσουνε Ελληνοαλβανοβουλγαροπολωνορουμανοπακιστανοινδοκινεζική Δημοκρατία, γιατί από καιρό αρχόντισσα, πάψανε στην Ομόνοια να ακούγονται ελληνικές φωνές!!!".

Της φίλησα μάνα το χέρι, υποκλίθηκα με σεβασμό κι έφυγα γιομάτος ντροπή, γιατί στ' αγκωνάρι της Βουλίτσας ξανάφανε ο Θοδωρής και μπήκαμε στη στρούγκα της Βουλίτσας.
Καρτερώ νέα σου
Το παιδί σου ο Νιόνιος.

Νοέμβρης 2006
Γράμμα στον κάτω κόσμο

...ΝΑ ΜΗ ΜΑΣ ΠΑΡΕΙ Ο ΔΙΑΟΛΟΣ...

Εκειώσανε μάνα και οι δημοτικές εκλογές και βγήκανε ούλοι κερδισμένοι. Βελτίωσε τη θέση της η ΝΔ, έκανε ανατροπή του πολιτικού σκηνικού το ΠΑΣΟΚ, ο Καρατζαφέρης ανέβηκε στον Κορφιάτη, το ΚΚΕ εκτός από τη Καρδιά, τον Καρκίνο και το Εγκεφαλικό εσάρωσε και στη κάλπη, ο Συνασπισμός έκανε φτερά, θαυμάσια πήγανε και οι ανεξάρτητοι και οι αντάρτες εσκαπετήκανε στη τρώκλα, εσκούξαμε… αλλά δεν απλοήθηκαν…

Εμείς μόνο μάνα, οι ψηφοφόροι, είμαστε χαμένοι που μας αφήκανε αποχετεύσεις χωρίς σωλήνες, ξηλωμένα πεζοδρόμια, σκαμμένους δρόμους γιομάτους σαρίδια, πλημμυρισμένα υπόγεια, αυτοκίνητα στη θάλασσα, γονατισμένα γιοφύρια να παρακαλάνε το Θεό, βουλωμένα και χτισμένα ρέματα, πεντακάθαρα διαπλεκόμενα και χορτάτους νταβατζήδες.

Οι επιλογές, μάνα, των αρχηγών, δεν τους βγήκανε. Παρθήκανε φαίνεταιτη νύχτα και της νύχτας τα τις επιλογές τις βλέπει η…κάλπη και γελάει…Η Χρυσούλα κερδισμένη, η βουλίτσα κερδισμένη, ο Παπαγεωργόπουλος ευτυχισμένος, ο Αργύρης έσκισε, ο Αγραπίδης τους ξήλωσε και μόνο ο Ψωμιάδης, η Φωφη και ο Φασούλας που αγναντεύει τον Πειραιά από τα 2.13, είναι χαμένοι. Κατάλαβες μάνα γιατί είπε κάποιος κάποτε… "η χώρα ειναι ένα απέραντο φρενοκομείο"; Οι δικοί μας στη Πέρα Μεριά εξασφαλίσανε γιατρό για τον χειμώνα πού 'ρχεται και θα 'χουνε έναν δικό τους άνθρωπο που ξέρει το ιστορικό τους αμα τους πιάνει καμμιά ανατριχίλα και θερμαίνονται. Όσο για τον Αργυράκη, μάνα, στο είχα γραμ-μένο…, ηταν προσφορά του Κωστάκη στον Γιωργάκη, ο οποίος ανταποκρίθηκε και του έκανε δώρο δυο τσούπες στη Θεσσαλονίκη. Λένε πως ο Κωστακης ακολούθησε μια παλιά συνταγή του μπάρμπα του, που έλεγε στον Ανδρέα πως στη πολιτική γίνονται πραγματα που δεν λέγονται και λέγονται πράματα που δεν γίνονται.

Έβαλε, λενε, σκόπιμα ο Καραμαλής τον Αργυράκη για υπερνομάρχη γνωρίζοντας πως θα πάει για βρούβες για να βγεί πάλι η Φώφη…, η επισκέπτης του κουφού, για να μην έχει ο Γιωργάκης προβλήματα με το κόμμα και να τον έχει αντιπολίτευσηκαι να μην του πυρώνει τ' αυτί.

Ο Γιωργάκης, μάνα, εδώ που τα λέμε, γυρίζει δυό χρόνια τώρα από χωρίον εις χωρίον και ψάχνει τον Καραμαλή…. Που είναι ο Καραμαλής: Γιατί κρύβεται ο πρωθυπουργό; Είδατε τον Καραμαλή; Δεν έχει η χώρα πρωθυπουργό! Θα τον δούμε τον πρωθυπουργό; Εχάθηκε ο Καραμαλής! Σπείρα η κυβέρνηση Καραμαλή! Πού είστε κύριε Καραμαλή; Εγράτισε, μάνα, να ψάχνει το παιδί! Αν ήτανε πρωθυπουργός ο Σιούφας, θα 'λεγα καλά κάνει και τον ψάχνει. Κούτσικος είναι και δεν φαίνεται. Ο Καραμαλής μάνα, είναι 100 οκάδες. Φαίνεται από το διάσελο. Τον μπλέξανε, φαίνεται μάνα, τον Γιωργάκη κάποιοι….

Βλέπω εκείνο το θρεφτάρι τον Βαγγέλη όταν τηράει τον Γιωργάκη,…γυαλίζουνε τα μάτια του, όπως γυαλίζουνε της Ντόρας όταν τηράει τον Καραμαλή. Του 'ριξαν δίπλα του την Ξενογιαννακοπούλου που κλαμαρώνει σαν κουκουβάγια, τη Βουλίτσα με το καλάμι, τη Χρυσούλα με το χαμόγελο της βοσκοπούλας, τη δίμετρη Μιλένα με τα γουρλωμένα μάτια, την Αντζελα που τα κανε μπάχαλο στο νησί των Φαιάκων και παρακαλάει τον Τόλη να της τραγουδά συνέχεια το.. "αδέλφια μου αλήτες πουλιά" κι εκείνος της τραγουδάει .."αφού σ' εγκατέλειψαν οι συγγενείς και οι φίλοι να κάψεις τη καλύβα σου να μη σε τρωνε οι ψύλλοι". Κατάλαβες μάνα; Δε μοιάσανε μάνα τα παιδιά σ' εκείνους που κληρονομήσανε. Εκείνοι μάνα ήσαντε ηγέτες. Ετούτα είναι επαίτες. Σήκωνε το χέρι ο γερο-Καραμαλής και χάλαγε ο κόσμος από τα σκουσμάρια. Κατέβαζε το χέρι και δεν κουνιόταν φύλλο. Έλεγε ο Αντρέας στο μπαλκόνι… "περήφανα νιάτα και τιμημένα γηρατειά της πατρίδας μας" και γινόταν στη πλατεία Συντάγματος σεισμός. Τώρα θα μου πεις και τα περήφανα νιάτα ψάχνουν ακόμα για δουλειά και τα τιμημένα γηρατειά φάγανε το…μπερτάκι τους, αλλά αυτό είναι αλλουνού παπά Ευαγγέλιο.

Έχει ρε μάνα ο Κωστάκης, τον Θόδωρο εκπρόσωπό του, προερχόμενο από την αριστεροσοσιαλιστική όχθη και τη γυναίκα του στην αυλή του Χατζηνικολάου, που κάθε βράδυ με τους Κακαουνάκη, Τράγκα και…λοιπών προοδευτικών δυνάμεων, ξηλώνουνε ό,τι έχει ραμμένο ο άντρας της. Δουλειές με φούντες δηλαδή. Έβαλε τον λύκο να φυλάξει τα πρόβατα! Και δω που τα λέμε έχει κάνει χρυσές δουλειές ο Θοδωρής. 1247 δημοσιογράφοι μόνο στην ΕΡΤ και το 70% πράσινα αηδόνια, όταν χρειάζονται 100με 150, όσους και τα άλλα κανάλια. Οι περισσότεροι από τους χίλιους περνανε 15 και 31 του μήνα να πάρουν την αργομισθία τους. Το νταβα-τζηλίκι δηλαδή που θα χτύπαγε ο Καραμαλής. Και μη νομίζεις ότι είναι μόνο αυτοί. Φτάνουν τους 4000 γράφει ο Ρίζος στις 20/10, οι αργόμισθοι δημοσιογράφοι που εισπράττουνε από 3 και 4 ταμεία. Με αυτά τα εκατομμύρια όχι μόνο ένα επίδομα πετρελαίου θα έδινε ο Αλογοσκούφης, αλλά τέσσερα.

Μη σε κουράζω μάνα. Μπήκαμε στην έκτη βδομάδα με κλειστά σχολεία, γιατί οι δάσκαλοι δεν θέλουν να γυρίσουν νικημένοι από τη μάχη, η Μαριέτα δεν θέλει να γυρίσει τραυματισμένη από τον πόλεμο και τα παιδάκια καρτερούν αδέσποτα στο έλεος των πολιτικών και των λειτουργών…. Εμείς βλέπαμε από μακριά τον δάσκαλο και το βάζαμε στα πόδια. Τώρα βλέπει ο δάσκαλος τα παιδιά και παίρνει μαύρο δρόμο. Το λειτούργημα πήγε περίπατο. Καλά που κάνουνε λειτουργία οι παπάδες και προσεύχονται ….ΝΑ ΜΗ ΜΑΣ ΠΑΡΕΙ Ο ΔΙΑΟΛΟΣ !!

Καρτερώ νέα από το καφενείο των πολιτικών του κάτου κόσμου. Καιρό έχεις να μου γράψεις….
Σε φιλώ, το παιδί σου ο Νιόνιος

 
 
Οκτώβρης 2006
Γράμμα στον κάτω κόσμο

ΤΗΝ ΤΣΙΤΣΑ ΜΕ ΤΟ ΑΘΑΝΑΤΟ ΚΡΑΣΙ ΤΟΥ '21

34 ολόκληρα μερόνυχτα οι εβραίοι με τις πανίσχυρες δυνάμεις τους οργώσανε τον ξεβράκωτο Λίβανο.Αδικα έσκουζε ο βουτσιώτης ο Γιάννης ο Κανελλάκης από τη πρώτη γραμμή μεσα απ' τα χαλάσμτα που σκέπαζαν αμάχους και παιδικά κορμάκια. Άδειασε μάνα η μνήμη τους και δεν θυμούνται τίποτα από το ολοκαύτωμα. Οι τρανοί του κόσμου στο… "καφέ αμάν" του Ο.Η.Ε., η παρέα του Συμβουλίου Ασφαλείας, η "καφετέρια" των Βρυξελλών, με εξαίρεση τη φωνή της Ελλάδος τον Γιώρη τον Καρατζαφέρη, συσκέφτονται και ξανασυσκέφτονται και καρτερούνε να κιώσουνε οι εβραίοι το…εργο τους για να τους… σταματήσουν!

Μέσα στον πόνο του πολέμου, ήρθανε μάνα, χαρούμενα μαντάτα απ' την ανατολή οπου στο παγκόσμιο κύπελλο μπάσκετ της Ιαπωνίας τα 12 φτερωτά παιδιά του Γιαννάκη, μας ανεβάσανε στον Όλυμπο και μας φορτώσανε περηφάνεια. Δεύτερη, μάνα, στον κόσμο η Ελλαδίτσα. Οχτώ ολόκληρα κράτη (ανάμεσά τους Γαλλία, Βραζιλία, Αυστραλία, Κίνα και Αμερική!) τους σαρώσαμε στην αράδα και κάναμε ΕΝΑ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ ΕΝΝΙΑΚΟΣΙΑ ΕΙΚΟΣΙ ΕΝΝΙΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΤΕΤΡΑΚΟΣΙΕΣ ΕΞΗΝΤΑ ΕΠΤΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ κόσμο να υποκλιθεί μπροστά στο 0,57%, της ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ !! Απόδειξη πως όταν οι Ελληνες είναι μονιασμένοι τίποτα δεν τους σκιάζει και μονιασμένος ο λαός και γίγαντες δαμάζει! Ρώτησε -λένε-ο Μπούς τη Λίζα, πώς τόλμησε η Ελλάδα ν' αντισταθεί στη πρώτη δύναμη του κόσμου… -"Εμείς τον Κωστάκη τον έχουμε πρωθυπουργό χωρίς αντιπολίτευση. Δε βλέπει τον Γιωργάκη που κατάντησε το κόμμα που κληρονόμησε παιδική χαρά;" Δεν καταλαβαίνει πως έχουμε έτοιμη τη κοπελλιά, του φίλου του πατέρα μου;

Και τώρα μάνα κάτσε χάμου ν' αγκρομαστείς γιατί θα φρίξεις! Η Μαριέτα με τον "Καλό" της, αποφασίσανε να μας φορέσουνε φερετζέ! (Εφημερίδα της κυβερνησεως, της Ελληνικής Δημοκρατίας, αρ. φύλλου 867/10 Ιουλίου 2006). Κατακαλόκαιρο που ο κόσμος είναι σκόρπιος, τα μπουμπούκια της Μητροπόλεως, αποφάσισαν από το νέο σχολικό έτος 2006-2007 να διδάσκεται υποχρεωτικά στην Α', Β' και Γ' τάξη των γυμνασίων η τουρκική γλώσσα για να αποκτήσουνε οι μαθητές (αναφέρεται στην απόφαση) ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΗ - ΓΛΩΣΣΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΟΓΛΩΣΣΙΚΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ. ΓΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ…ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ !!! Κατάλαβες μάνα; Ο Μάκης ο Κουρής στο "Παρόν" της 13-8-2006, γράφει: "Από μια χώρα που βασανίζει την ελευθερία, την δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, που η ιστορία της είναι γιομάτη από γενοκτονίες, σφαγές, εισβολές και "Αττίλες", θα αποκτήσουνε τα παιδιά μας….γν.ώσεις και ικανότητες! Δε μας έφταναν τα ζεϊμπέκικα και οι κουμπαριές…., μας βάζουνε και φερετζέ! "Αν δεν ανακαλέσετε - συνεχίζει το Παρόν - κύριε πρωθυπουργέ την προσφορά αυτή προς την Άγκυρα, ΤΕΛΕΙΩΣΑΤΕ!!".

Εγώ θυμάμαι μάνα τον Κωστάκη που προεκλογικά μας έλεγε: "ΛΑΟΙ ΠΟΥ ΛΗΣΜΟΝΑΝΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΜΕΛΛΟΝ. ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΙ" Μπορώ λοιπόν τώρα να του πω και να τον διαβεβαιώσω, πως εμείς οι "χαμουτζήδες" από τα άγια χώματα, δεν θα λησμονήκουμε ποτέ ούτε την ιστορία μας ούτε τα 400 χρόνια σκλαβιάς και θα κουβαλάμε πάντα στον ντορβά της μνήμης μας ΤΗ ΤΣΙΤΣΑ ΜΕ Τ' ΑΘΑΝΑΤΟ ΚΡΑΣΙ ΤΟΥ '21.

Τώρα καταλαβαίνουμε μάνα, γιατί δε θέλουνε τ' αχαμνά μυαλά, το όνομα του Κολοκοτρώνη στο πανεπιστήμιο της Τρίπολης.

Τον Οχτώβρη, μάνα, έχουμε δημοτικές εκλογές. 45 μήνες κάθονται οι δημοτικοί άρχοντες στις πολυθρόνες τους και τους τελευταίους τρεις κάθε 4 ετίας μας… αλλάζουνε τα φώτα! Τρώμε τον μπουχό της χρονιάς μας! Παντού πινακίδες…. Δημοτικά έργα και…αποχετεύσεις! Κουβαλάνε τις πλάκες από το ένα πεζοδρόμιο στο άλλο κι όπου δεν υπάρχει αποχέτευση, ανοίγουν ένα…χαντάκι! Πετάνε τα χώματα…, δεν βάζουνε σώλήνες και το ξαναγεμίζουνε αμμοχάλικο. -"Ρέ Χρήστο!", ρώτησα έναν π. δημοτικό σύμβουλο, "θα μας μουρλάνουνε; Αποχέτευση χωρίς σωλήνες!;;". -"Δεν θα 'χουνε λεφτά!" μου απάντησε, "θα τους βάλουνε φαίνεται την…επόμενη 4 ετία!!". Την άλλη μέρα ρώτησα έναν επιστάτη μπροστά στο χαντάκι του σπιτιού μας. - "Ρε, πατριωτάκι…,αποχέτευση χωρίς σωλήνες;". -"Δε ξέρω κύριε…, εγώ ανήκω στους νταβατζήδες…, τις πουτάνες να ρωτήσεις !!".

Δεν μας υπολογίζουνε μάνα, ούτε για πουλιού…πουλί! Μας έχουνε για πολύ μεγάλους μα..λακούς…..

Τους δημάρχους μάνα, τους χρήζουν τα κόμματα (έτσι το λένε). Τα κόμματα επιλέγουν για μας. Γιατί είμαστε "ανίκανοι" να επιλέξουμε δήμαρχο, όπως είμαστε ανίκανοι να επιλέξουμε και τους αρχηγούς των κομμάτων. Εμείς ψηφίζουμε Μάνα μόνο βουλευτές και συμβούλους.Τους αρχηγούς των κομμάτων τους επιλέγει η άτυπη και αόρατη παγκόσμια κυβέρνηση που κατευθύνει τις τύχες των λαών και εκείνοι με τη σειρά τους επιλέγουν πριν από εμάς για μας νομάρχες και δημάρχους. Τα τελευταία χρόνια οι αρχηγοί των μεγάλων κομμάτων κάνουν και προσφορές ο ένας στον άλλον. "Θυσίες" δηλαδή. Στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές, ο Κωστάκης είχε θυσιάσει τον Τζανετάκο στο ΠΑΣΟΚ. Σε αυτές τις εκλογές ο Κωστάκης θυσιάζει τον Αργύρη στον Γιωργάκη και ο Γιωργάκης τη Χρυσούλα και τη Βουλίτσα στον Κωστάκη. Άλλωστε, Μάνα, όλοι αυτοί είναι μια παρέα. Ο ΚΩΣΤΑΚΗΣ, ο ΓΙΩΡΓΑΚΗΣ, η ΝΤΟΡΑ, ο ΑΝΤΩΝΗΣ, ο ΘΟΔΩΡΟΣ, ο ΑΝΤΡΕΑΣ, ο ΔΑΒΙΔ, ο ΣΤΕΦΑΝΟΣ, ο ΜΩΥΣΗΣ, ο ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ, ο ΑΛΕΞΗΣ ο ΕΠΙΤΙΜΟΣ, κάθονται στις συνεδριάσεις της παγκόσμιας κυβέρνησης στα ίδια θρανία (βλέπε ΒΒ, Βουλιαγμένη 1993, Μ. Βρεττανία 1998 κ.λ.π.

Εμείς, όμως, Μάνα οι Γορτύνιοι αισθανόμαστε ακόμα ελεύθεροι. Δεν μας αγγίζουν τα νταβατζιλίκια και οι σερνικές πουτάνες. Τα χωριά μας, άλλωστε, αδειάσανε και τα κατοικούν μερικές δεκάδες κουρασμένα γεροντάκια. Περισσότερο έχουν ανάγκη από γιατρό παρά από δήμαρχο. Τώρα, άμα τύχει ο γιατρός να είναι και δήμαρχος ακόμα καλύτερα. Είναι τυχεροί. Εκαλτίσανε μάνα οι παπάδες να ψέλνουνε το ΔΕΥΤΕ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΝ ΑΣΠΑΣΜΟΝ….

Σε κούρασα μάνα, αλλά είχαμε καιρό να τα πούμε. Καρτερώ νέα σου και καλή αντάμωση. Το παιδί σου ο Νιόνιος.

Σεπτέμβρης 2006
Γράμμα στον κάτω κόσμο

"ΖΩΝΤΑΝΟΙ - ΝΕΚΡΟΙ"

Από καιρό είχαμε κανονίσει με τον παλιό μου συμμαθητή, τον Γιάννη τον Σταθόπουλο, να πάμε μαζί μιά βόλτα στο Καρδαρίτσι.

Φτάσαμε αποβραδίς και πήγαμε για ύπνο. Το μπονώρα, αχάραγο, σηκώθηκα πρώτος. Ετοιμάστηκα γλήγορα-γλήγορα και σε πέντε λεπτά σκαπέταγα στ' αγκωνάρι του Κωσταντάρα. Στα 100μ. είναι το σπίτι του Γιάννη. Πέταξα ένα χαλίκι στο παράθυρο και σ'ένα λεπτό άκουσα τον τσάφαλο από το ζεμπερέκι στη πόρτα του. Καλημεριστήκαμε και πήραμε τον κατήφορο για την πρωινή μας βόλτα.

Στο χωριό ερημιά! Ούτε έναν δεν απαντήσαμε ίσαμε το Στριβουνίτσι. Το Στριβουνίτσι τον παλιό καιρό ήταν γιομάτο κόσμο και περιβόλια. Ένα σωρό ποτιστικά που τα ποτίζαμε από τη Τρανή Βρύση του μπαρμπαΝικολάκη του Ντουρίδα, πού΄βγαζε ποτάμι το νερό από τη ρίζα του τρανού πλάτανου. Κάτσαμε στο πεζούλι και τσιμπήσαμε λίγο ψωμοτύρι με δυό-τρείς ελιές, που 'χε βάλει ο Γιάννης σε μιά μπόλια στο ντορβά του. Τρογύρω σιγιά-πηγιά! Ούτε βοσκοί, ούτε βοσκοπούλες, ούτε τσοκάνια, ούτε κοπάδια και τζουρλάδες.. Λες κι άνοιξε η γη και τα κατάπιε….Μονάχα τ'αηδόνια του Σάκη του Παπαπετρόπουλου από τη Βαχλια, κάτου στου Ραγκαβά το ρέμα γιομίζανε την ατμόσφαιρα με τη γλυκολαλιά τους.

Αντί μετά τον πόλεμο το κουβέρνο να μας πεί: -"Κάτσετε χάμου 500 νομάτοι, 120 παιδιά, χιλιάδες γιδοπρόβατα, σπαρτά και περιβόλια και θα σας φτιάσω δρόμους, θα φέρω τηλέφωνα, ηλεκτρικό και γιατρό και θα ζήσετε καλύτερα", μας είπε: "Ψηφίστε με και θα σας φέρω στην Αθήνα να γινήτε ανθρώποι". Λες κι είμαστε ζωντανά!.

"Πάμε", μου λέει ο Γιάννης, "στη συκιά του μπαρμπα-Νικολάκη, να δούμε αν προσβάλανε τα σύκα". Τα σύκα ήσαν ακόμα μπρίσκαλα. Στάγανε γάλα. Μαζέψαμε καμμιά δεκαριά μισοφαγωμένα από τα πουλιά απίδια και πήραμε το δρόμο για τίς Ρίζες, που βρίσκεται η χαμοκέλα του φίλου μας του Πάνου του Χαρλάμη. Ο Πάνος είχε σκαρίσει τα γιδοπρόβατά του και καθόταν όξω από τη χαμοκέλα. Μας υποδέχτηκε με χαρά γιατί είμαστε συμμαθητές και μαζί πιλαλάγαμε δω και κεί στη Κατοχή για κανα μπόμπολα, για κανα βολβό και για κανα μπρίσκαλο. Κουβεντιάσαμε τα δικά μας και κατά τις 11.οο' πήραμε το δρόμο για το χωριό.

Ο ήλιος είχε σηκωθεί κι η κάψα είχε αρχίσει να μας πυρώνει. Η γαλήνη της φύσης και η ερημιά γυρίζει το νού μας στα παλιά που στα χωριά χάλαγε ο κοσμος απ' τον κόσμο, από χιλιάδες γιδοπρόβατα, από σπαρτά κι οργώματα, από αλωνίσματα κι από ' να σωρό παιδιά. Τώρα οι στράτες αδειανές. Στα ρέματα νεράιδες και στου σχολειού την αίθουσα λαλούνε κουκουβάγιες.

Κοντεύει 12.οο', έχουμε φτάσει στη βρύση του Κωσταρίκου, στο "Πηγαδούλι" κι αγναντεύουμε το νεκροταφείο. Εκεί μας καρτερούνε οι δικοί μας. Στρίψαμε στου Χαρλάμη τη τρώκλα και πήγαμε στο νεκροταφείο. Πρώτη φορά τόσο περιποιημένο. Ούτε μια αφαλαρίδα. Κάναμε το σταυρό μας, κουβέντιασε ο Γιάννης με τον πατέρα του τον μπαρμπα-Γιώρη και με τ'αδελφια του…, τά 'πα κι εγώ με τους δικούς μου… και σιγά -σιγά πήραμε το δρόμο για το χωριό. Στ' αλώνι του Φωτόγιαννη ο Γιάννης με ρωτά: -"Νιόνιο, πότε πεθάνανε οι δικοί σου;". -"Ποτέ Γιάννη! Οι άνθρωποι Γιάννη μου, πεθαίνουνε όταν τους λησμονάμε κι εγώ δεν τους λησμόνηκα ποτέ. Η μάνα μου έφυγε στις 28 Οκτωβρίου του 1963 και ο πατέρας μου στις 18 του Οκτώβρη το 1973, τον ίδιο μήνα". Με κοίταξε ο Γιάννης λίγο περίεργα, κούνησε το κεφάλι και λίγο πριν φτάσουμε στην εκκλησιά σχεδόν αμίλητοι, μου λέει: "Ξέρεις τι σκέφτομαι;… Αυτό που είπες στ' αλώνι. Πως οι άνθρωποι πεθαίνουνε άμα τους λησμονάμε. Κι έχεις δίκιο ρε φίλε. Πόσες χιλιάδες γονείς ζούνε λησμονημένοι κι εγκαταλειμμένοι από τα παιδιά τους; Ζωντανοί νεκροί; Πράγματι οι ανθρωποι πεθαίνουνε όταν τους λησμονάμε!".

Φτάσαμε στο κέντρο του χωριού και μπήκαμε στο μαγαζί του Δήμου. Σχεδόν γιόμα. Μας καλωσορίζουν 5-6 πατριώτες και πριν προκάμουμε να κάτσουμε καλά-καλά, τα πρώτα ρακιά στο τραπέζι… -"Απ' το Γιαννίκο", λέει η Δήμαινα. -"Στην υγειά σου Γιαννίκο". Είμαστε και καλτισμένοι από τον ποδαρόδρομο και τα ρουφήξαμε αμέσως. -"Ετούτα απ' τον Κωνσταντάρα", λέει η Δήμαινα κι αφήνει άλλα δυό. -"Στην υγειά σου πρόεδρε…". -"Και τούτα απ' τον Θοδωρή της Αγγέλως", μας λέει η Δήμαινα κι αφήνει τα τρίτα ρακιά. -"Στην υγειά σου Θοδωρή και φιλιά στη νουνά μου!". Κεράσαμε…, κουβεντιάσαμε… και φύγαμε για τα ακατοικητα σπίτια μας να ξαποστάσουμε κανα-δυό ώρες και μόλις δροσίσει να γυρίσουμε πάλε στο …στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Αθήνα.

Τα χωριά τώρα που αδειάσαν έχουν και του πουλιού το γάλα. Φώτα, νερά τηλέφωνα, τηλεοράσεις, αυτοκίνητα, άσφαλτο…Λείπουν όμως οι άνθρωποι. Σαράντα γερασμένες ψυχές οι κάτοικοι του χωριού. Οι Γερμανοί. που τους εζησα από κοντά, κρατήσαν τον κόσμο στα χωριά τους και τους βοηθήκανε και γίνανε κεφαλοχώρια. Είσαντε όμως κυβερνήτες. Στον σταθμό του Μονάχου, σε μια μαρμάρινη πλάκα, γράφει: Γερμανέ, θα προσφέρεις με τη δουλειά σου ΤΟ ΜΑΡΚΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ στη κυβέρνησή σου και θα βάλεις γρήγορα βούτυρο στο ψωμί σου" (Αντενάουερ). Και ο Γερμανός εμπιστεύτηκε τον κυβερνήτη του και δούλεψε μια ώρα την εβδομάδα για τη Γερμανία και όχι μόνο έβαλε γλήγορα βούτυρο στο ψωμί του, αλλά η κατεστραμμένη Γερμανία υποδέχτηκε - μέσα στα 3 εκατομμύρια ξένων εργατών - και 500 χιλιάδες παιδιά των νικητών και των ηρώων από την Ελλάδα που πήγαμε και ζητήσαμε ψωμί από τους νικημένους. Εμείς δίνουμε από το 1830 αλλά οι αετονύχηδες τα κάνουν φύλλα και φτερά! Η μια δυναστεία πάνου στην άλλη και ούλες μαζί στο σβέρκο μας. Κι όχι μόνο βούτυρο δε βάλαμε στο ψωμί μας αλλά μας πήρανε και τη μπουκιά απ'το στόμα….

Ξάπλωσα αλλά δεν έκλεισα μάτι. Στον τοίχο φωτογραφίες εκείνων πού 'χουν φύγει. Το φορτσέρι, το αμπάρι και οι κασέλες, μαραζωμένα στην αράδα. Ο τσατουμάς με σκονισμένα σκουτιά, ο κήπος χορταριασμένος, το χαγιάτι γιομάτο ζουζούνια, το χειμωνιάτικο αραχνιασμένο και….ξαφνικά χτυπάει το κουδούνι. Πετάγουμαι απάνου και τι να δω…? Την κυρα-Ευγενία δίπλα μου. -"Με τρόμαξες χριστιανέ μου, τι έπαθες νυχτιάτικα;". "Συγγνώμη Βγενούλα…Είχα πάει με τον Γιάννη στο χωριό". -"Τρελλάθηκες παιδάκι μου; Για ποιό χωριό μου λές;". Τηράω στο τοίχο και το ημερολόγιο γράφει 26 Ιουλίου, της Αγ. Παρασκευής. Όξω καρτερεί ο γιός μου, ο Γιώρης, που ήρθε να με πάρει να πάμε, όπως κάθε χρόνο, στην Αγ.Παρασκευή στο Καρδαρίτσι.

Τι σου είναι φίλε μου και τα ονείρατα! Ότι θέλουνε βλέπουνε, ότι θέλουνε σου προβάλουνε κι όπου θέλουνε σε πάνε! Απόψε φαίνεται, μάνα, ήτανε θέλημα της Αγίας Παρασκευής να ξεναγήσει εμένα και τον φίλο μου τον Γιάννη στα παλιά μας λημέρια. Μεγάλη η χάρη της!

Σε ζάλισα, μάνα και σε μπέρδεψα, αλλά πρέπει ούλα να τα μαθαίνεις. Και κείνα που ζούμε κι αυτά που ονειρευόμαστε.
Καρτερώ νέα σου, το παιδί σου ο Νιόνιος.

 
 
Ιούλιος 2006
Γράμμα στον κάτω κόσμο

"ΜΕ ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΥΣ ΔΕ ΣΚΙΑΖΟΜΑΣΤΕ"

Πήρα μάνα του γράμμα σου και συλλογιέμαι τι να σου πρωτογράψω…. 22 του Θεριστή σήμερα και στο κέντρο της Αθήνας έχει ξέλαση. Η σπουδά ζουσα νεολαία - που με την συμπαράσταση των καθηγητών των εργατών των δημοσίων λειτουργών και λοιπών προοδευτικών δυνάμεων -αμύνεται του πατρίου εδάφους. Χόβολη κάνουν τα μαγαζιά κάθε τόσο, μάνα, στο κέντρο της Αθήνας τα αγγελούδια με τις παιδικές μάσκες, που ξεπετιούνται μέσα από τη ξέλαση των εκάστοτε διαφωνούντων.

Είναι οι γνωστοί άγνωστοι γνωστοί, μάνα που παραμένουν ακόμα παιδιά από το 1974 και προστατεύονται από τους τσελιγκάδες και τους τσοπάνηδες της στρούγκας της Βουλίτσας. Η Δημοκρατία κάθεται στη γωνιά με σκυμμένο το κεφάλι, σταυροκοπιέται και δεν τολμά να μας τηράξει στα μάτια. Από αρχόντισσα την καταντήσαμε σαν τα μούτρα μας.

Κάθε βράδυ απολαμβάνουμε τα δελτία ειδήσεων και αυτή τη στιγμή που σου γράφω, ο κ. Χ''νικολάου δίνει παράσταση στον ALFA με δύο πολιτικούς, Πρωτόπαππα και Λυκουρέτζο και με δύο σχολιαστές, τον Τράγκα και τον Κύρτσο και τους ζητάει να μιλάνε και οι τέσσερεις μαζί για να μην καταλαβαίνει τίποτα κανείς, μιάς και το θέμα είναι …η χάβρα των εβραίων.

Ο κόσμος, μάνα, ξεψυχάει στην αγκαλιά του ΕΣΥ και τα 120 κρεββάτια της εντατικής παραμένουν ακόμα κλειδωμένα..! Μέρα νύχτα ψάχνει ο Αβραμόπουλος για τα κλειδιά και ο Βύρωνας έχει εξαπολύσει ανθρωποκυνηγητό να βρεί τους κλέφτες των κλειδιών.

Θα αλλάξουνε το όνομα των οδών Αμαλίας και Βασ. Όλγας, για να τιμήσουν για χιλιοστή φορά τους ηγέτες που βρίσκονται κοντά σας. Δεν ρωτάς μάνα τον Αντρέα και τον Καραμαλή, εκείνοι ζήτησαν να σβήσει η Ιστορία; Ο Φώτης Κόντογλου στο βιβλίο του "Πονεμένη Ρωμιοσύνη", γράφει πως ο λαός που λησμονάει τις παραδόσεις του μοιάζει μ' εκείνον που έχει χάσει το μνημονικό του.

Απηστομήθηκε προχτές μάνα ο Γιωργάκης με το ποδήλατο, όταν έπεσε στη τρώκλα της λίμνης του Μαραθώνα γιατί δεν πρόκαμε να φρενάρει κι έσπασε το αριστερό του χέρι. Και γιατί δεν είδε ο Γιωργάκης τη τρώκλα, σκούζει από προψές ο Αθανασάκης να παραιτηθεί ο Σουφλιάς επειδή δεν ίσιωσε τη τρώκλα…!

Όπλα παρουσίασε, μάνα, η φρουρά των φυλακών Κορυδαλλούκατά την αποχώρηση του βαρυποινίτη Παλαιοκώστα με….ελικόπτερο, προκειμένου να μεταφέρει μήνυμα του Παπαληγούρα στον αδερφό του στην Μονή του….Ρομπέν των δασών! Οι Κορίνθιοι - δήλωσε ο πρωθυπουργός - υπήρξαν πάντα Πελοποννησιακότεροι των Πελοποννησίων και συνεχάρη τον υπουργό του. "Τάξε μανούλα τάματα σ'ούλα τα μοναστήρια", μουρμούρισε ο Βύρωνας! "Εγώ μαζεύω τους ληστές κι εκείνοι τους προγκάνε!". -"Μοιάζεται κύριε πρωθυπουργέ", ειπε ο Γιωργάκης στη Βουλή, "με τον πατέρα που δεν νοιάζεται για τα παιδιά του, είστε απών κύριε Καραμανλή!". -"Ενώ εσύ", απάντησε ο Καραμανλής, "ήσουν παρών στο δικαστήριο που έκανες στον πατέρα σου μετά τον….θάνατό του!".

Ενθουσιασμένοι, μάνα, οι Τούρκοι από την επίσκεψη της δικής μας ΥΠΕΞ με το βαλσαμωμένο χαμόγελο και την επομένη απλώσαν τα φτερά τους πάνου απ' το Αιγαίο…

Δεκάδες γερόντια, μάνα, που παντρεύτηκαν νεαρές Ρωσορουμανοβουλγάρες τωρα με την κάψα κουβαλιώνται καθημερινά στα νοσοκομεία από μαρκαλοπληξία……

Η σεμνότητα, μάνα, του πρωθυπουργού είναι δεδομένη, όπως και του Γιωργάκη. Σκέψου ότι ο πρωθυπουργός έχει εισόδημα (Ελευθεροτυπία, 30-5-2006), 116577 ευρώ, Γιωργάκης 158500 ευρώ και ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος…650000 ευρώ! Φαίνεται ξεκίνησε, μάνα, η Επανίδρυση του Κράτους….. Μίλα, ρε μάνα, δεν ακουούς;;; Ένας διοικητής τραπέζης παίρνει 221000000 δρχ το χρόνο, 18000000 δρχ τον μήνα, 615000 δρχ το 8ωρο και 80000 δρχ την ώρα! Μάνα, μ΄ ακούς;;; Κάθε φορά που πάει για κατούρημα πληρώνουμε 13 χιλιάρικα ! Και μιλάνε μάνα για νταβατζήδες…Δεν τους βλέπουν στην αυλή τους; Τώρα θα μου πείς…, ο πρωθυπουργός στου Μπαϊρακτάρη μίλησε μόνο για νταβατζήδες. Για πουτάνες τσιμουδιά, γιατί οι περισσότερες συχνάζουν στη Σοφοκλέους! Νταβατζήδες χωρίς πουτάνες δεν γίνεται.

Εγώ πάντως μάνα, καμαρώνω και λατρεύω για τη μπέσα του, το μπόι του και τη φαμελιά του, τον επίτιμο. Ζηλεύω μάνα τη Ντόρα και τον Κυριάκο και να με συχωρέσει ο πατέρας μου και δεν το λέω επειδή ξεπεταλιάστηκα στους δρόμους, αλλά αν ειχα πατέρα τον επίτιμο θα είχα γίνει αυτοκράτορας.

Και εξηγούμαι…Επίτιμος, εισόδημα (σε ευρώ) 104000 και 54000 καταθέσεις, 7316 τ.μ. ακίνητα, 358 στρέμματα οικόπεδα και αγροτεμάχια και 2 αυτοκίνητα (Ελευθεροτυπία 30-5-2006). Κυριάκος, (μπράβο ρε φίλε), εισόδημα 593186, 1362040 καταθέσεις, 310462 σε ομόλογα και μετοχές, 1453 τ.μ. ακίνητα, 536 στρέμματα οικόπεδα και αγροτεμάχια, 84 τ.μ. στη Νέα Υόρκη και 520 τ.μ. στο Λονδίνο. Πέρασε η σκύλα τον λαγό! Η Ντόρα, μάνα, δεν παλεύεται…Εισόδημα 1343434, καταθέσεις 1877563, 2001 τ.μ. ακίνητα, 35 στρέμματα οικόπεδα και αγροτεμάχια και 5 αυτοκίνητα. Κατάλαβες μάνα τι σου λέω;

Βλέπε Μάνο, καταθέσεις 3346015 ευρώ. Βλέπε Αλέκο, καταθέσεις 487700 ευρώ. Μετάνοιωσα μάνα που κατηγορούσα τους δικούς μας. Αυτοί, μάνα, δεν είναι ικανοί μήτε για τους εαυτούς τους, εμάς θα βοηθήκουνε; Τους συμμερίζουμαι, τους καμαρώνω και τους λυπάμαι. Βλέπε Γείτονας, εισόδημα 133518, καταθέσεις 117632. Βλέπε Ρέππας, εισοδημα 114731, καταθέσεις 0 (!). Βλέπε Τατούλης, εισόδημα 142766, καταθέσεις 39000. Βλέπε Λυκουρέντζος, εισόδημα 108766, καταθέσεις 10998. Με μόνη εξαίρεση μάνα, το παλιό δημοτικό τραγούδι… "Στα Δολιανά βγαίνει καπνός βγαίνει μιά κατσιφάρα, μεγάλος γάμος γίνεται, χοροί γιορτές και σμπάρα…"

Να γιατί, μάνα, η Δημοκρατία είναι μαζεμένη στη γωνιά και μας τηράει με σκυμμένο το κεφάλι. Να γιατί ο φίλος μου ο Φώτης ο Αλεξόπουλος από την Κέρτεζη, μου λέει πως έχει φιλότιμο η Δημοκρατία, γιατί έχει βουνίσια καταγωγή. Αν ήτανε καμπίσια, θα μπουραλιζότανε στις λάκες με τους νταβατζήδες της εποχής.

Σ' ευχαριστώ μάνα που με ανέχτηκες και να ευχαριστήσεις και τον γεροΚαραμανλή με τον Αντρέα για τους κληρονόμους που μας αφήκανε.
Σε φιλώ και καρτερώ νέα σου.
Το παιδί σου ο Νιόνιος.

ΙΟΥΝΙΟΣ 2006
Γράμμα στον κάτω κόσμο

"ΕΛΛΑΣ A.E."

Χάρηκα μάνα, που πήγες τη Λαμπρή στο χωριό με τον πατέρα. Και σείς χαρήκατε, μου γράφεις, που είδατε γιομάτες τις στράτες και τα μαγαζιά από κόσμο και που τα χωριά τώρα είχαν του κόσμου τα καλά. Τη τρίτη μέρα όμως μάνα, της Λαμπρής, πάλι θα μείνουν έρμα και θα τηράνε οι λίγες τουραγνισμένες ψυχές η μιά την άλλη. Τώρα δρόμοι με άσφαλτο, αυτοκίνητα, νερό στα σπίτια και τηλέφωνα, τηλεοράσεις, δήμαρχος, γιατρός, αλλά χωρίς ανθρώπους, χωρίς σκολειά, γάμους, βαφτίσια και παιδικές φωνές.

Χάρηκες που είδες τον Πάνο του Χαρλάμη, τον φίλο και συμμαθητή μου, να φυλάει Θερμοπύλες. 70 χρόνια στη Κισσερόπετρα και στις Φυτειές. Πιστός στο θέλημα του πατέρα του. Ο άρχοντας που περπατάει στα διάσελα κι αγναντεύει από τις ραχούλες, βόσκει το βιός του και παλεύει μέρανύχτα με τα θεριά της φύσης και της ερημιάς και με τα ζωντανά του που πιλαλάνε δώ κι εκεί μές στα πουρνάρια που φέτο ήσαντε φορτωμένα ροδάμι.

Μιά θράκα παιδιά ανάθρεψε μάνα ο Πάνος με τη γκλίτσα και τη φορτωμένη αρετές κυρά Όλγα τη χαμογελαστή Βουτσιοτοπούλα έξι παιδιά και μιά τσούπα. Με τέτοιες οικογένειες στέκεται, μάνα, ορθή ακόμα η Γορτυνία. Μακάρι να τους έχει ο Θεός καλά ν' αντέξουνε στο χρόνο.

Με ρωτάς μάνα γιατί δε μονιάζει ο Καραμαλής με τον Παπαντρέου, για να προκόψει ο τόπος. Μονιασμένοι είναι μάνα. Μη τηράς τις κοκκορομαχίες τους στη βουλίτσα. Αυτά τα κάνουν για μας τους μουζίκους! Η "ΕΛΛΑΣ A.E." που κληρονομήσανε, είναι μεγάλο μαγαζί. Έχει και του πουλιού το γάλα. Εγώ, όπως ξέρεις, είμαι'35 μοντέλο, δεύτερο εξάμηνο κι από τον καιρό που άνοιξα τα μάτια μου και τ'αυτιά μου, δε βλέπω και δεν ακούω τίποτ' άλλο, από Παπαντρέου, Καραμαλή, Μητσοτάκη κι ένα σωρό ακόμα λεβεντόπαιδα που μπαινοβγαίνουνε στη στρούγκα της Βουλίτσας και μας κουμαντάρουνε.

Δε ξέρεις μάνα πόσο χαίρουμαι όταν έρχεται του Αλογοσκούφη το μπουγιουρντί να πληρώσω φόρους, ΔΕΚΟ, επώνυμους νταβατζήδες κι ανώνυμες πουτάνες. Πετάω τη σκούφια απ' τη χαρά μου. Δανεικά παίρνω άμα δεν έχω, αρκεί να πάω γλήγορα να καταθέσω, γιατί δε θέλω να λείψει τίποτα σε κείνους που συμφωνήσαμε στις εκλογές εμείς να πληρώνουμε κι αυτοί να κυβερνάνε! Μπορεί μάνα να μη πεινάσανε ποτέ, να μη διψάσανε, να μη πονέσανε, να μη πήγανε νύχτα στο σχολειό, να μη μείνανε άνεργοι, να μην έχουνε ούτ' ένα ένσημο, είναι όμως καλά παιδιά. Λεβεντόπαιδα. Μακάρι να μας βοηθάει ο Θεός να πιλαλάμε για τις ανέσεις τους. Πώς όμως, μάνα, να βοηθήκουνε τον άνεργο και τον φτωχό αφού δε γνώρισαν μήτε φτώχεια, μήτε ανεργία; Μη σε κουράζω όμως. Θέλω πολλά να σου πώ και θα στα γράψω τηλεγραφικά. Εσύ πάντα με καταλάβαινες...

Είκοσι χρόνια το ΠΑΣΟΚ έπαιρνε φόρα για να φτιάσει την Ελλάδα. Δύο χρόνια η ΝΔ παίρνει φόρα να ξεκινήσει την επανίδρυση. Πενήντα ζήτησε ο Βαρβιτσιώτης, να γίνουνε οι Επικρατείας, γιατί μπορεί να...μη χωρέσει στους εικοσιτέσσερεις και στις επόμενες εκλογές λέει θα βάλει και ο δεύτερος γιός ο Θωμάς, υποψηφιότητα στη Λακωνία γιατί και σ' αυτόν είχε πεί η μάνα του όταν γεννήθηκε, ό,τι είχε ειπωμένο και στον Μιλτιάδη: "Εσύ παιδάκι μου γεννήθηκες για την Ελλάδα κι όχι για μένα!". Μακάρι μάνα να μας δώκουνε την ευκαιρία να ψηφίσουμε τον Θωμά για βουλευτή Λακωνίας. Εμάς τι μας νοιάζει; Δεν πρόκειται να πάθουμε τίποτα. Ο Καιάδας τώρα μάνα δεν λειτουργεί...

Οι βουλευτές, λένε τώρα, δεν θα γίνονται υπουργοί. Τη κυβέρνηση θα την ορίζει τώρα ο αρχηγός με την παλιοπαρέα. Οι βουλευτές που θα ψηφίζουμε θα ζυγίζονται, θα στοιχίζονται, θα πειθαρχούνε, θα βγάζουν το σκασμό, θα ψηφίζουν ό, τι τους λέει ο αρχηγός και θα χειροκροτάνε μέχρι να τους κάνει νόημα ο αρχηγός να σταματήσουν.

Ο Κεφαλογιάννης παλιός μέτοχος της Α.Ε. είπε όλους τους πολιτικούς και τους δημοσιογράφους "καραγκιόζηδες" και ο Σπαθάρης του υπέβαλε μήνυση για την αποκατάσταση της τιμής και της υπόληψης του Καραγκιόζη! Τσογλαναρία και ψώνια αποκάλεσε ο Πάγκαλος στελέχη του κόμματός του και ο Αθανασάκης με το αυστηρό του ύφος δήλωσε πως τα στελέχη και οι μέτοχοι της "ΕΛΛΑΣ Α.Ε." εκφράζονται ελεύθερα. Καλή Ανάσταση ευχήθηκε ο Γιωργάκης στους φαντάρους την ημέρα του...Πάσχα και χάσαν τ' αυγά και τα καλάθια. Με χαμόγελα φόρτωσε τη Λίζα τη Κοντή, η ΥΠΕΞ, όταν της γύρεψε να βοηθήκουνε οι Κύπριοι την... "Βόρεια Κύπρο". Κατενθουσιασμένη έφυγε η αραπίτσα μόλις την πληροφορήσανε πως ο ΥΠΕΑ της χάρισε τη Σούδα και το Άκτιο! Μόλις καθάρισαν το γραφείο της ΥΠΕΞ και πέταξαν τα χαρτιά στα σαρίδια, βρεθήκανε λίστες με ονόματα δημοσιογράφων που παίρνανε σκούρα ευρώ για γκρίζες ζώνες. Πετάξανε όμως, μάνα, τις λίστες και κράτησαν τους δημοσιογράφους γιατί δεν βρήκανε κανέναν στα σαρίδια!. Στις 20 του Μάη, η Ελλάδα διοργανώνει την Γιουροβίζιον στην Αθήνα.

Μαζευτήκανε μερικοί ρεμπεσκέδες και αποφασίσανε να διαγωνιστούμε με ελληνική σημαία, εγγλέζικο τραγούδι και ληγμένα προϊόντα κατασπαράζοντας πέντε δις δραχμές του κοσμάκη, με τις 100 χιλιάδες σύνταξη και τους 500 χιλιάδες ανέργους. Την πολιτιστική παράδοση της χώρας και την ελληνική γλώσσα τις έφαγε η παγκοσμιοποίηση. Με σατανικό τραγούδι συμμετέχει η Φινλανδία, πιστό όργανο των κοσμοκρατόρων. Θα τραγουδήσει στα εγγλέζικα το "Σκληρό ροκ, αλληλούϊα". Το συγκρότημα αποτελούν μία παρέα διαβόλων με φρικιαστικές μάσκες, κέρατα, κοφτερά σκυλόδοντα, φτερά νυχτερίδων και καλούν με το τραγούδι τους να πάνε οι νέοι κοντά στον σατανά για να... σωθούνε! Ο διοργανωτής "ΕΛΛΑΣ Α.Ε.", τους δέχτηκε ευχαρίστως. Η ΕΡΤ, τα υπουργεία Παιδείας και Πολιτισμού και η... Επανίδρυση, ήταν απασχολημένα. ...Κακομοίρα Ελλάδα...!

Μόλις έμαθε ο Γιωργάκης ότι ο μουσουλμάνος βουλευτής της ΝΔ, ο Αχμέτ, πήγε στη τούρκικια βουλή να κάνει παράπονα για την ελληνική κυβέρνηση, έβαλε υποψήφια για την υπερνομαρχία Δράμας Καβάλας Ξάνθης τη μουσουλμάνα Γκιούλ Μπαέζ Καραχασάν Μπαξέ και υπεύθυνο Τύπου τον εκδότη τούρκικιας εφημερίδας τον κύριο Ντεντέ. Λένε, πως ζήτησαν να βάλουν κι έναν αλβανό για νομάρχη Αρκαδίας, αλλά εκείνος δεν δέχτηκε γιατί του μύρισε Δημητσανίτικη μπαρούτη. Μόλις τά 'μαθε, μάνα, τούτα τα παράξενα ο Γέρος του Μωριά, κατέβηκε απ' τ' άλογο και χάθηκε μές στα υπόγεια της Παλιάς Βουλής. Τρείς μέρες τον ψάχνει ο Πολύδωρας και σκούζει στους διαδρόμους, αλλά ο Γέρος δεν απλογιέται!

230 δικαστές δεν υπέβαλαν δήλωση του "Πόθεν έσχες" από...αμέλεια και δικάζουνε εμάς με... επιμέλεια. 235000 υποθέσεις εκκρεμούν στα δικαστήρια.

"Δεν είναι ούτε οι δικαστές πολλοί, ούτε οι υποθέσεις", είπε η κυρία Γιανναδάκη, πρόεδρος των Διοικητικών Δικαστηρίων. Ανώτατος όμως δικαστικός διαφωνεί, (βλέπε "Γορτυνία" Απριλίου, σελ. 19, Σ.Π.).

Ο Βενιζέλος "άδειασε" τον Πάγκαλο, ο Πάγκαλος τον Φλωρίδη, ο Φλωρίδης και ο Χρυσοχοϊδης τον Βενιζέλο και ο Γιωργάκης "άδειασε" το ΠΑΣΟΚ. Κι όταν ρωτήσανε τον καθηγητή Ζουράρι στις 6 του Μάη στο κανάλι ΑΛΦΑ να κάνει ένα σχόλιο, είπε χαμογελώντας: "Παιδική χαρά το 'κανε το ΠΑΣΟΚ ο Γιωργάκης!".

Με ρωτάς, μάνα, για τον Βύρωνα γιατί δεν σού 'γραψα δυό μήνες τίποτα. Γιατί από τις 14 Φλεβάρη που ασπάστηκε στην ορκωμοσία τον Χριστόδουλο κι έγινε υπουργός, τον χάσαμε... .Από τη μια είναι βουτηγμένος στα προβλήματα κι από την άλλη τον σκεπάζουνε τα πρωτοπαλλήκαρα του Θοδωρή, του αυλάρχη, που πλημμυρίσανε τα κρατικά κανάλια από πράσινες, πορτοκαλί και κόκκινες προοδευτικές δυνάμεις. Ο κόσμος πάντως πιστεύει, και καρτερεί, να αφαιρέσει την άδεια λειτουργίας του υπαίθριου θεάτρου "ΓΝΩΣΤΟΙ ΑΓΝΩΣΤΟΙ", που 30 χρόνια τώρα παίζει την ίδια παράσταση: "ΣΠΑΣΤΕ, ΚΛΕΨΤΕ ΚΑΙ ΡΗΜΑΞΤΕ" με τους ίδιους πρωταγωνιστές, με τους ίδιους κομπάρσους και με τους ίδιους θεατές που παρακολουθούν τις παραστάσεις με δωρεάν εισιτήρια από την Εστία της βουλίτσας!

Βουρκώσανε, μάνα, οι συνταξιούχοι και οι άνεργοι από χαρά, μόλις μάθανε πως το παριζιάνικο φουστανάκι της τσούπας από τη Κύπρο, που θα τραγουδήσει εγγλέζικα στο πανηγύρι της Γιουροβίζιον, εκόστισε μόνον ΕΚΑΤΟΝ ΕΒΔΟΜΗΝΤΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ευρώ! Τζάμπα, μάνα. Ούτε 60 εκατομμύρια δραχμούλες. Τι θα πρωτοπάρουνε οι νταβατζήδες; Κι απορώ γιατί ρωτάς που είναι η επανίδρυση... ..

Καρτερώ νέα σου, μάνα, το παιδί σου ο Νιόνιος.

 
 
Μάιος 2006
Γράμμα από τον κάτου κόσμο

"ΜΠΡΟΣ ΒΑΘΥ ΚΑΙ ΠΙΣΩ ΡΕΜΑ"

Χριστός Ανέστη, χρόνια πολλά κι ευχές στη Γορτυνία μας από τον κάτου κόσμο. Ανήμερα παιδάκι μου τη Λαμπρή, πήγαμε με 48ωρη με τον πατέρα σου στο χωριό και ξαφνιαστήκαμε απ' τον κόσμο! Παντού τραγούδια και χαρές, παντού φωνές και γλέντια, οι στράτες ούλες γιομάτες από αυτοκίνητα και οι αυλές γιομάτες σούβλες και τραγούδια. Χαρά Θεού, παιδάκι μου.

Τα μαγαζιά γιομάτα κι οι πλατείες όπως παλαιικά, γιομάτες παιδιά κι οι φούρνοι αναμμένοι. Εχόρτασε το μάτι μας Καρδαριτσιώτες. -"Κρίμα", είπε ο πατέρας σου, "που δε μπορούμε να κάτσουμε μαζί τους και τους καμαρώνουμε από ψηλά".

Δουλέψανε, παιδάκι μου, οι σύλλογοι καλά και οι ξενιτεμένοι μας ήρθανε να προσκυνήσουνε τ'άγια χώματά μας. Απ' άκρη σ' άκρη η Γορτυνία γιορτινή. Γιορτάζει την Ανάσταση και ζει αγκαλιασμένη με τους ξενιτεμένους της. Χαρά Θεού…, επίγειος παράδεισος! Η φύση ανθισμένη γιομίζει την ατμόσφαιρα λογιών -λογιών αρώματα και χρώματα.

Τη δεύτερη μέρα πήγαμε στον Αη-Γιώργη. Γιόμισε το βουνό χρώματα κι ανθρώπους. Τίποτα δε θύμιζε την ερημιά των άλλων ημερών. Μ' ευλάβεια οι χωριανοί παρακολούθησαν τη Θεία Λειτουργία και μόλις έκιωσε η εκκλησία, πάλε ευχές, κουλούρια, βαμμένα αυγά και σε λίγο η πιλάλα της κουλούρας. Ζωντανέψανε συνήθειες και παλιά έθιμα. Συγκινημένος ο πατέρας σου, κάποια στιγμή μου λέει: -"να φύγουμε νωρίς κυρά, προτού σκαπετήκουνε οι Αθηναίοι το παραλογγίτικο διάσελο και μείνει πάλε το χωριό μας έρμο κι ορφανό με τις 40 ψυχές του…".

Σ' ούλο το δρόμο σκεβόμαστε την εποχή πού 'μαστε και μείς κοντά σας. Τότε που τα χωριά ήσαν γιομάτα κόσμο. Τότε που χάλαγε ο κόσμος απ' ανθρώπους, από ζωντανά, από τσοκάνια και τζουρλάδες, απ' τις φωνές των τσοπάνηδων που σαλαγάγανε τα γιδοπρόβατά τους. Γιομάτα, τότε, τα βράδια τα μαγαζιά με τους τουραγνισμένους άντρες μας που γυρνάγανε από τη Κάπελη και τα χω-ράφια, πίνανε τα ρακιά τους, κουβεντιάζανε τα βάσανα και τις χαρές τους, παίζανε τη κολιτσίνα τους και φχαριστημένοι πέρνανε το δρόμο μες στα σκοτάδια για το σπιτικό τους να ξανασάνουνε.

Τώρα παιδάκι μου, το χωριό έχει ούλου του κόσμου τα καλά. Δρόμους με άσφαλτο, ηλεκτρισμό, νερά στα σπίτια, ράδια, τηλεοράσεις, δήμαρχο και γιατρό, δεν έχει όμως ανθρώπους! Οι εκκλησιές αράχνιασαν. Τα μαγαζιά 'ρημώσανε, ούτε ψυχή στη πλατεία της εκκλησιάς,οι στράτες ούλες άδειες και στου σκολειού την αίθουσα λαλούνε κουκουβάγιες. Τριάντα ψυχές, ολημερίς τηράει η μια την άλλη. Η φύση φαίνεται μουγκή, στα πλάγια μουγκαμάρα. Σιγιά-πηγιά στα διάσελα, γαλήνη στις ραχούλες. Ούτ' ένα βέλαγμα προβάτου, ούτ' ένα γαύγισμα σκυλιού, ούτ' ένα γκάρισμα γαϊδάρου, ούτε φλογέρες και χαρές, ούτε θέρους κι αλώνια, ούτε σπαρτά και κήποι. Θυμώνεις όταν είσαι κει, λες κι όλα τους μοιριολογούν και κλαίν' τα περασμένα. Ένας μονάχα στο χωριό, ο Πάνος του Χαρλάμη, ο Ζαφειρόπουλος Νιόνιο μου, ο φίλος σου και συμμαθητής σου αντιστέκεται κι ορθώνει στην ερημιά τ' ανάστημά του. Σκούζει στη Κισσερόπετρα, σαλαχάει τα ζωντανά του και λέει στην ερημιά: -"Όχι, μωρή κακιά μητριά, εμένα δε θα με διώξεις. Θα μείνω δω για να θυμίζω τα παλιά και να θυμούνται οι νέοι τα περασμένα. Τότε που εγλεντάγανε τα βουνά και τραγουδάγαν' οι ραχούλες!".

Γυρίσαμε παιδάκι μου στον κάτου κόσμο φχαριστημένοι και κουρασμένοι. Μόλις ξαποστάσαμε, μου διάβασε ο πατέρας σου το γράμμα σου, που μόλις μας είχε φέρει ο Πανούσης ο ταχυδρόμος μας και χόλιασα παιδάκι μου. Δε κιώσανε ακόμα τα μάγγανα του Γιωργάκη με τον Κωστάκη; Θέλει, μου γράφεις, ο Γιωργάκης να μάθει καλά τα ελληνικά και να κυβερνήσει για να φτιάσει την Ελλάδα. 20 χρόνια, παιδάκι μου, ποιος τον αμπόδαγε; Ο Κωστάκης, πάλε, είχε υποσκεθεί επανίδρυση του κράτους. Πού στο διάολο είναι εκείνη η επανίδρυση; Φόρα παίρνει δύο χρόνια; Ξέρεις τι μού 'λεγε ο πατέρας σου προχτές μόλις εφτάσαμε στον απάνου κόσμο κι είδε στην εφημερίδα: "ΑΥΣΤΗΡΗ ΚΡΙΤΙΚΗ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΟΝ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ"; Μου είπε: -"Ρέ, γυναίκα, εμείς που φύγαμε πριν από 40 χρόνια, Παπαντρέου και Καραμαλής εκυβερνάγανε…, ακόμα οι ίδιοι είναι;" Δε βρήκατε παιδάκι μου 40 χρόνια άλλον κανένα; Δε βλέπουνε τους ασφαλισμένους που ξεψυχάνε στις ουρές στα νοσοκομεία; Δε βλέπουνε που δίνουνε ραντεβού με τους γιατρούς μετά 3 και 4 μήνες; Τι τη περάσανε, παιδάκι μου, του αρρώστου τη καρδιά; Γκόμενα να καρτερεί στο… Γ' τον γιατρό;

Μου γράφεις, βγάλανε τον Κακλαμάνη από υπουργό Υγείας για να τον βάλουνε δήμαρχο και να κερδίσει τις εκλογές τον Οκτώβρη. Ένας ήτανε καλός και τον βγάλανε; Σας έχουνε σίγουρους ότι θα τον ψηφίσετε αφού σας τον πήρανε από καλό υπουργό; Αν μάθω ότι τον ψήφισες θα…σ' αποπαιδώσω!

Θα βάλει, λέει, ο νέος υπουργός ο πατριώτης μας, ολόδροσα κορίτσια να υποδέχονται στα νοσοκομεία τους αρρώστους κι άμα αργούνε στις ουρές θα τους προσφέρουνε νερό και θα τους στέλνουνε…σε μας ξεδιψασμένους κι όχι κορακιασμένους, όπως έκανε το ΠΑΣΟΚ και ο Νικήτας. Ντουφέκια στα βουνά λέγαμε εμείς οι παλαιικοί άμα μας λέγανε καμιά τέτοια μπούρδα. Δε βλέπουνε εκείνο τον έρμο το δάσκαλο τον Δημήτρη τον Καρδαράκο που εγράτησε 3 μήνες να καρτερεί σκοπός μ'ένα γκασμά στη τρώκλα του "Παπακώστα" όξω απ' το Λευκοχώρι, για να μη πάνε τ' αυτοκίνητα στον τράφο; Έχει ραντεβού με το νομάρχη και τη περιφερειάρχη να βάλουνε μία μπάρα, αλλά ο ένας είναι στο κυνήγι, η άλλη στο κομμωτήριο κι ο Καρδαράκος καρτερεί… Τον είδε προχτές ο Τροπαιάτης, ο Θ. Τσιάτας, και σπάραξε η καρδιά του. Μη καρτερείτε, παιδάκι μου, ούτε ίδρυση ούτε επανίδρυση. Τα δύο παιδία παίζει! Μπρος βαθύ και πίσω ρέμα! Μπλέξατε!

Χρόνια πολλά παιδάκι μου και καρτερώ τα νέα σου.
Η μάνα σου η Ομόρφω.

Απρίλιος 2006
Γράμμα στον κάτω κόσμο

ΜΠΟΜΠΟΛΙΑ, ΜΠΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΜΑΣΚΑΡΑΔΕΣ

Απόκριες, μάνα και Σαρακοστή. Γιόμισε ο τόπος μπούλες και μασκαράδες. Πρώτη φορά τόσα καρναβάλια και καρνάβαλοι, άρματα κι αρματωμένοι, ξεβράκωτοι και βρακωμένοι, γδυτοί και ντυμένοι. Γιομίσανε τα σοκάκια κι οι δρόμοι εισαγόμενες καλλονές με τη φορεσιά που γεννηθήκανε, στριφογυρίζοντας τα καπούλια τους σαν το σφοντίλι, ανεμίζοντας τους σιλικονοφόρους μαστούς.

Γιορτές παντού και πανηγύρια από τη στρούγκα της Βουλίτσας ίσαμε του Πέτα. Παντού μασκαράδες και μπούλες. "Απατεώνα" είπε τον πρωθυπουργό ένας μασκαράς που παρίστανε τον Γιωργάκη. "Είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα", απάντησε ένας άλλος μασκαράς που παρίστανε τον πρωθυπουργό.

Στα κανάλια, μάνα, τα ίδια. Χάνει το σκυλί τον αφέντη του. Μασκαράδες ντυμένοι σα δημοσιογράφοι παρουσιάζουν προγράμματα και λένε ειδήσεις. Χαμός μάνα… Ουρλιάζουνε, δε κουβεντιάζουνε. Σκούζουνε δήθεν για του φτωχού το δίκιο. Στον ALPHA τέσσερα παράθυρα κι ένα μπαλκόνι, έχουνε κάθε βράδυ παράσταση με αλαλαγμούς και κραυγές που σπαράζει μάνα η καρδιά σου. Κι εμένα σπαράζει η καρδιά μου, που διαβάζω πως οι μεγαλοδημοσιογράφοι και τα στελέχη της TV παίρνουνε μάνα μόνο 175 ψωροευρώ την ώρα και σκοτώνονται απ' το μπονώρα μέχρι τ'άγρια μεσάνυχτα πως να τα βγάλουνε ρε μάνα πέρα! Εγώ δοξάζω το κουβέρνο, που μόνο με 40 χρόνια ασφάλισης μού 'δωκε 1000 ευρώ σύνταξη και ζω σα βασιλιάς. Κάθε μέρα πάμε για χόρτα με την κυραΕυγενία και κάνουμε όσο μπορούμε περισσότερες επισκέψεις σε συγγενείς και φίλους για να μη μαγειρεύουμε.

Απόκριες μάνα και στον ΑΝΤ 1 μιά μπούλα παριστάνει την Έλλη που σ'όλα απαντά. Στο MEGA τα πρωινά, δυό μασκαράδες και μιά μπούλα παριστάνουν κι αυτοί τους δημοσιογράφους και κρησαρίζουνε την επικαιρότητα και το βράδυ μιά άλλη μπούλα παριστάνει την Τρέμη που τρέμει και τρέμει και η ίδια. Στον ALTER ένας άλλος μασκαράς παριστάνει τον Άκη που ψάχνει κάθε βράδυ μιά βελόνα που τού 'πεσε στο μπλοκό μέσα στ' άχερα. Στα κρατικά, μάνα, κάνει κουμάντο το περιβάλλον…, ο Θοδωρής. Γιομάτα κι εκείνα μπούλες και μασκαράδες. Τα γιόμισε ο Θοδωρής. Πολύχρωμα μπουμπούκια και άλλες προοδευτικές δυνάμεις…Κάνουνε τις ωραιότερες εκπομπές με τους καλεσμένους τους. Τέσσερεις της αντιπολίτευσης και…μισός του κουβέρνου κι αν πέσεις τα σαββατοκύριακα στη γλώσσα της "ανακρίτριας" της Κατερίνας και είσαι κυβερνητικός, θα σε κάνει πεστίλια Ναι, μάνα. Αυτή, λέω, τη Μπακογιάννη. Λές και της έφαγε η ΝΟΥΔΟΥ το ψωμί απ' το τράιστο. Προστατεύεται όμως από τον Θοδωρή…

Τα κρατικά τις Απόκριες, μάνα, παίζανε αποκριάτικα μονόπρακτα και γελάσαμε με τη ψυχή μας. Ένας μασκαράς παρίστανε το Θοδωρή να κόβει μ' ένα πριόνι το κλαρί που πατούσε ο Κωστάκης και ο Κωστάκης τού 'λεγε, άμα κιώσει να ποτίσει το δέντρο!!

Είπα Μπακογιάννη και θυμήθηκα, μάνα, τη Ντόρα. Έφυγε, μάνα, από τη Δημαρχία πανηγυρικά. Γιατί τον Κακλαμάνη που ήταν πετυχημένος υπουργός τον κόψανε για να τον κάνουν δήμαρχο και την έβαλε ο Καραμανλής στο Εξωτερικών…μητσοτακικά! Λένε πως θα καταλήξει θριαμβευτικά στου Μαξίμου, για να πάει ο Κωστάκης στη Ραφήνα να συνεχίσει την…επανίδρυση. "Ποιος πατέρας δε θέλει η τσούπα του να γίνει πρωθυπουργός;", είπε ο επίτιμος στην TV. " Άλλως τε και ο Κυριάκος ωρίμασε, μπορεί να προσφέρει σε κάποιο υπουργείο". Κατάλαβες, μάνα; Ο Κυριάκος 37 χρονώ και ωρίμασε. Εγώ 71 κι ακόμα άγουρος. Ευτυχώς μάνα που με γέννησες στη Γορτυνία. Λένε πως αργότερα και μακάρι να είναι αλήθεια θα γίνει ο επίτιμος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, η Ντόρα πρωθυπουργός, Ο Κωσταντίνος ο γιός της που προσέλαβε στο υπουργείο για σύμβουλο και θυσίασε τη καριέρα του, υπουργός Εξωτερικών, ο Κυριάκος υπουργός Οικονομικών, η Κατερίνα Παιδείας και η Μαρίκα Πρόνοιας. Θά 'χουμε ρε μάνα να κάνουμε με μιά δυναστεία κι άσε τους άλλους να πιλαλάνε, γιατί τώρα έχουμε έλλειμμα ηγετών, μας κιώσανε…Τελευταίος ο Ράλλης που ήρθε προψές κοντά σας και θέλω να μου γράψεις για την υποδοχή του. Γιατί είναι ο μόνος που είπε το '81 "δεν θέλω ΟΥΟΥΟΥ!".

Οι άλλοι μάνα, εντάξει. Ο Γιωργάκης το παλεύει με σκονάκια. Τα θρεφτάρια του κάψανε τα ζιβάγκο τους και τριγυρίζουνε στη κοσμική Αθήνα. Η Αλέκα πετροβολάει την αμερικάνικη πρεσβεία και κουνάει το μαντίλι στο "Ελ Βενιζέλος" της κόρης που φεύγει στην Αμέρικα για σπουδές. Ο Αλέκος ο πιο φτωχός βουλευτής της Βουλίτσας, γιατί δώρισε την τεράστια περιουσία του στη Παναγιά της Τήνου τον είδανε κρεμασμένο σ' ένα μπαλκόνι της Κουμουνδούρου να ξεκρεμάει τη πινακίδα του Συνασπισμού, για ν' ασχοληθεί με το…σούβλισμα και το ψήσιμο των πτωμάτων και τους γάμους των ομοφυλόφιλων. Πήγε ο φουκαράς στο Προεδρικό Μέγαρο να κουβεντιάσει με τον Παπούλια ξεκάλτσωτος και σπάραξε η καρδιά μας. Ο Καρατζαφέρης "πουτσούλα", λόγω καταγωγής. Τα βράδια στήνει πλακοπαϊδες και την ημέρα "ψαρεύει" φίλους και ψήφους απ' όλα τα κόμματα.

Το χειρότερο, μάνα, νέο, τ' άφηκα στο τέλος, γιατί ήθελα να το ξεχωρίσω απ' τις μπούλες, τα μπομπόλια και τους μασκαράδες. Στις 14 του Φλεβάρη, μάνα, ο Καραμαλής υπέγραψε ανασχηματισμό και την καταδίκη της επαρχίας. Τα μπομπόλια του περιβάλλοντός του που γλείφοντας κι έρποντας ανεβοκατεβαίνουν τα σκαλούνια στου Μαξίμου, εφάρμοσαν για την επιλογή των υπουργών συνέντευξη και τεστ νοημοσύνης, για να "κόβουνε" όποιον δεν επιθυμούν. Κόψανε μάνα, ούλη την επαρχία. Από ολόκληρη Πελοπόννησο, που σε ούλες τις κυβερνήσεις από την εποχή του Καποδίστρια συμμετείχε με 30% και 40%, περάσανε μόνο έναν Κορίνθιο, τον Παπαληγούρα. Από Αιτωλοακαρνανία, Ήπειρο, Θεσσαλονίκη δεν πέρασαν κανένα!. Απορώ γιατί ψηφίζουμε στην επαρχία…

"Έχουμε", λέει ο Θοδωρής, "υπουργούς που κατάγονται από την Πελοπόννησο και ψηφίζονται στην Αθήνα". Μπράβο Θοδωρή! Γιατί μ' αυτή τη λογική, ολόκληρη η κυβέρνηση κατάγεται από την Πελοπόννησο αφού οι απανταχού της Γης Έλληνες προέρχονται από τους Προσέληνους της Αρκαδίας και απορώ γιατί δεν είναι η Λυκόσουρα πρωτεύουσα της Ελλάδος αφού και κυριολεκτικά είναι η πρώτη πόλη που δημιουργήθηκε.

Δεν διδάχθηκε, μάνα, τίποτα ο Κωστάκης από τον μπάρμπα του κι όπως πάει θα τον ρίξουνε τα μπομπόλια μέσα στη λάμπα σαν τη κατσιμπούλα και θα γίνει μόνιμος κάτοικος Ραφήνας

"Η Vodafon έκανε τις παρακολουθήσεις", είπε ο Μπίλ Ζήκος. "Η Erickson", λέει ο Κορωνιάς, ο διευθυντής της Vodafon, "έκανε τις παρακολουθήσεις". Και αναρωτιέται ο πρωθυπουργός ποιός παρακολουθεί τους παρακολουθούντας. "Εγώ ξέρω", απάντησε ο Τσαλικίδης αλλά δεν ακούγεται. Τον…στείλανε κοντά σας μάνα, βρές τον, ρώτα τον και γράψε μου. Η Δαμανάκη ζητάει να καταργηθεί ο όρκος και ο εκκλησιασμός να γίνεται στην "αδελφότητα των Θεοφρόνων" όπου συχνάζει η Μιμή, ο Ρουβάς, η Αλεξίου, ο Θεοφάνους και λοιπές… ψυχάρες.

Τέλος, μάνα, ο Αλογοσκούφης δήλωσε ευτυχισμένος και πως η νηστεία θα συνεχιστεί μέχρι το 2008. Ο σεβασμιώτατος μητροπολίτης Θεόφιλος υπέβαλε την παραίτησή του για λόγους υγιείας κι αναμένουμε στη θέση του έναν αξιόλογο Γορτύνιο, κάτι που επιθυμεί κι ο ίδιος ο δεσπότης.

Καλή Λαμπρή, μάνα, ευχές σ' ούλους στον κάτου κόσμο και καρτερώ τα νέα σου. Σε φιλώ, το παιδί σου ο Νιόνιος.

 
 
Μάρτιος 2006
Γράμμα στον κάτω κόσμο

"ΚΕΡΑΥΝΟΣ ΕΝ ΑΙΘΡΙΑ"

Βασανιστική φαίνεται, μάνα, η θέση του σκεπτόμενου άνθρωπου - και ιδιαίτερα του Γορτύνιου κάθε φορά που στρέφει τα μάτια του ερευνητικά στον κόσμο που τον περιβάλλει. Με δέος και τρόμο βλέπει όλα τα έμψυχα να υποχωρούν αναγκαστικά μπροστά στη φυσική και αφύσικη διαδικασία της γέννησης, της ζωής, της φθοράς και της διαφθοράς. Κάπως έτσι, μάνα, αναγκάστηκε ο λαϊκός τραγουδιστής να τραγουδήσει: "Καλότυχα είναι τα βουνά, ποτέ τους δε γερνάνε, το καλοκαίρι πράσινα και το χειμώνα άσπρα".

Όμως, παρά την απαισιόδοξη αυτή διαπίστωση, οι άνθρωποι γενικά και ιδιαίτερα εμείς οι Γορτύνιοι που από τη φύση μας ταρακουνιόμαστε και ανησυχούμε με τα όσα βλέπουμε κι αγκρομαζόμαστε, αυξάνουμε την αγωνιστική προσπάθεια για την βελτίωση των συνθηκών της διαβίωσης και προσπαθούμε με τη πείρα της ζωής και του πεζοδρομίου, ν' αφήσουμε "φεύγοντας" πέρα από την οποιαδήποτε υλική προκοπή ισχυρά δείγματα ηθικής και αγάπης για την οικογένεια, για τον συγγενή, για τον φίλο, για τον συμπατριώτη, για τον συνάνθρωπό μας. Αυτή, μάνα, η διαθήκη που περνά από γενιά σε γενιά σε όλους τους Γορτύνιους, είναι ανάλογη και συνταιριάζει με τη γορτυνιακή λεβεντιά, χωρίς αυτό να σημαίνει πως και στην υπόλοιπη Ελλάδα δεν ισχύει στ' άγονα καταρράχια, στα ψηλά διάσελα, στα ποτάμια, στα ρέματα, στα μπουρσά και στα κοτρώνια της γορτυνιακής γης, που σφυρηλάτησε και πλάνισε τον χαρακτήρα μας και θέριεψε τη πίστη στα ιδανικά μας.

Πώς να μην είναι περήφανος ο Γορτύνιος, όταν στο νού φέρνει τα παλιά, βλέποντας τα καινούργια; Πώς να μην αναστενάξει, όταν ξυπόλητος χωρίς σκουτιά μ' ένα ντορβά στο χέρι, πήρε το δρόμο απ' το χωριό, χωρίς καλάκαλά να ξέρει που θα τον βγάλει; Δικαιούται λοιπόν, μάνα, αφού έπιασε τον τράγο από τα κέρατα και πάλεψε σκληρά με τη ζωή, να είναι υπερήφανος για τον ίδιο και τον συμπατριώτη του, αφού όπως φαίνεται, οι Γορτύνιοι και γενικά οι καταγόμενοι από άγονες περιοχές, ψηλά βουνά, διάσελα και καταρράχια, διέπρεψαν και διαπρέπουν παντού και βρίσκονται μέσα σε όλες τις δραστηριότητες της ζωής και της πολύπλοκης κοινωνίας, χωρίς κανένα εφόδιο, υποχρεωμένοι ν' ανταγωνιστούν δυνάμεις φορτωμένες εφόδια και πλαισιωμένες από τζάκια, πισίνες και λιμουζίνες.

Να, μάνα, γιατί απαντώ Γορτύνιος, όταν με ρωτάνε τι δουλειά κάνω. Να γιατί δεν ζήλεψα το τζάκι τους αφού κι εμείς είχαμε το δικό μας. Να γιατί δεν ζήλεψα τις πισίνες τους αφού είχα περισσότερες λούμπες στα γορτυνιακά ποτάμια. Να γιατί δεν ζήλεψα τις λιμουζίνες τους αφού είχα τον γάιδαρό μου (τύφλα να'χουν τα 4x4). Κι εγώ, μάνα, το ξέρεις, όπως και οι συνομήλικοί μου και οι νιότεροι, πήγα ξυπόλητος στο σκολειό το καταχείμωνο, πήγα νύχτα στον "Παρνασσό" στην Αθήνα, έβγαλα νύχτα το γυμνάσιο μ' ένα τετράδιο στο χέρι.

Και προχτές μάνα, σκούζανε τα ραδιόφωνα και οι τηλεοράσεις στην Αθήνα κάθε 5' λεπτά, να μη πάνε τα παιδιά στα σκολειά τους γιατί μπορεί να χιονίσει, μπορεί να βρέξει, λες και μίλαγαν για καραμέλες που θα λειώσουν. Πώς θα παλέψουνε ταχιά μάνα, τούτα τα παιδιά, τα εγγόνια μου, αν απαντήσουνε μιά καταιγίδα στη ζωή τους;

Ας γυρίσουμε όμως μάνα, στα δικά μας. Τούτη τη φορά θα είμαι πολύ σοβαρός μαζί σου. Λέγαμε λοιπόν, πως όσα υλικά εφόδια κι αν έχει κάποιος, όσα τζάκια και κυκλώματα να τον περιβάλλουν και να τον σπρώχνουν, άμα δεν έχει το τσαγανό, τη ψυχή και τη τόλμη που έχουν ανάγκες μύριες αρετές από βουνίσιο τόπο, θα ξεπεζέψει στα μισά ή θα γυρίσει με τ'άλογο τραβώντας. Δεν είναι άδικος μάνα Εκείνος που μας έπλασε. Ούτε είναι τυχαίο αυτό που λέω καμμιά φορά, πως ο Θεός ευλόγησε τα άγια γορτυνιακά και αρκαδικά χώματα. Η Αρκαδία μάνα, προσέφερε πάντα στη κοινωνία δυνατές προσωπικότητες, άνθρωπους που να τους γοητεύει η πάλη με τη ζωή και ο αγώνας για δράση και δημιουργία, που πάντα είχαν στόχο όχι μόνο το δικό τους καλό αλλά το σύνολο της κοινωνίας. Κι επίσης τυχαίο δεν είναι μάνα, που και στην αρχαιότητα ο πρώτος που νίκησε στην Ολυμπία στον αγώνα δρόμου με πανοπλία, ήταν ο Δαμάρατος ο Ηραιεύς, από την Ηραία μάνα, Γορτύνιος….

Όλοι, μάνα, οι κρίκοι της γορτυνιακής ζωής λαμποκοπάνε. Κανείς δε ντράπηκε ποτέ για άλλον ή τον ίδιο. Όλοι εμείς με την ευχή της μάνας μας ναί μάνα, με την ευχή σου τότε, τα παιδιά μας σήμερα και αύριο τα παιδιά τους θα τραβάμε πάντα μπροστά. Το ξέρεις μάνα, πως για μας τους Γορτύνιους δεν έχει πισωγυρίσματα η ζωή χωρίς ν' αντισταθούμε. Κουβαλάμε μάνα το βαρύ φορτίο της κληρονομιάς για πρόοδο και προκοπή, γι' αγώνες με όλες τις συνθήκες. Αν καμμιά φορά το φέρει η μοίρα μας να βρεθούμε στο διάσελο μέσα στη μπόρα και στη καταιγίδα με το γάιδαρο φορτωμένο πουρνάρια, πρέπει να φτάσουμε σώοι στον προορισμό μας, γιατί κανείς δε θα μας συχωρέσει αν χάσουμε το γάιδαρο ή αφήκουμε τα πουρνάρια στο διάσελο. Μοιάζει αληθινό, μάνα, αυτό που λέγανε παλιά, πως όταν έκιωσε ο Θεός την Αρκαδία έκατσε με τους συνεργάτες του λίγο πρίν σκαπετήκει ο ήλιος εκεί που είναι σήμερα η Βρύση του Καμπέα, να ξαποστάσει. Κάλεσε τον αρχάγγελο Γαβριήλ και τον ρώτησε τι υλικά έχουν απομείνει, γιατί σε λίγο θα έπρεπε να φύγουν για τον Παράδεισο. Κι εκείνος του είπε: "Γάργαρα νερά, γιδοπρόβατα, κοτρώνια, μπουρσά, λίγες ελιές, πουρνάρια, δέντρα κι έλατα, πέντε σακιά μυαλό κι ένα σακί ψέμματα". "Άς τα ούλα εδώ", είπε ο Θεός, "μέσα στα έλατα και στα κοτρώναι θα χρειάζονται μυαλό και τα τρανά τα δέντρα ρίχτα στη Κάπελη όπου θα έρχονται οι θεοί του Ολύμπου να βλέπουνε τους Αγώνες". Ευλόγησε τη φύση και τα άγια χώματα της Γορτυνίας κι έφυγε για τον Παράδεισο.

Σήμερα μάνα, στα καλά καθούμενα και σαν κεραυνός εν αιθρία, ο Αντώνης ο Δρεμέτσικας, πρόεδρος του συλλόγου Τουμπιτσιωτών, έριξε μια βόμβα στην αυλή του Καραμανλή. Ναί μάνα, όπως το άκουσες, καλά καθούμενα, σα να 'ταν θέλημα Θεού. Σα να το χρώσταγε ο Θεός και τό 'στειλε μέσω του Αντώνη του Δρεμέτσικα, που προτείνει στον πρωθυπουργό να μοιράσει εντελώς δωρεάν από το δάσος της Κάπελης (20.000 στρέμματα), από 10 στρέμματα στις χώρες που έλαβαν μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, για να φτιάξει η κάθε χώρα το δικό της περίπτερο και να γίνει το Μοναδικό Ολυμπιακό Κέντρο του Κόσμου στη Χώρα των Θεών και του Ολυμπισμού, δίπλα στην Ολυμπία, με ανυπολόγιστα για την Ελλάδα οφέλη! Θα το τολμήσει μάνα ο Καραμανλής; Θ' αρπάξει την ευκαιρία πού έρχεται απ' τον Θεό μέσω της Γορτυνίας και να μείνει στην Ιστορία ως ο μοναδικός πρωθυπουργός λάτρης και εργάτης της Ολυμπιακής Ιδέας; Το ευχόμαστε και το καρτερούμε.

Καρτερώ νέα σου. Σε φιλώ, το παιδί σου ο Νιόνιος.

Φεβρουάριος 2006
Γράμμα στον κάτω κόσμο

"ΟΥΛΟΙ ΜΕ ΣΥΝΟΠΤΙΚΕΣ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ"

Καλή χρονιά μάνα και πολλές ευχές σ' ούλο τον κάτου κόσμο. Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος η Γορτυνία μας ντυμένη τα γιορτινά της, υποδέχτηκε κι αγκάλιασε ντόπιους και ξένους επισκέπτες. Ξενοδοχεία και ξενώνες γιομίσανε και φούντωσαν τα τζάκια στα χωριά. Τώρα μάνα τα χωριά, έχουνε άσφαλτο, φώτα, τηλεόραση, κινητά και ακίνητα τηλέφωνα, νερό στα σπίτια, αυτοκίνητα κι ούλα τα καλά του κόσμου. Ο Λιάς ο Αποσκίτης, δήμαρχος και γιατρός μας, πίνηξε το χωριό με τη γεώτρηση πού 'καμε. 200 κυβικά την ώρα και…πίν'ς βιλούδο μάνα! Δεν έχουν όμως μάνα τα χωριά μας τώρα, παιδιά, σκολειά και δάσκαλους.

Όμορφα τα Χριστούγεννα! Όχι όμως όπως τον παλιό καιρό… Θυμάσαι; Κάθε νοικοκυριό και το θρεφτάρι του. Παρέες - παρέες οι άντρες, από τις παραμονές των Χριστουγέννων σφάζανε τα θρεφτάρια και γιόμιζε η ατμόσφαιρα και τα σοκάκια απ' το μουγκρητό τους. Μπριζόλες στα κάρβουνα με λεμονάκι, ρίγανη, κι αλατοπίπερο και το τσίκνισμα απ' το ξύγκι του φρεσκοσφαγμένου γουρουνιού πάνου στη θράκα, μοσχομύριζε το σπιτικό κι έσπαγε τα κουρασμένα και πεινασμένα ρουθούνια μας.

Χάλαγε ο κόσμος απ' τον κόσμο, μάνα. Πάνου από τετρακόσιες ψυχές στο Καρδαρίτσι και πάνου από εκατό παιδιά. Τώρα παντού ερημιά. Υπόλοιπο ψυχών σαράντα κι ούτε μιά παιδική φωνή. Οι στράτες ούλες άδειες και στου σκολειού την αίθουσα λαλούνε κουκουβάγιες!

Τα θρεφτάρια τώρα μάνα, τα συναντάμε στη στρούγκα της Βουλίτσας. Πέσανε με τα μούτρα στον κορύτο και τον κατασπαράξανε. Το καινούργιο κουβέρνο σκούζει και λέει πως βρήκε τα συρτάρια, τ'αμπάρια και τους κορύτους άδειανούς. Το παλιό κουβέρνο σκούζει και κείνο και ζητάει από το νέο να γιομίσει πάλε τ'αμπάρια για να τά'βρει γιομάτα άμα πάρει ξανά την εξουσία! Και κείνοι μάνα είναι καλοφαγάδες. Θα τον κατασπαράξουνε πάλε τον κορύτο γιατ' είναι της αρχής: "Κλέψε νά 'χεις κι άρπαξε να φάς".

Το καινούργιο κουβέρνο, μάνα, έχει ένα λεβεντόπαιδο βλέπε Αλογοσκούφη, σελ.3 που υποτίθεται πως είναι υπεύθυνο για τα οικονομικά μας, που γυρίζει χαρούμενο κι ευτυχισμένο με τό 'να χέρι μόνιμα στη δεξιά τσέπη και στο άλλο ένα φάκελλο κι ανεβοκατεβαίνει τις σκάλες του Μαξίμου κορδωμένο σα γύφτικο σκεπάρνι. Μας έχει μουρλάνει ο θεομπαίχτης στους χαμογελαστούς φόρους και στις χαμογελαστές αυξήσεις. Από λιτότητα σε λιτότητα και γλήγορα μάνα θα τον λύσουμε κι εμείς, να βγάλει το χέρι από τη τσέπη και να πάει στο καλό. Δε μας έδωκε, μάνα, ούτε μιά μέρα παράταση για να πληρώσουμε τα τέλη που δεν χρωστάγαμε, γιατί ήτανε του επόμενου χρόνου! Τύφλα νά 'χει μάνα η τουρκοκρατία!

Μη σε κουράζω όμως χρονιάρες μέρες. Σε παρακαλώ μόνο να ρωτήσεις τον Άγιο Πέτρο, να σου πεί αν είναι αλήθεια αυτά που διαβάζω…(βλέπε αρχιμανδρίτη Γρηγόριο Λίχα, 17122005) Γράφει λοιπόν ο αρχιμανδρίτης:

Όταν ο Θεός δημιούργησε τον Γάιδαρο, του είπε: "Θα δουλεύεις σκληρά απ' το πρωί ως το βράδυ, θα τρως σανό και χορτάρια, θα 'χεις λίγο μυαλό και θα ζείς 50 χρόνια". "Πολλά είναι Κύριε για τόσο σκληρή ζωή. Δώσε μου 30". Έτσι κι έγινε. Μετά ο Θεός δημιούργησε τον Σκύλο και του είπε: "Σαν σκύλος θα προσέχεις την περιουσία του αφεντικού σου, θα είσαι πιστός φίλος, θα τρώς ό,τι περισσεύει και θα ζείς 30 χρόνια". "Πολλά, Κύριε, είπε ο Σκύλος, άφησέ μου 15".

Έτσι κι έγινε. Μετά ο Θεός δημιούργησε τον Πίθηκο και του είπε: "Θα πηδάς από δέντρο σε δέντρο, θα είσαι ο γελωτοποιός του ανθρώπου και θα ζείς 30 χρόνια". "30 χρόνια γελωτοποιός Κύριε δεν θ' αντέξω. Δώσε μου 15". Έτσι κι έγινε. Μετά ο Θεός δημιούργησε τον Άντρα και του είπε: "Είσαι ο Άντρας, το μόνο λογικό όν που θα κατοικεί στη Γή. Θα χρησιμοποιείς τη νοημοσύνη σου για να επιβάλλεσαι, θα εξουσιάζεις τη Γή και θα ζείς 30 χρόνια". "Μόνο 30 χρόνια Κύριε, με τόσες δυνατότητες;". "Δεν υπάρχουν άλλα", είπεν ο Κύριος. "Ε, τότε δώσε μου τα 20 που άφησε ο Γάιδαρος, τα 15 του Σκύλου και τα 15 του Πίθηκου". Έτσι κι έγινε. Από τότε ο Άντρας ζεί 30 χρόνια σαν Άντρας, παντρεύεται και ζεί 20 χρόνια σα Γάιδαρος, κάνει οικογένεια και ζεί 15 χρόνια σαν Σκύλος και στα γεράματά του ζεί σαν Πίθηκος κάνοντας τον γελωτοποιό στα εγγόνια του".

Θέλω επίσης μάνα, μέρες πού 'ναι, μιάς και θα ρωτήσεις τον Άγιο Πέτρο για του αρχιμανδρίτη Γρηγόρη Λίχα τας γραφάς, να ρωτήσεις αν είναι αλήθεια και τα από Γεώργιο Καλπακή γραφέντα (βλέπε σελ.1, 7102004). Γράφει λοιπόν, πως όταν ο Θεός δημιούργησε τα Έθνη, έδωκε από δύο αρετές στο καθένα, π.χ.: Οι Αμερικάνοι είπε θα είναι τακτικοί και νομοταγείς. Οι Γερμανοί θα είναι αποφασιστικοί και πειθαρχημένοι και οι Ιάπωνες θα είναι εργατικοί και υπομονετικοί. Για τους Έλληνες είπε: "Οι Έλληνες θα είναι έξυπνοι, τίμιοι και θα δουλεύουν στο Δημόσιο". Μόλις έκιωσε ο Θεός, τον πλησίασε ο Αρχάγγελος Γαβριήλ και του είπε: "Θεέ μου έδωσες σε όλα τα Έθνη του κόσμου από δύο αρετές και στους Έλληνες έδωσες τρείς. Αυτό θα κάνει τους Έλληνες ισχυρούς και θα διαταραχθεί η ισορροπία πάνω στη Γή". "Έχεις δίκιο Γαβτιήλ. Στάθηκα απρόσεκτος με τους Έλληνες και θα κυριαρχήσουν στη Γή. Δε μπορώ όμως να ανακαλέσω. Τι Θεός είμαι...; Να λέω και να ξελέω; …Μμ…! Το βρήκα όμως Γαβριήλ! Θα παραμείνουν οι τρείς αρετές στους Έλληνες, αλλά θα κάνουν χρήση μόνο τις δύο". Έτσι κι έγινε. Αν ένας Έλληνας είναι τίμιος και δουλεύει στο Δημόσιο δεν είναι έξυπνος. Αν είναι έξυπνος και δουλεύει στο Δημόσιο δεν είναι τίμιος. Και αν είναι έξυπνος και τίμιος δεν δουλεύει στο Δημόσιο!".

Θέλω μάνα να μάθω αν είναι αλήθεια, γιατί όταν ήρθε ο Αντρέας μετά την μεταπολίτευση, έσκουζε στα μπαλκόνια: "Το ΠΑΣΟΚ στη κυβέρνηση, ο λαός στην εξουσία", του δώκαμε τη κουτάλα το 1981 και μπήκε πρώτος στη στρούγκα της Βουλίτσας. Ο Αντρέας, μάνα, κάτι ήξερε για το λάθος του Θεού με τις αρετές, ήταν και κοσμογυρισμένος… Γιατί μόλις ανέλαβε το '81, μάζεψε ούλους τους ξύπνιους, τους βάφτισε πρασινοφρουρούς και τους σκόρπισε στο Δημόσιο. Έτσι ο Αντρέας ετήρησε την υποσχεσή του με το: "το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, ο λαός στην εξουσία". Και ο Θεός δικαιώθηκε, αφού είχε πεί στον Αρχάγγελο Γαβριήλ ότι οι ξύπνιοι Έλληνες στο Δημόσιο δεν θα είναι τίμιοι…

Δεν αφήκανε μάνα, πέτρα πάνου στην άλλη. Το κατασπαράξανε… Τώρα όμως έχουμε το ίδιο πρόβλημα με τη Ν.Δ. Ο Καραμανλής λέει, θέλει μόνο τίμιους στο Δημόσιο και διαφάνεια παντού. Έτσι θα γιομίσει το Δημόσιο τίμιους, που κατά τον Θεό δεν θα είναι ξύπνιοι και θα το σπείρουνε λιοκόκκι. Δεν θα μπορούνε να μοιράσουνε δυό γαϊδουριώνε άχερα. Μούτζωτα μάνα. Ένα λάθος έκανε ο Πανάγαθος και το πληρώνουμε από τη Δημιουργία του Κόσμου. Τζάμπα καρτερούμε καλύτερες ημέρες. Από τη μιά θ' αλωνίζουνε οι ξύπνιοι του ΠΑΣΟΚ κι από την άλλη δεν θα ξέρουν να βγάλουν τα μάτια τους οι τίμιοι της Ν.Δ.

Έτσι μού 'ρχεται μάνα, να στείλω ένα γράμμα στον Θεό και να του πώ: "Θεούλη μου εντάξει, είσαι ο Θεός μας. Έκαμες τόσα πράματα για μας. Σε ευχαριστούμε. Έκαμες όμως ένα λάθος με τις αρετές που μοίρασες. Πάρτο πίσω Θεούλη μου. Συμπάθα με αλλά…τί θα πεί είσαι Θεός και δεν ανακαλείς; Πάρε τη τρίτη αρετή από εμάς και δώστη σε άλλο Έθνος. Στους… Αμερικάνους ας πούμε! Εμείς Θεούλη μου, το δικό Σου το λάθος το πληρώσαμε ακριβά. Τα βλέπεις… Θα μας πάρει ο διάολος! Α! Να μην το ξεχάσω μάνα.. Τούτες τις μέρες θα παραιτηθεί λόγω γήρατος ο ιεράρχης μας ο Θεόφιλος και κατά πάσα πιθανότητα θα τον διαδεχθει ο Μοναστηριώτης αρχιμανδρίτης Νεκτάριος Κιούλος, δυνατός και αξιόλογος προϊστάμενος της Θρησκευτικής Υπηρεσίας της Ελληνικής Αστυνομίας. Τέλος μάνα, να μου γράψεις αν ισχύει ακόμα εκείνο που μού'χες ειπωμένο παλιά, πως εμείς οι Γορτύνιοι όταν έρθει η σειρά μας για τον κάτου κόσμο, με εντολή του Θεού, πάμε ούλοι με συνοπτικές διαδικασίες στον Παράδεισο (τι…διαπλοκή κι αυτή Θεέ μου!).
Μάνα σε χαιρετώ και καρτερώ νέα σου.
Καλή Χρονιά, το παιδί σου ο Νιόνιος.

 
 
Νοέμβριος 2001
Γράμμα στον κάτω κόσμο

ΜΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ , ΜΑΝΑ !!!

Πήρα, μάνα, το γράμμα σου και χάρηκα για κείνα που μου γράφεις. Χάρηκα που ο 'Αγιος Πέτρος είναι αδιαπραγμάτευτος με τους διαπλεκόμενους και τα αρπαχτικά της εποχής μας. Μου γράφεις, πως με λαχτάρα καρτερείς νέα από τη Γορτυνία και θέλω να σε διαβεβαιώσω πως και μεις με την ίδια λαχτάρα καρτερούμε τα δικά σας νέα.
Πολλοί φίλοι μου, μου ζητάνε να μεσολαβήσω να ενδιαφερθείς και για εκείνους, όταν θά 'ρθει η ώρα να μας υποδεχτείτε.
Θέλω να σου γράψω πολλά, συμβαίνουν όμως τόσα γεγονότα που δεν προλαβαίνω να ξεχωρίσω τα σημαντικά από τα σημαντικώτερα.
Σήμερα που σου γράφω μάνα, ύστερα από μια δυνατή βροχή, η Αττική έγινε μιά απέραντη λίμνη. Δρόμοι, σπίτια, αυτοκίνητα, καταστραφήκαν και τρείς άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Δε φταίει όμως κανείς.., αυτά συμβαίνουν λένε στις δημοκρατίες. Τα έργα είναι μακροχρόνια. Έκανε την προμελέτη η Ν.Δ., έκανε την οριστική το ΠΑΣΟΚ και οι εργολάβοι εκτέλεσαν τα έργα. Ποιός φταίει; Εμείς, μάνα, φταίμε. Εμείς που επιλέγουμε όσους μας κυβερνάνε κι έχουμε για κυβερνήτες αυτούς που μας αξίζουνε.
4/11/2001 έγιναν τα εγκαίνια της Λίμνης του Λαλιώτη στη Μαλακάσα, παρουσία του Γ.Γραμματέα της Δημόσιας Τάξης και του αρχηγού της Πυρο σβεστικής. Ενας νεκρός, ένας αγνοούμενος και χιλιάδες εκδρομείς εγκλωβισμένοι ζητωκραυγάζανε : << Ήσουν και θα είσαι , ο πρωθυπουργός >> !!!
Σφερδάκλια γιόμισε το άγαλμα του Δεληγιάννη στα Λαγκάδια και ο Ρέππας, μόνος μές στον 'Αγιο Βασίλη, στις 23 Σεπτέμβρη, καρτέρηγε τον Δήμαρχο, για να γιορτάσουν μαζί τα 180 χρόνια της απελευθέρωσης της Τριπολιτσάς.
Στους ουρανούς φτεράκιξε ο αρχιμανδρίτης Γρηγόρης Λίχας ( από την Ελάτη ) με τους αετούς του τον Οκτώβρη, καλώντας τα "σκουλήκια" που βολοδέρνουνε στη λάσπη, να τον ακολουθήσουν στον δρόμο του Θεού.
Στα γράφω, μάνα, λιγόλογα, για να σου γράψω πολλά. Στις 30/11 και 9/12/2001 στο θέατρο "ΟΛΥΜΠΙΑ"στη Λυρική Σκηνή, θα κελαϊδήσουν γράφει η "Γορτυνία" τ' αηδόνια του ανεπανάληπτου ΚΩΣΤΑ ΣΦΥΡΗ, από το Βαλτεσινίκο.
Χαιρετισμούς και συγχαρητήρια, μάνα, στον φίλο μου τον παπαΓιάννη τον Λαμπρόπουλο, για τον γάμο της αγαπημένης του κόρης, της Βασούλας, που έγινε στις 27 του Οκτώβρη.
Σε κούρασα, μάνα, μα δέ ξέρεις πόσο χαίρομαι όταν σου γράφω γράμμα ! Είσαι η μόνη συνεπής στην αλληλογραφία. Εδώ στον πάνω κόσμο γράφω παντού. Σε αρχές, άρχοντες και αρχόντισσες, μα απάντηση δεν παίρνω και χάρη στα γράμματά μας, μάνα, δεν σκιάζουμαι το Χάρο. Καρφάκι Δε μου καίγεται. Τον καρτερώ σά φίλο, γιατι δεν θα του δώσω τη χαρά ποτέ να με τρομάξει. Αρκεί να φύγω μάνα ορθός, για να μη δώ κανέναν να βαρυγγομά για μένα. Γιατι και γώ, όπως εσύ το ξέρεις, ποτέ δε βαρυγγόμισα για ξένους και δικούς μου.
Τον Οκτώβριο μάνα, έγιναν στο Ολυμπιακό Στάδιο, οι Πανελλήνιοι Σοσιαλιστικοί Αγώνες, προκειμένου να συγκεντρωθούν χρήματα για την αναπαλαίωση της κυβέρνησης. Σάρωσε, μάνα, η Αρκαδία και συγκέντρωσε 23.970 βαθμούς.
Πρώτα τα Δολιανά με τον Λαλιώτη και 3740 βαθμούς. Δεύτερη η Αλωνίσταινα με τον Αυγερινό και 2472. Τρίτο το Λεωνίδιο με τον Ρέππα με 2468 και τον Τσουκάτο με 2190. Τέταρτοι οι Παραλογγοί με τον Πολυζωγόπουλο και 2448. Πέμπτη η Στεμνίτσα με τον Αλευρά και 2143. Έκτα τα Λαγκάδια με 2 αθλητές. Τον Γείτονα με 1939 και τον Δασκαλάκη με 1567. Έβδομη η Μυγδαλιά με τον βετεράνο Βαγγέλη Γιαννόπουλο και 1886. Όγδοο το Αρτεμίσιο με τον Σπυρόπουλο και 1648. Και τέλος, ένατη η Κερπινή με τον Ζαφειρόπουλο και 1469 βαθμούς.
Κι έτσι έγινε, μάνα, η αναπαλαίωση, με παλιά βέβαια υλικά, εκτός από τα επτά καινούργια μπαλαντέρ που προστέθηκαν μαζί με τη "Σελήνη", που ανέλαβε τον Οργανισμό Εθελοντών Ολυμπιακών Αγώνων.
Για τον δήμαρχό μας Δημ.Αβραμόπουλο, δεν θα σου γράψω τίποτα, γιατί είναι λίγο μπερδεμένος. Μετά από τις ταυτότητες, σειρά έχουν τώρα οι μητρο πολιτικοί δήμοι και δεν έχουμε καταλάβει τελικά τί ονειρεύεται, τί σκέφτεται, τί επιθυμεί και τί θα κάνει.
Τέλος, μάνα, θα σου πώ κάτι που είδα και άκουσα χτές στο κονάκι τής Βουλίτσας και σπάραξε η καρδούλα μου.
Είδα, μάνα, τους βασανισμένους τριακόσιους βουλευτάς μας να παρακαλούν γονατιστοί τον πρόεδρό τους, να αυξήσει τον μισθό τους. Δεκαπέντε και είκοσι ώρες την ημέρα δουλεύουν για να βγάλουν τα προς το ζήν. Δάκρυσα, μάνα, όταν άκουσα τον γιατρό τον Γιακουμάτο, να δηλώνει οργισμένος πως πληρώνει ενοίκιο στο πολιτικό του γραφείο, στο ιατρείο, στα σχολεία και δεν του μένει τίποτα ! Μόνο 350 χιλιάρικα του μένουν - είπε - για να ζήσει !
Εγώ νόμιζα, μάνα, ότι οι βουλευτές μας δεν πληρώνουν ενοίκια και σχολεία. ΟΠΩΣ ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΑ ΤΣΑΜΠΑ !!!
<< Τί κοστίζει στον Έλληνα φορολογούμενο η Βουλή ; >>, είπε ο Δασκαλάκης, << Δυό δραχμές και δέκα λεπτά την ημέρα. Είναι πολλά ; >> Ένα λεωφορειάκι, ζήτησε ο στρατηγός βουλευτής Σπυριούνης να τον πηγαινοφέρνει στο "Ελ Βενιζέλος". << Πώς να ενδιαφερθούμε για τις ανάγκες του κόσμου >> είπε ο Φοίβος Ιωαννίδης, << όταν εμείς έχουμε δικές μας ανάγκες ; Και αυτό κύριε πρόεδρε, δεν είναι δικό μου, το είχε πεί ο Πλούταρχος ! >>. Και έκλεισε μάνα ο καταβεβλημένος Καλατζής, λέγοντας κατασυγκινημένος :
<< Κύριε πρόεδρε, βελτιώστε την αξιοπρέπειά μας >> !!! Αμέσως μετά, μάνα, ομόφωνα όλοι οι βουλευτές ψήφισαν την αύξηση του εισοδήματός τους και. κατάκοποι φύγανε για τα σπίτια τους
Τώρα, μη με ρωτήσεις, μάνα, το πώς ζούνε οι 500 χιλιάδες άνεργοι, οι μισθωτοί των 150 χιλιάδων, οι συνταξιούχοι των 80 και οι αγρότες των 40. Τα πράματα, μάνα, στον τόπο μας, δεν άλλαξαν πολύ. Χάθηκαν και οι ηγέτες. Σήμερα έχουμε αρχηγίσκους και αρχηγούς. Να φανταστείς, στις 11 του Σεπτέμβρη που γκρέμισαν τα "λεβεντόπαιδα" τους πύργους στη Ν. Υόρκη, βρισκόταν ο Κωστάκης της ΝούΔού στη Βοστώνη κι ενώ του δόθηκε η μεγάλη ευκαιρία αφού απαγορεύτηκαν οι πτήσεις, να πεταχτεί στη Ν.Υόρκη και να σταθεί δίπλα στο πένθος των ομογενών και των Αμερικανών και να προβληθεί η χώρα μας σε όλο τον κόσμο, κούρνιασε ο αθεόφοβος στον τόπο που βρισκόταν. Λές και είχε πάει στη Κάπελη για ξύλα.
Και θα μου πείς τώρα, μάνα, γιατί παραπονιέμαι, αφού εμείς ελεύθερα επιλέγουμε και τους τριακόσιους. Δεν παραπονιέμαι, γιατι έχουμε εκείνους που αξίζουμε. Εμείς, μάνα, μοιάζουμε με την πόρνη, που ενώ ο προαγωγός της την εκδίδει, τη δέρνει και της παίρνει τα λεφτά, αυτή τον αγαπάει και τον κλαμαρώνει, γιατι - λέει - νοιώθει ασφαλής !

Μή χειρότερα , μάνα !!!

Φεβρουάριος 2003
Γράμμα στον κάτω κόσμο

ΤΟΤΕ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ
ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ, ΟΤΑΝ ΤΟΥΣ ΛΗΣΜΟΝΑΜΕ

Καλή χρονιά, μάνα κι ευχές πολλές σ' όλο τόν Κάτω Κόσμο. Ευχές απ' τον εκδότη και τη "Γορτυνία". Εχεις ιδιαίτερες ευχές από τους Αετορραχίτες και τον Νικολόπουλο τον Γιάννη, που φαίνεται, πως μετά τη κουβέντα που έκανες πέρυσι με τον Αντρέα, θα μπεί και η στράτα τους στο δρόμο της.
Εμείς τώρα, μάνα, κάναμε τον απολογισμό της χρονιάς που πέρασε και φτιάσαμε και τον προϋπολογισμό της καινούργιας. Τώρα μάνα, δεν σεκλετιζόμαστε και πολύ για τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς μας, γιατί μας βοηθάει το πρώτο μυαλό του Σημίτ-Αγά Ο κύριος Χριστοδουλάκης, που μας εμπιστεύθηκε τη μέθοδό του, που την έχει ονομάσει "ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ", και δεν έχουμε μάνα μου ποτέ ελλείματα ! Μυαλό ρέ μάναΠού να μας κόψει εμάς να προσθέτουμε μόνο τα έσοδα και να αφαιρούμε μόνο τα έξοδα που θέλουμε.
Μυαλό, σου λέω. Και ψάχνεται ο Καραμάν-Αλής να βρεί, πως ο Σημίτ-Αγάς βγάζει μονάχα κέρδη. Κατά τ' άλλα μάνα, τα ίδια. Τρία χρόνια καρτερούν για σπίτι μέσα στα κοντέινερς, στην Αγιά- Μαρίνα στα αλβανικά σύνορα, που είχε καεί το χωριό τους. Από 60 που είσαντε, έχουνε μείνει 20 και το κουβέρνο σου λέει, αφού από 60 σε τρία χρόνια μείναν 20, σε δυό χρονάκια ακόμα, δεν θα υπάρχει κανείς. "Σπίτια θα τους φτιάσω;;;"
Στη Βροντού Σερρών, στα βουλγαρικά σύνορα, κλαίγανε οι κάτοικοι τις γιορτές που στο σχολειό τους μείνανε 3 παιδιά μονάχα. Τι να πούμε και μείς στη Γορτυνία, που το χωριό μας από 120 παιδιά που είχε προτού να φύγεις, 20 χρόνια είναι κλειστό κι αντί ν' ακούς φωνές παιδιών, λαλούνε κουκουβάγιες.
Όλο δυσάρεστα σου λέω, μάνα. Να μην σου πώ όμως, ότι παραμονή Πρωτοχρονιάς, στην άκρη της οδού Αθηνάς ξεψύχησε ένας 65 χρονος, γιατί οι συνδικαλιστές του ΕΚΑΒ στείλανε το αυτοκίνητο μετά 'πο δυόμιση ώρες ;; Τώρα θα μου πείς " Και ήταν ανάγκη να πεθάνει ; Δεν εκαρτέρηγε ο φουκαράς μια ώρα ακόμα; Θα ερχόταν το αυτοκίνητο ! ".
Ο άλλος ο φουκαράς, που πήγαινε μπονώρα στο σπίτι του στο Χαλάνδρι. Πού νά 'ξερε 30 χρονών παιδί, πώς θ' άνοιγε η Βασούλα τις αγκάλες της και θα τον κατάπινε; 20 μέτρα αγκαλιά, οι μάστορες του ΥΠΕΧΩΔΕ και βούτηξε ο φουκαράς με το αυτοκίνητο μέσα στο πηγάδι. Ανοιξε η γή και τον κατάπιε. Καλά που κείνη την ώρα γυρίζανε απ' τα μπουζούκια οι 12 του Ολύμπου και γλύτωσε.
Να τα πείς μάνα αυτά στον Αγιο Πέτρο. Εχουμε το καλύτερο κουβέρνο στον κόσμο. Δεν πάμε τώρα στα νοσοκομεία και στα ιατρείαΕρχονται κείνοι και μας εξετάζουνε. Πάμε στην είσοδο, χτυπάμε το κουδούνι και λέμε : " Γιατρέ, πρήστηκε το αχαμνό μου " κι εκείνος κατεβαίνει κάτω, μας εξετάζει και φεύγουμε αμέσως. Αν είναι κάτι σοβαρότερο, μας ξαπλώνει στο δρόμο και μας ψάχνει.
Εδώ, είναι τυχεροί οι αγρότες. Αυτούς τους ξαπλώνει στη καρότσα του DATSUN. Και αν είναι πολύ βαριά κανείς, Δε βγαίνει απ' το σπίτι του καθόλου. Χαζός είναι ; Να πάει στην οδό Αθηνάς και να καρτερεί 3 ώρες το ΕΚΑΒ ; Κάθεται μέσα και θα πάει, είπε ο διοικητής του ΙΚΑ, μία τριμελής επιτροπή, να υπογράψει το πιστοποιητικό θανάτου!
Μη σε ζαλίζω όμως μάνα με τα δυσάρεστα, γιατί είναι πολλά. Τι να σου πώ.. Πώς και φέτος σκούζει ο Καλύβας για τη δεύτερη σήραγγα του Αρτεμισίου ; Για τους δρόμους Τρίπολης - Καλαμάτας , Τρίπολης - Πάτρας, Βυτίνας - Αρχ. Ολυμπίας ; Ετσι κι αλλοιώς, μάνα, εμείς χανόμαστε. Η Γορτυνία αργοπεθαίνει. 28 μείνανε στο Καρδαρίτσι από 400 που είσαντε όταν έφυγες. Ρώτησα τον Ανάστο τον Κάβουρα πόσοι ζούνε στη Μποκοβίνα και μού 'πε, μάνα, τέσσερεις παρά κάτι, γιατί ο τέταρτος ζεί και δε ζεί
Θα διάβασες στη " Γορτυνία " τον Γενάρη, ότι το 1998 στον νομό Αρκαδίας Γεννήθηκαν 697 και πέθαναν 1221. Θα διάβασες ότι το 2001 γεννήθηκαν 419 και πέθαναν 1532. Δηλαδή 266% περισσότεροι θάνατοι. Με λίγα λόγια, μάνα, σε λίγα χρόνια θα γράφει ο περιηγητής : "ΕΔΏ ΣΤΑ ΑΓΙΑ ΧΩΜΑΤΑ ΕΖΟΥΣΑΝ ΟΙ ΑΡΚΑΔΕΣ. ΕΖΟΥΣΑΝ ΟΙ ΓΟΡΤΥΝΙΟΙ. ΟΙ ΦΟΡΤΩΜΕΝΟΙ ΜΕ ΜΥΑΛΟ ΜΕ ΠΡΟΚΟΠΗ ΚΑΙ ΓΝΩΣΗ "
Εκαναν "αποκέντρωση" και ρήμαξαν τη χώρα. Κερδίσαμε μάνα τον πόλεμο και χάσαμε την ειρήνη. Ποιος ξέρει ποιους θα φέρουν ο Σημίτ-Αγάς και ο Καραμάν- Αλής, να κάτσουνε στον τόπο. Δεν αναφέρω το Νικόλα και την Αλέξω, γιατί δυό κούκοι άνοιξη δεν φέρνουν.
Με πιάνει μάνα το συγγενικό, μουρλάθηκα που διάβασα προχθές πάλι, στη " Γορτυνία ", ότι στον δήμο Κοντοβάζαινας, ολόκληρο το 2000 , έγινε ένας γάμος και πέθαναν 67 ανθρώποι. Και το 2001 δυό γάμοι και 47 θανάτοι.
Και το κουβέρνο μάς μιλάει γι αποκέντρωση. Ακου τώρα, μάνα και τα ευχάριστα. Φέτος πληρώσαμε τα τέλη κυκλοφορίας των αυτοκινήτων δυό φορές. Του 2002 και του 2003. Και τους ευχαριστούμε που δεν μας γυρέψανε και του 2004. Χαρήκαμε, μάνα, ιδιαίτερα, που οι δυό τρανοί στη Στρούγκα της Βουλής , αποφασίσανε και δώσανε σύνταξη στα τσελιγγόπουλα στα 4 χρόνια. Και άμα δεν μπαίνουνε στη Στρούγκα, θα παίρνουνε 1.000.000 δρχ. ταμείο ανεργίας, κι ούλα τα τσελιγγόπουλα θα κάνουνε τις περιοδίες τους πάνω σε 150 και 200 άλογα !!! Και δεν θα κάνουνε άλλη δουλειά. Θα είναι ούλοι ακαμάτηδες. Ούτ' ένα ένσημο! Όπως ο Κωστάκης και ο Γιωργάκης. Χοροπηδάμε απ' τη χαρά μας π' ούλα τα τσελιγγόπουλα της βουλίτσας δεν θα 'χουνε και δέν θα κάνουνε καμμιά δουλειά. Θά 'ναι μονάχα βολευτές και θα ψηφίζουν νόμους. Αυτά που ο αρχιτσέλιγκας θα ζητά και θα βγάζουνε τον σκασμό.
Ετσι, του χρόνου θά 'ναι στη Στρούγκα μας, συνδικαλιστές, αφισοκολλητές, προικοθήρες και τσοπάνηδες που η φλογέρα τους θα παίζει τους σκοπούς των τσελιγκάδων της βουλίτσας. Και όπως πάντα, 50 χρόνια τώρα στις πρώτες αράδες της βουλίτσας, οι δυναστείες Παπανδρέου, Καραμανλή, Μητσοτάκη, Κεφαλογιάννη, Βαρβιτσιώτη, Παπαληγούρα κ.λ.π., κ.λ.π.
Τέλος, η αύξηση στους συνταξιούχους είναι 4 %, έχουμε στην Ευρώπη το μεγαλύτερο ποσοστό ανάπτυξης και το χαμηλότερο μεροκάματο. Εμείς παίρνουμε 500 ευρώ το μήνα και κείνοι 1400. Θα τους φτάσουμε όμως, πού θα πάνε; Δεν θα καλτίσουνε; Οι τραγουδιστάδες τους όμως, μάνα, δεν θα φτάσουνε ποτέ τους δικούς μας. Και μείς που πάσχουμε από μικρόβιο αγνώστου προελεύσεως και θέλουμε κυβέρνηση ΝΟΥΔΟΥ και πρωθυπουργό Σημίτ-Αγά, καμαρώνουμε τη Βίσση - κάτσε μάνα, μη στέκεσαι ορθή - που παίρνει 11.000.000 δρχ. τη βραδιά, 6.500.000 ο Πάριος, ο Τόλης 3.500.000, οι άλλοι 2.500.000 και η φιάλη 75.000 δρχ. Ναι, μάνα 75.000 δύο συντάξεις του μπάρμπα- Γιάννη που έσκαβε 50 χρόνια.
Όχι μάνα, δεν στενοχωριέμαι καθόλου. Τους χαίρομαι και τους καμαρώνω κι ευχαριστώ τον Θεό, που ακόνισε τα μυαλά μας στη Γορτυνία με μπουρσό και δεν καρτερούμε τίποτα, δεν ελπίζουμε από κανέναν, πιστεύουμε μόνο στον Θεό και είμαστε ελεύθεροι.
Καλά πού 'χω και σένα μάνα και τα λέμε. Τί θά κανα χωρίς εσένα; "Πώς είναι δυνατόν", μου λέει ένας φίλος, "να κουβεντιάζεις με τη μάνα σου και να αλληλογραφείς, ρέ Νιόνιο;". Δεν μου το ξανάπε όμως, γιατί του θύμισα εκείνο που είχε γράψει ο συμπατριώτης μας Κώστας Νέαρχος, δηλαδή ο Κώστας Ουράνης :
<< ΤΟΤΕ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ, ΟΤΑΝ ΤΟΥΣ ΛΗΣΜΟΝΟΥΜΕ >>. Κι εγώ ούτε σε λησμόνησα ούτε και θα σε λησμονήσω. Δεν θα κάνω δηλαδή, τίποτα παραπάνω και τίποτα παρακάτω απ' ούλα τα παιδιά του κόσμου. Καλή χρονιά , μάνα και καλή αντάμωση.

Το στερνοπούλι σου.

 
 
Απρίλιος 2003
Γράμμα στον κάτω κόσμο

ΕΧΑΘΗ Ο ΓΕΡΟΣ
ΤΟΥ ΜΩΡΙΑ ΜΑΖΙ ΜΕ Τ' ΑΛΟΓΟ ΤΟΥ

Χάρηκα μάνα για το γράμμα σου και για τα όσα έκανε ο 'Aγιος Πέτρος για μάς στον Πάνω Κόσμο. Χαρήκαμε όλοι στη Πέρα Μεριά, που γιορτάσατε τα 20 χρόνια του "Δραπέτη της φτώχειας", παρουσία του 'Aγιου Πέτρου.
Πόσοι άραγε θα σκέφτηκαν και θα φιλοσόφησαν τις πράξεις του αείμνηστου Τσάκαλου και της κυρα - Δήμητρας, που όπως είπε και ο 'Aγιος Πέτρος, κατάλαβαν πολύ νωρίς, πως στο στερνό ταξίδι δεν χρειάζονται οι άνθρωποι τσέπες, αποσκευές και καταθέσεις.
Πώς όμως να σκεφτούν οι άνθρωποι οι απλοί και να φιλοσοφήσουν, όταν εκείνοι που μας κυβερνάνε και αυτοί που καρτερούνε με τα άσφαιρα, όπως γράφει στο γράμμα του ο εκδότης, μιλάνε όλοι τους για δισεκατομμύρια, για καταχρήσεις, για διαπλεκόμενα και προϋπολογίζουν εκατό και δίνουν πεντακόσια ;
Εκείνοι, μάνα, παραγγείλανε στον ράφτη τους, διπλές και τρίδιπλες τις τσέπες και όχι χωρίς, όπως ο Τσάκαλος που τ' άφηκε ούλα στο τόπο του, για να "σπουδάζει η φτώχεια"! Να σκεφτείς, όταν είχε έρθει ο Πάπας της Ρώμης, ήτανε που ήτανε ΚΟΥΧΤΕΛΟ, μόλις είδε τις τσέπες των αρχόντων μας, τον έπιασε τρεμούλα. Λές και τον εβάρεσε αστραπή, γιατί επίστευε πως μόνο αυτός είχε τις πιό τρανές τσέπες !
Εχουμε όμως, μάνα, και μερικούς άλλους, μικρομεσαίους και μικρούς, που κάνουν το σκατό τους παξιμάδι. Κλείνονται στα ντουβάρια τους, στα γραφεία τους, στα μαγαζιά τους και δεν θέλουν ν' ακούνε τίποτα κι από κανέναν. Μετράνε τα λεφτά τους, τα ξαναμετράνε, πετάγονται στον ύπνο τους μήπως και κάνανε φτερά, πηγαινοέρχονται στις τράπεζες και δέν δίνουνε με τη καρδιά τους ούτε και στα παιδιά τους κάτι από το βιός τους....Και αν τύχει και τους πείς, πως στο χωριό κάποιος πεινά, πως ο σύλλογος έχει γιορτή και καρτερεί και κείνον, πως ο τάδε φτωχός έχει ανάγκη από πέντε δραμές και από λίγο αίμα, χώνονται βαθειά στη πολυθρόνα τους, μαζεύονται σαν τη χελώνα στο καβούκι της ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΒΡΕΧΕΙ....
Αλλά τι συζητάμε, εδώ κλέβουν ακόμα και τη "Γορτυνία" του γείτονα, για να μην πληρώσουν συνδρομή !
Καμαρώσαμε, μάνα, τους ήρωες του '21, που δώσανε τα υπάρχοντά τους για την πατρίδα. Καμαρώσαμε που μας γράφεις, πως τα παιδιά τους τα σπούδα σε ο κόσμος.
Μη σε κουράζω όμως με τις σκέψεις μου και τα παράπονά μου. Θέλω όμως να σου πώ για τις καταστροφές του Φλεβάρη, τα πολλά χιόνια και τον αποκλεισμό των χωριών μας.
Εκατό χωριά, μάνα, στην Αρκαδία. Χωρίς φώς, νερό και τηλέφωνο και οι δεμοσιές πήραν δρόμο για τον τράφο, πήραν τον κατήφορο. Και το κουβέρνο με τους κατασκευαστές πίνει καφέ στο Χίλτον. Το 123 χιλιόμετρο ψάχνουνε να το βρούνε. Εφυγε από τον δρόμο Κορίνθου - Τρίπολης και πήγε επίσκεψη στο 130 χιλιόμετρο του δρόμου Κορίνθου - Αργους. Λές και ήσαντε κουμπάροι.
Και ο υπουργός που τό φτιαξε, ρωτάει τον εργολάβο : - " Ρέ σύ, τι έγινε εκεί ;; Πώς έφυγε ο δρόμος ;; Δεν είχαμε στήσει εργολαβία να τον φτιάσεις ;;" Και κείνος απαντάει : - " Δεν μού ΄χες πεί, υπουργέ, να διαλύσω το εργοτάξιο ;; Και μού 'δωκες και 100 εκατομμύρια για τα έξοδά μου ;;".
Και από την άλλη μεριά ο Κωστάκης, έβαλε τσιλιαδόρο τον Τσιτουρίδη, για να κοιτάξει πρώτος προς τα πού θα τραβήξει το επόμενο χιλιόμετρο !
Μούτζωτα, μάνα. Πέντε ελικόπτερα είχαμε στο ΕΚΑΒ και σε δύο χρόνια πέσανε τα τρία !! Ένα κάθε 8 μήνες. Εχουμε άλλα δύο και σε 16 μήνες μάς τελειώνουν. Χάσαμε μέχρι τώρα 14 ανθρώπους και θα μας λένε ότι είχανε τα καλύτερα ελικόπτερα.
Τα χωριά μας, μάνα, ένα μέτρο χιόνι, όπως ήταν και τότε το '49 με την 9η Μεραρχία, που φύγαμε πολλά παιδιά, ξυπόλητα χωρίς σκουτιά μ' ένα ντορβά στο χέρι. Τώρα τρείς μέρες αποκλεισμένα, χωρίς φώς, χωρίς νερό, χωρίς τηλέφωνο. Τώρα θα μου πείς, μήπως είχαμε και τότε τίποτα ; Τίποτα δεν είχαμε. Και είμαστε και ούλοι εθνικόφρονες. Θυμάμαι πλατσαρίζαμε μέσα στα χιόνια ξυπόλητα και παίζαμε στους δρόμους. Μόλις σχολάγαμε απ' το σχολειό, γιόμιζε το χωριό φωνές. Και τώρα που το σκέφτομαι, αναρωτιέμαι : " Δεν παγώναμε ; Με τόσα χιόνια, γδυτά και ξυπόλητα ; ". Μας βόηθαγε ο Θεός μάνα. Μας βόηθαγε ο Χριστούλης, που δεν αφήνει να χαθεί κανείς.
Σε θυμάμαι που 'βγαινες στο μπαλκόνι κι έσκουζες να γυρίσω σπίτι.
- " Νιόνιοοο ! Δεν ακούς αχρόνιαγο; Γιατί δεν απλογιέσαι ; Τι θα σε κάνω η
- δόλια άμα πισωγυρίσεις ; Εχτές σε γύρισα από τον Θούγα, από το Λιβάζι...
- Που θα βρούμε πάλε παιδάκι μου ένα φόρτωμα αραποσίτι για το γιατρό ;" Και σε λίγο, καβάλαγα το κούτσουρο στο παραγώνι κι άρχιζαν να πονάνε οι πατούσες. Εμερμελάγανε τα πόδια μου κι έσκαζε το πετσί από τα καλάμια μου που γιομίζανε τσαραμίδες. Δεν είχαμε ρέ μάνα το Χριστό αγκαλιά ; Πώς ζήσαμε μόνο με τον αέρα και τον τραχανό που κάθε μπονώρα μοσχοβόλαγε το χωριό, που καβουρδίζανε σ' όλα τα σπίτια το κρεμμύδι ;
Σήμερα, κλαύτα Χαράλαμπε. Πας για σκωληκοειδίτη και αντί να σ' ανοίξει δεξιά ο γιατρός, σ' ανοίγει αριστερά και αντί να πάς σε δυό μέρες σπίτι σου, σε παραλαμβάνει το γραφείο τελετών. Πηγαίνει η κοπελιά, 30 χρονών, για να γεννήσει, δεν είχε ποτέ τίποτα και οι γιατροί λένε πως ήταν θέλημα Θεού και πώς δεν γινότανε να τα βάλουνε με τον Θεό !!!
Ευτυχώς, μάνα, που εμείς στο δήμο Κοντοβάζαινας, στη Πέρα - Μεριά, έχουμε δήμαρχο γιατρό ! Τον ξέρεις άλλως τε. ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΤΟΝ ΛΙΑ ΤΟΝ ΑΠΟΣΚΙΤΗ. Ανθρωπος, μάνα, και γιατρός με....όργανα (!), που λέμε... Πανταχού παρών. Μετά τον χιονιά που είχε αποκλειστεί στο Βελημάχι, έκανε αμέσως το συνηθισμένο του δρομολόγιο, γιατί κάθε χωριό είχε και κάποιον άρρωστο. Βελημάχι, λοιπόν, Παραλογγοί, Καρδαρίτσι, Βυδιάκι, Μοναστηράκι, Βούτσι και κοντά στο γιόμα φτάνει στη Κοντοβάζαινα, στη δημαρχία του.
Ναι, μάνα, τον έφτιαξε τον δρόμο στο Αη - Γιώργη και μέχρι το καλο καίρι, θα ρίξει και άσφαλτο στα 200 μ. της Αγ. Παρασκευής και αν μπορέσει θα τραβήξει και δυό κολώνες για Δ.Ε.Η. Δεν ξεχνά, μάνα, ο δήμαρχος. Και υπόσχεται εκείνα που μπορεί και να τηρήσει.
Τούτες τις μέρες, μάνα, γίνεται και η δίκη των τρομοκρατών. Δεκαεννέα τρομοκράτες με 23 νεκρούς. Γιορτάζει ο Κορυδαλλός και για να μην πάθουν τίποτα, τους βάλανε σε γυάλινο κλουβί. Όμως είπαν, πως μέσα στο κλουβί δεν θα μπορούν να κελαηδήσουν και θα το πάρουν το κλουβί άνετα να καθίσουν. Μέσα στην αίθουσα απαγορεύονται τηλεοράσεις, φωτογράφοι και οι δημοσιο γράφοι στη γωνία απομονωμένοι. Δε θέλει, λέει, το κουβέρνο, ό,τι ειπωθεί στην αίθουσα να βγαίνει στα κανάλια, γιατί το δικαστήριο γίνεται εν ονόματι του λαού και ο λαός έχει άλλα προβλήματα και όχι τα περασμένα. Ένας μάλιστα από αυτούς τους τρομοκράτες, είπε χθές στον πρόεδρο πως η δίκη αυτή που γίνεται, μοιάζει με κείνη του Κολοκοτρώνη!!
ΤΟ ΑΚΟΥΣΕ Ο ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΩΡΙΑ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΗΤΑΝ ΕΜΠΡΟΣ ΣΤΗ ΠΑΛΙΑ ΒΟΥΛΗ, ΚΑΒΑΛΑ ΣΤΟ ΑΛΟΓΟ ΤΟΥ, ΚΑΤΙ ΕΦΕΞΕ ΣΑΝ ΑΣΤΡΑΠΗ ΚΑΙ ΧΑΘΗΚΕ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ.
Χαιρετισμούς στον πατέρα μου, στον αδελφό μου και σε όλους τους πατριώτες.

Καρτερώ νέα σου, με σεβασμό το παιδί σου.

Ιούνιος 2003
Γράμμα στον κάτω κόσμο

ΑΕΡΑΣ ΦΥΣΗΞΕ...,
ΛΕΕΙ Ο ΓΙΑΝΝΟΣ ΚΑΙ ΠΕΡΠΑΤΕΙ

Ελαβα το γράμμα σου, μάνα και χαίρομαι που η αλληλογραφία μας συνε χίζεται με συνέπεια και σοβαρότητα. Δεκάδες φίλοι μου που διαβάζουν το γράμμα σου, σου στέλνουν χαιρετίσματα και λένε να μας καρτερείς. Κάποτε θα τα πούμε και από κοντά, όταν ο γεραμπής προγραμματίσει και το δικό μας ταξίδι.
Τι να σου πρωτογράψω και τι να σου μολοήσω. Είναι τόσα πολλά που γίνονται εδώ σ' αυτόν τον τόπο, που δεν τα προλαβαίνεις. Ο ένας βρίζει τον άλλονε, ο άλλος κατηγορεί τον άλλονε, όλοι καμαρώνουμε, όλοι κυνηγιόμαστε και όλους μας κυνηγούν. Θα σου γράψω όμως ό,τι προκάμω, λιγόλογα και τηλεγραφικά.
Θ' αυξήσουνε, λένε, το όριο της συνταξιοδότησης, γιατι τα σύγχρονα ποντίκαι φάγανε τα λεφτά και αδειάσαν τα ταμεία. Από τα 65 χρόνια, θα παίρνουμε τη σύνταξη στα 67 όσοι θα 'μαστε ζωντανοί και θα έχουμε πάνω από 35 χρόνια δουλειάς. Θα μειώσουνε όμως τα χρόνια συνταξιοδότησης των βουλευτάδων μας και από 96 μήνες θα γίνουνε 66 και αργότερα μια τετραετία.
Εμείς 35 χρόνια, εκείνοι 4. Εμείς 67 χρονών, εκείνοι 24. Είναι όμως, μάνα, σωστό, γιατί εκείνοι έχουν λένε μερικοί καμμένη φλάντζα, καίνε λάδια και ο κούτραφος αδειάζει νωρίς. Οι υπουργοί ακόμα πιο νωρίς, στους 36 μήνες. Γιατί από τη πολλή δουλειά χτυπάει η μπιέλα και αχρηστεύονται. Ειλικρινά τους λυπάμαι! Τι θα κάνουν άμα πάρουν στα 25, σύνταξη; Οσο και ρεμπεσκέδες νά 'ναι, δεν θα πάθουν κατάθλιψη; Ας είναι, όμως...
Εγώ καμάρωσα τούτες τις μέρες τον πρωθυπουργό μας. Αητός, ρέ μάνα. Αητός!! Κι άς είναι από το ΚΟΡΑΚΟΧΩΡΙ. Και πώς να μην είναι αητός, αφού είναι το γένος Χριστόπουλου, απ' τ' άγια χώματα της Γορτυνίας; Παλεύει ο φουκαράς μοναχός του, ακόμα και για 1 ευρώ.
" 'Ο, τι γίνεται", είπε, " δεν γίνεται στη τύχη. Ακόμα και το ευρώ που ξοδεύουμε, πιάνει τόπο. Δεν θα με σκιάξουνε οι επιχειρηματικοί καυγάδες και τα συμφέροντα. Δεν φοβάμαι τις μασέλες που πίστεψαν πως θα με ροκανίσουνε. Στο κάτωκάτω μαζί ξεκινήσαμε και μαζί θα συνεχίσουμε. Ο λαός μας ακόμα αντέχει. Μου λένε τόσοι οδοντίατροι είναι στο περιβάλλον σας, έχετε ανάγκη από τόσες μασέλες; Εγώ, δεν κοιτάζω μασέλες. Εγώ διαβάζω ανθρώπους και νομίζω πως το κάνω σωστά.
Δεν λαμβάνω υπ' όψη μου αυτό που λένε, πως κόρακας, κοράκου μάτι δεν βγάζει και άς είμαι, επαναλαμβάνω από το Κορακοχώρι. Το ΠΑΣΟΚ το διάλεξε ο λαός. Το ΠΑΣΟΚ είναι ζωντανός οργανισμός, τα στελέχη του "ζωντανά" και μαζί θα σβήσουμε τις φωτιές που ανάψαμε Πρέπει να το καταλάβουν οι αντίπαλοί μας. Η Ελλάδα θα πάει μπροστά. Είπαμε, ΕΟΚ και ΝΑΤΟ, το ίδιο συνδικάτο. Τελεία και παύλα.
Εμείς όμως, μάνα, κάτι έχουμε πάθει. Μας βάρεσε η μούρλια στο κεφάλι. Γίνονται δημοσκοπήσεις και θέλουμε κυβέρνηση Νέα Δημοκρατία και πρωθ υπουργό Σημίτη. Είναι σαν να λέτε εσείς πως θα βάλετε στον Παράδεισο το διάβολο αρχηγό σας. Μήπως οφείλεται στη καταγωγή της μάνας; Αλλοι λένε πως πάσχουμε από μικρόβιο αγνώστου προελεύσεως. Αλλοι πάλι λένε πως θα το βρεί η στραβή το αρνί της.
Προχθές, ανήμερα του Αγίου Γεωργίου, επήγε ο υπουργός της Αμυνας στη σχολή πεζικού στη Χαλκίδα, να τιμήσει τον προστάτη του πεζικού Αγιο Γεώργιο. Μπήκε στον στρατώνα όπου τον καρτέρηγαν όλοι οι επίσημοι και όλος ο στρατός, αλλά και γώ μάνα μόλις τον είδα στη τηλεόραση, εγιόμισε το σπίτι μου Ελλάδα. Κρατάει λένε από μάς. Δεν είναι λίγο να κυβερνάμε το στρατό. Προσωπικότητα, μάνα, ο Γιάννος. Ελληνοέλληνας τρανός. Ενώ η μπάντα έπαιζε τον Εθνικό Υμνο, όλοι είσαντε σε στάση προσοχής, οι φαντάροι επαρουσίαζαν όπλα, ο Γιάννος έβαλε τη τραγιάσκα του στραβά και αγέρωχος περπάτησε στο κόκκινο χαλί, χωρίς να πάρει χαμπάρι τον υπασπιστή του, που έσκουζε ο φουκαράς γιομάτος αγωνία : " Σταματείστε..., ο Εθνικός Υμνος..., η Σημαία...!" Ο Γιάννος το χαβά του, συνέχισε το δρόμο του πάνω στο κόκκινο χαλί, μέχρι που τον έπιασε ο υπασπιστής από το μανίκι και σταμάτησε με την πλάτη στη σημαία. Τον χάρηκα. Και οι αξιωματικοί, άλλοι έφτυναν τη μασχάλη τους και άλλοι τσιμπιώσαντε. Δεν το πιστεύανε.
Αντρας ρε μάνα. Πάνε οι εποχές που σκιαζόμασταν τους Τούρκους. Τώρα τους έχει ο Γιάννος στο τσεπάκι. Δε σταματάει με τίποτα. Κι εγώ θυμήθηκα το ποίημα που είχα στο Καρδαρίτσι το '46 : " Γιάννη, γιατί έκοψες το πεύκο; Γιατί: Γιατί; Αέρας φύσηξε, λέει ο Γιάννος και περπατεί! ".
Δεν ξέρω πόσο θα κρατήσουν τα μάγγανα του Κεφαλλονίτη με το κουβέρνο, γιατί αυτοί είναι παλιοπαρέα. Μπορεί να τα ευλογάει και ο Γιωργάκης. Όπως παλιά οι δικοί μας ζωοκλέφτες. Μόλις μαλώνανε στη μοιρασιά, ρουφιάνευε ο ένας τον άλλονε στη χωροφυλακή και η χωροφυλακή ειδοποιούσε τον κλέφτη να κάνει κράτει και να κλέβει μόνο για προσωπικές ανάγκες.
Μ' αρέσει όμως, ρε μάνα και το πατριωτάκι μας ο Νίκος. Είναι προϊόν συνεργασίας Κεφαλλονιάς και Γορτυνίας. Πανέξυπνος. Μπορεί το αποτέλεσμα να μην αρέσει σε όλους, εγώ όμως τον καμαρώνω. Δεν αποκάλεσε τον Κωνσταντίνο πρώην βασιλιά. Τον βάφτισε Κωνσταντίνο Λα Γκρέτσια. Ο Κωνσταντίνος δηλαδή της Ελλάδος, γιατί, όπως είπε, τα παλιά τα χρόνια, ετράβηξε πολλά από τους δικούς του! Όχι μάνα, δεν ξέρω πόσο χρονών είναι ο Νίκος..., 70; 80; 90;
Κιώσανε μάνα οι δυναστείες των βασιλιάδων. Δεν είναι πιά της μόδας. Δεν μπορει ένας υπερήφανος λαός όπως εμείς οι Ελληνες, να έχουμε μόνο μία δυναστεία. Θα έχουμε πολλές, γιατί πολλές μας αξίζουν. Θα έχουμε δυναστεία Παπανδρέου, Καραμανλή, Μητσοτάκη, Βαρβιτσιώτη, Γεννηματά, Κεφαλογιάννη κ.ο.κ. Γιατί να πιλαλάνε όπως εμείς; Κάνουνε μια δυναστεία, παίρνουνε τα παιδιά τους τους διαδόχους τα βγάζουνε οι δυνάστες στο μπαλκόνι, μας μαυλάνε που σκούζουμε για τον κακό μας τον καιρό, τους δείχνουνε εμάς και ψιθυριστά τους λένε εκείνο που είχε πεί ο Ταλιαδούρος στη Καρδίτσα στους δύο γιούς του: " Εσύ, παιδί μου, είπε στον πρώτο, θα πάρεις τα χωράφια, τα ζωντανά και τα σπίτια. Ολη την περιουσία." " Κι εγώ πατέρα;" ρώτησε ο δεύ τερος. " Εσένα παιδί μου, σου αφήνω στον κάμπο της Καρδίτσας 5000 βόδια και γελάδες, που δεν χρειάζονται ούτε βόσκημα ούτε νερό, ούτε φαί, ούτε προσφάι και θα τ' αρμέγεις όλη σου τη ζωή, αρκεί κάπου κάπου να τους στέλνεις κανα γράμμα και να βαφτίζεις και κανα τσορομπίλι. Εγώ με αυτά τα ζωντανά σας μεγάλωσα!"
Γι αυτό μάνα και μείς, στη Πάτρα θα ψηφίσουμε τον Νικολάκη, στην Αθήνα τον Κυριάκο, στη Σπάρτη τον μικρό Βαρβιτσιώτη, γιατί τον μεγάλο τον ψηφίσαμε την προηγούμενη φορά, ακούγοντας τη φωνή της μάνας, της τρανής Ελληνίδας, που μόλις τον γέννησε του είπε: " Εσύ, παιδί μου, δεν ανήκεις σε μένανε. Ανήκεις στην Ελλάδα.".
Κι εγώ μάνα που ανήκω σε σένα, σου λέω πως τη Λαμπρή γιόμισαν τα χωριά μας κόσμο. Γιόμισαν τα σοκάκια από τη γενιά του '60, του '70 και του '80. Ετσίκνησε στο χωριό το αρνί της σούβλας και τα αθάνατα δημοτικά μας τραγούδια, γιόμισαν την ατμόσφαιρα αλησμόνη τους ήχους. Η Γορτυνία μας έζησε, έστω και λίγες μέρες, τις παλιές φτωχές αλλά ανθρώπινες εποχές.
Σίγουρα οι φίλοι μας, κύριοι Παπαγεωργίου, Καρδαράκος, Κουτσιαράς, Νικολακόπουλος, ο αρχιμανδρίτης μας Γρηγόρης Λίχας και τόσοι άλλοι Γορτυνιολάτρες, θα χάρηκαν για το τρανό πασχαλινό συναπάντημα.
Χάσαμε μάνα στη πόλη την ανθρωπιά....
Σήμερα, μάνα, ο θεός μας είναι το χρήμα. Το εργαλείο του σατανά. Κοστολογεί το κουβέρνο ένα δρόμο 100, κάνει μειοδοτικό διαγωνισμό, προς φέρει ο διαπλεκόμενος 71,5% έκπτωση, παίρνει τον δρόμο με 28,5% του αρχικού προϋπολογισμού, διαθέτει 18,5% για τον δρόμο, μοιράζεται το 10% με το κουβέρνο και δεν πάει κανένας φυλακή. Όπως το ακούς! Κανένας! Ενώ θα έπρεπε να πάνε και οι δύο. Κι εκείνος που κοστολόγησε 100 και δέχτηκε 28,5 κι εκείνος που αγόρασε 28,5 και ξοδεψε 18,5. Και πάει στη φυλακή ο Βαγγέλης που δεν είχε τούλι στο τελάρο με τ' απίδια.

Φιλιά μάνα στον κόσμο μας
και καρτερώ χαμπέρια. Το στερνοπούλι σου.

 
 
Ιούλιος 2003
Γράμμα στον κάτω κόσμο

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΤΟΥ 1946

Μάτι δεν έκλεισα ούλια τη νύχτα καρτερώντας να φωτίσει η Πρωτομαγιά, που θα πηγαίναμε με το σχολειό μου και τα σχολειά από τα γειτονικά χωριά, εκδρομή στα Βαρκά.
Δ' δημοτικού ! Και όπως κάθε χρόνο, το σχολειό μου στο Καρδαρίτσι μαζί με τα άλλα σχολειά από Βελημάχι, Παραλογγή, Βυδιάκι και Μοναστηράκι, θα συγκεντρωθούμε στις λάκες στα Βαρκά, στη δημοσιά κοντά, για να γιορτά- σουμε τον Μάη.
Λάλησε ο πρώτος κόκκορας! Μετά από λίγο η μάνα μου φώναξε τον πατέρα μου να σηκωθεί. Αλεσε λίγο καφέ στο μύλο και τον ετοίμασε για την Κάπελη. Επρεπε να κιώσει το πάτωμα και την αρμάτα του Χρηστίδη στο Βούτσι, που είχαμε πάρει προκαταβολικά δύο φορτώματα ποτιστικό αραποσίτι.
Βάρεσε τη καμπάνα ο δάσκαλος κι εγώ πετάχτηκα πάνω. Δεν ήθελα ν' αργήσω. Εριξα λιγούλι νερό στα μούτρα μου από το τσουκάλι, σφουγγίστηκα με μιά μπόλια, έφαγα γλήγορα δυό-τρείς κουταλιές τραχανό, ξεκρέμασα από τη μεσάντρα τη ντρίλινη μπόλκα, άρπαξα το τσαγκούλι που 'χε η μάνα μου βάλει μέσα ελιές, κρεμμύδια και τηγανητό μπακαλιάρο - που είχαμε αγοράσει βερεσέ από το μαγαζί του Κουφού - και σκαπέτηκα στο αγκωνάρι του Κωσταντάρα.
Εφτασα στη πλατεία του σχολειού παρέα με τον Σταθόγιαννη, τον Πάνο του Χαρλάμη, τον Αλέξη του Κουφού, τον Αργύρη του Παθιακού, τον Γιάννη του Φωτόγιαννη κι ένα σωρό παιδιά.
Μας έβαλε ο δάσκαλος ο Αναστόπουλος στην αράδα και μαζί με τα παιδιά που εν τω μεταξύ είχανε φτάσει από το Βελημάχι και την Παραλογγή, ξεκινήσαμε τραγουδώντας για τα Βαρκά. Μιά ώρα δρόμο. Τετρακόσια παιδιά. Κι εκεί μας περίμεναν άλλα τρακόσια από το Βυδιάκι και το Μοναστηράκι.
Γιόμισαν οι λάκες και τα χωράφια παιδιά. Πάνω από εφτακόσια. Χάλασε ο κόσμος από τις φωνές, τα παιγνίδια και τη πιλάλα.
Τι σου βλέπουνε, ρέ μάνα και τα όνειρα ! Ητανε ανάγκη τώρα στο σκαπέτημα, να ζήσω τέτοιες συγκινήσεις ;
Το γιόμα, μας μάζεψαν οι δάσκαλοι για να φάμε. Εγώ έκατσα με την παρέα μου. Ο Πάνος του Χαρλάμη, έδωκε σ' όλους μας από λίγο τυρί, μιάς και η φαμελιά του είχε γιδοπρόβατα. Παίξαμε ούλια τη μέρα και νωρίς το απόγιομα μας μάζεψαν οι δάσκαλοί μας, χαιρετήσαμε τους Μοναστηριώτες και τους Βυδιακίτες και πήραμε το δρόμο του γυρισμού.
Στο Καρδαρίτσι φτάσαμε με μιά οργιά ήλιο και πολύ κουρασμένα. Χαιρετήσαμε τα παιδιά των διπλανών χωριών, τον φίλο μου τον Νταγάκο, τον Αργύρη του παπα-Τάκη, τον Φίλιππα του Αποσκίτη και φτάνοντας στο σπίτι, σκοτωμένος από το παιγνίδι, έπεσα στο κρεββάτι με τα σκουτιά, όπως και κάθε βράδυ.
Το όνειρο δε κιώνει, μάνα εδώ.Λές και ο Πανάγαθος, θέλει να ξεδιπλώσει το κουβάρι μέχρι το τέλος.
Παραμονή Αγίας Τριάδος, πανηγύρι στο Καρδαρίτσι και δεκάδες συγγενήδες από τα γύρω χωριά, έχουνε κατακλύσει ούλα τα σπίτια.
Τρείς ζυγιές όργανα στη τρανή πλατεία και το κλαρίνο του Κακούρη με το ταβούλι του Τσιούτη, γιομίζουν την ατμόσφαιρα αλησμόνητους ήχους !
Στην από δώ πλατεία, με τη ζυγιά του Κακούρη, χορεύει ο Σκούφας πρώτος. Η παρέα του λεβεντόπαιδα, όπως ο Θανασόγιαννης, ο Λώνης του Λιούλιου, ο Μάλιος, ο Καλαθάς, ο Κωσταντάρας, ο Αντώνης του Αντωνόγιαννη, ο Κώστας του Κολοβελώνη, ο Γιώρης της Στραβομαρίας, ο Γιαννίκος της Μαριάς, οι Αραπαίοι, οι Τσουμπραίοι, ο Λάμπρος της Αγγελάρας, τα παιδιά του Κούνα, του Καπερώνη, ο Παρασκευάς και ο Κυριάκος της Τάσαινας, ο Θοδωρής του Θοδωρόγιαννη κι ένα σωρό ακόμη.
Στο διάσελο, μακριά από το Καρδαρίτσι, του Σκούφα η μάνα, η θειά μου η Αρχόντω, βόσκει τα πρόβατα κι ακούει τα κλαρίνα.
- " Μήτσοοο", φωνάζει του άντρα της, " ο Σκούφας χορεύει μπροστά!".
- " Πού τον είδες, μωρή μουρλή, από το διάσελο τον Σκούφα; "
- " Δεν ακούς, ρε κακομοίρη; ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΕΙΝΑΝ ΤΑ ΚΛΑΡΙΝΑ ". ,
Από την άλλη μεριά της πλατείας, στα ταβούλια του Τσιούτη, ο νέος Παπαφλέσσας, ο παπα-Τάκης από το Βελημάχι με την ηγετική κορμοστασιά, χορεύει πρώτος με τη παρέα του και ο Τσιούτης μέσα στη μέση του χορού κοντεύει να σπάσει το ταβούλι. Ρίχνει δυό πιστολιές ο παπα-Τάκης στον αέρα πετάει το καμπηλαύκι στη κορυφή του πλάτανου και η πλατεία σειέται. Παρέα του οι γλετζέδες της Πέρα Μεριάς. Ο Σταθογιώρης, ο Μαστορονίκος, ο Κολοβελώνης, ο Βέλος, ο Τροχάνης, οι Αποσκιταίοι, οι Θωμαίοι, οι Καραλήδες, ο Καπέλος με τους Γιουραίους, ο Κωστής ο δασονόμος από το Μοναστηράκι,
ο Κουσάβελος, ο Πλιάτσικας, ο Αλκαίος με τον Καφασοπάνο, ο Γυφτοπάνος με τα εξήντα βαφτιστήρια, οι Ηλιόπουλοι, οι Κολιαίοι, οι Κηπουραίοι, ο Αριστείδης ο Ντουζένης με τον χορευταρά τον Θανάση τον Μπακούση και οι Καββουραίοι με πρώτο τον Ντινόγιαννη.
Τούτο, ρε μάνα, δεν είναι όνειρο. Ετούτο μοιάζει με μνημόσυνο νεκρών και ζωντανών. Και τ' όνειρο δεν κιώνει. Στο κάτω-κάτω όνειρο είναι μάνα μου κι ότι θέλει βλέπει.
Εσύ καθισμένη στο τουράκι, καμαρώνεις όσους χορεύουνε και μόλις βλέπεις μπροστά κανα δικό μας, λύνεις τον κόμπο φυλαχτά κι ρίχνεις τη δραχμή σου. Εγώ κάθομαι δίπλα σου ξυπόλητος, με τη πλεχτή φανέλλα και το ντρίλινο κατάσαρκα.
Δεν ξέρω τι έγινε, άκουσα ένα δυνατό κρότο και πετάχτηκα πάνω. Τηράω να δώ που βρίσκομαι και τι να δώ ; Βρίσκομαι στο Καλέτζι του Μαραθώνα. Δίπλα μου κοιμάται η κυρα - Ευγενία. Ρίχνω μιά ματιά στον καθρέφτη. Με κοιτάω. '35 μοντέλο μ' ένα παιδί, μιά τσούπα και τέσσερα εγγόνια.
Το όνειρο δεν έχει σβήσει ακόμα από το μυαλό μου. Θέλω να μείνω ακόμα στο χωριό. Και τι θυμήθηκα, ρε μάνα ; Όταν εγύριζε ο πατέρας μου από τη Κάπελη - δυό ώρες το πρωί και δυό το βράδυ με τα πόδια , που πήγαινε σά μαραγκός να πελεκήσει κουριά - μας έλεγες:-"Βγάλτε αχρόνιαγα το σκασμό. Ερχεται ο πατέρας σας. Ηλιο με ήλιο στη Κάπελη για να σας αναθρέψει. Είναι τουραγνισμένος!". Και τώρα μάνα, μόλις γυρίζω εγώ και ακούει η κυρά-Ευγενία το αυτοκίνητο, μουρμουρίζει: -"Πάλι έρχεται ο κερατάς".
Εγώ όμως, μάνα, την αγαπάω. Αμα δεν μ' έπαιρνε η κυρα-Ευγενία, τι θα γινόμουνα ; Θά 'μουνα διακονιάρης. Δοξάζω τον Θεό, μάνα, που με πήρε. Στο κάτω-κάτω ήταν και προσφορά. Τζάπα μας τη δώκανε. Ο πεθερός μου είχε τρείς. Πάρε, μου είπε, την πιο τρανή. Στις τρείς η μία δώρο. Όπως πουλάνε μάνα, σήμερα τα σούπερ μάρκετ.
Σε κάλτισα, μάνα και κιώνω, όπως και τ' όνειρο έκιωσε. Και πρέπει μάνα να σου πώ, όπως και σύ το ξέρεις, ούτε εφτακόσια παιδιά υπάρχουνε σήμερα, στα περισσότερα σχολειά λαλούνε κουκουβάγιες, ούτε βοσκοί στα διάσελα, ούτε τα πανηγύρια τα παλιά που χάλαγε ο κόσμος Υπάρχουν μόνο ελάχιστοι που σκάβουνε κουτρούλια, που βάζουνε πέτρες τη μια πάνω στην άλλη και λένε πως φυλάνε τις μποκρίλες. Ετσι ταίζουν μάνα σήμερα την κακία, γιατι ούτε αγροφύλακες, ούτε σπαρτά και ζωντανά έχουνε τα χωριά μας.
Ας είναι καλά ο δήμαρχος, ο Λιάς ο Αποσκίτης, ο άνθρωπός μας και ο γιατρός μας, ο γιός τής προκοπής, πού θα μας θυμήσει παλιές και αλησμόνητες εποχές. Εσπειρε, μάνα, στου Κορώνη δεκαπέντε στρέμματα στάρι. Τον θεριστή τροχίζουμε ούλοι τα σκουριασμένα δρεπάνια και θα δώκουμε ούλοι το παρόν στου δήμαρχου τη ξέλαση.

Καρτερώ νέα σου το παιδί σου ο Νιόνιος.

Οκτώβριος 2003
Γράμμα στον κάτω κόσμο

ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΝ ΛΗΣΜΟΝΗΚΟΥΜΕ ΠΟΤΕ

Πέρασαν μάνα δυό μήνες από το τελευταίο σου γράμμα. Χαθήκαμε Γι αυτό, μόλις πάρεις το γράμμα μου, να μου γράψεις γλήγορα να μάθω τα νέα σας.
Εμείς, όπως κάθε χρόνο τον Αύγουστο, πλημμυρίσαμε τα χωριά μας. Γιόμισε ο τόπος από συγγενείς και φίλους. Θυμηθήκαμε τα παλιά, περπατήσαμε τα σοκάκια μας, που τα περισσότερα τώρα έχουν άσφαλτο και αγναντέψαμε τις ρημαγμένες μποκρίλες, όπου κάποτε στο σπαρτό και στο θέρο χάλαγε ο κόσμος από τον κόσμο!
Θυμάμαι ακόμα, μάνα, που σπέρναμε τις κολοσάρες πότε μοναχοί μας με τα γαϊδούρια και πότε με το σέμπρο κι όταν έρινα το σπόρο στ' αυλάκι κι έτρωγα κανα σπυρί, έσκουζες: -" Μη τρώς το σπόρο αχρόνιαγο. Θα μείνουν οι μποκρίλες χέρσες Τι θα φάμε το χειμώνα ; ".
Κι όμως, μάνα, με τις μποκρίλες μεγαλώσαμε. Με τις μποκρίλες μεγαλώσαν τα χωριά μας.Και μπορεί να μη βγάνανε οι θεμωνιές στ' αλώνια πολλά γεννήματα, βγάλανε όμως ανθρώπους. Ναι, μάνα, ανθρώπους. Που με τον ιδρώτα των πατεράδων μας και τις ευχές των μανάδων μας, σκαπετήκαμε στη τρώκλα και γινήκαμε νοικοκυραίοι, φορτωμένοι με Ελλάδα και φιλότιμο. Ο ένας καλύτερος από τον άλλο. Δε γινόταν μάνα κι αλλοιώς. Το ποτάμι δέ γυρίζει πίσω. Αφού τα τρανά βιβλία γράφουνε: "Ο πιο παλιός οικισμός που βρέθηκε στο κόσμο, ήταν η πόλη της Λυκόσουρας στο Λύκαιο της Αρκαδίας, που έχτισε ο Λυκάων και οργάνωσε αθλητικούς αγώνες που ονόμασε Λύκαια. Και πότε, μάνα; Ξέρεις;
Πολύ πρίν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 776 π.Χ. Αλλά κοντά με τους "άγνωστους" εκείνους Ολυμπιακούς που γινόντουσαν το 7320 π.Χ. !
Τι να μας πούνε τώρα εμάς οι βόρειοι και οι νότιοι, οι ανατολικοί και οι δυτικοί, αφού πρίν βγεί και το φεγγάρι στον ουρανό, η Αρκαδία είχε πολιτισμό ! Γι αυτό μας έλεγαν και προσέληνους. Μπορούν να κουβεντιάσουν με Γορτύνιους; Τι να τους πούνε; Πώς θα κάνει κουβέντα 10 δράμια μυαλό με το δικό μας που φτάνει τις δυό οκάδες; Πού θα βρούνε μυαλό να βουτήξουν τη γλώσσα τους; 'Aς τους λοιπόν, μάνα, να λένε.
Εμείς περάσαμε όμορφα το καλοκαίρι. Παστρέψαμε και τα νεκροταφεία από τις αφαλαρίδες, ανάψαμε τα καντήλια σας, μιλήσαμε μαζί σας και σήμερα πάλι στη κόλαση της αμαρτωλής πρωτεύουσας.
Όλα φτιαγμένα με την "σοφία των μεγάλων". Όλα τέλεια Και μόλις ανοίξεις το πρωί το ραδιόφωνο, ακούς τη κοπελιά να λέει: -" Η Κηφισίας κλειστή, ο Κηφισός δεν περνάει, η Κωνσταντινουπόλεως απροσπέλαστη, η Πει-ραιώς βουλωμένη, η Μεσογείων καράβωσε, η Κατεχάκη δεν δουλεύει, στον δακτύλιο κυκλοφορούν τα ζυγά και τα διόδια 1,80 ευρώ, μάνα, τζάμπα. Εξακόσιες δέκα τρείς δραχμές. Αν περάσεις 4 φορές την ημέρα, όπως εγώ, θα θές 2500 δρχ. 850.000 δρχ. το χρόνο ( και από του χρόνου 1.300.000 δρχ.), για τον δρόμο που φτιάξανε για μένα δωρεάν.
Σήμερα 3 του Σεπτέμβρη, γενέθλια του ΠΑΣΟΚ και ο πρωθυπουργός εγκαινιάζοντας την Υμηττού, είπε πως 30.000 αυτοκίνητα θα περνάνε καθημε-ρινά. Και θα πληρώνουμε, μάνα, 1.620.000 ευρώ το μήνα, ΄552.000.000 δρχ., 6.624.180.000 δρχ. το χρόνο. Και αυτό, μάνα, για 25 ολόκληρα χρόνια !
Αντλήσαμε όμως, μάνα, δύναμη από τα χωριά μας και θα το παλέψουμε. Καλά που υπάρχουνε κι εκείνα. Φέτος, της Αγ.Παρασκευής στο Καρδαρίτσι δεν υπήρχε χώρος για να παρκάρουν τ' αυτοκίνητα. Οι ουρές έφτασαν όξω από το χωριό. Και όλοι οι Γορτύνιοι δώσαμε υπόσχεση, του χρόνου να ξαναβρεθούμε στ' 'Aγια Χώματά μας.
Τα νέα μας, μάνα, ίδια κι απαράλλαχτα. Δυό μέρες άκουσα τις ειδήσεις στην άδειά μου και απελπίστηκα. Σου γράφω μερικά νέα τηλεγραφικά, για να καταλάβεις τι γίνεται στη Ψωροκώσταινα
· Το κρουαζιερόπλοιο ΑΤΛΑΝΤΙΣ άδειασε 1100 τουρίστες στη Σύρο κι άραξε.
· Μαύρο δρόμο πήρανε από τον Σχοινιά 60 Γερμανοί αθλητές, λόγω σαλμονέλας.
· Ακυβέρνητο φουσκωτό, κυνηγάει τους ιστιοπλόους στον Αγ. Κοσμά.
· 10 μέρες φύλαγε τη πεθαμένη αδερφή της στη Κυψέλη.
· "Εδώ γεννήθηκε ο πολιτισμός", δηλώνει ο Βενιζέλος.
· "Εδώ πληρώνεις 3 ευρώ για φρέσκο αέρα", λένε οι ταξιτζήδες.
· Ελεύθερος ο βιαστής του 5χρονου στη Πέρδικα Θεσπρωτίας.
· Μονοκινητήριο κυνηγάει τα αυτοκίνητα στην Ξάνθη.
· "Οι 2 στις 3 παιδικές χαρές σκοτώνουν", λέει ο αντιδήμαρχος στο Μεσοχώρι της Δράμας.
· Πρώτο σε θανάτους από καρκίνο, από τον αμίαντο, το Ασημοχώρι Ηλείας.
· Τις Μητροπόλεις των νέων χωρών, γυρεύει πίσω ο Πατριάρχης.
· Σκισμένες οι Σημαίες στην Ακρόπολη και στην Κλαυθμώνος.
· Ανάσκελα η Σημαία στον Λυκαβηττό.
· Ούτε ένα δρομολόγιο δεν έκανε σωστό το ΑΙΟΛΟΣ ΕΞΠΡΕΣ.
· Πέντε μέρες χωρίς ρεύμα, τρόφιμα και φάρμακα η Κάσος.
· 8.000.000 δρχ η γεννήτρια και 40.000.000 δρχ. για τη μεταφορά της (!), στην Κάσο.
· Αίμα ζητάει ο υπουργός Υγείας. Σαββατοκύριακα δεν παίρνουν τα νοσοκομεία.
· Πατέρας έσφαξε το 2 μηνών παιδί του.
· 12μηνο κοριτσάκι με αφύσικο στήθος και περίοδο στους 18 μήνες.
· Οι ληστές αλωνίζουν. "Είμαστε λιγότεροι" δηλώνουν οι Αλβανοί.
· Τα σπίτια παροχής υπηρεσιών κλείνει η Ντόρα και ο Βαλλιανάτος χύνει μαύρο δάκρυ.
· Ξέχασε ο εισαγγελέας τον Αναστασίου γιατί είχε στο μυαλό του τον Κουφοντίνα.
· 13 ώρες έκανε αντί για 3, το FLYING CAT 1 για τις Σπέτσες.
· Αρκούδα κατασπάραξε γερόντισσα στο Μέτσοβο. Γλεντάνε οι οικολόγοι.
Σε ζάλισα μάνα, το ξέρω και σου ζητάω συγνώμη. Νέα είναι αυτά ή δυστυχία; Πώς να μη σου γράψω όμως ότι στη Πάτρα 750 οικογένειες, 3500 ψυχές, 650 παιδιά καρτερούν κάθε μπονώρα στη πόρτα του Δημαρχείου για να πάρουν ένα πιάτο φαγητό;
Εχω όμως και κάτι ευχάριστο. Χτές ήταν η 3η του Σεπτέμβρη. Είχε το ΠΑΣΟΚ τα γενέθλια των 29 χρόνων του και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας πήγε να προσκυνήσει στον Αγ. Νεκτάριο στην Αίγινα και δήλωσε: " Η Ελλάς σήμερα ζεί την ωραιότερη περίοδο της πολιτικής της ιστορίας ! ". Δεν ξέρεις, ρέ μάνα, πόσο φχαριστηθήκαμε. Εγώ τον καμαρώνω ιδιαίτερα γιατί βλέπει ψηλά. Πώς να δεί ρε μάνα, τις ουρές των Πατρινών που καρτερούν του δήμαρχου το πιάτο;
Εμείς, μάνα, όλοι μαζί, γιορτάσαμε με περηφάνια τη 3η του Σεπτέμβρη. Θυμηθήκαμε τον Αντρέα και τους κουμπάρους της βάφτισης. Θυμηθήκαμε τα περήφανα νιάτα, τώρα είναι λίγο κουρασμένα. Θυμηθήκαμε τα τιμημένα γηρατιά, τώρα είναι λίγο ξελιγωμένα. Θυμηθήκαμε το ΕΟΤ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο, τώρα έχουνε χρυσά κουτάλια και πορσελάνη πιάτο. Θυμηθήκαμε το συμβόλαιο με τον λαό, το ΠΑΣΟΚ στη κυβέρνηση και ο λαός στην εξουσία. Θυμηθήκαμε τις πελώριες συγκεντρώσεις Γι αυτό δέ βγάζουμε απ' το μυαλό μας τον Αντρέα και θα τον θυμόμαστε πάντα. ΕΤΟΣΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΚΑΝΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΙ ΤΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΝ ΛΗΣΜΟΝΗΚΟΥΜΕ ΠΟΤΕ !!!

Φιλιά στον κάτω κόσμο.

 
 
Δεκέμβριος 2003
Γράμμα στον κάτω κόσμο

ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΓΚΡΕΜΟΥ

Πήρα μάνα το γράμμα σου, εχάρηκα που είστε ούλοι καλά στο κάτω κόσμο και σου γράφω τα νέα μας. Χάρηκα που θυμήθηκες τα παλιά στο σπαρτό, στο θέρο και στ' αλώνι. Μ' ευχαριστείς που ξεχορταριάσαμε τα νεκροταφεία κι ανάψαμε τα καντήλια σας. Μά δε κάναμε και τίποτα άλλο για σας, ρέ μάνα.Αυτά και κανα κεράκι που και που. Εχάρηκα μάνα πολύ, για την υποδοχή που κάνατε στον Κώστα τον Βερόπουλο, με τον Γιάννη τον Σκλαβε-νίτη, τον Γιάννη τον Μαρινόπουλο, τον Βαγγέλη τον Γιαννόπουλο κι ένα σωρό κόσμο.
Μου ζητάς, μάνα, να σου γράψω, αν είναι αλήθεια ότι τα ΜΑΤ εδείρανε τους συναδέλφους τους και τι κάνει το κουβέρνο που αδειάσανε τα χωριά μας.
Αλήθεια είναι, μάνα. Τα ΜΑΤ ψεκάσανε με εντομοκτόνο τους συναδέλφους τους, τους ράντισαν με δακρυγόνα, τους φόρτωσαν χημικά και τους έστειλαν στο νοσοκομείο. Γυρίσανε τα πόδια και βαρήγανε, μάνα, το κεφάλι. Ετσι είναι όμως η δημοκρατία μας. Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ ενωμένο δυνατό.
Οσο για τα έρημα χωριά μας, το κουβέρνο δήλωσε πως υπάρχουν και χειρότερα. Στο χωριό Κρεμμύδια της Μεσσηνίας, στο δημοτικό έχει 12 παιδιά και είναι ούλα Αλβανάκια.
Προχτές γιορτάσαμε την 28η Οκτωβρίου. Τι να σου πω, ρε μάνα.Στις 12.00' το μεσημέρι (!) έγινε η έπαρση της σημαίας στην Ακρόπολη, επειδή ένας τσολιάς είχε χάσει τοτσαρούχι του. Αμ το άλλο, που στην Κλαυθμώνος εκυμάτιζε σκισμένη και στον Λυκαβηττό ανάσκελα.
Ούλοι οι πολιτικοί μας αγκαλιασμένοι, δηλώσανε πως, κανείς ποτέ τον τόπο μας, ποτέ δεν θα πατήσει και την σημαία μας την ένδοξη εχθρός, ξένος ή γείτονας ποτέ δεν θα κρατήσει. Ο Πρόεδρος. ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί, οι Τζανετάκοι, οι Στρατούληδες οι Μπίστηδες και οι Κουνελάκηδες, οι Κωστάκηδες και οι Γιωργάκηδες κι ένα σωρό ακόμα, εφώναζαν: " ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΜΑΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΤΙΣΜΕΝΗ ΜΕ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΜΑΣ, ΘΑ ΤΗΝ ΚΡΑΤΑΝΕ ΧΕΡΙΑ ΣΤΙΒΑΡΑ, ΧΕΡΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ, ΧΕΡΙΑ ΠΟΥ ΚΟΥΒΑΛΑΝΕ ΣΤΟΥΣ ΩΜΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ ".
Σου τα γράφω όλα τούτα, γιατι σε μερικές περιοχές, όπως στη Μηχανιώνα της Θεσσαλονίκης, θέλανε οι κάτοικοι στη παρέλαση του σχολειού να είναι σημαιοφόρος ένας Αλβανός, επειδή ήτανε ο καλύτερος μαθητής και βαφτι-στήρι του Τριανταφυλλόπουλου. " Τι λέτε, ρέ;", τους είπε ο Πρωτόπαππας, που είναι η φωνή του Σημίτη,"εμουρ-λαθήκατε;; Αμα στην Ευελπίδων είναι ο καλύτερος μαθητής μουσουλμάνος αφρικανός ή βαφτιστήρι του Κακαουνάκη θα είναι σημαιοφόρος στη παρέλαση;;"
Εμείς πάντως οι Αρκάδες, παντού σ' όλη τη γή, γορτάσαμε ενωμένοι και δεν είχαμε διλήμματα για τα ιδανικά και τη σημαία μας. Τώρα θα μου πείς πως τα Κολοκοτρωναίικα χώματα δεν παίζουν με τα σύμβολα. Ο υπουργός Παιδείας, υπέβαλε αμέσως την παραίτησή του και κλείστηκε στο σπίτι του, μόλις είδε τους μαθητές να μην γνωρίζουν τι γιορτάζουμε στις 28 Οκτωβρίου. Μακάρι να μην ξαναβγεί.
Στην Καλλίπολη Ημαθίας, οι μαθητές με δικά τους λεφτά, φτιάξανε την προτομή της Βέμπο και κάνανε τα αποκαλυπτήρια στις 27 του Οκτώβρη. Μόλις ακούσανε οι βουλευτές της περιοχής πως τα παιδιά χρωστάνε ακόμα, πήρανε μαύρο δρόμο και θα γυρίσουνε ξανά στις εκλογές !
Ανήμερα στην Εθνική γιορτή, ο πρωθυπουργός μας πήγε στον Πύργο για ουζάκι κι έστειλε στην παρέλαση έναν από την "αυλή" του. -"Τον Μάη θα 'χουμε εκλογές", είπε στο καφενείο. Και μείς, μάνα, ετοιμαζόμαστε να υποδε-χτούμε τους παλαιούς και τους καινούριους κληρονόμους. Γιατί παλιά με τους βασιλιάδες είχαμε μία δυναστεία, τώρα έχουμε πολλές.
Θα υποδεχτούμε τη δυναστεία Καραμανλή, Παπανδρέου, Μητσοτάκη, Βαρβιτσιώτη, Κεφαλογιάννη, Γεννηματά, Αλευρά και άλλες, επειδή μάνα εκείνα τα παιδιά όπως ο Γιωργάκης, ο Κωστάκης, ο Κυριάκος, ο Μιλτιάδης, η Ντόρα, η Φώφη, ο Νάσος και ο Μανώλης, είναι μεγαλωμένα μέσα στη φτώχεια και στη κακουχία. Μές στα νυχτερινά σχολειά. Επλύναν εκατομμύρια πιάτα στο εξωτερικό για να πάρουν ένα πτυχίο. -"Εσύ, παιδάκι μου, δεν ανήκεις σε μένα", είπε στον Μιλτιάδη η μάνα του μόλις τον γέννησε, "εσύ ανήκεις στην Ελλάδα !".
Και σύ, μάνα, θυμάσαι τι μου είπες όταν με γέννησες πάνου στο ματαράτσι, μεσάνυχτα μές στα σκοτάδια; "Αχρόνιαγο, πού βρέθηκες; Τι θα σε κάνω τώρα;". Δεν έχω όμως παράπονο. Κάλιο Γορτύνιος ορθός και καθαρός, παρά γονατιστός και λερωμένος.
Τέλος, μάνα, θέλω να μάθεις απ' τη Ρουμπίνη, ποιοι τη σπρώξανε στον γκρεμό της Κερατέας, γιατι εδώ ούλοι αναχαράζουνε σαν παλιοπροβατίνες. Θέλω μάνα, να μάθω ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΓΚΡΕΜΟΥ.

Καλές γιορτές σ' ούλο τον κάτου κόσμο.

Μάρτιος 2004
Γράμμα στον κάτω κόσμο

ΝΑΤΟΣ, ΝΑΤΟΣ, Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ

Πήρα μάνα το γράμμα σου, χάρηκα για τα νέα σου και σου γράφω ό,τι μπόρεσα κι έμαθα για όσα με ρωτάς. Θα σου τα γράψω γλήγορα και τηλεγραφικά, γιατί δεν τους προκάνω.
Ρωτάς γιατί έφυγε ο Σημίτης από τη στρούγκα του ΠΑΣΟΚ κι έβαλε το Γιωργάκη. Λένε πως είχε δώσει προσωρινά ο Αντρέας στο Σημίτη το ΠΑΣΟΚ για 8 χρόνια και τώρα που ανοίξανε τη διαθήκη του, γράφει πως δίνει στο Γιωργάκη το ΠΑΣΟΚ να το κάνει ό,τι θέλει, 50.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα ελληνικής γης να σπείρει ό,τι θέλει και 3.000.000 "μουζίκους". Ανοίξανε λένε και τη διαθήκη του Καραμανλή και γράφει πως αφήνει στον ανηψιό του τη Νέα Δημοκρατία, το ακίνητο της Ρηγίλλης, 50.000 τετραγωνικά χλμ. ελληνικής γης και επίσης 3.000.000 "μουζίκους". Τα υπόλοιπα 32.000 τετραγ. χλμ. και 4.000.000 ξεκούτια (όπως εγώ), αμάλιαγα, άνεργα και δυστυχισμένα, τ' αφήνουνε για την Αλέκα, το Νίκο, τον Γιώργο και τον Μήτσο.
Ετώρα, μάνα, το ΠΑΣΟΚ έχει δύο προέδρους κι ένα πρωθυπουργό. Τον Γιωργάκη μόνο πρόεδρο και τον Σημίτη πρόεδρο και πρωθυπουργό. Τούτες τις μέρες ο Σημίτης έχει χαθεί σα τράιστο Πεταίϊκο. Μονάχα ο Γιωργάκης πιλαλάει εδώ κι εκεί, γιατ' είναι ακόμα αψήφιστος. Θα τον ψηφίσουν, λένε, στις 8 του Φλεβάρη και θα τον επιλέξουν ανάμεσα από τον...Γιώργο, τον... Παπαντρέου, τον...υπουργό Εξωτερικών και από τον γιό της Μάργκαρετ! Θα πάρει, λένε, ο Γιωργάκης, πάνω από 95%, γιατ' είναι θέλημα "τρανού". Όχι Θεού, μάνα, θέλημα τρανού! Θα βγεί όπως έβγαινε ο Μπρέζνιεφ, ο Φράνκο, ο Γιαρουζέλσκυ, ο Χότζας κ.λ.π.
Ο Σημίτης, μάνα, δηλώνει στην Αθήνα ότι είναι υπερήφανος για την 8ετία και ο Γιωργάκης δηλώνει στη Β.Ελλάδα: -"Δεν κάναμε τίποτα, δεν σκύψαμε στα προβλήματά σας, κολλήσαμε στις καρέκλες, γίναμε αλαζόνες...!" Και από κάτω μιά λαοθάλασσα σκούζει: "Νάτος, νάτος, ο πρωθυπουργός...". -"Δώστε μας 4 χρόνια ακόμα", λέει ο Γιωργάκης, "και δεν θα μας ξεχάσετε ποτέ!". Και από την άλλη ο Κωστάκης οργώνει το τόπο και σκούζει: -" Η Ελλάδα πάσχει από Υγεία, πάσχει από Παιδεία, πάσχει από ανεργία, πάσχει από Οικονομία, πάσχει από πορνεία, πάσχει από ασφάλεια, πάσχει από σκάνδαλα και ρεμούλες. Μόνο στα ράτζα είμαστε πρώτοι στην Ευρώπη. Θέλουμε αλλαγή, θα φέρουμε αλλαγή. Θα δουλεύουμε μέρα και νύχτα. Έχουμε τον Προκόπη, που το μπονώρα σκοτώνεται εις βάρος του Δημοσίου παλεύοντας για το δίκιο του...ληστή και το απόγιομα αγωνίζεται στη Βουλή για το δίκιο της χώρας. Έχει γίνει ο άνθρωπος κομμάτια... Έχουμε την Έλσα που έμεινε η μισή τρέχοντας από το 'Aργος στη Χαλκιδική και από τη Χαλκιδική στο 'Aργος". Και ο κόσμος αναφωνεί: "Νάτος, νάτος, ο πρωθυπουργός !".
Καλά, μάνα, που υπάρχει το υπουργείο Οικονομικών και το υπουργείο Ανάπτυξης και είδαμε άσπρη μέρα. Σε μια νύχτα γίνανε χωράφια τα δάση της Χαλκιδικής και η λίμνη του Καϊάφα. 'Aντρες, μάνα, φορτωμένοι αρχές, ιδανικά και αξίες, χαμόγελα και μουστάκια. Μήτε ο διάολος, λένε, δεν θέλει να τους βλέπει! Τους απάντησε προχτές τη νύχτα στ' αγκωνάρι της Βουλής και πήρε μαύρο δρόμο!
Κάθε βράδυ στα κανάλια μας γιορτές και πανηγύρια. Ο Ευαγγελάτος, ο Λιάτσος, η Στάη, ο Χατζηνικολάου, ο Λιάγκας, ο Τζίμας και οι υπόλοιποι πολυβολούνε στη πλατεία τον Τριανταφυλλόπουλο, τον Τράγκα και τον Κακαουνάκη κι εκείνοι με τους καλεσμένους τους στα μπαλκόνια και στα παράθυρα τραγουδάνε αμανέδες και χορεύουνε τσιφτετέλια.
Μίλησε μάνα ο Γιωργάκης στη TV και είπε πως δεν πήρε χαμπάρι τη ληστεία του Χρηματιστηρίου γιατι έλειπε συνέχεια στο εξωτερικό.
Ο Κωστάκης κάλεσε τον Προκόπη, την Έλσα, τον Σουφλιά, τον Σιούφα και τον Τσιτουρίδη και τους ευχαρίστησε θερμά για το πάθος και το βάθος που κάνουν τον προεκλογικό αγώνα της Ν.Δ. -"Σίγουρα", τους είπε, "αν συνεχίσετε έτσι, η Ν.Δ. θα βγεί δεύτερο κόμμα. Μπράβο σας! Και απορώ γιατί - απ' ό,τι μου λένε οι συνεργάτες μου - σας ψάχνει καθημερινά ο διάολος στο τηλέφωνο". Μετά αμόλησε τον Βύρωνα στα κανάλια να μαζέψει τ' άπλυτα και τις μπούρδες και τον Πάνο με τον 'Aρη να πετάνε "λουλούδια".
Ισα που προκάνω μάνα να σου γράψω πως στο συνέδριο ο Γιωργάκης έσκισε. Αναδείχτηκε πρώτος και με μεγάλη διαφορά. Πιλάληξε μονάχος του και τερμάτισε...πρώτος! Τέλος, ο Ακης πήρε το βραβείο "Leopard" και 60 εκα-τομμύρια ευρώ από το μεγαλύτερο γερμανικό περιοδικό "der Spiegel", για τις υπηρεσίες που προσέφερε στις Ένοπλες Δυνάμεις μας!
Έφυγες μάνα νωρίς και δεν θα είσαι εδώ να υποδεχτούμε μαζί τη νέα Ελλάδα που έρχεται! Σκούζει ο κλέφτης ν' αγκρομαστεί ο νοικοκύρης!

Χαιρετίσματα στους δικούς μας.

 
 
Μάιος 2004
Γράμμα στον κάτω κόσμο

"ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ
ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ"

Πήρα μάνα το γράμμα σου, το φορτωμένο με απορίες για τα παράξενα του πάνου κόσμου. Με ρωτάς αν είναι αλήθεια εκείνα που σου γράφω. Στη μάνα μου θα γράψω ψέμματα ; Αλήθεια είναι μάνα. Και λίγα σου έγραψα, γιατί δεν τους προκάνω...Προτού όμως σου γράψω τα καινούργια, θέλω να σου πώ δυό λόγια για τη Λαμπρή και τη Γορτυνία.
Χαρά Θεού, μάνα! Γιόμισε ο τόπος χριστιανούς. Η Γορτυνία στα γιορτινά της. Ούλα τα σπίτια βγάνουνε καπνό. Γιομίσανε οι στράτες αυτοκίνητα και πλημμυρίσανε οι πλατείες από παιδιά. Το βράδυ της Ανάστασης, όλη η μεγαλοπρέπεια της φύσης παρούσα.. Η Θεία κατάνυξη έχει επικρατήσει παντού. Αθόρυβη κρυφή χαρά...Το βουητό και τα σκουσμάρια της Αθήνας, είναι τώρα μακριά. Σιγιάπηγιά. Ούτ' ένα βέλαγμα προβάτου, ούτ' ένα γαύγισμα σκυλιού, ούτ' ένα νυχτοπούλι δε διαταράσσει τη γαλήνη της ανοιξιάτικης βραδιάς και μόνο τ'αρώματα των ανθισμένων λουλουδιών, έχουν πλημμυρίσει την ατμόσφαιρα και τον καθάριο αέρα, που με συγκίνηση αναπνέει η Γορτυνία...
Ανάσταση! Χριστός Ανέστη! Αληθώς ο Κύριος! Και οι αιωνόβιες καμπάνες με τους αγιοφορεμένους ήχους τους, αντηχούν στα διάσελα και στις ραχούλες, σκορπώντας μηνύματα Πίστης, Χαράς, Ελπίδας και Αγάπης!
Χρόνια Πολλά! Αγκαλιές, φιλιά, χαρά και ευτυχία. Δόξα τω Θεώ, μάνα. Ναι, μάνα. Δόξα τω Θεώ, χωρίς να σκιάζουμε και όχι μόνο εγώ, αλλά και κανείς Γορτύνιος τους αμαρτωλούς των "παραθύρων", που κόντευαν να κατάσπαράξουν τον Αρχιεπίσκοπο επειδή συνεχάρη τον νέο πρωθυπουργό και είπε το Δόξα σοι ο Θεός! Τι καρτερήγανε οι ντελάληδες της αρβύλας να πεί ένας δεσπότης; Να κατεβάσει τους αγίους και τα καντήλια του πρωθυπουργού;
Και πάλι μάνα δόξα τω Θεώ, που γεννηθήκαμε στη Γορτυνία, μεγαλώσαμε με τις αρχές και αξίες του τόπου, τις συμβουλές των δασκάλων, των παπάδων και πάνω απ' όλα των "αγράμματων" μανάδων μας, που μας φορτώσαν αρετές και λογική, για να μπορούμε να πούμε και το "ΟΧΙ" και το "Δόξα σοι ο Θεός".
Τούτες τις μέρες, θέλω δε θέλω, θυμάμαι τα παλιά. Μπορεί να είμαι μοντέλο '35, τα έχω όμως όλα στο νού και σε κάθε ευκαιρία μου προβάλλονται εικόνες του χωριού μας. Σας θυμάμαι σαράντα μέρες στη νηστεία και ούλα τα νοικοκυριά ξεσηκωμένα με απλωμένα τα σκουτιά στα μπαλκόνια και στη Τρανή Βρύση, τα λεβέτια χοχλάζανε με την αλυσίβα και οι λυγερές τσούπες εκοπανάγανε με το κόπανο τα σκουτιά να ξεγαριάσουνε για να 'μαστε ούλοι καθαροί στην εκκλησιά. Τώρα στην αμαρτωλή πόλη, ούτε λεβέτι, ούτε αλυσίβα, ούτε κόπανος. Τη θέση που είχε το λεβέτι στο χωριό τη πήρε το πλυντήριο, τη θέση της αλυσίβας το απορρυπαντικό αλλά και ο κόπανος δεν χάθηκε. Τη θέση του τη πήρε ο πατέρας και σύζυγος που πληρώνει τη πρόοδο και τις αμαρτίες!
Θυμάμαι το φωνόγραφο στο μπαλκόνι του Κολοβελώνη και του δάσκαλου του Τσίκα, που το "αηδόνι" της εποχής, η Γεωργία Μητάκη, χάλαγε κόσμο με το "Με γέλασε μιά χαραυγή της άνοιξης τ' αηδόνια".
Χριστός Ανέστη, μάνα, χρόνια καλά μέχρι ν' ανταμωθούμε και τότε θα 'χουμε πολλά εμείς οι δυό να πούμε...
Στις 25 του Μάρτη, γιορτάσαμε τρία μεγάλα γεγονότα. Την Επανάσταση του '21, τον Ευαγγελισμό της Παναγιάς και το άναμα της Φλόγας στην Αρχαία Ολυμπία, για τους ελληνικούς Ολυμπιακούς αγώνες, που μετά από 108 χρόνια γυρίζουνε στον τόπο τους.
Εφτά χρόνια, η χώρα ένα τρανό εργοτάξιο για την ετοιμασία των αγώνων. Δρόμοι, γιοφύρια, γήπεδα, στάδια, διαγωνισμοί, διαπλεκόμενα, τρισεκατομμύρια, πατριώτες, προδότες, λαμόγια, σοφοί, οχτροί, σωτήρες και κλητήρες, λίστες, ληστές και αρπαχτικά, ξεκοκκαλιάσανε τη βασανισμένη οικονομία της χώρας και τώρα θύτες και θύματα καρτερούμε με αγωνία τη τρανή γιορτή του Αυγούστου στην Αθήνα.
Χιλιάδες κόσμος στην Αρχαία Ολυμπία. Ολοι οι επίσημοι της χώρας και δεκάδες υψηλοί επισκέπτες απ' όλο τον κόσμο. Χαρά Θεού. Με κολλημένα τα μάτια στις τηλεοράσεις, και σηκωμένη τη τρίχα μας. Γυρίζει ο νούς χιλιάδες χρόνια πίσω. Και νά σου ξαναφαίνει ο Γιώρης στον όχτο με τζήν, με μπουφανάκι και πάνινα παπούτσια, για να τιμήσει τη μεγαλειώδη γιορτή, όπως τον δίδαξαν στη χώρα που μεγάλωσε. Λές και θα πήγαινε ο θεομπαίχτης για μπομπόλια.. Καλά που βρέθηκε ο Μήτσος ο αγροφύλακας που τον αχούγιαξε και τον έστειλε στη χαμοκέλα ν' αλλάξει σκουτιά!
Στη Βροντού Σερρών παρέλασαν δύο μαθητές! Στο Πεντάλοφο Κοζάνης 90, οι 65 Αλβανοί και 25 Ελληνες! Στο...Καρδαρίτσι ούτε ένας! Η πόρτα του σκολειού κλειστή κι ούλες οι στράτες άδειες και στου σκολειού την αίθουσα λαλιούνε κουκουβάγιες...
Τι να σου μολοήσω ρε μάνα όπως γενήκαμε. Αστυνομικός περιπολικού έκλεψε το πορτοφόλι συναδέλφου του, την ώρα που πηγαίνανε να πιάσουν ένα...κλέφτη!
Οι ευρωπαίοι στη σύσκεψη κορυφής στη Χαλκιδική το 2003 εφάγανε ένα εκατομμύριο πεντακόσιες χιλιάδες γιαούρτια. Χίλια γιαούρτια την ημέρα ο καθένας και δεν επάθανε τίποτα, γιατι ο Θεός φυλάει τον κλέφτη, φυλάει και τον νοικοκύρη.
Δεκάδες τόνοι τρόφιμα και φάρμακα, μουχλιάζουνε στις αποθήκες του ΟΛΠ, από τις προσφορές που κάνανε πριν από ένα χρόνο οι μπουνταλάδες οι Ελληνες για τους δυστυχισμένους Ιρακινούς, γιατι μπερδευτήκανε ο νομάρχης, το Εργατικό Κέντρο, ο δήμαρχος και η Επιτροπή Αγώνα. Δεν είχε, μάνα, μίζες η περίπτωση. Κακώς εμείς νομίσαμε πως θα πάνε οι προσφορές μας στον προορισμό τους. Χωρίς μίζα δεν κουνιέται φύλλο.
Θυμάσαι μάνα τι μού 'λεγες, όταν μ' έστελνες σε κανα θέλημα και σε ρωτούσα τι θα μου δώκεις άμα γυρίσω; "Καλά, τράβα", μού 'λεγες. Το θυμήθηκα προψές, γιατι οι σοφοί και οι οχτροί του τόπου μας, αποφασίσανε να σκεπάσουνε το Ολυμπιακό Στάδιο με γυάλινη σκεπή για να μην κρυώνει ο κόσμος τον Αύγουστο στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Και επειδή δεν βρήκανε ούτε ένα μάστορα στον τόπο μας για να το φτιάξει, φέρανε έναν Ισπανό που τόνε λένε Καλατράβα. Και λέω...Λές να 'ναι συγγενής μας; Λές να 'ναι από το σόι της μάνα μου, που μού 'λεγε κι εκείνη καλά τράβα; Ρώτησα και είπαν όχι. Αυτός είναι Ισπανός. Εχει δυό οκάδες μυαλό και οι τσέπες του μεγαλύτερες από των δεσποτάδων. Φιλότιμος δε, όσο κανένας. Οποιοι του δίνουνε δουλειές, τους γεμίζει λεφτά. Τέσσερα δισεκατομμύρια πληρώνουμε, μάνα, για τα μελετημένα του σχέδια και 120 για τα αμελέτητα...
Τι είπες; Πεντακόσιες χιλιάδες οι άνεργοι; Ναι, μάνα. Πεντακόσιες χιλιάδες. Οι σοφάδες πέφτουν στα κεφάλια των μαθητών. Τα αυτοκίνητα πηγαίνουν από λακκούβα σε λακκούβα, τα ράντζα κάνουνε γιορτές στα νοσοκομεία, 200 νεκροί στα τραίνα της Ισπανίας από τους τρομοκράτες και 210 στην Ελλάδα το μήνα απ' τους τρελλούς οδηγούς και του ΥΠΕΧΩΔΕ τους δρόμους με τις τρώκλες τους. Τώρα όμως θα σιάξουνε τα πράματα. Ο Καραμανλής είπε ότι θα βάλει στη κυβέρνηση και στους οργανισμούς στελέχη της γενιάς του. Γι αυτό έβαλε στη κυβέρνηση γυναίκες που έχουν τρία....,Αννα Ψαρούδα Μπενάκη, Φάνη Πάλλη Πετραλιά και Μαριέττα Γιαννάκου Κούτσικου. Δεν ξέρω τι θά 'κανε τη Ντόρα που έχει τέσσερα, άμα δεν ήταν δήμαρχος. Με τη Γιαννάκου όμως έσκισε. Γιατι ενώ ο ίδιος υπέγραψε για το θρήσκευμα στις ταυτότητες, η Μαριέττα ούτε υπέγραψε, ούτε το θέλει και την έκανε υπουργό θρησκευμάτων για να μην του κουνιέται.
Τον Σιούφα τον έβαλε Ανάπτυξης, να ορθώνει το μπόι του στην Αγορά, για να μην του κουνιούνται οι Λαϊκές και ο Τιμάριθμος.
Μη σε κουράζω όμως, γιατι μέχρι τώρα έχει καλή εικόνα ο Κωστάκης αλλά αρκετά φάουλ. Για φαντάσου ένα προπονητή, μάνα, να βάζει στην ομάδα αχαμνούς και να κρατά στον πάγκο έναν Πολύδωρα; Τώρα θα μου πείς πως εκράτησε το λόγο του κι έβαλε ανθρώπους της γενιάς του....Τον άσχετο στης Θέμιδος το αλώνι, τον Πάνο στη δουλειά και στον ιδρώτα, τον Προκόπη στα μέσα και στο μάζωμα κι εκεί που έκανε διάνα είναι οι νεαροί...
Παλαιοκρασάς στη ΔΕΗ και Χριστοδούλου στα καύσιμα. Αν βάλει και τον Ζολώτα στη Τράπεζα της Ελλάδος, θα πιάσει το μέσο όρο της γενιάς του. Ειλικρινά τον καμαρώνω. Μακάρι να του βγούνε σε καλό και μην ακούσουμε σκουσμάρια το φθινόπωρο που θα πέσουνε τα φύλλα απ' τα κλαριά και θα μαραθούνε τα χορτάρια. Αλίμονο σ' όποιον δεν θα 'χει στο μπλοκό σανό. Και για να μην έχεις απόρίες, μάνα, μη νομίσεις πως του τη χαρίσαμε του Κυριάκου που έσκουζε για το ΠΑΣΟΚ και τη πολιτική του, την ώρα που την υπηρετούσε με εκατομμύρια το μήνα; Του δώσαμε και κατάλαβε. Ξεφορτωθήκαμε 150000 "σταυρούς" φτώχειας, αγωνίας, άγχους και ανεργίας και τους φορτώσαμε σ' αυτόν. Δεν θα παίρνει τώρα τα εκατομμύρια που έπαιρνε απ' το ΠΑΣΟΚ. Θα παίρνει μόνο το μισθό του βουλευτάκου και θα βολοδέρνει.
Για το κυπριακό και τα δημοψηφίσματα στις 24 του Απρίλη, τρίτη μέρα της Λαμπρής , μάνα, και είμαι μπερδεμένος. Δυό λόγια θα σου πώ μονάχα απ' όσα άκουσα στα μαγαζιά και στης Βουλίτσας το καφενείο. Εννιά χιλιάδες σελίδες το προικοσύμφωνο του Αμάν και πρέπει οι λαοί της Κύπρου να το μάθουν απ' έξω για να ξέρουν τι θα ψηφίσουν. Ο άραψ, βέβαια, θέλει ναι. Γιατι αυτό του ζήτησαν τ' αφεντικά του. Κι εδώ που τα λέμε δεν έχει άδικο. Θελήματα κάνει ο...μαύρος. Οι ενδιαφερόμενοι έχουνε μπλέξει τα μπούτια τους, που λέμε. Μπρός βαθύ και πίσω ρέμα. Οι τρανοί θέλουνε ΝΑΙ και οι λαοί τους λένε ΟΧΙ. Ο Αμάν θέλει το ΝΑΙ. Ο Μπούς θέλει το ΝΑΙ. Ο Γιωργάκης θέλει ΝΑΙ, και μάλιστα από τους πρώτους, πρίν ακόμα μιλήσει ο Πρόεδρος της Κύπρου. Κάτι θα ξέρει ο Γιώρης. Τον πήρε, λένε, τηλέφωνο ο Πάουελ και του 'πε πως στη τελευταία τους συνάντηση ξέχασε το στυλό του....
ΟΧΙ ο Παπαδόπουλος, ΝΑΙ ο Ερντογάν, ΟΧΙ ο Ντενκτάς, ΝΑΙ οι Τουρκοκύπριοι, ΟΧΙ οι Ελληνοκύπριοι, ο Στεφανόπουλος βαριακούει, ο Καραμανλής έχει κολλήσει στη σελίδα...666, η Αλέκα στη σελίδα ...1917, ο Καρατζαφέρης ζητά του Μεταξά το ΟΧΙ κι εγώ μάνα λυπάμαι τους φουκαράδες που καλούνται να ψηφίσουνε για ένα προικοσύμφωνο μ' εννιά χιλιάδες σελίδες που γράψανε οι τρανοί γι αυτούς.
Δώσε πολλούς χαιρετισμούς σ' ούλο τον κάτου κόσμο και πές τους πως ο τόπος μας δεν χάνεται και θα το βρεί η στραβή τ' αρνί της.

Καρτερώ νέα σου.

Ιούλιος 2004
Γράμμα στον κάτω κόσμο

ΑΠΟΨΕ ΜΑΝΑ,
ΜΑΣ ΘΕΛΑΝΕ ΜΑΖΙ

Γενάρης 1949. Το χιόνι τρία μερόνυχτα δε λέει να σταματήσει. Σε πολλές μεριές που το μαζεύει ο αέρας, έχει φτάσει ένα γόνα. Το κρύο μας περονιάζει κι ούλα τα τζάκια φορτωμένα κούτσουρα δουλεύουν μέρα νύχτα.
Τ' Αη-Γιαννιού πέρασε. Οι διακοπές κιώσανε. Μαζεμένοι γύρω από το παραγώνι καρτερούμε το δάσκαλο που σε λίγο θα βαρέσει τη καμπάνα για να πάμε σκολειό.
Η μάνα μου που ξυπνάει πρώτη, έχει ξυπνήσει αχάραγο και τον πατέρα μου και τον ετοιμάζει για την Κάπελη. Είναι μαραγκός και κάθε μπονώρα μαζί με το βοηθό του τον Θανάση του Κεφαλά, τον Κωστόπουλο, πηγαίνουν δυό ώρες δρόμο στη Κάπελη να κόψουνε ξύλα, για να φτιάσουνε το πάτωμα του δάσκαλου. Του ψήνει τον καφέ, πού 'χε από ψές καβουρντισμένο κι αλεσμένο και του βάζει στο τράιστο ένα κομμάτι ψωμί, δυό κρεμμύδια, καμμιά δεκαριά ελιές και μια ρέγγα... "Στο καλό Γιώρη", του λέει "και πρόσεξε μη κόψεις κανα ποδάρι με το τσεκούρι. Ο ΑηΝικόλας να σας βοηθήκει".
Εγώ, κολλημένος στο παραγώνι. Τα ψιλοκομμένα κρεμμύδια που τσιγαρίζονται στα τηγάνια σ' ούλα τα σπίτια, έχουν αρχίσει το λιανοτράγουδο μές στο καμένο λάδι και η μυρωδιά τους έντονη σ' ούλο το χωριό. Μόλις αρπάξουνε θα τα ρίξει η μάνα μου μέσα στο τραχανό και προτού κινήσουμε για το σκολειό, θα φάμε το πρωινό μας.
Ο δάσκαλος βαρεί τη καμπάνα και σε λίγο περισσότερο από εκατό παιδιά γιομίζουμε τα σοκάκια του χωριού και τη μικρή πλατεία του σχολειού μας. Χαλάει ο κόσμος στο Καρδαρίτσι από τις φωνές μας. Τα πόδια μας χωρίς σκαλτσούνια μέσα σε παλιοπάπουτσα, μερμελάνε από τη παγωνιά του χιονιού και μείς καχεχτικά και κατσομαλλιασμένα, τυλιγμένα μές στις μπαρουλέ φανέλλες, με τη ντρίλινη μπόλκα και το ντρίλινο παντελόνι κατάσαρκα, με τις τσαραμίδες στα καϋμένα από το τζάκι καλάμια και μ' ένα λουμπρίνι στο χέρι για τη σόμπα, καρτερούμε να μας βάλει ο δάσκαλος στην αράδα και να μπούμε στη τάξη... "Γλήγορα", φωνάζει ο δάσκαλος, "κι έναςένας". Πρώτα οι μικροί και τελευταίοι οι μεγάλοι, μπαίνουμε και οι έξι τάξεις στην ίδια αίθουσα, που ο καλός μας δάσκαλος είχε ζεστάνει από νωρίς.
Μας αγαπάνε οι δάσκαλοι. Και ο Αναστόπουλος και ο Τσίκας. Μας φροντίζουν κι ας είναι αυστηροί. Είναι δίκαιοι, όμως. Εγώ στη Δ' τάξη μαζί με τον φίλο μου το Σταθόγιαννη, το Γιάννη του Σταθογιώρη, το Γιάννη του Σταθόπουλου. Είμαστε καλοί μαθητές και οι δύο. Οι βαθμοί μας πάνω από 9. Δε μπορούμε να φτάσουμε όμως τον Αλέξη του Κουφού, τον Ηλιόπουλο, που πάει στη Ε' τάξη και παίρνει σ' ούλα τα μαθήματα 10. Τσάμπα τον κηνυγάμε. Εγώ παίρνω κάπουκάπου κανα 10άρι στην Εκθεση, στην Ιχνογραφία και στη Καλλιγραφία. Το τράιστο μου έχει μέσα το Αναγνωστικό, δυότρία τετράδια, ένα μολύβι, ένα κοντυλοφόρο, μια πέννα Χ κι ένα μπουκαλάκι μελάνη, τις περισσότερες φορές ανακατωμένο με νερό για να φτουράει. Πρίν λίγο καιρό, μου είπε ο επιθεωρητής: "Γράφεις ωραία γράμματα, Δουζένη. Τι δουλειά κάνει ο πατέρας σου;". "Μαραγκός, κύριε", του είπα. "Περίεργο, ο πατέρας σου μαραγκός και γράφεις ωραία γράμματα...!"
Από τον καιρό που γεννήθηκα το 1935, δεν είδα μιά άσπρη μέρα. Είμαι 13 χρονών, πέρασα τον πόλεμο στους δρόμους νηστικός και ξυπόλυτος και τώρα ζώ τη δεύτερη κατάρα...Τον ανταρτοπόλεμο. Ο διάολος χορεύει παντού. Ούτε μιά νύχτα δε κοιμήθηκα χωρίς ν' ακούσω σμπάρα στα γύρω καταρράχια και σκουσμάρια στη πλατεία της εκκλησίας. Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που απέναντι στο ποτάμι, στου Βάσου το μύλο από πάνου, στο πλάι της Αγίας Παρασκευής, σκοτώσανε τριάντα παλληκάρια από 18 ως 22 χρονών...
Δεν τα θάψανε. Τ' αφήκανε χάμου να τα φάνε τα κοράκια. Ενας από τους τριάντα, βαριά τραυματισμένος, επήγε σούρνοντα από κάτου στο μύλο και κρύφτηκε στη χούρχουρη. Δε γλύτωσε όμως. Ενας περαστικός που πέρναγε παρέα με το διάολο, τον είδε τη στιγμή που έμπαινε στη χούρχουρη, το μαρτύρησε στους εκτελεστές και πήγαν και τον αποτέλειωσαν. Ούλια τη νύχτα ο πατέρας μου μαζί με τη Βουρτσοπαναγιώτα, κουβαλάγανε πέτρες, χτίσανε μιά πεζούλα και τραβήξανε τα πτώματα μέσα ρίχνοντας και δέκα φτυαριές χώμα για να μην τους φάνε τα ζούδια...Την άλλη μέρα έβαλε κι ένα μεγάλο ξύλινο σταυρό.
Προχτές γυρίζαμε με το Σταθόγιαννη και το Θοδωρή του Κολοβελώνη από του Παλούκη το ρέμα και στο κήπο του Κολοβελώνη, στη Ψαροσκιά, είχανε μαζωχτεί κοράκια και κράζανε. Πήγαμε κοντά και τι να ιδούμε...Ένα σκοτωμένο αντάρτη που ο μισός φαινότανε από το χώμα και πήγαμε πιλάλα και τό 'παμε στο χωριό. Κινήσανε και οι χωριανοί με τον παπαΒασίλη, τον πήρανε και τον θάψανε στο νεκροταφείο μας. Σήμερα ούτε μιά δεκάρα δε κάνει η ζωή του ανθρώπου!
Το χωριό ζωντανό. Πεντακόσιες ψυχές, εκατό οικογένειες. Χωρίς δρόμο, χωρίς φως, χωρίς νερό, χωρίς τηλέφωνο, χωρίς γιατρό. Παρέα όμως με τη φτώχεια, τη πείνα, τη γύμνια, τη ξυπολισιά, τη πίστη, την αγάπη και τον Θεό.
"Διαβάστε να μάθετε γράμματα. Να γίνετε άνθρωποι", φωνάζει ο δάσκαλος, "να φύγετε από τον καταραμένο τόπο!" Κι εγώ σκέφτομαι...Δεν είμαστε δηλαδή άνθρωποι; Αλλά και πώς να διαβάσω αφού δεν έχω βιβλία; Στο χωριό μόλις ενύχτωσε ήρθανε ίσαμε πεντακόσιοι αντάρτες. Από κάποια μάχη. Οι τραυματίες ένα σωρό και το σχολειό μου γίνηκε νοσοκομείο κι ένας γιατρός, ο Ζωγράφος από του Φίλια των Καλαβρύτων, ανοίγει κοιλιές, μπαλώνει τραύματα και παλεύει να τους γλυτώσει. Το βράδυ έρχονται στο σπίτι μας δυότρείς συγχωριανοί, φίλοι του πατέρα μου. "Τά 'μαθες Γιώρη; Το Διβραίικο γιόμισε στρατό. Ούλο τ' απόγιομα η δημοσιά γιομάτη αυτοκίνητα. Ταχιά θα τους έχουμε δώ. Οι αντάρτες δε μπορούν να φύγουν. Εχουν ένα σωρό τραυματίες. Το χωριό θα καταστραφεί. Κάτι πρέπει να κάνουμε για τα παιδιά μας. Η 9η Μεραρχία όπου περνάει καθαρίζει τον τόπο.
Εγώ με την αδερφή μου τη Σοφιά, κρυφακούμε από το χειμωνιάτικο, αλλά δεν καταλαβαίνουμε καλάκαλά τι σημαίνουν όλ' αυτά που λένε. "Μήπως πρέπει να διώξουμε τα παιδιά;", ρωτάει ο πατέρας μου. "Κακό που πάθαμε", λέει η μάνα μου, "πού θα πάνε τα τσορομπίλια; Πού να στείλω το Νιόνιο και τη Σοφιά ξυπόλητα και γδυτά μές στο χειμώνα; Θα τα δεχτούνε οι συγγενήδες μας;" Την επομένη, λές και ο Θεός είναι μαζί μας. Ο καιρός έχει ανοίξει. Η 9η Μεραρχία βρίσκεται κιόλας στο χωριό. Οι αντάρτες έχουνε φύγει για τη Κάπελη. Οι στρατιώτες αυστηροί κι αμίλητοι. Οι αξιωματικοί δε βγάνουν κουβέντα. Δε ΄μπιστεύονται κανένα και ντουφεκάνε παντού, ακόμα και στις πουρναροκοτσιές. Ο πατέρας μου εδιάηκε τη νύχτα στο Βελημάχι ν' αγοράσει παπούτσια βερεσέ από το Τζανέτο. Τα δικά μου με προκαδούρα για να μη χαλάνε και πρωίπρωί μας ετοιμάζουνε για δρόμο. Ο στρατός λένε θα μας πάει από τη Δίβρη μέχρι τον Πύργο με στρατιωτικά αυτοκίνητα κι από κεί με το τραίνο για την Αθήνα. Πρώτη φορά φοράω παπούτσια. Κλαμαρώνω σά γύφτικο σκερπάνι. Με χτυπάνε λίγο στα πόδια, ώσπου να φτάσουμε στη Δίβρη από τα παραλογγίτικα ζωνάρια. Δε λέω κουβέντα. Παρέα ένα τσούρμο παιδιά από το Καρδαρίτσι κι από το Βελημάχι. Σε δυό ώρες φτάνουμε στη Δίβρη και από εκεί με αυτοκίνητα του στρατού πάμε για Πύργο. Δυο μέρες κάνουμε να φτάσουμε γιατι οι αντάρτες ανατινάζουν κάθε βράδυ τα γιοφύρια. Φτάνουμε τελικά στον Πύργο και το βράδυ κοιμόμαστε σ' ένα ξενοδοχείο. Το πρωί μας πάνε στο σταθμό κι εδώ τελειώνουν και τα λεφτά μας πληρώνοντας τα εισιτήρια. Την άλλη μέρα βρέχοντας, μπαίνουμε στο σταθμό Πελοποννήσου στην Αθήνα. Ο τρανός αδερφός μου ο Γιάννης, μας περιμένει. Αγκαλιές, φιλιά, καλωσορίσματα και μόλις βγαίνουμε απ' το σταθμό, δε με κρατάνε οι προκαδούρες μου... Γλυστράω πάνω στις βρεμένες πλάκες και σκάει ο κώλος μου σε μια κολώνα στη γωνία του πεζοδρομίου... "Θεούλη μου, πώς δε σκοτώθηκα... Πώς δεν έσπασα το κεφάλι μου...".
Πετάχτηκα πάνω και τι να δώ; Το ημερολόγιο στο τοίχο γράφει 17 Μαϊου 2004 κι εγώ με τη κυρά Ευγενία ζώ στο Καλέτζι του Μαραθώνα. Η κυρα Ευγενία, που σήμερα έχει τα γενέθλιά της, πετάγεται πάνω έντρομη και με ρωτά: "Τι έπαθες Διονύση;;; Γιατί πετάχτηκες πάνω; Χριστιανέ μου με τρόμαξες...Τι σου συμβαίνει;" "Άστα..., γυναίκα. Σου ζητώ συγγνώμη και χρόνια πολλά για τα γενέθλιά σου. Όλη τη νύχτα ήμουνα στο Καρδαρίτσι...Ναι, Ευγενούλα, όπως τ' ακούς...Στο χωριό μου...Πρίν από 55 χρόνια...Γενάρη μήνα του '49, μές στο καταχείμωνο, μαζί με τους δικούς μου....Τη μάνα μου, τον πατέρα μου, τους συμμαθητές μου, τον παπα Βασίλη, τον δάσκαλο τον Τσίκα, τον δάσκαλο τον Αναστόπουλο, τους αντάρτες, την 9η Μεραρχία...Τι να σου πώ!".
Τι σου είναι ρε μάνα και τα όνειρα! Δε ξέρω, μάνα, αν βλέπετε και σείς όνειρα στον κάτου κόσμο. Εδώ όμως στον απάνου κόσμο, τα όνειρα όποτε τους καπινίσει μας πάνε όπου θέλουν. Προβάλουν ό,τι θέλουν.
Κι απόψε, μάνα, μας θέλανε μαζί! Μεγάλη η χάρη του Θεού!

Καρτερώ νέα σου.
Το παιδί σου ο Νιόνιος.

 
 
Νοέμβριος 2002
Γράμμα από τον κάτω κόσμο

ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΚΟΜΑ ΕΛΠΙΔΑ

Δέ σού 'γραψα παιδάκι μου τόσο καιρό, γιατί ήξερα πως είχατε ντράβαλα και σκοτούρες στον απάνου κόσμο. Εκλογές, πιλάλες, ταξίματα, θαψίματα, λασπίσματα, τρομοκράτες, ακόμα και φοβέρες απ' τον Μωάμεθ του 1453.
Στις εκλογές δεν είχατε πολλά προβλήματα. Διαβάσαμε στη "Γορτυνία" πως ούλα γίνανε σε καλό κλίμα και τα λίγα επεισόδια της λάσπης, της ρουφιανιάς και της συκοφαντίας, ήτανε αντιπροσωπευτικά - στις περισσότερες περιπτώσεις - του κανόνα που είχε επιβεβαιώσει και ο Αντρέας, λέγοντας το : "Ουδείς περισσότερον αγνώμων του ευεργετηθέντος".
Τώρα ο κόσμος, παιδάκι μου, ξύπνησε και οι κάλπες δεν χαρίζουν κάστανα. Ξέρουνε να τιμούν τους άξιους και να τιμωρούν τους αχαμνούς. Εμείς, Νιόνιο μου, στον καιρό μου, ειδικά οι γυναίκες, δεν ξέραμε τι ψηφίζαμε. Μού 'βαζε ο πατέρας σου ένα ψηφοδέλτιο στον κόρφο και μού 'λεγε : - "Τράβα γερόντισσα και ρίχτα στο κουτί !" και γώ παιδάκι μου που δεν ήθελα να χαλάσω το χατίρι κανενός, έπαιρνα και το ψηφοδέλτιο του γαμπρού μου και το ψηφοδέλτιο του ξαδέλφου μου και το ψηφοδέλτιο απ' τον δάσκαλο, τά 'βαζα ούλα μαζί με του πατέρα σου στον κόρφο, πήγαινα στο σχολειό και κρυμμένη πίσω απ' τη κουβέρτα, τά 'βαζα ούλα μέσα στο φάκελλο και τά 'ριχνα ούλα μές στο κουτί....
Το βράδυ τους τό 'λεγα, πως τά 'ριξα ούλα μέσα κι εσκούζανε γιατί θα βγαίναν άκυρα, μου λέγανε. Εγώ όμως παιδάκι μου, έκανα αυτό πού 'θελα.
Τους ανθρώπους μου τους αγάπαγα και δεν ήθελα να χαλάσω το χατίρι κανενός. Στις εκλογές ετότε με τους βουλευτάδες, εχάλαγε ο κόσμος. Γλέντια παντού. Μοιράζανε τσιγάρα, κερνάγανε ρακή κρυφά και στη πλατεία τα λεβέτια στην αράδα, βράζανε τις γίδες για τους ψηφοφόρους και μές στην εκκλησιά οι τσοπάνηδες ζητάγαν απ' τον παπά να αφορίσει εκείνους που τους έκλεψαν τα γίδια !! Τι να σου κάνει όμως και ο παπάς, αφού η ευχή και η κατάρα ήταν στην ίδια τη μεριά ! Και οι κλέφτες και οι αστυνόμοι ήσαντε φίλοι των κομματαρχών....
Διαβάσαμε στη "Γορτυνία", πως ο πρωθυπουργός στη Τρίπολη ομολόγησε ότι δέ γίνανε πολλά στη Πελοπόννησο και δικαιώθηκε ο κ. Καλύβας που έσκουζε τόσα χρόνια. Είπε όμως ο πρωθυπουργός, πως τώρα που κιώσανε τα λεφτά, θα γίνουν περισσότερα. Μην τον χολιάτε παιδάκι μου. Παλεύει και αυτός όσο μπορεί. Το ότι δεν έβαλε τ' όνομα του Κολοκοτρώνη στο πανεπιστήμιο μπορεί να μην το έκανε σκόπιμα. Άνθρωπος είναι. Μπορεί να λησμόνηκε την ώρα εκείνη τ' όνομα του Γέρου του Μωριά. Ο Κολοκοτρώνης όμως εδώ στον Κάτου Κόσμο, στενο- χωρέθηκε και απ' ό,τι μάθαμε, κατέβηκε απ' το άλογό του μπροστά στη παλιά Βουλή. Το πήρε, λένε, κατάκαρδα... Δε ξέρω, αλλά πιστεύω πως ήταν λάθος του πρωθυπουργού.
Και από λάθη, άλλο τίποτα. Εδώ γράψανε στη πινακίδα : Τουμπίτσι - Φράγμα Λάδωνα 6 χλμ. και κείνο είναι 30 χλμ. και ψάχνει ο κόσμος να βρεί Φράγμα στα 6 χλμ.!!! Για νά 'ταν όμως να φτιάξουν καμμιά δημοσιά. Τα 30 χλμ. του Φράγματος, θα τά 'γραφαν 60 !!
Σε κούρασα, μα θέλω να σε ρωτήσω, τί σόι παρέλαση ήταν κι αυτή παιδάκι μου, πού 'καναν οι πολιτικοί μας στο γήπεδο της Πόλης, την ώρα που οι τούρκοι είχαν απλώσει μέσα στο γήπεδο 2 στρέμματα πανό με την εικόνα του Μωάμεθ καβάλα στ' άλογο να σκούζει : -"Ερχεται ο θάνατος". Και οι υπουργοί αντί να πάνε να κυφτούνε, χαιρέταγαν τον κόσμο....
Υπάρχει ελπίδα, Νιόνιο μου. Η αντίδραση των φιλάθλων, που λησμόνησαν προς στιγμήν την ομάδα τους και ξέσπασαν ΕΛΛΗΝΙΚΑ, θα πεί πως δεν εκιώσαν ούλα !!!
Μπορεί βέβαια κάποιος να πεί, που να κρυβόταν ο Λιάνης και ο Γιωργάκης. Αν προσπα - θούσαν βέβαια, θα βρίσκανε τη λύση. Που να κρύψεις όμως παιδάκι μου τον Βενιζέλο; Αυτόν δεν τον χωράει ολόκληρος μπλοκός. Μπράβο όμως στα παιδιά μας, που έδωσαν ένα μάθημα και στους υπουργούς μας και στους οικοδεσπότες, που ήσαν αγκαλιά χέρι - χέρι.
Απ' την άλλη μεριά, παιδάκι μου, ακούμε τους πολιτικούς στην τηλεόραση, να δίνουν όλοι μάχες.
Μάχες το ΠΑΣΟΚ, μάχες η ΝΔ, μάχες ο Συνασπισμός, μάχες και ο Περισός. Ορεινές μάχες ο Σουφλιάς, πεδινές μάχες ο Θοδωρής, με μπόλικο λουλάκι ο Λούλης και ο Τζαννετάκος άφηκε τις μάχες με τον Πρασκευαίδη, με σας τις γριούλες που υπογράψατε για τις ταυτότητες, με τον Μέγα Αλέξανδρο και πήγε να δώσει μάχη για την υπερνομαρχία. Μπεσίκι που τον κούναγε ....Ηταν το κλήμα μας στραβό, το δάγκωσε κι ο γάιδαρος.
Νιόνιο μου να μου γράψεις τα νέα απ' τον απάνου κόσμο και άσ' τη Ρηγίλλης να ψάχνεται. Κάποτε θα το βρεί η στραβή τ' αρνί της. Προς το παρόν μοιάζει με τη γελάδα, που μόλις Γιομίσει τη τέσα, της δίνει μιά κλωτσιά και χύνει το γάλα. Σκούζει μαθαίνουμε, ο Σουφλιάς, Βγαίνει στη πόρτα και φωνάζει : -"Γιάννηηη !!, ρέ Γιάννηηη !!, γιατί έκοψες το πεύκο ;; Γιατί ;; Γιατί ;;". -"Ας όψεται ο Χριστόδουλος". Ο Γιάννης απλογιέται και περπατεί.
Χάρηκα παιδί μου που πήγες και στο χωριό και ξαπόστασες λιγούλι. Πέντε άνθρωποι μείνανε κι εκεί. Σε λίγα χρόνια θα λένε : - "Κάποτε κεί, σε κείνα τα χωριά, ζούσε χιλιάδες κόσμος". Πεντακόσιους νοματαίους είχε τότε το Καρδαρίτσι και όταν επήγαινες σχολειό, πάνω από 120 παιδιά. Πηγαίνατε 5 χωριά τη Πρωτομαγιά στα Βαρκά εκδρομή και χάλαγε ο κόσμος.
Ακόμα ακούω τις φωνές. Τη δικιά σου, του Γιάννη του Σταθογιώρη, του Αλέξη του Κουφού, του Πάνου του Χαρλάμη, του Βαγγέλη του Τσουρόγιαννη, του Παντελή του Λιάρου.... Κι ένα σωρό που παίζατε κάτου στην εκκλησιά. Και τώρα το 2002, διαβάζουμε στη "Γορτυνία" γίνανε γάμοι 28 σ' όλη τη Γορτυνία, από 170 που είχανε γίνει το 1971. Ας είναι.
Γράψε μου νέα για την 17 Νοέμβρη και τους τρομοκράτες ( ευχαριστώ το Θεό που έβγαλα καλά παιδιά ). Σκέφτομαι καμμιά φορά εκείνη τη Μοσχούλα. Τη γυναίκα του παπα - Τριαντάφυλλου, που γιόμισε τον κόσμο τρομοκράτες. Ο Θεός να τη βοηθήσει ν' αντέξει τον τρανό καϋμό. Και να βοηθήσει, παιδάκι μου και το κουβέρνο, να καθαρίσει τα λουλούδια του μπαξέ και να τον ΑΠΟΞΗΡΑΝΕΙ...
Φιλιά σ' ούλο τον κόσμο και συγχαρητήρια στους δήμαρχους που ξανακέρδισαν και στους καινούργιους και να δουλέψουνε σωστά για τ' άγια χώματά μας.

Για την αντιγραφή

Μάρτιος 2003
Γράμμα από τον κάτω κόσμο

ΤΑΞΙΔΙ ΔΙΧΩΣ ΤΣΕΠΕΣ

Ελάβαμε , Νιόνιο μου, την επιστολή σου, εχαρήκαμεν διά την καλήν σας υγείαν, είμεθα όλοι καλά και το αυτό και δι' υμάς ποθώμεν.
Εχόλιασα παιδάκι μου όμως για όσα μου γράφεις, για όσα διαβάσαμε στη "Γορτυνία" και για όσα μας είπαν ο Παναγιώτης του Κούνα και ο Γιώργος ο Ηλιόπουλος, που ήρθαν τελευταία κοντά μας. Για την υποδοχή που κάναμε σ' αυτούς, θα σου γράψω σε άλλο γράμμα.
Τι είναι, παιδάκι μου, και αυτά τα νυχτοκάματα των εκατομμυρίων, τι είναι αυτές οι τρούπες που ανοίγουν στους δρόμους και ρουφάνε τα αυτό- κίνητα ; Μέχρι πότε θα ζεί ο κόσμος στις παράγκες ; Δε βλέπουνε παιδάκι μου πως τα σκολειά και τα χωριά αδειάσαν από κόσμο ;
Πώς θα σταθούνε, παιδάκι μου, στα πόδια τους οι "Αρκαδίες", που σ' ένα χρόνο πεθαίνουνε 1532 και γεννιούνται μόνο 419 ; Και αυτοί που κυβερνάνε..., τί κάνουνε ; Τον νού τους μόνο στα δισεκατομμύρια και στα "έργα" που κατα- πίνουνε τους περαστικούς, έχουν ;
Και τα παλιά τα χρόνια ο πειρασμός του χρήματος υπήρχε...Αυτοί που κυβερνάγανε όμως κι αυτοί που πολεμάγανε, είχανε παιδάκι μου και φιλότιμο. Και τίποτα δε βάνανε πάνου απ' τη Πατρίδα.
Ο ΛΑΖΑΡΟΣ Ο ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗΣ είχε μιά στέρνα χρυσά τάληρα και τά 'δωκε στη Πατρίδα. Για να ζήσει η χήρα του ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΓΚΙΚΑ έκανε έρανο ο παπάς. Ο ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΩΡΙΑ πέθανε στη ψάθα. Ο μπορλοτιέρης ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΝΑΡΗΣ, που έκανε και πρωθυπουργός, ξεψύχησε σ' ένα σπιτάκι στη Κυψέλη. Ο ΑΝΤΡΕΑΣ ΛΟΝΤΟΣ αυτοκτόνησε από τη φτώχεια. Ο ΝΙΚΗΤΑΣ ΣΤΑΜΑΤΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ή ΝΙΚΗΤΑΡΑΣ ή ΤΟΥΡΚΟΦΑΓΟΣ και ο ΜΑΤΡΟΖΟΣ, διακόνευαν (!!!) στον Πειραιά . Ο ΓΙΑΝΝΗΣ Ο ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ, ο πρώτος Κυβερνήτης, έδωκε τα υπάρχοντά του στον κόσμο και δεν εισέπραξε ποτέ ένα μισθό... Ο ΚΩΛΕΤΗΣ ποτέ δεν κατηγορήθηκε για κατάχρηση. Ο ΚΟΥΜΟΥΝΔΟΥΡΟΣ κατηγορήθηκε για ρουσφέτια, ποτέ όμως για κατάχρηση και πέθανε στη ψάθα. Ο ΕΠΑΜ. ΔΕΛΗΓΙΩΡΓΗΣ μέγας ρήτορας, επέθανε φτωχός. Ο ΚΩΣΤΑΣ ΛΟΜΒΑΡΔΟΣ που πρωτοστάτησε για την ένωση των Επτανήσων, επέθανε απένταρος και κάνανε έρανο οι Ζακυνθινοί να ζήσουνε την αδερφή του. Ο ΘΕΟΔ.. ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗΣ εμπήκε στη πολιτική με τεράστια περιουσία και βγήκε απένταρος, όπως ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΘΕΟΤΟΚΗΣ, Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ Ο ΡΑΛΛΗΣ και ο ΝΙΚΟΣ ΠΛΑΣΤΗΡΑΣ, πρωθυπουργός και στρατηγός που πέθανε στο ντιβάνι.
Σε τουραγνάω με τα δικά μου, Νιόνιο μου, αλλά αυτούς είχε καλέσει ο Άγιος Πέτρος, που ήθελε να τιμήσει τον ΓΙΩΡΓΟ τον ΤΣΑΚΑΛΟ, τον "Δραπέτη της Φτώχειας ", από την Κοντοβάζαινα, που έκλεισε 20 χρόνια κοντά μας.
Που έφυγε ξυπόλυτος από το χωριό και άφησε την περιουσία του για να σπουδάσουν τα φτωχά και ν' ανασάνει η φτώχεια.
Όταν μίλησε ο Αγιος Πέτρος για τον ΤΣΑΚΑΛΟ, είπε στο τέλος : "Ετούτο το ζευγάρι κατάλαβε πολύ νωρίς, πως, ΣΤΟ ΣΤΕΡΝΟ ΤΑΞΙΔΙ ΟΙ ΦΟΡΕΣΙΕΣ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΤΙΣ ΤΣΕΠΕΣ ".
Κι εκεί παιδάκι μου έμαθα πως τα παιδιά των αγωνιστών του '21, τα σπούδασαν φιλέλληνες και χριστιανοί που αγάπαγαν τον τόπο. Ετσι επήγαν στα σχολειά, του ΜΑΡΚΟΥ ΜΠΟΤΣΑΡΗ τα παιδιά, του ΑΝΤΡΕΑ ΜΙΑΟΥΛΗ, του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗ και δεκάδων ακόμα......
Εχάρηκα όμως που ο Ρέππας έκανε δώρα στους Ευρωπαίους συναδέλ- φους του, απ' την αθάνατη Στεμνίτσα, τη μάνα της ΑΡΓΥΡΟΧΡΥΣΟΜΑΣΤΟΡΙΑΣ. Εχάρηκα που μίλησε ο ΚΩΣΤΑΣ ο ΚΑΛΥΒΑΣ για τους συλλόγους μας, στην εκδήλωση της νομαρχίας κι εξήγησε πως όταν 350 σύλλογοι, γίνουνε δυνατοί, θα κάνουν μιά μικρή βουλή μές στη βουλίτσα !
Εχάρηκα που η Εταιρεία Αρκαδικών Γραμμάτων και Τεχνών, θα τιμήσει τον μέγα λυρικό ΚΩΣΤΑ ΣΦΥΡΗ, στις 2 του Μάρτη στο Πολεμικό Μουσείο, τον άνθρωπο που δόξασε τον τόπο μας και το Βαλτεσινίκο, στην Ευρώπη και στην Αυστρία όπου βρίσκεται σήμερα.
Εχάρηκα που τ' αηδόνια του ΚΩΣΤΑ ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΥ και του ΤΑΚΗ ΜΠΑΛΑΣΗ θα κελαηδήσουνε στην Αυστραλία το Μάρτη. Εχάρηκα που η Ακαδημία εβράβευσε τον άξιο πολιτικό και διανοούμενο, τον ΒΥΡΩΝΑ ΠΟΛΥΔΩΡΑ, για το βιβλίο του " Η ΜΕΙΖΩΝ ΑΘΗΝΑ ". Εχάρηκα για τη βράβευση της γλυκειάς ΖΑΧΑΡΟΥΛΑΣ ΓΑΙΤΑΝΑΚΗ και της ΘΟΔΩΡΑΣ ΚΟΥΦΟΠΟΥΛΟΥ - ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ, για την ποίησή τους από την Ακαδημία FERDINANDEA NOTIZIE, της Ιταλίας.
Πώς να χαρώ όμως, παιδάκι μου, που διάβασα πως η Παναρκαδική η "μάνα" των συλλόγων, ζητά απ' τα παιδιά της 40 ευρώ την ώρα, για να τα φιλοξενήσει στο σπίτι της....!!! Αυτή παιδάκι μου δεν είναι μάνα. Ετούτη είναι ΚΑΚΙΑ ΜΗΤΡΙΑ. Τώρα θα μου πείς, μήπως η Παγγορτυνιακή είναι καλύτερη ; Δεν ξέρω. Αν δεν έχει προβλήματα οράσεως, αν δεν έχει δηλαδή στραβομάρα, όπως λέμε εμείς οι χωριάτες, κακώς δεν πήρε χαμπάρι στο κόψιμο της πίτας της πως ήσαντε εκεί, αυτοί που γέννησαν, μεγάλωσαν και γνώρισαν σ' όλο τον κόσμο την Παγγορτυνιακή. Πώς είναι δυνατόν να μην είδανε τον νομάρχη, τον Παναγιώτη τον Γιαννόπουλο, τον εκδότη τον Κώστα τον Καλύβα, τον δημοτικό Σύμβουλο τον Χρήστο Δημητρόπουλο, όταν και οι τρείς τους κάνανε πρόεδροί της ;
Μέχρι τώρα, παιδάκι μου, ξέραμε ότι η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της. Τώρα μ' αυτό εμάθαμε, πως τα τρώνε και μερικές οργανώσεις, σίγουρα ανοργά- νωτες, με αχαμνά μυαλά και μπόλικη κακία.
Τέλος, παιδάκι μου, ξέχασα να σου πώ, ότι στη προχθεσινή συγκέντρωση για τον Γ. ΤΣΑΚΑΛΟ, ο Αγιος Πέτρος ανακοίνωσε, πως από την 1η του Φλεβάρη του 2003, ΣΤΗΝ ΣΗΡΑΓΓΑ ΤΟΥ ΑΡΤΕΜΙΣΙΟΥ ΘΑ ΒΑΛΕΙ 3 ΒΑΡΔΙΕΣ ΑΓΙΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΦΥΛΑΝΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΕΙ. Να πείς στον εκδότη να το γράψει η " ΓΟΡΤΥΝΙΑ " και να πεί σε κείνους που περνάνε από την σήραγγα, να κάνουν το σταυρό τους στους " Αγίους - Φρουρούς ", μη μας θυμώσουνε, παιδάκι μου και αυτοί και μας αφήσουνε στο έλεος του διαόλου.....

Φιλιά στον Πάνου Κόσμο
και καρτερώ νέα σου.

 
 
Μάιος 2003
Γράμμα από τον κάτω κόσμο

ΠΡΕΖΑΚΗΔΕΣ
ΣΤΗ ΦΟΥΣΤΑΝΕΛΑ ΔΕ ΧΩΡΑΝΕ

Πήρα παιδάκι μου το γράμμα σου και όπως κάθε φορά, έτσι και τούτη, εχόλιασα για όσα μου γράφεις. Τι να κρατήσω μές στο νού και τι να μολογήσω. Όλα του γάμου ανάποδα και η τσούπα γκαστρωμένη.
Πώς να μη χολιάσω παιδάκι μου, όταν διαβάζω πώς γκρεμίσατε το σπίτι του Π.Π.Γερμανού στη Πάτρα; Πώς να μη χολιάσω, που σκαπέτηκε το 123ο χλμ. Από την εθνική Κορίνθου - Τριπόλεως και το ψάχνετε; Πώς να μη χολιάσω που η Τσακώνα εμάζεψε τις τρώκλες της κι έκανε τον κατήφορο για την Αλλαγή;
Μπράβο, όμως, στη Βασίλω. Το διάβασα στο γράμμα του εκδότη. Η ΒΑΣΩ ΤΑ ΕΙΠΕ ΑΝΤΡΙΚΙΑ και παραδέχτηκε ότι έχουν γίνει ντράβαλα και τά 'χουν κάνει κουλουβάχατα.
Χάρηκα που διάβασα, πως αφού δε νοιάζονται οι δικοί μας πολιτικοί, ενοιάστηκε ο Γιάννης ο Ζαφειρόπουλος, ο βουλευτής Ηλείας που έχει γορτυνιακές ρίζες και γύρεψε απ' τη Βουλίτσα να κάνει ίδρυμα ερευνών για τη ζωή και τη δράση του Γέρου του Μωριά. Μπράβο του, γιατί οι άχρηστοι οι δικοί μας ακόμα δεν μπορέσανε να δώσουνε τ' όνομα του Γέρου του Μωριά στης Τρίπολης το πανεπιστήμιο. Γιατί παιδάκι μου, τους πέφτει λίγος ο Κολοκοτρώνης;
Χάρηκα που ο Παγγορτυνιακός βγήκε πρώτος στο ποδόσφαιρο και η τσούπα της Κοντοβαζαινίτισας, της Μαρίας του Βλαχούλη, η Ζωή Δημοσχάκη, πήρε 2 χρυσά στους πανελλήνιους της κολύμπησης.
Μπράβο στον σύλλογο του Ατσίχωλου που βράβευσε τον μέγα ευεργέτη Νίκο Γαϊτανάρη για το ήθος του και τα εκατομμύρια των προσφορών του.
Ο Γαϊτανάρης ο Νίκος και η γυναίκα του η κυρά Ελένη αξίζουνε πολλά. Μακάρι νά 'χατε κι άλλους σαν αυτούς.
Καλά που υπάρχουν και οι σύλλογοι και τιμούν εκείνους που διακρίνονται για το ήθος και την προσφορά τους στον τόπο που τους γέννησε, στα άγια χώματά μας. Πάν μέτρον όμως άριστον, γιατί διαβάζουμε καμμιά φορά πως μερικοί σύλλογοι τιμούν τον τάδε ή την δείνα, για το ήθος τους και την προσφορά τους, χωρίς νά 'χουν προσφέρει τίποτα και από την άλλη μεριά νά 'χουν αρπάξει και τη δραχμή του γείτονα και τη μπουκιά του σύλλογου.
Γράψε μου νέα του Γιώργου του Πρωτοπαπά, που με τον " Γολγοθά του ξενητεμένου " εταρακούνησε τον τόπο.
Τι κακό είναι κι αυτό παιδάκι μου με το Ιράκ και τους Αμερικάνους;
Τι χρωστάνε τα κουτσούβελα να τα κομματιάζουνε με τα έξυπνα τουφέκια τους; Δικός τους δεν ήτανε ο Σαντάμ; Δεν φταίει όμως παιδάκι μου ο Μπούς. Κι αυτός μεροκάματο δουλεύει! Αυτός παιδάκι μου δε ξέρει τι του γίνεται. Του δείχνουνε πτώματα στην έρημο και κείνος φτιάχνει τη χωρίστρα του. Του λένε ήρθανε φέρετρα κι αυτός χαϊδεύει τη σκυλίτσα. Γι αυτό σου λέω μούτζωτα.
Κουμάντο κάνουν οι "άγνωστοι πολύ γνωστοί", που είχε ο πατέρας του συμβούλους το '91 και τώρα οι περισσότεροι είναι στην κυβέρνησή του.
Αμ εκείνος ο ρεμπεσκές ο Σαντάμ, τι καρτερεί; Να νικήσει ο Δαβίδ τον Γολιάθ; Δεν ξέρει ότι είναι ξεβράκωτος για πόλεμο; Γιατί δεν ξεκουμπίζεται να γλυτώσει ο κοσμάκης;
Παλιά είχαμε ηγέτες. Ο Τρούμαν, ο Κέννεντυ, ο Ντε Γκώλ, ο Τσώρτσιλ, ο Αντενάουερ κι ένα σωρό ακόμα. Μίλαγε ο Βενιζέλος στη βουλή κι ανασταινόταν η Ελλάδα. Εμίλαγε ο γερο-Καραμαλής και δε κουνιόταν φύλλο. Σήκωνε τη λαγούσια ο Τουρκοβασίλης και πέφταν ούλοι μπαταλιά κάτου απ' τα θρανία. Σήμερα ψηφίζουν νόμους και είναι μέσα έξι. Δύο από το ΠΑΣΟΚ, ένας από τη ΝΔ, ένας από το ΚΚΕ, ένας από τον Συνασπισμό κι ένας που κάνει τον πρόεδρο. Οι άλλοι πήρανε τις Μερσεντές και πάνε για μπομπόλια, να βρούν λεφτά να δώκουν στους φαρμακοποιούς που έχουν φεσωμένους και πιλαλάνε οι ασφαλισμένοι να βρούν λεφτά για φάρμακα.
Σε κούρασα, παιδάκι μου, αλλά έχω πολλά. Πήγα προχθές το Ψυχοσάββατο στο Καρδαρίτσι και δεν απάντησα ψυχή! Όταν είπα το στερνό αντίο, ήταν γιομάτο κόσμο το χωριό και τώρα τα νοικοκυριά κλειστά, λαλούνε κουκουβάγιες. Επήρα τις γειτόνισσες και πήγαμε στου Ντούση, στο νεκροταφείο. Κάτσαμε πάνω στη πεζούλα και μοιριολογάγαμε τον τόπο που ρημάζει. Γιατι παιδάκι μου δεν αρπάζεται την ΕΥΚΑΙΡΙΑ που σας δίνει η Ανδρίτσαινα και να γίνουν οι φυλακές στον τόπο τον δικό μας; Τόσες φορές το 'χει ειπομένο ο εκδότης και τελευταία τό 'γραψε αναλυτικά και ο Γιάννης ο Κουτσιαράς από τα Τρόπαια. Εβγαλε η γλώσσα τους μαλλιά. Δε βλέπετε ότι ρημάζει ο τόπος; Τι καρτερείτε; Σκιάζεστε τα ναρκωτικά; Δεν περνάνε στη Γορτυνία τα ναρκωτικά. Πρεζάκηδες στη φουστανέλα δεν χωράνε!
Καρτερώ νέα από τον χορό του συλλόγου μας, που απ' ότι ακούγεται, τα Καρδαριτσιωτόπουλα αποφάσισαν να δουλέψουνε για το καλό και τη προβολή του χωριού μας. Δεν θέλω να πιστέψω αυτό που άκουσα στο γραφείο του 'Aγιου Πέτρου, πως ο Αγιος Νικόλαος και η Παναγία του Μοναστηρακίου, επρόσφεραν ημερολόγια αστρολογίας.....

Σε φιλώ, η μάνα σου.

Σεπτέμβριος 2003
Γράμμα από τον κάτω κόσμο

ΧΑΘΗΚΑΝΕ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ;

Πήραμε Νιόνιο μου το γράμμα σου, είμαστε ούλοι καλά και το αυτό και για εσάς ποθούμε.
Πολύ εχάρηκε ο πατέρας σου που γράφεις για την Κάπελη και τα κουριά και θυμήθηκε που ο δασονόμος ο Παναγόπουλος τον εκυνήγαγε στη Κάπελη και κείνος εκυνήγαγε λαγούς για τον δασονόμο !
Γυρεύεις να σου γράψω νέα μας. Τι νέα να σου γράψω παιδάκι μου; Εδώ τα πάντα λειτουργούν κάτω από τα μάτια του Θεού και το άγρυπνο βλέμμα του Αγιου Πέτρου. Καθένας στη θέση του κι όλοι το ίδιο πράμα. Εδώ παιδάκι μου δεν έχει πλούσιους και φτωχούς. Δυό μέτρα οικόπεδο ο καθένας και ανάλογα τις πράξεις του, τον ανάλογο κήπο και την ανάλογη δουλειά. Εδώ δεν έχει ρετιρέ και υπόγεια. Στο μεγάλο πάρκο, στο ένα παγκάκι κάθεται ο Καραμαλής με τον Αντρέα, στο παρακάτω ο Παύλος με τον Βενιζέλο και ανάμεσά τους δυό παλιοί φρουροί των ανακτόρων, ένας τσολιάς κι ένας βρακοφόρος.
Προψές, πήγανε στον Αγιο Πέτρο οι φύλακες, έναν που είχε κλέψει 2-3 μπουκάλια γάλα και όταν τον ρώτησε γιατί τα πήρε και τι θα τα 'κανε, ο κλέφτης του απάντησε πως τον παρέσυρε ο διάολος και πως αυτός δεν φταίει. Και ο Αγιος Πέτρος, Νιόνιο μου, τον έστειλε στο διάολο, στη κόλαση για πάντα.
Εσείς παιδάκι μου, δεν καταλαβαίνουμε τι κάνετε αυτού πάνω. Ούλα στραβά κι ανάποδα και η νύφη γκαστρωμένη.
Πρίν μιά βδομάδα, ακούσαμε πως του Σημίτη σύμβουλοι, παίζανε στο χρηματιστήριο δισεκατομμύρια και πάνω από 30 δίς έχασε ο κοσμάκης. Και το κουβέρνο ατάραχο. Κανείς τους δεν τα παρατάει. Και ο ανηψιός του Καραμαλή λέει πως θα 'ναι απέναντι και τά 'χει ούλια γραμμένα και άσβηστα.
Και τούτο Νιόνιο, το στερνό, είναι παιδί μου αλήθεια; ΟΤΙ ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΓΡΑΨΑΝΕ ΠΩΣ Η ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ, Η ΔΟΞΑΣΜΕΝΗ ΓΗ, ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΟΝΑΧΟΚΟΡΗ ΜΕ ΤΟΝ ΛΑΜΠΡΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ, Ο ΞΑΚΟΥΣΤΟΣ ΜΩΡΙΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ, ΤΑ ΑΡΚΑΔΙΚΑ ΒΟΥΝΑ ΜΕ ΤΟ ΑΘΑΝΑΤΟ ΓΟΡΤΥΝΙΑΚΟ ΠΝΕΥΜΑ, ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥΣ ΚΑΙ ΗΓΕΤΕΣ, ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΡΑΝΟΥΣ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΟΥΣ, ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΙΑΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥΣ ΠΑΝΤΑ ΕΜΠΟΡΟΥΣ ΚΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΥΣ, ΚΑΤΑΝΤΗΣΕ Η ΠΙΟ ΦΤΩΧΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ; Η ΓΗ ΠΟΥ ΑΠΟ ΤΑ ΣΠΛΑΧΝΑ ΤΗΣ ΒΓΑΖΕΙ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΥΛΙΟΥ ΤΟ ΓΑΛΑ;;;
Πώς τα κατάφεραν παιδάκι μου; Δε ντρέπονται; Τουλάχιστο οι Πελοποννήσιοι που κυβερνήσανε και κυβερνάνε τον τόπο, τολμάνε και κυκλοφορούνε και δεν πηγαίνουν σπίτια τους, αφού δεν τολμάνε να φουρκιστούνε; Επήρανε παιδάκι μου την οικονομία σας στο ανάστημα του Ρέππα και την εκατεβάσανε στου Γείτονα το μπόι; Και τι κάνει ο πρωθυπουργός; Δε βλέπει ότι σκούζει ο κόσμος σαν τα κοράκια στο Κορακοχώρι; Τι κάνουνε μέσα στη στρούγκα της Βουλίτσας; Δεν αγκρομάζονται τα ζωντανά που βελάζουνε όξω από τη στρούγκα;
Τώρα κατάλαβα παιδάκι μου, γιατι έδωσε ο Πανάγαθος εντολή στον Αγιο Πέτρο να μεγαλώσει την κόλαση. Πού να χωρέσουνε ούλοι αυτοί που ρήμαξαν τον τόπο;
Ναί, παιδάκι μου. Το είπε ο ίδιος ο Αντρέας, προψές στο πάρκο που κουβέντιαζε με τον Καραμαλή. -" Πρόεδρε, η κόλαση είναι μικρή, πρέπει να μεγα-λώσει!". -" Αντρέα, αλήθεια, που ήσουνα προχθές; ", τον ρώτησε ο "εθνάρχης". " Ρέ σύ, σε είδα στην TV και μίλαγες στο Σύνταγμα. Αλήθεια ήτανε ή όνειρο; Είδα και την αφίσα σου. Πώς δεν πήρα χαμπάρι; Ρέ σύ, ξεγέλασες και τον Θεό και πήγες πάλι απάνω; Γιατι άκουσα και τους δικούς σου να σκούζουνε πάνω από τον τάφο σου το...Αντρέα ζείς εσύ μας οδηγείς...Κι έκανα το σταυρό μου!" -" Τι είναι αυτά που λές, πρόεδρε. Μονάχα αυτά γνωρίζεις; Δεν άκουσες τους άλλους μισούς που σκούζανε το...Σήκω να δείς τους υπουργούς της αρπαχτής;" - " Δεν ξέρω Αντρέα. Δεν είμαι σίγουρος. Πάντως αν τα κατάφερες και πήρες άδεια για πάνω, βόηθα ρε σύ και μένανε, έστω για μιά βδομάδα. Να ανέβω να τραβήξω του μικρού το αυτί, γιατι απ' ό,τι βλέπεις, το ΠΑΣΟΚ είναι και κυβέρνηση και αντιπολίτευση. Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει. Και τούτο είναι επικίνδυνο. Χειρότερο από χούντα. Και η ΝΔ αναπαύεται και λέει πως θα την βρούν απέναντι." -" Δίκιο έχεις, πρόεδρε. Ειπα και γώ μια φορά στον Μαυράκη να κάνει ένα δώρο στον εαυτό του, αλλά όχι και 500 εκατομ-μύρια...Κι εκείνοι κατάλαβανε πως τάχα ήσαντε λίγα τα 500 και δεν αφήκανε πέτρα πάνω στην άλλη...Διαλύσανε τα πάντα και προσπαθούνε να σωθούνε με ευχές και με μνημόσυνα και με φωτογραφίες. Θα δώκουν τώρα, λέει, από 300 ευρώ σ' αυτούς που θα χαμογελάνε στον πολίτη. Και ο παντογνώστης πρασινο-φρουρός θα λέει ποιος θα τα πάρει. Κι εκεί που σήμερα δουλεύανε οι μισοί, θα πάψουνε κι εκείνοι να δουλεύουν. Ας όψεται, πρόεδρε, ο ποδόγυρος που μ' έδιωξε νωρίς απ' τον απάνω κόσμο."
Κλείσανε ούλα τα εργοστάσια στη Πελοπόννησο. Ερήμαξε ο τόπος. 30% φτάσανε οι άνεργοι στην Πάτρα. Τα κλείσανε οι συνδικαλιστές...Που είναι η PIRELLI, ο Λαδόπουλος, η Πατραϊκή κι ένα σωρό ακόμα;
Σηκώθηκε η τρίχα μας, παιδάκι μου, όταν είδαμε προχθές τους χωροφυλάκους να κάνουνε τόπι στο ξύλο τους ιδιοκτήτες των αυθαιρέτων, στην εθνική οδό Αθηνών-Κορίνθου. Μπερδευτήκαμε. Νομίσαμε ότι βαράνε τους τρομοκράτες που κάψανε τα μαγαζιά της Θεσσαλονίκης. Και μας εξήγησε ο Θανασάκης ο Κανελλόπουλος, ότι αυτούς δεν τους χτυπήσανε, ας κάψανε τα μαγαζιά. Γιατι οι μολότωφ φτιαχτήκανε μέσα στο πανεπιστήμιο και ο πρύτανης δήλωσε πως το πανεπιστημιακό άσυλο δεν παραβιάζεται. Γιατί στα πανεπιστήμια γίνεται ελεύθερα η διακίνηση των ιδεών και οι μολότωφ της Θεσσαλονίκης φτιαχτήκανε με καινούργιες ιδέες και καινούργιες τεχνικές. Και γι αυτό φιλοξενήσαμε τους νέους. Ετσι είπε ο κύριος πρύτανης.
Καλά κάνετε, Νιόνιο μου, εσείς, που δεν καρτερείτε τίποτα κι από κανέναν. Γι αυτό οι Γορτύνιοι δεν βλέπουνε αδιέξοδα στον δρόμο τους. Γι αυτό για τους Γορτύνιους είναι ούλες οι πόρτες ανοιχτές και ούλες οι στράτες άδειες. Φάγανε τόσα δίς του κοσμάκη στο χρηματιστήριο, τόσες χιλιάδες άνεργοι στο δρόμο, τα ράτζα κάνουν παρέλαση στα νοσοκομεία, τα ποντίκια και οι κατσα-ρίδες κάνουν μεγάλα γλέντια και παριστάνουν ούλοι τους, τούς ήρωες.
Σκούζει ο φουκαράς ο Βύρωνας, να βγάλουνε στη φόρα όλους αυτούς που φάγανε του κόσμου τον ιδρώτα και δεν κουνιέται φύλλο! -"Διαφάνεια, ρέ! Ονόματα...! Και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, και των τρανών και των ηρώων...!" Τίποτα όμως. Τσιμουδιά! Φωνή του Βύρωνα εν τη ερήμω.......
Το 90% εψήφισε στη Βουλή πως δεν τα φάγαν τα λεφτά και το άλλο 90%, δεν κλείνει εδώ το θέμα. Εμείς όμως, παιδάκι μου, για τέτοια νιτερέσια λέγαμε και λέμε ακόμα, πως ΚΟΡΑΚΑΣ, ΚΟΡΑΚΟΥ ΜΑΤΙ ΔΕ ΒΓΑΝΕΙ.
Εδώ κάψανε σημαίες, προψές οι Αλβανοί και οι Βούλγαροι και δεν κουνήθη φύλλο. Κρίση τον έπιασε τον πατέρα σου και όλους εδώ γύρω.
- " Εμείς", μου είπε, "για κείνη τη Σημαία επήγαμε ξυπόλητοι μέχρι το Εσκή Σεχήρ και το Αφιόν Καραχισάρ, κυνηγώντας τον Τούρκο με την ξιφολόγχη δέκα ολόκληρα χρόνια και τώρα αυτοί, που η χώρα μας τους φιλοξενεί, θα καίνε τις Σημαίες; ΧΑΘΗΚΑΝΕ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ; Κανείς στο πάνω κόσμο; Εγιναν ούλα ευρώ και σερνικές πουτάνες;"
Προχθές, από την περιοχή της Βυτίνας, μας ήρθε κάτου ένας βοσκός. -" 20 χρόνια ψήφιζα", μας είπε. " Κάθε φορά μου τάζανε καλύτερες μέρες. Κι ήρθανε μέρες δύσκολες. Λιγόστεψαν τα ζωντανά και οι τράπεζες με ψάχναν. Κι αυτά που είδαν τα μάτια μου προψές στην πάνω λάκκα, ανάμεσα στα διάσελα με τα θεόρατα έλατα, δεν τ' άντεξα. Επαθα συγκοπή και τώρα είμαι κοντά σας! Ειδα δεξιά κι αριστερά δυό σπίτια μεγαθήρια..., με στέρνες και ξενώνες και δυό αλώνια γήπεδα. Και ρώτησα έναν άλλο: -ρέ σύ, ποιανού 'ναι τούτα δώ; Δεν ήταν το Νοέμβρη. -Μη με ρωτάς, μου απάντησε, το μόνο που μπορώ να πώ, γιατι και γώ τους σκιάζομαι, το ένα ανήκει σε βρέφος θεϊκό και το άλλο του ψηλού που τριγυρνάει ολημερίς στη στρούγκα του σουλτάνου. Τα ρέστα, μου είπε, το Σεπτέμβριο, θα σας τα πεί ο Μάκης...Δεν τ' άντεξα κι έσκασα, ο κόσμος ας τους κρίνει!"
Κάντε παιδάκι μου ό,τι σας φωτίσει ο Θεός. Κουράστηκα. Πάω να ξαποστάσω. Αλλως τε εγώ, μια αγράμματη γριούλα, τι άλλο μπορώ να κάνω;
Μόλις αδειάσεις, στείλε μου Νιόνιο κανένα γράμμα και δώσε αμέτρητα φιλιά στους αναγνώστες της "Γορτυνίας".

Η μάνα σου η Ομόρφω.


Υ.Γ. (επί του πιεστηρίου)

Δέ πρόκαμα παιδάκι μου να κιώσω το γράμμα και μπήκε μέσα ο πατέρας σου. -" Ο Σημίτης έκανε ανασχηματισμό ", μου λέει. " Εκούνησε τον τόπο. Τους άλλαξε ούλους. Πρόγγυξε τον Λαλιώτη κι έκανε τον Μιχάλη γενικό! Εβαλε στη κυβέρνηση να φτιάσει την Υγεία, έναν παλιό του Κέντρου, που πήγε ύστερα στη ΝΔ και ύστερα στον Σημίτη, τον Κοντογιαννόπουλο με το θλιμμένο χαμόγελο. Η μεγάλη επιτυχία όμως, είναι που έβαλε στη κυβέρνηση τον Μπίστη. Παλιός σοφός, περιπλανώμενος από δεξιά στ' αριστερά κι από ζερβά στον Κώστα.". - "Ε ! Και κούνησε τον τόπο που έδιωξε το γρηγορώτερο πιστόλι του Αντρέα και πήρε δυό αχαμνά μυαλά ; Δε μου τα λές Γιώρη καλά. Πρόγγυξε τα γαλάρια και μάζεψε τα στέρφα ;;". -" Όχι, θ' άλλαζε κι άλλους, αλλά στα τέστ νοημοσύνης που έκανε σ' όλους τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, κανείς δεν έπιασε τη βάση, εκτός από τον Κίμωνα που τού 'δωσε άδεια για τις λαϊκές, ενώ ο Μπίστης και ο Κοντογιαννόπουλος τινάξανε τον πήχυ στον αέρα.".
-" Καλά και οι φίλοι του Λαλιώτη;". -" Δεν έχει το ΠΑΣΟΚ γερόντισσα, τέτοιες ευαισθησίες. Ο θάνατός σου η ζωή μου και πάνω απ' όλα η κουτάλα. Τώρα που ξεφορτώθηκε τον Λαλιώτη, που η λυκοφιλία τους δεν είχε προηγούμενο και χάιδευε ο ένας τον άλλο, τώρα που κατέβασε από το καλάμι και τη νιά "Σελήνη" και άλλαξε του Μπένου τη πίστη με τον Μπίστη και τον δρομολογησε για Καλαμάτα, μπορει ταχιά να δείς το Γιωργάκη και Γραμματέα του ΝΑΤΟ, τον ίδιονε στη Γερμανία και ο υπόλοιπος ήλιος του ΠΑΣΟΚ, αφού 20 χρόνια δεν ανέτειλε, να δύσει μιά για πάντα."
Κακομοίρα Ελλάδα, τι άλλο θα δούν τα μάτια σου!

 
 
Σεπτέμβριος 2003
Γράμμα από τον κάτω κόσμο


ΘΑ ΒΑΛΟΥΝΕ
ΟΙ ΓΥΦΤΟΙ ΤΑ ΤΑΒΟΥΛΙΑ;

Πολύ χαρήκαμε, Νιόνιο μου, εδώ στον κάτου κόσμο που - όπως γράφεις στο τελευταίο σου γράμμα - γιομίσατε το καλοκαίρι τα χωριά μας κόσμο. Μπράβο παιδάκι μου, να 'χετε την ευκή μας.
Γράφεις Νιόνιο μου για τις μποκρίλες που σκάβαμε και πετάγανε οι κασμάδες σπίθες. Τουραγνιζόμασταν, παιδάκι μου, μέσα στη κάψα για να μαζώξουμε ένα χερόβολο στάρι και καρτερήγαμε στ' αλώνια με τα δικριάνια στα χέρια, να φυσήξει λιγούλι ο αέρας. Και από σοδειά; Μούντζωτα! Τριάντα λάτες γέννημα και τον γάιδαρο καβάλα! Πηγαίναμε παιδάκι μου, θυμάμαι, στο μύλο της εκκλησιάς ζαλιά το γέννημα και ξενυχτάγαμε μέχρι να πάρουμε το άλεσμα. Πότε ο μυλωνάς άρρωστος, πότε η μυλωνού λεχώνα και πότε το λιθάρι αποχαραής. Καλά πού 'τανε ο πατέρας σου μάστορας. Δεν είχε άλλο μαραγκό στα γύρω χωριά. Πενήντα χρόνια με το πριόνι στον ώμο και τη πλάνη στο χέρι. Στο πόλεμο σας κρατήκαμε ορθά με τη βουτσιώτικη μπομπότα. Ηταν η καλύτερη. Ποτιστικιά. Σας φτιάναμε χυλό, μανιόκα όπως τον λέγανε οι τρανοί και γλείφατε τα δάχτυλά σας.
Ο πατέρας σου στον πόλεμο, έφτιασε ούλα τα μπαλκόνια, τις αρμάτες, τις μεσάντρες και τα πατώματα. Δύσκολες εποχές παιδάκι μου.
Χαρήκαμε που γράφεις ότι καθαρίσατε τα νεκροταφεία και ανάψατε τα καντήλια μας. Ό,τι κάνατε παιδάκι μου για τους γονιούς σας, ο Θεός θα σας τα δώκει σε υγεία και προκοπή.
Μου γράφεις, πως το Καρδαρίτσι πλημμύρισε από κόσμο της Αγίας Παρασκευής. Φάγατε, ήπιατε και χορέψατε κάτου από τα πλατάνια. Και του χρόνου παιδάκι μου. Διαβάσαμε στη "Γορτυνία" και για τον διαγωνισμό παρα-δοσιακού τραγουδιού, που γίνεται κάθε χρόνο στα Λαγκάδια. Χολιάσαμε όμως, παιδάκι μου, που οι οργανωτές και οι πολιτικοί μας, δεν είπαν λέξη για τον Βαγγέλη τον Γιαννόπουλο που βρισκότανε στο κρεββάτι του πόνου. Ο Βαγγέλης παιδάκι μου ήτανε ο δημιουργός. Πάντα παρών και πρώτος ξεκίναγε τον χορό. Καλά οι άλλοι. Μα ούτε τα συντρόφια του; Οι συμπατριώτες βουλευτές που χτυπιόσαντε στο τσάμικο, να μη πούνε μιά λέξη, να του ευκηθούνε ένα "περαστικά", δυό λόγια για τον μεγάλο απόντα;; Δε βαριέσαι.... Τώρα ο Βαγγέλης είναι κοντά μας αλλά και κείνοι δε θα μείνουν αιώνια στον απάνου κόσμο.
Προχτές που είχαμε μαζευτεί στη πόρτα του Παράδεισου για να υπο-δεχτούμε τον Κώστα τον Βερόπουλο, μπροστά-μπροστά και δίπλα από τον Αγιο Πέτρο, στεκόταν ο Γιαννόπουλος με τον Γιάννη τον Σκλαβενίτη, παλιοί φίλοι και συνεργάτες του Βερόπουλου. Η υποδοχή ήταν συγκλονιστική και κάποια στιγμή που ηρέμησαν τα πράματα, ένας πατριώτης ρώτησε τον Γιαννόπουλο:
-"Πρόεδρε, της Αγ. Παρασκευής στα Λαγκάδια, μήτε μιά λέξη δεν είπανε τα συντρόφια σου για σένα, που κάθε χρόνο έσερνες το χορό". Τον κοίταξε στα μάτια ο Βαγγέλης και τού 'πε: -"Δε βαριέσαι, ο Αντρέας έφτιασε πολλά σαρί-δια ανθρώπους... Μου κακοφάνηκε. Το είδα στο γυαλί και μου τηλεφώνησαν πολλοί. Τι θές να κάνω; Οι φίλοι μου οι καλοί είναι περισσότεροι και αυτός που ήρθε τώρα είναι από τους καλούς. Γι αυτό ήρθα να τον υποδεχθώ. Και για να έχει γορτυνιακές ρίζες, ξεκίνησε ξυπόλητος, πρόκοψε και άφησε πίσω του διακόσια μαγαζιά με πέντε χιλιάδες υπάλληλους".
Και μείς χολιάσαμε παιδάκι μου. Ανθρώπους σαν τον Γιαννόπουλο, δεν πρέπει να τους λησμονάμε.
Γράψε μου, αν είναι αλήθεια αυτά που ακούγονται δω κάτου, ότι μία ομάδα ενόπλων "αστυνομικών", φορτωμένοι με χημικά επιτέθηκε σε αστυνομικούς που περίμεναν τον υπουργό για να κάνουν τα παράπονά τους κι έστειλαν αρκετούς στο νοσοκομείο.
Θέλω να μου γράψεις πάλι για τα χωριά μας που αδειάσαν από κόσμο και να μου πείς τι σκέφτεται το κουβέρνο να κάνει. Ο τόπος ρήμαξε. Τι θα γίνουνε τ' άγια χώματα; ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΚΡΕΜΑΓΑΝ ΟΙ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΑΙΟΙ Τ' ΑΡΜΑΤΑ, ΘΑ ΒΑΛΟΥΝΕ ΟΙ ΓΥΦΤΟΙ ΤΑ ΤΑΒΟΥΛΙΑ;;;

Καρτερώ νέα σου.
Η μάνα σου Ομόρφω.

Φεβρουάριος 2004
Γράμμα από τον κάτω κόσμο

Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΧΕΙ
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΥΤΉ ΠΟΥ ΤΗΣ ΑΞΙΖΕΙ

Παιδάκι μου χρόνια πολλά, καλή χρονιά και υγεία, να 'σαστε πάντοτε καλά, σ' ούλια τη Γορτυνία. Να ζείτε δίχως μάγγανα, πιασμένοι χέρι - χέρι και ο Πανάγαθος Θεός, δεξιά να σας τα φέρει. Ν' ανασάνει ο τόπος μας, να πάψει η αδικία και να 'ρθουν μέρες πιο καλές, σ' ούλια την Αρκαδία.
Ούλοι εδώ, παιδάκι μου, εδώ στον κάτου κόσμο, σας έχουμε πάντα στο νού κι ένα ζητούμε μόνο... Να σας φυλάει ο Θεός από τ' αρπαχτικά, απ' τα γεράκια...,τους αετούς...,τα ράμφη τα... γαμψά. Χάθηκαν ήθη και αρχές, ιδανικά και αξίες, γιόμισε η χώρα σκάνδαλα ρεμούλες και αμαρτίες.
Χαρήκαμε τα κάλαντα, καλά τα σούρνεις σ' όλους, πολιτικούς, αρπαχτικά, αδέσποτα, διαβόλους.
Ένα όμως δεν κατάλαβα. Μήπως έκανες λάθος που γράφεις, πως στις εκλογές θα είναι ο Καραμαλής κόντρα στον Παπαντρέου; Σαράντα χρόνια πέρασαν πού 'φυγα από κοντά σας. Και μείς ετότε είχαμε Καραμαλή κόντρα σε Παπαντρέου. Μα τώρα είναι και οι τρείς εδώ, Γιώργος, Κώστας και Αντρέας κι αν είναι έτσι παιδάκι μου και έχετε τα ίδια, τις ίδιες οικογένειες που θα σας κυβερνήσουν, αυτές θα κάνουνε παιδιά και όπως πάει, φαίνεται, μετά από κάμποσο καιρό κι αυτά θα κυβερνήσουν.
Ε ! Τώρα πάλι θα σας πούν χωρίς ντροπή και τσίπα, ψηφίστε μας να φτιάσουμε ό,τι έχουμε αφήσει και μόλις μπούνε στη Βουλή, φούρνος να μην καπνίσει !
Εσύ, Νιόνιο, δε μού 'γραφες πως οι μετρήσεις βγάζουνε πρώτονε τον Σημίτη; Ε, τώρα τι τον έπιασε και πρόγγυξε από τη στάνη, και τον Γιωργάκη φώναξε και βάζει για τσοπάνη; Τι του χρωστάει το παιδί; Τι φταίει ο Γιωργάκης; Εκείνο κάνει ό,τι του λέν... Η Μανταλένα δεν τό 'βαλε τότε υπουργό;
Εκείνη δεν το ήθελε θελήματα να κάνει; Να ταξιδεύει εδώ και κεί, να υπογράφει ό,τι του λέν σ' ούλη την Οικουμένη και να του λέν πως είν' καλό οι ντόπιοι και οι ξένοι; Γιατί το μπλέκει το παιδί, παιδάκι μου, ο Σημίτης; Εδώ και ο Καραμανλής είναι και αυτός σκασμένος. Σκιάζεται λέει, τον ψηλό, μη φέρει καμμιά μπόρα, που χρόνια ονειρεύεται, να δεί αρχηγό τη Ντόρα.
Αν θές, πέσε στον Βύρωνα να δώσει αυτοπεποίθηση, στον λόγο του Κωστάκη, να δώσει ενθουσιασμό, αέρα και μεράκι.
Φτώχυνε η Πελοπόννησος, ρήμαξε η Αρκαδία και τα χωριά αδειάσανε σ' ούλια την Γορτυνία. Ετώρα θα σας τάξουνε, λαγούς με πετραχήλια. Το νού σας τούτη τη φορά, κρατάτε μετερίζι, για να μη πούνε οι ειδικοί....,
Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΧΕΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΤΗΣ ΑΞΙΖΕΙ !
Καλή χρονιά και καρτερώ χαμπέρια.
Η μάνα σου Ομόρφω.

 
 
Απρίλιος 2004
Γράμμα από τον κάτω κόσμο

ΣΑΝ ΤΗ ΧΗΡΑ
ΜΕ ΤΑ ΕΦΤΑ ΟΡΦΑΝΑ

Πήρα παιδάκι μου το γράμμα σου και χάρηκα πού ΄σαστε ούλοι καλά. Με φόρτωσες όμως αγωνία για όσα μού 'γραφες για τον απάνω κόσμο.
Θυμάσαι, μού 'γραφες για το Σημίτη που χάθηκε σα τράιστο Πεταίικο, μού 'γραφες για το Γιωργάκη που βγήκε αρχηγός χωρίς αντίπαλο, για τον Κωστάκη που ζήταγε να τον εμπιστευτείτε, για τον Προκόπη που το πρωί έβλεπε και γνωμοδοτούσε πως το δάσος είναι χωράφι και το βράδυ στη Βουλή τό 'βλεπε πάλι δάσος..., για τον Πάχτα και τον Γεωργακόπουλο που ξεχερσώσανε τη Χαλκιδική και στέγνωσαν τη λίμνη του Καϊάφα κι ένα σωρό παράξενα κι ανήκουστα!
Σήμερα όμως που σου γράφω, μάθαμε πως ύστερα από τόσα χρόνια έγινε η χώρα όλη μπλέ, φόρεσε τα γαλάζια της και του Κωστάκη τ' όνειρο εβγήκε αληθινό. Ας είναι καλά και γερός να κάνει εκείνα πού 'ταξε. Οι Έληνες και ο Θεός του δώκανε τη δύναμη σωστά να κυβερνήσει. Κακό του κεφαλιού του άμα φανεί αδύναμος και τον επάρουν σβάρνα τα διαπλεκόμενα, τ' αρπαχτικά και τα γεράκια που κράζουν τώρα απελπισμένα...Τώρα θα μου πείς, πως αν άκουγε ο Θεός τα κοράκια, δεν θά ΄μενε γαϊδούρι. Άλλο όμως ο Θεός και άλλο ο Κωστάκης. Και από τη δική του τη μεριά πρέπει να έχει το νού του στους σκοπούς που θα παίζουνε...τα όργανά του. Καταλαβαίνεις τι σου λέω... Στον Πεντοζάλη, στον Καλαματιανό και στον Σαρακατσαναίικο. Προσοχή! Γιατί αλλού βαράν τα όργανα κι αλλού τα πανηγύρια.
Είναι αλήθεια Νιόνιο, ότι ο Κώστας ο Ρέππας στο Βαλτεσινίκο, με δέκα νοματαίους, 300 μέτρα από τη κολώνα της ΔΕΗ, δεν έχει φως στο σπίτι του και τα εγγόνια του διαβάζουνε με το λυχνάρι όπως και στο κρυφό σχολειό; Καλά, εκείνος ο Μήτσος, 20 χρόνια υπουργός, τουλάχιστο για τ' όνομα, δεν του έβανε μιά λάμπα; Είναι αλήθεια ότι ο Γιωργάκης έλεγε στο ντιμπέιτ το μάθημά του από σκονάκια; Αντιγραφή παιδάκι μου; Ο Αντρέας εχόλιασε. Είναι αλήθεια πως τη Καθαρή Δευτέρα γιόμισε το δισάκι του λαγάνες και τις πήγε με το ποδήλατο βόλτα στο τετράγωνο για να τον δούνε στις τηλεοράσεις; Είναι αλήθεια ότι η Διαμάντω είχε ζητήσει να γίνει επίσημη γλώσσα η αγγλική και νά 'χετε τρείς γλώσσες; Μία την ελληνική, μία την αγγλική και άλλη μία γιά γλείψιμο και γι' αναρρίχηση; Είναι αλήθεια πως το ΠΑΣΟΚ έβαλε στο κάστρο της επικράτειας, στον ίδιο καναπέ, τον Στέφανο, τον Αντρέα, τον Μανώλη και τη Μαριώ; Τι μικτό περίπολο ήταν και τούτο δώ παιδάκι μου;
Ο Αντρέας ξεσηκώθηκε: -"Εμένα εκδικούνται", μας είπε, "αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα. Ούτε τη χήρα γυναίκα μου δε βάλανε στα ψηφοδέλτια. Η Μιμή που μου στάθηκε μέχρι το τέλος, έσκασε απ' το κακό της. Είναι κλεισμένη μέσα στο "σπιτάκι" της και δεν θέλει να δεί κανένα. Εμεινε η μισή. Καλά που βρέθηκε η φίλη της η Γαρμπή και την ένωσε πάλι με τον Κώστα και θα ιδεί λιγούλια χαρά".
Καλά παιδάκι μου, η Μαργαρίτα τη Σπάρτη διάλεξε να βγάλει λόγο; Δε σκιάχτηκε τον Καιάδα; Το άλλο πάλι; Τι ήταν κι αυτό που σκέφτηκε η Διαμάντω και ο Κώστας; Ότι μιά βδομάδα δηλαδή, η ΝΔ με τρείς ανθρώπους και τρία αυτοκίνητα, είχε απλώσει τραπέζια όξω από το ταχυδρομείο των πρασινο-φρουρών στο Κουκάκι και κόλλαγαν γραμματόσημα σε κίτρινους φακέλλους; Καλά, μουρλάθηκε η Διαμάντω; Αυτή δέ φαίνεται χαζή. Γιατί τόση κακία; Κάθε φορά που μίλαγε, εβούταγε τη γλώσσα στη χολή. Δέκα μέρες ελύσσαξε με τον Πολύδωρα, αλλάζοντας του Βύρωνα τα λόγια. Εκείνος μίλησε για "μου-τζαχεντίν" και αργόμισθους συμβουλάτορες εκατομμυρίων και αυτή τους έκανε δημόσιους υπάλληλους...
Σε κούρασα παιδάκι μου, αλλά σήμερα είμαστε μαζεμένοι στη μεγάλη πλατεία και βλέπουμε την ορκωμοσία του κουβέρνου. Ούλοι συγκινημένοι. Τρέμουν τα λόγια του Χριστόδουλου. Τρέμει το χέρι του Καραμανλή. Ο Νικήτας, από τη συγκίνηση δεν είδε ούτε τον πρωθυπουργό, ούτε τον Πρόεδρο, ούτε τον Χριστόδουλο και τον έκραξε ο Καραμανλής. Ο Βενιζέλος, την ώρα που παράδινε στον Καραμανλή, έπαθε αγκύλωση. Δε μπόρηγε να γυρίσει το σβέρκο δεξιά και τήραγε απέναντι.
Χολιάσαμε όμως που δεν ήταν μέσα στο κουβέρνο και ο Βύρωνας. Φαίνεται ο Κωστάκης ανοιγοκλείνει τ' αυτιά και τα μάτια σε λάθος χρόνο. Γι αυτό δεν είδε και δεν άκουσε για τον Προκόπη τίποτα και στάθηκε στα παραποιημένα λόγια της Διαμάντως για τον φορτωμένο με αρετές, με γνώσεις, με σοφία, με ιδανικά και με...σταυρούς Πολύδωρα. -"Μακάρι", είπε ο μπάρμπας του ο Εθνάρχης, "να επανέλθει γλήγορα και να επανορθώσει". Γιατι κάποια στιγμή θυμήθηκε φαίνεται την εποχή των βαλκανικών πολέμων και τη σεμπριά των Μακεδόνων με τους Κρητικούς. Περισσότερα όμως δεν είπε.
Ρώτησε όμως ο Αντρέας τον Καραμανλή: -"Πρόεδρε, εσύ που είσαι νομικός, ποιά είναι η γνώμη σου για το Δικαιοσύνης; Ο υπουργός είναι γιός του φίλου σου". -"Γιατί ρωτάς εμένα", του είπε ο Καραμανλής, "και δεν ρωτάς τον φίλο μου;"
Εμείς παιδάκι μου όμως, τον καμαρώνουμε. Είναι ωραίος άντρας. Μάθαμε πως δεν του αρέσουνε οι δίκες και τα δικαστήρια. Ποτέ δεν πάτησε το πόδι του ούτε σε ειρηνοδικείο. Ούτε ξέρει που βρίσκονται τα δικαστήρια και οι φυλακές. Αν ήτανε παιδάκι μου ούλοι οι δικηγόροι τέτοιοι, δεν θά 'χαμε ούτε αστυνομία, ούτε δικαστήρια, ούτε φυλακές. Θά 'χαμε μόνο Υπουργείο Δικαιοσύνης και θά τρωγε ο ένας τον άλλον.
Χαρήκαμε που ο Καραμανλής πήγε στο σπίτι του Εβερτ. Χαρήκαμε που συνόδεψε στην έξοδο του Μαξίμου τον Σημίτη και τον καρτέρηγε να φύγει από το σημείο, που κάναν κάποτε τόπι στο ξύλο τους συνταξιούχους. Δεν είδαμε παιδάκι μου τη Δάφνη καθόλου. Λένε πως τα είχε μαζέψει από την προηγούμενη βδομάδα, αφού έτσι κι αλλοιώς δεν θα έμενε στο Μέγαρο και πως εχόλιασε γιατι έμαθε πως τη γραμμή του μετρό "Σεπόλια - Δάφνη", θα την εκάνουνε "Σεπόλια - Νατάσα"!
Εδώ στον κάτου κόσμο, ακόμα και ο Αντρέας το είχε δηλώσει πως δεν καρτερεί ο γιός του να κερδίσει τις εκλογές με το μπουλούκι που μάζεψε και την Αννούλα να κελαηδάει ανεύθυνα απ' το πρωί ως το βράδυ. -"Πρόεδρε", είχε πει στον Καραμανλή το Σάββατο το βράδυ, "καλορίζικος ο ανηψιός. Ηρθε η ώρα του. Οι αετονύχηδες και τα γεράκια ξεθώριασαν το Κίνημα κι έβαλε ο Σημίτης το γιό μου, να βγάλει το φίδι από τη τρύπα. Ας όψονται αυτοί και η μάνα του. Δεν άκουγες τι φωνάζανε στη συγκέντρωση της Παρασκευής, όταν πήγε ο Σημίτης; ...ο λαός δεν ξεχνά, ποιος μας πήρε τα λεφτά!...".
-"Μακάρι", του απάντησε ο Καραμανλής, " Μακάρι να γίνει αυτό που λές και να δικαιώσει τους κουρασμένους Ελληνες".
Και τώρα Νιόνιο μου που μπήκε ο κάθε κατεργάρης στη θέση του, που ο Γιωργάκης μαδάει τη "μαργαρίτα", που η Νατάσα καμαρώνει τον Κωστάκη, που η Δάφνη λοξοκοιτάει τον Σημίτη, που μάρανε το "πράσινο" κι εχάθη από τη πιάτσα, εύχομαι σ' όλους τους Ελληνες να αγαπείστε, να βρείτε το δρόμο σας και να δουλέψτε ούλοι μαζί, γιατι το νοικοκύρεμα γίνεται μόνο με δουλειά, μυαλό, ήθος και αγάπη. Η Ελλάδα θα καρτερεί, οι Ελληνες θα περιμένουν και οι Γορτύνιοι θα ελπίζουν.
Και μη χολιάμε εμείς οι Πελοποννήσιοι, που δεν έχουμε τούτη τη φορά πολλούς υπουργούς στη κυβέρνηση. Είκοσι χρόνια πού 'χαμε πολλούς, τί καταλάβαμε; Κατάντησαν τη Πελοπόννησο ΣΑΝ ΤΗ ΧΗΡΑ ΜΕ ΤΑ 7 ΟΡΦΑΝΑ !
Σε χαιρετώ και καρτερώ καινούργια χαμπέρια.
Η μάνα σου Ομόρφω.

Ιούνιος 2004
Γράμμα από τον κάτω κόσμο

ΟΥΤΕ... ΝΕΟΧΩΡΙΤΕΣ,
ΟΥΤΕ... ΤΟΥΡΚΟΣΠΟΡΙΤΕΣ !"

Πήρα παιδάκι μου το γράμμα σου και εχαρήκαμε ούλοι οι Γορτύνιοι εδώ στο Κάτου Κόσμο, που είσαστε ούλοι καλά.
Όμως, σ' ούλα τα γράμματά σου παιδάκι μου, εκτός απ' τα καλά νέα, θά 'χεις πάντα και κάμποσα πράματα που μας στενοχωρούνε...
Γράφεις για τα μάγγανα του Φαναριού με το Χριστόδουλο κι είμαστε ούλοι σκασμένοι. Βλέπουμε κάθε βράδυ στις τηλεοράσεις τους ακριβοπληρωμένους ντελάληδες να μαζεύουνε τους ίδιους και τους ίδιους "παντογνώστες" και να σκούζουνε ούλοι μαζί και δεν καταλαβαίνουμε τίποτα. Πας στο ένα κανάλι, σκούζει ένας Κουναλάκης. Πας στο άλλο, σκούζει ένας Ανδρουλάκης. Πας στο τρίτο, σκούζει μία Δαμανάκη. Πας στο τέταρτο, σκούζει ένας Παπαδημούλης. Πας στο πέμπτο, σκούζει ένας Μπίστης. Και από την άλλη αν πας πιο κάτου... σκούζει ένας Μουστάκης για τα δίκια της Εκκλησιάς μας...
Δε λείπουνε, παιδάκι μου κι οι δεσποτάδες απ' τα κανάλια, όπου βγάζουνε τα μάτια τους και στις συνόδους τους βγάζουνε τα άπλυτά τους στη φόρα! Και τι δεν ακούσαμε τελευταία... :"Τράβα παίξε μωρή με τις κούκλες σου" ή "Σκάσε μωρή σουλτάνα του Αιγαίου" ή "Βούλωστο μωρή φαρμακομαρκαλίστρα" και βγήκαμε παιδάκι μου από τα σκουτιά μας. Ούτε στις κακές στράτες τέτοιες κουβέντες.
"Τούρκος" έγινε παιδάκι μου ο Άγιος Πέτρος. -"Θα τον περιποιηθώ, εγώ, τον πατριάρχη", είπε, "όταν τον υποδεχτώ και θα του πώ εγώ ποιες είναι οι ιδιοκτησίες του στη Βόρ. Ελλάδα". Ακόμα κι ο Κολοκοτρώνης ξεσηκώθηκε, παιδάκι μου...: -"Εγώ είμαι μαθημένος από δαύτους", είπε, "μου την έχουνε καϋ-μένη τη γούνα μου από τότε. Στη μεγάλη σφαγή του 1805, που έγινε με την ευλογία και τον αφορισμό από τον πατριάρχη τον Καλλίνικο, που μας αποκα-λούσε ταραχοποιούς, καταραμένους, αναθεματισμένους και αφορισμένους, επειδή ξεσηκωθήκαμε για τη λευτεριά μας, 8 μείνανε από τα 36 πρωτοξάδελφα! Που ακούστηκε, να λέει το Φανάρι πως ο Θεός μας σκλάβωσε κι έβαλε τύραννο το σουλτάνο για τις αμαρτίες μας; Και πως θα πρέπει να σεβόμαστε τις αποφά-σεις του Θεού και νάμαστε ευχαριστημένοι σκλάβοι και ραγιάδες, γιατί μετά θάνατον θα μας ελευτερώσει από την αιώνια κόλαση; Τι να πρωτοθυμηθώ; Ότι το 1828 μετά τη ναυμαχία του Ναυαρίνου έστειλε το Φανάρι στη Μεσσηνία τους επισκόπους της Λάρισας, της Χαλκηδόνας, της Νίκαιας και των Ιωαννίνων, για να μας πείσουνε να προσκυνήσουμε το σουλτάνο;; Εγώ όμως ήμουνα σίγουρος για τη λευτεριά της Πατρίδας, γιατί ο Θεός είχε βάλει την υπογραφή Του. Και σήμερα ακόμα, δεν σκιάζομαι για την Ελλάδα αφού ο Θεός είναι ο εγγυητής και δεν τη παίρνει την υπογραφή Του πίσω". Αυτά κι ένα σωρό ακόμα, είπε ο Γέρος του Μωριά κι έφυγε με σκυμμένο το κεφάλι...
Σε κούρασα παιδάκι μου, θυμάσαι όμως παλιά πως ήτανε ο κόσμος; Ούλοι με το σταυρό στο χέρι πιλαλάγαμε στο Καρδαρίτσι, να βγούμε μπροστά, να φιλήσουμε το χέρι του παπα Βασίλη - που τον έχουμε τώρα κοντά μας - για να πάρουμε την ευχή του. Και σήμερα στο Πάνου Κόσμο, μονάχα στους σεισμούς σταυροκοπιόσαστε. Δε θέλει, λέει, η Μαριέτα το θρήσκευμα στις ταυτότητες, γιατί θα της φάει το γέννημα. -"Εντάξει", της είπε και ο Καραμανλής, "ορκίσου τώρα στο θρήσκευμα που δεν το θέλεις, υπουργός θρησκευμάτων, τράβα και στο Φανάρι να φιλήσεις και το χέρι του πατριάρχη, τράβα μόλις γυρίσεις ν' ασπαστείς και τον Χριστόδουλο κι άμα κιώσεις... έλα να κουβε-ντιάσουμε".
Χάρηκα πολύ, Νιόνιο μου, που η δήμαρχος της Αθήνας, η κυρία Ντόρα, έδωκε χάρη στον Αντώνη το Σαμαρά, που τον είχε καταδικάσει ο πατέρας της σε ισόβια. Μπράβο της. Εμείς δεν ξέραμε ότι δίνανε και οι δήμαρχοι χάρες. Νομίζαμε πως μόνο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορούσε. Αλλά και αυτό καλό είναι, αφού έλυσε η δημαρχίνα τα χέρια του πρωθυπουργού και όπως είπε, θα βάλει τον Αντώνη στο ψηφοδέλτιο της Ευρωβουλής. Είναι καλό και χρήσιμο παιδί ο Αντώνης...
Χάρηκα ακόμα που θα πάει για βουλευτής και η άλλη τσούπα του Μητσοτάκη. Τη ζηλεύω παιδάκι μου αυτή την οικογένεια. Ο πατέρας επίτιμος πρόε-δρος της Ν.Δ., ένα παιδί και δυό τσούπες βουλευτές, να βάλουνε και τη Μα-ρίκα σ' ένα πόστο στη Βουλή και νά 'σαστε παιδάκι μου καλά και να τους καμαρώνετε!
Χαρήκαμε επίσης που ο Αλογοσκούφης έχει εταιρεία μελετών με τον Χριστοδουλάκη και παλεύουνε για του φτωχού το δίκιο. Χαρήκαμε και για τον "Καλατράβα" που άρχισε να περπατάει καθώς και για τα εισιτήρια της τελετής έναρξης των Ολυμπιακων Αγώνων που θα έχουνε μόνο 900 ευρώ! Μα και για το ΕΚΑΣ χαρήκαμε που από 20 έγινε 30 ευρώ και θα χορτάσουνε οι φτωχοί ψωμάκι, όπως και για τον καφέ που από 2 ευρώ, στους Ολυμπιακούς θα έχει 8 ευρώ και τα ξενοδοχεία από 70 θα έχουν 700 ευρώ!!!
Έτσι, παιδάκι μου. Να ιδεί μια ακριβή μέρα η χώρα μας και να εισπράξει όσα αξίζει, αν αξίζει, και αν έχει ο κόσμος να πληρώσει. Τώρα θα μου πείς, μπορεί να χολιάσουνε μερικοί και δε ματάρθουνε και χάσουμε τον τουρισμό μας, γιατί από τώρα ακούγονται κάτι σκουσμάρια, ότι θα πέσει, δηλαδή, πείνα μετά τους Ολυμπιακούς...
Μην το παίρνετε, παιδάκι μου, κατάκαρδα. Η Ελλάδα έχει "χορτάσει" από πεινασμένους και είναι συνηθισμένη. Να βάλει μονάχα ο Θεός το χέρι Του, να τα βρούνε ο Βαρθολομαίος με το Χριστόδουλο (αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος απ' άκρη σ' άκρη... ) και να χωνέψει το Φανάρι, ότι οι Έλληνες δεν ήτανε, δεν είναι και δεν θα γίνουνε ποτέ, ούτε... νεοχωρίτες ούτε... τουρκοσπορίτες!
Με πολλή αγάπη, η μάνα σου.

 
 
Αύγουστος 2004
Γράμμα από τον κάτω κόσμο

Ου γάρ οίδασι τι ποιούσι...

Δε ξέρεις πόσο χάρηκα παιδάκι μου, που ακόμα και στα όνειρα βρεθήκαμε μαζί στο Καρδαρίτσι. Γράφεις πως το όνειρο μας ήθελε μαζί, μα μήπως το ίδιο δε θέλαμε κι εμείς; Ξερεις πόσες φορές, άλλοτε μοναχή μου κι άλλοτε με τον πατέρα σου, γυρίζουμε στο Καρδαρίτσι εκεί που ζήσαμε, που γελάσαμε, που κλάψαμε, που πονέσαμε και που ποτέ δε λησμονήκαμε;
Γράφεις για τους 500 νοματαίους του '49 και σήμερ' απομείνανε μονάχα τριάντα. Σωστή ερημιά! Μα μη χολιάς... Δε φταίει κανείς... Η φτώχεια, οι πόλεμοι και οι κακοί μας πολιτικοί φταίνε.. Εσείς τα παιδιά εσκαπετήκατε στα διάσελα για να ζήστε καλύτερα, αφού δεν είχατε χορτάσει τη μπομπότα, δεν είχε ο κώλος σας βρακί και πιλαλάγατε ξυπόλητα μές στις αφαλαρίδες.
Σιγά-σιγά φύγαμε κι εμείς και σήμερα στη Γορτυνία μας, γράφει η "Γορτυνία" πως δε γεννιούνται πιά παιδιά, πως δεν ακούγονται πιά κλαρίνα και κιώσαν τα συμπεθεριά, οι γάμοι και οι αρραβώνες. Κι αυτό που ακούγεται συχνά, είναι η καμπάνα του παπά για κάποιον που χωρίς αποσκευές τραβάει για τον κάτου κόσμο...
Ας μη μιλάμε άλλο γι αυτό, γιατι όπως και σείς έτσι κι εμείς, γιορτάζουμε, ξενυχτάμε και καμαρώνουμε τους ήρωες της Εθνικής μας, τα παλληκάρια μας που δόξασαν τη χώρα μας και γινανε πρωταθλητές Ευρώπης. Απίστευτο κι όμως αληθινό! Είδαμε όλους τους αγώνες σε μεγάλες οθόνες πού 'χανε βάλει στη πλατεία Παραδείσου, απέναντι από το πάρκο των θεών του Ολύμπου και κάθε φορά που έπαιζε η ομάδα μας, εκείνοι βρισκόσανται κοντά της. -"Μη σκιάζεστε", μας είπε ο Αγιος Πέτρος. "Τα ελληνικά δοκάρια φυλάγονται από τους θεούς. Οι 11 από τους 12 παίζουνε με τους παίχτες και ο 12ος με τον προπονητή στον πάγκο. Δε βλέπετε τα σούτ που κάνει ο Φίγκο; Βλέπει το τέρμα 4 μέτρα αριστερά και ο Ρονάλντο 4 μέτρα απάνου. Σουτάρουν στον αέρα. Απόψε με τους παίχτες μας, είναι οι θεοί του Ολύμπου".
Μπράβο, παιδάκι μου. Οι παίχτες μας συνάντησαν το Λεωνίδα. Τον Γερμανό προπονητή, τον Οτο τον Ρεχάγκελ, που πάντρεψε του Ελληνα τη ψυχή με του Γερμανού τη πειθαρχία κι αλώνισε ούλα τα θεριά και διάλυσε τ' αστέρια της Ευρώπης. Μια χούφτα Ελληνες, όπως παλιά, τα βάλανε με τρακόσια εκατομμύρια και πήρανε το Κύπελλο και βγήκανε πρώτοι στην Ευρώπη.
Να γιατί, ο Γέρος του Μωριά δεν καταλάβαινε τίποτα σαν έκαμε γιουρούσια.
Κι ενώ παιδάκι μου, οι γίγαντες αυτοί που μεγάλωσαν στις αλάνες, πού 'δωσαν αίμα και ψυχή και δόξασαν τον τόπο, που μπήκαν σ' όλων τις καρδιές, που πλημμυρίσανε τα γήπεδα και γιόμισαν τις στράτες της Αθήνας, καρτέρηγαν να τους υποδεχτείτε με μπάντες, με στεφάνια ελιάς, με σήμαντρα και με τραγού δια, τους κλείσατε μέσα σ' ένα αυτοκίνητο κι έκαναν 4 ώρες να φτάσουνε στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Τους κρύψατε μέσα στον κόσμο. Ο κόσμος δεν ύθελε να δή τ' αχαμνά μυαλά και τους αμολόητους οργανωτές. Ηθελε να δή ξεκάθαρα τους παίχτες μας και να τους χειροκροτήσει. Δε μπόρεσαν όμως οι κυβερνήτες σας, οι πρόεδροι και οι στρατηγοί, οι υπουργοί και τα συμμαζωτάρια, ν' ανοίξουν έναν διάδρομο να μπεί η Εθνική μας. Κι όταν με δυσκολία φτάσανε απάνου στην εξέδρα και σήκωσαν στο κόσμο, που τους χειροκρόταγε από χαρά, τα χέρια, συνέβη το πρωτάκουστο. Ο ακατάλληλος για την υποδοχή, ο διάσημος Κωστάλας, ετόλμησε να πεί ο φτωχός στους ήρωες: "Καθήστε όλοι κάτω!". Ενόμιζε ο φουκαράς πως παρουσίαζε μπαλέτο και χορούς στο πάγο. Σε ποιους τα λές ρε άχρηστε; Θα είσαι εσύ ορθός και η δόξα καθισμένη; Αντί να είσαι εσύ γονατιστός και η δόξα στον αέρα;
Ετήραξα, Νιόνιο μου, τον Ζαγοράκη στα μάτια όταν κάθησε κάτω κι έσκασα απ' το κακό μου. Εδιάβασα στα μάτια του: "Αυτή είναι η υποδοχή; Δε φτάνουν όσα μας έκαναν 4 ώρες τώρα, μας φέρανε δώ για να μας καθίσουνε κάτω και να βγάλουμε το σκασμό;"
Ένα μονάχα έχω να πώ στον αρχηγό και τα παλληκάρια μας. Οι χριστιανοί του κάτου κόσμου ζητάνε από τους ήρωες συγγνώμη. Οι άχρηστοι και τ' αχαμνά μυαλά θα κιώσουνε. Θα τους αποβάλλει ο ίδιος ο λαός κι απ' ό,τι καταλάβαμε και στην υποδοχή τους ψιλογιουχάρισαν. Και μπράβο του, του Ορφανού, που όταν τον ρώτησαν γιατί γιουχάρει ο κόσμος, απάντησε: "Ο κόσμος έχει αισθητήριο". Ναι, κύριε υπουργέ, σωστά, πολύ σωστά το λέτε. Ο κόσμος έχει αισθητήριο, παραδεχτείτε όμως ότι οι οργανωτές και το κουβέρνο έχουν αναισθητήριο.
Καλά που έσωσε - όσο γινότανε - το κύρος μας, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, που γνώριζε όχι μόνο ομάδες, παίχτες κι επιδόσεις αλλά ακόμα και ονόματα και ο θρυλικός παρουσιαστής μπρίζα τον φώναξε τον Βρύζα.
Σε κούρασα παιδάκι μου, μα τέτοια γεγονότα γίνονται κάθε 100 χρόνια. Αλλά φαίνεται, πως την ώρα που Εθνική παλεύει με τρακόσια εκατομμύρια και τα κερδίζει, οι χαραμοφάηδες δε μπόρεσαν να τους υποδεχτούνε.
Το "ΑΘΗΝΑ 2004" ιδιόκτητο. Μήτ' ένα καλό λόγο, μήτ' ένα κλωνάρι ελιάς, μήτ' ένα μπλουζάκι δε κυκλοφόρησε. Όχι σαν τον Καρπετόπουλο και τον Πανούτσο στην ΕΡΤ, που κάθε βράδυ αλλάζανε μπλουζάκια και μηνύματα.
Αμ το άλλο; Που οι Ολυμπιακοί κύκλοι του Παναθηναϊκού Σταδίου ήταν "αόρατοι"; Κι ούτε μια λέξη για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και όταν φωνάζαμε στο τέλος και αναρρωτιόμαστε γιατί, ο Αγιος Πέτρος ακούστη απ' τα μεγάφωνα να λέει: "Πάτερ άφες αυτοίς, ού γάρ οίδασι τί ποιούσι!"
Η Ελλάδα όμως, παιδάκι μου, δεν είναι ακόμα έτοιμη να υποδεχτεί παγκόσμια και πανευρωπαϊκά γεγονότα. Εσείς σαν Γορτύνιοι νά 'στε διπλά περήφανοι γιατι ο Παγγορτυνιακός βγήκε πρωταθλητής Αρκαδίας κι έφερε γούρι στους Πρωταθλητές Ευρώπης.
Καρτερώ νέα σου και μη μου θυμώσεις για τούτα που σού 'γραψα.
Σε φιλώ, η μάνα σου η Ομόρφω.

Μάρτιος 2005
Γράμμα από τον κάτω κόσμο

ΜΑΣ ΤΑ ΔΑΝΕΙΣΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ

Επήραμε, Νιόνιο μου, τα γράμματά σου, διαβάσαμε και τα κάλαντά σου κι ευκόμαστε κι εμείς με τη σειρά μας χρόνια πολλά σ' ούλια τη Γορτυνία.
Χολιάσαμε παιδάκι μου για κείνους που χορεύανε δίπλα από τους πεθαμένους, στην Ασία, και λέγανε οι ξετσίπωτοι εκείνα που λέγανε. Το ίδιο χολιάσαμε και σκάσαμε που οι τηλεμαραθώνειοι νοιάζονται μόνο για τους ξένους. Τσουνάμι, Unicef, Αφγανιστάν, Ιράκ κ.λ.π., και καλά κάνουνε. Για τους δικούς μας σεισμόπληκτους όμως δε δίνουνε δεκάρα. Γιατί παιδάκι μου; Φταίνε που γεννηθήκανε Έλληνες; Ή μήπως δεν σας αφήνουνε οι "μεγάλοι" που σας κυβερνάνε;
Δε κλείνουμε μάτι τούτες τις μέρες απ' αυτά που βλέπουμε στη τηλεόραση. Γιομίσανε τα κανάλια στον απάνου κόσμο βογγητά και σκάνταλα από τη Σουλτάνα της Αθήνας, τη Ντόλυ του Αιγαίου, την Τάγκα του βορρά, τη γκόμενα του νότου, τους Γιουσουφάκηδες, τους ανακριτές, τους πρωτοδίκες και το Διάβολο που χορεύει τσάμικο στης Θέμιδας τ' αλώνι. Ντροπή παιδάκι μου, ντροπή!
Ο Άγιος Πέτρος ετοιμάζει κανούργιες ψησταριές και σούβλες για την υποδοχή τους στη κόλαση!
Γελάσαμε όμως με τη ψυχή μας που μού 'γραψες για τα βάσανα του μετανάστη - του Γιωργάκη - και τους σταυρούς του "μαρτυρίου" του Κωστάκη και του Κυριάκου. 'Εσκασε ο πατέρας σου απ' τα γέλια πού 'γραψες πως σε σπουδάσαμε στα καλύτερα σκολειά και σε μεγαλώσαμε με του πουλιού το γάλα...
Ηθέλαμε παιδί μου αλλά δεν ημπορήγαμε. Πόλεμος, κατοχή, αντάρτικο... Σκοτάδια ολούθε και τα ρέματα γιομάτα σκοτωμένους. Τα κοράκια είχαν γιορτές σ' ούλα τα πλάγια καλοπερνάγανε από τα τόσα κουφάρια... Ούτε μιά πλοχεριά αλεύρι στη κασέλα, το σκαφίδι ανάσκελα, τ' αμπάρι αδειανό και μόλις ενύχτωνε γυρίζαμε μέσα στο σπίτι με τη λάμπα σαν τα φαντάσματα. Μια φορά, δούλεψε ο πατέρας σου 15 μέρες απ' το μπονώρα μέχρι που νύχτωνε, στου ......Θόδωρου. Τού 'φτιασε δυό μπαλκόνια και πήραμε 15 οκάδες αραποσίτι. Το πήγε η αδερφή σου η Σοφιά, 13 χρονώ τότε, στου Ζούπα το μύλο ζαλιά, τ'άλεσε και το 'φερε σπίτι. Τ' άφηκε απάνου στ' αμπάρι και πήγαμε μαζί στη Τρανή Βρύση για νερό. Μόλις γυρίσαμε μας τό 'χανε παρμένο. Έβαλα τα σκουσμάρια και τράβαγα τα μαλλιά μου. Βγήκε στο μπαλκόνι κι η κουμπάρα η Γιωργούλα και μου είπε πως το κλέψανε ο Γιώρης και ο Γιάννης............ Τους είδε που βγαίνανε από το σπίτι. Το βράδυ, μόλις εγύρισε ο πατέρας σου από τη Κάπελη και του το είπα, άρπαξε το ντουφέκι και καλά που ήσαντε στο σπίτι η κουμπάρα η Γιωργούλα και η φιλενάδα μου η Σταυρούλα του Μούστου και τον αμποδήκαμε. Θα τους είχε σκοτωμένους στο παραγώνι και θα μας κλείνανε το σπίτι μας. Πολλά ηθέλαμε για τα παιδιά μας, Νιόνιο μου, μα δεν ημπορήγαμε. Εγώ ούλια την ημέρα ήμουνα με τα χτένια, τη ρόκα, τη δρούγα και τ' αδράχτι στο χέρι για να σας πλέξω κανα ζιλέ να μη πουντιάστε. Το χιόνι στο βαρύ χειμώ-να το 'στρωνε μέσα στη σάλα του σπιτιού γιατί έπαιρνε ο αέρας τη φτερίνη και πέρναγε κάτου από τις πλάκες....
Χαρήκαμε ούλοι μας το Σάββατο την εκπομπή του Σπύρου του Παπαδόπουλου που είχε καλεσμένους τον Παναγιώτη τον Μυλωνά και τον παπα-Χρήστο τον Κυριακόπουλο απ' το Περδικονέρι. -"Τηράτε", μας είπε ο Άγιος Πέτρος, "εσείς οι Γορτύνιοι το αηδόνι της λεβεντογέννας Γορτυνίας, τον φορτωμένο με αρετές κι Ελλάδα παπα-Χρήστο! Καμαρώστε τον!". Πολύ χαρήκαμε παιδάκι μου. Είναι πολύ τρανό και πολύ μεγάλο νά 'χεις στη μία τηλεόραση τον παπαΧρήστο να τραγουδάει λεβέντικα "στου παπα Λάμπρου την αυλή" και στην άλλη το γεροπόρνο της περιοχής σας βουτηγμένο στο βούρκο...!
Μάθαμε επίσης πως ο Καποδίστριας θέλει να βγάλουνε τ' ονομά του από τους δήμους, γιατι έμαθε πως οι "Καποδιστριακοί δήμοι" δε πάνε καλά. -"Ποιος με ρώτησε εμένα", είπε, "να τους ονομάσουνε πασοκικούς δήμους και όχι καποδιστριακούς. Εκείνοι το αποφάσισαν. Εγώ υπηρέτησα τη πατρίδα μου σεμνά και με το αίμα μου. Εκείνοι γιομίσανε τους δήμους αντιδημάρχους, προέδρους, αντιπροέδρους, συμβούλους, ειδ. συμβούλους, παρασυμβούλους και τα χωριά αδειάσανε. Όσοι μείνανε κορακιάζουνε για ένα ποτήρι νερό, ψάχνουνε για γιατρό, ψά-χνουνε γι αστυνόμο και μαραζώνουνε στα γεράματά τους". Δε ξέρω παιδάκι μου. Άς κάνουν ό,τι θέλουνε, ό,τι τους φωτίσει ο Θεός.
Και τώρα σού 'χω κι εγώ, Νιόνιο, μία έκπληξη... Προψές το βράδυ, αποφασίσαμε με τον πατέρα σου να πάμε μιά βόλτα στο Καρδαρίτσι! Εφτάσαμε με μία ώρα νύχτα και πήγαμε στη πλατεία της εκκλησιάς. Στον Αη Νικόλα. Κάτου από το καμπαναριό καθόσαντε στο τουράκι οι Άγιοι του χωριού κι είχανε στη μέση τη Παναγιά του Κάστρου και κουβεντιάζανε. Ο Αη Νικόλας, ο Αη Γιώρ-γης, ο Αγιος Κωσταντίνος και η Αγία Παρασκευή μας καλωσορίσανε με αγάπη και μας ρωτήσανε σε τι θα μπορήγανε να μας βοηθήκουνε. -"Μας γράφει το παιδί μας από την Αθήνα πως από 500 μείνανε 50". -" Καλά σας γράφει", μας είπε ο Αη-Νικόλας. "Θα 'ρθει μαζί σας η Αγία Παρασκευή και θα σας πάει από σπίτι σε σπίτι. Τώρα θα κάθονται ούλοι στο παραγώνι. Αρχίσαμε απ' τα Γιουτσέϊκα και κιώσαμε στου δάσκαλου του Αναστόπουλου, στου Ρίβλου:
Στου ΓΙΟΥΤΣΟΓΙΩΡΗ 3, στου ΤΣΙΟΥΜΠΡΟΓΙΩΡΗ 2, στου ΘΟΔΩΡΟΓΙΑΝΝΗ 2, στου ΠΑΡΑΣΚΕΥΑ 2, στου ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΓΙΩΡΗ 2, στου ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ 2, στου ΤΣΙΕΛΟΚΩΣΤΑ 2, στου ΚΩΣΤΑΝΤΑΡΑ 2, στου ΠΑΝΟΥ ΤΟΥ ΧΑΡΛΑΜΗ 3, στου ΠΑΘΙΑΚΟΥ 2, στου ΘΟΔ. του ΘΟΔΩΡΟΓΙΑΝΝΗ 2, στου ΓΙΑΝΝΑΡΟΥ 1, στου ΚΑΛΟΓΕΡΑ 2, στου ΚΟΤΡΩΤΣΟΥ 3, στου ΠΕΤΣΑ 3, στου ΤΣΙΩΚΟΥ 1, στου ΑΡΙΣΤΟΥ 2, στης ΒΑΣΙΕΝΑΣ 2, και στου ΚΙΤΣΙΑΡΕΛΗ 2. -"Σύνολο κατοίκων 40", είπε ο Άγιος. 20 γυναίκες και 20 άντρες. Τρείς μέχρι 30 χρονών, τρείς από 30 μέχρι 50, πέντε από 50 μέχρι 70 και 29 από 70 και πάνω. Το 1988, ο συγγενής σας ερευνητής και παιδίατρος Νίκος Δουρίδας, μιλώντας στην αίθουσα της Παναρκαδικής για την ιστορία του χωριού είχε πεί: "Το χωριό μας στην απογραφή του 1907 είχε 489 κατοίκους, το 1920 είχε 468, το 1928 είχε 455, το 1971 είχε 191 και σήμερα 1988 μονάχα 100. Η μετανάστευση γιγαντώθηκε το 1920 και ολοκληρώθηκε το 1970. Είμαι όμως βέβαιος πως τα χωριά μας, χάρις στην αγάπη και την πίστη των Γορτυνίων, θα επιβιώσουνε και στους επόμενους αιώνες." -"Μακάρι", μουρμούρισε ο Άγιος, "να βγή ο γιατρός σωστός". Μακάρι είπαμε κι εγώ με τον πατέρα σου και ζητήσαμε να γίνει και μιά αναφορά και για τα κλεισμένα νοικοκυριά. Η Αγία Παρασκευή έδωκε ένα χαρτί στον Αη-Νικόλα κι εκείνος διάβασε: ΠΕΠΕΛΗ, ΜΠΟΓΙΑ, ΤΣΟΥΡΟΓΙΑΝΝΗ, ΚΕΦΑΛΑ, ΚΑΠΟΓΙΑΝΝΗ, ΓΙΟΥΤΣΟΜΗΤΣΟΥ, ΖΟΥΠΑ, ΛΑΦΑΤΖΑΝΗ, ΤΣΙΟΥΜΠΡΟΚΩΣΤΑ, ΚΑΠΑΡΔΑΚΗ, ΚΙΟΥΛΟΥ, ΚΟΥΝΑ, ΚΑΠΕΡΩΝΗ, ΑΡΜΗ, ΠΑΝΑΗ, ΤΣΙΟΥΦΤΗ, ΣΟΦΙΑΣ, ΠΑΛΛΗΚΑΡΗ, ΜΠΟΥΛΟΥΤΣΟΥ, ΠΕΤΡΑΙΝΑΣ, ΜΑΡΙΑΣ, ΑΡΑΠΗ, ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ, ΛΙΑΡΟΥ, ΠΛΗΓΟΥΡΗ, ΣΤΡΑΒΟΜΑΡΙΑΣ, ΚΟΛΟΒΕΛΩΝΗ, ΣΠΥΡΟΥ, ΤΑΣΙΕΛΟΥ, ΠΛΑΤΣΙΑΡΑ, ΡΑΒΑΖΟΥΛΑ, ΚΙΤΣΙΑΡΕΛΗ, ΚΟΥΤΣΟΓΙΩΡΗ, ΜΟΥΣΤΟΥ, ΠΑΝΑΓΟΝΙΚΟΥ, ΣΤΡΙΦΤΗ, ΝΕΟΚΛΗ, ΠΛΙΑΚΑ, ΑΝΤΩΝΟΓΙΑΝΝΗ, ΧΑΡΛΑΜΗ, ΑΡΒΑΝΙΤΟΓΙΑΝΝΗ, ΑΡΒΑΝΙΤΟΒΑΣΙΛΗ, ΤΡΟΧΑΝΗ, ΣΤΑΘΟΓΙΩΡΗ, ΝΤΟΥΖΕΝΗ (εδώ δακρύσαμε και οι δυό), ΦΩΤΟΓΙΑΝΝΗ, ΚΟΥΦΟΥ, ΑΝΤΡΕΑ, ΛΙΟΥΛΙΟΥ, ΒΕΛΟΥ, ΜΟΥΤΣΙΑΛΟΥ, ΜΠΟΥΣΝΤΡΗ, ΠΡΕΦΑ, ΚΛΟΥΦΑ, ΠΕΡΙΚΛΗ, ΧΡΙΣΤΑΡΑ, ΓΥΦΤΟΚΩΣΤΑ, ΓΑΛΑΝΗ, ΜΠΑΧΟΥ, ΚΟΥΤΣΟΥΡΑΚΗ, ΜΑΣΤΟΡΟΝΙΚΟΥ, ΘΟΔΩΡΑΚΑ, ΓΙΑΝΝΙΚΟΥ, ΚΛΑΠΑΥΤΗ, ΠΑΤΣΙΑΓΟΥΡΑ, ΔΑΣΚΑΛΟΥ ΤΣΙΚΑ, ΤΣΙΟΥΓΚΑΚΟΛΑΚΗ, ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΗ, ΤΥΡΟΓΙΑΝΝΗ, ΔΗΜΟΣΤΕΝΗ, ΑΛΕΞΟΓΙΑΝΝΗ, ΟΥΡΑ-ΝΙΑΣ, ΠΑΠΑ-ΒΑΣΙΛΗ και ΔΑΣΚΑΛΟΥ ΑΝΑΣΤΟΠΟΥΛΟΥ.
"74 κλειστά και 19 ανοιχτά. Το 20%", είπε ο Αη-Νικόλας και αναρωτήθηκε ποιος θα βαρεί σε λίγο τη καμπάνα... -"Να πείτε του παιδιού σας στην Αθήνα, να βρεί τους κυβερνώντες, δικούς μας και ξένους, που μας ελησμονήκανε και διαλύσανε τον τόπο και να τους πεί πως ΤΑ ΑΓΙΑ ΧΩΜΑΤΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΤΑ ΚΛΗΡΟΝΟΜΗΣΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΜΑΣ, ΜΑΣ ΤΑ ΔΑΝΕΙΣΑΝΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ και οφείλουνε να τα προστατέψουν".
Τους φιλήσαμε το χέρι, κάναμε το σταυρό μας και γλήγορα σκαπετήκαμε στη τρώκλα του Βέλου για να προκάνουμε να φτάσουμε στον κάτου κόσμου προτού χαράξει.
Καρτερούμε νέα σου. Οι γονείς σου Ομόρφω και Γιώρης.

 
 
Αύγουστος 2005
Γράμμα από τον κάτω κόσμο

ΣΤΕΙΛΤΕ ΤΟΝ
ΠΑΠΑ-ΤΣΑΚΑΛΟ ΣΤΗ ΡΑΦΗΝΑ

Μού 'κανες παιδάκι μου παράπονα γιατί έχεις να πάρεις γράμμα μου καιρό. Δίκιο έχεις. Δεν ήθελα όμως να σε στενοχωρέσω με κείνα που θα σού 'γραφα γιατί δω κάτου έχουμε χάσει το μπούσουλα από τα παράξενα που γινόνται ευτού πάνου. Δε προκάνουμε να συνέλθουμε από το πρώτο κακό χαμπέρι και μας έρχεται το δεύτερο κατακούτελα. Γι αυτό άργησα Νιόνιο μου να σου γράψω.
Καλά, εκείνος ο Καραμαλάκος, δεν ήξερε ότι θα κυβερνούσε; Εκείνος παιδάκι μου είναι σα ν' άνοιξε σούπερ μάρκετ κι έκανε εγκαίνια χωρίς στελάχη και Δ.Ε.Η., μ' ελάχιστα προϊόντα και πολλά ταμεία. Στέκονται παιδάκι μου τέτοια μαγαζιά; Δε βλέπει πως η παρέα που διάλεξε να σας κυβερνήσει δε ξέρει που πάν' τα τέσσερα; Δε βλέπει τα κατορθώματά τους; Δε βλέπει ότι αυτός έχει τη κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ την εξουσία;
Εγίνατε παιδάκι μου ρεντίκολο με την απογραφή του "ροκά", με τον "βασικό μέτοχο" του Προκόπη, με το τέλος της ανεργίας από τον Πάνο, με το τέλος των κλοπών και των ληστειών απ' το κοπέλλι και σα να μην έφταναν ούλα τούτα, σας βγήκε τώρα και ο σοφός της Ανάπτυξης!
Και τι σας είπε ορθώνοντας τ' ανάστημά του; (1,51m): -"Επειδή η κυβέρνησή μας δεν μπορεί να χτυπήσει το λαθρεμπόριο των καυσίμων λόγω απειρίας και ανοργανωσιάς, για το καλό σας θα διπλασιάσουμε τη τιμή του πετρελαίου θέρμανσης, θα πληρώνετε το διπλάσιο και η κυβέρνησή μας θα σας τα επιστρέψει στο ακέραιο. Δε ξέρω σήμερα πώς και πότε", είπε ο σοφός, "μόλις όμως το μάθω θα σας το πώ". Στείλε μου παππούλη την ευκή. Να σου πεί ο παπάς στ' αυτί κι ο διάκος στο κεφάλι, μουρμούρισε όλη η Ελλάδα....
Πού θα τα βρούνε ρέ, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, η φτωχολογιά, να σου πληρώσουνε εσένα τα διπλά, να σε δανείσουν δηλαδή; Είσαι με τα καλά σου; Ξέρεις τι λές; Εσύ θα μας αναπτύξεις;
Εγώ ήξερα παιδάκι μου, πως τη καρέκλα της κάθε κυβέρνησης τη πριονίζουνε οι αντιπολιτεύσεις. Τώρα φαίνεται που δεν υπάρχει αντιπολίτευση, τη πολυθρόνα του Καραμαλή, που κάθεται ήσυχος κι απολαμβάνει την εξουσία, αποφασίσανε να τη πριονίζουνε τα δικά του συμμαζωτάρια που δεν ιδρώσανε ποτέ.
Προψές μάθαμε πως φέρατε έναν Ροναλντίνιο, για να τραβήξει ένα μπαλάκι από τη κληρωτίδα για το πρωτάθλημα και δώκατε γι αυτά τα 5' τρακόσιες χιλιάδες ευρώ και διακόσιες για τα έξοδα της γιορτής. 170 εκατομμύρια....Ούτε κλεμμένα να τά 'χατε παιδάκι μου. Κι όταν ρωτήσανε τον πρόεδρο, τον "μέγ' Αλέξαντρο", "Γιατί;", απάντησε πάνου απ' τ'άλογό του: -"Μη λαϊκίζετε. Τα λεφτά δεν είναι της ΕΠΑΕ, είναι των χορηγών!". Είναι κουβέντα αυτή παιδάκι μου; Οι χορηγοί δεν είναι Έλληνες; Οι σεισμόπληκτοι δεν είναι Έλληνες; Οι άνεργοι δεν είναι Έλληνες; Η Εθνική Ελλάδος δεν είναι Έλληνες; Πότε επιτέλους θά 'χετε τη κυβέρνηση που αξίζετε;
Ο μπάρμπας του Καραμαλάκου έχει σκάσει απ' το κακό του! Δε θέλει ν' ακούει για δαύτον κι αναρωτιέται: -"20 χρόνια στην αντιπολίτευση δε μάθανε τίποτα; Πού πάνε ξυπόλητοι στ' αγκάθια;". -"Μη στεναχωριέσαι Πρόεδρε", του απάντησε ο Αντρέας, "δεν έχει αντιπολίτευση ο ανηψιός σου. Ο Γιωργάκης παίζει τις σιομάδες".
Για τα μόνα πράματα, παιδάκι μου, που ενδιαφερθήκανε, ήταν να σβύσουνε τα 33 τρισεκατομμύρια του Χρηματιστηρίου, να ενισκύσουνε την ασυλία των πολιτικών, να παλέψουν για 3300 ευρώ το μήνα γι αυτούς που...δεν ψηφίσατε, πήγαν τα τσιγάρα του εργάτη από 0,80 σε 1,40, αυξήσανε τον ΦΠΑ, βελτίωσαν τις ληστείες και τις διαρρήξεις και τώρα, πρίν ληστευτεί η γερόντισσα, τρώει κι ένα...μπερντάκι! Τον ΛΑΦΚΑ θα τον δώκουνε μόλις πεθάνουνε οι μισοί συνταξιούχοι. Και τώρα άλλη μούρλια..., το 8ωρο θα γίνει 12ωρο και τις 4 ώρες θα τις παίρνετε σε είδος ή σε ανοιχτές παλάμες!
Το μόνο καλό, φαίνεται, που θα κάνουν, είναι να γιγαντώσουνε τις τράπεζες, να φαλιρίσουνε το ΙΚΑ και να πεθαίνετε ομαδικά για λιγότερα έξοδα! Και σείς καλά, θα πεθάνετε... Εμείς παιδάκι μου πού θα σας βάλουμε; Πού θα φιλοξενήσουμε τόσο κόσμο; Καλά που σ' αγόρασα, Νιόνιο μου, εκείνη τη γκαρσονιέρα!
Ο Καραμαλάκος, παιδάκι μου, θα πέσει σαν το Χότζα. Ο Χότζας όμως έκοβε μόνος του το κλαρί που πάταγε. Εκείνου τώρα του το κόβει η παλιοπαρέα. Δε ρωτάς παιδάκι μου εκείνον τον Βύρωνα... Αυτός θα ξέρει που το πάνε. Δύσκολο όμως γιατι είναι φίλος του Καραμαλάκου. Τώρα θα μου πείς, φίλος και τον έχει στον πάγκο; Όπου αγαπάει παιδεύει. Κι έχει τη ξαδέρφη της καρδερίνας - τη Μαριέτα - να κελαηδάει στο Παιδείας και να συχνοφταρ-νίζεται; Αλλά πάλι σκέφτομαι πως δεν θα σου πεί τίποτα γιατι ο Βύρωνας είναι σοβαρός. Το πολύ-πολύ να σου πεί αυτό που είπε του Καστανίδη στη Βουλή με τον μάρτυρα του δικαστηρίου: -"Δεν άκουσα κύριε πρόεδρε..., δεν θυμάμαι κύριε πρόεδρε...,δεν κατάλαβα κύριε πρόεδρε...".
Μη σε κουράζω Νιόνιο μου άλλο. Μακάρι να τα προκάμει ούλα ο Καραμαλάκος και να μην του αλλάξει τα... πετρέλαια ο Σιούφας. Γιατι αν θα του τα αλλάξει τούτη τη φορά, ο Έλληνας δεν θα ξαναπατήσει στη κάλπη. Θα πάει για βρούβες στα χωράφια και δεν θα βρούνε ούτε τη δική τους ψήφο μέσα στη κάλπη. Τέλος, κάντε παιδάκι μου και καμμιά λιτανεία. Ξεματιάστε τον Σιούφα, φτύστε τον Παυλόπουλο, τραβάτε σε καμμιά γύφτισσα τον Αλογοσκούφη να του διώξει τα μάγια και στείλτε τον παπα Τσάκαλο για ευκέ-λαιο στη Ραφήνα. Δε ξέρεις καμμιά φορά…Μπορεί να φτιάσουνε τα πράματα.
Να δώκεις συγχαρητήρια παιδάκι μου στο δήμαρχο-γιατρό σας για τη ξέλαση του θέρου στου Κορώνη. Μάθαμε ότι είχε μεγάλη επιτυχία κι έβγαλε ο δήμαρχος το ψωμί της χρονιάς του. Κάτι θα ξέρει αυτός. Κάλλιο γαϊδουρόδενε παρά γαϊδουρογύρευε. Είσαστε τυχεροί, γιατί πέρα από δήμαρχο έχετε και πανταχού παρόντα το γιατρό σας!
Νιόνιο, να μη λησμονήκετε να 'ρθείτε ούλοι το καλοκαίρι στα χωριά μας και να δώκεις πολλούς χαιρετισμούς στην εξουσία και σ' ούλους τους Γορτύνιους. Καρτερώ νέα σας.
Η μάνα σου η Ομόρφω.

"Η Μαστοριά των Πωλήσεων"
Το καινούριο βιβλίο του Διονύση Δουζένη

Μπολιασμένος απ' τα γεννοφάσκια του με την τέχνη των πωλήσεων είναι ο συγγραφέας του βιβλίου με τίτλο "η Μαστοριά των Πωλήσεων". Και πως να μην είναι αφού είναι Γορτύνιος; (Η ίδια η φύσης φαίνεστε εκεί στα κακοτράχαλα κι' αγιασμένα χώματα της Γορτυνίας κάθε φορά που γεννιόταν το μωρό, φαίνεστε λέω, να του 'δινε και την πρώτη ευχή: Να γίνει έμπορας και καλός πωλητής! Βλέπεις, ήταν ο μοναδικός τρόπος για την επιβίωση... Θυμηθείτε ο Κολοκοτρώνης 12 χρονών παιδί με το γαϊδουράκι πούλαγε ξύλα για την φωτιά στην Τρίπολη. Το λοιπόν Γορτύνιος θα ειπεί ίσον και καλός πωλητής! a strong survivor..) Πάνω σ' αυτό ο Διονύσης Δουζένης είναι και μάστορας του λόγου με ένα προηγούμενο βιβλίο και μια μεγάλη αρθρογραφία.. Προικισμένος πολύ με την τέχνη μιας γλαφυρής λογοτεχνικής έκφρασης, προσεγγίζει τον αναγνώστη παρασταίνοντάς του λες και προσωπικά του βιώματα.. 'Eτσι στην διήγησή του (ο αναγνώστης) παίρνει μέρος στον πρώτο λόγο και είναι αυτό το πιο μεγάλο ταλέντο του συγγραφέα όπου, μαζί με την σπουδή για τις εμπειρίες ενός επιτυχημένου πωλητή, είναι και η ευχαρίστηση που λαβαίνει ο αναγνώστης διαβάζοντας το βιβλίο του καλού μου εξαδέλφου Διονύση Δουζένη. Ο θεός να τον έχει υγιή και να μας δίνει πάντα δημιουργίες. κώστας δουρίδας Oakville Ontario. Σεπ/2004.

Περιεχόμενα Μπομπόλια, μπούλες και μασκαράδες Κεραυνός εν Αιθρία Ούλοι με συνοπτικές διαδίκασίες στον παράδεισο Μή χειρότερα μάνα !!! Τότε πεθαίνουν οι νεκροί, όταν τους λησμονάμε Εχάθη ο Γέρος του Μωριά μαζί με τ' αλογό του Αέρας φύσηξε... λέει ο Γιάννος και περπατεί! Πρωτομαγιά του 1946 Δεν θα τον λησμονήκουμε ποτές Το μυστικό του γκρεμού Νάτος, νατος, ο πρωθυπουργός Χριστός Ανέστη, χρόνια καλά Απόψε μάνα, μας θέλανε μαζί Υπάρχει ακόμα ελπίδα Ταξίδι δίχως τσέπες Πρεζάκηδες στη φουστανέλα δε χωράνε Χαθήκανε οι Έλληνες ; Θα βάλουνε οι γύφτοι τα ταβούλια; Η Ελλάδα έχει κυβέρνηση αυτή που της αξιζει Σαν χήρα με τα εφτά ορφανά Ούτε... νεοχωρήτες, ούτε... τουρκοσπορίτες ! Ου γάρ οίδασι τι ποιούσι... Μας τα δάνεισαν τα παιδιά μας Στείλτε τον παπα Τσάκαλο στη Ραφήνα Η Μαστοριά των Πωλήσεων το Καρδαρίτσι









"..Και ότι είδα, και ότι έμαθα όλα αυτά τα χρόνια,
τίποτα μα τίποτα, δεν άγγιξε την ψυχή μου
τόσο ιερά, τόσο μυσταγωγικά, όσο
τα ευλογημένα εκείνα
παιδικά μου χρόνια
στο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ
ΧΩΡΙΟ, το ΚΑΡΔΑΡΙΤΣΙ!!!"
κωσ/δουρ





















"...Και τώρα σού 'χω κι εγώ, Νιόνιο, μία έκπληξη? Προψές το βράδυ, αποφασίσαμε με τον πατέρα σου να πάμε μιά βόλτα στο Καρδαρίτσι! Εφτάσαμε με μία ώρα νύχτα και πήγαμε στη πλατεία της εκκλησιάς. Στον Αη Νικόλα. Κάτου από το καμπαναριό καθόσαντε στο τουράκι οι 'Aγιοι του χωριού κι είχανε στη μέση τη Παναγιά του Κάστρου και κουβεντιάζανε. Ο Αη Νικόλας, ο Αη Γιώργης, ο Αγιος Κωσταντίνος και η Αγία Παρασκευή μας καλωσορίσανε..." (Μας τα δάνεισαν τα παιδιά μας).



The LAND of GODS Since October 1996
Oakville / Τοροντο Canada
τα δικά μου γραψίματα:   Οδοιπορικό στο Καρδαρίτσι: το Καρδαρίτσι / Journey to Kardaritsi (η παλιά σελ.) | τα Δημοτικά / Folk songs (η παλιά σελ.) |
το Εικοσιένα / the 1821 (η παλιά σελ.) | Τραγούδια της Ξενιτιάς / The songs of foreign land (η παλιά σελ.) | τα Τραγούδια της αγάπης.. / Songs of love... (η παλιά σελ.) | Μιλώντας τότε.. / Speaking then... (η παλιά σελ.) | Είσαι παιδί / You are a child... (η παλιά σελ.) | τα Τραγούδια μου / My Songs... (η παλιά σελ.) | η Εφηβεία / Adolescence (η παλιά σελ.) | η χαμένη μας Hirosima / Our lost Hiroshima.. (η παλιά σελ.) | Καπνόν Αποθρώσκοντα: Γράμμα στον Έλληνα της Διασποράς / A Letter to the Greek in Diaspora|