τα ΜΙΚΡΑ ενθυμήματα..
    
Αφιέρωμα στon Νίκο Τζάρα
Click to download the main image download main image Click to download the main image
ο Κολοκοτρώνης
 Αντίκρα στην Τροπολιτσά ψηλά στην βουνοτέντα,
κάθεται κει ένας Γραικός μονάχος στο κοτρώνι..
Κοιτάει πέρα την Τουρκιά και μόνος εκουβέντα.
Είναι των σκλάβων ο αρχηγός τον λέν Κολοκοτρώνη.

Βγήκε στην ράχη για να δει ο "γέρος" τους αγάδες.
Το πως γλεντούν και χαίρονται.. κι ήρθε η στερνή τους ώρα!
Αύριο σαν έρθει η χαραυγή θα βρει τους τουρκαλάδες
σαν γιδερά να σέρνονται, θα ξεπαστρέψει η Χώρα.

Κώστας Δουρίδας Στρατιωτικό '63/'65


το Εικοσιένα
Βαρούν τουφέκια στα βουνά
γλεντοκοπούν στις ράχες.
Πανηγυριάζουν στα χωριά,
έπαψαν πια οι μάχες

Η λευτεριά 'πλωσε φτερά
πέρα για πέρα στην Γραικιά..
Ζήτω το Εικοσιένα!!
Κώστας Δουρίδας
Στρατιωτικό '63/'65

τα
ΔΕΚΑ-
ΧΡΟΝΑ της
LAND of
GODS
Ανθολογίες
-και άλλα- της LAND of GODS
Σελίδες απ' την Ελληνική Λογοτεχνία στο Διαδίκτυο       'Ελληνες Ποιητές...       Σύγχρονη Αρκαδική και Γορτυνιακή Ανθολογία.       'Ελληνες Συγγραφείς των Πέντε Ηπείρων       Έλα να δεις: το περιοδικό λογοτεχνίας και πολιτισμού..       Mια Φωτογραφία και ένας τόπος       τα Δημοτικά       Ελληνική Πεζογραφία       Λογοτέχνες και λογοτεχνήματα       Μικρή Ανθολογία : Το Ποιήμα της ημέρας       Στην άκρη του ματιού       Δ Ε Λ Τ Ι Α    Τ Υ Π Ο Υ Λογοτεχνίας και Πολιτισμού       Γιάννης Μακρυγιάννης Απομνημονεύματα      Θεόδωρος Κολοκοτρώνης τα Απομνημονεύματα       ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ       ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΖΑΚΗΣ       Δημήτρης Καραλής      

Γράμμα
στον 'Ελληνα
της Διασποράς
ΕΙΣΑΙ το πρώτο
μόριο από το σώμα μου
και στην δική σου πνοή αναπνέω!.
Υπάρχω κι' ευρίσκομαι ζωντανός και
θριαμβεύω ή εξαφανίζομαι, ή απλώς ζω
κι' αργοπεθαίνω.... ' Ομως εγώ επιμένοντας
σου λεω: Στην αγωνία σου ΣΕ ζω και για τούτο
τις νύχτες πετάγομαι απ' τον ύπνο μου, καθώς που
ζητώ και θέλω, σαν μάνα στο πληγωμένο της
παιδί να σκύψω και να ράνω την πληγή
σου, επειδή ΑΥΤΟΣ είναι ο μόνος
τρόπος να κρατηθώ στη δική μου
ζωή. ΕΙΣΑΙ το
δέντρο που
βαθιά
ριζώθηκε μες την ψυχή μου και θα υπάρχω αφού κι εφόσον θα υπάρχεις.. Σου λέγω ακόμη και τούτο: 'Οσο που ζω και όπου και αν ευρίσκομαι, ΠΡΩΤΑ θα μιλάω για ΕΣΕΝΑ και μετά για εμένα. κδ

Στο μεταξύ ο 'Αϊ μετανάστης θύμωσε! και πήρε πένα και χαρτί κι' αντίς μελάνι, με αίμα! έγραψε απάνω το όνομά του: Ρήγας Φεραίος, Φιλικοί, 1821, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, Υψηλάντης, και άλλοι πολλοί.. Και έτσι με αυτό ήρθε ξανά το φως στην γαλανή πατρίδα των θεών και των Ελλήνων.
«'Oπου Φωνάζω και να Βρίσκεστε Αδελφοί»



Μια
πρόσβαση
για το '21