«Η Χώρα των Θεών», των ποιητών
και του καπνόν αποθρώσκοντα...

Previous
INDEX
Next
Διονύσης Δουζένης
Γράμμα στον κάτω κόσμο

"Πήρα, μάνα, το γράμμα σου και χάρηκα για κείνα που μου γράφεις. Χάρηκα που ο 'Αγιος Πέτρος είναι αδιαπραγμάτευτος με τους διαπλεκόμενους και τα αρπαχτικά της εποχής μας. Μου γράφεις, πως με λαχτάρα καρτερείς νέα από τη Γορτυνία και θέλω να σε διαβεβαιώσω πως και μεις με την ίδια λαχτάρα καρτερούμε τα δικά σας νέα.
Πολλοί φίλοι μου, μου ζητάνε να μεσολαβήσω να ενδιαφερθείς και για εκείνους, όταν θά 'ρθει η ώρα να μας υποδεχτείτε.
Θέλω να σου γράψω πολλά, συμβαίνουν όμως τόσα γεγονότα που δεν προλαβαίνω να ξεχωρίσω τα σημαντικά από τα σημαντικώτερα.
Σήμερα που σου γράφω μάνα, ύστερα από μια δυνατή βροχή, η Αττική έγινε μιά απέραντη λίμνη. Δρόμοι, σπίτια, αυτοκίνητα, καταστραφήκαν και τρείς άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Δε φταίει όμως κανείς.., αυτά συμβαίνουν λένε στις δημοκρατίες. Τα έργα είναι μακροχρόνια. Έκανε την προμελέτη η Ν.Δ., έκανε την οριστική το ΠΑΣΟΚ και οι εργολάβοι εκτέλεσαν τα έργα. Ποιός φταίει; Εμείς, μάνα, φταίμε. Εμείς που επιλέγουμε όσους μας κυβερνάνε κι έχουμε για κυβερνήτες αυτούς που μας αξίζουνε..."συνέχεια

λα να δεις . .

Ηλεκτρονικό περιοδικό λογοτεχνίας και πολιτισμού της LAND of GODS. Επιμέλεια του Κώστα Δουρίδα
SlideShows


















































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































































Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

 

Για τα 150 χρόνια από τη γέννησή του.


          «Είμαι Κωνσταντινουπολίτης την καταγωγήν, αλλά εγεννήθηκα στην Αλεξάνδρεια - σ' ένα σπίτι της οδού Σερίφ· μικρός πολύ έφυγα, και αρκετό μέρος της παιδικής μου ηλικίας το πέρασα στην Αγγλία. Κατόπιν επισκέφθην την χώραν αυτήν μεγάλος, αλλά για μικρόν χρονικόν διάστημα. Διέμεινα και στη Γαλλία. Στην εφηβικήν μου ηλικίαν κατοίκησα υπέρ τα δύο έτη στην Κωνσταντινούπολι. Στην Ελλάδα είναι πολλά χρόνια που δεν επήγα.
           Η τελευταία μου εργασία ήταν υπαλλήλου εις ένα κυβερνητικόν γραφείον εξαρτώμενον από το υπουργείον των Δημοσίων Έργων της Αιγύπτου. Ξέρω Αγγλικά, Γαλλικά και ολίγα Ιταλικά».

Αυτοβιογραφικό σημείωμα του Κ.Π. Καβάφη (1863-1933) http://cavafis.compupress.gr/index3.htm 


Κωνσταντίνος Π. Καβάφης - Ποιήματα

               Ακολουθεί ο πλήρης κατάλογοςτων ποιημάτων του Κ.Π. Καβάφη στα ελληνικά (154 αναγνωρισμένα, 75 ανέκδοτα, 27 αποκηρυγμένα). Μπορείτε, πλέον, να διαβάσετε ΟΛΑ τα ποιήματα.
                Τα ποιήματα διακρίνονται σε ομάδες με χρονολογικά κριτήρια.
                Για την ανάλυση ιστορικών και μυθολογικών προσώπων στα ποιήματα μπορείτε να κάνετε κλικ
εδώ.

Ιστορικά & Μυθολογικά πρόσωπα στο έργο του Καβάφη http://cavafis.compupress.gr/people.htm  ,,

 

              Η ποίησή του χαρακτηρίζεται από  έντονη συμβολιστική τάση που συνδυάζεται με λιτό και διαχρονικά επίκαιρο λόγο. 


1896-1904

[1897] Τείχη
[1897] Ενας γέρος
[1897] Τα άλογα του Αχιλλέως
[1898] Δέησις
[1898] Η κηδεία του Σαρπηδόνος
[1899] Κεριά
[1899] Το πρώτο σκαλί
[1901] Che fece .... il gran rifiuto
[1901] Η ψυχές των γερόντων
[1901] Διακοπή
[1903] Τα παράθυρα
[1903] Θερμοπύλες
[1904] Απιστία
[1904] Περιμένοντας τους Βαρβάρους
[1904] Φωνές
[1904]
Επιθυμίες

1905-1915

[1905] Τρώες
[1906] Ο Βασιλεύς Δημήτριος
[1907] Η Συνοδεία του Διονύσου
[1908] Μονοτονία
[1909] Ούτος Εκείνος
[1909] Τα βήματα
[1910] Η Πόλις
[1910] Η Σατραπεία
[1911] Μάρτιαι Ειδοί
[1911] Τελειωμένα
[1911] Τυανεύς Γλύπτης
[1911] Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον
[1911] Ιωνικόν
[1911] Η Δόξα των Πτολεμαίων
[1911] Ιθάκη
[1911] Τα επικίνδυνα
[1912] Φιλέλλην
[1912] Ηρώδης Αττικός
[1912] Αλεξανδρινοί Βασιλείς
[1912] Επέστρεφε
[1912] Στην εκκλησία
[1913] Πολύ σπανίως
[1913] Οσο μπορείς
[1913] Του μαγαζιού
[1913] Επήγα
[1914] Λυσίου γραμματικού τάφος
[1914] Ευρίωνος τάφος
[1914] Πολυέλαιος
[1914] Μακρυά
[1915] Σοφοί δε προσιόντων
[1915] Ο Θεόδοτος
[1915] Στου καφενείου την είσοδο
[1915] Ομνύει
[1915] Μια νύχτα
[1915] Θάλασσα του πρωϊού
[1915] Ζωγραφισμένα
[1915] Οροφέρνης
[1915] Η Μάχη της Μαγνησίας
[1915] Μανουήλ Κομνηνός
[1915]
Η δυσαρέσκεια του Σελευκίδου

 

1916-1918

[1916] Οταν διεγείρονται
[1916] Εν τη οδώ
[1916] Ενώπιον του αγάλματος του Ενδυμίωνος
[1917] Εν πόλει της Οσροηνής
[1917] Πέρασμα
[1917] Για τον Αμμόνη, που πέθανε 29 ετών, στα 610
[1917] Ένας Θεός των
[1917] Εν εσπέρα
[1917] Ηδονή
[1917] Γκρίζα
[1917] Ιασή Τάφος
[1917] Εν Τω Μηνί Αθύρ
[1917] Ετσι πολύ ατένισα
[1917] Ιγνατίου τάφος
[1917] Μέρες του 1903
[1917] Η προθήκη του καπνοπωλείου
[1918] Καισαρίων
[1918] Θυμήσου, σώμα...
[1918] Λάνη τάφος
[1918] Νόησις
[1918] Η διορία του Νέρωνος
[1918] Πρέσβεις απ' την Αλεξάνδρεια
[1918] Αριστόβουλος
[1918] Εις το επίνειον
[1918] Αιμιλιανός Μονάη, Αλεξανδρεύς, 628-655 μ.Χ.
[1918] Απ'τες εννιά
[1918]
Κάτω απ΄το σπίτι
[1918]
Το διπλανό τραπέζι

 

1919-1933

[1919] Ο ήλιος του απογεύματος
[1919] Ίμενος
[1919] Των Εβραίων (50 μ.Χ.)
[1919] Να μείνει
[1919] Δημητρίου Σωτήρος (162-150 π.Χ.)
[1919] Του Πλοίου
[1920] Είγε Ετελεύτα
[1920] Νέοι της Σιδώνος (400 μ.Χ.)
[1920] Για Νάρθουν-
[1920] Ο Δαρείος
[1920] Αννα Κομνηνή
[1921] Βυζαντινός Άρχων, Εξόριστος, Στιχουργών
[1921] Η Αρχή των
[1921] Εύνοια του Αλεξάνδρου Βάλα
[1921] Μελαγχολία του Ιάσονος Κλεάνδρου· ποιητού εν Κομμαγηνή· 595 μ.Χ.
[1921] Ο Δημάρατος
[1921] Εκόμισα εις την Τέχνη
[1921] Από την σχολήν του περιωνύμου φιλοσόφου
[1921] Τεχνουργός Κρατήρων
[1922] Υπέρ της Αχαϊκής Συμπολιτείας πολεμήσαντες
[1922] Προς τον Αντίοχον Επιφανή
[1922] Σ' ένα βιβλίο παλιό-
[1923] Εν απογνώσει
[1923] Ο Ιουλιανός, ορών ολιγωρίαν
[1923] Επιτύμβιον Αντιόχου, βασιλέως Κομμαγηνής
[1923] Θέατρον της Σιδώνος (400 μ.Χ.)
[1924] Ο Ιουλιανός εν Νικομηδεία
[1924] Πριν τους αλλάξει ο Χρόνος
[1924] Ηλθε για να διαβάσει
[1924] Το 31 π.Χ. στην Αλεξάνδρεια
[1924] Ο Ιωάννης Καντακουζηνός υπερισχύει
[1925] Τέμεθος, Αντιοχεύς· 400 μ.Χ.
[1925] Από υαλί χρωματιστό
[1925] Το 25ον έτος του βίου του
[1925] Εις Ιταλικήν παραλίαν
[1925] Στο πληκτικό χωριό
[1925] Απολλώνιος ο Τυανεύς εν Ρόδω
[1926] Η αρρώστια του Κλείτου
[1926] Εν δήμω της Μικράς Ασίας
[1926] Ιερεύς του Σεραπίου
[1926] Μέσα στα καπηλειά
[1926] Μεγάλη συνοδεία εξ ιερέων και λαϊκών
[1926] Σοφιστής απερχόμενος εκ Συρίας
[1926] Ο Ιουλιανός και οι Αντιοχείς
[1927] Αννα Δαλασσηνή
[1927] Μέρες του 1896
[1927] Δύο νέοι, 23 έως 24 ετών
[1927] Παλαιόθεν Ελληνίς
[1927] Μέρες του 1901
[1928] Ουκ έγνως
[1928] Ένας νέος, της Τέχνης του Λόγου - στο 24ον έτος του
[1928] Εν Σπάρτη
[1928] Εικών εικοσιτριετούς νέου καμωμένη από φίλον του ομήλικα, ερασιτέχνην
[1928] Εν μεγάλη Ελληνική αποικία, 200 π.Χ.
[1928] Ηγεμών εκ δυτικής Λιβύης
[1928] Κίμων Λεάρχου, 22 ετών, σπουδαστής Ελληνικών γραμμάτων (εν Κυρήνη)
[1928] Εν πορεία προς την Σινώπην
[1928] Μέρες του 1909, '10, και '11
[1929] Μύρης· Αλεξάνδρεια του 340 μ.Χ.
[1929] Αλέξανδρος Ιανναίος, και Αλεξάνδρα
[1929] Ωραία λουλούδια και άσπρα ως ταίριαζαν πολύ
[1929] Άγε, ω βασιλεύ Λακεδαιμονίων
[1929] Στον ίδιο χώρο
[1930] Ο καθρέπτης στην είσοδο
[1930] Ρωτούσε για την ποιότητα
[1930] Ας φρόντιζαν
[1931] Κατά τες συνταγές αρχαίων Ελληνοσύρων μάγων
[1931] Στα 200 π.Χ.
[1932] Μέρες του 1908
[1933]
Εις τα περίχωρα της Αντιοχείας

Τα Ανέκδοτα (1877;-1923)

[1877;] [More happy thou, performing Member]
[1882]
Leaving Therapia
[1882;]
Darkness and Shadows
[1884;]
Αν μ' Ηγάπας
[1884;]
Προς τας Κυρίας
[1884;]
Ο Βεϊζαδές προς την Ερωμένην του
[1884]
[Dunya Guzeli]
[1885]
Όταν, φίλοι μου, αγαπούσα...
[1885]
Το Νιχώρι
[1891] Αλληλουχία κατά τον Βωδελαίρον
[1892] [Η Κόρη του Μενκερά]
[1892] «Nous n'osons plus chanter les roses»
[1892] Ινδική Εικών
[1892] Πελασγική Εικών
[1892] Το Μετέπειτα
[1892] Οι Μιμίαμβοι του Ηρώδου
[1892] Κυανοί Οφθαλμοί
[1893] [Οι Τέσσαρες Τοίχοι της Κάμαράς μου]
[1893] Έμπορος Αλεξανδρεύς
[1893] Λαγίδου Φιλοξενία
[1893] Εν τω Κοιμητηρίω
[1893] Πριάμου Νυκτοπορία
[1893] Επιτάφιον
[1893] Θεατής Δυσαρεστημένος
[1894] Όποιος Απέτυχε
[1894] Το Πιόνι
[1894] Τρόμος
[1894] Στο Σπίτι της Ψυχής
[1894] [Βροχή]
[1895] [La Jeunesse Blanche]
[1895] Γνωρίσματα
[1895] Αιωνιότης
[1896] Σύγχυσις
[1896] Λήθη
[1896] Σαλώμη
[1896] Χαλδαϊκή Εικών
[1896] Ο Ιουλιανός εν τοις Μυστηρίοις
[1897] Η Τράπεζα του Μέλλοντος
[1897] [Αδύνατα]
[1897] Πρόσθεσις
[1897] Ανθοδέσμαι
[1898] Λοεγκρίν
[1898] Η Υποψία
[1899;] Στρατηγού Θάνατος
[1899] Η Επέμβασις των Θεών
[1899] Ο Βασιλεύς Κλαύδιος
[1899] Η Ναυμαχία
[1900] Όταν ο Φύλαξ είδε το Φως
[1900] Οι Εχθροί
[1903] Τεχνητά Άνθη
[1903;] Θεόφιλος Παλαιολόγος
[1903;] Δυνάμωσις
[1904] Ο Σεπτέμβρης του 1903
[1904] Ο Δεκέμβρης του 1903
[1904] Ο Γεννάρης του 1904
[1904] Σταις Σκάλαις
[1904] Στο Θέατρο
[1906] Ποσειδωνιάται
[1907] Το Τέλος του Αντωνίου
[1908] 27 Ιουνίου 1906, 2 μ.μ.
[1908] Κρυμμένα
[1911] Έρωτος Άκουσμα
[1913] «Τα δ' άλλα εν Άδου τοις κάτω μυθήσομαι»
[1913] Έτσι
[1914] Επάνοδος από την Ελλάδα
[1914] Φυγάδες
[1915] Κι ακούμπησα και πλάγιασα στες κλίνες των
[1917] Μισή Ώρα
[1917] Σπίτι με Κήπον
[1917] Μεγάλη Εορτή στου Σωσιβίου
[1917] Συμεών
[1919] Ο Δεμένος Ώμος
[1920] Νομίσματα
[1921] Πάρθεν
[1923]
Απ'το Συρτάρι

 

Τα Αποκηρυγμένα (1886-1898)

[1886] Βακχικόν
[1886] Ο Ποιητής και η Μούσα
[1891] Κτίσται
[1892] Λόγος και Σιγή
[1892] Σαμ ελ Νεσίμ
[1892] Αοιδός
[1893] Vulnerant Omnes, Ultima Necat
[1893] Καλός και Κακός Καιρός
[1894] Τιμόλαος ο Συρακούσιος
[1894] Η Ψήφος της Αθηνάς
[1894] Το Καλαμάρι
[1894] Φωναί Γλυκείαι
[1895] Ελεγεία των Λουλουδιών
[1895] Ώραι Μελαγχολίας
[1896] Ο Οιδίπους
[1896] Ωδή και Ελεγεία των Οδών
[1896] Πλησίον Παραθύρου Ανοικτού
[1896] Ένας Έρως
[1896] Μνήμη
[1897] Ο Θάνατος του Αυτοκράτορος Τακίτου
[1897] Τα Δάκρυα των Αδελφών του Φαέθοντος
[1897] Τα Βήματα των Ευμενίδων
[1897] Η Αρχαία Τραγωδία
[1897] Ο Οράτιος εν Αθήναις
[1898] Φωνή απ' την Θάλασσα
[1898] Οι Ταραντίνοι Διασκεδάζουν
[1898]
Η Κηδεία του Σαρπηδόνος

 

 

 

 
ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK ΚΑΙ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ «ΜΟΥΦΑ» ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ

«Ελλάς το μεγαλείο σου» ΛΕΕΙ ΤΟ ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΟ MAIL που κυκλοφορεί και πολλοί το έχουν κάνει και κορνίζα που κοσμεί από τα γραφεία και τα μαγαζιά τους ως την προσωπική τους σελίδα στο facebook, περί εξορίας και θανάτου μεγάλων φιλοσόφων και προσωπικοτήτων της Αρχαιότητας. Δείτε όμως ποια είναι η αλήθεια…
Έχει διαφημιστεί φυσικά και στην τηλεόραση (π.χ. από την γνωστή σατιρική εκπομπή) στην προσπάθεια να περάσουν μηνύματα μέσω της αλλοίωσης της ιστορίας. Αν “γκουγκλίσετε” θα σας δώσει πάνω από 6χιλιάδες αποτελέσματα…

ΠΕΘΑΝΑΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥ 500 ΚΑΙ 322 π.Χ. 
Πυθαγόρας: 80 χρονών, στην εξορία από πείνα.
Μιλτιάδης: 65 χρονών, στη φυλακή.
Αριστείδης: 72 χρονών, στην εξορία από πείνα.
Θεμιστοκλής: 66 χρονών, στην εξορία.
Αισχύλος: 69 χρονών, στην εξορία.
Περικλής: 66 χρονών, κατηγορήθηκε.
Φειδίας: 66 χρονών, στη φυλακή.
Αναξαγόρας: 72 χρονών, στην εξορία.
Ηρόδοτος: 59 χρονών, στην εξορία.
Ικτίνος: 58 χρονών, στην εξορία.
Σοφοκλής: 90 χρονών, στην εξορία από πείνα.
Ευριπίδης: 74 χρονών, στην εξορία.

Αλκιβιάδης: 48 χρονών, στην εξορία.
Σωκράτης: 71 χρονών, ήπιε το κώνειο.
Θουκυδίδης: 64 χρονών, στην εξορία.
Αριστοφάνης: 61 χρονών, στην εξορία από πείνα.
Πλάτων: 80 χρονών, στην εξορία.
Ισοκράτης: 99 χρονών, στην εξορία.
Δημοσθένης: 62 χρονών, πήρε δηλητήριο.
Αιτία θανάτου ο φθόνος και η αχαριστία των Ελλήνων.
 


ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΤΙ ΑΠ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ:
Πυθαγόραςhttp://el.wikipedia.org/wiki/ Ο Πυθαγόρας πέθανε, σύμφωνα με τον Διογένη Λαέρτιο, καθώς προσπαθούσε να διαφύγει από την καταδίωξη Κροτωνιατών που φοβήθηκαν την εγκαθίδρυση τυραννίας λόγο της μεγάλης δύναμης που είχε αποκτήσει αυτός και οι μαθητές του στην πόλη.
Αριστείδηςhttp://el.wikipedia.org/wiki/ Στο εξής (μετά το 477 π.Χ.) δεν διασώζεται καμία συγκεκριμένη πληροφορία για το πρόσωπό του από κάποια πηγή. Πιθανόν γιατί ήταν απασχολημένος αποκλειστικά με την οικονομική οργάνωση της Α’ Αθηναϊκής Συμμαχίας. Ακόμη και η ακριβής χρονολόγηση και ο τόπος του θανάτου του δεν είναι βέβαιη. Μία εκδοχή υποστηρίζει ότι πέθανε σε ταξίδι προς τον Εύξεινο Πόντο, όπου πήγαινε για υποθέσεις της Συμμαχίας
Αισχύλοςhttp://el.wikipedia.org/wiki/ Λέγεται ότι σκοτώθηκε όταν δέχτηκε στο κεφάλι του μία χελώνα, την οποία είχε ρίξει από ψηλά ένας αετός, προκειμένου να σπάσει το καβούκι της και μετά να τη φάει
Περικλήςhttp://el.wikipedia.org/wiki/ Επανεκλέγεται Στρατηγός για τελευταία φορά, και πεθαίνει από τον φοβερό λοιμό μετά τον θάνατο των δύο γιων του, Ξάνθιππου και Πάραλου.
Ηρόδοτοςhttp://el.wikipedia.org/wiki/ Για τα τελευταία χρόνια της ζωής του υπάρχουν ελάχιστες πληροφορίες. Πέθανε ανάμεσα στα χρόνια 421 και 415.
Σοφοκλήςτιμήθηκε μετά το θάνατό του ως ήρωας «Φιλαθηναίος» http://el.wikipedia.org/wiki/
Ευριπίδηςhttp://el.wikipedia.org/wiki/
ΑριστοφάνηςΔιαθέτουμε ελάχιστες ανεξάρτητες πληροφορίες για την ζωή του και συχνά στοιχεία για την βιογραφία του αντλούνται από τις ίδιες τις κωμωδίες του, και πρέπει γιαυτό να αντιμετωπίζονται με μεγάλη επιφυλακτικότητα. http://el.wikipedia.org/wiki/
ΠλάτωνΕπέστρεψε στην Αθήνα όπου μέχρι το θάνατό του ασχολήθηκε με τη διδασκαλία και με τη συγγραφή φιλοσοφικών έργων http://el.wikipedia.org/wiki/
ΙσοκράτηςΣύμφωνα με την παράδοση αυτοκτόνησε με τη μέθοδο της λιμοκτονίας, όταν άκουσε τα νέα για την κατάκτηση του Φιλίππου στην μάχη της Χαιρώνειας. Ωστόσο, κάτι τέτοιο είναι μάλλον απίθανο, αφού ήταν από εκείνους που ενθάρρυναν τον Φίλιππο να το πράξει http://el.wikipedia.org/wiki/

Παρασκευή, 1 Φεβρουαρίου 2013

Οι 10 μεγαλύτερες χαμένες πόλεις!!!

10. H πόλη του Καίσαρα
Επίσης γνωστή ως Wandering City ή City of Patagonia, πρόκειται για μια μυθική πόλη που θεωρείται ότι βρίσκεται στο νοτιότερο άκρο της Νότιας Αμερικής στην περιοχή γνωστή ως Παταγονία. Η πόλη δεν έχει βρεθεί ποτέ και θεωρείται από τους περισσότερους ότι είναι ένας μύθος, αλλά υπήρχαν αρκετοί στο.....

πέρασμα του χρόνου που την αναζήτησαν, κυρίως άποικοι εξερευνητές. Λέγεται ότι είχε ιδρυθεί από τους επιζώντες ενός ισπανικού ναυαγίου και θεωρείται ότι στην πόλη υπήρχαν τεράστιες ποσότητες από χρυσό και κοσμήματα. Με την πάροδο του χρόνου, δημιουργήθηκαν διάφοροι μύθοι για την πόλη, με μερικούς από αυτούς να αναφέρουν ότι κατοικείτε από γίγαντες με ύψος 10 ποδιών και άλλοι ότι είναι μια πόλη φάντασμα που εμφανίζεται και εξαφανίζεται.


Read more: http://www.i-diadromi.gr/2013/02/10_961.html#ixzz2THQ9RMyS
 
 
9. Τροία

Η πόλη έγινε διάσημη από τα επικά ποιήματα του Ομήρου. Γνωστή για τον τρωικό πόλεμο, η αρχαία Τροία ήταν μια ισχυρά οχυρωμένη πόλη χτισμένη σε έναν λόφο κοντά στον ποταμό Scamander. Η παράκτια θέση, της επέτρεψε να γίνει μια μεγάλη ναυτική δύναμη, και οι κοντινές πεδιάδες παρείχαν άριστο έδαφος για τις καλλιέργειες. Η Τροία θεωρήθηκε από πολλούς ότι ήταν στην ουσία ένας μύθος, έως ότου ανασκάφηκε αρχικά το 1870 από τον Heinrich Schliemann, ο οποίος ανακάλυψε ότι υπήρξαν στην πραγματικότητα πολυάριθμες πόλεις στην περιοχή, οι οποίες κατά τη διάρκεια των ετών είχαν χτιστεί η μία πάνω από την άλλη. Βέβαια, υπάρχουν και εκείνοι που αμφισβητούν τα ευρήματα και υποστηρίζουν ότι τα αρχαία αυτά ερείπια δεν έχουν καμιά σχέση με την αρχαία Τροία. 



 
 
 
 
 
 
 
8. Η χαμένη πόλη του Ζ 

Υποθετικά βρίσκεται βαθιά στις ζούγκλες της Βραζιλίας. Στην χαμένη πόλη του Ζ, λέγεται ότι ζούσε ένας προηγμένος πολιτισμός με ένα περίπλοκο δίκτυο από γέφυρες, δρόμους και ναούς. Η μανία για την πόλη, άρχισε όταν βρέθηκε ένα έγγραφο στο οποίο ένας Πορτογάλος εξερευνητής, επέμεινε ότι είχε επισκεφτεί την πόλη το 1753, αλλά δεν βρέθηκε κανένα στοιχείο για τον ίδιο ποτέ. Η πόλη του Ζ έγινε ακόμα πιο διάσημη μετά την εξαφάνιση του εξερευνητή Percy Fawcett, ο οποίος το 1925 εξαφανίστηκε χωρίς κανένα ίχνος, ενώ αναζητούσε την πόλη. Κατά την διάρκεια των ετών που ακολούθησαν, διάφοροι άλλοι τυχοδιώκτες έχουν πεθάνει ή εξαφανιστεί στην προσπάθειά τους να ανακαλύψουν την πόλη. Τα τελευταία χρόνια, μια πόλη γνωστή ως Kuhikugu, ανακαλύφθηκε στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου και παρουσίασε στοιχεία περίπλοκων οχυρώσεων και εφαρμοσμένης μηχανικής, που οδήγησε πολλούς να σκεφτούν ότι αυτή η πόλη μπορεί να είναι η πηγή του μύθου της Ζ.




 
 
 
7. Πέτρα  
Η Petra βρίσκεται στην Ιορδανία κοντά στη νεκρή θάλασσα και πιστεύεται ότι ήταν ένα κέντρο εμπορίου για τα καραβάνια. Το πιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό γνώρισμά, είναι η έξοχη αρχιτεκτονική της πέτρας, η οποία είναι χαραγμένη στους βράχους των περιβαλλόντων βουνών. Αυτό βοήθησε στο να γίνει η PETRA μια φυσικά ενισχυμένη πόλη όταν καθιερώθηκε ως πρωτεύουσα το 100 π.χ. Υπάρχουν αποδείξεις ότι δημιουργήθηκαν πολλά τεχνολογικά επιτεύγματα στην πόλη, όπως τα φράγματα και οι δεξαμενές, οι οποίες βοήθησαν τους κάτοικους στις πλημμύρες της περιοχής και αποθήκευαν το νερό για χρήση σε περιόδους ξηρασίας. Μετά από εκατοντάδες χρόνια ευημερίας, η πόλη πέρασε σε παρακμή, όταν οι Ρωμαίοι κατέλαβαν την περιοχή και το 363 μ.χ. ένας σεισμός κατέστρεψε πολλά από τα κτίρια της. Η Petra εγκαταλείφθηκε τελικά και ξεχάστηκε έως ότου να αποκαλυφθεί και να γίνει στον κόσμο ευρέως γνωστή το 1812 από έναν Ελβετό εξερευνητή. 




 
 
 
 
6. El Dorado 
Μία από τις πιο διάσημες θρυλικές πόλεις, το El Dorado ήταν μια μυθική αυτοκρατορία που υποτίθεται ότι βρίσκεται στις ζούγκλες της Νότιας Αμερικής. Η ονομασία της σημαίνει "The Golden One" και η πόλη κυβερνιόταν από έναν ισχυρό βασιλιά και διέθετε ανείπωτο πλούτο σε χρυσό και κοσμήματα. Την εποχή των κατακτήσεων, η πόλη ήταν το όνειρο κάθε κατακτητή και πολλές καταστροφικές εκστρατείες ξεκίνησαν σε αναζήτηση της. Η πιο γνωστή από αυτά, ήταν με επικεφαλή τον Gonzalo Pizarro, ο οποίος το 1541 οδήγησε μια ομάδα 300 στρατιωτών και πολλές χιλιάδες Ινδούς στη ζούγκλα, στην αναζήτηση του El Dorado. Η ομάδα του αποδεκατίστηκε από την ασθένεια, την πείνα και επιθέσεις από τους ντόπιους. Έτσι αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την εκστρατεία και να γυρίσει με άδεια χέρια.  



 
 
 
 
 
 
5. Μέμφις  
Ιδρύθηκε το 3.100 π.χ. και ήταν η πρωτεύουσα της αρχαίας Αιγύπτου. Χρησίμευε ως διοικητικό κέντρο για εκατοντάδες χρόνια πριν εγκαταλειφθεί με την άνοδο της Θήβας και της Αλεξάνδρειας. 
Στο αποκορύφωμά της, η Memphis εκτιμάται ότι είχε πληθυσμό άνω των 30.000 κατοίκων, καθιστώντας την, την μεγαλύτερη πόλη της αρχαιότητας. Με τα χρόνια, η τοποθεσία της Μέμφις ξεχάστηκε μέχρι να ανακαλυφθεί πάλι, από μια εκστρατεία του Ναπολέοντα στα τέλη του 1700. Δυστυχώς, πέτρες από τα ερείπια είχαν διατεθεί για την κατασκευή γύρω οικισμών, και πολλά σημαντικά μέρη της περιοχής παραμένουν άγνωστα στους ιστορικούς. 



 
 
 
 
 
 
 
 
 
4. Ανγκόρ  
Η περιοχή της Καμπότζης Angkor, εξυπηρέτησε ως κέντρο εξουσίας για την αυτοκρατορία των Χμερ από το 800 μ.Χ. έως και το 1400. Η περιοχή εγκαταλείφθηκε μετά από την πτώση της αυτοκρατορίας που έληξε με μία εισβολή από τον στρατό της Ταϊλάνδης το 1431, αφήνοντας την τεράστια πόλη και τους χιλιάδες βουδιστικούς ναούς να χαθούν από την ζούγκλα. Η πόλη έμεινε σχεδόν αμετάβλητη μέχρι το 1800, όταν μια ομάδα Γάλλων αρχαιολόγων άρχισε να μελετά την πόλη. Η Angkor και τα περίχωρα της, που έχουν το μέγεθος του Λος Άντζελες και έχει αναγνωριστεί ως η μεγαλύτερη προ-βιομηχανική πόλη στον κόσμο και ο φημισμένος ναός του Angkor Wat θεωρείται ότι είναι το μεγαλύτερο θρησκευτικό μνημείο που υπάρχει.  



 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
3. Πομπηία 
Η ρωμαϊκή πόλη της Πομπηίας καταστράφηκε το 79 μ.Χ. όταν εξερράγη το ηφαίστειο Βεζούβιος, θάβοντας το σύνολο της πόλης κάτω από 60 πόδια τέφρας και βράχων. Στην πόλη, εκτιμάται ότι ζούσαν περίπου 20.000 κατοίκοι και θεωρείτο ένα από τα μέρη που προτιμούσε η ανώτερη τάξη της ρωμαϊκής κοινωνίας για τις διακοπές. Τα ερείπια της πόλης, ανακαλύφθηκαν το 1748 από τους εργάτες που έχτιζαν στην περιοχή ένα παλάτι για τον βασιλιά της Νάπολης και από τότε στην Πομπηία γίνονται συνεχώς ανασκαφές από αρχαιολόγους. Κατά ειρωνικό τρόπο, η καταστροφή που προκλήθηκε από τον Βεζούβιο, βοήθησε να διατηρηθεί η αρχιτεκτονική δομή της πόλης, μαζί με αμέτρητες τοιχογραφίες και γλυπτά, βοηθώντας τους σύγχρονους ιστορικούς να κατανοήσουν καλύτερα την ζωή στην αρχαία Ρώμη.  



 
 
 
 
 
 
 
2. Ατλαντίδα 
Αυτή η θρυλική πόλη έχει γίνει πηγή κερδοσκοπίας από τότε που πρώτος ο φιλόσοφος Πλάτων έγραψε γι 'αυτήν το 360 π.χ. Περιγράφεται από τον Πλάτωνα ως ένας προηγμένος πολιτισμός με τεράστια ναυτική δύναμη. Η Ατλαντίς, λέγεται ότι είχε κατακτήσει ένα μεγάλο μέρος της Ευρώπης πριν να βυθιστεί στη θάλασσα ως αποτέλεσμα κάποιας μορφής περιβαλλοντική καταστροφή. Ενώ η ιστορία του Πλάτωνα θεωρείται από κάποιους ως λογοτεχνικό έργο, η ιδέα ότι ένας πολιτισμός βρισκόταν χρόνια μπροστά από την εποχή του τεχνολογικά, κατέλαβε τη φαντασία των αμέτρητων συγγραφέων αλλά και τυχοδιωκτών, με αποτέλεσμα να υπάρξουν πολλές αποστολές που ξεκίνησαν για να αναζητήσουν την πόλη. Ίσως η πιο γνωστή περίπτωση, είναι αυτή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, όταν οι Ναζί, υποτίθεται, ότι οργάνωσαν ένα ταξίδι στο Θιβέτ με την ελπίδα να βρουν απομεινάρια του πολιτισμού των Ατλάντων. 



 
 
 
 
 
 
1. Machu Picchu 
Από όλες τις χαμένες πόλεις που έχουν βρεθεί και μελετηθεί, ίσως καμία δεν είναι πιο μυστηριώδης από το Μάτσου Πίτσου. Στην απομονωμένη περιοχή της κοιλάδας Urubamba στο Περού, αυτή η πόλη δεν είχε λεηλατηθεί από τους κατακτητές και είχε μείνει άγνωστη η ύπαρξή της μέχρι το 1911, όταν την ανακάλυψε ο ιστορικός Hiram Bingham. Η πόλη χωρίζεται σε περιοχές, και διαθέτει πάνω από 140 διαφορετικές δομές που οριοθετούνται από πέτρινους τοίχους. Λέγεται ότι χτίστηκε το 1400 από τους Ίνκας και εγκαταλείφθηκε μετά από 100 χρόνια περίπου, κατά πάσα πιθανότητα, όταν ο πληθυσμός της άρχισε να αποδεκατίζεται από την ευλογιά που έφεραν μαζί τους οι Ευρωπαίοι. Υπήρξαν πολλές εικασίες όσο αναφορά την χρησιμότητα της πόλης, καθώς επίσης και γιατί οι Ίνκας επέλεξαν για την οικοδόμηση της πόλης, μία τέτοια περίεργη θέση. Ορισμένοι είπαν ότι ήταν ένα είδος ιερού ναού, ενώ άλλοι υποστήριξαν ότι χρησιμοποιήθηκε ως φυλακή. Οι πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι πρόκειται προφανώς για προσωπική περιουσία του αυτοκράτορα των Ίνκας, Pachacuti και η θέση επελέγη, επειδή τα κοντινά βουνά ήταν σημαντικά για την μυθολογία-αστρολογία των Ίνκας. 


Read more: http://www.i-diadromi.gr/2013/02/10_961.html#ixzz2THQWPkHh
 
 
Στην άκρη του ματιού: Ένα οδοιπορικό μέσα από τις σελίδες του ηλεκτρονικού περιοδικού "Έλα να δεις" της "LAND of GODS"

«Η Χώρα των Θεών», των ποιητών
και του καπνόν αποθρώσκοντα...

Previous
INDEX
Next


ΑΡΚΑΔΙΑ - ΚΥΠΡΟΣ
Κώστας Καλύβας :

Η ελληνική παρουσία στην Κύπρο, σημειώνεται απ΄ τον δέκατον τέταρτον αιώνα προ Χριστού. Οταν τολμηροί Ελληνες έμποροι και τεχνίτες , έφθασαν ως τους παραλιακούς οικισμούς της, για να ανταλλάξουν εμπορεύματα και να διδάξουν βιοτικές τέχνες. Αργότερα, ακολούθησε πυκνότερο μεταναστευτικό ρεύμα, μόνιμη εγκατάσταση και πλήρης εξελληνισμός των κατοίκων του μαγευτικού νησιού.
Γενναία μερίδα τιμής στον εξελληνισμό της αρχαίας Κύπρου έχει και η μαγευτική και ιστορική μας Αρκαδία. Που το ξέρουμε; Μας το πληροφορούν οι αρχαίοι συγγραφείς, με κορυφαίο τον πατέρα της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας τον θείον Ομηρο. Μας το βεβαιώνουν τα πλούσια ανασκαφικά ευρήματα. Μας το φωνάζουν οι γραφές και οι επιγραφές, που έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη, σχίζοντας προσεχτικά τα φιλόξενα και στοργικά κυπριακά σπλάχνα. συνέχεια

λα να δεις . .

Ηλεκτρονικό περιοδικό λογοτεχνίας και πολιτισμού της LAND of GODS. Επιμέλεια του Κώστα Δουρίδα
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΟΛΥΜΠΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΒΑΤΕΡΛΩ ΣΤΟ ΜΑΑΣΤΡΙΧΤ

Μικρές πόλεις που έμειναν στην ιστορία


Από την Αθήνα, το Πεκίνο, τη Ρώμη, τη Νέα Υόρκη, το Παρίσι και το Λονδίνο, οι μεγαλουπόλεις πάντα ήταν η «καρδιά» του πολιτισμού, των τεχνών, του πλούτου και της πολιτικής επιρροής. Αλλά τι γίνεται με τις μικρές πόλεις και τις κωμοπόλεις, με πληθυσμό κάτω των 125.000 ανθρώπων, όπου διαδραματίστηκαν σημαντικά γεγονότα, τα οποία επηρέασαν ή συνεχίζουν να επηρεάζουν την ανθρωπότητα;

Βατερλώ, Βέλγιο

Το Βατερλώ είναι μια πολύ μικρή πόλη, που ναι μεν είναι από τις πιο διάσημες στην ιστορία αλλά δεν συγκεντρώνει πολλούς τουρίστες. Η μάχη του Βατερλώ είναι από τις πιο γνωστές και έλαβε χώρα στις 18 Ιουνίου του 1815. Σηματοδότησε την οριστική ήττα ενός από τους μεγαλύτερους στρατηγούς όλων των εποχών, την αυτοκρατορία του Ναπολέοντα Βοναπάρτη, ο οποίος κατέκτησε ένα μεγάλο μέρος της Ευρώπης τα πρώτα χρόνια του 19ου αιώνα. Η μάχη του Βατερλώ, στην οποία οι δυνάμεις του Ναπολέοντα νικήθηκαν από τους Βρετανούς και τους Πρώσους, σήμανε το τέλος της βασιλείας του και το τέλος της κυριαρχίας της Γαλλίας στην Ευρώπη. Σήμερα, σχεδόν δύο αιώνες αργότερα, το Βατερλώ εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ως όρος σε όλο τον δυτικό κόσμο για να καθορίσει ή να χαρακτηρίσει μια καταστροφική ή αποφασιστική ήττα.

Ολυμπία, Ελλάδα

Αυτή η μικρή περιοχή στη χώρα μας έχει μια απίστευτη ιστορία και μέχρι σήμερα επηρεάζει την ανθρωπότητα. Είναι διάσημη ως ο τόπος διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων στους κλασικούς χρόνους. Στην Ολυμπία βρισκόταν ακόμη το χρυσελεφάντινο άγαλμα του Διός, έργο του Φειδία, το οποίο ήταν γνωστό στην αρχαιότητα ως ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου. Παράλληλα, είναι γνωστή για την αφή της Ολυμπιακής Φλόγας, που συμβολίζει του φως του πνεύματος, τη γνώση και τη ζωή. Κάθε δύο χρόνια (συμπεριλαμβανομένων των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων), η Ολυμπία γίνεται το κέντρο του κόσμου, αφού πάνω από μισό δισεκατομμύριο άνθρωποι από κάθε γωνιά του κόσμου παρακολουθούν το συγκεκριμένο γεγονός.

Μπέθελ, ΗΠΑ  

Η πόλη του Μπέθελ ήρθε στο προσκήνιο το 1969, όταν περίπου 500.000 άνθρωποι (περίπου 100 φορές περισσότεροι από τον πληθυσμό της) συγκεντρώθηκαν στη φάρμα του Μαξ Γιασγκούρ για τις «Τρεις ημέρες Ειρήνης και Μουσικής», ή αλλιώς το Φεστιβάλ του Γούντστοκ. Το Φεστιβάλ διήρκεσε τέσσερις ημέρες και όχι τρεις όπως είχε προγραμματιστεί αρχικά. Άρχισε στις 15 και ολοκληρώθηκε στις 18 Αυγούστου του 1969, κάνοντας το Μπέθελ μία από τις πιο διάσημες πόλεις του κόσμου. Η προσέλευση των θεατών αναμενόταν στις 60.000, ωστόσο, στον χώρο παρευρέθηκαν, περίπου 500. 000 άνθρωποι, οι περισσότεροι εκ των οποίων ανήκαν στο κίνημα των χίπις.Πολλά μουσικά συγκροτήματα δεν κατάφεραν ποτέ να φθάσουν στο χώρο του Φεστιβάλ, παραμένοντας στο αεροδρόμιο, λόγω του τεράστιου αριθμού των θεατών, ενώ με τη λήξη του Φεστιβάλ, σχηματίστηκε το μεγαλύτερο μποτιλιάρισμα που είχε ποτέ συμβεί στις ΗΠΑ. Σχεδόν 45 χρόνια μετά, το Φεστιβάλ του Γούντστοκ εξακολουθεί να επηρεάζει τη μουσική, αν και τα κεντρικά του συνθήματα για τον πόλεμο και την ειρήνη δεν έφτασαν ποτέ στους «παραλήπτες».

Μάαστριχτ, Ολλανδία

Είναι δήμος και πρωτεύουσα της επαρχίας της Λιμβουργίας ή του Λυμβούργου.  Το όνομα της πόλης προέρχεται από το Λατινικό όνομά της Τραγιέκτουμ Αντ Μόζαμ  (πέρασμα στον Μέουζε), που αναφέρεται στην γέφυρα που έχτισαν οι Ρωμαίοι επί εποχής Αυγούστου Καίσαρα. Η πόλη παρέμεινε στην αφάνεια, μέχρι που στις αρχές της δεκαετίας του '90 υπεγράφη εκεί η Συνθήκη του Μάαστριχτ, η οποία οδήγησε στη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ιστορικά, δεν υπάρχει άλλη παρόμοια συνθήκη, με τόσο σημαντικό οικονομικό, πολιτικό, κοινωνικό και πολιτισμικό περιεχόμενο, που να αφορά τόσες πολλές χώρες. Η Συνθήκη του Μάαστριχτ υπεγράφη στις 7 Φεβρουαρίου του 1992, δίνοντας ιδιαίτερη φήμη στη μικρή αυτή πόλη.

Σιγκισοάρα, Ρουμανία

Πολλοί ίσως να μην έχουν ακούσει καν το όνομα της συγκεκριμένης πόλης. Βρίσκεται στη θρυλική περιοχή της Τρανσυλβανίας και αποτελεί μια όαση ιστορίας και αρχιτεκτονικής. Εκεί δεσπόζει και το κάστρο του Βλαντ Ντράκουλα, του κυβερνήτη που ενέπνευσε τον Μπραμ Στόκερ να γράψει το μυθιστόρημα «Κόμης Δράκουλας» το 1897. Πλέον, το κάστρο λειτουργεί σαν μουσείο, συγκεντρώνοντας κάθε χρόνο πλήθος τουριστών.

Αρλ, Γαλλία

Κατά τη διάρκεια του 1ου αιώνα π.Χ., ο Ιούλιος Καίσαρας έδωσε τη γη της περιοχής που πήρε από τους αρχαίους Έλληνες και τις τοπικές φυλές στις ρωμαϊκές λεγεώνες. Η Αρλ μετατράπηκε σε σημαντικό αστικό κέντρο των Ρωμαίων και ήταν κάτι σαν δεύτερη πρωτεύουσα της ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η πόλη διέθετε πολλά εντυπωσιακά δημόσια κτίρια, ενώ πολλά από αυτά έχουν χαρακτηριστεί μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς από την UNESCO. Πολλά χρόνια μετά, κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, ένας από τους πιο διάσημους ζωγράφους, ο Βίνσεντ βαν Γκογκ, συνέδεσε το όνομά του με την πόλη, καθώς έζησε και δημιούργησε στις γύρω περιοχές, με μερικούς από τους πίνακές του να αναπαριστούν μέρη της Αρλ.

Γιορκτάουν, ΗΠΑ

Πρόκειται για μια μικρή φιλήσυχη πόλη στη Βιρτζίνια, η οποία δεν είναι γνωστή για τον μαζικό τουρισμό ή την έντονη ζωή. Ωστόσο, στην πόλη αυτή έλαβε χώρα η πιο αποφασιστική και σκληρή μάχη του Πολέμου Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ, που έμεινε στην ιστορία ως η «Πολιορκία του Γιορκτάουν». Η μάχη τελικά τερμάτισε τον πόλεμο και προκάλεσε την αναγνώριση των ΗΠΑ από το Ηνωμένο Βασίλειο. Δυστυχώς, το μόνο που έχουν να θαυμάσουν σήμερα οι λιγοστοί τουρίστες στο Γιορκτάουν είναι το εντυπωσιακό «Μνημείο της Νίκης», που εγκαταστάθηκε εκεί το 1884.

Νταχάου, Γερμανία

Το Νταχάου έγινε διάσημο σε όλο τον κόσμο, καθώς το όνομά του συνδέθηκε με ένα από τα πιο σκοτεινά και φρικτά εγκλήματα πολέμου της σύγχρονης ιστορίας. Στη μεσαιωνική αυτή πόλη, η ναζιστική Γερμανία μετά την άνοδο του Αδόλφου Χίτλερ στην εξουσία δημιούργησε το πρώτο στρατόπεδο συγκέντρωσης σε ένα εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο πυρομαχικών. Στο στρατόπεδο συγκέντρωσης, οι Ναζί αρχικά βασάνιζαν και κακοποιούσαν Γερμανούς που ήταν αντίθετοι με το ναζιστικό καθεστώς, ενώ αργότερα το χρησιμοποίησαν για τους αιχμαλώτους όλων των εθνικοτήτων, κυρίως για Εβραίους, που προέρχονταν από τις περιοχές που κατέκτησαν στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου λειτούργησε μέχρι την κατάρρευση της ναζιστικής Γερμανίας το 1945.

Πίζα, Ιταλία

Η Πίζα είναι μια μικρή, αλλά πλούσια σε ιστορία πόλη της Ιταλίας. Το Πανεπιστήμιο της Πίζας είναι από τα πιο παλαιά στην Ευρώπη και άρχισε να λειτουργεί το 1343. Παρόλα αυτά, το πιο διάσημο μνημείο της πόλης είναι ο Κεκλιμένος Πύργος της Πίζας, ο οποίος χτίστηκε εξ' ολοκλήρου από μάρμαρο κατά την περίοδο 1172-1350. Αποτελείται από 6 ορόφους, αλλά επειδή το έδαφος δεν είναι τόσο στέρεο, πήρε μια κλίση προς τα νότια, που αυξάνεται σταδιακά κάθε χρόνο. Η πλατεία του Καθεδρικού Ναού (Piazza del Duomo) είναι επίσης μια άλλη κορυφαία τουριστική ατραξιόν της πόλης και παγκόσμια κληρονομιά της UNESCO.

Ντία Μούλου


Πηγή newpost.gr/









Λ Ο Γ Ο Τ Ε Χ Ν Ι Α και Π Ο Λ Ι Τ Ι Σ Μ Ο Σ


Καπνόν Αποθρώσκοντα : Γράμμα στον 'Ελληνα της Διασποράς


Οδοιπορικό
στο Καρδαρίτσι


τα Μικρά ενθυμήματα..


Αρκαδική Ανθολογία


Στην άκρη
του ματιού...


Στ' αχνάρια των Ελλήνων της Διασποράς


Mια Φωτογραφία
και ένας τόπος


το Δημοτικό τραγούδι και η παράδοση..


ποιήματα
τ' αγαπημένα


Το Ποίημα
της ημέρας


'Ελληνες Ποιητές
στο Διαδίκτυο


Σελίδες απ' την Ελληνική Λογοτεχνία στο Διαδίκτυο


«Ένας Έλληνας ο Μακρυγιάννης!»: Τα ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ


τα Απομνημονεύματα του Θεόδ. Κολοκοτρώνη (Φωτοτυπία)


Ανθολογίες
της ΕΕΛΣΠΗ


LAND of GODS : Αλφαβητικά οι Λογοτέχνες


Ανθολογήματα
ενός μεγάλου :
N. Καζαντζάκης


ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ Αποσπάσματα από το 'Εργο του
καλά Χριστούγεννα και ευτυχισμένο το 2008! με ειρήνη και ευτυχία στην οικογενειακή και προσωπική σας ζωή!!!



Χαιρετισμούς και αφιερώματα
  

Η Ελληνικότητά μου Κύριε, στην ξενιτιά μου, είναι η εκκλησιά μου! Kαι η Εκκλησία Σου, η Μεγαλουργία Σου, Απεραντοσύνη.. και Μεγαλοσύνη στους αιώνας!.. Στήνω Ναό στο κάθε μου κύτταρο Κύριε, και πέφτω και προσεύχομαι στης γαλανής μου πατρίδας και στης δικής Σου την Θεία ύπαρξη για να υπάρξω Κύριε! 'Οτι ΕΣΥ ο Θεός μου ο Μεγαλοδύναμος, θα διαφυλάξεις την μακρινή μου πατρίδα, τον μετανάστη και τις μελλούμενες γενιές από την αφομοίωση, την παγκοσμιοποίηση και τον εξευτελισμό που φέρνει την άγνοια των ιερών μας προγόνων! κδ. η Προσευχή του μετανάστη



Wednesday, October 03, 2007 ΑΝΟΙΚΤΗ ΣΚΗΝΗ ΠΟΙΗΤΩΝ Για Τρίτη συνεχή χρονιά η ΑΝΟΙΚΤΗ ΣΚΗΝΗ ΠΟΙΗΤΩΝ διοργανώνει Μαραθώνιο Ποίησης στις 9 Νοεμβρίου στον Πολυχώρο A N A T O Λ Ι Α Μαλλιάρης Παιδεία. Συμμετοχές: Κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί να συμμετέχει με 2 ποιήματα που θα αποστείλει μέχρι τις 20 Οκτωβρίου 2007 στις διευθύνσεις:: Μεταμορφώσεως 20 'Aνω Περαία τηλ.:2392028572 και 6972952688 amoroza_giorma@yahoo.gr και Ρήγα Φερραίου 44 Περαία τηλ. 2392027395 και 6973522742 dare243_3@yahoo.gr
Μαρία Θανοπούλου:

Σαν άνθρωπος γράφω και σαν άνθρωπος μεταλαμπαδεύω τη γνώση τον πολιτισμό, τη δύναμη της τέχνης μέσα από την ομορφιά των διαφορετικών κειμένων Με απλά λόγια. Αφήστε το μήνυμα σας να κυλήσει στον ποταμό της γραφής Στις εποχές που ζούμε,στις ηλεκτρονικές εποχές ενός προβληματικού περιβάλλοντος, ενός κόσμου που λιγοστεύει κάθε ανατολή ενός κόσμου που πεθαίνει από τις ακρότητες αυτές των παιδιών, που αν είναι δυνατόν σήμερα να χάνονται από ασιτία των παιδιών που πεθαίνουν από την πολυφαγία σ' αυτόν τον κόσμο οι συγγραφείς των διαφόρων εποχών δίνουν το έναυσμα της ροής της αγάπης της αντοχής της συνέχειας για να εξαφανίσουν την πληγή της θλίψης και της μουλωχτής μοναξιάς Αφήστε το μήνυμα σας με τον δικό σας τρόπο εσείς οι άσημοι γνωστοί άνθρωποι του πνεύματος Εμείς οι Έλληνες ανοίγουμε παράθυρα στον πολιτισμό στα γράμματα και οι λέξεις κάνουν το θαύμα τους Το χρήμα ας βασιλεύει μονάχο του δεν έχει καμιά αξία τίποτε δεν παίρνουμε μαζί μας Ο διάσημος άσημος συγγραφέας αποκτά το δικό του κύρος ανάμεσα από άλλους πνευματικούς συνανθρώπους του Λέγεται πως όλη η Ελλάδα γράφει Μα ποιος το απαγορεύει αυτό; κανείς Οι επαρσόφοιτοι "καθηγητές της υπεροψίας" ίσως.... Τα ΜΜΕ δεν έρχονται ποτέ στις απλές εκδηλώσεις Προτιμούν τα κουδούνια που τους κρεμάνε κάθε που συμβαίνει και κάτι τραγικό Ξεχάστηκαν οι πυρκαγιές Ξεχνιούνται οι άστεγοι Τα παχουλά πορτοφόλια σκάβουν το λάκο του πνεύματος με ατέλειωτες υποσχέσεις με μυστικές συναντήσεις για ένα μικρότερο αύριο Εμείς οι άνθρωποι που φτιάχνουμε το δικό μας δέντρο της γνώσης θα συναντηθούμε στις 9 Νοέμβρη για να γίνουμε γνωστοί μεταξύ μας Δεν παρακαλάμε τα ΜΜε και τους επίσημους που υπόσχονται και χαρίζουν τα δικά μας χρήματα σε περιστασιακούς τραγουδιστές για 2 ώρες χαμηλής αηδιαστικής ασυναρτησίας με παράφωνους φθόγγους ονομάζοντας τους νότες και τραγούδια της κακιάς ώρας Συνεχίζουμε να γράφουμε στίχους με λέξεις που δε φοβούνται τη χλιδή ενός νεόπλουτου κόσμου

Μαρία Θανοπούλου
Ο κόσμος του «Καπνόν ποθρώσκοντα» δεν είναι μύθος και ιστορία αδελφέ μου, παρά μικρά σπασμένα γυαλιά από καθρέφτη που μέσα εκεί παραστατικά, θα με βρεις αποσπασματικά και με εξουθενωμένη φωνή, να σου δίνω την αναφορά μου με λόγια απλά να καταλάβεις: 'Οτι η μικρή και τεθλασμένη γραμμή που εσύ και εγώ ακολουθήσαμε στην ξένη γης δεν ήταν εύκολος δρόμος... κδ

Από το fourtounis.gr

Μία νεαρή γυναίκα πήγε στη μητέρα της και της μίλησε για τη ζωή της. Δεν ήξερε πώς να φτιάξει τα πράγματα και ήθελε να εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια, να τα παρατήσει. Της φαινόταν πως μόλις λυνόταν ένα πρόβλημα, ένα άλλο νέο προέκυπτε.
Η μητέρα της την πήγε στην κουζίνα. Γέμισε τρία δοχεία με νερό και έβαλε το καθένα σε δυνατή φωτιά. Γρήγορα το νερό στα δοχεία άρχισε να βράζει. Στο πρώτο δοχείο έβαλε καρότα, στο δεύτερο έβαλε αυγά, και στο τελευταίο έβαλε κόκκους καφέ. Τα άφησε λίγο να βράσουν, χωρίς να πει ούτε μια λέξη. Περίπου σε είκοσι λεπτά έκλεισε τα...
μάτια της κουζίνας. Έβγαλε τα καρότα έξω απ΄το νερό και τα έβαλε σ'ένα μπωλ. Έβγαλε τα αυγά έξω και τα έβαλε σ'ένα μπολ. Μετά έβγαλε τον καφέ έξω και τον έβαλε σε ένα φλιτζάνι. Ρώτησε την κόρη της: "πες μου τι βλέπεις".
"Καρότα, αυγά και καφέ", της απάντησε η κόρη.
Η μητέρα της την έφερε πιο κοντά και της ζήτησε να αγγίξει τα καρότα. Το έκανε και παρατήρησε ότι ήταν μαλακά.
Μετά η μητέρα ζήτησε απ΄την κόρη της να πάρει ένα αυγό και να το σπάσει. Αφού έβγαλε τα τσόφλια, παρατήρησε ότι το αυγό ήταν σφιχτό.
Στο τέλος, η μητέρα ζήτησε απ΄την κόρη της να πιει μια γουλιά απ΄τον καφέ. Η κόρη χαμογέλασε καθώς μύρισε το πλούσιο άρωμά του.
Μετά η κόρη ρώτησε: "τι σημαίνουν όλα αυτά μητέρα;".
Η μητέρα της της εξήγησε ότι το καθένα απ΄αυτά τα διαφορετικά αντικείμενα είχε αντιμετωπίσει τις ίδιες συνθήκες, δηλαδή βραστό νερό. Το καθένα όμως αντέδρασε διαφορετικά. Το καρότο αρχικά μπήκε μέσα στο νερό δυνατό και σκληρό. Εντούτοις, εφόσον τοποθετήθηκε στο βραστό νερό, μαλάκωσε και έγινε αδύναμο. Το αυγό ήταν εύθραυστο. Το λεπτό εξωτερικό του περίβλημα είχε προστατέψει το υγρό εσωτερικό του, αλλά μετά την τοποθέτησή του σε βραστό νερό, το εσωτερικό του σκλήρυνε. Όμως οι κόκκοι του καφέ ήταν μοναδικοί. Μετά την τοποθέτησή τους σε βραστό νερό, άλλαξαν το νερό.
"Ποιο απ΄αυτά είσαι εσύ;" ρώτησε την κόρη της. Σκέψου το λίγο: Τι απ' αυτά είσαι εσύ;
Είσαι το καρότο που φαίνεται δυνατό, αλλά με τον πόνο και τις δυσκολίες λυγίζεις και μαλακώνεις και χάνεις τη δύναμή σου; Είσαι το αυγό που ξεκινάει με μαλακή καρδιά, αλλά αλλάζει με τη θερμότητα; Μήπως είχες "υγρό" πνεύμα, αλλά μετά από έναν θάνατο, έναν χωρισμό, μία οικονομική δυσκολία ή μια άλλη δοκιμασία σκλήρυνες; Ή μήπως είσαι σαν τον κόκκο του καφέ; Ο κόκκος στην πραγματικότητα αλλάζει το καυτό νερό, δηλαδή τις ίδιες τις συνθήκες που προκαλούν τον πόνο. Όταν το νερό ζεσταίνεται, απελευθερώνει το άρωμα και τη γεύση του. Εάν είσαι σαν τους κόκκους του καφέ, όταν τα πράγματα δεν είναι στα καλύτερά τους, εσύ γίνεσαι καλύτερος και αλλάζεις την κατάσταση γύρω σου. Όταν δεν είναι και η καλύτερη στιγμή και οι δοκιμασίες σε συναντούν, ανυψώνεις τον εαυτό σου σε άλλο επίπεδο; Πώς αντιμετωπίζεις τις αντιξοότητες; Είσαι καρότο, αυγό ή κόκκος καφέ;
Ελπίζω να έχεις αρκετή ευτυχία για να σε κάνει γλυκό, αρκετές δοκιμασίες για να σε κάνουν δυνατό, αρκετή λύπη για να παραμείνεις ανθρώπινος και αρκετή ελπίδα για να σε κάνει ευτυχισμένο.
Το λαμπρότερο μέλλον πάντοτε θα βασίζεται σε ένα ξεχασμένο παρελθόν.
Δεν μπορείς να προχωρήσεις στη ζωή μέχρι ν' αφήσεις πίσω τις αποτυχίες σου και τους πόνους σου.
Όταν γεννήθηκες έκλαιγες και όλοι γύρω σου χαμογελούσαν.
Ζήσε τη ζωή σου έτσι ώστε στο τέλος εσύ να είσαι αυτός που θα χαμογελά και όλοι γύρω σου θα κλαίνε...
Η τυχαία φρουτοσαλάτα είναι χειρότερη από κοτόπουλο με τηγανιτές πατάτες...

Το ότι τα φρούτα οξειδώνονται στην επαφή τους με τον αέρα είναι κάτι κοινώς γνωστό, αλλά το ότι το καρπούζι σε 30 λεπτά βγάζει αρσενικό το οποίο εξαπλασιάζεται αν συνδυαστεί με άλλα φρούτα, λίγοι το ξέρουν... Το φρούτα είναι θαυμάσια και έχουν πολλά θετικά στοιχεία, βιταμίνες κ.λ.π., όμως η κακή χρήση τους μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στον οργανισμό, ισχυρίζεται ο βιοχημικός Αλμπέρτο Μοράλες, που εδώ και 40 χρόνια μελετά και τις δύο όψεις του νομίσματος: τα οφέλη και τις αντιθέσεις αυτής της διατροφής.

Μία από τις ανακαλύψεις του είναι ότι τα ξινά φρούτα δεν πρέπει να αναμειγνύονται μεταξύ τους, ούτε και με τα γλυκά φρούτα, διότι ανεβάζουν την οξύνωση του οργανισμού. Μεταξύ αυτών το πορτοκάλι, το μανταρίνι, το λεμόνι και το γκρέιπφρουτ. Το καλύτερο είναι να τα τρώει κανείς ξεχωριστά και μόνο το πρωί. "Παρόλο που είναι της ίδια οικογένειας και περιέχουν κιτρικό οξύ, όλα έχουν διαφορετικά οξέα, που αναμειγνυόμενα με τη φρουκτόζη και τα πεπτικά υγρά και προκαλούν μια άνοδο της οξύνωσης, υψηλό δείκτη ενζύμων και αλκοόλ μέσα στον οργανισμό μας που οδηγούν σε προβλήματα κυστιδίων. Είναι μια βόμβα μολότοφ αυτό που παράγεται εκεί μέσα" τονίζει" ο Α. Μοράλες!

Ο ίδιος βεβαιώνει ότι επίσης δεν πρέπει να τρώγονται ξινά φρούτα μετά από ένα φαγητό με πολλά λιπαρά, επειδή - κακώς - πιστεύεται ότι το όξινο τα διαλύει. "Αντιθέτως, οδηγεί τον οργανισμό να τα αφομοιώνει και έτσι το συκώτι λιπαίνεται - κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε κίρρωση". Ο υγιεινολόγος Μαουρίσιο Εστεμπάν, που έχει επίσης πολλά χρόνια εμπειρίας στη μελέτη και την πρακτική της σωστής συνεργασίας των τροφίμων συμφωνεί: "Οι αναμείξεις των τροφών δημιουργούν δηλητήρια, εάν τρως λάθος. Επιπλέον εάν προσθέτεις στο γεύμα σου φρούτα, χωρίς το σωστό συνδυασμό, προκαλείς αρρώστια μεγαλύτερη από το να μην έτρωγες καθόλου φρούτα"! Και συμπληρώνει: "Το ιδανικό είναι τα φρούτα να τρώγονται μόνα τους. Η "τυχαία" (δηλαδή ανάμειξη οποιωνδήποτε φρούτων) φρουτοσαλάτα είναι χειρότερη κι από ένα κοτόπουλο με τηγανητές πατάτες. Μάλιστα, ανακατεύοντας ακτινίδιο μαζί με μπανάνα είναι χειρότερο από χάμπουργκερ! Καλύτερα φάε το χάμπουργκερ σκέτο"... Η εξήγηση είναι ότι τα φρούτα είναι βιοχημικά ανταγωνιστικά, διότι η μπανάνα είναι άμυλο με πολλαπλά διατροφικά στοιχεία, ενώ το ακτινίδιο είναι δυνατό αντιοξειδωτικό, με περισσότερη βιταμίνη C από ένα κιλό λεμόνια.

Ο ίδιος επίσης υπογραμμίζει ότι ποτέ δεν πρέπει να συνδυάζουμε φρούτα με σαλάτες και ότι μόνο το μήλο ταιριάζει με αυτές. Καρποί, Βιταμίνες και δηλητήριο αλλά και με τους καρπούς συμβαίνει κάτι περίεργο: Τα ροδάκινα, τα κεράσια, τα βερίκοκα, τα ξινά φρούτα και τα αμύγδαλα είναι πλούσια σε υδροχλωρικό οξύ, σύμφωνα με έρευνες σε πανεπιστήμια των ΗΠΑ, κάτι το οποίο ο Α. Μοράλες διαδίδει με ενθουσιασμό. Το πολύ θετικό με αυτά είναι ότι θα έπρεπε να φάμε 3 - 4 κιλά από αυτά για να γίνουν τοξικά, ενώ μετά από μάσημα λίγων από τα ανωτέρω ένα πεπτικό ένζυμο μετατρέπει το οξύ τους σε βιταμίνη C, ισχυρό αντικαρκινικό όπλο!. Το κουκούτσι το καρπουζιού περιέχει μια ουσία που βοηθά στον καθαρισμό των νεφρών, ενεργοποιεί την εξωτερική τους επιφάνεια και επιτρέπει διόρθωση/επούλωση προβλημάτων φλεγμονής. "Το κουκούτσι του καρπουζιού ενεργοποιεί όλο το κυτταρικό σύστημα των νεφρών, επιτρέποντας να κάνει εργασίες, αν όχι ίδιες, τουλάχιστον 50% παρόμοιες μιας σωστής λειτουργίας τους! υπόσχεται ο βιοχημικός Α. Μοράλες. Ωστόσο, το καρπούζι και το πεπόνι δεν τα πάνε καλά με το γάλα, ούτε και μεταξύ τους, σύμφωνα με εργαστηριακές έρευνες. "Εδώ ταιριάζει η λαϊκή ρήση των Χιλιανών που λέει: το καρπούζι και το πεπόνι, το πρωί είναι χρυσός, το μεσημέρι ασήμι και το βράδυ σκοτώνουν"! διακηρύσσει ο Α. Μοράλες.

Το πεπόνι είναι καλό να τρώγεται κατά προτίμηση το πρωί, διότι μεταβολίζεται καλά με τον ήλιο. "Είναι το φρούτο του πεπτικού μηχανισμού. Έχουμε ανακαλύψει σε αυτό ιδιότητες διουρητικές που βοηθούν να ελέγχεται το πρόβλημα της συγκράτησης υγρών που παρουσιάζουν τα υπέρβαρα άτομα". Το αβοκάντο είναι όπως το αίμα. Προς αποφυγή παρανοήσεων, ο Α. Μοράλες συνιστά να τρώγονται τα ξινά (όπως πορτοκάλια, μανταρίνια, ακτινίδια, ανανάδες, μούρα και γκρέιπφρουτ) χωρίς συνδυασμούς, και μετά από μισή ώρα ας καταναλώνεται φρουτοσαλάτα γλυκών φρούτων ή ένα κανονικό πρωινό. Το μεσημέρι καλύτερα είναι τα πρωτεϊνούχα και ελαιογενή φρούτα και καρποί, όπως καρύδια, αμύγδαλα, φιστίκια, φουντούκια, φιστίκια αράπικα, σουσάμι, καρύδες, αβοκάντο. "Περιέχουν μεταξύ 25 - 30% των πρωτεϊνών και επίσης περιέχουν 8 έως 10 βασικά αμινοξέα" Μια από τις πιο επίμονες συμβουλές του ίδιου, είναι να τρώμε αβοκάντο κάθε ώρα: "Είναι από τα πιο εντυπωσιακά ωφέλιμα φρούτα, διότι είναι πλούσιο σε σίδηρο, ενώ η χλωροφύλλη είναι πλούσια σε μαγνήσιο. Τρώγοντας αβοκάντο είναι σα να τρως αίμα!" Τη νύχτα, όπως κάθε στιγμή της ημέρας, είναι ευπρόσδεκτη μια φρουτοσαλάτα γλυκών φρούτων: μπανάνα, παπάγια, μήλο, κεράσι, αχλάδι, ροδάκινο, μάγκο... Αλλά σε τι ποσότητες;

Οτιδήποτε υπερβολικό είναι κακό κατά τον Α. Μοράλες. Π.χ. πολύ αβοκάντο προκαλεί διάρροιες, τα πολλά ξινά προκαλούν οξύνωση και προβλήματα στα βλεννογόνα τοιχώματα του εντέρου, ενώ πολλά αμύγδαλα ή παρόμοια, προκαλούν δυσκοιλιότητα και άλλα πεπτικά προβλήματα. Ο θεραπευτής ομολογεί: "Διατράφηκα ένα μήνα μόνο με φρούτα, πρωί μεσημέρι και βράδυ σε ποσότητες που μου έδιναν ευχαρίστηση. Όμως, όταν κάποιος τρώει πέντε κιλά φρούτα μαζί αυτό δεν είναι καλό." Για τον Μοράλες, ειδικά το μανταρίνι είναι το "οικολογικό" φρούτο, διότι είναι "το μοναδικό ικανό να αποσύρει από τον οργανισμό τα βαρέα μέταλλα - όπως μόλυβδος, υδράργυρος, κάδμιο. Ακόμα είναι το πιο πλούσια σε φολικό οξύ. Γι αυτό επίσης ονομάζεται το φρούτο της εγκυμοσύνης. Αποτρέπει τα προβλήματα της "δισχιδούς ράχης" και άλλα προβλήματα στο βρέφος." Χαρακτηριστική περίπτωση:

Η Αμαλία Ερμοσίγια είναι πια μια οπαδός του Μοράλες στη Χιλή. Πριν από 19 χρόνια πειραματίστηκε στο γιο της που έπασχε από μία εντερική φλεγμονή επί έναν χρόνο. ’κουσε στην τηλεόραση τον ειδικό αυτόν να μιλά και να τονίζει ότι η καλύτερη άμυνα του οργανισμού είναι το ρόδι. "Έδωσα στο γιο μου τα σποράκια του ροδιού και έτσι αυξήθηκαν οι άμυνες του. Ο γιος μου ήταν έτοιμος για εισαγωγή σε νοσοκομείο και σε 2 μέρες σώθηκε. Ο παιδίατρος το θεώρησε θαύμα." Το λεμόνι και το αλάτι δεν αγαπιούνται μεταξύ τους. Ο Α. Μοράλες λέει οτι σύμφωνα με τις μελέτες του, όταν αναμειχθεί το σόδιο με το κιτρικό οξύ του λεμονιού, χαλάει τα ερυθρά αιμοσφαίρια του αίματος. Σε μεγάλες ποσότητες μπορεί να προκαλέσει αναιμία ή ακόμα και λευχαιμία. Το ίδιο ισχύει με τον ανανά και το πράσινο μάγκο. Ακόμα χειρότερος είναι ο συνδυασμός με ξύδι ή αλκοόλ, όπου προσβάλλεται ο αιματοκρίτης και μπορεί να καταστραφεί το μεδούλι των οστών. Γι αυτό αποφεύγετε να χρησιμοποιείται στις σαλάτες πολύ λεμόνι και αλάτι και ακόμα περισσότερα να πίνετε αλκοόλ μετά.--


                                        Subject: Vegetable markets in ISRAEL Reply-To: Nick Pap












Δρ. Χαράλαμπος Γκούβας,

Η ψυχολογία
των ύβρεων και
των ιδιωματισμών

Άρθρο 14 Ελληνικού Συντάγματος:

«1.Καθένας μπορεί να εκφράζει και να διαδίδει προφορικά, γραπτά και δια του τύπου τους στοχασμούς του τηρώντας τους νόμους του Κράτους. 2.Ο τύπος είναι ελεύθερος. Η λογοκρισία και κάθε άλλο προληπτικό μέτρο απαγορεύονται. 3.Η κατάσχεση εφημερίδων και άλλων εντύπων, είτε πριν από την κυκλοφορία είτε ύστερα από αυτή, απαγορεύεται. Κατ' εξαίρεση επιτρέπεται η κατάσχεση, με παραγγελία του εισαγγελέα, μετά την κυκλοφορία: α) για προσβολή της χριστιανικής και κάθε άλλης γνωστής θρησκείας, β) για προσβολή του προσώπου του Προέδρου της Δημοκρατίας, γ) για δημοσίευμα που αποκαλύπτει πληροφορίες για τη σύνθεση, τον εξοπλισμό και τη διάταξη των ενόπλων δυνάμεων ή την οχύρωση της Χώρας ή που έχει σκοπό τη βίαιη ανατροπή του πολιτεύματος ή στρέφεται κατά της εδαφικής ακεραιότητας του Κράτους, δ) για άσεμνα δημοσιεύματα που προσβάλλουν ολοφάνερα τη δημόσια αιδώ, στις περιπτώσεις που ορίζει ο νόμος. 4.Σε όλες τις περιπτώσεις της προηγούμενης παραγράφου ο εισαγγελέας, μέσα σε είκοσι τέσσερις ώρες από την κατάσχεση, οφείλει να υποβάλλει την υπόθεση στο δικαστικό συμβούλιο, και αυτό, μέσα σε άλλες είκοσι τέσσερις ώρες, οφείλει να αποφασίσει για τη διατήρηση ή την άρση της κατάσχεσης, διαφορετικά η κατάσχεση αίρεται αυτοδικαίως. Τα ένδικα μέσα της έφεσης και της αναίρεσης επιτρέπονται στον εκδότη της εφημερίδας ή άλλου εντύπου που κατασχέθηκε και στον εισαγγελέα. 5.Καθένας ο οποίος θίγεται από ανακριβές δημοσίευμα ή εκπομπή έχει δικαίωμα απάντησης, το δε μέσο ενημέρωσης έχει αντιστοίχως υποχρέωση πλήρους και άμεσης επανόρθωσης. Καθένας ο οποίος θίγεται από υβριστικό ή δυσφημιστικό δημοσίευμα ή εκπομπή έχει, επίσης, δικαίωμα απάντησης, το δε μέσο ενημέρωσης έχει αντιστοίχως υποχρέωση άμεσης δημοσίευσης ή μετάδοσης της απάντησης. Νόμος ορίζει τον τρόπο με τον οποίο ασκείται το δικαίωμα απάντησης και διασφαλίζεται η πλήρης και άμεση επανόρθωση ή η δημοσίευση και μετάδοση της απάντησης

Αρθρο 367 του Ποινικού Κώδικα: (Εγκλήματα κατά της τιμής: Εξύβριση, Δυσφήμιση, Συκοφαντική δυσφήμιση)

«1. Δεν αποτελούν άδικη πράξη: α) οι δυσμενείς κρίσεις για επιστημονικές καλλιτεχνικές ή επιστημονικές εργασίες. β) Οι δυσμενείς εκφράσεις που περιέχονται σε έγγραφο δημόσιας αρχής για αντικείμενα που ανάγονται στον κύκλο της υπηρεσίας της, καθώς και γ) οι εκδηλώσεις που γίνονται για την εκτέλεση νόμιμων καθηκόντων, την άσκηση νόμιμης εξουσίας ή για τη διαφύλαξη (προστασία) δικαιώματος ή από άλλο δικαιολογημένο ενδιαφέρον, ή δ) σε ανάλογες περιπτώσεις».

Αγόρευση Εισαγγελέως Πρωτοδικών Πρέβεζας της 06-03-2001:

«Κατά τον Ποινικό Κώδικα, υποκείμενα της συκοφαντικής δυσφημίσεως είναι μόνον φυσικά πρόσωπα ή ανώνυμες εταιρείες, και ουχί νομικά πρόσωπα κάθε είδους ή φορείς».

Αρθρο 353 του Ποινικού κώδικα:

«Πρόκληση σκανδάλου με ακόλαστες πράξεις»: Οποιος δημόσια επιχειρεί ακόλαστη πράξη και προκαλεί μαυτήν σκάνδαλο, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών. Οποιος εν γνώσει προσβάλλει βάναυσα την αιδώ άλλου με ακόλαστη πράξη που επιχειρείται ενώπιόν του τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι έξι μηνών ή με χρηματική ποινή. Για την ποινική δίωξη αυτής της πράξης απαιτείται έγκληση.

Νoam Tsomsky,

Καθηγητής Γλωσσολογίας Πανεπιστημίου Harvard: Εφημερίδα Le Monde 03-09-1998:

«Οσο σκανδαλώδεις κι αν είναι οι ιδέες σας, αν δεν έχετε το δικαίωμα να τις εκφράσετε, χάνεται η ουσία της δημοκρατίας και της ελευθερίας. Η χειρότερη μορφή λογοκρισίας είναι η αυτολογοκρισία

 

 

 

 

Πρόλογος

Κωνστ. Τζόκα, δικηγόρου-οικονομολόγου

Καθηγητή ΤΕΙ Πρέβεζας

Το τελευταίο πόνημα του του φίλου Δρ.Χαράλαμπου Γκούβα με τίτλο «Η Ψυχολογία των Υβρεων και των Ιδιωματισμών», είναι μια έκπληξη που έρχεται να προστεθεί στο ήδη πλούσιο συγγραφικό έργο του δημιουργού. Αυτή τη φορά όμως, ο συγγραφέας μας μεταφέρει σε άλλους χώρους και μας δίνει μια άλλη γεύση των πολυσύνθετων ενδιαφερόντων του. Μας ξεναγεί στο χθές και το σήμερα των ύβρεων και των ιδιωμάτων της γλώσσας μας, των οποίων ερευνά την ετυμολογία, την προέλευση αλλά και το ψυχολογικό υπόβαθρο. Εργο πράγματι αξιόλογο γιατί μέσα από αυτές τις ύβρεις, εκφράσεις και ιδιωματισμούς, ο λαός μας με σοφά λόγια, αλληγορία, μεταφορά, παρομοίωση, ειρωνία αλλά και ενίοτε με δηκτικό τρόπο, εκφράζει τις σκέψεις του και τα συναισθήματά του. Πολλές φορές αυτές οι υβριστικές εκφράσεις και ιδιωματισμοί, δεν έχουν μόνο ψυχολογικό υπόβαθρο αλλά και φιλοσοφικό παιδαγωγικό χαρακτήρα, με αποτέλεσμα, το αρνητικό αποτέλεσμα της αισχρολογίας που εμπεριέχουν να αυτοαναιρείται. Τέλος είναι έντονη η προσπάθεια του συγγραφέα να καυτηριάσει και να συμβάλλει στην καταπολέμηση της λεκτικής φτώχειας που επικρατεί αλλά και της αθρόας ελληνοποίησης ξένων λέξεων.

Οι αρχαίοι τραγωδοί και κωμικοί, στόχευαν στη βελτίωση του ήθους των θεατών μετά τέρψεως. Θα έλεγα ότι ο Χαράλαμπος Γκούβας, με την εργασία του αυτή ταυτόχρονα μας διασκεδάζει κάνοντάς μας σοφότερους.

Πρέβεζα 05 Απριλίου 2002

Κωνσταντίνος Θ. Τζόκας

Δικηγόρος Οικονομολόγος

Καθηγητής Τ.Ε.Ι. Πρέβεζας 8

Εισαγωγή

Κάποτε τα πράγματα εις την προφορικήν συννενόησιν ήσαν απλά. Οι διανοούμενοι και οι μορφωμένοι ήσαν ελάχιστοι και εσυννενοούντο διά της ορθής και πλήρους χρήσεως της γλώσσης. Ο απλός λαός, αγράμματος εις την συντριπτικήν του πλειοψηφίαν, είχεν ένα φτωχό μέν, πλην όμως σαφέστατον λεξιλόγιον διά του οποίου επικοινωνούσεν λεκτικώς με επάρκειαν εκφράζων τοιουτοτρόπως τας σκέψεις και τα ποικίλα συναισθήματά του. Η καθημέραν ζωή των ανθρώπων δεν είχε πολλάς και περιπλόκους εννοίας διά να εξηγηθούν. Τα αντικείμενα ήσαν συγκεκριμμένα όπως ζώα, ενδύματα, αντικείμενα, κλπ οι δέ αφηρημένες έννοιες ήσαν ολίγες και σαφείς. Τα έτη παρήλθον και η εξέλιξις της τεχνολογίας και των επιστημών είχεν ως αποτέλεσμα την καταιγιστικήν εισβολήν επιστημονικών όρων και ξένων λέξεων, που επροκάλεσαν σύγχυσιν μεν και κορεσμόν των δυνατοτήτων απομνημονεύσεως του μέσου Ελληνος, επέτειναν δε τη λεξιπενίαν εις σημείον πλέον αδυναμίας αλληλοκατανοήσεως των νεοελλήνων.

Από την άλλην πλευράν οι νεοέλληνες όποτε χρειάζεται να διατυπώσουν μια άποψιν ενοχλητικήν ίσως, ή συναισθήματα διαμαρτυρίας και θυμού, καταφεύγουν εις την αλληγορίαν. Συχνάκις η αλληγορική έκφρασις εμπεριέχει στοιχεία αισχρολογίας, που είναι βέβαιον ότι μεταφέρουν καλύτερον το μήνυμα. «Γλώσσα λανθάνουσα, νούν προδίδει» έλεγαν οι αρχαίοι. Κατά την γνώμη μου, μία αισχρή ύβρις αντιστοιχεί εις αυτό που λέγει η κινέζικη παροιμία ότι «μία εικόνα ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις». Οπισθεν των εκφράσεων αυτών και των ύβρεων, υποκρύπτονται συχνάκις ψυχολογικά συμπλέγματα κουσούρια») των Ελλήνων που αξίζει κανείς να αναλύσει ιδίως δια τις νεότερες γενιές.

Ο Σαράντος Καργάκος φιλόλογος και συγγραφεύς, είναι ένας από τους μαχητικότερους υπερασπιστάς της ελληνικής γλώσσας. Θεωρεί την γλώσσα μας «μέγιστον εθνικόν θέμα» και στηλιτεύει οξύτατα τους εισαγόμενους γλωσσικούς βαρβαρισμούς που την κατεδαφίζουν σταδιακώς. Το Υπουργείο Παιδείας πρέπει να στείλει εγκύκλιο με την οδηγία αισχρογραφείτε ελληνιστί’’ είχε γράψει κάποτε ο Σαράντος Καργάκος, προσθέτων ότι «το μόνο ελληνικό που θα διασωθεί στη γλώσσα της νεολαίας μας είναι η λέξις με τα τρία άλφα (=μαλάκας) που κάνει όλα σχεδόν τα παιδιά μας συνονόματα». Ο Νικηφόρος Βρεττάκος έχει χαρακτηρίσει τον Καργάκο αληθινό πολεμιστή κατά της γλωσσικής παραφθοράς.

Ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου είχε πει πως η γλώσσα είναι για την ψυχή, ότι ο ατμοσφαιρικός αέρας δια το σώμα. Σήμερον, όπως είναι μολυσμένος ο αέρας, έτσι μολυσμένη είναι και η γλώσσα μας. Και η μόλυνσις έχει εξαπλωθεί σε όλους τους τους εθνικούς ερμούς. Αυτό συνιστά κίνδυνο. Γιατί έθνος είναι η γλώσσα του. Και τα μειονεκτήματα της γλώσσας γίνονται μειονεκτήματα του έθνους.

Εάν εις την γλωσσικήν αλλοτρίωσιν που επέρχεται συνεχώς για της προσθήκης ξένων όρων (κομπιούτερ, φραντσάιζιγκ, ντελίβερυ, τσατσάρα, σούπερ μάρκετ, φέρρυ μπόατ, κλπ) προστεθεί και η γλώσσα της εκτεταμένης αισχρολογίας που προβάλλεται ως «γλωσσική απελευθέρωσις», η τουριστική λαίλαπα, που έκανε την ελληνική επιγραφή εθνικό αξιοπερίεργο (Suvlaki, Tsipuro, Εxpress Fruit O Mitros, κλπ), η αποκοπή από το καλό βιβλίο, ο εξοβελισμός της αρχαίας και λογίας γλώσσης από το σχολείο και φυσικά η οπτικοποίησις του λόγου, είναι βέβαιον ότι με μαθηματικήν ακρίβειαν οδεύομεν προς την 9

πλήρην εξαφάνισιν του Ελληνικού λεξιλογίου. Τα σημερινά παιδιά βιώνουν τον πολιτισμόν της εικόνας και μόνον. Δεν διαβάζουν. Μόνο βλέπουν (Video games, Playstation, Cartoon, κλπ). Και δυστυχώς, επιβεβαιώνεται η αξία του γνωμικού του Bladimir Lenin «Aν θές να εξαφανίσεις ένα λαό, εξαφάνισε τη γλώσσα του».

Η γλωσσική χούντα ονομάζεται λαϊκισμός. Τον πληθυντικό της ευγένειας, υποκατέστησε ο ενικός της αγένειας, αν και ο Ηλίας Πετρόπουλος θεωρεί τον πληθυντικό ως Γαλλικό εισαγόμενο προϊόν (αρχαία: «Συ είπας»). Πάντως ο ευγενικός λόγος εξαφανίζεται. Η «καλημέρα» λειτουργεί ως υποτιμένη δραχμή, ή ως νόμισμα εν αποσύρσει («….μέρααααα!»). Κι αν ακούγονται κάποιοι χαιρετισμοί - εκτός αυτών της Εκκλησίας - έναι τόσο άτονοι, που δείχνουν άνθρωπο που ομιλεί ωσαν να νυστάζει. γειάαα…»)

Σήμερον, η πολιορκημένη από τον καταναλωτισμόν και υποδουλωμένη εις τον ευδαιμονισμόν αλλά και εις την αβεβαιότητα του μέλλοντος νεολαία έχει μια αβαθή ψυχή, που ούτε μεγάλα ούτε πολλά μπορεί να πει. Ωσάν τον παπαγάλο η νεολαία επαναλαμβάνει τα διαφημιστικά μηνύματα και ξεστραβώνεται εις τους τηλεοπτικούς δέκτας παρακολουθούσα τα ανιαρά προγράμματα τύπου Big Brother και Bar. Γιατί - κακά τα ψέματα εις τον σημερινό κόσμο της εικονικής πραγματικότητος, «μητρική» γλώσσα των νέων μας είναι η γλώσσα της διαφημίσεως.

Η μονογραφία αύτη αποτελεί προϊόν «συλλογών» λέξεων, ύβρεων, αισχρολογιών και ιδιωματικών εκφράσεων των τελευταίων 20 χρόνων, τας οποίας κάποια στιγμή αποφάσισα να συναρμολογήσω εν πονήματι. Πηγές μου ήσαν είτε ο καθημερινός προφορικός λόγος των ανθρώπων, είτε άρθρα εις έντυπα, εφημερίδας, φράσεις από τηλεοπτικάς εκπομπάς, φράσεις από τον κινηματογράφον, κλπ. Ο τίτλος «Η Ψυχολογία των Υβρεων και των Ιδιωματισμών» δεν είναι ο πλέον κατάλληλος, πλήν όμως επελέγη σκοπίμως διά να σημάνει το κοινωνιολογικόν υπόβαθρον του αλληγορικού νοήματος αυτών.

Η καθαρεύουσα επελέγη προς διατύπωσιν, αφ ενός μέν λόγω της σαφήνειας και της γλαφυρότητος ήν προσφέρει, και αφ ετέρου διότι, λόγω της σοβαρότητας εκ της οποίας εμφορείται, αυτοδικαίως αναιρεί τας πιθανάς αντιδράσεις που πιθανώς προκληθούν εις το πουριτανικόν αναγνωστικόν κοινόν, με την ελπίδαν αποφυγής δικαστικών διώξεων και εμπλοκών! Μη αρκούμενος όμως μόνον εις αυτό, καλού - κακού, κατέφυγα και εις δύο φίλους νομικούς την κ. Αικατερίνη Τζίμα και τον κ. Κωνσταντίνο Τζόκα, o οποίος και προλογίζει το πόνημα, να ελέγξουν την νομιμότητα των κειμένων του παρόντος, και τους ευχαριστώ θερμότατα διά την βοήθειά των αυτή.

Εκτιμώ ότι πρό ολίγων ετών απαιτείτο γενναιότητα ή τουλάχιστον θράσος διά την έκδοσιν ενός παρομοίου πονήματος. Ελπίζω να μη διαψευσθώ από τας εξελίξεις. Ας μην ξεχνάμε ότι ο καθηγητής γλωσσολογίας κ.Μπαμπινιώτης ‘’έφαγε’’ τέσσερις μήνες πρωτοδίκως για την υπόθεση της λέξης «Βούλγαροι» εις το λεξικόν του και αθωώθηκε δευτεροδίκως. Εάν κάποιοι στο παρελθόν προέβησαν εις παρομοίους εκδόσεις, είναι βέβαιον ότι το έκαναν είτε πίσω από την μεγάλη επωνυμία, είτε πίσω από τη μόνιμη διαμονή στο Παρίσι, είτε πίσω από κάποια πανεπιστημιακή έδρα, ουδέν εκ των οποίων διαθέτει ο γράφων.

Θεωρώ περιττόν να τονίσω ότι όλα τα λεκτικά παραδείγματα και φράσεις του παρόντος, αφορούν φανταστικά πρόσωπα και πράγματα, εκτός των περιπτώσεων όπου αναφέρονται 10

ονομαστικώς και σαφώς εις διάσημους επωνύμους. Κατά τα άλλα, κάθε ομοιότης με πρόσωπα και πράγματα της καθημερινότητος είναι καθαρή σύμπτωσις.

Με χαρά παρουσιάζω εις το αναγνωστικόν κοινό το παρόν πόνημα, και ελπίζω πέραν από τον γέλωτα που υποθέτω θα προσφέρει, να δώσει και εξηγήσεις δια το ψυχολογικόν παρασκήνιον λέξεων και εκφράσεων, αίτινες τείνουν να εκλείψουν εκ της καθομιλουμένης και ολίγοι πλέον συμπατριώται μας γνωρίζουν την προέλευσή των.

Χαράλαμπος Γκούβας,

Αθήνα, Απρίλιος 2002

 

 

 

11 Κεφάλαιον 1ον:

Γενικοί Ιδιωματισμοί

(Αλφαβητικώς)

Εις το παρόν κεφάλαιον παρατίθενται αλφαβητικώς ιδιωματισμοί, γνωμικά, και νεολογισμοί γενικού περιεχομένου, πλήν όμως πάντοτε υποκρύπτοντες ενδιαφέρον ψυχολογικόν υπόβαθρον. Οι ιδιωματισμοί και τα γνωμικά συνήθως εφευρίσκονται ή έστω καλλιεργούνται από τον ίδιο το λαό, εις έδαφος πάντοτε προϋπαρχούσης ψυχοπαθολογίας καταστάσεων. Από ιατρικής απόψεως, νεολογισμούς παράγουν τα παιδιά, οι ψυχοπαθείς, οι επιστήμονες, οι συγγραφείς και οι καλλιτέχνες. Ειδικώτερον οι νεολογισμοί είναι ίδιον των μικρών παιδιών (πλάθουν δικές τους λέξεις για κάτι που δεν γνωρίζουν πως να το πουν), ίδιον των ψυχοπαθών (πλάθουν λέξεις για τις φαντασιώσεις τους), ίδιον των επιστημόνων (πλάθουν λέξεις για νέες εφευρέσεις και νέες επιστημονικές έννοιες) και ίδιον των καλλιτεχνών (πλάθουν λέξεις για να μεταφέρουν ένα νέο νόημα ένα νέο αστείο ή μια αλληγορία). Ορισμένα από τα λεξιπαίγνια και ορισμένοι από τους νεολογισμούς που παρατίθενται κατωτέρω, είναι γνωστής πατρότητος, πλήν όμως συνήθως απέφυγα την δημοσίευσιν του ‘’εφευρέτου’’ προς διατήρησιν της ανωνυμίας του εις τα πλαίσια σεμνότητος. Με βάσιν τα ανωτέρω, θεωρώ ότι ο επιτυχέστερος νεολογισμός της δεκαετίας είναι ο όρος «εξουσιοφρένεια» που εισήγαγεν ο ψυχίατρος Κλεάνθης Γρίβας και παρατίθεται κατωτέρω.

1)

Ανδρικόν επώνυμο: Ιδιωματισμός δηλώσεως ανδρικού επωνύμου από γυναίκες: Συχνάκις, γραίες τινές εις την επαρχίαν ιδίως, όταν ερωτώνται περί του ονοματεπωνύμου των, το δηλούν εις άρρεν γένος: Παράδειγμα: Εφοριακός: «Πως λέγεστε κυρία;» «Ιεεεε;» «Το όνομά σας, παρακαλώ, πως είναι;» «Σφέτσας ...λίγουμιστι». Εκτιμώ, ότι η χρήσις του άρρενος επωνύμου, υποδηλοί συζυγικήν υποταγήν, και ενίοτε υποσυνείδητον τρόμον, επιβληθέντα παντοιοτρόπως εκ μέρους του συζύγου, ήτοι διά ξυλοδαρμών, διά ηχητικής βίας, διά σεξουαλικής βίας, κλπ.

2)

Αόριστος χρόνος: Ιδιωματισμοί με ρήματα εις αόριστον χρόνον: Παράδειγμα: «Κάηκες!»: Πρόκειται περί ιδιωματισμού αρνητικής απαντήσεως εις ερώτησιν, εμπεριέχουσα ταυτοχρόνως και την ποινήν ήτις επίκειται να επιβληθεί, κατά κανόνα μεταφορικώς. Παράδειγμα: Π.χ. Παιδάκι: «Μαμά να πάω στα βαθειά;»- Απάντηση: «Κάηκες!». Εφηβος: «Μπαμπά να πάρω τααμάξι για μια βόλτα;»- Απάντηση: «Την έβαψες!», Μαθητής: «Να βγάλω το σκονάκι στο διαγωνισμό;»- Απάντηση: «Την πούτσισες!».

3)

«Αν σε πιάσω;». Ο ιδιωματισμός αυτός αποτελεί ρητορικήν ερώτησιν, πρακτικώς απειλήν ξυλοδαρμού, απαντούμενη υπό του ερωτώντος, όστις εννοεί ότι «αν σε πιάσω, θα σε μαυρίσω στο ξύλο...». Παράδειγμα: «Ελα δώ Γιωργάκη!» «Οχι δεν έρχομαι!» «Αν σε πιάσω!».

4)

«Άραξε μεγάλε στα κιλά σου»: Ομοίως πρόκειται περί αλληγορικού ιδιωματισμού όστις υποκρύπτει ειρωνικήν δυσπιστίαν και περιφρόνησιν διά την αξίαν του υποκειμένου προσώπου. Προφανώς η φράσις προέρχεται από την γλωσσικήν αντιστοιχίαν «Κιλά - βάρος σώματος» με το «προσωπικότητα κοινωνικό κύρος». Παράδειγμα: «Λέω να χτυπήσω ένα δάνειο 100.000 EURO από την Τράπεζα Eurobank και να ανοίξω Goodies στην Πρέβεζα!» «Αραξε ρε μεγάλε στα κιλά σου!».

5)

«Αρτσι, μπούρτσι και ο λουλάς»: Πολύ παλαιός ιδιωματισμός, εισαχθείς παρά των τσιπουροπαραγωγών. Αρτσι είναι ο λέβητας αποστάξεως, μπούρτσι είναι ο σπειρωτός σωλήν ψύξεως, και λουλάς (τουρκιστί lula) ο σωλήν εξόδου του αλκοολικού ποτού. Η ιδία τεχνολογία και ορολογία ισχύει και διά τον ανατολίτικον ναργιλέ. Αρτσι είναι η φιάλη, μπούρτσι είναι ο σωληνίσκος εμβυθίσεως και λουλάς είναι το επιστόμιον εξόδου (Παράδειγμα: «όταν καπνίζει ο λουλάς», ρεμπέτικον άσμα). Ο ιδιωματισμός σημαίνει σύγχυσιν αρμοδιοτήτων, ανακατωσούρα, μπέρδεμα. Παράδειγμα: «Ερχεται ο Γεννηματάς ψηφίζει ένα νομοσχέδιο Υγείας. Ερχεται ο Γείτονας

12

 

ψηφίζει άλλο. Ερχεται ο Κρεμαστινός ψηφίζει άλλα δυό. Ερχεται ο Παπαδόπουλος ψηφίζει άλλα πέντε. Αρτσι, μπούρτσι και ο λουλάς(συζήτησις ιατρών). «Η Μαρία τάχε με το Γιώργο και έκαναν ένα παιδί εξώγαμο. Ο Γιώργος όμως είχε συνάψει και σχέσεις με την κόρη της Μαρίας, τη Ρωξάννη. Ετσι το παιδάκι που γεννήθηκε είχε μητέρα τη Μαρία, αλλά έλεγε μαμά και τη Ρωξάννη, νομίζοντας ότι είναι αδελφές. Αρτσι, μπούρτσι και ο λουλάς(απόσπασμα από ρομαντικό βιβλίο τύπου άρλεκιν).

6)

«Δε μας χέζεις ρε Νταλάρα;»: Πρόκειται περί παλαιού χιουμουριστικού αλληγορικού ιδιωματισμού, εμφανισθέντος εις το προφορικόν προσκήνιον την δεκαετίαν του 80. Οι πλείοντες των αναγνωστών αποδίδουν τον ιδιωματισμόν εις τον Χάρυ Κλύν. Πιθανότατα -εννοιολογικώς- ο ιδιωματισμός στηρίζεται εις την παρατηρηθείσαν συνεχήν και αδιάκοπον παρουσίαν του συμπαθούς κατά τα άλλα αοιδού εις το καλλιτεχνικόν σκηνικόν, εις ακραίον βαθμόν (συνεχής κυκλοφορία δίσκων κάθε είδους, εις την τεχνηέντως υποβοηθούμενη επικοινωνιακή πολιτικήν αυτού, με συνεχήν παρουσίαν εις τα ΜΜΕ, κλπ). Ούτω, μερίς ακροατών ενεφάνισεν και εμφανίζει δυσφορίαν για την διηνεκήν αυτήν παρουσίαν του καλλιτέχνη εις το μουσικόν προσκήνιον και τα ΜΜΕ. Αλληγορικώς, ο διατυπώνων την ανωτέρω φράσιν, εκδηλοί δυσπιστίαν εις τα λεγόμενα τρίτου, και υποδηλοί εμμέσως πλήν σαφώς, ότι κατεπονήθη και εβαρέθη την συνεχή παρουσίαν και παρέμβασιν του συνομιλητού του και του ζητεί ‘’επιτέλους να τον αφήσει ήσυχο’’. Παράδειγμα: Κώστας: «Παιδιά μια και δεν έχουμε γκόμενες να βγούμε απόψε, δε βγαίνουμε με τις δυό χοντρές αδερφές; Εξ άλλου λυχνίας πεσούσης πάσα γυνή ομοία!». Απάντηση: «Δεν μας χέζεις ρε Νταλάρα;». Άλλο παράδειγμα: «Οταν βγεί η Νέα Δημοκρατία, θα τα διορθώσει όλα, θα κάνει, θα ράνει, θα διορίσει, θα διορθώσει, θα, θα, θα,…» Απάντηση: «Δεν μας χέζεις ρε Νταλάρα!».

7)

«Δεν παίζεται»: Εις την κυριολεξίαν, η φράσις εννοεί τον άριστον ποδοσφαιριστήν που είναι δύσκολος η αντιμετώπισίς του από αντίπαλον. Μεταφορικώς πρόκειται περί ιδιωματισμού εκδηλώσεως θαυμασμού και ιδιαιτέρας εκτιμήσεως, διά ειδικάς ικανότητας και δή διικανότητας εφαρμογής πρωτοτύπων μεθόδων και ιδεών με επιτυχίαν. Παραδείγματα: Ψηφοφόρος: «Δεν παίζεται ο Σημίτης! Στήριξε το χρηματιστήριο μέχρι να τσιμπήσουν όλα τα ούφο, μεταφέρθηκε όλο το χρήμα από τις Τράπεζες στη Σοφοκλέους και μετά έδωσε σήμα εξόδου, καταφέρνοντας να μαζέψει όλο το χρήμα από την αγορά, μείωσε τον πληθωρισμό και κατάφερε να μπεί στην ΟΝΕ!». Μέλος Συλλόγου: «Ρε το μπαγάσα, άκου τι σκέφτηκε! Μάζεψε αυθημερόν όλες τις ετήσιες συνδρομές του συλλόγου, στέλνοντας αντικαταβολή τις αποδείξεις πληρωμής με κούριερ. Ολοι πλήρωσαν γιατί ντρέπονταν. Δεν παίζεται αυτός ο Μπάμπης!».

8)

«Ειρωνικαί εκφράσεις», λεκτικά δάνεια υπαρχουσών εκφράσεων: Ατομα υψηλής ιδίως διανοητικής στάθμης και οπαδοί του χιούμορ, χρησιμοποιούν με ειρωνικήν διάθεσιν προτύπους λέξεις και εκφράσεις, δάνεια από τον έντυπον και προφορικόν λόγον άλλων κοινωνικών καταστάσεων. Σκοπός του ειρωνικού αυτού λεκτικού δανείου, είναι η αναδρομική διακωμώδησις παλαιών καταστάσεων, ή η αυτοκριτική του ομιλούντος. Παραδείγματα: «Θα αποσυρθώ εις τα ιδιαίτερα διαμερίσματά μου». Πρόκειται περί εκφράσεως την οποίαν διετύπωναν συνήθως βασιλείς περασμένων αιώνων εις τας δεξιώσεις, όταν ήθελαν να πάνε για ύπνο χωρίς να παρεξηγηθούν οι προσκεκλημένοι τους. Λόγω της πληθώρας δωματίων εις τα ανάκτορα, έπρεπε να γίνει η διευκρίνησις «εις τα ιδιαίτερα διαμερίσματα» προς αφοφυγήν παρερμηνείας, διότι οι δεξιώσεις καταλάμβαναν πολλές αίθουσες, και οι προσκεκλημένοι μπορεί να νόμιζαν ότι ο βασιλεύς αλλάζει αίθουσα απλώς. Μεταφορικώς, σήμερον η έκφραση είναι ειρωνική χιουμουριστική και σημαίνει απλώς «πάω για ύπνο στο υπνοδωμάτιό μου, γιατί με τη φτώχεια που μας δέρνει που να τα βρούμε τα ιδιαίτερα διαμερίσματα;».

9)

«Ειρωνικαί εκφράσεις»: «Υποβάλλω τα σέβη μου φρέσκα και ζεστά»: Πρό δεκαετιών εθεωρείτο δεδομένη εις τον προφορικόν και γραπτόν λόγον η έκφρασις «υποβάλλω τα σέβη μου». Σήμερον δεν χρησιμοποιείται πλέον, ίσως διατί οι νεοέλληνες δεν έχουν σέβη προς κάποιον ή διά κάτι τι διά να τα υποβάλλουν. Επιπροσθέτως και μεταφορικώς ο ομιλών, γελοιοποιεί την έκφρασιν διά της προσθήκης του «φρέσκα και ζεστά» υποννοών εν τη κυριολεξία «γειά σου ρε φίλε, σπουδαία προσωπικότητα της πλάκας!».

13

10)

«Ειρωνικαί εκφράσεις»: «Σύντροφοι»: Η κλασσική προσφώνησις των Ρώσσων Κομμουνιστών της Οκτωβριανής Επαναστάσεως, επεξετάθη εις χρήσιν των Μελών των ΚΚ όλης της γής. Παράδειγμα: «Σύντροφοι και συντρόφισσες Περιστεριώτες» (Ομιλία Χαρ.Φλωράκη), ή «Companieros et companieres del Cuba» (Ομιλία του Fidel Castro εις την Αβάνα). Mεταγενεστέρως, η προσφώνησις υπεκλάπη σκοπίμως από μέλη Σοσιαλιστικών, ή και Σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων όπως στη Γερμανία από το SPD, στην Ελλάδα από το Πασόκ, εις την Γαλλία από το SPF, κλπ. Μακροπροθέσμως, και κατόπιν της πτώσεως των καθεστώτων του υπαρκτού Σοσιαλισμού, αρκετοί ομιληταί φιλελεύθερης πολιτικής ιδεολογίας (=δεξιοί) εχρησιμοποίησαν από μικροφώνου χάριν ειρωνικού αστείου την προσφώνησιν «Σύντροφοι» εις μη αριστερόν ακροατήριο, αποσπώντες και χειροκροτήματα. Εις την καθημέραν πράξιν, η κλήσις «σύντροφε» χρησιμοποιείται ειρωνικώς και περιπαικτικώς διατομα άσχετα με την πολιτικήν, τα οποία ετακτοποιήθησαν εις δημοσίας υπηρεσίας υπό του κυβερνώντος Πασόκ. Παράδειγμα: «Γειά σας συντρόφια» (ειρωνικός χαιρετισμός ιατρού εις τους είκοσι ξυλουργούς Κρατικού Νοσοκομείου της Αττικής, οι οποίοι έψηναν λουκάνικα στη σόμπα, και έπαιζαν χαρτιά!!!).

11)

«Ειρωνικαί εκφράσεις»: «Χαιρετώ τους παρευρισκομένους πέρα για πέρα»: Χιουμουριστικός ειρωνικός χαιρετισμός μικρής παρέας, η οποία αναμένετο να είναι μεγαλύτερη. «Σας στέλνω θερμό αγωνιστικό χαιρετισμό»: Ειρωνική αστεία προσφώνηση ακόμα και προς ένα άτομο, τηλεφωνικώς συνήθως, ήτις παραπέμπει σε εποχές μεταπολιτευτικής έντονης πολιτικοποίησης, με ξύλινην γλώσσαν.

12)

«Εκαψε φλάντζα»: Από το ιταλικό flangia = λεπτό δέρμα ή ελαστικό, για στεγανότητα σε μεταλλικά μέρη κινητήρων. Μεταφορικώς ο ιδιωματισμός «έκαψε φλάντζα» σημαίνει ότι κάποιος ασθένησε από ψυχική νόσο. Παράδειγμα: . «Ο Νικήτας μέχρι πέρσι ήταν νορμάλ, αλλά από τον καιρό πού τον παράτησε η γκόμενα, έκαψε φλάντζα!». «Εμπαζε νερά από καιρό η Κατερίνα, αλλά τον τελευταίο μήνα έκαψε και την τελευταία φλάντζα».

13)

«Εξουσιοφρένεια και εξουσιοφρενής»: Η συνήθης άποψις του λαού περί των αιτίων της επιθυμίας καταλήψεως κάθε είδους εξουσίας από τον άνθρωπον, μέχρι τούδε περιείχεν προθέσεις αφιλοκερδούς προσφοράς εις το κοινωνικόν σύνολον (=αλτρουϊσμός, εθελοντισμός), οικονομικά αίτια (=κονόμα), ωφελιμιστικά αίτια (=διατήρησις κεκτημένων), σεξουαλικά αίτια (=εξασφάλισις θαυμαστριών, «το υπέρτατο αφροδισιακό για τη γυναίκα είναι η εξουσία» είχε πεί ο Henry Κissinger εις τον Πρόεδρο Mao Ze Dog), κλπ. Έν αίτιον που δεν ελαμβάνετο σοβαρώς υπόψιν ήτο και η λεγόμενη ‘’ηδονή της καρέκλας’’ όπως ελέγετο. Ο όρος «εξουσιοφρένεια» προέρχεται από το εξουσία + φρένεια, γαλλιστί frein = φρένο, (βλέπε και σχιζοφρένεια). Πρόκειται περί νεολογισμού ή περί λεξιπαιγνίου, εισαχθέντος παρά του ψυχιάτρου Κλεάνθη Γρίβα με την έννοιαν της ιδιότητος ατόμων να επιθυμούν θώκους εξουσίας εις υπέρτατον βαθμόν, ούτως ώστε να είναι εις θέσιν να ανατρέψουν κάθε συνήθη ιεράρχησιν αξιών (κοινώς δηλαδή είναι ικανοί να πατήσουν επί πτωμάτων για την κατάληψη της εξουσίας). Εξουσιοφρενής είναι ο πάσχων από εξουσιοφρένειαν, ο παλαβός για καρέκλα εξουσίας. Μεταφορικώς εξουσιοφρενής είναι και ο κατέχων θώκον εξουσίας και επαιρόμενος (=παίρνοντας τα μυαλά του αέρα) προσβάλλεται από παθολογικήν αλαζονείαν, αίσθημα ατιμωρησίας, και άλλα συναισθήματα αντίθετα από τα επικρατούντα εις ένα καθημερινόν άνθρωπο, με αποτέλεσμα να προβαίνει εις πράξεις βλαπτικάς διάλλους αλλά και αυτοκαταστροφικάς διά τον ίδιο ενίοτε. Από ψυχιατρικής απόψεως μάλλον η εξουσιοφρένεια πρέπει να καταχωρηθεί εις τας ιδεοψυχαναγκαστικάς νευρώσεις, αν και οι νοσολογικές ποικιλίες με αλληλοεπικαλύψεις είναι ατελείωτες. Παραδείγματα: «Ο Θωμάς ξόδεψε 20.000.000 για να βγεί Δήμαρχος και δεν βγήκε! Ποια θάταν η ωφέλεια αν έβγαινε; Εξουσιοφρένεια!». «Ο Μίλτος δεν είναι ούτε της μίζας, ούτε του ρουσφετιού. Είναι όμως εξουσιοφρενής και για να βγεί είναι ικανός να συμμαχήσει και με το διάβολο. Τα βράδυα δεν κοιμάται! Σκέφτεται τη Δημαρχία! Τι πάθηση και αυτή ρε παιδί μου!». Tηλεθεατής: «Ο Σημίτης δήλωσε στη συνέντευξη ότι δεν είναι ερωτευμένος με την καρέκλα, αλλά θα είναι και πάλι υποψήφιος! Η κρυφή γοητεία της εξουσιοφρένειας!».

14

14)

«Επηξα»: (αόριστος του πήγνυμι = μετατρέπομαι από ρευστό σε στερεό). Παράδειγμα: Λοχίας: «Θα πήξετε στραβάδια!», εννοεί «στρατιώτες θα κακοπεράσετε, αλλά θα βγείτε με εμπειρίες, σκληροτράχηλοι». Παράδειγμα: Στρατιώτης: «Οκτώ μήνες χωρίς άδεια στα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα! Επηξα». Ιατρός: «Αμάν αδερφάκι μου, 48 ώρες εφημερία στο ΚΑΤ. Επηξα!».

15)

«Εχω μια λαδίλα», (=αναγωγή λιπαρών στομαχικών υγρών). Παρόμοιες είναι και οι εκφράσεις «έχω μια ξυνίλα» (=όξινη ερυγή, όξινη αναγωγή), «έχω μια καούρα» (=αίσθημα επιγαστρικού καύσου) , αλλά και η μεταφορική έκφρασις «έχω μια σκορδοκαίλα» (=αδιαφορώ διά το θέμα). Παράδειγμα: Πελάτης ταβέρνας: «Αααα πα πα! Δεν τρώω τηγανητά εγώ. Μια μακαρονάδα θα πάρω, αλλοιώς θάχω λαδίλες και ξυνίλες όλο το βράδυ».

16)

«Εχω ρέντα»: Γαλλιστί rente είναι η εύνοια της τύχης εις τα τυχερά παίγνια. Μεταφορικώς «έχω ρέντα» σημαίνει ότι συνεχώς μου έρχονται όλα ευνοϊκά. Παράδειγμα: «Κέρδισα και 68.000.000 στο Lotto, αυξήθηκε και η δουλειά μου στο μαγαζί, έβγαλα και τρείς γκόμενες! Εχω ρέντα!».

17)

«Θα σου αστράψω μία!»: Μεταφορικώς ο ιδιωματισμός σημαίνει θα φάς σφαλιάρα, θα φάς ξύλο, θα σε δείρω. Το αστράψω υποδηλοί ότι η σφαλιάρα θα είναι δυνατή που θα ζαλιστείς και θα δείς αστραπές και αστεράκια! Παράδειγμα: . Μπόμπος: «Μαμά συγνώμη αλλά τόφαγα όλο το γλυκόΜητέρα: «Θα σου αστράψω μία!». Κώστας: «Εντάξει ρε Ριρίκα, μέπιασες επ αυτοφώρω νάχω κι άλλη γκόμενα. Εγώ όμως εσένα αγαπάωΡιρίκα: «Καργιόλη, να σου αστράψω μία!».

18)

«Καβούρια έχει η τσέπη σου;»: Ρητορική ερώτησις, εν είδη εννοιολογικού παραλληλισμού. Όταν βάλουμε το χέρι σε μια τσέπη με καβούρια, σαφώς θα μας δαγκώσουν. Μεταφορικώς η φράσις σημαίνει είσαι τσιγκούνης, φιλάργυρος, δεν πληρώνεις ποτέ. Παραδείγματα: «Βγαίνουμε τρία χρόνια μαυτή την κοπέλα, αλλά βρε παιδάκι μου καβούρια έχει η τσέπη της, ούτε μια φορά δεν είπε να πληρώσει!». «Μπορεί στην Πρέβεζα να λιγόστεψαν οι γαρίδες, αυξήθηκαν όμως τα καβούρια στις τσέπες!». Ενίοτε ο ιδιωματισμός απαντάται και υπό την παρομοίαν μορφήν «αχινούς έχει η τσέπη σου(Συλλογή Παναγιώτη Σαρρή).

19)

«Καψώνι μου κάνεις;»: Παλαιός ιδιωματισμός. Καψώνι (καψώνω, από το αρχαίο ρήμα καυσώ = νιώθω ζέστη, εξ ού και καύσων), είναι η παράτυπος σωματική και ψυχολογική ταλαιπωρία των στρατιωτών, επιβαλομένη παλαιότερον υπό χαμηλοβάθμων υπαξιωματικών, με σκοπόν την εξάσκησιν υποτίθεται του πνεύματος πειθαρχίας. Εχει καταργηθεί πλέον επισήμως με εγκύκλιον του ΓΕΣ. Παραμένει όμως ως συνήθεια εις τον οικογενειακόν και πολιτικόν βίον. Η φράσις «καψώνι μου κάνειςεις τους πολίτας, μεταφορικώς σημαίνει θέλεις σκόπιμα να με ταλαιπωρήσεις; Παραδείγματα: «Χαίρεται! Εφερα την αίτηση πρόσληψης στο ΙΚΑ». «Αααα, δεν κάνει αυτή, είναι από κομπιούτερ! Χρειάζεται να είναι διπλωμένη στη μέση με το κείμενο μόνο στα δεξιά!». «Καλά καψώνι μου κάνεις(αληθές περιστατικό του έτους 1990). Πελάτης: «Θέλω μία πίτσα στον 5ο όροφο αλλά χάλασε το ασσανσέρ!» «Καψώνι μας κάνετε κύριε;». Σύζυγος: «Σπύρο, θα μαγειρέψεις, θα σκουπίσεις, θα διαβάσεις τα παιδιά και θα τα πας Αγγλικά και φροντιστήριο. Εγώ έχω ραντεβού με τις φίλες μου για κουμ-κάν!», Σπύρος: «Καλά ρε Μάρθα, καψώνι μου κάνεις

20)

«Κομπίνα», και «κομπιναδόρος»: Συχνάκις η «μίζα» συνδυάζεται διά της λέξεως «κομπίνα», λέξις προερχόμενη εκ της Αγγλικής combine (=συνδυάζω, Γαλλικά combiner). «Kομπιναιζόν» (=combinaison), είναι το γυναικείον εσώρουχο συνδυάζον το άνω με το κάτω μέρος (εις αντίθεσιν με το deux pieces), ενώ εις τους αγρότας, «κομπίνα» είναι η θεριζοαλωνιστική μηχανή, συνδυάζουσα θερισμόν με αλωνισμόν. Εις την οικονομικήν εγκληματολογίαν, κατά τον Χαρ. Γκούβα, «κομπίνα είναι ο συνδυασμός δύο νομιμοφανών πράξεων δια να προκύψει μία παράνομoς» (βλέπε και την ταινίαν Βαλκανιζατέρ’’, έτους 2000 του Δ.Γκορίτσα). Παράδειγμα: . «Ο Ανδρέας Παπανδρέου, ανακήρυξε σε κυρίαρχο ήθος την κομπίνα» (Χάρυ Κλυν, συνέντευξη στο Mega Channel, 2-12-2001).

15

21)

«Κώλος και βρακί»: Ομοίως πρόκειται περί ιδιωματισμού με εννοιολογικόν παραλληλισμόν, δηλαδή, όπως ο κώλος (γλουτός) έρχεται σε στενή επαφή με το βρακί, έτσι και δυό άτομα είναι στενοί φίλοι. Παράδειγμα: . Χαράλαμπος: «Τι είπες; Δεν σου κλείνει ραντεβού ο Περιφερειάρχης; Βάλε το Βασίλη να του μιλήσει! Είναι κώλος και βρακί αυτοί!».

22)

«Μας πήραν στο ούζο!»: Το Ούζο είναι εύγευστον Ελληνικό αλκοολικό ποτό, ειδικώτερον είναι απεριτίφ (=ορεκτικό), παρασκευαζόμενο από παλαιά με απόσταξη και μυρωδικά βότανα, κυρίως άνιθο. Σήμερον παρασκευάζεται συνθετικώς ως αλκοολικό σακχαρούχο διάλυμα ανεθόλης, ήτις εισάγεται εκ Γαλλίας ως essance. Το όνομα ούζο το πήρε από τα βαρέλια που εξήγοντο εκ Τυρνάβου Λαρίσης εις την Μασσαλίαν της Γαλλίας και την Ιταλίαν, εις τα οποία οι εξαγωγείς έγραφαν «Uso Italia» (=προς χρήσιν της Ιταλίας), ή, «Uso Massalia»(=προς χρήσιν της Μασσαλίας). Φέρτε ούζο του Τυρνάβου να μεθύσω και να πιώ», λαϊκόν άσμα του Βαγγέλη Περπινιάδη). Ο ιδιωματισμός «μας πήραν στο ούζο» σημαίνει ότι δεν τυγχάνουμε εκτιμήσεως εκ του κοινωνικού περιγύρου και μας περιγελούν, μας χλευάζουν. Αυτό προέρχεται πιθανότατα από το γεγονός ότι το ούζο ως απεριτίφ συνοδεία μεζέδων, εκτελεί χρέη ορεκτικού προγεύματος, και συνήθως αι παρέαι εν τη ουζοποσία επεδίδοντο συχνάκις εις έντονον και αρνητικήν κοινωνικήν κριτικήν (κουτσομπολιό). Παραδείγματα: «Το καλοκαίρι λέω, για να κερδίζουμε χρόνο, να πηγαίνουμε στο μαγαζί με το μαγιώ, κατευθείαν από τη θάλασσα» «Τι λές ρε μαλάκα, θα μας πάρουν στο ούζο!». «Η οικονομική κρίση είναι δεδομένη παιδιά. Μια λύση υπάρχει. Να ανοίξουμε νυχτερινό κέντρο με Ουκρανέζες!» «Καλή ιδέα, αλλά θα μας πάρουν στο ούζο!».

23)

«Μας τάπρηξες!»: Παλαιός υβριστικός ιδιωματισμός. Κυριολεκτικώς, εννοεί μας έπρηξες τα αρχίδια, δηλαδή τους προκάλεσες οίδημα, πρήξιμο. Μεταφορικώς σημαίνει «μας κούρασες, μας βασάνισες, μας ταλαιπώρησες με τη φλυαρία σου». Παραμένει άγνωστος η ετυμολογική και εννοιολογική συσχέτισις της ανθρώπινης φλυαρίας μετά του οιδήματος των όρχεων! Πιθανόν να προέρχεται από την συσχέτισιν μιάς ανιαρής παρατεταμένης ομιλίας την οποίαν κάποιοι είχον την ατυχίαν να υποστούν καθήμενοι επί ώρας, με αποτέλεσμα το υποτιθέμενον προκληθέν οίδημα των όρχεων! Άλλη εκδοχή είναι η άποψις του ψυχίατρου Κυριάκου Παπαχρήστου, να προέρχεται ο ιδιωματισμός από το φαινόμενον της παρατεταμένης προερωτικής διαδικασίας (προκαταρκτικά φιλιά, χάδια, στύσις, κλπ) ήτις τελικώς δεν ολοκληρούται διά της συνουσίας, προφανώς λόγω επιφυλάξεων και αρνήσεων της συμμετεχούσης αμφιταλαντευομένης κορασίδος. Το φαινόμενον αυτό αποκαλείται ιδιωματικώς Αγγλιστί petting, εκ του petty = μικρός, ασήμαντος, ευτελής, δεν υφίσταται όμως αντίστοιχος Ελληνικός όρος. Οι Ελληνες άρρενες συνήθως χρησιμοποιούν διά το φαινόμενο αυτό την έκφρασιν «Δεν την πήδηξα τελικά. Μούπρηξε τααρχίδια» εννοούντες ότι με τα παρατεταμένα χαϊδολογήματα, υπήρξε ενοχλητική στύσις και οίδημα της περιοχής των γεννητικών οργάνων μη αποφορτισθέν δια συνουσίας και εκσπερματίσεως. Παραδείγματα: Χρήστος: «Δεν ξαναβγαίνω με την Ναταλία άλλη φορά. Δυό ώρες με είχε κάνει μπαρούτι και τελικά δεν ήθελε να κάνουμε έρωτα, μούπρηξε τααρχίδια!». Σπύρος: «Να γιατί γουστάρω τις Ρωσσίδες! Πρίν προλάβεις να πείς κίχ, σου τάχουν κάνει όλα!. Οχι σαν τις Ελληνίδες που σου πρήζουν τααρχίδιαΠέτρος: «Τέλειωσες τώρα Ρούλα; Ε, τράβα και το καζανάκι, γιατί μας τάπρηξες τόσην ώρα!». Κώστας: «Τέσσερα χρόνια Δήμαρχος και δεν έκανε τίποτα. Και τώρα με μια ώρα ομιλία μας δικαιολογεί τα αδικαιολόγητα. Μας έπρηξε τααρχίδια! Ούστ ρέ!».

24)

«Μαύρος»: Η λέξις μαύρος (αρχαία αμαυρός) χρησιμοποιείται μεταφορικώς διά την διατύπωσιν ποικίλλων όσων νοημάτων. Παραδείγματα: «Μαύρο χιούμορ» = μακάβριον χιούμορ, «Μαύρο φίλμ» (film noir)= μεταφορά στην οθόνη αστυνομικών μυθιστορημάτων, «μαύρος» = ο νέγρος, «μαύρος» = άλογο μαύρο, η «μαύρη», το «μαύρο» = το χασίς, «μαύρη αγορά» = αγοραπωλησία σπάνιων ειδών σε υψηλές τιμές, «μαύρο χρήμα» = τα μη δηλωθέντα χρήματα, τα αφορολόγητα, «μαύρη ήπειρος» = η Αφρική, «μαύρο κουτί» = συσκευή καταγραφής δεδομένων στα αεροπλάνα, «μαύρη μαγεία» = μαγεία με τελετές αφρικανικής προελεύσεως, «μαύρη τρύπα» = εις την αστρονομία, το τελευταίο στάδιο της εξέλιξης των άστρων, με μεγάλη βαρύτητα και αόρατη μάζα

16

25)

«Μίζα», και «μιζαδόρος»: Το «μίζα», προέρχεται από το γαλλικό mise, θηλυκό της μετοχής mis του mettre (= βάζω, θέτω) και σημαίνει το αρχικό ποσόν το τιθέμενον εξ εκάστου παίκτου εις τα τυχερά παίγνια. «Μίζα» επίσης είναι και η ηλεκτρική συσκευή ενάρξεως λειτουργίας του κινητήρος των αυτοκινήτων, συνδεομένη με τον συσσωρευτήν (μπαταρία). Μεταφορικώς, «μίζα» είναι το «μερίδιον από ύποπτον επιχείρησιν ή εκδούλευσιν» και «μιζαδόρος» αυτός που λαμβάνει μίζες. Θα λέγαμε ότι μεταφορικώς η «μίζα» είναι το αρχικόν ποσόν δωροδοκίας ήτις καταβάλλεται παρανόμως εις δημόσιον λειτουργόν, με σκοπόν «να πάρει εμπρός η κρατική μηχανή» δηλαδή να επιτευχθεί ο αθέμιτος παράνομος σκοπός. Προσφάτως, την δεκαετίαν του ΄80, αντί της «μίζας», εις την Ελλάδαν εισήχθη παρηγετικών στελεχών του Πασόκ ο όρος «αντισταθμιστικά ωφέλη». Αρχικώς ο όρος ήτο οικονομοτεχνικής υφής, και εσήμαινεν ότι θα αγοράσουμε πχ αεροσκάφη Mirage 2000 αλλά ως αντισταθμιστικόν όφελος η εταιρεία Dassault θα μας εξουσιοδοτούσε πχ να κατασκευάζουμε εις το εργοστάσιον της ΕΑΒ το τάδε εξάρτημα (=συμπαραγωγός χώρα). Ταχέως όμως ο όρος έλαβεν την έννοιαν της παθητικής δωροδοκίας. Παράδειγμα: «Κύριε Υπουργέ, η Θήβα έχει ανάγκη από μια μονάδα αποθήκευσης σόγιας για ζωοτροφές. Θάθελα μια επιδότηση 1 δίς». «Χμμμ! Ενδιαφέρον! Και ποια θα είναι τα αντισταθμιστικά οφέλη

26)

«Μίρλα, μιρλιάρης-άρα»: Η λέξις δεν υπάρχει εις τα συνήθη λεξικά και σημαίνει φλύαρος και γκρινιάρης. Πιθανόν να είναι σλαβικής προελεύσεως. Παράδειγμα: «Δεν αντέχω τη μίρλα της γυναίκας μου και φεύγοντας από το σπίτι βρίσκω την ησυχία μου

27)

«Μούρθε ο ουρανός σφονδύλι»: Πολύ παλαιός ιδιωματισμός. Σφονδύλι είναι το κωνοειδές ξύλινο πρόσθετο άκρο του αδραχτιού που υποβοηθεί την στροφορμήν. Η φράσις «μούρθε ο ουρανός σφονδύλι» σημαίνει ότι ζαλίστηκα από αιφνίδιον κτύπημα ή αιφνίδιον γεγονός. Παράδειγμα: . «Η φουκαριάρα η Αρετούλα, τον ερωτεύθηκε, και άπειρη και μικρή καθώς ήταν έμεινε έγγυος! Όταν τόμαθαν οι γονείς της, τους ήρθε ο ουρανός σφονδύλι!». «Ώστε ο Βρασίδας ο εκπαιδευτικός παντρεύτηκε τη δεκαπεντάχρονη μαθήτριά του! Ε τώρα, μούρθε ο ουρανός σφονδύλι!».

28)

«Μπάχαλο»: Λέξις της αρκό (γαλλιστί argot = συνθηματική γλώσσα των αλητών και του υποκόσμου), ενταχθείσα όμως εις το αστικόν λεξιλόγιον. Σημαίνει ανακατωσούρα, σύγχυση. Παραδείγματα: «Παιδάκι μου στην υπηρεσία η μία εγκύκλιος διαδέχεται και αναιρεί την άλλη. Μπάχαλο σκέτο. Αυτό είναι το Δημόσιο!». «Που λές αγαπητέ, η ζωντοχήρα τάχε ταυτόχρονα με τρείς, εξηντάρη εργολάβο, μεσήλικα υπάλληλο, και νεαρό σερβιτόρο. Μπάχαλο σκέτο

29)

«Μυρίζει ποδαρίλα»: Ο ιδιωματισμός ούτος δηλοί αποστροφήν διά δυσάρεστον οσμήν των άκρων ποδών. Ειδικώτερον, εις την πόλιν Πρέβεζαν, παλαιότερον είθιστο η χρήσις της φράσεως «μυρίζει Φαναρίλα», ήτις εμπεριείχε σχόλιον περί της τότε δυσαρέστου οσμής των επισκεπτών της πόλεως, προερχομένων εκ της περιοχής Φαναρίου Πρεβέζης, ένθα εκυριάρχει το επάγγελμα του κτηνοτρόφου αμνοεριφίων. Παρόμοια έκφρασις εν Ελλάδι είναι η «μυρίζει προβατίλα», «μυρίζει σκατίλα», «μυρίζει πορδίλα», κλπ. Συχνάκις εις τον Ελληνικόν Στρατόν χρησιμοποιείται η έκφρασις «βρωμοποδαρικόν οξύ» από τους παλαιοτέρους (=παλιοσειρές) διά να φιλοτιμηθούν οι νεοσύλλεκτοι να πλύνουν τους πόδας των και να αφήσουν τα άρβυλα εκτός θαλάμου.

30)

«Οξω ρέ»: Επιφώνημα εκδιώξεως προσώπου, εισαχθέν κινηματογραφικώς παρά του αειμνήστου κωμικού Διονύση Παπαγιαννόπουλου, εις τας παλαιάς ταινίας της Finos Film. Παράδειγμα: «Πώς είπες; Ζητάς το χέρι της κόρης μου;» «Μάλιστα κύριε!» «Οοοοξω ρέ! Οοοοξω ρέ

31)

«Ορσε!»: Πρόκειται διυβριστικόν επιφώνημα, συνοδεύον την χειρονομίαν του σήματος της πενταδακτύλου διαμαρτυρίας (=μούντζα). Ετυμολογικώς προέρχεται από το ρήμα ορίζω, προστακτική όρισε. Συχνάκις συνοδεύεται με το σήμα της διχείρου πενταδακτύλου διαμαρτυρίας (δύο χέρια μούντζες ένα πάνω στο άλλο). Παραδείγματα: «Ορσε γαμπρέ κουφέτα» σημαίνει επίπληξιν ή μομφήν διά κάτι άκαιρον ή αδεξίως διαπραχθέν. «Πατέρα έχεις δίκιο, η Μελίνα με κερατώνει αλλά τι να κάνω, έχω τρία παιδιά» «Ορσε μαλάκα!».

17

32)

«Ούστ»: Επιφώνημα εκδιώξεως κυνός ή άλλου ζώου, εκ του τουρκικού ost. Χρησιμοποιείται επίσης και υπό κτηνοτρόφων ως επιφώνημα προτροπής προς εκκίνησιν όνου ή ημιόνου. Μεταφορικώς χρησιμοποιείται και διεκδίωξιν ανεπιθυμήτων ανθρώπων, ή ως δήλωσις απαξιώσεως προσώπων εν εκνευρισμώ. Παράδειγμα: «Ούστ από δώ τενεκέ ξεγάνωτε(δήλωσις αβρότητος του τ.Υπουργού κ.Ευάγγελου Γιαννόπουλου προς τον Υπερνομάρχην Αττικής κ.Κατριβάνον, εν μέσω δικαστηρίου). «Ντάντυ, από δω ο Ντίνος», «Αυτός είναι ο γαμπρός που μούλεγες ρέ;» «Μάλιστα ντάντυ!» «Ούστ από δώ ρέ! Ούουουουστ!!!» (Λάμπρος Κωνσταντάρας, προς την Κατερίνα Γώγου, ατάκα από παλιά κινηματογραφική ταινία».

33)

«Παίζε μπάλλα!»: Προήλθεν εκ του χώρου του ποδοσφαίρου, ένθα διατυπούται όταν παίκτης τις χρονοτριβεί με την μπάλλαν εις τους πόδας και δεν την μεταθέτει εις άλλον (δεν κάνει πάσα). Εις τον προφορικόν λόγον «παίζε μπάλλα» λέγεται όταν κάποιος παραμένει ‘’κολλημένος’’ εις ένα σημείον του θέματος και δεν προχωρά εις το ‘’ζουμί’’ της υποθέσεως. Με την φράσιν «παίζε μπάλλα» ο ακροατής εννοεί «προχώρα στο κυρίως θέμα». Παρόμοιος ιδιωματισμός είναι ο παλαιός «σκάσε και κολύμπα». Παράδειγμα: . «Με πήρε η Ρούλα τηλέφωνο να βγούμε, άρχισα να ντύνομαι, λέω τι να φορέσω, το Lacoste, ή το Fred Perry, περνάει η μάνα μου δίπλα, μαγείρευε ντολμαδάκια…». «Παίζε μπάλλα ρε μεγάλε! Τι έγινε με τη Ρούλα;». Ο ιδιωματισμός χρησιμοποιείτε ενίοτε και εις χειρωνακτικάς εργασίας. Παράδειγμα: Βοηθός συνεργείου (κάλφας): «Μάστορα βαρέθηκα να ξεβιδώνω! Θέλει κατέβασμα ο κινητήραςΜάστορας: «Παίζε μπάλλα ρε!».

34)

«Πέρα βρέχει»: Δήλωσις-σχόλιο ότι ο συνομιλητής μας είναι αδιάφορος. Παράδειγμα: . «Εγώ βρε Χριστίνα μου τον εκλιπαρούσα να με παντρευτεί γιατί τον αγαπώ παράφορα, και αυτός πέρα-βρέχει!». Ηρακλής: «Απηύδισα! Τι χάδια, τι φιλιά, τι γλυψίματα, κιαυτή ψυγείο! Πέρα βρέχει!».

35)

«Ποιος είσαι ρε μεγάλε!»: Ως γνωστόν το επίθετον μεγάλος ετέθη αυθαιρέτως εις τα ονόματα ιστορικών ηγετών, υπό κολάκων ιστορικών της εποχής εκείνης. Ούτω οικοιοποιήθησαν του επιθέτου «μεγάλος» πολλοί ιστορικοί ηγέται με λίαν βεβαρυμένον ηθικό και δεοντολογικόν μητρώον, άθλιοι δολοφόνοι και αλήτες, όπως ο Μέγας Αλέξανδρος, ο Μέγας Κωνσταντίνος, Ο Μέγας Θεοδόσιος, ο Μέγας Ναπολέων, η Μεγάλη Αικατερίνη, κλπ. Η λαϊκή θυμοσοφία αν και μη ενημερωμένη καλώς, έχουσα τας επιφυλάξεις της διά το ορθόν της προσφωνήσεως, εχρησιμοποίησε την ιδίαν έκφρασιν διά την διατύπωσιν ειρωνίας και δυσπιστίας πρός ανθρώπους άνευ αξίας. Εκτεταμένη χρήσις του ιδιωματισμού «μεγάλε» εγένετο παρά του ποντίου σατιρικού καλλιτέχνη Χάρυ Κλύν (Χαράλαμπος Τριανταφυλλίδης). Παράδειγμα: «Είμαι ξαπλωμένος στη μπαλκονάρα μου στην Εκάλη, με τις ποδάρες μου απλωμένες στο φερφορζέ, με τη σαγιονάρα μου την πομπάτη, το άσπρο μου το μπουρνούζι, και ρουφάω το φραπεδάκι μου με το καλαμάκι! Ααααχ λέω: Ποιος είσαι ρε μεγάλε. Ενταύθα ο καλλιτέχνης ειρωνεύεται και διακωμωδεί ασυστόλως τον νεοπλουτισμόν ορισμένων νεοελλήνων οίτινες επλούτισαν αποτόμως χωρίς να διαθέτουν παραλλήλως και την κατάλληλον παιδείαν. Άλλο παράδειγμα: Νεαρός: «Της λέω ψίτ, σου πω δυό λόγια! Τη μπαλαμουτιάζω, την πάω σπίτι και γίνεται της πουτάνας το κάγκελοΑπάντηση φίλων του εν συγχορδία: «Ποιος είσαι ρε μεγάλε!» (ομαδική έκφρασις δυσπιστίας).

36)

«Τα ζώα μου αργά»: Ιδιωματισμός ενέχων θέσιν δηλώσεως εκνευρισμού, διά την αργοπορίαν του υποκειμένου. Παράδειγμα: Πελάτης αεροπορικής εταιρείας: «Μια ώρα δεσποινίς μου περιμένω να πάρω κάρτα επιβιβάσεως. Τα ζώα μου αργά! Κάντε πιο γρήγορα!».

37)

«Τα τρία Φί»: Στην πόλη Καβάλλα και στην Κομοτηνή, οι γυναίκες φοβούνται τρία πράγματα το βράδυ: Φοιτητές, Φαντάρους, Φαντάσματα (καβαλλιώτικος ιδιωματισμός-ανέκδοτο).

38)

«Τα χάπια μου!». Ο ιδιωματισμός εισήχθη την δεκαετίαν του 80 εν τω Ελληνικώ Στρατεύματι. Ενέχει την θέσιν του επιφωνήματος «Ωωωωχ! Τι έπαθα!». Υποδηλοί ότι ο ομιλών υπέστη μεγάλην ατυχία. Παράδειγμα: Τηλεφώνημα αποθηκαρίου ανθυπολοχαγού: «Μάλιστα κύριε Διοικητά! Εχω χρεωμένα 50 όλμους, 10 πολυβόλα και 2 τάνκς!», «Μάλιστα;», «Πώωωως;» «Λείπει ένα τάνκ;», «…Τα χάαααπια μου!». Εις την συγκεκριμμένην περίπτωσιν επρόκειτο περί λογιστικού σφάλματος, διότι το

18

 

απουσιάζον ατυχές τεθωρακισμένον, είχεν σταλεί διεπισκευήν εις Λάρισαν, πλήν όμως εις τα βιβλία διαχειρίσεως μονάδος, δεν υπήρχεν το παραστατικόν παραδόσεως και μετακινήσεως!

39)

«Τζάμι την περνάει»: Ιδιωματισμός όστις σημαίνει ότι κάποιος διάγει ποιοτικόν βίον, ότι δηλαδή καλοπερνάει, χωρίς διαταραχές και ανωμαλίες, όπως η λεία επιφάνεια του τζαμιού. Παράδειγμα: «Πέρασε φοιτητής στα ΤΕΙ της Πρέβεζας. Φραπεδάκια στην παραλία, ψαράκια, μπανάκια, πιπίνια! Τζάμι την περνάει!».

40)

«Την κάναμε από κούπες»: Κούπες (λατινικά cupa) είναι τα μεγάλα ποτήρια, επίσης όμως είναι τα τραπουλόχαρτα με σύμβολο τις ερυθρές καρδιές. Προφανώς ο ιδιωματισμός έχει χαρτοπαικτικήν προέλευσιν. Μεταφορικώς σημαίνει αποτύχαμεν, τα θαλασσώσαμε, την έχουμε άσχημα, τη βάψαμε, βρισκόμαστε σε δύσκολη κατάσταση. Παράδειγμα: «Πως; Μπήκε το ΣΔΟΕ στο μαγαζί με τα φρουτάκια; Τώρα, την κάναμε από κούπες!».

41)

«Την κάναμε ταράτσα» (ιταλικά terrazza = οροφή με μπετόν): Ο ιδιωματισμός παραπέμπει εις την φουσκωμένην κοιλίαν, επακόλουθον διαιτητικής κραιπάλης. Μεταφορικώς σημαίνει φάγαμε πολύ. Παράδειγμα: Στρατιώτης: «Ημουν υπηρεσία το Πάσχα και δεν βγήκα. Την κάναμε ταράτσα όμως!».

42)

«Το ξέρει και η κουτσή Μαρία»: Ο ιδιωματισμός αυτός σημαίνει ότι το μυστικόν διέρρευσε και το γνωρίζουν πλέον άπαντες. Η πιθανή εννοιολογική εξήγησις-συσχέτισις μυστικού τινος με την «κουτσή Μαρία» είναι η εξής: Παλαιόθεν, τα άτομα με ειδικές ανάγκες (ΑΜΕΑ) δηλαδή οι ανάπηροι κάθε είδους, δεν κυκλοφορούσαν εις την κοινωνία, είτε διότι υπήρχεν ο κοινωνικός στιγματισμός της οικογένειας, είτε διότι εντρέποντο, είτε δεν υπήρχαν τα τεχνολογικά σημερινά μέσα (αναπηρικά αμαξίδια, εγχειρήσεις, φάρμακα, κλπ). Επιπροσθέτως, ελλείψει μέσων ΜΜΕ ο μόνος τρόπος ενημερώσεως των πολιτών ήτο η κοινωνία, η γειτονιά, το καφενείον κλπ. Οι υγιείς, είχον αυτήν την ευκαιρίαν ως εκ της κυκλοφορίας αυτών εν τη κοινωνία. Οι ανάπηροι όμως όχι! Συνεπώς, τα εσώκλειστα ανάπηρα άτομα ήσαν αποκλεισμένα από την διάδοσιν πληροφοριών. Εφόσον λοιπόν «το έμαθε και η Κουτσή Μαρία» ο ιδιωματισμός σημαίνει ότι υπήρξε τόσον εκτεταμένη διάδοσις της πληροφορίας, ώστε είχον πρόσβαση εις αυτήν ακόμα και άτομα απομονωμένα, όπως η «κουτσή Μαρία». Παράδειγμα:

- Λόλα: «Πώωωωωως; Είναι πούστης ο Τάκης

- Τούλα: «Εεεεεεε, αυτό το ξέρει πιά και η κουτσή Μαρία!».

43)

«Τρίχες κατσαρές» (Τρίχες, από το θρίξ, κατσαρές από το κατί<κατσί=γατάκι): Κατά κανόνα εις τους ανθρώπους λευκής φυλής αι τρίχες της κεφαλής είναι ίσιες ενώ αι τρίχες του εφηβαίου και της μασχάλης είναι κατσαρές (σγουρές). Ενώ αι τρίχες της κεφαλής εκτιμώνται δεόντως παρά τοις λαϊκοίς στώμασι, δεν ισχύει το ίδιον και διά τας τρίχας του εφηβαίου, ίσως διατί δεν είναι οραταί καλυπτόμεναι υπό των ενδυμάτων, διό και αποκαλούνται περιφρονητικώς «μουνότριχες» ή «αρχιδότριχες». Μεταφορικώς, η φράσις «τρίχες κατσαρές» υποδηλοί τον αναξιόπιστον λόγον, τον λόγον άνευ αντικρύσματος, την μη υλοποιηθησομένην υπόσχεσιν. Παράδειγμα: . «Το Διοικητικό Πρωτοδικείο του επιδίκασε αποζημίωση από το Δημόσιο 68.000.000 δρχ. Τι λές θα τα πάρει;», «Τρίχες κατσαρές θα πάρει!».

44)

«Τρώγω και Φαγητό»: Ιδιωματισμοί με συνώνυμα του ουσιαστικού «φαγητό» και του ρήματος «τρώγω»: Ανέκαθεν οι Ελληνες ήσαν ερασταί του καλού φαγητού το οποίον κατέκτησε διαχρονικήν κοινωνικήν θέσιν και δεν απετέλει απλώς βιολογική ανάγκην προσλήψεως θερμίδων. Ευκόλως εξηγούνται ούτω και οι πολλοί ιδιωματισμοί με λέξεις συμφυομένας της διαδικασίας του φαγητού. Σταχυολογούμεν μερικάς: «Εφαγες καλά έεεεσημαίνει πέρασες καλά ερωτικά. «Ησουν καλύτερος αλλά σέφαγε στη στροφή» σημαίνει ότι νίκησε ο άλλος με πονηρό τρόπο εκμεταλευόμενος κάποια παράμετρο, κάποια αδυναμία σου. «Μέφαγες μπαμπέσικα» παλαιά έκφρασις πού σημαίνει ότι με σκότωσες με δόλιο τρόπο, πυροβολώντας λχ από πίσω, μεταφορικώς σημαίνει με νίκησες με ανήθικο τρόπο. «Την έφαγες τη γκόμενα;» «Εφαγες τίποτασημαίνει κατάφερες να κάνεις έρωτα με την κοπέλλα; «Πάμε για καφέ;», ή «Πάμε για φαγητό το βράδυ;»: Η πρότασις αυτή εξ ανδρός προς

19

 

γυναίκαν κατά κανόνα ισοδυναμεί με πρότασιν φλέρτ. Παράδειγμα: «Στέλλα τι κάνεις το βράδυ, πάμε για φαγητό;». Εις τον αθλητισμόν το τρώγω σημαίνει νικώ τον αντίπαλον. Παράδειγμα: Προπονητής: «Προσέξτε. Θέλω να τους φάτε όλουςσημαίνει να παίξετε καλά και να σταθείτε εμπόδιο στους αντίπαλους παίκτες. «Θα σε φάω μανάρι μουέκφρασις επί κλίνης μεταξύ ερωμένων, σημαίνει θα σε απολαύσω τώρα. «Θα φάς καμμία κατακέφαλασημαίνει θα δεχθείς σφαλιάρα ή γροθιά, θα σε δείρω (άλλως «Θα φάς ξύλο!»). «Θα φάμε αποβολήσημαίνει θα αποβληθούμε από το σχολείο. «Εφαγα κλήση» σημαίνει με έγραψε η τροχαία για παράβαση. «Εφαγε δύο και το φχαριστήθηκε» ισοδυναμεί με το αντίστοιχο «έρριξα δύο» και σημαίνει ότι κάναμε δύο φορές έρωτα με την κοπέλλα. «Φάτε μάτια ψάρια και η κοιλιά περίδρομο» σημαίνει ότι απλώς απολαμβάνουμε οπτικά κάτι και δεν έχουμε την οικονομική ή άλλη δυνατότητα να το απολαύσουμε. Παράδειγμα: Νεαρός: «Πω πω τι μανούλια είναι αυτά ρε!», Απάντηση: «Φάτε μάτια ψάρια και κοιλιά περίδρομο». Εις τα οικονομικά και την πολιτικήν το ρήμα τρώγω έχει έννοιαν εξοικονομήσεως χρημάτων διά της νομίμου ή παρανόμου οδού. Παραδείγματα: Η φράσις «θα φάμε καλά» σημαίνει θα τα κονομήσουμε. Η ερώτησις «έφαγες τίποτασημαίνει έβγαλες κάτι οικονομικώς; Η φράσις «μεγάλο φαγοπότι» σημαίνει εκτεταμένη οικονομική ατασθαλία με παράνομα κέρδη διά τους συμμετέχοντες. Η φράσις «έχει φαί» σημαίνει ότι υπάρχουν πολλές ελπίδες κέρδους. Η φράσις «έφαγαν το καταπέτασμα» σημαίνει κατασπατάλησιν δημοσίου ή ιδιωτικού χρήματος. Εις ταν κοινωνικάς σχέσεις η φράσις «Θα σε φάω ζωντανό, παραπέμπει εις τους καννίβαλους ιθαγενείς, και σημαίνει θα σε εκδικηθώ πολύ. Παράδειγμα: Ατυχής κυρία: «Κάθαρμα, άφησες το κινητό τηλέφωνο ανοιχτό και ταάκουσα όλα ότι είπες για μένα! Αν σε πιάσω στα χέρια μου θα σε φάω ζωντανό! Θα σε γαμήσω και θα σε συντρίψω με όποιο τρόπο μπορέσω!». Κατά την άποψιν άλλων αναλυτών το «θα σε φάω ζωντανό» λεχθέν υπό γυναικός, υποδηλοί ανικανοποίητους ερωτικούς πόθους. «Φάτην τώρα μαλάκαείναι εκδικητικόν επιφώνημα - ιδιωματισμός, και σημαίνει επιτέλους ήρθε και η σειρά μας να νικήσουμε. «Μεγάλη φαγάνα» σημαίνει φιλοχρήματος, φιλάργυρος, που δεν αφήνει τίποτα να πάει χαμένο. Εις την ποινικήν δικονομίαν «έφαγε» υποδηλοί καταδίκην. Παράδειγμα: «Τον έπιασαν με προσημειωμένα χαρτονομίσματα στο νοσοκομείο Αρτας, και έφαγε τέσσερα πρωτοδίκως» (=καταδικάσθηκε τέσσερα χρόνια φυλάκιση). Τέλος, παλαιότερον, η καλή διατροφή ετύγχανεν ιδιαιτέρας εκτιμήσεως παρά τοις λαϊκοίς στώμασι, λόγω του φόβου της φυματιώσεως και των σανατορίων, ενώ σήμερον συμβαίνει το αντίθετον, ο καλοφαγάς δεν τυγχάνει εκτιμήσεως, τα δε σανατόρια αντεκαταστάθησαν υπό των γυμναστηρίων και των ινστιτούτων αδυνατίσματος. Είναι σημαντικόν να κλείσωμεν το λήμμα «τρώγω» με το παλαιόν γνωμικόν ιδίωμα «τρώς, πίνεις, κλάνεις, δεν έχεις φόβο να πεθάνεις!».

45)

«Πρωί-πρωί»: Ως ιδιωματισμός, η δίς επανάληψις της λέξεως «πρωί» με ερωτηματικόν και ενίοτε δια συμπληρώσεως της φράσεως με το «ρέ», όπως «πρωί - πρωί ρέυποδηλώνει διαμαρτυρίαν και έντονον απορίαν προς γεγονός λαμβάνον χώραν τας λίαν πρωϊνάς ώρας, εις σημείον που προκαλεί την ενόχλησιν και τη διαμαρτυρίαν του εργαζομένου συνομιλητού, όστις δεν έχει πιεί καν τον καφέ του. Παράδειγμα: Σύζυγος: «τι με ξυπνάς πρωί πρωί χριστιανέ μου;». Πιτσιρικάδες: «Να τα πούμε;», Σπιτονοικοκύρης: «Πρωί-πρωί ρέ;». Επίσης ιστορική θα μείνει η εξής στιχομυθία ώρα 9.00 του έτους 1975, ενός φοιτητού με ιατρόν γυναικολόγο του Γενικού Κρατικού Νοσοκομείου Αθηνών: «Τι συμβαίνει παιδιά;» «Εχουμε μια αιμορραγία στην κοπέλα εδώ», «Από τι ρε παιδιά;», «Από εκπαρθένευση!» «Πρωί - πρωί ρέ;»!!!

46)

«Ρετάρω»: Γαλλιστί retard=καθυστέρηση. Ρετάρω-ρετάρισμα σε βενζινοκινητήρες σημαίνει μη καλή λειτουργία από μη καλή ανάφλεξη του μίγματος. Μεταφορικώς για τον άνθρωπο «ρετάει» σημαίνει εγκεφαλική δυσλειτουργία λόγω κόπωσης, εξάντλησης, λόγω εγκεφαλικού επεισοδείου, κλπ. Παραδείγματα: «Είναι απαράδεκτο να μην υπάρχει όριο ηλικίας στους πολιτικούς. Βλέπεις καθαρά ότι οι μισοί ρετάρουν όταν μιλάνε στην τηλεόραση».

47)

«Σέχει...γαμήσει ποτέ κουρέας ή ταξιτζής;». Η ημι-ρητορική αυτή ερώτησις-ιδιωματισμός, εμπεριέχει πολλαπλά ψυχολογικά στοιχεία. Κατά μίαν άποψιν, εκφράζει την οργήν του ερωτώντος, όστις εμμέσως απειλεί μάλλον με ξυλοδαρμόν, παρά με βιασμόν. Κατά δεύτερον,

20

 

προβάλλεται τα μέγιστα η ποιότης του επαγγέλματος του ερωτώντος. Ομοίως μπορούν να χρησιμοποιηθούν και άλλα επαγγέλματα π.χ. φαναρτζής, φορτηγατζής, κ.λ.π.

48)

«Στο ΙΚΑ κουρεύτηκες;»: Πρόκειται περί ιδιωματισμού εμφανισθέντος την δεκαετίαν του ’70, όστις επικρατεί μέχρις σήμερον σταδιακώς φθίνων. Και ιδού διατί. Την εποχήν ‘70-‘80 ήτο της μόδας η μακρά κόμη των ανδρών, κυρίως των νέων, εσυνδυάζετο δε με αμβλείαν περισκελίδαν (=παντελόνι καμπάνα), στρατιωτικόν χιτώνιον (=τζάκετ) και εις τας νεανίδας μετά κρεμωμένου παραδοσιακού μαλλίνου σακιδίου (=ταγάρι). Παράδειγμα: «Τα πασόκια ξεκίνησαν από τζάκετ και ταγάρια, και το παίζουν γιάπηδες τώρα». Εάν νεάνις τις ετόλμα να κουρευθεί πολύ, εθεωρείτο παράδοξον, καθόσον η βραχεία κόμη (=κοντά μαλλιά) ήτο ίδιον γνώρισμα αστυνομικών και στρατιωτών, συχνάκις δε ίδιον φανατικών οπαδών της εθνικιστικής νεοναζιστικής δεξιάς, συνδυαζομένη πάντοτε με σκούρα γυαλιά ηλίου. Ούτω λοιπόν, η σπανίως εμφανιζομένη βραχεία κόμη απετέλει τότε αντικείμενον ειρωνικών σχολίων εκ του κοινωνικού περιγύρου και η ειρωνία ταύτη διά της φράσεως «στο ΙΚΑ κουρεύτηκεςπαρέπεμπε εις τας αθλίας υπηρεσίας τας οποίας παρείχεν το ίδρυμα τούτο. Βέβαια, η φράσις δεν επικρατεί πλέον, διότι της μόδας είναι το κοντό κούρεμα των ανδρών (συνδυαζόμενον με σκουλαρίκια), εξικνουμένου πολλάκις μέχρις προκλήσεως τεχνητής φαλάκρας! Αν κάποτε χρησιμοποιείται η έκφρασις «στο ΙΚΑ κουρεύτηκεςσήμερον, υποννοεί ότι κάποιος ενεφανίσθη με μη ποιοτικόν κούρεμα, που δεν μπορεί να έγινε εις ποιοτικόν κομμωτήριον.

49)

«Τελείωνε!». Το ρήμα «τελείωνε» με επιτακτικήν προφοράν, χρησιμοποιείται ως ενδεικτικόν οργής και αγανακτήσεως. Π.χ. «Έλα τελείωνε τώρα, πολλά λές...» είναι φράσις πού διατυπούται όταν κάποιοι μαλώνουν. Όταν η διαμάχη λαμβάνει χώραν μεταξύ νεαρών και είναι επιθυμητή και η διακωμώδησις της διαμάχης, χρησιμοποιείται ο ομοιοκαταληκτικός ιδιωματισμός «πολλά λές, πούτσα θές!». Αλλοτρία χρήσις του ρήματος γίνεται ενίοτε προς διατύπωσιν ερωτικού θαυμασμού. Παράδειγμα: «τέλειωνε μανάρι μου», είναι φράσις λεγομένη εις το sex, και σημαίνει ‘’φτάσε επιτέλους σε οργασμό κορίτσι μου’’!). Εξ αιτίας αυτής της δευτέρας εννοίας ήν έλαβεν προσφάτως η λέξις (τελειώνω = φτάνω εις οργασμόν), εις τα τηλεοπτικά παράθυρα και τας συνεδριάσεις της Βουλής, αντικατεστάθη πλέον το ρήμα «τελειώνω» με το ρήμα ολοκληρώνω’’ προς αποφυγήν φαιδρών παρερμηνειών. Παράδειγμα: . «Μα δεν μαφήσατε να ολοκληρώσω κ.Πρετεντέρη», «Να ολοκληρώσω δυό λεπτά κύριε Κακλαμάνη», κλπ. Το ευγενικώτερον «τελειώνετε κύριε» υποδηλοί εκνευρισμόν του προεδρεύοντος, έναντι ομιλητού διά κατάχρησιν των ορίων του χρόνου ομιλίας. Παράδειγμα: . Πρόεδρος: «Τελειώνετε κύριε Μητσοτάκη!».

50)

«Του κώλου τα εννιάμερα»: Κόλον (αρχαία λέξις, λατινικά Colon) είναι το παχύ έντερον (ανιόν κόλον, εγκάρσιον κόλον, κλπ). Κώλος, είναι μεσαιωνική εξέλιξις της λέξεως, και εννοεί κυρίως τον πρωκτικόν δακτύλιον, παρά αυτό καθεαυτό το παχύ έντερον. Σήμερον σημαίνει και τους γλουτούς, τα πισινά. Εννιάμερα, είναι το μνημόσυνον το τελούμενον την εννάτην ημέραν από του θανάτου τινος. Ο ιδιωματισμός «του κώλου τα εννιάμερα» αποτελεί συνήθως απάντησιν εκνευρισμού εις αστηρίκτους δικαιολογίας δια μη επιτευχθέντα στόχον, ή διά διαπραχθέν σφάλμα. Δια του ιδιωματισμού ο ομιλητής απορρίπτει αυτομάτως τας αστηρίκτους δικαιολογίας του αντιπάλου του και υποννοεί ότι είναι άνευ αξίας, άνευ αντικρύσματος. Παράδειγμα: Η σύζυγος: «Σου ορκίζομαι Περικλή μου, εντελώς φιλικά ήμουν αγκαλιασμένη με τον Πέτρο, δεν συμβαίνει τίποτα μεταξύ μαςΟ σύζυγος: «Αυτά είναι του κώλου τα εννιάμερα!». Βουλευτής: «Λυπάμαι που δεν μπόρεσα να δρομολογήσω τις υποσχέσεις μου για ανάπτυξη στο νομό μας, αλλά θα προσπαθήσω στην επόμενη τετραετίαΨηφοφόρος: «Θα δρομολογήσεις του κώλου τα εννιάμερα!». Σημείωσις: Πέραν του προαναφερθέντος ιδιωματισμού «του κώλου τα εννιάμερα» υφίσταται προσφάτως και φράσις «του κώλου» ανήκουσα εις τους λεκτικούς κώδικας της νεολαίας, ήτις σημαίνει ότι κάτι είναι ευτελές, άνευ αξίας. Παράδειγμα: «Αγόρασα ένα απορρυπαντικό και στη σακούλα είχε δώρο και μια φωτογραφική μηχανή!» «Σιγά το δώρο ρέ! Αυτές είναι του κώλου

51)

«Χειρουργός»: Ορθογραφία - Τονισμός της λέξεως ‘’χειρουργός’’: Το ουσιαστικόν τονίζεται εις την λήγουσα, ως δηλώνον επαγγελματικήν εξειδίκευσιν. Π.χ. ξυλουργός, οπλουργός, χειρουργός.

 

21

Είς αντίθεσιν με τα δηλούντα κακήν ιδιότητα. Π.χ. ραδιούργος, πανούργος, κακούργος, κ.λ.π. Συνεπώς ο τονισμός εις την παραλήγουσα «χειρούργος» και δη παλαιότερον μετά περισπωμένης, υποδηλοί είτε άγνοιαν γραμματικής, όπερ και συνηθέστερον, ή φθόνον εκ μέρους του ομιλούντος, προς το ιατρικόν σώμα, είτε μομφήν διά τι ιατρικόν λάθος, ή ιατρικήν ταλαιπωρίαν, ην υπέστη ο ομιλών ή οι συγγενείς του εις το παρελθόν.

52)

«Χέσε ψηλά και αγνάντευε»: Παλαιός ιδιωματισμός, όστις εις την κυριολεξίαν προτείνει εις τον συνομιλητήν, να απολαύσει την αφόδευσίν του εξ υψηλού σημείου παρέχοντος ικανήν θέαν. Μεταφορικώς όμως σημαίνει κρατήσου μακρυά από κάποιες καταστάσεις γιατί βρωμάνε όπως τα σκατά. Τον προτρέπει δηλαδή να αδιαφορήσει. Παράδειγμα: «Τι λές για τις επόμενες Δημοτικές Εκλογές;» «Χέσε ψηλά και αγνάντευε!». Παρόμοια έκφρασις είναι και η «Χέσε θέατρο, κατούρα παράσταση».

53)

«Χεσμένο τον έχω»: Παλαιός ιδιωματισμός απαξιώσεως και αδιαφορίας διά κάποιο πρόσωπο. Διατυπούται και ως «γραμμένο τον έχω» (εννοεί «τον έχω γραμένο στα παλαιά μου υποδήματα» ή «τον έχω γραμμένο σταρχίδια μου). Παράδειγμα: «Αθωώθηκες στο δικαστήριο; Ναι αλλά αυτοί έκαναν έφεση!» «Τώωωωρα; Τους έχω χεσμένους!».

54)

«Χέστηκε στο χρήμα»: Ο Ιδιωματισμός αυτός μεταφορικώς σημαίνει ότι κάποιος πλούτισε απότομα. Η σύνδεσις του πλουτισμού με το χέσιμο (=αφόδευσις) μάλλον προέρχεται από τον παραλληλισμό των εκφράσεων «κολυμπάει στα σκατά» (ο χεσμένος, ο πάσχων από διάρροια) και «κολυμπάει στο χρήμα». Άλλη εκδοχή είναι το «χέστηκε» να συνδέεται με τη χαρά που του προκάλεσε ο απότομος πλουτισμός, εξ ού και η φράσις «χέστηκε από τη χαρά του μόλις τούπαν ότι έκανε αγόρι». Παράδειγμα: «Ο Χρήστος ήταν χωριανός με τον Υπουργό το Στέφανο το Μιζαδοράκα. Εστησαν μια εταιρία ΑΕ επενδυτικών συμβούλων και μελετών. Οποιος πήγαινε στον Υπουργό και ζήταγε επιδότηση, αυτός τον έστελνε στην εταιρία. Εκαναν τη μελέτη, υπερκοστολογούσαν το έργο 40%, η απόφαση υπογράφονταν αυθημερόν, και μοιράζονταν από 20% τα κέρδη. Σε δυό χρόνια χέστηκαν στο χρήμα. Μάζεψαν από 5 δίς! Να τα σκάφη, να οι βίλλες. Νάναι καλά η Ευρωπαϊκή Ενωση!».

55)

«Χέστηκε η φοράδα σταλώνι: Η έκφρασις προέρχεται σπό το γεγονός ότι στα παλαιά αλώνια επεριστρέφετο η λίθινη πλάκα που συνέθλιβε το σιτάρι, με την ιπποδύναμη αλόγων ή μουλαριών. Ητο δυσάρεστον να αφοδεύσει κοπριά η φοράδα στο αλώνι διότι θα ερρύπαινε το σιτάρι και θα υπήρχε απώλεια. Διαυτό και ελαμβάνοντο προληπτικά μέτρα (σακουλάκι στα οπίσθια του ζώου, κλπ). Μεταφορικώς, η έκφρασις σημαίνει ότι δεν συντρέχει ανησυχία για το προκύψαν γεγονός, ότι είναι ασήμαντον και αδιαφορούμε. Παραδείγματα: «Είδες τι έγινε στα Ιμια; Παρά λίγο πόλεμος!» «Χέστηκε η φοράδα σταλώνι! Σάμπως έχω γώ τίτλους κυριότητας για τα Ιμια; Μην είσαι αφελής ρέ! Στημένο παιχνίδι είναι για να πουλάνε τα όπλα οι Αμερικάνοι!».

56)

«Χριστιανέ μου»: Φράσεις συνδεόμεναι μετά του θρησκευτικού ιδιωματισμού τούτου, υποδηλούν αγανάκτησιν ή δυσφορίαν. Παράδειγμα: «Αμάν πιά χριστιανέ μου! Ολο στο σέξ έχεις το νού σου!!! Δε βλέπεις τι τραβάω όλη μέρα(παράπονον καταπονημένης συζύγου, ήτις δυσφορεί εις τας καθημερινάς ερωτικάς απαιτήσεις του συζύγου της). «Που πας Χριστιανέ μου! Δεν βλέπεις το Stop;» (λεκτική αντιπαράθεσις εν διασταυρώσει).

44 Κεφάλαιον 6ον :

Το Ψυχολογικόν υπόβαθρον

της λέξεως μαλάκας

Η λέξις «μαλάκας», Ελληνική 100%, θεωρείται σήμερον η πλέον χρησιμοποιούμενη εις την Ελλάδαν. Ο Σαράντος Καργάκος ισχυρίζεται ότι «η λέξις με τα τα τρία άλφα, έκανε όλα μας τα παιδιά συνονόματα». Δεν απαιτείται μετάφρασίς της, αν και η ορθή μετάφρασίς της απαιτεί επίτομον σύγγραμμα και ίσως θέμα διδακτορικής διατριβής. Ολοι οι αλλοδαποί επισκέπται της Ελλάδος την γνωρίζουν απταίστως, πράγμα που πρέπει να μας κάνει φειδωλούς εις την χρήσιν της παρουσία των, προς αποφυγήν δυσαρέστων παρενεργειών. Η υπερβολική χρήσις της λέξεως παρά των νεοελλήνων αγγίζει πλέον τα όρια της λέξεως ευρέος εννοιολογικού φάσματος, κάτι ανάλογο με τα αντιβιοτικά ευρέος φάσματος. Ο διεθνώς καταξιωμένος διευθυντής φωτογραφίας Γιώργος Αρβανίτης, που ζεί μόνιμα πλέον στη Γαλλία δήλωσε: «Οχι, δεν πρόκειται να ξαναγυρίσω. Στην Ελλάδα έπρεπε να δουλεύω μια ζωή για να σπουδάσω τα τρία αγόρια μου, που 15 φορές το λεπτό θα έλεγαν τη λέξη «μαλάκας» ως δείγμα ανδρισμού!». Τα Νέα», 04/2002)

Εις τα κλασσικά λεξικά, «μαλάκας» είναι ο αυνανιζόμενος, ο αυνανιστής, μεταφορικώς ο αποβλακωμένος, ενώ «μαλακία» είναι ο αυνανισμός, η χαύνωσις από τον αυνανισμόν, μεταφορικώς ο βλακώδης λόγος, η βλακώδης ενέργεια, ή βλακώδης παράλειψις». (Λεξικόν Τεγόπουλου - Φυτράκη, έκδοσις 1998). Aγγλικά masturbator, και wanker, σημαίνουν μεταφορικώς idiot, stupid, jerk. Όμως εις ελευθέραν απόδοσιν, πλέον πετυχημένος όρος είναι ο Αμερικανικός «arsehole», ή «asshole» που σημαίνει κυριολεκτικώς μεν «κωλοτρυπίδα» αλλά μεταφορικώς «μαλάκας» με τη νεοελληνικήν ευρείαν έννοιαν του όρου).

Εις την αρχαιότητα, «μαλθακός» ελέγετο ο πάσχων από «μαλθακία». «Μαλθακία» δε, απεκαλείτο κάθε ασθένεια αγνώστου αιτιολογίας τότε, εις αντιστοιχίαν με την «νόσον» ήτις αποτελούσε ασθένειαν γνωστής αιτιολογίας. Επί παραδείγματι, εις την αρχαιότητα ο πάσχων εκ λευχαιμίας, ή εξ υπερθυρεοειδισμού, δεν ήτο γνωστόν από τι ακριβώς έπασχεν, και επειδή έφθινεν βιολογικώς και η εικόνα του εγένετο «μαλθακή» (=καχεκτική), ελέγετο «μαλθακός». Συνεπώς εις την αρχαιότηταν, ουδεμία συσχέτισις υπήρχεν της λέξεως «μαλθακός» και «μαλθακία» με τον «αυνανισμόν» ή έστω με οποιοδήποτε σεξουαλικόν υπονούμενο. Είναι γνωστή η αρχαία φράσις «Το φάρμακον αυτό ενδείκνυται διά πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν» εννοώντας ότι κάνει καλό εις τα νοσήματα γνωστής και αγνώστου αιτιολογίας. Εις τον «Επιτάφιον» του Περικλέους αναγράφεται η ιστορική φράσις: «Φιλοκαλούμεν μετ΄ ευτελείας, και φιλοσοφούμεν άνευ μαλακίας», ήτις σημαίνει ότι «παράγουμε άφθονα έργα τέχνης και φιλοσοφούμε χωρίς να αποβλακωνόμεθα». Αρα εις την αρχαιότητα μαλθακία-μαλακία εσήμαινεν την αποβλάκωσιν, την βιολογικήν φθίσιν και ουδεμία εννοιολογική συσχέτισις υπήρχεν με τον αυνανισμόν.

Μεταγενεστέρως, και ιδίως κατά τους δύο τελευταίους αιώνας, μέχρι και την δεκαετίαν του 1930, εποχάς όπου η ιατρική δυστυχώς διετύπωνε κάθε είδους εξωφρενικάς και αστηρίκτους απόψεις, διετυπώθη από το τότε ιατρικόν κατεστημένον η άποψις ότι δήθεν ο «αυνανισμός» (=ερωτική αυτοϊκανοποίησις, από το εβραϊκό όνομα Αυνάν* ) προκαλεί σοβαράς βλάβας εις την υγείαν, και ότι δήθεν αδειάζει ο μυελός των οστών, ότι δήθεν παραλύει το νευρικόν σύστημα, ότι δήθεν οδηγεί εις την ψυχοπάθειαν, κλπ.

Αυνάν(*): Δευτερότοκος γιός του Ιούδα. Μετά το θάνατο του αδελφού του Ηρ, παντρεύτηκε κατά τον Ιουδαϊκό νόμο τη χήρα του, και για να μη γεννηθεί παιδί, «όταν εισήρχετο προς την γυναίκα του αδελφού εξέχεεν (=εκσπερμάτιζε) επί την γήν, ίνα μη δούναι σπέρμα τω αδελφώ αυτώ». (αυνανισμός). 45

Τελικά, μεταπολεμικώς απεδείχθη ότι ο αυνανισμός με την κυριολεκτική του έννοιαν, ουχί μόνο ακίνδυνος δια την υγείαν είναι, αλλά και ενδεχομένως χρήσιμος εις περιόδους ανεπαρκούς σεξουαλικής δραστηριότητος, τόσον για το ουροποιογεννητικό σύστημα όσον και ως μέσον νευρομυϊκής χαλάρωσης, αλλά και ως μέσον μετάβασης των παίδων από της εφηβικής εις την μετεφηβικήν ηλικίαν. Αντιθέτως πλέον επικίνδυνος είναι ο αυνανισμός με την πολιτικήν ή με την κοινωνικήν του σημασίαν.

Παραδείγματα προτάσεων αίτινες επισημαίνουν και στηλιτεύουν πολιτικάς μαλακίας:

1)

«Μαλακίζονταν συνεχώς τόσα χρόνια οι κυβερνήσεις και κατέστρεψαν την Αθήνα» (δήλωσις Αθηναίου).

2)

«Είναι μαλάκας ο Υπουργός, πρώτα καταθέτει το Νομοσχέδιο για ψήφιση στη Βουλή και ύστερα ζητά τις απόψεις των ενδιαφερομένων φορέων» (δήλωσις συνδικαλιστού).

3)

«Μα καλά, μαλάκας είναι ο Πρωθυπουργός; Από τη μια μεριά έλεγε ότι πάει πολύ καλά η οικονομία και το χρηματιστήριο, και ύστερα μετά την κατάρρευση μας λέει άς πρόσεχαν!». (δήλωσις τζογαδόρου).

4)

«Τέσσερις είναι οι μεγάλες μεταπολεμικές μαλακίες των Ελληνικών Κυβερνήσεων: Πρώτον η γιγαντοποίηση της Αθήνας εις βάρος της υπαίθρου. Δεύτερον η υπερπαραγωγή υποβαθμισμένων επιστημόνων, εις βάρος τεχνικών επαγγελμάτων. Τρίτον η γιγάντωση του Δημόσιου τομέα και Τέταρτον ο εξαναγκασμός εις φυγή στο εξωτερικό των καλύτερων Ελληνικών μυαλών». (δήλωσις πολιτικού αναλυτού).

5)

«Καλώς ή κακώς, η Δεξιά είναι βαμμένη στο αίμα, στις εκτελέσεις, στα ξερονήσια, στις δικτατορίες, κλπ. Θα μπορούσαν συμβολικά να ζητήσουν συγνώμη για τις μαλακίες του παρελθόντος όπως έκανε ο Καγκελάριος Βίλλυ Μπράντ που προσκύνησε τους τάφους των Εβραίων ζητώντας συγνώμη για τα εγκλήματα του Χίτλερ. Δεν το κάνουν όμως. Ε, αφού είναι μαλάκες, στις εκλογές θα πάρουν ταρχίδια μου(δήλωσις αντιφρονούντος, εν εκνευρισμώ).

6)

«Η ανεργία καλπάζει, οι επενδύσεις είναι ανύπαρκτες και αυτοί οι μαλάκες διστάζουν να αλλάξουν την εργατική και ασφαλιστική νομοθεσία» (πολιτική δήλωσις).

Ομως, περί τα μέσα του 19ου αιώνα η λέξις άρχισεν να χρησιμοποιείται συχνά και υβριστικώς, ουχί τόσον δια να υβρίσει το θύμα ως αυνανιζόμενο, αλλά για να τον αποκαλέσει βλάκα, επιπόλαιο, και γενικά άτομο με λανθασμένας αποφάσεις. Η χρήσις της λέξεως «μαλάκας», επεξετάθη ραγδαίως από της δεκαετίας του ‘60 και εντεύθεν, έφτασεν δε εις το αποκορύφωμά της την δεκαετία του ’90, οπότε εις τα πλαίσια της λεξιπενίας ήτις διακρίνει το συντριπτικόν ποσοστόν της νεολαίας, κατέληξεν να αποτελεί το 10% του καθημερινού λεξιλογίου των Ελληνοπαίδων, αλλά με διαφορετικήν πλέον έννοιαν. Τώρα πιά έχει αόριστην έννοια, με ευρύ φάσμα αποδόσεως, από «φίλε» έως «βλάκα».

Είναι κλασσική πλέον η στιχομυθία λεξιπενικών εφήβων αλλά και νέων παιδιών του δημοτικού ακόμα, ως εξής:

- «Που είσαι ρε μαλάκα, χάθηκες!»,

Εγώ που είμαι ρε μαλάκα, σέψαχνα στα μπάρ όλη τη νύχτα ρέ!»,

- «Λέγε ρε μαλάκα, τι έγινε με κείνη τη μαλακισμένη τη γκόμενα;»,

- «Πού να στα λέω ρε μαλάκα, πάθαμε πλάκα όλη νύχτα».

- «Ολο μαλακίες έλεγε;».

- «Ναι ρε μαλάκα. Με κούφανε! Πολύ ούφο το παιδί ρέ!».

Εννοιολογικώς, πράγματι σήμερον υπάρχει μεγάλο εύρος αποδόσεως εννοιών εις την λέξιν «μαλάκας» και «μαλακίες». Το δυσκολώτερον όμως είναι η διαφορική διάγνωσις μεταξύ της λέξεως ταύτης και άλλων ομοειδών υβριστικών λέξεων. Επιγραμματικώς θα λέγαμε ότι ισχύουν οι εξής εννοιολογικές ενότητες διά την ερμηνείαν της λέξης «μαλάκας»:

1)

«Μαλάκας» = Ο βλάκας, ο επιπόλαιος, ο λαμβάνων λανθασμένες αποφάσεις, ο μη εξασκών αρτίως τας επαγγελματικάς του υποχρεώσεις. Παραδείγματα: Τηλεθεατής: «Ο μαλάκας ο υποπλοίαρχος του Σάμινα έριξε το πλοίο στα βράχια και το βούλιαξε!». Ασθενής: «Πάω στον Ορθοπεδικό τον

46

 

Ξανθάκη και μου λέει έχεις ρήξη χιαστού, έλα σε 6 μήνες να στο φτιάξω. Πάω σε έξι μήνες και μου λέει δεν σου βρίσκω τίποτα! Καλά μαλάκας είναι ο άνθρωπος; Ούτε αρχείο δεν κρατάει για να μην αυτογελοιοποιείται;», «Εξηπατήθη ο ολιγόμυαλος, τέτοιος μαλάκας ήτο» (Στυλιανός Παττακός, διά τον Δημήτριο Ιωαννίδη. Βλέπε ανάλυσιν κατωτέρω* ).

2)

«Μαλάκας» = Ο μη αντιδρών εις ηθικάς παραβάσεις που εμμέσως τον προσβάλλουν, όπως ο μη αντιδρών εις την μοιχεία της συζύγου του. Παράδειγμα: «Ρε το μαλάκα, η γυναίκα του έχει γκόμενο και αυτός τι κάνει, της κρατάει φανάρι;». «Τι πράγμα; Κάνει καμάκι στη φίλη σου μπροστά σου και δεν τον πλακώνεις στο ξύλο; Καλά ρε, μαλάκας είσαι

3)

«Μαλάκας»= Ο μη εκμεταλευόμενος τας καταστάσεις. Παράδειγμα: Ο μη εκμεταλευόμενος την κατάστασιν όπου κοράσιον τι επίκειται να ενδώσει στο φλέρτ του και αδιαφορεί. Παράδειγμα «Τι κάθεσαι ρε μαλάκα, δεν βλέπεις ότι σε γουστάρει η γκόμενα;». «Ολοι τα παίρνουν χοντρά στην υπηρεσία! Εγώ τί θάκανα, το μαλάκα θάκανα

4)

«Μαλάκας»= Ο απεμπολών (=μη διεκδικών) τα δικαιώματά του: Παράδειγμα: . «Μας γάμησε στη φορολογία ο Πρωθυπουργός και μείς καθόμαστε σα μαλάκες!». «Μια ζωή καθόμαστε σαν μαλάκες εκτός πολιτικής και τελικά εκλέγονται τα αποβράσματα! Καιρός να ενεργοποιηθούμε

5)

«Μαλάκας»= Ο μη αντιλαμβανόμενος το προφανές: Παράδειγμα: «Προσάραξε ένα Τουρκικό φορτηγό πλοίο στη βραχονησίδα Ίμια, και ο Τούρκος «πλοίαρχος» αρνούταν να τον ξεκολήσει Ελληνικό ρυμουλκό, αραδιάζοντας φαρσί όλες τις διατάξεις της Συνθήκης της Λωζάνης. Μα επιτέλους, ουδείς μαλάκας Ελληνας υπεύθυνος αντελήφθη ότι είναι αδύνατον ένας απλός πλοίαρχος φορτηγού να ξέρει όλη τη συνθήκη της Λωζάνης απέξω; Ουδείς μαλάκας στο Υπουργείο Εξωτερικών και στην Κυβέρνηση αντελήφθη ότι ο άνθρωπος είναι εκπαιδευμένος πράκτορας της τουρκικής ΜΙΤ , και η υπόθεση ήταν προσχεδιασμένη; Μα τέτοιους μαλάκες ψηφίζουμε;».

Ως προς την χρήσιν της λέξεως «μαλακία», πέραν της κυριολεκτικής της χρήσεως, ως αυνανισμός ομοίως υπάρχουν αρκεταί μεταφορικαί εννοιολογικαί περιπτώσεις χρήσεως: Παραδείγματα:

1)

«Μαλακία»= Η πρόδηλος βλακεία, η άστοχος δήλωσις. Παράδειγμα: «Λέω να αγοράζω μετοχές την Παρασκευή και να τις πουλάω τη Δευτέρα, πάντα υπάρχει μικρή άνοδος μετά το Σαββατοκύριακο», «Την είπες τη μαλακία σου τώραΑρκετά γνωμικά, ρητά, και δηλώσεις επωνύμων δύνανται τα κάλλιστα να ενδυθούν τον μανδύαν της λέξεως «μαλακία», αποτελούν δε αντικείμενον μελλοντικού πονήματος του Χαράλαμπου Γκούβα υπό τον τίτλον «Εξυπνάδες και Θυμοσοφίες». Τέσσερα χαρακτηριστικά παραδείγματα: (α) «Η Γυάρος, και η Μακρόνησος είναι οι σύγχρονοι Παρθενώνες όπου εξαγνίζονται και καθαίρονται οι μεμιασμένοι από τας κομμουνιστικάς απόψεις(Μαλακία, επιεικώς δήλωσις γκάφα του Παναγιώτη Κανελόπουλου, 1952). (β) «Τα λευκά κελιά στην Τουρκία, είναι κάτι σαν βίλες και παρέχουν όλες τις σύγχρονες ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης για τους κρατουμένους» (Απόσπασμα από συνέντευξιν του Τούρκου υπουργού Χικμέτ Σαμί Τούρκ, Εφημερίδα «Εθνος»). Πρόκειται δια την μεγαλύτερη ‘’μαλακία’’ δήλωση του έτους 2001. (γ) «Καλωσορίζω τη μεγάλη ηθοποιό του θεάτρου και του κινηματογράφου, Βάνα Μπάρμπα» (Νίκος Χατζηνικολάου, δημοσιογράφος). Πρόκειται δια τη μεγαλύτερη ‘’μαλακία’’ προσφώνηση του έτους 2002, μέχρις εκδόσεως του παρόντος. (δ) «Ουδέποτε έκανα βίζιτες στη ζωή μου. Απλώς κοιμόμουν με άνδρες, και το πρωί που ξύπναγα έβρισκα χρήματα στο μαξιλάρι μου» (Γιούλη Μπάρκα, ‘’ηθοποιός’’, συλληφθείσα επ αυτοφώρω διά παράνομον πορνείαν, συνέντευξη στο Νίκο Μαστοράκη, Ιανουάριος 2002). Ενταύθα, φαινομενικώς η δήλωσις προσομοιάζει με μαλακίαν, πλήν όμως πρόκειται περί θυμοσοφίας (=ευρηματικής δηλώσεως), εμμέσου παραδοχής της προηγηθείσης ερωτήσεως με συνοδόν χιούμορ!

2)

«Μαλακία»= Η λανθασμένη απόφασις που είχεν απωτέρας επιπτώσεις: Παράδειγμα: «Είχε δίκαιο ο Πλουμπίδης. Ηταν μεγάλη μαλακία του Ζαχαριάδη για αποχή του ΚΚΕ από τις εκλογές του 1946, γιατί έτσι φτάσαμε στο δεύτερο γύρο του Εμφυλίου Πολέμου» (απόσπασμα από τηλεοπτικόν ντοκυμαντέρ). «Ο λοχίας έκανε μεγάλη μαλακία. Είπε μανάρι μου σε μια νοσοκόμα στο 401, η οποία είχε βαθμό ταγματάρχη, και έφαγε 40 μέρες φυλακή!».

3)

«Μαλακία»= Η απεμπόλησις (μη διεκδίκησις) νομίμων κυριαρχικών δικαιωμάτων: Παράδειγμα: «Τι έκανε λέει; Ηρθες πρώτος στα μόρια, προσέλαβαν τον τελευταίο, και το άφησες να περάσει έτσι; Μαλακία έκανες. Επρεπε να απευθυνθείς στο Συνήγορο του Πολίτη ή να υποβάλλεις μήνυση για

47

 

παράβαση καθήκοντος ή να προσφύγεις στο Διοικητικό Πρωτοδικείο». Τηλεθεατής: «Τα τηλεοπτικά κανάλια, στις ώρες υψηλής θεαματικότητας μας σερβίρουν ότι μαλακία θέλεις και μείς καθόμαστε σαν μαλάκες και τις βλέπουμε

Επίσης, σταχυολογούμεν προσφιλείς εκφράσεις τινάς, αίτινες περιέχουσι την λέξιν «μαλάκας, μαλακία». «Τον μαλάκα πολλοί εμίσησαν, τον κλέφτη ουδείς», «Μια πετυχημένη μαλακία, είναι πολύ ανώτερη από μια μαλακισμένη γυναίκα», «Τύφλα νάχει το γαμήσι, αν πετύχει η μαλακία».

Τέλος, προς αποφυγήν διατυπώσεως της λέξεως μαλάκας, είναι διαθέσιμος δι ειδικάς περιπτώσεις και ειδικούς χώρους, ο νεολογισμός «χούφτερμαν» (από το χούφτα+man=άνδρας της χούφτας=μαλάκας), εισαχθείς το 1986 εν Αθήναις.

(*) Παράδειγμα 01 αναλύσεως της εννοίας της λέξεως «μαλάκας»: «Εξηπατήθη ο ολιγόμυαλος, τέτοιος μαλάκας ήτοΠρόκειται περί υβριστικής δηλώσεως εις τα ΜΜΕ του Στυλιανού Παττακού (έτος 1999), πραξικοπηματία Συνταγματάρχη, αναφορικά με τον ταξίαρχο Δημήτριο Ιωαννίδη, σχετικά με το Κυπριακό. Ιστορική αναδρομή: Ο Στυλιανός Παττακός, είς εκ των συνταγματαρχών της δικτατορίας της 21ης Απριλίου, κάνει αναδρομή στη γνωστή Αμερικανική μέθοδο της εξαπάτησης «φιλικών» καθεστώτων που είναι για «ξεφόρτωμα». Η μέθοδος αυτή είναι ήδη εφαρμοσμένη στην Κύπρο και στο Ιράκ. Ιδού πώς: Το 1974, η στρατιωτική κυβέρνηση ανδείκελων του Ταξίαρχου Δημήτριου Ιωαννίδη στην Ελλάδα, επιθυμούσε την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, και «έλαβε» την προφορική «διαβεβαίωση» από τους Αμερικανούς (συγκεκριμμένα την έλαβε προφορικά από ανεπίσημο κλιμάκιο της CIA της Αθήνας) ότι «ο δρόμος είναι ανοικτός» για πραξικόπημα εναντίον του Προέδρου Μακαρίου, αρκεί να επέτρεπαν εις τους Τούρκους να εισβάλουν «ειρηνικά» και να ενώσουν αναιμάκτως το βόρειον 18% του εδάφους με την Τουρκία. Ο βλάξ Δημήτριος Ιωαννίδης, κλασσική περίπτωση μιλιταριστή στρατιωτικού, με ανύπαρκτες γνώσεις ιστορίας και διπλωματίας, το έχαψε, το αποδέχθηκε και τα αποτελέσματα είναι γνωστά. Μετά το πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου, οι Τούρκοι εισέβαλαν ουδόλως ειρηνικά με τον Αττίλα 1 και Αττίλα 2 και κατέλαβαν ουχί αναιμάκτως, περί το 40% του εδάφους της Κύπρου. Ακόμα και έξι ώρες μετά την εισβολή ο Ιωαννίδης δεν πίστευε στα μάτια του και έλεγε «μα δεν είναι δυνατόν, αφού με διαβεβαίωσαν(συνέντευξη του υπασπιστή λοχαγού του κ. Πηλιχού, στον δημοσιογράφο Αλέξη Παπαχελά, έτος 2001). Συνεπώς, ο τρόπος της στρατηγικής δράσης του Ιωαννίδη, ήτο τόσο πρόχειρος και αφελής που δεν συνάδει με επίπεδο ιεραρχίας ταξίαρχου. Συνεπώς, δικαίως ο Παττακός του προσήψε τον χαρακτηρισμό «μαλάκας».

(**) Παράδειγμα 02: Στο Ιράκ, ομοίως, το 1991, η κυβέρνηση του Σαντάμ Χουσείν απετέλεσε επί δέκα χρόνια το «πιόνι» και το συνεργάτη των Αμερικανών στον πόλεμο εναντίων των Φονταμενταλιστών του Αγιατολάχ Χομεϊνί του Ιράν (πόλεμος με 1.000.000 νεκρούς!). Κάποια στιγμή, όταν ο Σαντάμ απειλούσε συνεχώς ότι θα καταλάβει το Κουβέϊτ, έλαβε ανεπισήμως μια έμμεση προφορική «διαβεβαίωση» από την Πρέσβειρα των ΗΠΑ στη Βαγδάτη ότι μπορεί ελεύθερα να καταλάβει το Κουβέϊτ, και ότι οι ΗΠΑ δήθεν «δεν θα επέμβουν». Η ακριβής δήλωση της τότε υφυπουργού εξωτερικών των ΗΠΑ ήταν «οι ΗΠΑ δεν έχουν υπογράψει αμυντική συμφωνία με το Κουβέϊτ». Το «έχαψε» ο βλάξ, και τα αποτελέσματα είναι γνωστά. Οι ΗΠΑ με τους συνεργάτες τους, «του άλλαξαν τα φώτα» στην κυριολεξία, και παράλληλα κατάφεραν να εγκαταστήσουν μόνιμες βάσεις στη Σαουδική Αραβία, πράγμα που προσπαθούσαν ανεπιτυχώς επί τριάντα χρόνια. Συνεπώς αν δεν ισχύει το σενάριο ότι ακόμη και σήμερα ο Σαντάμ παίζει παιχνίδια των Αμερικανών, ανάλογο κοσμητικό επίθεδο δικαιούται αυτοδικαίως και ο ηγέτης του Ιράκ.

Επιγραμματικώς λοιπόν δυνάμεθα να διατυπώσωμεν το θεώρημα, ότι «πας ηγέτης χώρας όστις αφελώς σκεπτόμενος, πίπτει εις κλασσικάς παγίδας της Αμερικανικής διπλωματίας, θεωρείται εξ ορισμού ‘’μαλάκας
Πηγή

The LAND of GODS
Since October 1996
Oakville Ontario Canada
2.500 χρόνια από τη μάχη του Μαραθώνα
Δείτε εδώ τα κείμενα -μπορεί και τα δικά σας- μέσα από το Google.. (About 712 results)
..Φωτογραφίες της LAND of GODS στο Google..
Γράψτε μας!!