τα ΜΙΚΡΑ ενθυμήματα..
    
Αφιέρωμα στον Ανέστη Καραγιώργη
Click to download the main image download main image Click to download the main image
From: Anestis
To: kostas@douridasliteratutre.com
Sent: Sunday, September 03, 2006 10:47 PM
Subject: poem from father to son - HELP

Please, I am trying to find a poem written by a Greek from father to son and father to daughter. My friend is 41 and is dying of cancer. He has three children. Two sons and one daughter. He is Greek and lives in Australia, so it would be nice if it was written in Greek and English. He has asked for poems but I think something from a Greek heart will be closer to the mark.

Perhaps you could ask someone else who may know if you can't help me.

Thank you in advance
Anestis Karagiorgi

Rhodes, Greece, 85109


"Αγαπητέ Κώστα Τα ποιήματα που σου στέλνω, αναφέρονται στον πατέρα. Κάθησα χθες το βράδυ και τα έγραψα, για χάρη του πατρώτη μας, ευχόμενος το καλύτερο. Και μέσα από αυτά διαφαίνονται η αγάπη για τα παιδιά του και την οικογένεια. Ελπίζω αν νομίζεις πως είναι καλά, πως θα του αρέσουν. Θα του θυμίσουν χίλια πράγματα".
ΓΙΑΝΗΣ ΑΝΔΡΕΟΠΟΥΛΟΣ

Το χαμόγελο του Μπαμπά.
Κολώνα του σπιτιού! Σε φώναζε η μαμά. Και 'συ, πίνοντας τον καφέ σου στο τραπεζάκι της κουζίνας, την άκουγες με ικανοποίηση. Τις κρύες νύχτες του χειμώνα, μου 'λεγες παραμύθια .. Αλήθεια.. που τους έβρισκες τόσους βασιλιάδες; Και με το τέλος, μου φώναζες.. "Πρίγκιπά μου!" και μ' έστελνες να κοιμηθώ. Θυμάμαι όλες σου τις μεταμορφώσεις, απ' του χρόνου την σμίλη. Νεαρός, με σγουρά μαλλιά, με το γαρύφαλλο στο πέτο και το μόνιμο χαμόγελο στο πρόσωπο. Μετά, τριανταπεντάρης, σαρανταπεντάρης... Και τώρα... μια τεράστια φαλάκρα, Και λίγο γκρίζο στους κροτάφους. Όμως σου 'μεινε το καλύτερο. Το χαμόγελό σου.

Στον πατέρα μου.
Έψαχνα ένα βιβλίο, στην σκονισμένη βιβλιοθήκη. Κι' ανάμεσα στους τόμους, βρήκα αγαπημένε μου πατέρα, μια ζωγραφιά. "Μαρία, Λάμπης", έγραφες.. με 'κείνο το χαρακτηριστικό τρεμούλιασμα στις λέξεις. Και δυο βέλη, να τρέχουν να καρφωθούν στον στόχο, στην καρδιά σου, ζωγραφισμένη πάνω-πάνω στη γωνιά. Από τότε σ' αγάπησα πιο πολύ, από τότε, αποφάσισα να μη σε ξεχάσω, ποτέ πατέρα! Γιάννης Ανδρεόπουλος



Ανέστη φίλε μοΥ
Απ' ότι βλέπεις ερχόνταΙ
Τα τραγούδια μας αργά.. Μα ερχόνταΙ
Σαν χελιδόνια της θλιμμένης 'Aνοιξης με την ελπίδΑ
Φορτωμένη και την αγάπη στα κουρασμένα τους φτερΑ
-Στον πηγαιμό για την Ιθάκη! Στον πηγαιμό για την ζωΗ!!-
Φίλε μου Ανέστη, Αίσθητε την ευχή μου στον φίλο σοΥ!!!
Και πες του να μην πάψει να ελπίζει για την ζωή και το αύριΟ!..
Να μην πάψει να χαμογελά γιατί έξω εκεί είναι χαμόγελΑ
Που τον καρτερούν και τον πιστεύουν -τα δικά του παιδιΑ-
ΚΑΙ άνθρωποι,  πολλοί άνθρωποι δεν τον ξέχασαΝ
Παρά τον σκέφτονται και του γράφουΝ
Τραγούδια και χαράς λουλούδιΑ
Του στέλνουν με χιλιάδες ευχέΣ!!.
κδ.

From: v.m.ioannou : icones@otenet.gr
To: Kostas Douridas
Sent: Monday, September 04, 2006 11:38 AM
Subject: EYXH GONEOS
ΑΝ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ,
ΣΟΥ ΧΑΡΙΣΑΝ ΤΑ ΔΩΡΑ ΠΛΟΥΣΙΑ ΟΙ ΜΟΙΡΕΣ
ΚΙΑΝ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΣΕ ΓΕΝΝΑΓΕ Η ΜΑΝΑ ΣΟΥ
ΠΑΡΑΣΤΕΚΑΝ
ΚΛΩΘΩ,ΛΑΧΕΣΗ ΚΑΙ ΑΤΡΟΠΟΣ
ΣΚΟΡΠΙΖΟΝΤΑΣ ΕΥΧΕΣ ΚΑΙ ΤΑΛΑΝΤΑ ΑΠΛΟΧΕΡΑ,
ΘΕΛΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΚΟΜΗ ΓΥΙΕ ΜΟΥ,ΝΑ ΠΡΟΚΟΨΕΙΣ,
-ΠΑΡΕ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΕΥΧΗ,
ΓΙΑΤΙ ΓΥΙΕ ΜΟΥ ,
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΝ EΥΧΗ ΓΟΝΙΟΥ ΚΤΙΖΕΙ ΘΕΜΕΛΙΟ ΣΠΙΤΙΟΥ-
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ
ΓΙΑΝΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ,
ΝΑΣΑΙ ΣΥ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΓΑΠΑΣ ΚΑΛΑ
ΚΑΙ ΚΑΠΟΥ-ΚΑΠΟΥ ΤΗΝ ΕΥΧΗ ΜΟΥ,
ΜΑ ΚΙ ΕΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΘΥΜΑΣΑΙ

v.m.ioannou

ΔΙΑΘΗΚΗ
(Ενός άγνωστου άρρωστου Έλληνα μετανάστη)

Παιδιά μου αγαπημένα, λατρευτά,
ήρθε η ώρα μου να φύγω,
της μοίρας μιλημένα και γραφτά
στα δάκρυά μου μέσα πνίγω.

Ορμήνια μου για πλούτη και ευχή
τα λόγια τούτα σας αφήνω,
αγάπη και γαλήνη στην ψυχή
γέλιο, τραγούδι κι όχι θρήνο.

Τα μάτια ολοένα ανοιχτά
η σκέψη σας Μαγιού αγέρι,
ο Σείριος στα σκοτάδια τα πηχτά
στα μίση άσπρο περιστέρι.

Στα στήθια σας στα ύψη η ανθρωπιά,
με τους πολλούς σε δίκιου στράτα,
μια βάρκα μ' ασημένια τα κουπιά
στα κύματα γοργή φρεγάτα.

Αγόρια μου και κόρη μου καλή
υγεία πάντα στη ζωή σας,
ένα λουλούδι στου σπιτιού μας την αυλή
ζητώ να μείνω ανάμνησή σας.

Νίκος Παλαμίδης


Agoria mou....Korh mou...Agaphmena mou paidia
Lupamai ,ma thn porta touth pou q anoixw den ecei pomolo
apo thn allh thn meria Ma mhn klayete gia mena agaphmena mou paidia
Mhn ponesete.... Monaca na me skepteste otan hsaste perhfanoi
gi auta pou kanete gi auta pou skepteste Kai gw qa sa camogelw
mesa ap tiV korufeV saV . SpuroV  DarsinoV

----- Original Message -----
From: Anestis
To: 'Kostas Douridas'
Sent: Monday, October 23, 2006 2:27 AM
Subject: Angelo Manis - Brisbane, Australia - 1964 - 2006

Dear Kosta

My mate Angelo passed away from the cancers just over a week ago. I want to thank you and all your friends for the poems they sent but more importantly for the unselfish response that you all made to Angelo's passing request. Such kind acts of humanity really gives one hope for humankind.

Angelo's children have put up a website at
http://web.mac.com/hamiltonwilson1/iWeb/Site/Angelo%20Manis.html

Thank you from all of us

Anestis Karagiorgi

Rhodes, Greece,