Ξυπνώ μέσα στην άγρια νύχτα
Από τους τοίχους το πάτωμα-
Αναβλύζουν νερά.

Κτυπώ στο διπλανό διαμέρισμα
Ένα γυμνό κορίτσι ανοίγει
-«Τα πάντα ρει», της λέω
-«Είναι η εποχή του υδροχόου», απαντά.
Στεκόμαστε μέχρι τη μέση στο νερό
Διστακτικά αγγίζω το μυτερό της στήθος
Το είδωλο διαλύεται σε κύκλους
«Ειν' η συνείδησή μου», σκέπτομαι
«Που ρέοντας αδιάκοπα
Σχηματίζει κι αφανίζει του κόσμου τις μορφές».

Βγαίν' η πανσέληνος, φωτίζονται τα νερά
Μια μεγάλη χελώνα
Διασχίζει το δωμάτιο κολυμπώντας.

Δερμάτινοι σάκκοι
στάλθηκε February 14, 2005

Είμαι μέσα στο δέρμα μου κλεισμένος
Μιά θαμβή σκιά πλησιάζει
-"Ποιός είναι εκεί έξω;!
Ποιός είναι;" φωνάζω τρομοκρατημένος
Χρατς! σχίζει το δέρμα μου,

Και αντικρίζω έκπληκτος τον εαυτόν μου.
Βρισκόμαστε σε μια σκοτεινή αποθήκη,
Με χιλιάδες παλιούς δερμάτινους σάκκους
Αναδίδουν την ιδιάζουσα οσμή των ανθρώπων
-"Αζήτητες ζωές", μου λέει ο εαυτός μου
"Ζωές που δεν τις έζησε ποτέ κανείς"
Και βγάζοντας μια κραυγή αγωνίας
Πηδά και σχίζει με τα νύχια του τον ουρανό.
Καταρράκτης τα άστρα χύνονται στη γη...

Τώρα τις μέρες που έχει καύσωνα
Ανεβαίνω στη δροσιά πάνω απ' το θόλο τ' ουρανού.

Αυγούστου Νύχτα
στάλθηκε Saturday, May 21, 2005

Μαγεμένος παρακολουθώ
Μια μικρή αράχνη στα φύλλα της κληματαριάς
Συνδέει με ασημένιες ίνες τ’ άστρα
Τα σταφύλια
Το κορίτσι μου που κοιμάται γυμνό στον εξώστη.

-«Είμαι η συνείδησή σου», ψιθυρίζει το έντομο
«Υφαίνω τις μορφές, συλλαμβάνω τα όντα»
Φφφ! μια δυνατή πνοή
Κόβει τον ιστό, λύνει τα μάγια.
Δεν είμαι το σώμα, η συνείδηση…
Είμαι η απόκοσμη πνοή που διαπερνά τον κόσμο
Η σιωπή που βοά μέσα από τις λέξεις.

Αυγούστου νύχτα
Χιλιάδες άνθρωποι κρέμονται στον ουρανό
Με τα χείλη κολλημένα στ’ άστρα
Θηλάζουν φως.

www.larry-cool.com Larry Cool E-mail: larrycoolwriter@hotmail.com