ο Ελληνισμός
Since 1996 της Διασποράς
...Αλλά ο Οδυσσέας ποθεί ακόμη και καπνό μονάχα της πατρίδας του να δει να πετιέται προς τ' απάνω κι ας πεθάνει... (Οδύσσεια, α, στ. 57 κ.π.)
Προηγούμενη σελίδα Κεντρική σελ. της ΕνότηταςΕπόμενη σελίδα
 2.500 χρόνια από τη μάχη του Μαραθώνα
Επόμενη Ενότητα..
Επόμ.
Ενότητα

  1. the HELLENISM of Oakville and Surrounding AreasHELLENIC DIASPORA «'Oπου, φωνάζω, και να βρίσκεστε, αδελφοί, όπου και να πατεί το πόδι σας, ανοίξετε μια βρύση, τη δική σας βρύση του Μαυρογένη. Καλό το νερό..» Οδυσσέας Ελύτης: ('Αξιον Εστί)

  2. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Στέλλα Ζάμπουρου Φόλλεντερ.. Για φαντάσου... να μπορούσα σαν πουλάκι να χωθώ στην αγκαλιά σου. Να αναπνέω οξυγόνο στα φιλιά σου. Να ανασταίνουμαι... Να πεθαίνω στον ήχο της λαλιάς σου! Για φαντάσου... το φεγγάρι να κρεμόταν μ' ασημένια κλωστή στο όνομά σου... και όλος ο ρυθμός της ζωής νάταν μέσα στο περήφανο περπάτημά σου... Για φαντάσου... να μου κράταγες ζεστά το χέρι να μου φύτευες για λίγο μέσα μου λουλουδιασμένο το καλοκαίρι... Νάμουνα στο λιόγερμα η ελπίδα σου και η χαρά σου... ξημέρωμα γλυκό στα όνειρά σου! Για φαντάσου... douridasliterature.com/tadekaxrona38b.html

  3. the LAND of GODS: «Η Χώρα των Θεών», των ποιητών και του καπνόν αποθρώσκοντα... Να ξέρεις : Η κάθε τρώκλα σπιθαμή από την γη της γαλανής, είναι Αίμα, Πνεύμα, Πέτρα και Πηλός!. κδ douridasliterature.com/

  4. The LAND of GODS: Μαρία Φιλίπποβα-Χαντζή *Η πιο παλιά σειρά της LAND of GODS.. Θα μπορούσε να είχε τον τίτλο: Στα αχνάρια των Ελλήνων της διασποράς.. όμως φιλοξενεί και πολλούς ... douridasliterature.com/mariaFilippova.html

  5. Κώστας Δουρίδας: το Καρδαρίτσι μέσα από τις Φωτογραφίες.. ..Και ότι είδα, και ότι έμαθα όλα αυτά τα χρόνια, τίποτα μα τίποτα, δεν άγγιξε την ψυχή μου τόσο ιερά, τόσο μυσταγωγικά, όσο τα ευλογημένα εκείνα παιδικά μου χρόνια στο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΧΩΡΙΟ, το ΚΑΡΔΑΡΙΤΣΙ!!!" κδ douridasliterature.com/akolouthontas.html

  6. Κώστας Δουρίδας: Γη των πατέρων μου τρισαγαπημένη ΑΡΚΑΔΙΑ Ο ποιητής Γιώργος Παυλόπουλος: "Όλοι Αρκάδες είμαστε και μένα ο παππούλης μου από τη μεριά της μάνας μου ήτανε από το Καρδαρίτσι...". Nicolas Poussin: Et in Arcadia ego κι εγώ στην Αρκαδία ανήκω.. / "Την Αρκαδία μου ζητάς, ζητάς μεγάλο πράγμα, εγώ σε σε τη χώρα αυτή δε στέργω να σου δώσω. Στην Αρκαδία είν' πολλοί άνδρες βαλανηφάγοι, και δε σ' αρνούμαι αν θες να πας, αλλά θα σ' εμποδίσουν. Για να χορέψεις πηδηχτά, όμως εσέ θ' αφήσω και να μετρήσεις με σχοινί τον κάμπο της Τεγέας..." Πυθία.. 776 π.Χ., . douridasliterature.com/arkadia.html

  7. The LAND of GODS: Ποιητική Ανθολογία : Οδυσσέας Ελύτης Επιμέλεια ... ΕΝ ΣΙΩΠΗ ΦΩΤΟΣ ΕΑΡΙΝΟΥ : «Μου δόθηκε, αγαπητοί μου φίλοι, να γράφω σε μια γλώσσα που μιλιέται μόνο από μερικά εκατομμύρια ανθρώπων. ... douridasliterature.com/elytis.html

  8. the LAND of GODS: Η Ελληνική Γλώσσα τροφός όλων των γλωσσών Η γλώσσα μου η ελληνική ένας ατέρμονα ευλαβής μελωδικός, γλυκύς, ανυπροσπέλαστος αχανής, μεγαλειώδης, γίγας κόσμος! η μητρική μου η γλώσσα η ελληνική!. κώστας δουρίδας douridasliterature.com/glossa2.html

  9. the LAND of GODS: Νίκος Καζαντζάκης : Ανθολογήματα Ενός Mεγάλου.. Ο Νίκος Καζαντζάκης (1883-1957) ) Γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης και σπούδασε Νομικά στην Αθήνα. Συμπλήρωσε τις σπουδές του στο Παρίσι και ήταν από τους πιο πολυταξιδεμένους 'Ελληνες πνευματικούς ανθρώπους. Το έργο του είναι πλούσιο και απλώνεται σε πολλούς τομείς: θέατρο, ποίηση, δοκίμιο, ταξιδιωτικά, μυθιστόρημα, μεταφράσεις, φιλοσοφία. Ανέπτυξε πλούσια πνευματική δράση και απέκτησε φήμη. Τα κυριότερα έργα του: Αναφορά στον Γκρέκο, Ασκητική, Οδύσσεια (έπος, αποτελούμενο από 3333 στίχους)... douridasliterature.com/kazanzakis.html

  10. Κώστας Δουρίδας: Γράμμα στον 'Ελληνα της Διασποράς 9 Φεβ. 2005 ... ο Κώστας Δουρίδας γεννήθηκε στη Γορτυνία του Νομού Αρκαδίας. Μετανάστευσε στον Καναδά όπου ζει με την οικογένειά του. douridasliterature.com/diaspora/

  11. the LAND of GODS: το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων Ηταν Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου του 1943, όταν πρωί - πρωί τα γερμανικά στρατεύματα, πλαισιούμενα από γερμανοντυμένους Ελληνες των Ταγμάτων Ασφαλείας1, μπήκαν πάνοπλα στα Καλάβρυτα. Δεν ήταν η πρώτη φορά που οι Καλαβρυτινοί έβλεπαν Γερμανούς στην πόλη τους. Και πριν τρεις περίπου μήνες το ίδιο είχε συμβεί. Ομως τώρα ένας ανεξήγητος φόβος τους συγκλόνιζε. Ισως γιατί, φεύγοντας οι Γερμανοί την προηγούμενη φορά, είχαν απειλήσει ότι θα κατέστρεφαν την πόλη douridasliterature.com/olokaftoma.html

  12. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Γιώργος Σεφέρης: Ο τόπος μας.. landscapes ... Ο τόπος μας είναι κλειστός, όλο βουνά που έχουν σκεπή το χαμηλό ουρανό μέρα και νύχτα. Δεν έχουμε ποτάμια δεν έχουμε πηγάδια δεν έχουμε πηγές, μονάχα λίγες ... douridasliterature.com/tadekaxrona6.html

  13. the LAND of GODS: η ΜΑΝΗ: χθες - σήμερα - αύριο
    «Περαστικός βλέπεις τη Μάνη σε τρεις ημέρες, περπατητής σε τρεις μήνες και για να δεις τη ψυχή της θέλεις τρεις ζωές. Μία για τη θάλασσα, μία για τα βουνά της και μία για τους ανθρώπους της.» douridasliterature.com/mani.html

  14. the LAND of GODS: Κυριάκος Διακογιάννης: Αυτοί είμαστε οι 'Ελληνες!!! Όμηρος, Ησίοδος, Πίνδαρος... Κι όλη η ποίηση της Οικουμένης, η όποια ποίηση, από τότε που τ' ανθρώπινο χέρι πελέκυσε το πρώτο γράμμα, μέχρις ότου τ' ... douridasliterature.com/aftoi.html

  15. Κώστας Δουρίδας: Οδοιπορικό στο Καρδαρίτσι... Η φωνη σου στο διαδυκτιο περναει πανω απο ωκεανους και εκφραζει το παραπανω μιας γεννιας που αποδημησε αλλα ποτε δεν ξεχασε τη γλυκια πατριδα. Οσο για το Καρδαριτσι σου δεν ειναι δικο σου, εγινε δικο ΜΑΣ, γιατι μεσα απο αυτες τις μνημες ξαναβρηκαμε ολοι την παιδικη μας ηλικια και το δικο μας χωριο, ετσι λοιπον εγινε το Καρδαριτσι τοπος συμβολικος ανακουφισης και αναπολησης του καθε ξενιτημενου κερδιζοντας... douridasliterature.com/tokardaritsi.html

  16. the LAND of GODS: Αφιερώματα: Θοδωρής Βοριάς Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη (1970), ζω στην Καλαμαριά με τη σύζυγο και τα δύο παιδιά μας. Κατά το 1995 ανακάλυψα στην ποίηση τη διέξοδο έκφρασης για τις συχνότατες αποδράσεις μου. Ποιήματά μου έχουν δημοσιευτεί στα περιοδικά Μπιλιέτο, Ενδοχώρα, Ρωγμές, Γραφή βουστροφηδόν, στο διαδίκτυο στο ηλεκτρονικό περιοδικό Στάχτες, και στις λογοτεχνικές ιστοσελίδες Ανεμολόγιο, Λέξημα, Περί γραφής, Ίστρος κλπ. Το 2005 douridasliterature.com/vorias.html

  17. Greek Poetry and Literature on the WEB by Kostas Douridas Page 1 Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Κώστας Βάρναλης, Ανδρέας Εμπειρίκος, Νίκος Δήμου, Νικηφόρος Βρεττάκος, Κωστής Παλαμάς, Νίκος Καββαδίας, Κώστας Ουράνης, Διονύσιος Σολωμός, Καβάφης, ο παγκόσμιος συνομιλητής Διονύση Λεϊμονή ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΒΑΣΙΛΗ του Γαβριήλ Παναγιωσούλη Νίκος Ξυλούρης . douridasliterature.com/poetry.html

  18. LAND of GODS : Χ α ι ρ ε τ ι σ μ ο ύ ς κ α ι Α φ ι ε ρ ώ μ α τ α Ήταν ένας ρομαντικός ανοιξιάτικος περίπατος κι ήτανε δειλινό. Απ' αυτά τα απίθανα, μενεξελί δειλινά τα μυρωδάτα, που ξεχνιέσαι και χάνεσαι. Ο δρόμος, ένας δρόμος απ' αυτούς που παίρνεις, ως συνήθως, μόνος και... τον διαβαίνεις. Μονοπάτια της σκέψης και λόγια της σιωπής που καθορίζουν τη ζωή σου. douridasliterature.com/gia.html

  19. the LAND of GODS: τα Δημοτικά... του Κώστα Δουρίδα το Δημοτικό τραγούδι και η παράδοση είναι ο πιο ασφαλής δρόμος για την ιστορία και τον πολιτισμό μας.. κώσ/δουρ. douridasliterature.com/tadimotika1.html

  20. the LAND of GODS Δημήτρης Λιαντίνης : Αυτόχειρας ή επαναστάτης ; εξαφανίστηκε ένα πρωί από το σπίτι του αφήνοντας στην γυναίκα του και την κόρη του ένα γράμμα όπου λέει μεταξύ άλλων τα εξής: "Φεύγω αυτοθέλητα. ... douridasliterature.com/liantinis.html

  21. the LAND of GODS: η ποιήτρια 'Aντρια Γαριβάλδη Η 'Aντρια Γαριβάλδη γεννήθηκε το 1958 στην Κάτω Ζώδια της Κύπρου. 'Aντρια Γαριβάλδη μετά την Τουρκική εισβολή στο νησί το 1974 εκπατρίστηκε με την οικογένειά της καταλήγοντας στην Αυστραλία. Ασχολείται με τη λογοτεχνία και τη μετάφραση κι αρκετά έργα της έχουν βραβευτεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. douridasliterature.com/AntriaGarivaldi.html

  22. the LAND of GODS: Gianni Makrygianni Apomnhmoneymata: Greek ... Ο Γιώργος Θεοτοκάς περιγράφει τη θαυμαστή ιστορία της εύρεσης των Απομνημονευμάτων του Στρατηγού Μακρυγιάννη: Η οικογένεια Μακρυγιάννη δεν ήξερε douridasliterature.com/makrygiannis.html

  23. The LAND of GODS: Ποιητική Ανθολογία : Κώστας Καρυωτάκης Επιμέλεια ... Εβδομήντα χρόνια από την αυτοκτονία του Κώστα Καρυωτάκη, το ερώτημα για τη σχέση ποίησης και βίαιου θανάτου παραμένει σε εκκρεμότητα. ... douridasliterature.com/kariotakis.html

  24. The LAND of GODS: Ποιητική Ανθολογία : Κώστας Βάρναλης Επιμέλεια ... "Η Ποίηση του Βάρναλη γράφει ο Μενέλαος Λουντέμης δε μύριζε ποτέ γάλα. Μύριζε από την αρχή μπαρούτι. κατέβηκε δηλαδή στο στίβο χωρίς πάρα πολλά "γυμνάσματα" και δοκιμές και περιπλανήσεις στους "λειμώνες των ασφοδελών" Μ' άλλα λόγια, χωρίς αυτές τις πεισιθάνατες κραυγές που έβγαζαν όλοι οι λυρικοί του καιρού του. Όχι. Η Ποίηση του Βάρναλη ήταν από την αρχή αρσενική, λάσια, μια βολίδα πούπεσε μες στα στεκούμενα νερά του μελίπηχτου λυρισμού" douridasliterature.com/barnalis.html

  25. the LAND of GODS: ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ.. ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ: ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΒΡΑΔΙΑ ΓΙΑ Γ. ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟ ΣΤΟ ΖΟΥΜ douridasliterature.com/deltio.html

  26. the LAND of GODS: Γιώργος Μπαμπινιώτης ο Δάσκαλος της Γλώσσας Tο λεξικό που διαβάζεται και λύνει τις απορίες τού αναγνώστη. Yπερβαίνει κατά πολύ τον τύπο ενός συνηθισμένου λεξικού, με χρήσιμες γλωσσικές πληροφορίες που για πρώτη φορά περιλαμβάνονται σε ελληνικό λεξικό. Πρόκειται για ειδικά Σχόλια και εποπτικούς Πίνακες που εξηγούν τη σωστή χρήση, τις σημασίες, την ορθογραφία, την ιστορία κ.λπ. των λέξεων τής ελληνικής γλώσσας. douridasliterature.com/babiniotis.html

  27. Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης Βιογραφικό: ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης Γεννήθηκε στο Διδυμότειχο Έβρου. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στην Πάντειο Ανωτάτη Σχολή Πολιτικών Επιστημών. ... douridasliterature.com/history.html

  28. The LAND of GODS: Λάρρυ Κουλ: Eπτά ποιήματα και ένα βιογραφικό Ονομάζομαι Λεωνίδας Μπετχαβάς και είμαι 83 ετών. Ήμουν συνταξιούχος πυροτεχνουργός της αστυνομίας, είχα έναν γιο και δύο εγγόνια. Τις νύχτες, μόλις αποκοιμιόταν η γυναίκα μου, κλειδωνόμουν στην αποθήκη όπου κατασκεύαζα συνειδησιακές βόμβες, δηλαδή βόμβες προηγμένης τεχνολογίας υπό μορφή ποιημάτων. douridasliterature.com/larrycool.html


  29. the LAND of GODS: Κώστας Γεωργουσόπουλος Έναν λαό Θα ήταν γύρω στο 1960, όταν δεν θυμάμαι πώς, γιατί και από πού και ώς πού βρέθηκα σ' ένα από τα φθίνοντα τότε πλέον παλιά αθηναϊκά φιλολογικά σαλόνια. O Γιάννης Παπακώστας έχει γράψει ένα θαυμάσιο βιβλίο για τα φιλολογικά σαλόνια των αρχών του αιώνα... douridasliterature.com/kgeorg.html

  30. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Μανώλης Αναγνωστάκης : Φοβάμαι.. Φ ο β ά μ α ι τους ανθρώπους που εφτά χρόνια έκαναν πως δεν είχαν πάρει χαμπάρι και μια ωραία πρωία μεσούντος κάποιου Ιουλίου βγήκαν στις πλατείες με σημαιάκια κραυγάζοντας "δώστε τη χούντα στο λαό". douridasliterature.com/tadekaxrona47.html

  31. Giannis Makrygiannis:Kefalaion Trito. Greek Literature K. Douridas Οι εδικοί μας, οπού πολεμούσαν 'σ το πέρα μέρος του Σουλιού, οι Τούρκοι τ' Αλήπασσα και οι Σουλιώτες, αγροικήθηκαν και μ' εμάς και είπαμε να παραγγείλωμεν και των αλλουνών από Μισολόγγι κ' εδώθε να 'ρθούνε εις Κομπότι και Πέτα, να συναχτούν κ' εκείνοι από 'κείνο το μέρος, να γένη το κίνημα δια την 'Αρτα. douridasliterature.com/mkefalaion3.html

  32. Μουρούτης Σπύρος Προς: α.) Περιφέρεια Πελοποννήσου β.) Νομαρχία Αρκαδίας Γενικό δ/ντη γ.) Δημαρχεία Κοντοβάζαινας δ.) Ένωσις των εν Αθήναις & απανταχού Καρδαριτσιωτών... douridasliterature.com/kontovazaina.doc

  33. the LAND of GODS: Δες τι βρήκα στο δίκτυο: ΕΤΑΙΡΕΙΑ συγγραφέων Συναντήσαμε τον Νίκο Δήμου στο σπίτι του στο Παλαιό Ψυχικό. Μιλούσαμε σχεδόν πέντε ώρες. Για το σχολείο-ελίτ που πήγε μικρός, για την καριέρα που άφησε στη ... douridasliterature.com/logotexnia.html

  34. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Παπαιωάννου Καλύβα Ζανέτα: Η συμβουλή της γιαγιάς... Σ' ένα πανέμορφο χωριό της Αρκαδίας, την Βάχλια, ζούσε η γιαγιά η Γυφτολένη, έτσι την αποκαλούσαν, με την οικογένειά της, τα παιδιά της και τα πολλά εγγόνια. Τα εγγόνια της... douridasliterature.com/tadekaxrona48.html

  35. Η Ιστορία ενός χωριού Η σχετική έρευνα ήταν πράγματι δύσκολη, κι αυτό γιατί παρά την πλούσια Γορτυνιακή Βιβλιογραφία δεν υπήρχε το προηγούμενο μιας μελέτης για το Καρδαρίτσι. Έτσι στα "Γορτυνιακά" την δίτομη έκδοση της Δημόσιας Βιβλιοθήκης της Δημητσάνας αναφέρονται 937 εργασίες γνωστών Γορτυνιογράφων, όπως οι Κανδηλώρος, Γριτσόπουλος, Καρβελάς, Κουτσούκος, Φλούδας, κ.α. douridasliterature.com/tokardaritsi80.html

  36. the LAND of GODS: ΜΕΛΕΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ Ιστορία της ελληνικής λογοτεχνίας και η πρόσληψή της στα χρόνια του μεσοπολέμου (1918-1940) [2 τόμοι με ενιαία σελιδαρίθμηση], <Εκδόσεις Καστανιώτη>, Αθήνα 2002, σελ. 14+ιβ/+16+1164 [Τιμή πώλησης: 86,50 ευρώ. Με έκπτωση: 64,00 ευρώ] douridasliterature.com/meletes.html

  37. Κώστας Δουρίδας: Τραγούδια στην γυναίκα μου... / Tragoydia sthn ... The Mistress of the Nightingales: I aim to find the time And measure the age of the sea By the depth of your eyes! By your five fingers, moment by moment, Tear by tear, to sit and ponder Human suffering throughout the eons! And because God, also did his stars provide One by one and in simple array, to portray at your each step Small Madonnas' being resurrected, I declare: douridasliterature.com/gynaika1.html

  38. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Ελένη Ηλιοπούλου Ζαχαροπούλου.. landscapes ... Αυτά που φεύγουν, όσα φαντάζουνε αιώρηση στιγμής ή αιωνιότητα, όλα που φθίνουν στον καιρό... Κι όλο πληθαίνει το κενό, κι η απουσία φαράγγι άπατο, που δε στομώνει. douridasliterature.com/tadekaxrona49.html

  39. the LAND of GODS : Της γης το πιο όμορφο στολίδι... Της γης το πιο όμορφο στολίδι. Greek Americans youTube. ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ και ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ. ο Λόγος μέσα από την Διασπορά. η Χώρα των Θεών μέσα από τις Φωτογραφίες douridasliterature.com/000kardphotosplus.html

  40. Greek Poetry and Literature on the WEB by Kostas Douridas Page 7 Λογοτεχνικές Παρουσιάσεις του ηλεκ. περιοδικού Διαπολιτισμός ΚΟΝΔΥΛΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΝΘΟΛΟΓΙΕΣ Στου Χατζηφράγκου - Πάροδος Kοσμάς Πολίτης Ελληνικός βιβλιοχώρος Απίστευτο αλλά αληθινό Κατράκης Πότης Εκδόσεις Θεμέλιο Κριτικές και Πέρα απ' την Ελλάδα ο ήλιος Χατζηκωστής Γ. Εμπειρίκος Ανδρέας και όχι μόνο.. Από το περιοδικό ΜΟΡΙΑΣ Ο Χρήστος Θ. Κ. ΤΡΟΥΠΗ Στάχτες.. και άλλα... ΓΗΣ ΤΩΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ Ασημακόπουλος Βασίλης douridasliterature.com/poetry7.html

  41. the LAND of GODS: Στην άκρη του ματιού Ένα οδοιπορικό μέσα από τις ... Εμείς φίλε μου γεννηθήκαμε φαίνεται για να υπάρχουμε στις άκρες της γης να κρατάμε καρτέρι για τις γενιές που θα 'ρθούν. Χέρι χέρι να οδεύουμε στα μονοπάτια του κόσμου το γέρο μας να συντροφεύουμε, το νιο που μας έχει ανάγκη να καθοδηγούμε, την πίκρα να κάνουμε μέλι που θα τρέφει το σπόρο του Έλληνα... douridasliterature.com/tefxos11a.html

  42. The LAND of GODS: Ποιητική Ανθολογία : Νικηφόρος Βρεττάκος ... "Ο Νικηφόρος Βρεττάκος γράφει ο Μιχαήλ Περάνθης, είναι "Ποιητής της ελεύθερης φαντασίας, αφήνεται σε λυρικές ονειροπολήσεις, άλλοτε στους κανόνες της μετρικής και, συχνότερα, σε ρυθμική διαδοχή στίχων. Ιδιοσυγκρασία ευαίσθητη, φύση συναισθηματική και γνησίως λυρική, τυλίγει τα γραφτά του με μια διάχυση τρυφερότητας, δινοντάς τους το άπλωμα, το γύρισμα και την ελαστικότητα της φαντασίας του" ... douridasliterature.com/brettakos.html

  43. the LAND of GODS: τα Μικρά ενθυμήματα.. Συνθήματα στους τοίχους ... 22 Μάιος 2010 ... «Παρακαλώ μη ρίχνετε τα τσιγάρα σας στη λεκάνη. Βρέχονται και μετά ανάβουν δύσκολα»... douridasliterature.com/tefxos6.html

  44. Page25 K. Douridas Eimai apo tin athina. Vrika ti selida sou kai thelo na sou po oti einai para poli omorfi, enimerotiki, kai poli endiaferusa. Tha ithela na exo ena link apo ti diki mou home page stis selides sou. perimeno apantitiko email. filika xristos douridasliterature.com/page25-61-80.html

  45. Greek Poetry and Literature on the WEB by Kostas Douridas Page 3 Στις 30 Ιουλίου του 1920 γίνεται στο Παρίσι δολοφονική απόπειρα εναντίον του Ελευθερίου Βενιζέλου. Οι φήμες ότι ο Βενιζέλος είναι νεκρός κυκλοφορούν στην Αθήνα. Το απόγευμα της επομένης, ο βουλευτής και μακεδονολάτρης Ίων Δραγούμης, που πήγαινε από το σπίτι της Μαρίκας Κοτοπούλη douridasliterature.com/poetry3.html

  46. Greek Poetry and Literature on the WEB by Kostas Douridas Page 6 Λουλούδια παιδικής ευγνωμοσύνης και φιλίας, στη σύντροφο της ζωής του μύστη και εκφραστή της Ελυτικής ποίησης, ποιήτριας Ιουλίτας Ηλιοπούλου. Με τη συμμετοχή της, η "Αναφορά στον Ελύτη" έγινε ιερή μυσταγωγία που τελείωσε με το ανεπανάληπτο "Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ". douridasliterature.com/poetry6.html

  47. Page25 K. Douridas Καλή μου Συμπατριώτισσα: Σαν ήμουνα παιδί στο Καρδαρίτσι, μικρός τσοπανάκος φύλαγα τα πρόβατα στις παραδεισένιες (τώρα στη μνήμη μου) κορφές του Λυπηνίκου.. douridasliterature.com/page25-1-20.html

  48. the LAND of GODS: Λογοτέχνες και λογοτεχνήματα Γιάννης Βαρβέρης Τάκης Βαρβιτσιώτης Γιώργος Βέης Θανάσης Βενέτης : 2 , 3 , Αναστάσης Βιστωνίτης Χάρης Βλαβιανός Σπύρος Λ. Βρεττός Γιώργος Γαβαλάς Ρέα Γαλανάκη Γιώργος Γεωργούσης Κώστας Γεωργουσόπουλος Μιχάλης Γκανάς Κωστής Γκιμοσούλης Βασίλης Γκουρογιάννης Κώστας Γουλιάμος Τάκης Γραμμένος Νίκος Γρηγοριάδης Νίκος Δαββέτας Βερονίκη Δαλακούρα Γιάννης Δάλλας Ζέφη Δαράκη Δημήτρης Δασκαλόπουλος Τάσος Δενέγρης Ιάσων Δεπούντης: 2 , 3 , 4 , 5 , Νάσος Δετζώρτζης Σωτήρης Δημητρίου Νίκος Δήμου Κική& Δημουλά douridasliterature.com/tefxos3c.html

  49. Το ποίημα της ημέρας επιμέλεια του Κώστα Δουρίδα Λογοτεχνία και ψυχική υγεία της Μαρίας Θανοπούλου 53η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Χιονίζει στο δωμάτιό μου του Λάρρυ Κουλ Τι είναι αστείο στον άνθρωπο Ράντυαρντ Κίπλινγκ : Αν... Pablo Neruda: Αργοπεθαινει... ΠΑΤΡΩΑ ΓΗ της Ζαχαρούλας Γαϊτανάκη Χορεύουν της Ελευθερίας Μπέλμπα Από μικρός του Χρίστου Παπαδόπουλου The art of loosing by Elizabeth Bishop... douridasliterature.com/mikri.html

  50. Κώστας Δουρίδας Κώστας Δουρίδας. 'Ενας Αρκάδας από τον Καναδά στην Ελληνική Κοινότητα Gutersloh. 12.1 Mia istor?a sqedin ap?steuth. Στις περιπλανήσεις μου στο ιντερνέτ... douridasliterature.com/douridas.pdf

  51. Mhnymata kai Epistoles Kostas Douridas Αγαπητέ Κώστα, παρακολουθώ και βλέπω τους αγώνες σου, μόνος εσύ, χωρίς στήριξη πίσω σου, να παλεύεις για την Ελλάδα και τη λογοτεχνία της. Στην Μυριόβιβλο που ανανεώνουμε, και θα είναι έτοιμη σε περίπου 15 ημέρες, θα έχουμε ειδικό τμήμα, Ο Πολιτισμός στο Διαδίκτυο, με annotated links. Εκεί θα έχουμε ήδη και τη σελίδα σου - το κείμενο έχω ήδη γράψει. Σε ευχαριστούμε Παν Δρακόπουλος douridasliterature.com/tefxos18b.html

  52. the LAND of GODS: Κυριάκος Διακογιάννης: Αυτοί είμαστε οι 'Ελληνες!!! Αυτοί είμαστε οι 'Ελληνες!!! Χαράζουμε στην άκρη του γαλάζιου ουρανού μας, τρεις λέξεις, τρία ονόματα! Ασχύλος, Σοφοκλής, Ευριπίδης... Κι όλη η δραματική τέχνη της Οικουμένης, από τότε που τ' ανθρώπινο χέρι πελέκυσε το πρώτο γράμμα κι η ανθρώπινη ψυχή έζησε το πρώτο δράμα, μέχρις ότου τ' ανθρώπινο χέρι θα πελεκάει γράμματα κι η ανθρώπινη ψυχή θα ζει δράματα, θα γονατίζει και θα προσεύχεται! douridasliterature.com/aftoi.html

  53. laskaratos Έθνος μου είναι η τάξη εκείνη των ανθρώπων οι οποίοι αισθάνουνται σαν εμέ, φρονούν σαν εμέ και διάγουνε σαν εμέ. Και πατρίδα μου είναι ο τόπος εκείνος όπου οι τοιούτοι άνθρωποι εχτιμούνται. douridasliterature.com/laskaratos.html

  54. Τα Μικρά Ενθυμήματα:Ο Μήτσος Παπανικολάου (1900 - 1964 ... Ο Μήτσος Παπανικολάου γεννήθηκε στην Ύδρα, όπου πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής του. Σε παιδική ηλικία ταξίδεψε με την οικογένειά του στην Τύνιδα, τη Μάλτα, τη Νότιο Ιταλία και την Τριπολίτιδα. Μετά το ταξίδι η οικογένεια εγκαταστάθηκε στον Πειραιά, όπου ο Παπανικολάου τέλειωσε το Γυμνάσιο. Μαθητής ακόμα ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία και εμφανίστηκε στο χώρο των γραμμάτων από τις σελίδες του περιοδικού Διάπλασις των Παίδων με το ψευδώνυμο Νικητής της Αύριον. douridasliterature.com/tadekaxrona13b.html

  55. the LAND of GODS: Η Χώρα των Θεών μέσα από το FTP (1711..) Στην άκρη του ματιού" είναι η σειρά από μηνύματα και επιστολές που η "LAND of GODS" έστειλε ή και να έλαβε.. -με το ταχυδρομείο του Ηλεκτρονικού περιοδικού "Έλα να δεις". douridasliterature.com/tefxos4.html

  56. Greek Poetry and Literature on the WEB by Kostas Douridas Page 1 ...Nα πού βρίσκεται η αληθινή μαγεία του Παπαδιαμάντη. Δε ζητά να τεντώσει τα νεύρα μας, να σείσει πύργους και να επικαλεστεί τέρατα. Οι νύχτες του, ελαφρές σαν το γιασεμί, ακόμη κι όταν περιέχουν τρικυμίες, πέφτουν επάνω στην ψυχή μας σαν μεγάλες πεταλούδες που αλλάζουν ολοένα θέση, αφήνοντας μια στιγμή να δούμε στα διάκενα τη χρυσή παραλία όπου θα μπορούσαμε να 'χαμε περπατήσει χωρίς βάρος, χωρίς αμαρτία. Είναι εκεί που βρίσκεται το μεγάλο μυστικό, αυτό το "θα μπορούσαμε" είναι ο οίακας που δε γίνεται να γυρίσει, μόνο μας αφήνει με το χέρι μετέωρο ανάμεσα πίκρα και γοητεία, προσδοκώμενο και άφταστο. "Σα να 'χανε ποτέ τελειωμό τα πάθια και οι καημοί του κόσμο"... douridasliterature.com/poetry.html

  57. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Νικηφόρος Βρεττάκος: Με σπαραγμό ... Με σπαραγμό κρατώντας τη βαριά καρδιά μου βρήκα το πατρικό μου σπίτι να κοιτάζει, μες απ' τις φυλλωσιές, σαν άλλοτε, τη δύση. -με σπαραγμό κρατώντας τη βαριά καρδιά μου. Γοργά το νζάκι η μάνα μου τρέχει ν' ανάψει. Κ' ενώ απ' την πόρτα βλέπω τις γλυκές του λάμψεις, με σπαραγμό κρατώντας τη βαριά καρδιά μου δε μπαίνω μέσα. Απέξω κάθομαι και κλαίω... douridasliterature.com/tadekaxrona3.html

  58. the LAND of GODS: Γιάννης Ψυχάρης.. Ο Ψυχάρης γεννήθηκε στην Οδησσό το 1854 και πέθανε στο Παρίσι το 1929. Ο πατέρας του Νικολάκης Ψυχάρης, εμποροτραπεζίτης της Κωνσταντινούπολης, ήταν μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του ελληνισμού της Πόλης εκείνης της εποχής. Είχε από το πατριαρχείο τον τίτλο του μεγάλου χαρτοφύλακος και έγινε πρόξενος της Τουρκίας στο Παλέρμο. douridasliterature.com/psyxaris.html

  59. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Μελίνα Μερκούρη.. Αφιέρωμα.. Click to download the main image download main image Click to download the main image · τα Παιδιά του Πειραιά · Ποτέ την Κυριακή ... douridasliterature.com/tadekaxrona41b.html

  60. the LAND of GODS Οδυσσέας Ελύτης : 'Εξι και μία τύψεις για τον ουρανό Ο καημός του θανάτου τόσο με πυρπόλησε, που η λάμψη μου επέστρεψε στον ήλιο. Κείνος με πέμπει τώρα μέσα στην τέλεια σύνταξη της πέτρας και του αιθέρος Λοιπόν, αυτός που γύρευα, είμαι. Ω λινό καλοκαίρι, συνετό φθινόπωρο Χειμώνα ελάχιστε Η ζωή καταβάλλει τον οβολό του φύλλου της ελιάς Και στη νύχτα μέσα των αφρόνων μ' ένα μικρό τριζόνι κατακυρώνει πάλι το νόμιμο του Ανέλπιστου. douridasliterature.com/elytis03.html

  61. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Στέλιος Καζαντζίδης.. Το αγριολούλουδο.., Η Κύπρος είναι ελληνική , Καθένας με τον πόνο του.., Βραδιάζει.., Ερωτά μου αγιάτρευτε, Οδός αναπάυσεως, Έφυγε Έφυγε.., Δύο πόρτες έχει ... douridasliterature.com/tadekaxrona40c.html

  62. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Ο Ήλιος ο Ηλιάτορας.. Ο Ήλιος ο Ηλιάτορας ο πετροπαιχνιδιάτορας από την άκρη των ακρώ κατηφοράει στον Ταίναρο Φωτιά 'ναι το πηγούνι του χρυσάφι το πιρούνι του. ... douridasliterature.com/tadekaxrona5.html

  63. the LAND of GODS: 'Aγγελος Τερζάκης Ο λογοτέχνης και ακαδημαϊκός ΄Αγγελου Τερζάκη : Το Νεοελληνικό Μυθιστόρημα. Α'. Νεώτερη μορφή και συνέχεια του αρχαίου έπους είναι το σύγχρονο μυθιστόρημα. ... douridasliterature.com/terzakis.html

  64. ΥouTube Μουσική Βιβλιοθήκη, Οι ποιητές μας απαγγέλουν και ... Ο 'Aγγελος Τερζάκης γεννήθηκε στο Ναύπλιο, γιος του τότε δημάρχου της πόλης Δημητρίου Τερζάκη και της Αγγελικής το γένος Πανοπούλου. Το 1915 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στην Αθήνα, όπου ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του και γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου, της οποίας αναγορεύτηκε διδάκτωρ το 1927. Από το 1929 και για δυο χρόνια άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου. douridasliterature.com/afieromakostas.html

  65. LAND of GODS : Μια Φωτογραφία και ένας τόπος.. Διονύσης Δουζένης Αλέξανδρος Παπαδάκης Νίκος Γκάτσος η Αμοργός Γιάννης Σταύρου: Ένας Έλληνας ζωγράφος στο δίκτυο BOOKMARKS Σελίδες Νέων Ποιητών Ποιητές του '30 και πριν Κρητική μουσική παράδοση the Doves Μια φωτογραφία και ένας τόπος My passion for photography... Τελάληδες για τους Ολυμπιακούς της Αθήνας «Διεθνής» σπηλαιολογία» 'Ενας πίνακας και μια ιστορία (Web Gallery of Art) el Greco ή Δομήνικος Θεοτοκόπουλος Σελίδες της LAND of GODS τα Πουλιά της Ελλάδας Δέντρα και Φυτά Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες η Μαγεία του Παπαδιαμάντη MΑΘΗΜΑ ΖΩΗΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ News Saurces τα Περιεχόμενα της LAND of GODS douridasliterature.com/parallages.html

  66. the LAND of GODS: Gianni Makrygianni Apomnhmoneymata: Greek ... Αδελφοί αναγνώστες! Επειδή έλαβα αυτείνη την αδυναμία να σας βαρύνω με την αμάθειά μου (αν έβγουν εις φως αυτά οπού σημειώνω εδώ και ξηγώμαι πότε με κόλλησε αυτείνη η ιδέα, -από τα 1829, Φλεβαρίου 26, εις το 'Αργος- και ακολουθώ αγώνες και άλλα περιστατικά της πατρίδος) σας λέγω, αν δεν τα διαβάσετε όλα, δεν έχει το δικαίωμα κανένας από τους αναγνώστες να φέρη γνώμη ούτε υπέρ, ούτε κατά. douridasliterature.com/makrygiannis.html

  67. To ποίημα της ημέρας: Πωλ Ελυάρ Έλληνα λαέ βασιλιά απελπισμένε.. Συχνά, στην Κοίμηση του Δειλινού, η ψυχή της έπαιρνε αντίκρυ απ' τα βουνά μιαν αλαφράδα, μόλο που η μέρα ήταν σκληρή και η αύριο άγνωστη. Όμως, όταν σκοτείνιαζε καλά κι έβγαινε του παπά το χέρι πάνω από το κηπάκι των νεκρών, Εκείνη μόνη της, Όρθια, με τα λιγοστά της νύχτας κατοικίδια -το φύσημα της δεντρολιβανιάς και την αθάλη του καπνού από τα καμίνια στης θαλάσσης την έμπαση αγρυπνούσε douridasliterature.com/Pol_Elyar.html

  68. the LAND of GODS: Λογοτεχνία ο Λόγος: Γλυκιά μου πατρίδα η Μεσόγειος.. Kαι θα υπάρχω έως ότου θα υπάρχεις.. Κλείνω τα μάτια μου να βουτήξω στην σκέψη σου. Λέω και σκούζω δυνατά επειδή υπάρχεις θα υπάρχω και θα υπάρχω έως ότου θα υπάρχεις.. Μετρώ τα χρόνια μου και τα βρίσκω αμέτρητα.. Οι υποψίες μου λένε ότι τραβούν ως μέχρι πέρα απ ' τα δώδεκα χιλιάδες χρόνια.. douridasliterature.com/tefxos11c.html

  69. The LAND of GODS: Crabby Old Man.. Όταν ένας γέροντας πέθανε στο γηριατρικό τμήμα ενός ιδιωτικού γηροκομείου στην πόλη Νορθ Πλαττέ της πολιτείας Νεμπράσκα, εθεωρείτο ότι δεν είχε αφήσει τίποτα το αξιόλογο πίσω του.. Αργότερα, όταν η διοίκηση του γηροκομείου εξέτασε τις πενιχρές κατοχές του γέροντα, βρήκε ένα ποίημα του οποίου η ποιότητα και το περιεχόμενο, τους εντυπωσίασε τόσο πολύ όπου έκαναν αντίγραφα και τα διάνεμαν σε όλο το προσωπικό του γηροκομείου. douridasliterature.com/CrabbyOldMan.html

  70. the LAND of GODS: Κώστας Πουλιανίτης Πάει καιρός που οι άνθρωποι βρίσκονταν σε αρμονία με την φύση, ήξεραν τους ήχους της, τις ιδιοτροπίες της, την κατανοούσαν. Όσα τους ήταν δύσκολα να τα αντιληφθούν τα άφηναν για θεούς και δαίμονες. Η ανέχεια τρόπος ζωής και η πενία η καλύτερη συντροφός τους,δεν την αποχωρίζονταν ποτέ , ιδιαίτερα την ώρα του φαγητού. Από θρησκευόμενοι ως θρησκόληπτοι, γιατί αυτό τους βοηθούσε να περνούν τον πόνο και τον χρόνο που φαίνονταν ατέλειωτοι μια και η τυράγνια ήταν δεδομένη και το ψωμί έβγαινε δύσκολα. douridasliterature.com/poulianitis.html

  71. Τα Μικρά Ενθυμήματα: ο ποιητής Τάσος Λειβαδίτης.. «Ναι, αγαπημένη μου Εμείς γι' αυτά τα λίγα κι απλά πράγματα πολεμάμε για να μπορούμε να' χουμε μια λάμπα, ένα σκαμνί ένα χαρούμενο δρόμο το πρωί ένα ήρεμο όνειρο το βράδυ. Για να' χουμε έναν έρωτα που να μη μας τον λερώνουν, ένα τραγούδι που να μπορούμε να το τραγουδάμε...» douridasliterature.com/LeivaditisTasos.html

  72. the LAND of GODS: Λογοτεχνία της ΕΕΛΣΠΗ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΕΝΤΕ ΗΠΕΙΡΩΝ ... Στην ιστορία της γραμματείας μας επισημαίνεται η παρουσία του ελληνικού λογοτεχνικού βιβλίου σε κάθε γωνιά της γης, με συνέπεια τη διακίνηση των ιδεών, των ηθών, των πιστεύω, των αξιών, του τρόπου ζωής και γενικά της εθνικής κουλτούρας και την επίδραση σε αλλότριους πολιτισμούς. Συσσωρεύοντας κανείς πληροφορίες βέβαια σήμερα από τον τύπο και γενικά τα μέσα ενημέρωσης, αντιλαμβάνεται τη ενεργοποίηση ομάδων και επίσημων φορέων που αποσκοπούν να επεκτείνουν τη φήμη της ελληνικής λογοτεχνίας και έξω από τα όρια της χώρας. douridasliterature.com/EELSPHanthologies.html

  73. the LAND of GODS: ο Ποιητής Γιώργος Σεφέρης Τρεις βράχοι λίγα καμένα πεύκα κι ένα ρημοκλήσι και παραπάνω το ίδιο τοπίο αντιγραμμένο ξαναρχίζει τρεις βράχοι σε σχήμα πύλης, σκουριασμένοι λίγα καμένα πεύκα, μαύρα και κίτρινα κι ένα τετράγωνο σπιτάκι θαμμένο στον ασβέστη και παραπάνω ακόμη πολλές φορές το ίδιο τοπίο ξαναρχίζει κλιμακωτά ως τον ορίζοντα ως τον ουρανό που βασιλεύει. douridasliterature.com/seferis.html

  74. Τα Μικρά Ενθυμήματα: the painter JIM WARREN.. Jim Warren is one of the most successful & versatile artists in the world today. From the wild & whimsical to the sweet & sensuous, for over 40 years Jim Warren has been painting his way into the hearts and minds of people the world over. Already considered a "living legend of the art world", Jim continues to surprise and amaze. Even if you are not familiar with the name Jim Warren, you have undoubtably seen his art, in some form, at some time. His work has been featured on hundreds of movie posters and book, record and magazine covers, most notably the Grammy Award Winning album cover he painted for Bob Seger's "Against the Wind" in 1981. douridasliterature.com/tadekaxrona42c.html

  75. the LAND of GODS : Νάνος Βαλαωρίτης ΛΕΝΕ ΠΟΛΛΟΙ ότι ο Κόσμος γεννήθηκε ανάποδα. Μ΄αυτό δεν είναι αλήθεια. Όσοι ήταν εκεί είπανε ότι γεννήθηκε κανονικά, με το κεφάλι κάτω κι όχι με τα πόδια απάνω. Η μάνα του Κόσμου ήταν μια φοβερή, μια μέγαιρα με τριχωτό κεφάλι, με νύχια και με δόντια σουβλερά σαν βελόνες. Αλλά ο Κόσμος ήταν όμορφος -ωραίος από την πρώτη στιγμή και τον καμάρωσε πρώτα ο ήλιος, ο θείος του και η σελήνη η θεία του κι ύστερα όλα τ΄ άστρα τ΄ουρανού τα ξαδέρφια του. Κατόπιν τον καμάρωσαν η θάλασσα και τα βουνά ύστερα τον καμάρωσαν τα ποτάμια, οι βράχοι, τα δέντρα, οι βροχές, τα σύννεφα. douridasliterature.com/diafora.html

  76. the LAND of GODS: "ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ" Ιδρυμα Ομογενειακών μέσων Μαζικής ... Το " Αριστοτέλειο" Ίδρυμα ( Έρευνας Μελέτης & Αρωγής Ομογενειακών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης ) ιδρύθηκε από την Ομογενειακή εφημερίδα "Ηχώ των Ελλήνων" βάσει του περί ιδρυμάτων νόμου του 1972 κανονισμοί του 1973 τον Ιούλιο του 2001 με αριθμό Μητρώου 177 του Υπουργείου Εσωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας και έχει έδρα την Κύπρο douridasliterature.com/aristoteleio.html

  77. LAND of GODS: Μία ακόμη σελίδα για το ανέκδοτο βιβλίο του "Καπνόν ... Μία ακόμη ιστοσελίδα για το ανέκδοτο βιβλίο του "Καπνόν Αποθρώσκοντα : Γράμμα στον Έλληνα της Διασποράς" με φωτογραφίες από τοπία δειλινά και άλλα.. (landscape photos) Συντετμημένο και με διαφορετική οπτική παρουσίαση.. Αξίζει την έμπειρη ματιά σας από επάνω έως κάτω.. douridasliterature.com/kapnon.html

  78. the LAND of GODS του Κώστα Δουρίδα <<Από την σελίδα Ανατολικός>> Γιάννης Ρίτσος (Ρωμιοσύνη) 'Aγγελος Σικελιανός (Ο Θάνατος του Διγενή) Κώστας Βάρναλης (Οι μοιραίοι) Κωστής Παλαμάς (Τάφος) Κώστας Βάρναλης (Σκλάβοι Πολιορκημένοι) Γιώργος Σεφέρης (EGOMI) Γιώργος Σεφέρης (Αρνηση) Ανδρέας Εμπειρίκος (Υψικάμινος) Ανδρέας Εμπειρίκος (Ενδοχώρα) Ανδρέας Εμπειρίκος (Εις την Οδό των Φιλελλήνων - Αι Λέξεις - Ο Δρόμος) <<Από την σελίδα Σπουδαστήριο του Ελληνισμού>> Κ. Καβάφης. Διαβάζει Γ.Π. Σαββίδης: Αιμηλιανός Μονάη Αλεξανδρινοί Βασιλείς Εν μεγάλη Ελληνική αποικία 200 π.χ. Ανθολόγιον Αναγνώσεων : Οδυσσέας Ελύτης: Ανθυπολοχαγός της Αλβανίας διαβάζει douridasliterature.com/0landofgodsb.html

  79. Κώστας Δουρίδας: τα δικά μου γραψίματα.. / ta dika moy grapsimata η Προσευχή του Μετανάστη Η Ελληνικότητά μου Κύριε, στην ξενιτιά μου, είναι η εκκλησιά μου! Kαι η Εκκλησία Σου, η Μεγαλουργία Σου, Απεραντοσύνη.. και Μεγαλοσύνη στους αιώνας!.. Στήνω Ναό στο κάθε μου κύτταρο Κύριε, και πέφτω και προσεύχομαι στης γαλανής μου πατρίδας και στης δικής Σου την Θεία ύπαρξη για να υπάρξω Κύριε! douridasliterature.com/tadikamou.html

  80. the LAND of GODS: Διδώ Σωτηρίου Η Διδώ Σωτηρίου ήταν μυθιστοριογράφος και δημοσιογράφος. Γεννήθηκε το 1909 στο Αϊδίνι της Μικράς Ασίας, κόρη του Ευάγγελου Παππά και της Μαριάνθης Παπαδοπούλου. Το 1919 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά της στη Σμύρνη και μετά την καταστροφή του 1922 κατέφυγαν στην Ελλάδα. Στην Αθήνα ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές της με δασκάλους μεταξύ άλλων τους λογοτέχνες Κώστα Παρορίτη και Σοφία Μαυροειδή-Παπαδάκη. Φοίτησε στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών και το 1937 παρακολούθησε για λίγους μήνες μαθήματα γαλλικής λογοτεχνίας στο πανεπιστήμιο της Σορβόννης. Από το 1936 στράφηκε επαγγελματικά προς τη δημοσιογραφία. Συνεργάστηκε με το περιοδικό "Γυναίκα" (ως αρχισυντάκτρια) και τις εφημερίδες "Νέος Κόσμος" και "Ριζοσπάστης" (αρχισυντάκτρια από το 1944), ενώ κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής συνεργάστηκε με τις Μέλπω Αξιώτη, Έλλη Αλεξίου, Έλλη Παππά, Τιτίκα Δαμασκηνού, Ηλέκτρα Αποστόλου, Χρύσα Χατζηβασιλείου και άλλες ελληνίδες της αντίστασης. Πήρε μέρος στο συνέδριο της Κοινωνίας των Εθνών στη Γενεύη το 1935, όπου γνωρίστηκε με τη σύντροφο του Λένιν Αλεξάνδρα Κολοντάι και στο ιδρυτικό συνέδριο της Δημοκρατικής Ομοσπονδίας Γυναικών το 1945 στο Παρίσι. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1959 με την έκδοση του μυθιστορήματος "Οι νεκροί περιμένουν". Έργα της μεταφράστηκαν σε πολλές ξένες γλώσσες. Ένα κομμάτι του έργου της έχει γνωρίσει επιτυχία στο εξωτερικό, και ιδιαίτερα στην Τουρκία. Η Διδώ Σωτηρίου ανήκει στους έλληνες πεζογράφους του μεσοπολέμου. douridasliterature.com/didoSotiriou.html

  81. the LAND of GODS: Καλωσορίσατε στην Χώρα των Θεών... Tefxos17 Χθες ήταν Κυριακή και η μέρα ήταν πολύ όμορφη ! μα πολύ όμορφη σας λέω για χειμωνιάτικη μέρα. Μόλις βγήκα το πρωί στο πίσω μπαλκόνι μου που κοιτάζει την ανατολή είδα τον ήλιο που χε ανέβει κιόλας μία οργιά πάνω από τους λόφους της ανατολής. Και έμοιαζε σαν χρυσαφένιο σιντριβάνι στο καταγάλανο ορίζοντα και μου ήταν τόσο, μα τόσο επιθυμητός μέσ' την ψυχρούλα του Νοέμβρη...... Και όπως τον κοίταζα λαχταριστά και ρούφαγα την πρωινή του ομορφιά άκουσα θαρρείς ένα ψίθυρο απ' την μεριά του, τέντωσα τ' αφτιά μου να δω αν ήταν φαντασία μου η ήταν η μιλιά του. Και βεβαιώθηκα, ναι βεβαιώθηκα, πως μου μιλούσε. Μα τι λες ήλιε, του είπα, και δεν σε ακούω καλά εκεί ψηλά που είσαι. douridasliterature.com/tefxos17.html

  82. the LAND of GODS: η ποιήτρια Ασπα Παπακωνσταντίνου ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙΑΡΙΚΟ ΠΟΥΛΙ, ανήσυχο και προβληματισμένο ομοιάζει η 'Aσπα Παπακωνσταντίνου, σαν αυτά που τραγουδούν τα ποιήματά της. Γιατί πράγματι η ποίησή της όλη είναι καθάρια, αγνά τραγούδια της ολόπλου της ευαίσθητης καρδιάς της. Ώστε με χίλιους μύριους τρόπους, με φωνή επίμονη και με γλώσσα πηγαία, με στίχους εύλαλους και καταληπτούς από τη συνανθρώπινη παρουσία, να αγκαλιάζονται τα ποιήματά της τούτα από όλους μας με συγκίνηση και εύπαλμη συμμετοχή στην ομορφιά της απλότητας και της αλήθειας τους. douridasliterature.com/aspa.html

  83. the LAND of GODS: Έχουμε πάρει ΕΥΧΗ μαζί και ΚΑΤΑΡΑ.. Έχουμε πάρει ευχή και κατάρα απ' τον παππού μας τον ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ, όπου μας λεει: Σαν 'Ελληνες, δεν πρέπει ποτές(!!!) να λησμονούμε την γη της πατρίδας, αλλά και κείνη που έγινε δεύτερη μάνα μας κι' απροκάλυπτα εδώ εγώ τώρα, σου την αποκαλώ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΓΗ της ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ!! douridasliterature.com/tefxos11d.html

  84. The LAND of GODS: Ποιητική Ανθολογία : Κώστας Ουράνης Επιμέλεια ... Α! τι ωφελεί να καρτεράς όρθιος στην πόρτα του σπιτιού και με τα μάτια στους νεκρούς τους δρόμους στυλωμένα, αν είναι νάρθει θε ναρθεί, δίχως να νοιώσεις από πού, και πίσω σου πλησιάζοντας με βήματα σβημένα θε να σου κλείσει απαλά με τ' άσπρα χέρια της τα δυο τα ματια που κουράστηκαν τους δρομους να κυττάνε' κι όταν, γελώντας, να της πεις θα σε ρωτήσει: "ποια είμαι εγώ;" απ' της καρδιάς το σκίρτημα θα καταλάβεις ποια 'ναι. Δεν ωφελεί να καρτεράς! Αν είναι νάρθει, θε ναρθει' κλειστά όλα νάναι, αντίκρυ σου να στέκεται θα δεις ορθή κι ανοίγοντας τα χέρια της πρώτη θα σ' αγκαλιάσει. Αλλιώς, κι αν είναι όλοφωτο το σπίτι για να την δεχτείς κι έτσι ως την δεις τρέξεις σ' αυτήν κι ομπρός στα πόδια της συρθείς, αν είναι νάρθει θε ναρθει, αλλιώς θα προσπεράσει. douridasliterature.com/ouranis.html

  85. Greek Orthodox Church K. Douridas Εκκλησία & Ορθοδοξία "Χαίρε Μητέρα γλυκιά των Πιστών παραμυθία , μοναζόντων ασυλία , ασκητών παρηγορία , εγκρατευτών χορτασμός , ασθενούντων ιατρεία , απελπισμένων αισιόδοξη πραγματεία. Χαίρε Σεμνή , Παρθένε, Αγίας Τριάδος δευτερεία , Αγγέλων αγλάισμα , Αρχαγγέλων συνοδεία , παντός καλού χορηγία αδιάψευστη αιωνία. .............." (Σταλμένο May 19, 2000 από: Paris Exindaris Αθήνα). douridasliterature.com/church.html

  86. The LAND of GODS: Χρυσούλα Μαστοροδήμου Διερμηνείς Απλοί διερμηνείς, στα παραθύρια της ζωής μέσα από ραγισμένα τζάμια ατενίζουμε τους δρόμους της φεγγαρένιας μοναξιάς μας. Πληθαίνουν οι βοές πληθαίνουν και εμείς μες τις σιωπές, μαργαριτάρια να γυρεύουμε κρυμμένα μυστικά. Απλοί διερμηνείς ερμηνεύουμε το δήθεν, το πρέπει, το γιατί, τα θέλω, που πεισματικά ανερμήνευτα μένουν. Τριγύρω πλήθος, νεφέλη που καλύπτει απρόσωπα προσωπεία, αναλωνόμαστε τώρα καιρό στην επιστημονική τους ερμηνεία. Απλοί διερμηνείς, στα παραθύρια της ύπαρξής μας πού, ποιος ξέρει πόσο φάλτσα μεταφράζουμε της ζωής το τραγούδι. douridasliterature.com/chrysoulaMastorodimou.html

  87. the LAND of GODS: Αλκυόνη Παπαδάκη: «Προσεξε μην ξεχάσεις ποτέ πως η ζωή αγαπά αυτούς που την περιμένουν στη γωνία του δρόμου μ' ένα λουλούδι στο χέρι. Μπορεί να γονατίζεις, να σερνεσαι, να ματώνεις. Ωραία! Δε χαλασε ο κόσμος. Έτσι συμβαίνει με τους ανθρώπους. Έχεις πάντα το καιρό να σηκωθείς. Τ' αγαλματα μόνο δε λυγάνε». douridasliterature.com/papadaki.html

  88. the LAND of GODS: ΜΑΝΩΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ Ο ποιητής της Θεσσαλονίκης Νάσος Βαγενάς : Η ποίηση του Αναγνωστάκη είναι εκείνη που καλύτερα από κάθε άλλη αποδίδει την ατμόσφαιρα και το αίσθημα ενός συγκεκριμένου τόπου και μιας συγκεκριμένης εποχής: της Κατοχής και της περιόδου που ακολούθησε τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, με όλα τα τραγικά για την Ελλάδα γεγονότα. Ο Αναγνωστάκης θεωρείται ο πλέον αντιπροσωπευτικός από την ομάδα εκείνη των ποιητών που αποκαλούνται πολιτικοί ή μαρξιστές ή ποιητές της ήττας ή ιδεολογικοί ή κοινωνικοί ποιητές, οι οποίοι καθορίζουν τη μία από τις τρεις κατευθύνσεις της μεταπολεμικής μας ποίησης (οι άλλες δύο είναι η υπαρξιακή και η υπερρεαλίζουσα). douridasliterature.com/anagnostakis.html

  89. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Σωτήρης Παστάκας: Στο βωμό της γραφής ... "Είμαστε αυτό που τρωμε", δηλώνει ο Χένρυ Μίλερ σε κάποια σελίδα του βιβλίου του "Ο Τροπικός του Καρκίνου". Ίσως, οι διανοούμενοι ακολουθούν κάποιες ιδιαίτερες συνταγές, κάποια εδέσματα που τους διαφοροποιούν από τους μη-γράφοντες; Όλοι γνωρίζουμε πως το κεφάλι του ψαριού οξύνει τη μνήμη, πως οι φακές έχουν σίδηρο και ότι αυτές οι τροφές κάνουν τα παιδιά οξυδερκή και δυνατά. Ποια γαστρονομική τακτική ακολουθούν λοιπόν, οι διανοούμενοι, γιατί σίγουρα θα τρωνε έξυπνα φαγητά αφού είναι έξυπνοι; douridasliterature.com/tadekaxrona8b.html

  90. the LAND of GODS: Τα μάρμαρα του Παρθενώνα Όταν χτίστηκε ο Παρθενώνας κατά την περίοδο π Χ κατασκευάστηκαν τρεις ομάδες γλυπτών για τη διακόσμησή του οι μετόπες η ζωφόρος και τα αετώματα Από αυτά οι μετόπες και η ζωφόρος αποτελούσαν μέρος του οικοδομήματος του ναού Δεν κατασκευάστηκαν πρώτα και έπειτα τοποθετήθηκαν ψηλά στον Παρθενώνα αλλά σκαλίστηκαν στις πλευρές του αφού είχε ολοκληρωθεί η κατασκευή του douridasliterature.com/marmara2.html

  91. My PAGE InsideTheWeb: Kostas Douridas " Ο Σαββόπουλος κάπου λέει ότι "Το καλύτερο του Ελληνισμού κομμάτι έξω από την Ελλάδα ζει" Δεν ξέρω αν στο μυαλό του είχε κάποιον σαν και σένα. Είμαι δάσκαλος στον Πύργο και σπάνια έχω νιώσει τόσο εθνική περιφάνεια, όσο ξεφυλίζοντας τα ποιήματά σου και την Ελλάδα που κλείνουν οι σελίδες σου. Και πάλι Μπράβο. Εύχομαι να είσαι ένα ζωντανό παράδειγμα προς μίμηση και για τους εδώ Ελληνες." 1997-09-11 Guestbook Παναγιώτης Σταθόπουλος Πύργος Ηλείας douridasliterature.com/intheweb.html

  92. the LAND of GODS: Κώστας Καλύβας : ΑΡΚΑΔΙΑ - ΚΥΠΡΟΣ Η ελληνική παρουσία στην Κύπρο, σημειώνεται απ΄ τον δέκατον τέταρτον αιώνα προ Χριστού. Οταν τολμηροί Ελληνες έμποροι και τεχνίτες , έφθασαν ως τους παραλιακούς οικισμούς της, για να ανταλλάξουν εμπορεύματα και να διδάξουν βιοτικές τέχνες. Αργότερα, ακολούθησε πυκνότερο μεταναστευτικό ρεύμα, μόνιμη εγκατάσταση και πλήρης εξελληνισμός των κατοίκων του μαγευτικού νησιού. douridasliterature.com/KostasKalyvas.html

  93. the LAND of GODS: Ο ποιητής Γιώργος Δουατζής.. Ο Γιώργος Δουατζής γεννήθηκε στην Αθήνα στις 12 Δεκεμβρίου 1948. Σπούδασε οικονομία στην Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή της Θεσσαλονίκης και Κοινωνιολογία στο 8ο Πανεπιστήμιο στο Παρίσι. Δημοσιογράφος από το 1974 εργάστηκε σε εφημερίδες, περιοδικά, ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς, ως ρεπόρτερ, αρθρογράφος, πολιτικός αναλυτής, διευθυντής. Δίδαξε σε Σχολές Δημοσιογραφίας και ήταν εισηγητής σε συνέδρια για θέματα Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Γράφει συστηματικά από την εφηβεία του. Πρώτη του εμφάνιση το 1971 στην Ποιητική Ανθολογία της Νέας Ελληνικής Γενιάς των εκδόσεων 'Aγκυρα. Δεύτερη εμφάνιση, η παράσταση χοροδράματος, βασισμένη στο ποίημά του "Αντικρουόμενα σύμβολα και πορεία στο φως" τον Μάϊο 1973 σε μουσική Γ. Τσαγκάρη και χορογραφία Έλλης Παρασκευά. Ακολουθούν τα έργα 1. Γραφτά - 1976 2. Τοπική Αυτοδιοίκηση - 1986 3. Τα Μικρά - 1996 4. Απάνθισμα Τάσου Λειβαδίτη - 1997 5. Προς Δέκα Επιστολή - 2001 6. Προς Δέκα Επιστολή - Τα Ανεπίδοτα - 2003, 2004 7. Σπονδές - 2004 8. Τα Μικρά β' - 2004 9. Τα κόκκινα παπούτσια - 2004 10. Το Κουμπί - θεατρικό - 2004 douridasliterature.com/douatzis.html

  94. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Νεκτάριος Μαμαλούγκος..
    www.nektarios.gr
    douridasliterature.com/tadekaxrona54.html

  95. the LAND of GODS: Κουσουνέλος Γιώργος / Σύγχρονη Αρκαδική και ... Ο Γ. ΚΟΥΣΟΥΝΕΛΟΣ γεννήθηκε στην Αθήνα στις 20 Ιουνίου 1938. κατάγεται από τη ΔΟΞΑ Γορτυνίας. Είναι παντρεμένος κι έχει δύο παιδιά. Σπούδασε στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (πρώην ΑΣΟΕΕ), Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων και Αγγλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Γνωρίζει άριστα Αγγλικά και μετρίως Γερμανικά. Έχει γνώσεις Η/Υ. Εργάστηκε στην Εθνική Τράπεζα και συνταξιοδοτήθηκε με τον βαθμό Συμπράττοντος Υποδιευθυντή. Δίδαξε Αγγλικά σε διάφορα φροντιστήρια της Αθήνας και ασχολήθηκε με μεταφράσεις βιβλίων για διάφορους εκδοτικούς οίκους. Έχει επίσης επιμεληθεί βιβλία. Από το 1990 έως το 2004 διετέλεσε Πρόεδρος της Εταιρείας Στατιστικής και Ιστορίας του Αθλητισμού (Ε.Σ.Τ.Ι.Α) douridasliterature.com/kousounelos.html

  96. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Νίκος Παπανδρέου: Για να σου γνωρίσω την ... «...Για να σου γνωρίσω την Ελλάδα, θα μοιραζόμουν μαζί σου μια ντομάτα στις αμμουδιές της Σκοπέλου, θα σου άνοιγα με το σουγιά μου έναν αχινό και θα σου πρόσφερα τα κατακόκκινα αυγά του, καθώς η αλμύρα θα τέντωνε την επιδερμίδα στις πλάτες μας. Θ' αφηνόμασταν πάνω στα λευκά κύματα και το βράδυ θα μουσκεύαμε στο φως του φεγγαριού. Θα σου ξέραινα έναν αστερία και θα τον κρεμούσα στον τοίχο για να μυρίζει Αιγαίο το δωμάτιό σου, θα σου έδινα ν' ανασάνεις το άρωμα της λυγαριάς, του αμμόχορτου και της πιπερόριζας. Θα σου μάθαινα να παίζεις Μουντζούρη και Μακριά Γαϊδούρα και πώς να κάθεσαι στην αγκαλιά μιας φραγκοσυκιάς χωρίς να σε τρυπήσουν τ' αγκάθια της, θ' ακούγαμε βυζαντινούς ύμνους στην εκκλησία και θα ρουφούσαμε το μέλι από την κηρήθρα... douridasliterature.com/tadekaxrona30.html

  97. Κώστας Δουρίδας: Ο Κολοκοτρώνης και το Εικοσιένα... Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, το καύχημα του σημερινού 'Ελληνα και της Ιστορίας του '21. Ως μέχρι τα 52 του χρόνια έτρεχε σαν άγριο τσακάλι από κορφούλα σε κορφή γιατί τον κυνηγούσαν στο Μοριά οι τούρκοι με την βοήθεια ακόμη και των δικών του ..φίλων και ..κουμπάρων (βλέπε Απομνημονεύματα), για να του πάρουν το κεφάλι -και γενιές ολόκληρες του είχαν ξεκληρίσει... Δεν είναι ραχούλα στο Μοριά που να μην είναι θαμμένος εκεί Κολοκοτρώνης... 'Ετσι στο τέλος αφού κατάφερε και γλίτωσε απ' τα κυνηγητά και την βασανισμένη του ζωή, στα 52 του χρόνια μπήκε στην επανάσταση! Και φυσικά μπήκε "στο πόστο που ήρμοζε εις τέτοιον άνδρα": Να είναι ο αρχηγός του σκλαβωμένου λαού. "Σαν παλικάρι πολεμούσε και σαν φιλόσοφος οδηγούσε.." Και έτσι βοήθησε για την λευτεριά της πατρίδας στα 1821. Σήμερα για τους 'Ελληνες, αλλά και για όλο τον ελεύθερο κόσμο, ο Κολοκοτρώνης αποτελεί σηματωρό της αιώνιας ελπίδας από τον άνθρωπο και για τον άνθρωπο! 'Οτι δηλαδή για οτιδήποτε συμβαίνει γύρω σου φέρεις κι' εσύ ευθύνη και όσο και αδύναμος και αν είσαι, μην κάθεσαι παρατηρητής στα γεγονότα, πάρε μέρος σε ότι και με όποια δύναμη μπορείς, για την αξιοπρέπεια την πραγματική ελευθερία, και τον σεβασμό των συνανθρώπων σου. Κώστας Δουρίδας douridasliterature.com/toeikosiena1.html

  98. The LAND of GODS: Η Αλληλογραφία μου με τον Δημήτρη Καραλή June 10, 2001 Αγαπητέ μου φίλε κι' αδελφέ μου 'Ελληνα του μακρινού Johanessburg, Η τυχαία επίσκεψή σου στην σελίδα μου και πάραυτα η άμεση διάθεσή σου να μου γράψεις ήταν για μένα δυναμική συγκίνηση καθώς αυτή του τραγουδιού που λέει, (οι 'Ελληνες της διασποράς είναι) τ' αδέλφια που σχίζουν τα βουνά ως που να ανταμωθούνε. Σ' αυτή την ιερή αδελφοελληνική αντάμωση είναι γραμμένο μαζί κι' αφιερωμένο το "Καπνόν Αποθρώσκοντα" αδελφέ μου. Καλά το κατάλαβες δεν γράφτηκε επειδή από πλήξη ή για να γράψουμε κάτι και να εντυπωσιάσουμε κάποιους.. Γράφτηκε από καημό όπως καλά το είπες, γιατί τα τελευταία χρόνια ο 'Ελληνας της διασποράς, μπερδεύτηκε στα γρανάζια της μοίρας του και των καιρών κι' αποξεχάστηκε απ' το μαγευτικό τραγούδι των σειρήνων και τούτο γιατί δεν ακολούθησε το παράδειγμα του προπάτορά του Οδυσσέα με το να βουλώσει τ' αυτιά του. παρά το έριξε στις παραλυσίες να κάνει λεφτά περιουσίες και αύριο βλέπουμε.. douridasliterature.com/karalisB.html

  99. Κώστας Δουρίδας: Τραγούδια της Ξενιτιάς / Tragoydia ths Ksenitias Ελα αδελφέ από τα ξένα. Απόψε η μάνα μας πεθαίνει.. Τα χείλη της μιλούν για σένα. Τα μάτια της αναζητούν εσένα και η πίκρα όλους μας βαραίνει. Χθες Κηδέψαμε τον πατέρα Πέθανε ο δόλιος φθισικός. Ψυχορραγούσε μια ημέρα εσέ ζητούσε όλη μέρα τρανός του έμεινε ο καημός Ελα αδελφέ και μην αργείς Μην κάθεσ' άλλο ευτού στα ξένα. Πεθαίνει η μάννα να την δεις. Ελα κι εμάς να μας ηδείς ...Φοβάμαι μην δεν δεις κανένα. κ/δ douridasliterature.com/tisxenitias1.html

  100. the LAND of GODS: η ποιήτρια Χριστιάνα Αβρααμίδου Η Χριστιάνα Αβρααμίδου γεννήθηκε στο Μαρούσι της Αθήνας το 1978. Σπούδασε Αγγλική Γλώσσα και Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και συνέχισε τις σπουδές της σε μεταπτυχιακό επίπεδο στο πανεπιστήμιο του Warwick στο Ηνωμένο Βασίλειο στον κλάδο της Αγγλικής Λογοτεχνίας και Ψυχανάλυσης. Το 1999 έκδωσε την πρώτη ποιητική συλλογή με τίτλο "Σχοινιά και Ναυάγια"με χορηγία του Πανεπιστημίου Κύπρου και το 2002 τη δεύτερη συλλογή "Ένας Λόγος Για Να Αγαπήσεις Την Νύχτα" των εκδόσεων Πλανόδιον της Αθήνας, συλλογή η οποία τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Νέου Λογοτέχνη το 2003 στην Κύπρο. Η Τρίτη της συλλογή με τίτλο "Όλες οι Μέρες Χιόνι" μόλις κυκλοφόρησε και πάλι από τις εκδόσεις Πλανόδιον. douridasliterature.com/avramidou.html

  101. the LAND of GODS: Φώτης Κόντογλου Ο Κόντογλου γεννήθηκε στο Αϊβαλί της Μ. Ασίας το 1896 και πέθανε στην Αθήνα το 1965. Γιός του Νικολάου Αποστολέλλη και της Δέσποινας, το γένος Κόντογλου, νήπιο ακόμη έχασε τον πατέρα του και ανατράφηκε από τον θείο του ιερομόναχο Στέφανο, ηγούμενο στη μονή της Αγίας Παρασκευής, που ήταν χτισμένη σε ιδιόκτητη περιοχή της ευκατάστατης οικογένειας Κόντογλου. Από ευγνωμοσύνη ο Φώτης πήρε το μητρικό επώνυμο. Οταν έπρεπε να επιλέξει τον δρόμο που θα ακολουθούσε ταλαντεύτηκε ανάμεσα στο επάγγελμα του ναυτικού και του καλλιτέχνη αλλά τελικά τον τράβηξε το δεύτερο. Ετσι αποφάσισε να πάει στην Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα για να σπουδάσει. Οι δάσκαλοί του όμως φορείς του ακαδημαϊσμού της Σχολής του Μονάχου, δεν μπόρεσαν να τον επηρεάσουν αφού ο ίδιος ήταν διαποτισμένος από τον μικρασιατικό λαϊκό πολιτισμό τον οποίο κουβαλούσε στην ψυχή του. Συμφοιτητής των Παρθένη,Μαλέα,Παπαλουκά , στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο αναγκάστηκε να εργαστεί σε ένα φωτογραφείο καθαρά για βιοποριστικούς λόγους. Ομως ο Κόντογλου δεν ήταν προορισμένος να ασχοληθεί με την φωτογραφία. Ετσι υπό το βάρος ενός ανεξάρτητου χαρακτήρα που δεν μπορούσε να συμβιβαστεί, λόγω των δύσκολων συνθηκών που επικρατούσαν εκείνη την εποχή, αναγκάστηκε να διακόψει τις σπουδές του (1915) και να φύγει σαν εργάτης στην Γαλλία. Οταν τέλειωσε ο πόλεμος επέστρεψε στο Αϊβαλί (1919)... douridasliterature.com/kontoglou.html

  102. the LAND of GODS: 'Ατυπη Λέσχη Νέων Λογοτεχνών : Συζητήσεις για τη ... Φίλιππος Μουζάς: "Υπάρχουν δύο εκδοχές να εξηγήσω αυτό που μου συμβαίνει", σκεφτόταν ο Βασίλης προσπαθώντας να συνέλθει από εκείνη την παράξενη αίσθηση και τον πονοκέφαλο. "Η πρώτη είναι πως είμαι ακόμα μεθυσμένος από το χθεσινοβραδυνό πάρτυ. Η δεύτερη, πως μετενσαρκώθηκα στο σώμα κάποιου άλλου, ο οποίος προφανώς βρισκόταν επίσης σε κάποιο πάρτυ. Η τρίτη, πως βρέθηκα τυχαία στη δίνη κάποιου κοσμικού φαινομένου και μεταφέρθηκα κάπου στο χωροχρόνο. Θα πρέπει λοιπόν να λάβω σοβαρά υπ? όψη μου και τις τέσσερις. Ενδεχομένως να υπάρχει και έκτη. Α, ναι, ίσως και να ονειρεύομαι. Στην ουσία αυτό που ζώ τώρα είτε είναι πραγματικότητα, είτε δεν είναι. Απλά πράγματα. Αν έχω παραισθήσεις, όλα είναι εντάξει. Αν όμως αυτή είναι η πραγματικότητα; Τότε πώς ήρθα εδώ; Κι η προηγούμενη πραγματικότητα που ζούσα, ήταν όντως πραγματικότητα ή ψευδαίσθηση; Μπα, εικοσιτέσσερα χρόνια ζωής είναι πάρα πολλά για να τα έχω περάσει μέσα σε μια ψευδαίσθηση. Κάπου όμως έχω διαβάσει ότι κατά τη διάρκεια των ονείρων οι εμπειρίες που μπορείς να βιώσεις είναι ταχύτατες. Ίσως... ίσως η πραγματικότητά μου να είναι ένας κόσμος όπου η μέρα να διαρκεί εικοσιτέσσερα χρόνια και η νύχτα άλλο τόσο και σήμερα το βράδυ -αυτό που κρατάει εικοσιτέσσερα χρόνια δηλαδή- να ονειρεύτηκα ότι ζούσα σ? έναν κόσμο όπου η μέρα και η νύχτα διαρκούν δώδεκα ώρες. Αυτό είναι. Και τώρα ξύπνησα. Δηλαδή όλη μου η ζωή μπορεί να ήταν ένα όνειρο; Είναι κι αυτή βέβαια μια άποψη..." douridasliterature.com/syzitiseis.html

  103. the LAND of GODS: Ελένη Ηλιοπούλου - Ζαχαροπούλου / Σύγχρονη ... Η Ελένη Ηλιοπούλου - Ζαχαροπούλου γεννήθηκε στα Τρόπαια Γορτυνίας. Σπούδασε στην παιδαγωγική Ακαδημία Τριπόλεως. Γράφει Ποίηση και Δοκίμιο. Το έργο της έχει αποσπάσει σημαντικά βραβεία στην Ελλάδα και στον κόσμο. Συνεργάζεται με διάφορα περιοδικά και εφημερίδες. Έχει ανθολογηθεί σε ελληνικές και ξένες ανθολογίες. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, ιταλικά και στη Σλοβενία. Είναι μέλος της "Ελληνικής Εταιρείας Χριστιανικών Γραμμάτων" και του "Οργανισμού για την Διεθνοποίηση της Ελληνικής Γλώσσας". Το 2005, για τη συλλογή της "Υφαίνοντας ?νεμο" βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών. Έργα της οι ποιητικές συλλογές: "Έξοδος από τη νηνεμία" (1994), "Αμοιβαία Μετάθεση" (1999, Βραβείο της Ελληνικής Εταιρείας Χριστιανικών Γραμμάτων), "Υφαίνοντας 'Aνεμο", 2004, το αφήγημα "Στην πίσω μεριά του ορίζοντα", 2001 και τα κριτικά δοκίμια: "Η παρασημοφορία" του Δημ. Ζαδέ" (1995), "Ο υπαρξιακός Ν. Δ. Καρούζος" (2000) και "Ο ποιητής Γ. Κάρτερ" (2002). douridasliterature.com/zaxaropoulou.html

  104. the LAND of GODS: «Της Νήσου Κύπρου Κωπηλάται» της Ρούλας ... ΤΟ ΝΕΟ βιβλίο της ποιήτριας, πεζογράφου και θεατρικής συγγραφέως Ρούλας Ιωαννίδου Σταύρου «Της νήσου Κύπρου κωπηλάται» κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Literatura et Artes, με την ευκαιρία των 50χρονων της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η θεματική του έργου εστιάζεται στην Κύπρο, τη μακραίωνη ιστορία της, τον πανάρχαιο πολιτισμό της και τους αγώνες του λαού της. Είναι ένα σύνθετο έργο, που φωτίζει πτυχές σταθμούς της ιστορίας της Κύπρου και προβάλλει ιστορικές φυσιογνωμίες. Όπως σημειώνει η ίδια, η δομή και η τεχνική του έργου παρέχουν τη δυνατότητα παρουσίασής του τόσο από τη σκηνή και από ανοιχτό αμφιθέατρο όσο από το ραδιόφωνο και την τηλεόραση. Τα αφηγηματικά μέρη, που αποδίδονται άλλοτε με πεζό και άλλοτε με ποιητικό λόγο, μπορούν να μετατραπούν σε δράση και εικόνα, ενώ οι «φωνές» προσφέρουν τη δυνατότητα μετουσίωσης σε πρόσωπα. Η Ρούλα Ιωαννίδου Σταύρου απέσπασε, πρόσφατα, το Α΄ Βραβείο στο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό που προκήρυξε ο Ελληνικός Πνευματικός Όμιλος Κυπρίων Ελλάδος για το διήγημά της «Συναπάντημα», ενώ το θεατρικό της έργο «Την άλλη φορά» βραβεύτηκε από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών. πηγή: philenews.com douridasliterature.com/R-ST.html

  105. To ποίημα της ημέρας: ΘΡΗΝΟΣ.. της Μαρίας Κέντρου - Αγαθοπούλου Η Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου γεννήθηκε το 1930 στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει, από γονείς Μικρασιάτες. Στην ίδια πόλη έκανε τις εγκύκλιες σπούδές της. Ως ποιήτρια εμφανίστηκε στα γράμματα το 1961 με την ποιητική συλλογή Ψυχή και τέχνη. Ακολουθούν από τότε άλλες δώδεκα, με τελευταία την ποιητική συλλογή Σαλκίμ. Είναι μέλος της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης. Συνεργάζεται με διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά. Εκτός από ποίηση, δημοσιεύει σε περιοδικά κριτικά δοκίμια, για ποιητικά κατ? εξοχήν βιβλία. Παράλληλα με την ποίηση γράφει-δημοσιεύει και διηγήματα. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά, πολωνικά, ρουμανικά, ισπανικά και σερβικά. douridasliterature.com/agathopoulou.html

  106. the LAND of GODS: Ημέρα μνήμης Πολυτεχνείου Οι αξίες του Πολυτεχνείου : Τα ιδανικά της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, η ελευθερία και η δημοκρατία, αποτελούν διαχρονικές αξίες που θα εμπνέουν όχι μόνο τους Έλληνες αλλά και ολόκληρη την πολιτισμένη ανθρωπότητα για πάντα. Οι αξίες αυτές έχουν ιδιαίτερη σημασία για μας εφόσον η Κύπρος είναι σκλαβωμένη και τελεί υπό την τουρκική κατοχή. Σήμερα κλείνουν τριάντα χρόνια από την επέτειο του Πολυτεχνείου. Τα μικρά παιδιά της φωτογραφίας αφήνουν ως ελάχιστο φόρο τιμής σε όσους έδωσαν τη ζωή τους στον αγώνα εναντίον της δικτατορίας λίγα λουλούδια. Σύμβολα αγάπης και ελπίδας. Βλέπε "Η Ησημερινή" εφημέριδα της Κύπρου : Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2003 douridasliterature.com/polytexneio.html

  107. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Ο ποιητής Φαίδωνας Θεοφίλου.. landscapes ... ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ: Ο Φαίδων Θεοφίλου γεννήθηκε στη Μυτιλήνη. Σπούδασε κοινωνικές επιστήμες και εργάστηκε στον τομέα της πολιτικής αεροπορίας ως στέλεχος ευρωπαϊκής αεροπορικής εταιρείας. Ποιητής και πεζογράφος. Είναι μόνιμος συνεργάτης του περιοδικού ¨ΕΡΕΥΝΑ" και αρθρογραφεί μόνιμα στον επαρχιακό και περιστασιακά στον αθηναϊκό Τύπο. Είναι ιδρυτικό μέλος του Ελληνοαυστριακού πολιτιστικού και επιμορφωτικού Ινστιτούτου και του Θουκυδίδειου Κέντρου Επιστημών. Συνεργάστηκε για την έκδοση του εντεκάτομου έργου "Πανόραμα ελληνικού διηγήματος" των εκδόσεων "Αλέξανδρος" που εκδόθηκε με την εποπτεία του συγγραφέα Τάσου Αθανασιάδη, του πανεπιστημιακού καθηγητή Γεράσιμου Ζώρα και τη διεύθυνση του κριτικού Παντελή Απέργη. Από τις αρχές του 2004 και για 2 χρόνια διηύθηνε το περιοδικό "Αιολίδα" με πολιτιστικά θέματα της Λέσβου αλλά και με γενικότερες λογοτεχνικές και πνευματικές αναζητήσεις. Αποσπάσματα από τα βιβλία του φιλοξενούνται σε ελληνικές και ξένες ανθολογίες. Είναι παντρεμένος με τη ζωγράφο Έλλη Θήτα κι έχει μια κόρη που είναι δημοσιογράφος. Ζει στον 'Aλιμο Αττικής και τα καλοκαίρια στη Μήθυμνα της Λέσβου. douridasliterature.com/tadekaxrona17b.html


  108. The Memoirs (Apomnimonevmata) of Kolokotronis by K.Douridas -Αυτό το παιδί, αν λάχει και γλιτώσουμε τώρα από το Τούρκικο μαχαίρι, θα μεγαλώσει, θα παντρευτεί, θα κάνει παιδιά κι' εγγόνια, μα ένα δε θα δουν ούτε αυτός ούτε κι' εκείνα, τη λευτεριά μας. Η άραχλη όμως πρόρηρή του δε βγήκε σωστή. 'Επειτα από πενήντα χρόνια το παιδί που γεννήθηκε την ώρα της φυγής, θα μπει νικητής και τροπαιούχος στην Τροπολιτσά, στρατάρχης του Εικοσιένα. Και ύστερα, το 1822, θα σταθεί ο οργανωτής της πιο αποφασιστικής νίκης της Επανάστασης στα Δερβενάκια. Τρεις υπήρξαν οι εξέχουσες στρατιωτικές στην ξηρά φυσιογνωμίες του μεγάλου εθνεγερτικού αγώνα: Ο Κολοκοτρώνης, ο Καραϊσκάκης, ο Ανδρούτσος. Οι δυο τελευταίοι βρήκαν τραγικό θάνατο. Μα κι' ο Κολοκοτρώνης παραλίγο γλίτωσε τη λαιμιτόμο. Σώθηκε από την έξοχη στάση δυο δικαστών, που θα παραμείνουν αιώνιο καύχημα της Δικαιοσύνης του τόπου μας: Του Πολυζωίδη και του Τερτσέτη. Οι νέοι καταχτητές, οι Βαυαροί, γύρευαν να χτυπήσουν στο πρόσωπό του κάθε εθνική παρόρμηση του λαού μας. Ο Ν. Δραγούμης στις "Ιστορικές αναμνήσεις" του γράφει, πως τον παρουσίαζαν ως ο "Βελζεβούλ και άλλον Κύκλωπα μονόφθαλμον". Τα Απομνημονεύματα που ο Κολοκοτρώνης υπαγόρευσε στον Γ. Τερτσέτη, ξεχωρίζουν κειμήλιο λόγου, πατριωτισμού, παρατηρητικότητας, απλότητας, ζωντάνιας και αγνής λαϊκής θυμοσοφίας. ....'Οσοι για πρώτη φορά θα διαβάσουν τα Απομνημονεύματα του Κολοκοτρώνη είμαι βέβαιος πως θ' αναγαλιάσει η σκέψη τους, καθώς καλύτερα θα νοιώσουν τις ρίζες της παράδοσής τους.". douridasliterature.com/kolokotronis.html

  109. the LAND of GODS: Gabriel Garcia Marquez / Γκαμπριέλ Γκαρσία ... "Αν ο Θεός ξεχνούσε για μια στιγμή ότι είμαι μια μαριονέτα φτιαγμένη από κουρέλια και μου χάριζε ένα κομμάτι ζωή, ίσως δεν θα έλεγα όλα αυτά που σκέφτομαι, αλλά σίγουρα θα σκεφτόμουν όλα αυτά που λέω εδώ. Θα έδινα αξία στα πράγματα, όχι γι'αυτό που αξίζουν, αλλά γι'αυτό που σημαίνουν. Θα κοιμόμουν λίγο, θα ονειρευόμουν πιο πολύ, γιατί για κάθε λεπτό που κλείνουμε τα μάτια, χάνουμε εξήντα δευτερόλεπτα φως. Θα συνέχιζα όταν οι άλλοι σταματούσαν, θα ξυπνούσα όταν οι άλλοι κοιμόταν. Θα άκουγα όταν οι άλλοι μιλούσαν και πόσο θα απολάμβανα ένα ωραίο παγωτό σοκολάτα! Αν ο Θεός μου δώριζε ένα κομμάτι ζωή, θα ντυνόμουν λιτά, θα ξάπλωνα μπρούμυτα στον ήλιο, αφήνοντας ακάλυπτο όχι μόνο το σώμα αλλά και την ψυχή μου. Θεέ μου, αν μπορούσα, θα έγραφα το μίσος μου πάνω στον πάγο και θα περίμενα να βγει ο ήλιος. Θα ζωγράφιζα μ'ένα όνειρο του Βαν Γκογκ πάνω στα άστρα ένα ποίημα του Μπενεντέτι κι ένα τραγούδι του Σερράτ θα ήταν η σερενάτα που θα χάριζα στη σελήνη. Θα πότιζα με τα δάκρια μου τα τριαντάφυλλα, για να νοιώσω τον πόνο από τ'αγκάθια τους και το κοκκινωπό φιλί των πετάλων τους... Θεέ μου, αν είχα ένα κομμάτι ζωή... douridasliterature.com/gabrielGarsia.html

  110. The LAND of GODS: η ποιήτρια Μαρία Θανοπούλου ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Η Μαρία Θανοπούλου γεννήθηκε στο κέντρο της καρδιάς της ρομαντικής Θεσσαλονίκης. Πίστευε πάντα, πως μέσα της επικρατεί δημιουργικό φως που ανατέλλει από τις ψυχές των κατοίκων .Ποιητές και συγγραφείς τιμούν τη σιωπηλά μυστική πόλη της μέθης της έκφρασης και της απέραντης ομορφιάς. Ασχολήθηκε από μικρή με τη λυτρωτική ποίηση. Στα 13 της χρόνια, γράφοντας καθημερινά ημερολόγιο εμπιστεύεται την ιδέα να γράψει ποίηση. Στα 16 έχει ολοκληρώσει μέσα από την ευαίσθητη τούτη ηλικία 91 ποιήματα. Βάζει στόχο κάποτε να φθάσει στο βάθος της πραγματικής γνώσης της ακροβατικής γραφής. Φοιτεί στη Γερμανική Σχολή Θεσσαλονίκης. Σπουδάζει σχέδιο μόδας στη σχολή Μποζάρ. Μελετά την ιταλική γλώσσα στην Περούτζια. Στο Μιλάνο παρακολουθεί μαθήματα σχεδίου μόδας και συνεχίζει στο Ντίσελντορφ. Εξακολουθεί να γράφει με πάθος. Ασίγαστος πόθος μέσα της .... Το 1985 εκδίδονται ποιήματα της στο Τριγώνιο, περιοδική έκδοση αφιερωμένη στους 23 αιώνες της Θεσσαλονίκης. Παντρεύεται και αφιερώνεται στην οικογένεια που λατρεύει και στον αγαπημένο της γιό και λατρεμένη κόρη. Επιμένει , πως κάθε μητέρα πρέπει να μεγαλώνει με τα δικά της χέρια τ' ακριβά παιδιά ,που είναι το κόσμημα της γης! Λατρεύει τα παιδιά! Αναρωτιέται από μικρή ,πως είναι δυνατόν παιδιά του Θεού, παιδιά του ΤΡΙΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, παιδιά του ΠΟΛΕΜΟΥ, να τυχαίνουν της ύψιστης χείριστης μεταχείρισης, σε κράτη ,που η ελάχιστη χαρά μιας ηλιαχτίδας ήλιου , ανεβάζει στα ύψη τη διάθεση αυτών των μικρών ηρώων ,που δεν τολμάνε ούτε ένα μικρό παιχνίδι να ονειρευτούν. Μονάχα τα φαγώσιμα, κάποια εμβόλια και φάρμακα τους είναι είδη πρώτης ανάγκης κι επιθυμίας. Έμαθαν να ξεπερνάνε τον όποιο πόνο, να αντέχουν στις κακουχίες που βρίσκονται μπροστά τους, με ένα πλατύ χαμόγελο, χωρίς να έχουν τα δικαιώματα που τους πρέπει..... douridasliterature.com/thanopoulou.html

  111. the LAND of GODS: ο στίχος της ημέρας
    Χρήστος Λάσκαρης: «Δεν γράφονται τα ποιήματα σ' ένα χαρτί / ξεθάβονται / με μιαν αξίνα τα μεσάνυχτα / αφήνοντας / κι από 'να λάκκο».
    Παναγιώτα Χριστοπούλου - Ζαλώνη: Με το γαλάζιο άλογο, οργώνω το άσπρο χωράφι, αφήνοντας τα ίχνη μου... Τα ίχνη της πάλης μου... Σβήνοντας , γράφοντας, φυτεύοντας σκιρτήματα, σκιρτήματα κι αισθήματα και ζωγραφιές σ' άσπρη θάλασσα.
    *** 15 Νοεμβρίου-Ημέρα καταδίκης ανακήρυξης του παράνομου ψευδοκράτους του Ντενκτάς.
    Ρούλα Ιωαννίδου-Σταύρου : Πόσος καιρός βαραίνει τούτη την ώρα! Σκύβει κι αναστενάζει πάνω απ' το κύμα που αρνιέται να τουρκέψει που αρνιέται επίμονα να τουρκέψει. Βαρωσιώτικο το λεν ή Κερυνιώτικο το τραγουδούν, ο,τι και να το πεις, Ε λ λ η ν ι κ ό. douridasliterature.com/stixos.html

  112. the LAND of GODS του Κώστα Δουρίδα ..Mε την Ελλάδα να τρέχει από πίσω σου και να μην σε φτάνει... Με την Ελλάδα να σου στέλνει χαιρετίσματα για να μην ξεχαστείς στα καταράχια της οικουμένης... 'Οτι εσύ αδελφέ μου δεν εγεννήθηκες να γίνεις πολίτης του κόσμου επειδή η καρδιά σου είναι σημαδεμένη την Ελλάδα!. Μια Ελλάδα βαριά τόσο, όσο η ευχή των πατέρων σου! Βαριά τόσο, όσο μια πετρούλα απ' το θείο της το σώμα... Θα σε βαραίνει... Όσο που ζεις θα σε πικραίνει, όπου κι' αν βρίσκεσαι μακριά της, θα σε πεθαίνει... Μα νάσαι σίγουρος θα σ' ανασταίνει μονάχα η σκέψη της!! douridasliterature.com/kostas16.html

  113. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Φοίβης Γιαννίση: Οι φωνές του ποιήματος ... «Την προσωπικότητα όμως του δημιουργού, αυτήν, δεν τη βλέπουμε ούτε την ακούμε. Είναι βιωμένη εκ των ένδον, σαν μια δραστηριότητα που βλέπει, ακούει, κινείται και θυμάται, όχι ενσαρκωμένη μα που ενσαρκώνει, και που, εκ των υστέρων, αντικατοπτρίζεται σε ένα μορφοποιημένο αντικείμενο. Το αισθητικό αντικείμενο είναι μία δημιουργία που εμπεριέχει τον δημιουργό της: αυτός βρίσκει ξανά μέσα της τον εαυτό του, συναισθάνεται έντονα την δημιουργική του δραστηριότητα». Μιχαήλ Μπαχτίν, «Το πρόβλημα του περιεχομένου, του υλικού και της μορφής στο λογοτεχνικό έργο», (103) douridasliterature.com/tadekaxrona11b.html

  114. The LAND of GODS: Κριτική Ανάλυση στο ανέκδοτο βιβλίο "Γράμμα στον Έλληνα της Διασποράς" του Κ. Δουρίδα από την Λογοτέχνιδα κ. Ελευθερία Μπέλμπα Αγαπητέ κύριε Κώστα Δουρίδα, καλησπέρα σας. Δεν είναι άσχημη ιδέα η κριτική δίπλα στο ποίημα. Σας στέλνω την κριτική μου για τα κείμενά σας βελτιωμένη, με τις διορθώσεις και αλλαγές που ήθελα να κάνω. Σας στέλνω επίσης και το δόκιμιο μου ως πρόλογο στα κείμενά σας γενικά, το θέμα του είναι η λογοτεχνία των αποδήμων Ελλήνων. Γράψτε μου πως σας φάνηκαν. Σας στέλνω τους φιλικούς μου χαιρετισμούς. Με πολλή εκτίμηση Ελευθερία Μπέλμπα. Φεβρουάριος 09, 2005 douridasliterature.com/kritikes.html

  115. the LAND of GODS: Στράτος Δουκάκης Bιογραφικό Ο Στράτος Δουκάκης γεννήθηκε τον Δεκέμβρη του 1946 στη Μήθυμνα (Μόλυβο) της Λέσβου. Το 1963 μετανάστεψε στη Βενεζουέλα κι έμεινε μέχρι το 2004 ασχολούμενος με το εμπόριο. Την εμφάνισή του στα γράμματα την έκανε το 1974 με ποιήματα που δημοσιεύτηκαν στο λογοτεχνικό περιοδικό "ΑΙΟΛΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ". Στη Βαλένσια της Βενεζουέλας, εκδίδει για δυο χρόνια, την τη δεκαπενθήμερη ελληνική εφημερίδα "ΑΝΘΡΩΠΟΙ". Η παρουσία του, όμως, γίνεται έντονη από το 2000 που αρθρογραφεί τακτικά μέχρι το 2003 στο ATHENS PHOTO NEWS (APN) όπως και σε αρκετές ελληνικές ιστοσελίδες ανά τον κόσμο. Είναι από τα ιδρυτικά μέλη και Αντιπρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών-Συγγραφέων των Πέντε Ηπείρων (ΕΕΛΣΠΗ) με έδρα την Νυρεμβέργη και με συμμετοχή στις δυο Ανθολογίες της Ένωσης. Από το 2003 αρθρογραφεί στην εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ της Μυτιλήνης. Το 2004 επέστρεψε στην Ελλάδα και ζει στην Αθήνα αλλά και στη γενέτειρά του τα καλοκαίρια. Διαθέτει την προσωπική ιστοσελίδα "ΑΙΟΛΟΣ" στα ελληνικά: www.aeolos.net όπως και το blog: http://mithymnaios.blogspot.com * Επικοινωνία: aeolos8@otenet.gr - mithymnaios@gmail.com douridasliterature.com/doukakis.html

  116. the LAND of GODS, Κρις Σπύρου: 'Ενας δαιμόνιος Έλληνας της διασποράς Αποτελεί το κλασικό παράδειγμα του ικανού Έλληνα που έφυγε από την πατρίδα του με εφόδια μόνο τα όνειρα και τις δαιμόνιες ικανότητές του. Μετά από 11 ημέρες ταξίδι πάνω στο πλοίο «Ολύμπια» και τον Ατλαντικό πίσω του, ο μόλις 13 ετών τότε Κρις Σπύρου έφτασε στη Νέα Υόρκη για να συναντήσει τον θείο και τη θεία του. Κάπως έτσι, σαν παραμύθι, ξεκίνησε η προσωπική οδύσσεια του σημερινού προέδρου της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης Αθήνας και του Hellenic American University. douridasliterature.com/spyrou.html

  117. the LAND of GODS: Η 'Αλωση της Πόλης «H Πόλις εάλω!» (Nαι, αλλά γιατί;)... Γιατί έπεσε η Πόλη; Φταίει ο προδότης που άνοιξε την Kερκόπορτα; Οι δυτικοί που δεν βοήθησαν; Οι πλούσιοι Kωνσταντινουπολίτες που δεν έβαλαν το χέρι στην τσέπη για να την προστατεύσουν; Ή μήπως τα συσσωρευμένα πάθη της αμαρτωλής αυτοκρατορίας; Οι απαντήσεις πολλές, οι ερμηνείες ακόμα περισσότερες, 550 χρόνια μετά την 'Αλωση. douridasliterature.com/alosis.html

  118. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Ανδρέας Καρκαβίτσας: Ναυάγια.. landscapes ... Το διήγημα περιέχεται στη συλλογή Λόγια της Πλώρης (1899). Μόλις αράξαμε στη Στένη, ο καπετάν Ξυρίχης πήρε τη βάρκα κι έτρεξε στο τηλεγραφείο. Δυο ημέρες τώρα δεν ήβρεσκε ησυχία. Τριάντα μίλια έξω από το Μπουγάζι αντάμωσε τον «Αρχάγγελο», το μπάρκο του, που ήταν μέσα κυβερνήτης και γραμματικός τα δυο του αδέρφια. Δεν πρόφτασαν να καλοχαιρετηθούν, να ειπούν για το φορτίο και το ναύλο τους και τους χώρισε ο χιονιάς. Κατόρθωσε τέλος να ορθοπλωρίσει το δικό μας και ολάκερο ημερονύχτι θαλασσοδαρθήκαμε στ' ανοιχτά. Μα όταν μπήκε στο Βόσπορο, ρώτησε όλους τους βαρκάρηδες, τους πιλότους, ακόμη τους κουμπάρους και τις κουμπάρες· αλλά τίποτε δεν έμαθε για τον «Αρχάγγελο». Τι να έγινε; Φυλάχτηκε πουθενά; Πρόφτασε να ορθοπλωρίσει κι εκείνος ή έπεσε απάνω στους βράχους; Κι αν τσακίστηκε το μπάρκο, σώθηκαν τουλάχιστον τ' αδέρφια του; Όλο τέτοια συλλογίζεται κι έχει συγνεφωμένο το μέτωπο, τρέμουλο έχει στην καρδιά. douridasliterature.com/tadekaxrona22a.html

  119. the LAND of GODS: Βάϊος Φασούλας ο Συγγραφέας και ο αγωνιστής Βιογραφικό σημείωμα Ονομάζομαι Βάιος Φασούλας και από το 1970 ζω και εργάζομαι στη Γερμανία, στην ευρύτερη περιοχή της Νυρεμβέργης. Κατάγομαι από τα Τρίκαλα, την όμορφη πόλη της Θεσσαλίας, την αρχαία Τρίκκη, γενέτειρα του Ασκληπιού, του πρώτου γιατρού χωρίς σύνορα. Ολόκληρος ο νομός μας είναι γεμάτος από μνημεία του αρχαίου πολιτισμού της Ελλάδας μας και πολυάριθμα των βυζαντινών χρόνων. Τα τελευταία είκοσι χρόνια στη Γερμανία εργάζομαι ως εστιάτορας. Έμαθα την τέχνη του αφεντικού, του σερβιτόρου και του μάγειρα. Προσπαθώ με τη βοήθεια της ελληνικής κουζίνας να συνενώσω τους δυο λαούς, τον ελληνικό και το γερμανικό, για να έρθουμε όλοι πιο κοντά. Πολλές φορές στο εστιατόριο διοργανώνουμε διάφορες εκδηλώσεις, με καλλιτεχνικό ή πολιτιστικό ενδιαφέρον, για να κάνουμε την παρουσία του ελληνικού στοιχείου ακόμα πιο έντονη εδώ, στην ξενιτιά. Πριν ακόμη ασχοληθώ με τη γαστρονομία, διέθετα ό, τι περίσσευε από ελεύθερο χρόνο στο γράψιμο. Έμαθα να γράφω, για να ικανοποιήσω τη φωνή μέσα μου, που πολλά χρόνια με προέτρεπε να καταγράψω ό, τι με τυραννούσε. Τώρα, εκτός από τα φαγητά, μαγειρεύω και σερβίρω και τα κείμενα στους πελάτες μας, και διευρύνουμε έτσι την επικοινωνία μας. Ποιήματα, άρθρα, μυθιστορήματα. Ό, τι πηγάζει αυθόρμητα από μέσα μου. Σιγά σιγά το γράψιμο μού έγινε πάθος. Δε ξέρω, μπορεί και καημός ανακατεμένος με έρωτα. Ψάχνω να βρω τι είναι εκείνο, που φταίει και μού κοστίζει τόσο. Ίσως τα «κακώς κείμενα» της εποχής μας. Ας είναι όμως. Ίσως αποτελούν και την έμπνευσή μου. ?λλωστε, όλοι κάνουν κάτι για να εκφραστούν. Εγώ διάλεξα αυτό. Μέσα από το διαδίκτυο μού δίνετε η ευκαιρία να παρουσιάσω κάτι από μένα. Τη βιογραφία μου και τα έργα μου. Σας καλωσορίζω λοιπόν στη σελίδα μου Με φιλικούς χαιρετισμούς, δικός σας, douridasliterature.com/fasoulas.html

  120. The LAND of GODS: Όμηρος Μαυρίδης Οδοιπορικό στη Ρωσία Στα εβδομηκοστά μου γενέθλια, εκπληρώνοντας ένα παλιό μου όνειρο, μου έκανε δώρο η γυναίκα μου ένα ταξίδι στη Μόσχα και Αγία Πετρούπολη, από τις 13 έως 20 Αυγούστου 2009, δηλώνοντας τη συμμετοχή μας από τις αρχές Απριλίου στο τουριστικό γραφείο "Thraki -Tours". Επειδή έπρεπε να πάμε με λεωφορείο στην Κωνσταντινούπολη και από εκεί να συνεχίσουμε αεροπορικώς με την αεροφλότ για Μόσχα, σηκωθήκαμε από τα χαράματα. Το γκρουπ των 40 ατόμων ήταν στην ώρα του. Δίχως προβλήματα στα σύνορα φθάσαμε στο αεροδρόμιο της Πόλης και επιβιβαστήκαμε σε ένα ολοκαίνουργιο, πολυτελές αεροπλάνο της ρωσικής εταιρίας. Για την εσωτερική πτήση Μόσχα - Αγία Πετρούπολη αλλάξαμε αεροπλάνο και αεροδρόμιο. Αυτή τη φορά το αεροπλάνο ήταν λίγο πιο παλιάς τεχνολογίας, πλην όμως στην ώρα του και εξ' ίσου ασφαλές. Κουρασμένοι από το ολοήμερο ταξίδι, το πρώτο βράδυ εκτός από την ταχτοποίηση μας στα δωμάτια στο ξενοδοχείο PARK ΙΝΝ (αλλιώς PULKOVSKAYA) και το δείπνο, μόνο ιδιωτικές πρωτοβουλίες ανέλαβαν μερικά νεαρά ζευγάρια που είχαν ακόμα δυνάμεις και όρεξη για νυχτερινή δράση. douridasliterature.com/mavridis.html

  121. To ποίημα της ημέρας: Το Κοράκι.. Edgar Allan Poe, 1809-1849 Μετάφραση: Κώστας Ουράνης : Κάποια φορά, μεσάνυχτα, ενώ εμελετούσα κατάκοπος κι αδύναμος ένα παλιό βιβλίο μιας επιστήμης άγνωστης, άκουσα ένα κρότο σα να χτυπούσε σιγανά κανείς στη ξώπορτά μου. "Κανένας ξένος", σκέφτηκα "οπού χτυπά τη πόρτα, τούτο θα είναι μοναχά και όχι τίποτ' άλλο". Θυμάμαι ήταν στον ψυχρό και παγερό Δεκέμβρη και κάθε λάμψη της φωτιάς σα φάντασμα φαινόταν. Ποθούσα το ξημέρωμα, μάταια προσπαθούσα να δώσει με παρηγορία στη λύπη το βιβλίο, για τη γλυκιά Ελεονόρα μου, την όμορφη τη κόρη όπως οι αγγέλοι τη καλούν, ενώ εδώ δεν έχει για πάντα ούτε όνομα. douridasliterature.com/poe.html

  122. the LAND of GODS: Hellenic Literature, Poetry & More.. by Kostas ... Επιλέγοντας κάνετε κλικ.. Home to LAND of GODS, Google, Ενότητες, Ανθολογίες και άλλα..: Τα δικά μου γραψίματα και άλλα. ... douridasliterature.com/landofgods.html

  123. the LAND of GODS: Ελένη Κατσουλάκη"Ο τυφλός θεατρίνος" του Ιάκωβου Γαριβάλδη: Το μυθιστόρημα "Ο Τυφλός Θεατρίνος" της Ελένης Κατσουλάκη δεν αποτελεί ένα πορτραίτο καθημερινότητας όπως τη γνωρίζουμε. Δεν είναι ακόμη μια ιστορία που θα διαβάσουμε ξαπλωμένοι στο κρεβάτι κρατώντας ένα φλυτζάνι ζεστό ρόφημα. Αποτελεί ένα μυθιστόρημα γεμάτο από προσωπικούς και τονωτικούς θριάμβους δίχως να αποτελεί ένα ιδαλμα θριαμβολογίας. Είναι ένα λαμπρό παράδειγμα ιστορικών γεγονότων, μια μοναδικά διατεταγμένη πλοκή. Η αξία της υψηλής λογοτεχνικής του ποιότητας πειστικά το εδραιώνει ως το καλύτερο που είχα την ευκαιρία να δω ποτέ. ο Ιάκωβος Γαριβάλδης παρουσιάζοντας το βιβλίο.. Δίπλα καθησμένοι η συγγραφέας κ. Κατσουλάκη και ο καθηγητής κ. Ρίτσαρντ Ε. Πάλμερ. Από την άγρια τύφλωση του ήρωά της Κάριμ, έως την εκτέλεσή του στη σκηνή η συγγραφέας χρησιμοποιεί έναν αμείλικτα ωμό, θαυμάσιο και ηθικά ειλικρινή τρόπο να μεταβιβάσει τις σοβαρές ανησυχίες της για το μέλλον της ανθρωπότητας όταν η παγκόσμια τάξη στηρίζεται και διακατέχεται από κανόνες ζούγκλας. Έντονα παρουσιάζει γεγονότα στην αναζήτηση της αλήθειας με τέτοιο τρόπο που μεταλλάζει το βιβλίο αυτό σ' ένα επικοτραγικό παράγωγο λογοτεχνίας απαράμιλλου ηρωισμού... douridasliterature.com/katsoulaki.html

  124. the LAND of GODS: Νότα Κυμοθόη Βιογραφικό: "Γεννήθηκε στη Λιβαδειά από γονείς Λοκρούς με βαθειά συνείδηση. Αυτή υπήρξε η πηγή της. Μια πηγή που όσο βαθύτερα την έσκαβε τόσο περισσότερο καθάριζε. Μια πηγή Μνημοσύνης! Κάποιοι θέλησαν να ρίξουν χώματα και να την σκεπάσουν, αλλά η δική της η γενιά βαστά από δέντρα αιωνόβια. Είναι ΕΛΛΗΝΊΔΑ. Την ανάθρεψε ο Παρνασσός, την δρόσισε ο Κηφισός. Ανάπνευσε χνότα ελάτου, πεύκης, θυμαριού, τσαγιού, ρεικιού, αγράμπελης, χαμόμηλου, σπάρτων, μυρτιάς και μέντας. Χόρτασε ψωμί σταριού, λάδι ελιάς παρθένο και κρασί από τ' αμπέλια της, σε χώματα γονικά στης Λοκρίδας τη γη, οπού μεγάλωσε. Εκεί, οπού την δίδαξε ο πατέρας της με γνήσια Ελληνικά Δημοτικά Τραγούδια. Εκεί , οπού η μάνα της την έμαθε τη δύναμη των Αρκάδων και η γιαγιά της η Ελένη ποίηση, με τους στίχους του Ησιόδου και Ομήρου. Εκεί?στην Ελάτεια την χάραξε παντοτινά του τόπου η αρχαία ιστορία κι έγινε πηγή που όμως γίνηκε π-λ-ηγή σαν έφευγαν τα χρόνια. Αυτό το "λ" γίνηκε λέξεις, λόγος, Λάχεσις και σταθμός ζωής, όπου γης.. douridasliterature.com/kimothoe.html

  125. To ποίημα της ημέρας: ΠΑΤΡΩΑ ΓΗ.. Ζαχαρούλα Γαϊτανάκη Τον ξένο τόπο χρόνια τώρα, δεύτερη πατρίδα του ονομάζει, μα στην καρδιά αγάπη αιώνια για την Ελλάδα, εκεί φωλιάζει. Μια χούφτα χώμα από τον κήπο, ένα κλαδάκι λεμονιάς κι ένα κοχύλι απ' το Αιγαίο, αντίδοτα της λησμονιάς Σε μια γωνιά στο εικονοστάσι, φυλάει σ' ένα παλιό κουτί, το χώμα, το βότσαλο, τα άνθη, ενθύμια απ' την πατρώα γη. douridasliterature.com/patroagi.html

  126. The LAND of GODS: η Συγγραφέας Διονυσία Moύσουρα -Τσουκαλά Η Μοναξιά των Ηλικιωμένων : Δυο λέξεις στον τίτλο, δυο λέξεις με εντελώς διαφορετική έννοια η καθεμιά. Η μοναξιά έχει πολλές μορφές. Μοναξιά στις σχέσεις μας με τους άλλους, φίλους, συγγενείς, στο γάμο, στον έρωτα, στις φιλίες, στο χώρο εργασίας και σε άλλες καταστάσεις. Μοναξιά φυσική, όταν ο άνθρωπος βρίσκεται μόνος, αποκομμένος, μα και εσωτερική μοναξιά, αυτό που νιώθει κάποιος ακόμα κι όταν βρίσκεται με άλλους, ιδιαίτερα τότε, ακόμα κι αν αυτοί οι άλλοι είναι αγαπημένα άτομα. Αυτό που, ίσως, νιώθουν κάποιοι από εμάς αυτή τη στιγμή, που βρισκόμαστε σε αυτόν τον ωραίο χώρο, ανάμεσα σε τόσους συνανθρώπους και σε φιλικό, ασφαλές περιβάλλον. Κι όμως, είμαι σίγουρη πως ανάμεσά μας βρίσκονται κάποιοι που νιώθουν πολύ μόνοι. Το συναίσθημα της μοναξιάς ταλανίζει ανθρώπους κάθε ηλικίας/προέλευσης/επαγγελματικής/οικονομικής ή οικογενειακής κατάστασης. Εδώ, όμως, θα ασχοληθούμε με την μοναξιά των ηλικιωμένων. Η άλλη λέξη του τίτλου, Ηλικιωμένοι, έχει θα λέγαμε... douridasliterature.com/tsoukala.html

  127. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Φεντερικο Γκαρθια Λορκα.. Μεγάλος Ισπανός ποιητής και θεατρικός Συγγραφέας! Γεννήθηκε στις 5 Ιουνίου του 1898 στο Φουέντε Βακέρος και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Γρανάδα στην Ισπανία. Ο Πατέρας του ήταν πλούσιος κτηματίας και ο Λόρκα, από την επαφή του με την ζωή των αγροτών της Ισπανίας είχε αποκτήσει μια διαφορετική αντίληψη των πραγμάτων και της ψυχής του Ισπανικού Λαού. Από το 1910 έως το 1934 ζούσε κυρίως στην Μαδρίτη όπου και οργάνωνε θεατρικές παραστάσεις και εργαζόταν πάνω στην ποίησή του. Σε ηλικία 20 χρόνων δημοσίευσε το πρώτο έργο του με ταξιδιωτικές εντυπώσεις από την Ισπανία. O Λόρκα θεωρείται ο ανανεωτής του ποιητικού και θεατρικού λόγου κατά τον 20ο αιώνα. Γνωστά Θεατρικά έργα του Λόρκα έχουν μεταφραστεί στα Ελληνικά και παίχτηκαν στο θέατρο γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία! Επίσης στίχοι του μελοποιήθηκαν και τραγουδήθηκαν από γνωστούς ερμηνευτές, όπως ο Γ. Πουλόπουλος και άλλοι! Το έργο του Λόρκα είναι ποτισμένο με την αγάπη του για τον Ισπανικό Λαό, τις παραδόσεις του, τις χαρές και τις λύπες του! Πέθανε το 1936 δολοφονημένος στην Γρανάδα από την Φασιστική πολιτοφυλακή του καθεστώτος του Φράνκο! Tο πτώμα του δεν βρέθηκε ποτέ! douridasliterature.com/tadekaxrona5b.html

  128. the LAND of GODS :Οι Τελευταίοι Χαιρετισμοί του Ρήγα... ο ... Το 1931 κυκλοφορεί με τον τίτλο «Οι τελευταίοι Χαιρετισμοί του Ρήγα» βιβλίο του Σπυρίδωνος Μ. Θεοτόκη, Διευθυντού του Αρχείου της Ιονίου Γερουσίας, στο οποίο, όπως γράφει στον Πρόλογό του ο ίδιος, δημοσιεύεται κείμενο χειρογράφου που φέρεται να έγραψε ο Ρήγας Φεραίος στη φυλακή, λίγο πριν τον μαρτυρικό θάνατό του. Για το χειρόγραφο αυτό γράφει ο Σπ. Θεοτόκης: «Στον παλαιό κατάλογο του αρχείου του Ι. Α. Καποδίστρια είχα ειδεί ν' αναφέρεται ένα χειρόγραφο με τον τίτλο: "Les derniers adieux de Riga a ses Compatriotes". Μου φάνηκε πολύ παράξενο γιατί ως τώρα δεν ήταν γνωστό ν' άφηκεν ο Ρήγας τίποτα παρόμοιο πριν μαρτυρήσει. Το ανάφερα στον Καθηγητή κύριο Κ. Άμαντο, που ήξερα πως επρόκειτο να δημοσιεύσει συλλογήν ολόκληρη ανεκδότων εγγράφων για το Ρήγα από το Αρχείο της Βιέννης, για να μάθω αν γνώριζε τίποτα σχετικό. Ο κ. Άμαντος δεν γνώριζε τίποτα κι ενδιαφέρθηκε για την ανακάλυψη δείχνοντας μάλιστα πολλή προθυμία να συμπεριλάβει στη συλλογή του το άγνωστο χειρόγραφο. Αλλά το χειρόγραφο δε βρίσκονταν. Είχε φαίνεται ανακατευτεί με τα χαρτιά που κράτησε ο κ. Ι. Καποδίστριας σπίτι του, κι έτσι η συλλογή του κ. Κ. Άμαντου δημοσιεύτηκε χωρίς αυτό. Από τότε όλο και το ζητούσα ως τον περασμένο Δεκέμβρη του 1930, που το βρήκα μαζί με άλλα πολύ ενδιαφέροντα. Το αντίγραψα και μαζί με μία ανακοίνωση στην Ακαδημία Αθηνών, το παρουσίασα κι αυτό...» douridasliterature.com/rigasFeraios.html

  129. the LAND of GODS: Μια Συναυλία στη Μακρόνησο: Αφιέρωμα στο Γιάννη ... Φίλε Δημήτρη, Αγγελικός και γοργοπέταγος ο λόγος σου -και τόσο γρήγορα?? Παραγγελιά στ' αλήθεια!- για τον μεγάλο μας θλιμμένο ποιητή τον Γιάννη Ρίτσο!. Τον τρεισ'αγάπησα κι' εγώ στα νιάτα μου με τα τραγούδια του στον "Επιτάφιο", "Τραγούδι της αδελφής μου", "Εαρινή συμφωνία", το "Εμβατήριο του Ωκεανού" και τόσα πολλά άλλα.. Ο λόγος του ήταν ένας πλατύλαμπρος στ' αλήθεια Ωκεανός που είχε την γλύκα της δροσιάς και της φρεσκάδας στην λογοτεχνία μας και γι' αυτό την λαμπρήνει. Φωνές καθώς η δική του, του Αλεξανδρινού Καβάφη του Σεφέρη, Βρεττάκου, κι' απόκοντα τόσων πολλών και υπεράνω όλων του Οδυσσέα Ελύτη. Καθώς όλοι αυτοί ο λόγος τους μεγαλειώδης ήταν και πρωτόγνωρα δύσκολος για το απλό πνεύμα του λαού μας στη δεκαετία του 50 και Μετά : καταλαβαίνεις για να πάρουν θέση οι κριτικοί και να μιλήσουν για το 'Αξιον Εστί του Ελύτη τους πήρε δέκα ολόκληρα χρόνια!.. Στη στιγμή όμως παρουσιάστηκε κείνος ο γίγαντας ο μουσικός -ίδιος θεός του Ολύμπου ο Θεοδωράκης!. -Μαζί του ο Χανζιδάκης, Ξαρχάκος και άλλοι πολλοί! και μ' αυτούς αλλά πρώτος κατά την γνώμη μου ο πιο δυναμικός ο Θεοδωράκης- έκανε κι άστραψε ο ήλιος της πατρίδας μας όσο ποτέ και γιόμισαν τα μπαλκόνια την Αθήνας ποίηση και μεγαλείο. Την έζησα Δημήτρη εκείνη την γλυκύτατη εποχή του 60 απάνω στην νιότη μου και τόσο που την λάτρεψα. Όλοι η Ελλάδα τραγούδαγε τον Ελύτη τον Ρίτσο και όλους τους ποιητές.. Χάρις νομίζω στην μεγάλη συμμετοχή των μουσικών μας όπου μ' απλωχεριά αποζήτησαν να προβάλουν μοντέρνα ποίηση. Νάσαι καλά ο πάντα φίλος σου Κώστας Δουρίδας douridasliterature.com/miasynavlia.html

  130. the LAND of GODS: Γιώργος Δουζένης / Σύγχρονη Αρκαδική και ... Ο Γιώργος Δουζένης γεννήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 1960 στην Αθήνα, από γονείς Γορτύνιους (Διονύσης Δουζένης από Καρδαρίτσι και Ευγενία Τσίκα από Μοναστηράκι). Οι σπουδές του φθάνουν μέχρι το εξατάξιο γυμνάσιο και την Σχολή Τουριστικών Επαγγελμάτων. Ο χώρος όμως εργασίας του σήμερα είναι αυτός των πωλήσεων. Την τελευταία διετία έχει καταπιαστεί με την μελέτη και έρευνα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας καθώς επίσης με τα θέματα που αφορούν την ελληνική γλώσσα και ειδικότερα την ετυμολογία. Ο λόγος που ξεκίνησε αυτήν την "περιπλάνηση", είναι που ανακάλυψε πως οι "παλαιοί" είχαν μελετήσει, ερευνήσει, φιλοσοφήσει και απαντήσει στους προβληματισμούς που ο ίδιος είχε ως τα σήμερα και θεώρησε πως για να έχει μέλλον, πρέπει να επανασυνδέσει τον χαμένο αυτόν κρίκο του πνεύματος για την ορθότερη εξέλιξη της ανθρωπότητας τοποθετώντας κι εκείνος - αν τα καταφέρει - ένα λιθαράκι στο οικοδόμημα που ονομάζεται Πολιτισμός. Εχει γράψει μία ποιητική συλλογή με τίτλο: "?νθρωπος", χωρισμένη σε 4 ενότητες. Και όπως λέγει ο ίδιος: "Δεν διεκδικώ περγαμηνές λογίου-συγγραφέα, απλά επικοινωνώ μ' ανθρώπινη παρέα". douridasliterature.com/douzenisG.html

  131. To ποίημα της ημέρας: Παράξενος άνθρωπος.. Θανάσης Μαρκόπουλος Βιογραφικό Ο Θανάσης Μαρκόπουλος γεννήθηκε το 1951 στα Κρανίδια Κοζάνης. Σπούδασε Αρχαία Ελληνική και Νεοελληνική Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και πήρε μεταπτυχιακό και διδακτορικό δίπλωμα από τον Τομέα Μεσαιωνικών και Νέων Ελληνικών Σπουδών του Τμήματος Φιλολογίας του ίδιου Πανεπιστημίου. Τα ιδιαίτερα ενδιαφέροντά του επικεντρώνονται στην ποίηση και στη λογοτεχνική κριτική. Ποιήματα και κριτικά του κείμενα γύρω από τη μεταπολεμική ελληνική ποίηση και πεζογραφία δημοσιεύτηκαν κατά καιρούς στα περιοδικά Ακτή, Αντί, Δέντρο, Εντευκτήριο, Λέξη, Μανδραγόρας, Νέα Εστία, Νέα Πορεία, Παρατηρητής, Παρέμβαση, Πλανόδιον, Πόρφυρας, Tραμ, Φιλολογική, Φιλόλογος κ.ά. Ποίηση: Απόπειρα εξόδου 1975-1981 (Σύγχρονη Εποχή, 1982), Του ανταποκριτή μας (Σύγχρονη Εποχή, 1985), Μοντέλο σώματος (Σύγχρονη Εποχή, 1988), Ανοιγμένη φλέβα (Παρατηρητής, 1991), Το περίστροφο της σιωπής (Τα Τραμάκια, 1996), Ελληνομουσείον, Ανθολόγηση: Γιώργος Κ. Μύαρης (Ανάτυπο από το περιοδικό της Λευκωσίας Ακτή, 2001), Τεστ κοπώσεως (Τα Τραμάκια, 2002). Μελέτη: Τα πρόσωπα του δράματος στο πεζογραφικό έργο του Μάριου Χάκκα (Τα Τραμάκια, 1995), Βιβλιογραφία Νίκου Αλέξη Ασλάνογλου 1948-1996 (Παρέμβαση, 1996). Κριτική: Ματιές ενόλω. Αναγνωστάκης. Κύρου. Θασίτης. Χριστιανόπουλος. Ασλάνογλου. Μέσκος. Ευαγγέλου. Μάρκογλου, Eκδόσεις Σοκόλη, Αθήνα 2003. douridasliterature.com/markopoulos.html

  132. the LAND of GODS: Στέφανος Ταμβάκης: Ο Ελληνισμός στην Αίγυπτο.. Ο Στέφανος Π. Ταμβάκης γεννήθηκε στις 27 Ιουνίου του 1952 στην Αλεξάνδρεια. Φοίτησε στο Αβερώφειο Γυμνάσιο Αλεξάνδρειας και στην συνέχεια μετέβη στην Αγγλία όπου σπούδασε στο Cambridge University, Γλώσσα και Διοίκηση Επιχειρήσεων. Εκτός από την μητρική του γλώσσα μιλά την Αραβική, Αγγλική και Γαλλική. Το 1976 επέστρεψε στην Αίγυπτο και ανέλαβε μαζί με τον ξάδερφο του Στέφανο Θ. Ταμβάκη, την οικογενειακή επιχείρηση παρασκευής και παραγωγής τροφίμων St'George's est. 1905, στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Η είσοδος του στα κοινά έγινε το 1976, με την εκλογή του στο Διοικητικό Συμβούλιο του Φιλανθρωπικού Σωματείου Αισχύλος-Αρίων, ακολουθώντας την πορεία του πατέρα του Παύλου Ταμβάκη, ο οποίος διετέλεσε Πρόεδρος του συγκεκριμένου Σωματείου. Το 1984 εκλέγεται Κοινοτικός Επίτροπος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξάνδρειας. Πρώτο του μέλημα ήταν η αναδιοργάνωση και ανάπτυξη του Κοινοτικού Γηροκομείου Κανισκέρη . Αντωνιάδη. Το 1990 εκλέγεται Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξάνδρειας σε ηλικία 38 χρονών. Το 1995 εκλέγεται Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού, Συντονιστής Ασίας . Αφρικής και επανεκλέγεται ομόφωνα 3 (τρεις) συνεχόμενες φορές. Κατά την διάρκεια της θητείας του ως Συντονιστής Ασίας . Αφρικής θα αναπτύξει τους διαύλους επικοινωνίας των Αποδήμων της περιφέρειας με μεθοδικότητα και συνέπεια. Πρωτοστατεί στην ανάπτυξη της συνοχής του Ασίας . Αφρικής. 'Aποψη του είναι ότι οι Έλληνες της Αφρικής και Ασίας είναι μία οντότητα, ανεξάρτητα από τις χώρες διαμονής τους. 'Aλλωστε οι ιδιαίτερες συνθήκες στις χώρες υποδοχής, το υπαγορεύουν. Διοργανώνει το πρώτο Περιφερειακό συνέδριο Ασίας . Αφρικής το 1997 στην Αίγυπτο και 2 συνέδρια του Δικτύου Νεολαίας ΣΑΕ Ασίας - Αφρικής, το 1999 στην Αλεξάνδρεια και το 2001 στο Γιοχάνεσμπουργκ. Σε συνεργασία με την Νεολαία αναπτύσσουν την δικτύωση και ενημέρωση των νέων ελληνικής καταγωγής στην Μαύρη Ήπειρο. Ανέπτυξε τις σχέσεις με το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, το Πατριαρχείο Αλεξάνδρειας και το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων... douridasliterature.com/tambakis.html

  133. the LAND of GODS: "Τι είναι ποίηση" του ποιητή Γιώργου Παυλόπουλου.. Κυρίες και Κύριοι Φίλες και Φίλοι Παραλλάζοντας αυτή τη σημείωση του Πωλ Βαλερύ, η οποία παραπέμπει αμέσως στον Ποιητή και στην Ποίηση, θα λέγαμε: "Αν ένας ποιητής μπορούσε να πει με ακρίβεια τι γράφει, γιατί γράφει και τι είναι αυτό που τον κάνει να γράφει, δεν θα έγραφε". Κι εγώ τώρα δεν ξέρω να σας πω τι είναι Ποίηση και γιατί γράφω ποιήματα. Πολύ περισσότερο δεν ξέρω να σας πω σε τι μας βοηθάει η Ποίηση και ποιος είναι ο σκοπός της. Το μόνο που ξέρω είναι πως ο Ποιητής ήταν πάντα ένας αφοσιωμένος της Ζωής. Είτε τον γεμίζει χαρά, είτε τον θλίβει η Ζωή, είτε τον πάει στον Ουρανό, είτε τον κατεβάζει στην Κόλαση, αυτός μένει πάντα ο αφοσιωμένος της. Τη μυστήρια αγάπη του για τη Ζωή δεν έχει άλλο τρόπο να την εκφράσει: γράφει ποιήματα. Νομίζω ότι προσπαθεί να εκφράσει κυρίως αυτό που κρύβει η ζωή. 'Οπως ο έρωτας κρύβει αυτό που μας κάνει ερωτευμένους. douridasliterature.com/pavlopoulos.html

  134. the LAND of GODS: Γιώργος Στασινόπουλος Μπόι : Τ' αψήλου πάγαινε θαρρώ είχε το δέμας εύπλαστο. Ψηλή κυπάρισσος η στάση του. Ω! πόσο πράγματις το ύψος δίνει θελωρησιν μοναδικήν του "πράγματος". / Καταβόθρα : Μικρός, εις την εμφάνιση, έργο, μέγιστο' συγκοινωνούντες αύρες των υδάτων πότισμα θείο\ και της πλημμυρίδος, εμπόδιο. Εξαίσιοι άνθρωποι των εξαίσιων μηχανών, ίστορες μένετε, των δυνάμεων του "κάποτε". / Πηλός: Ποιος το 'πλασε; Τον σιτεμένο ρόμβο ποιος έστησε στου μυαλού τις άκρες; Υπάρχει φως; Υπάρχει ενέργεια; Ποιος είδε; / Πυράκανθος: 'Aγρια πάλη στ' αλώνι του πόθου π' αγκυλώνει, που ρουφά τους ιδρούς και τες πίσσες. - Ζόρικη ύλη - Ζωτικός υμέναιος, από κόκκινα και μπλε και κίτρινα όρια και ανώσεις' Φως ανέσπερον. douridasliterature.com/stasinopoulos.html

  135. To ποίημα της ημέρας: I Carry Your Heart with Me by E.E. Cummings ... I carry your heart with me (I carry it in my heart) I am never without it (anywhere I go you go, my dear; and whatever is done by only me is your doing, my darling) I fear no fate (for you are my fate, my sweet) I want no world (for beautiful you are my world, my true) and it's you are whatever a moon has always meant and whatever a sun will always sing is you here is the deepest secret nobody knows (here is the root of the root and the bud of the bud and the sky of the sky of a tree called life; which grows higher than soul can hope or mind can hide) and this is the wonder that's keeping the stars apart I carry your heart (I carry it in my heart) douridasliterature.com/yourheart.html

  136. Κώστας Δουρίδας: the LAND of GODS Hellenic Literature, Poetry ... τα Μικρά ενθυμήματα.. * * * τα Ενθυμήματα είναι μικρά αφιερώματα σε γνωστούς και φίλους -παλιά και τώρα- απ' την καθημερινότητα... Γενικότερα τα ενθυμήματα αφιερώνονται στον αγιασμένο όπου γης Ελλληνισμό... Συνοδευμένα πάντα με εικονοφωτογράφηση και μικρές προσβάσεις στην λογοτεχνία, δοσμένα για τα Δ Ε Κ Α Χ Ρ Ο Ν Α της LAND of GODS. Η μόνη διαφορά με αυτή την σειρά είναι ότι κάθε φορά που θα μας έρθει στο μυαλό κάποιος γνωστός ή φίλος μια ακόμη σελιδούλα θα συμπληρώνεται!.. Για ετούτο και σας προτείνουμε πως αφού την φυλλομετρήσετε και την χαρείτε Θα είναι καλό ΚΑΙ να επανέρχεστε εδώ κι' εκεί για τα καινούρια πρόσθετα!...Να είστε καλά!. κδ Αρκαδική Ανθολογία * * *Αρκάδες και ιδιαίτερα Γορτύνιοι λογοτέχνες καταθέτουν αποσπάσματα από το έργο τους μέσω της εξαίρετου λογοτέχνιδας, ποιήτριας και κριτικού, της κυρίας Ζαχαρούλας Γαϊτανάκη. Στην άκρη του ματιού... * * *Είναι η σειρά από μηνύματα και επιστολές που η "LAND of GODS" έστειλε ή και να έλαβε.. με το ταχυδρομείο του "Έλα να δεις". Είναι επίσης μικρές απόπειρες του γράφοντα να εκφράσει δικά του οράματα πάνω στον κρίκο μια αθώας εναλλασσόμενης και ίσως επαναλαμβανόμενης στιγμής μέσα από χρώματα, φωτογραφίες από Landscape και άλλα όπου του έρχονται μέσα από το διαδίκτυο καθώς λογοτεχνία και άλλα.. Αξίζει να δείτε την σειρά. ο Ελληνισμός της Διασποράς * * *Mικρή παρουσίαση διακεκριμένων Ελλήνων της Διασποράς.. Ως επίσης τα προβληματά της και άλλα θέματα.. Mια Φωτογραφία και ένας τόπος * * *Μια φωτογραφία και ένας τόπος φορτωμένος με την νοσταλγία της μακρινής πατρίδας αλλά και τους μεγάλους φόβους για την επιβίωση του μετανάστη μέσα απ' το "Καπνόν Αποθρώσκοντα".. Το βιβλίο του Διονύση Δουζένη, τον Αλέξανδρο Παπαδάκη, τον Νίκο Γκάτσο στην Αμοργό, τον Ζωγράφο... douridasliterature.com/douridas-literature.html

  137. The LAND of GODS: η Φιλόλογος Αγγελική Δήμου.. Κύπρος: πανάρχαιη ελληνική γη, νησί των θρύλων, της πολύμορφης φυσικής ομορφιάς, των πολλαπλών ξένων κατακτήσεων, της αγάπης, αλλά και της τραγικότητας ενός πονεμένου λαού. Είχω διαβάσει πολλά για την ιστορία της Κύπρου από τα πανάρχαια χρόνια μέχρι τις μέρες μας, είχα ενδιαφερθεί πολύ για τον πολιτισμό και τη λαογραφία της, είχα πονέσει για τις τραγικές περιπέτειες του λαού της, είχα αγαπήσει τα τραγούδια της, αλλά δεν είχα την ευκαιρία μέχρι φέτος το Μάρτιο να την επισκεφθώ, να τη γνωρίσω από κοντά. Φέτος το Γενάρη, έχοντας την τιμή ν' αντιπροσωπεύω το Πανεπιστήμιο της Κύπρου, και ιδιαίτερα το Τμήμα Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, παρουσίασα στη γενική συνέλευση των μελών του Διεθνούς Οργανισμού για τη Μελέτη της Εξαναγκαστικής Μετανάστευσης την πρόταση του Πανεπιστημίου της Κύπρου να φιλοξενήσει το 12ο Διεθνές Συνέδριο για την Εξαναγκαστική Μετανάστευση. Η πρόταση αυτή ήταν προϊόν επίπονης εργασίας και στενής συνεργασίας με το Τμήμα Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου. Η πρόταση έγινε ενθουσιωδώς και παμψηφεί δεκτή από την ολομέλεια του παραπάνω οργανισμού κι άρχισαν αμέσως οι προεργασίες του συνεδρίου. Στα πλαίσια αυτά καλέσθηκα από τον φιλοξενούντα φορέα να πάω στην Κύπρο και ν' αναλάβω τον συντονισμό των κοινωνικών εκδηλώσεων του συνεδρίου καθώς και άλλα σχετικά θέματα. Κατά τη διάρκεια του πολύωρου ταξιδιού, εκανοντάδες σκέψεις περνούσαν από το μυαλό μου και άλλα τόσα στιγμιότυπα έβλεπα με τη φαντασία μου. Στη μικρή οθόνη του μπροστινού καθίσματος κοίταζα τον χάρτη του νησιού: έμοιαζε πραγματικά με "χρυσοπράσινο φύλλο, ριγμένο στο πέλαγος". douridasliterature.com/dimou.html

  138. the LAND of GODS: Νίκος Παπανδρέου : Δέκα μύθοι και μία Ιστορία ... Όταν στις αρχές του '60 φύγαμε από την Αμερική και ήρθαμε στην Ελλάδα, τ' αδέλφια μου, εγώ κι η μητέρα μου -μια εντυπωσιακή πυρόξανθη βόρεια που γεννήθηκε σ' ένα εργατικό προάστιο του Σικάγου και είχε μάθει από τον πατέρα της να δουλεύει σκληρά, να κρατάει το μέτωπό της καθαρό και να μην γκρινιάζει για τον καιρό - έπρεπε να μάθουμε να ζούμε σε δύο κόσμους. Ο Αμερικανός παππούς, όταν του είπα πως είμαι ματιασμένος, μ' ανάγκασε να πλύνω το στόμα μου με σαπούνι για να το καθαρίσω από τις αηδίες που έλεγα, ενώ ο Έλληνας παππούς μ' έφτυσε στο μέτωπο και μου πρόσταξε να μην κοιτάξω κανέναν στα μάτια για είκοσι έξι ώρες. Διάβαζα Μπάτμαν στα αγγλικά και Μικρό Ήρωα στα ελληνικά, ονειρευόμουν ότι έκανα παρέα με τον Αβραάμ Λίνκολν αλλά και τον Γιώργο Θαλάσση και καταβρόχθιζα με το ίδιο πάθος τους γιαννιώτικους μπακλαβάδες της Ελληνίδας γιαγιάς και τις αμερικανικές μηλόπιτες - τις καλύτερες σ' όλη την περιοχή ανατολικά του Μισισιπή - που μας έφτιαχνε η άλλη γιαγιά, που είχε τιμηθεί το 1932 με το πρώτο βραβείο στο διαγωνισμό μαγειρικής του Ιλινόι. Από το τυχαίο και μόνο γεγονός ότι ο παππούς και ο πατέρας μου ήταν πολιτικοί, οι Έλληνες μ' αγκάλιαζαν, με φιλούσαν, με σήκωναν ψηλά, μου ζητούσαν να παντρέψω τις κόρες τους - ή να τις παντρευτώ ο ίδιος - και μου λέγαν μυστικά που μόνο στον εξομολογητή τους θα μπορούσαν να πουν. Αντίθετα από μένα, εκείνοι ακούγαν τη "μυστική βοή των πλησιαζόντων γεγονότων" και τα στρατιωτικά εμβατήρια. Για να μας προστατεύσουν, μας χάριζαν εικόνες, άναβαν κεριά, έκαιγαν λιβάνι στα σκαλοπάτια μας, ράντιζαν με βασιλικό βουτηγμένο στον αγιασμό τα σκαλιά του κήπου μας ή κρεμούσαν τάματα στο φράχτη και μας έφτυναν για να ξορκίσουν το κακό μάτι. Τη νύχτα της δικτατορίας, όταν ένας αξιωματικός του στρατού - σαν αυτούς που σου έμαθα ήδη να ξεχωρίζεις - ήρθε να συλλάβει τον πατέρα μου, νόμιζα πως ήταν κλέφτης και μιμήθηκα τη σειρήνα του περιπολικού για να τον τρομάξω. Ήμουν σε μια ηλικία που μου άρεσε να κάνω διάφορους ήχους: το απειλητικό γάβγισμα του σκύλου, το χλιμίντρισμα του αλόγου, το ξυπνητήρι και τον τσιριχτό ήχο του καφέ που χύνεται από το μπρίκι. Δεν τρόμαξε. Όταν μπήκε στο δωμάτιο που κοιμόμουν, με κοίταξε ακίνητος. Νόμιζα πως αν τον πλησίαζα θα έπεφτα σε ρουφήχτρα, λες και μέσα του έκρυβε κάποιο μεγάλο μαγνήτη. Πρέπει να ζει, γιατί τον βλέπω ακόμα στα όνειρά μου. douridasliterature.com/papandreouN.html

  139. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Νίκος Μπατσικανής.. ΤΗΣ ΞΕΝΙΤΙΑΣ : Τι να σου γράψω ταίρι μου εκεί μακριά στα ξένα; Είμαι δεντρί κατάμαυρο με κλώνια μαραμένα. Δε βγάζω άνθη και καρπούς να κόψω να σου στείλω, ορφάνεψα που έφυγες, ξεράθηκα σαν φύλλο. Σταμάτησα να κελαηδώ σαν χάθηκες πουλί μου, απότιστα τα λούλουδα στο νου και στην αυλή μου. Η ξενιτιά είναι μακρύ, αργόσυρτο τραγούδι, λες, μοιρολόι Μανιάτικο, δίκοπο πελεκούδι. Μόνο σαν πέφτει η νυχτιά κι απλώνει το σκοτάδι, ακολουθώ τα χνάρια σου στης μοναξιάς τον 'Aδη και σε ρωτώ πού βρίσκεσαι, μ' απόκριση δεν παίρνω, τα όνειρά μου να σε βρω στον αργαλειό υφαίνω, σαν τις αράχνες στις γωνιές, που μόνες τους τα βράδια πλέκουν, μαζί με μένανε, λαχτάρες με υφάδια. Μήπως φανείς προσεύχομαι ως τα βαθιά χαράματα, στο εικονοστάσι άπειρα κάνω για σένα τάματα. Κωπηλατώ ως την αυγή λουσμένος στον ιδρώτα, μα πουθενά δε συναντώ της ξενιτιάς την πόρτα, ν' ανοίξει λίγο να σε δω, πριν πάλι επιστρέψω, της ερημιάς μου τις πληγές, με σένα, να γιατρέψω. Να κάτσω στο κατώφλι της και να σε περιμένω, 'μπρός στο κλειστό θυρόφυλλο, το διπλοσφαλισμένο. Η ξένη γη σ' αγάπησε και σκλάβα σε κρατάει, μα μένα η καρδούλα μου για σένα λαχταράει. Όταν βραδιάζει μακριά, μέσα μου σκοτεινιάζει, με πιάνει το παράπονο, με τρώει το μαράζι, άμα νυχτώνει γρήγορα, αργεί να ξημερώσει, κι όποιον περνάει τον ρωτώ, μήπως σε ανταμώσει. Κανείς δεν ξέρει να μου πει, διαβάτης δε ζυγώνει και μόνος ψάχνω στ' άγνωστο, φευγάτο χελιδόνι. Μέσα στο πλήθος που κοιτώ, σε βλέπω και σου γνέφω, με ανοιχτά τα χέρια μου στην αγκαλιά σου πέφτω, χύνοντας δάκρυα χαράς όρκο μεγάλο δίνω, άλλη φορά αγάπη μου, στα ξένα, δε σ' αφήνω. douridasliterature.com/tadekaxrona34b.html

  140. To ποίημα της ημέρας: Τι είναι αστείο στον άνθρωπο.. Χεζάσι Τι είναι αστείο στον άνθρωπο: Ένας μαθητής ρώτησε τον Χεζάσι: -Θέλω να μάθω τι είναι πιο αστείο στους ανθρώπους. Ο Χεζάσι είπε: -Πάντα σκέφτονται ανάποδα: Βιάζονται να μεγαλώσουν και μετά αναστενάζουν για την χαμένη τους νεότητα. Χάνουν την υγεία τους για να αποκτήσουν χρήματα και στη συνέχεια χάνουν τα χρήματα τους για να έχουν υγεία. Σκέφτονται με τόσο άγχος το μέλλον, ώστε αμελούν το παρόν και έτσι δεν ζουν ούτε το παρόν ούτε το μέλλον. Ζουν σαν να μην επρόκειτο να πεθάνουν ποτέ και πεθαίνουν σαν να μην είχαν ζήσει ποτέ. Πηγή: τα Νέα του Χάμιλτον, Μάρτιος 2006 douridasliterature.com/asteio.html

  141. To ποίημα της ημέρας: Η αγάπη δεν είναι ζάλη.. Θανάσης Κωσταβάρας Η αγάπη δεν είναι ζάλη. Δεν είναι άνθος που μεθάει απ' το φιλί της άνοιξης. Μυρωμένο τραγούδι που απλώνεται πάνω στη σάρκα γλυκά. Η αγάπη είναι φόβος. Δεν είναι σώμα που ζητάει να βρει παρηγοριά. Tρυφερή αύρα που λικνίζει τα νοσταλγικά απογεύματα. Είναι ποτάμι που περνάει μέσα από τα μαύρα λιβάδια. 'Aγριος αγέρας που σπάζει τα κλαδιά στους κήπους και στα όνειρα. Δεν είναι ζάλη η αγάπη. Δεν είναι σιγανή φωτιά. Ούτε χωράει στα κλειστά, στα σίγουρα βράδια. Βγαίνει έξω και χτυπιέται με το δαίμονα. Παλεύει όλη νύχτα στ' αναμμένα αλώνια. Βαδίζει στα τυφλά πάνω στο τεντωμένο σύρμα. Όταν κάτω απ' τα πόδια ανοίγονται Τα κοφτερά φαράγγια. 'Oμως δεν είναι ζάλη η αγάπη. Αγάπη είναι ο τρόμος που η ζωή μετράει το ανάστημά της. Μετριέται με το άδειο πρόσωπο που βγαίνει απ' το σκοτάδι. Θανάσης Κωσταβάρας douridasliterature.com/kostavaras.html

  142. To ποίημα της ημέρας: ΧΩΡΙΣΜΟΣ του Ανδρέα Συλλελόγλου : Σαν το μαχαίρι ο χωρισμός Στην αρχή ο πόνος ξαφνιάζει Μουδιάζει το μυαλό, μαζί με το σώμα Αποξενώνεται Γλυκειά η γεύση του αίματος Όπως του χωρισμού η πίκρα, όταν την κρατήσεις καλά στο στόμα Κι αν άλλο μαζί δεν είμαστε, καλά περάσαμε Ας το κρατήσουμε κι οι δύο Το ξημέρωμα δεν αργεί Φρέσκος ήλιος θα με ζεστάνει, αφού εσύ δε θάσαι πια εδώ... douridasliterature.com/chorismos.html

  143. To ποίημα της ημέρας: ΤΟ ΧΡΙΣΤΙΝΑΚΙ του Βασίλη Ρώτα Δώδεκ΄ αγόρια του σκολειού κι η Χριστινιώ μια τάξη, μη βρέξει και μη στάξει. Τ΄ αγόρια τ΄ ορκιστήκανε στην παληκαροσύνη να κλέψουν τη Χριστίνη. Βαρκούλα αρματώνουνε με σταυρωτό πανάκι- Χριστίνα-Χριστινάκι. Ποιός είδε πετροπέρδικα να παίζει με γεράκια στο πλάι στα θυμαράκια; Ποιός είδε την ξανθόμαλλη γελούσα και πανώρια να παίζει με τ΄αγόρια; Έμπα, καλή, στη βάρκα μας να πάμε και να ΄ρθούμε τραγούδι που θα ειπούμε! Τ΄ αστέρια τρεμουλιάζουνε στου ζέφυρου το χάδι τ? όμορφο τούτο βράδυ. Σπαρμένο χρυσολούλουδα το πέλαγο λιβάδι τ΄όμορφο τούτο βράδυ. 'Aλλοι ταιριάζουν τα πανιά κι άλλοι κουπί τραβούνε, Χριστίνα,ο νους σου πού ΄ναι; Το Χριστινάκι τραγουδεί της βάρκας κυβερνήτης, γλυκειά που ΄ν΄η φωνή της! Και λέει τραγούδι του έρωτα και για τον πόθο λέει, για το φιλί που καίει' κι η βάρκα εποθοφτέρωσε κι ορθοπηδάει το κύμα τραβώντας όλο πρίμα. Γέλια,τραγούδια εσώπασαν, τ΄αγόρια συμπαλεύουν, μοχτούν,φιλί γυρεύουν. Χουγιάζει ο αέρας για φιλί, βγάζουν καημούς και πάθη της θάλασσας τα βάθη. Κανείς δεν είναι στο κουπί, κανείς και στο τιμόνι, λαχτάρα που τους ζώνει! Για το φιλί της Χριστινιώς χυμάν με χίλια χέρια νερά,βουνά κι αστέρια. Κι η βάρκα η ποθοπλάνταχτη πάει στων νερών τα βάθη με του έρωτα τα πάθη. Κι εκεί σαλεύουν τα παιδιά, ψάχνουν να βρουν ακόμα της Χριστινιώς το στόμα. Δεν κλαίω τα δώδεκα παιδιά, τους νιούς,τους μαθητάδες, τις δώδεκα μανάδες, μον΄κλαίω τα μάτια τα γλαρά, το λυγερό κορμάκι, τ΄αγρίμι,το ελαφάκι, που ήτανε δώδεκα χρονών, -Παρθένα Παναγιά μου, -κι έλαμπε η γειτονιά μου. douridasliterature.com/rotas.html

  144. To ποίημα της ημέρας: Άν.. Ράντυαρντ Κίπλινγκ Αν... Αν μπορείς να κρατιέσαι νηφάλιος, σαν όλοι τριγύρο τα 'χουν χαμένα και φταίχτη σε κράζουν για τούτο. Αν μπορείς να πιστεύεις σε σένα, σαν όλοι για σένα αμφιβάλλουν, μα και ν' ανέχεσαι εσύ ν' αμφιβάλλον για σένα. Αν μπορείς να προσμένεις, χωρίς ν' αποκάνεις ποτέ καρτερώντας. Κι αν, σα σε μπλέξουνε ψεύτες, εσύ σε ψευτιές δεν ξεπέσεις. Κι αν μισημένος, κρατείς την ψυχή σου κλεισμένη στο μίσος, μα χωρίς και να δείχνεις ποτέ περισσή καλωσύνη κι ουδέ πάρα πολύ συνετός στις κουβέντες σου να 'σαι. Αν μπορείς να ονειρεύεσαι, δίχως ωστόσο να γίνεις των ονείρων σου σκλάβος ποτέ. Κι αν στοχάζεσαι πάντα, μα χωρίς και να κάνεις τη Σκέψη σκοπό σου. Αν μπορείς ν' ανταμώνεις τον Θρίαμβο κ' είτε την Ήττα και να φέρνεσαι πάντα στους δυο κατεργάρους αυτούς ολοΐδια Αν μπορείς να υποστείς μίαν αλήθεια που λες, να τη βλέπεις, διαστρεμμένη απ' αχρείους, να γίνει για βλάκες παγίδα. Κι αν της ζωής σο το έργο, μπορείς να το βλέπεις συντρίμμια, και να σκύβεις ξανά, να το χτίζεις ξανά, με φθαρμένα εργαλεία. Αν μπορείς να σωριάζεις μια στίβα τα κέρδη, το βιός σου, και σε μια ζαριά να ρισκάρεις τα πάντα, μια κ' έξω, και να χάνεις, και πάλιν ν' αρχίζεις απ' τ' άλφα, δίχως ποτέ μια κουβέντα να πεις για τα κέρδη που πάνε. Αν μπορείς ν' αναγκάσεις τα νεύρα, τους μυς, την καρδιά σου, να δουλεύουν ακόμα για σε κι αφού σπάσουν, κι αφού παραλύσουν, κι έτσι μπορείς να κρατήσεις ακόμα, σα μέσα σου πια δεν υπάρχει τίποτα ? ξον απ' τη θέληση που τους προστάζει: «Βαστάτε!». Αν με τα πλήθη μιλώντας, φιλάξεις την πάσα αρετή σου. Κι αν με Ρηγάδες παρέα, δεν χάσεις το νου σου. Κι αν ούτε εχτροί, μα ούτε φίλοι ακριβοί, να σε πλήξουν μπορούνε. Κι αν λογαριάζεις τους πάντες, αλλά και κανέναν περίσσια. Και αν μπορείς να διατρέχεις στο κάθε λεφτό, που αδυσόπητο φεύγει. όλο τον δρόμο που πρέπει να γίνεται μες στους εξύντα τους χτύπους, τότε δική σου θα' ναι όλη η Γη, κι ό,τι μέσα της κλείνει, και - τρανότερο! - τότε πια γένηκες ?ντρας, παιδί μου! douridasliterature.com/kipling.html

  145. To ποίημα της ημέρας: ΤΣΑΜΙΚΟ του Διονύση Σαββόπουλου : Τόσος κόσμος πλάι του πέρασε και τον προσπέρασε τι να ζητάει επαρχιώτης στην Ομόνοια μες το ψιλόβροχο αρχές του Μάη Ψυχές πολύγωνες κι ούτε ένα πρόσωπο τι καρτεράει κλαρίνα παίζουν κόσμος γλεντάει η ώρα πάει η ώρα πάει Ξένος ως και στη χαρά του μεσονύχτι του Σαββάτου τραγουδάκια μου κατάμονα αν σας αντάμωνα θα 'πεφτα κάτου στο ρυθμό σας ονειρεύομαι και ξενιτεύομαι στα βήματα του κάπου εδώ έχω γνωστούς αλλά τέτοιαν ώρα μη βαρύνω τους Ζήτω η Ελλάδα και καθετί μοναχικό στον κόσμο αυτό Ελασσώνα Λειβαδιά Μελβούρνη Μόναχο Αλαμάνα και Γραβιά Αμέρικα Βελεστίνο 'Aγιοι Σαράντα Εσκι Σεχήρ Κώστας Κώστας Μανώλης Πέτρος Γιάννης Τάκης Πλατεία Ναυαρίνου Διοικητηρίου κι Εξαρχείων Αλέκος Βασίλης 'Aγγελος Βυζαντίου κι Αναλήψεως Αγίας Τριάδος κι 25ης Μαρτίου η Ελλάδα που αντιστέκεται η Ελλάδα που επιμένει κι όποιος δεν καταλαβαίνει δεν ξέρει που πατά και που πηγαίνει Καλωσόρισες πουλί μου μοναξιά ελληνική μου απ' αγάπη φεύγεις έρχεσαι πηγαινοέρχεσαι σαν την πνοή μου κι απ' την έρημη την απόσταση παίρνει υπόσταση κάθε γιορτή μου απ' τους δυο μας ποταμούς θα γευτεί μια νύχτα η έρημος καρπούς douridasliterature.com/tsamiko.html

  146. the LAND of GODS: Θεοδώρα Κουφοπούλου-Ηλιοπούλου / Σύγχρονη ... Η ΘΕΟΔΩΡΑ ΚΟΥΦΟΠΟΥΛΟΥ - ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ είναι μία ταλαντούχα ποιήτρια. Τα ποιήματά της έχουν συναίσθημα, στοχασμό και ποικιλομορφία. Αυτή η δίγλωσση ποιητική συλλογή είναι μία όαση για κάθε αναγνώστη. Γιατί μερικές φορές, η ζωή μας είναι συννεφιασμένη και σκοτεινή. Χρειαζόμαστε αχτίδες φωτός, μια αχτίδα φεγγαριού, μία δάδα να φωτίσει το δρόμο μας. Η Θεοδώρα λέει: "Ζωή σε τραγουδώ", γιατί "Ζωή σε αγαπώ". Με ποιήματα - "Δροσοσταλιές" από τον κήπο της ψυχής της και με στοχασμών ευωδιές, η ποιήτρια γράφει για την αγάπη, την ελευθερία, τη χαρά, τους γονείς της, την φιλανθρωπία, τον φόβο, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη μοναξιά, τα όνειρα, τη φιλία, τα ιδανικά... Κάθε λέξη, κάθε στίχος της είναι ένα νοσταλγικό ταξίδι και μια ποιητική αντίσταση. Κι ακόμη: "Προσευχή είναι η ποίηση" για την Δημιουργό. Η Θεοδώρα Κουφοπούλου-Ηλιοπούλου είναι μία πολλά υποσχόμενη φωνή, μία ξεχωριστή ποιήτρια και άνθρωπος. Ελπίζω το καλύτερο γι' αυτήν. Ζαχαρούλα Γαϊτανάκη douridasliterature.com/koufopoulou.html

  147. the LAND of GODS: Γαβριήλ Παναγιωσούλης... ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ... Η βαριά σιδερένια σχάρα του εστιατορίου, που ήτανε πίσω από τον πάγκο έσταζε λίπος. Η φωτιά κάτω απ' το μαντέμι έκανε τ' αυγά που ψηνόταν πάνω της να χοροπηδούν, έμοιαζαν με ζωντανά όντα, ανακατεμένα με χοιρινό μπέικον τσιτσίριζαν σα να κλαίγανε τη μοίρα τους. Τα δάκρυά τους έσταζαν σε φόρμα λίπους, ξεχείλιζαν από τις άκρες του καυτού σίδερου, με πιτσίλιζαν και μου καίγανε τα σωθικά. Εκεί στην άκρη της ζεστής μαντεμένιας πλάκας, βρισκόταν ένας τεράστιος σωρός από βρασμένες, τριμμένες και μετά ψημένες πατάτες, μουσκεμένες με λίπος από μπέικον και πασπαλισμένες με ουγγαρέζικη πάπρικα. Πατάτες που σερβιριζόταν μαζί με τ' αβγά. Σα σίφουνας ορμούν οι πελάτες, όλοι μαζεμένοι, τρέχουν να βρεθούν πρώτοι στην ουρά, αφού όλοι αρχίζουν δουλειά την ίδια ώρα, μερικοί προσπαθούσαν να προσπεράσουν για να σερβιριστούν πρώτοι. Ήταν μια γειτονιά της Νέας Υόρκης με πολλά εργοστάσια και οι πελάτες, οι περισσότεροι έπαιρναν το πρωινό τους να το φάνε κάπου έξω, βαδίζοντας στο πεζοδρόμιο, για να μην καθυστερήσουν, ή σε κάποια γωνιά του εργοστασίου. Εδώ, στα γούστα τους, καθρεφτίζεται η προβληματική ανθρώπινη παραξενιά και ιδιοσυγκρασία. «Εγώ, θέλω δυο αυγά χτυπητά με κρεμμύδια, πατάτες και μπέικον,» φώναξε ένας ταξιτζής, κάθισε στο σκαμπό και περίμενε να σερβιριστεί. «Εμένα θα μου βάλεις τέσσερα ασπράδια από αυγά ομελέτα, όχι με πατάτες... douridasliterature.com/axnaksera.html

  148. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Μίκης Θεοδωράκης.. "Ο Μίκης είναι ο Παρθενώνας της Ελληνικής μουσικής αλλά και ολοκλήρου του κόσμου θα τολμούσα να'λεγα. Αυτός έδωσε την αξία στο μπουζούκι που το άξιζε, και το πρόβαλε διεθνώς σαν λαμπρό πνευματικό όργανο, ενώ ήταν σαν ανατολίτικη γκαζόλαμπα πριν την αφηξή του. Ο Θεός μας Δίας, του 'δωσε όλα τα χαρίσματα στον υπερθετικό. Ανάστημα, μάτια, μαλλιά, πλάτες, πόδια- και χέρια ένα στρέμμα για να αγκαλιάζει τον Ελληνισμό όταν διευθύνει την ορχήστρα του. Τι ευτύχημα που γεννήθηκε στην εποχή μας για να τον απολαύσομε ζωντανά! και τι ανυπολόγιστη θρηνωδία θα'ναι να μας φύγει απ΄τη ζωή μας κάποια μέρα! Ευχόμαστε να αντέξει στην τριβή του χρόνου, διότι η απουσία του θα είναι φοβερή ορφάνια για τον Ελληνισμό και την ανθρωπότητα γενικότερα". Δημήτρης Καραλής. Νότιος Αφρική. Δείτε τα Video... douridasliterature.com/tadekaxrona42b.html

  149. the LAND of GODS: Κωστής Παλαμάς Ο Βάρδος της Ελ. Λογοτεχνίας Η ζωή του : Ο Κωστής Παλαμάς ήταν απόγονος μιας παλαιάς οικογένειας που εμφανίσθηκε στις αρχές του 18ου αιώνα. Γενάρχης της υπήρξε ο Παναγιώτης Παλαμάρης. Γεννήθηκε στην Πάτρα το 1859. Σε ηλικία 7 χρονών έμεινε ορφανός και από τους δύο γονείς. Σε ηλικία μόλις 16 χρονών αρχίζει σπουδές νομικής, ακολουθώντας το επάγγελμα του πατέρα του. Το 1876 έρχεται στην Αθήνα όπου και γράφεται στη Νομική Σχολή της Αθήνας. Γρήγορα όμως θα εγκαταλείψει τη Νομική, και έτσι αποφασίζει να ασχοληθεί με τη λογοτεχνία. Παρά το ότι θα ασχοληθεί με τη ΝΕΑ ελληνική λογοτεχνία, το πρώτο του έργο, που θα δημοσιευτεί το 1876 με τίτλο "Ερώτων 'Eπη" θα γραφτεί σε υπερκαθαρεύουσα. Το 1886 θα κυκλοφορήσει η πρώτη του συλλογή στη δημοτική και το 1889 δημοσιεύεται ένα από τα καλύτερα έργα του, ο "Ύμνος της Αθηνάς", ο οποίος θα βραβευτεί στο Φιλαδέλφειο ποιητικό διαγωνισμό. Αυτό είναι και το πρώτο του βραβείο. Εισηγητής του διαγωνισμού αυτού ήταν ο Νικόλαος Πολίτης. Το 1892 δημοσιεύει τη συλλογή "Τα μάτια της ψυχής μου", η οποία βραβεύτηκε και αυτή, το 1890. Το 1897 γίνεται γραμματέας του Πανεπιστημίου Αθηνών, δουλειά για την οποία αμοιβόταν αρκετά καλά, και έτσι απέκτησε την οικονομική άνεση για να συνεχίσει το έργο του. 'Ενα χρόνο αργότερα, το 1898, δημοσιεύει δύο ποιητικές συλλογές, το "'Αστυ" και τον "Τάφο". Ακολουθεί μια περίοδος έμπνευσης και ο Παλαμάς γράφει το 1900 τους "Χαιρετισμούς της Ηλιογέννητης", το 1904 την "Ασάλευτη Ζωή", το 1907 τον "Δωδεκάλογο του Γύφτου", το 1910 την "Φλογέρα του Βασιλιά" και το 1919 "Τα Δεκατετράστιχα", τα οποία δημοσιεύονται και στην Αλεξάνδρεια. Το 1925 παίρνει το Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών και με την ίδρυση της Ακαδημίας των Αθηνών γίνεται και ένα από τα βασικά στελέχη της. Το 1928 δημοσιεύει τους "Δειλούς και σκληρούς στίχους" (Σικάγο) και το 1930 ή, κατά άλλους, το 1931 γίνεται πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών. douridasliterature.com/palamas.html



  150. The LAND of GODS: Σοφά κι Ανώνυμα... Τρία πράγματα στη ζωή δεν γυρίζουν πίσω: Ο Χρόνος, η Κουβέντα που είπες και... οι Ευκαιρίες. Τρία πράγματα μην αρνηθείς στη ζωή: Την Ηρεμία, την Εντιμότητα και... την Ελπίδα! Τρία πράγματα φθείρουν τη ζωή: Ο Εγωισμός, η Υπεροψία και... ο Θυμός. Τρία πράγματα στη ζωή δεν είναι της επιλογής μας: Τα Όνειρα, η Επιτυχία και... η Μοίρα. Τρία κοσμήματα στολίζουν τη ζωή μας: Η Αγάπη, η Οικογένεια και... οι αληθινοί Φίλοι.
    (Από την Σελίδα του Στράτου Δουκάκη: Μηθυμναίος ) douridasliterature.com/stratos5.html

  151. Τα Μικρά Ενθυμήματα: ΑΜΑΛΙΑ Κ. ΗΛΙΑΔΗ.. Μαρτυρολόγια και Συναξάρια.. Πρόλογος Το βιβλίο αυτό, απόρροια της μακρόχρονης ενασχόλησής μου με τα Συναξάρια, τα Μαρτυρολόγια και εν γένει τα Αγιολογικά κείμενα της Πρώϊμης Βυζαντινής περιόδου (3ος αι.-6ος αι.μ.Χ.), αποτελεί τον Γ΄ τόμο της Αγιολογικής μου Τριλογίας, η οποία αναφέρεται στη Μελέτη των Κειμένων των Βίων των Αγίων ως Ιστορικών πηγών. Τα Συναξάρια, τα Μαρτυρολόγια κι οι Βίοι της Πρώϊμης Βυζαντινής περιόδου, μελετούμενοι ως ιστορικές πηγές, μας αποκαλύπτουν έναν εξαιρετικά μεγάλο πλούτο παντοειδών πληροφοριών ως προς τα ιστορικά γεγονότα (πολιτικά, στρατιωτικά, κοινωνικά), ως προς τις αντιλήψεις, στάσεις, αξίες της κοινωνίας της υπό μελέτης περιόδου (Πρωτοβυζαντινής), ως προς την κουλτούρα (πνευματική καλλιέργεια) των συγγραφέων τους και του αναγνωστικού τους κοινού και, βέβαια, ως προς την, εν γένει, κοινωνική και οικονομική κατάσταση του βυζαντινού κράτους κατά την πρώϊμη περίοδο της ζωής του(3ος-6ος αι. μ.Χ.). Κυρίως όμως αποκαλύπτουν, με ενάργεια και αμεσότητα, τη διαπλοκή των κειμένων αυτών με στοιχεία λογοτεχνικής προφορικότητας και προφορικών «μυθικών» παραδόσεων, οι περισσότερες απ’ τις οποίες ανάγονται στην ελληνική αρχαιότητα. Το γεγονός αυτό αποτελεί μια πολύ ενδιαφέρουσα πολιτιστική πρωτοτυπία η οποία ενοποιεί, συνδέοντάς τες με εσωτερικά λεπτά νήματα, τις δυο ομόρριζες συνιστώσες της λογοτεχνικής δημιουργίας: την προφορική λογοτεχνική παράδοση και την αντίστοιχη γραπτή. Ακόμη ενοποιεί και συνδέει με άρρηκτους δεσμούς την αρχαία ελληνική λαϊκή και λόγια σκέψη και φιλοσοφία με την αντίστοιχη βυζαντινή. douridasliterature.com/tadekaxrona19b.html

  152. the LAND of GODS: Hellenic Literature, Poetry & More.. by Kostas ... From: "Nikos Vanis" vanis@elliniko-fenomeno.gr To: kostas@douridasliterature.com Sent: Tuesday, May 09, 2006 Subject: sinxaritiria gia tin poli orea Ilektroniki selida sas. poli plousia se thematologia me poli dosi ellinizmo ,kati pu i edo monimi katiki tis ellados exoun xasi tin enia kai tin xari tis agias lexis ,idiotita tou <>. na se kala pou mas anabis tin elliniki floga mesa mas,diavazontas olla auta stin selida sou ,ta opoia oudepote eprepe na ta xename. sas vrika apo tin selida ANTAMOSI. me filikous xeretismous "gia sou patrioti" douridasliterature.com/tefxos14.html

  153. the LAND of GODS: Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη Η ιστορία ενός βιβλίου : Πώς να αφηγηθείς την ιστορία ενός βιβλίου που γράφτηκε σαν στοίχημα προς τον εαυτό σου ότι θα τα καταφέρεις να δώσεις το στίγμα μιάς εποχής δικαιώνοντας τα στοιχεία που ήρθαν στην κατοχή σου αλλά και τη δημοσιογραφική σου προσέγγιση σε μιά δεδομένη ιστορική περίοδο; Πώς να μεταγγίσεις στον αναγνώστη που έζησε από κοντά τα γεγονότα της τριετίας του αρχιεπισκόπου Σπυρίδωνος την εσωτερική σου πάλη για να φέρεις στο φώς αποκαλύψεις και στοιχεία για ανθρώπους που προσωποποιούν θεσμούς καταλύοντας τελικά το μύθο τους; Το βιβλίο "Η μοναξιά ενός ασυμβίβαστου", που είναι η πρώτη μου απόπειρα στο χώρο της συγγραφής ξεκίνησε πολύ απλά και ανυποψίαστα όταν ζήτησα από τον τέως αρχιεπίσκοπο να μού παραχωρήσει μία συνέντευξη άμα τη παραιτήσει του από τον θρόνο εκείνο το θορυβώδες καλοκαίρι του 1999. Ο ιεράρχης δεν θέλησε να μιλήσει εν θερμώ, αλλά, υπαινισσόμενος πολλά, μού απάντησε ότι θα μπορούσε κανείς να γράψει ολόκληρο βιβλίο για όσα συνέβησαν στην Αμερική. Η δημοσιογραφική περιέργεια και η προσωπική μου ανάγκη για την ολοκληρωτική διερεύνηση μιά εποχής και την αποκάλυψη της αμφιλεγόμενης προσωπικότητας του αρχιεπισκόπου με ώθησαν στο κυνήγι του αρχειακού υλικού του ιεράρχη που αποχώρησε από τη σκηνή θέλοντας να κλείσει το κεφάλαιο αυτό με τον πιό ανώδυνο τρόπο για το διάδοχό του. Παίρνοντας στα χέρια μου το προσωπικό ημερολόγιο του Σπυρίδωνος, την αλληλογραφία με τον πατέρα του, το αρχείο του από τη διακονία στην Ιταλία και κατόπιν στην Αμερική και διαλεγόμενη με ανθρώπους του οικογενειακού του περιβάλλοντος αλλά και του εργασιακού του χώρου, καθώς παράλληλα διάβαζα τον τύπο της εποχής, ήρθα αντιμέτωπη με μιά άλλη πραγματικότητα απο αυτή που αντανακλούσαν οι τίτλοι των εφημερίδων και οι κομιστές της φημολογίας και της διαδοσιολογίας. Ετσι μπήκα στο ταξίδι ενός παιδιού που έζησε σε διάφορους κόσμους, που αναγκάστηκε να μεγαλώσει νωρίς γιατί τα όνειρα του πατέρα του για εκείνον είχαν ημερομηνία και όνομα. Ο Γιώργος Παπαγεωργίου ήταν το πρώτο αγόρι μιας μεσοαστικής ευτυχισμένης πολύτεκνης οικογένειας που έφερνε με πολλή σοβαρότητα και τιμή τη λευιτική καταγωγή του πατέρα. Γεννημένος στην Αμερική από Ελληνα και μάλιστα γιατρό πατέρα και μητέρα Ελληνοαμερικανίδα, γνώρισε το αμερικάνικο όνειρο το οποίο η οικογένεια κατέθεσε συλλήβδην στο βωμό του επαναπατρισμού στη Ρόδο, γενέτειρα του πατέρα. Από κεί ξεκίνησε η περιπέτεια του Γιώργου Παπαγεωργίου στο χώρο douridasliterature.com/asymvivastos.html

  154. the LAND of GODS: Αφιερώματα: Kokonis Nicholas . Ph.D. Biography: Nicholas D. Kokonis was born and raised in Arcadia and knows his main character's life down to the missing hobnails on his only pair of shoes. A practicing psychologist and college professor, Dr. Kokonis divides his time be-tween his native Arcadia and the US. Dr. Nicholas Kokonis completed his Ph.D. in Clinical Psychology at Illinois Institute of Technology in 1971 after earning his B.A. and M.A. at Roosevelt University. His research findings have been published many times in nationally recognized professional journals. His practice is based in Illinois, where he also consults for the Department of Human Services, and delivers professional presentations. In addition to his clinical expertise, he is a teacher and professor, having earned his Teacher's Diploma at the Pedagogical Academy in Tripoli, Greece. Dr. Kokonis continued teaching in the U.S. while actively maintaining a private practice. His teaching career has been profiled in collegiate journals and he has received prestigious faculty appointments to colleges and universities. He presently teaches at the College of Lake County in Grayslake, Illinois. Dr. Kokonis is the recipient of many awards and honors, among them Who's Who, Outstanding Citizen of the Year, Notable Americans, a citation in the National Register of Health Service Providers in Psychology, a profile in the Chicago Sun Times, American Hellenic Who's Who, and a reference in the Encyclopedia of Modern Greek Literature (Poetry). Foreign languages and writing are interests of Dr. Kokonis. Not only is the author of the outstanding historical novel, Arcadia, My Arcadia, but he is a published poet and also a columnist for Greek Press. For more information about his novel, HCS readers are invited to read a review of his book and view related materials posted by Hellenic Communication Service: "Arcadia, My Arcadia a Must-Read by Mary Papoutsy". douridasliterature.com/kokonis.html

  155. the LAND of GODS: Γιαννούκου Ευαγγελία / Σύγχρονη Αρκαδική και ... Η Ευαγγελία Γιαννούκου - Λαμπροβάικου, γεννήθηκε στο Δαμαλά Τροιζήνας. Οι γονείς ήταν από την πανέμορφη και δοξασμένη ΣΤΕΜΝΙΤΣΑ της Αρκαδίας. Στην Αθήνα ήρθε τον Ιανουάριο του 1961, χήρα με τρία μικρά παιδιά. Εργαζόμενη τελειώνει το Νυχτερινό Λύκειο Καλλιθέας και στη συνέχεια φοίτησε στην Μέση Τεχνική Επαγγελματική Σχολή και πήρε το πτυχίο της Νοσηλεύτριας. Εργάστηκε στο Νοσοκομείο "Αλεξάνδρα" μέχρι την συνταξιοδότησή της. Διετέλεσε μέλος του Δ. Σ. του Συλλόγου Αρκάδων Ηλιούπολης "Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης". Στον ελεύθερο χρόνο της ασχολείται με την ποίηση και την καταγραφή των σκέψεών της και των όσων έχει ζήσει, υλικό που είναι για την ώρα ανέκδοτο. Κάποιες σκέψεις της έχουν δημοσιευτεί σε Αρκαδικές εφημερίδες. douridasliterature.com/giannoukou.html

  156. the LAND of GODS: Χριστίνα Τσαρδίκος ΒΡΑΔΙΑΖΕΙ : Ο πόνος τσακίζει τα κόκκαλά μου και δεν με αφήνει να σκεφτώ. Πληγώθηκαν τα χέρια μου και πόνεσαν. Δουλέψαν σκληρά όλη μέρα δεν τα ορίζω. Βαδίζω μεσ' τη νύχτα, έρημος, μόνος. Τίποτα γύρω μου δεν μου είναι γνωστό. Μια τεράστια μοναξιά με χωρίζει από εκείνα που είχα και έχασα. Δεν μπορώ να θυμηθώ ποιος ήμουν κάποτε και ποιος είμαι τώρα. Ξέχασα τα πάντα. Μια απορία με βασανίζει: Πώς βρέθηκα εδώ; δεν το ξέρω. Ο φόβος έχει κυριεύσει το πνεύμα μου και ναρκώσει τις αισθήσεις μου. Τρέμω.. αγναντεύω ένα ψεύτικο ουρανό για να βρω εκεί μια απάντηση από αγγέλου στόμα. Τίποτα. Τίποτα δεν μου ανήκει εδώ. Τίποτα δεν μου θυμίζει εκείνα που αγάπησα και έχασα φεύγοντας. Απαρηγόρητος κλαίω. Δυο δάκρια κυλούν απ' τα μάτια μου ξεπλένοντας την μουντζούρα της ψυχής μου. Ο πόνος μου έχει ένα όνομα μόνο: ΞΕΝΙΤΙΑ douridasliterature.com/christina.html

  157. Greek Poetry and Literature on the WEB by Kostas Douridas Page 4 Dinos Christianopoulos ) was born in Thessaloniki in 1931 where he still lives. He studied Classical Literature in Thessaloniki and worked as a librarian and proofreader of unedited manuscripts. He was the manager of the literary magazine, Diagonios (1958-1983) and of Diagonios Publishing (1957-1999). He has published many titles of his works (poetry, fiction, essays, translation) and was particularly involved with the study of Rebetika music and the research of the cultural life in Thessaloniki during the previous century. His work has been translated into thirteen foreign languages. Much of his poetry has been put to music. / Ποίηματα: ΙΘΑΚΗ: Δεν ξέρω αν έφυγα από συνέπεια ή από ανάγκη να ξεφύγω τον εαυτό μου, τη στενή και μικρόχαρη Ιθάκη με τα χριστιανικά της σωματεία και την ασφυχτική της ηθική. Πάντως, δεν ήταν λύση, ήταν ημίμετρο. Κι από τότε κυλιέμαι από δρόμο σε δρόμο αποχτώντας πληγές κι εμπειρίες. Οι φίλοι που αγάπησα έχουνε πια χαθεί κι έμεινα μόνος τρέμοντας μήπως με δει κανένας που κάποτε του μίλησα για ιδανικά? Τώρα επιστρέφω με μιαν ύποπτη προσπάθεια να φανώ άψογος, ακέραιος, επιστρέφω κι είμαι, Θεέ μου, σαν τον άσωτο που αφήνει την αλητεία, πικραμένος, και γυρνάει στον πατέρα τον καλόκαρδο, να ζήσει στους κόλπους του μιαν ασωτία ιδιωτική. Τον Ποσειδώνα μέσα μου τον φέρνω, που με κρατάει πάντα μακριά. Μα κι αν ακόμα δυνηθώ να προσεγγίσω, τάχα η Ιθάκη θα μου βρει τη λύση; ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ (1953) Σπασμένες μέσα μου εικόνες ανταπόκρισης, ρήμαγμα μέσα σε ξένες αγκαλιές, απελπισμένο κρέμασμα από λαγόνια ξένα. Πέσιμο εκεί που μοναχά η μοναξιά οδηγεί: να υποτάξω ακόμη και το πνεύμα μου, να το προσφέρω σαν την έσχατη υποταγή. douridasliterature.com/poetry4.html

  158. the LAND of GODS: Μιχάλης Καραγάτσης Αυτοβιογραφείται : Γεννήθηκα στην Αθήνα σε ένα από τα τέσσερα γωνιακά σπίτια των οδών Ακαδημίας και Θεμιστικλέους. Δεν σας λέω όμως σε ποιό. Και το κάνω επίτηδες αυτό, για να μπλέξω άγρια-σε αυτό το αθηναϊκό σταυροδρόμι- τους διαφόρους "αρμοδίους", όταν έρθει η στιγμή να εντοιχισθεί η αναμνηστική πλάκα. Εγώ βέβαια θα τα έχω τινάξει προ πολλού, και θα σπάω κέφι καλά στον ουρανό, με τη μεταθανάτια φάρσα μου. Θα έχω παρέα το Σολωμό, που θα μου λέει κουνώντας το κεφάλι: " Τράβα και σύ Καραγάτση,όσα τράβηξα εγώ από τον Καιροφύλλα, τον Αποστολάκη και το Σπαταλά". Όπως βλέπετε το κυριότερο γνώρισμά μου είναι η μετριοφροσύνη. Διδάχτηκα τα πρώτα γράμματα στο Αρσάκειο της Λάρισας (όταν συλλογιέμαι πώς, υπήρξα και Αρσακειάδα!) και αντί να ερωτευτώ τις συμμαθητριές μου, αγάπησα παράφορα τη δασκάλα μου. Γεγονός που μαρτυράει τη σκοτεινή ερωτική ιδοσυγκρασία μου. Έκανα ό,τι μπορούσα για να μην προβιβαστώ, να μείνω στην ίδια τάξη, κοντά στην "γυναίκα των ονείρων μου". Το υπέροχο λογοτεχνικό μου ταλέντο φανερώθηκε στο Γυμνάσιο, όταν έγραφα εκθέσεις αριστουργηματικές. Οι καθηγητές μου δεν πρόφταιναν να μου βάζουν δεκάρια. Ένας μονάχα- ένας ξερακιανός και καταχθόνιος- έβρισκε τα κείμενά μου απαίσια και τα μηδένιζε αράδα. Δεν μπορούσα να καταλάβω...αργότερα όμως κατάλαβα. Ο καθηγητής ήταν λογοτέχνης. Εννοείται πώς τον εκδικήθηκα σκληρά ...Ήμουν νεαρότατο μέλος της... douridasliterature.com/karagatsis.html

  159. the LAND of GODS: Λογοτεχνία της διασποράς: Ιάκωβος Γαριβάλδης.. ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Το 1970 μετανάστεψε στην Αυστραλία παιδί με την οικογένειά του όπου γνώρισε και παντρεύτηκε την 'Αντρια αποκτώντας τρία παιδιά. Με τη λογοτεχνία άρχισε να ασχολείται από τα πρώτα χρόνια στην ξενιτιά. Πρωτο- εξέδωσε ποίηση/πεζογραφία σε διάφορα λογοτεχνικά έντυπα της Ελλάδας, Αμερικής και Αυστραλίας. Ασχολείται με την πεζογραφία και την ποίηση στα Ελληνικά και Αγγλικά. Εξέδωσε δύο βιβλία και συμμετείχε σε αρκετές άλλες κοινές εκδόσεις. Πολλά έργα του έλαβαν τιμητικές διακρίσεις και βραβεία σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. douridasliterature.com/garivaldis.html

  160. The LAND of GODS: Δημήτρης Καραλής 'Ελληνες Συγγραφείς της Διασποράς: Ο γιατρός κ. Δημήτρης Καραλής από το Γιοχάνεσμπουργκ, είναι πρόεδρος του "Νεοπλατωνικού Φιλοσοφικού Συνδέσμου Νοτίου Αφρικής". Και είναι αναμφισβήτητα ένας καταπληκτικός ΕΛΛΗΝΑΣ από την γη της ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ! Σοφός! Με αγνή καρδιά και κοφτερό το πνεύμα!... Στην αρθρογραφία του μαζί και στην αλληλογραφία μας όπως θα δείτε στην Σελίδα της LAND of GODS (Ελληνική Λογοτεχνία στο Διαδίκτυο) είναι κτίσμα μιας πολύκαιρης φιλίας που είχα και έχω μαζί του δια μέσο του Ιντερνέτ και παρ' ότι δεν είμαι κριτικός της λογοτεχνίας πολύ περσότερο της φιλοσοφίας, ωστόσο -για εμένα μιλάω παντα και τον μεγάλο μου θαυμασμό στο γράψιμό του. 'Αλλωστε- θα το δείτε αυτό και στα γράμματα όπου του έστειλα, τα περισσότερα, τα παραθέτω εδώ). Προσωπικά μου πιστεύω, ότι ποτές μου πριν, δεν ξαναδιάβασα κείμενα, που να αποτείνονται στον απλό αναγνώστη με τόση αγνότητα αλλά και ανθρώπινο μεγαλείο σοφών ανθρώπων όλου του κόσμου! Και διαπιστώνω: Το πιο πολύ που... douridasliterature.com/karalis.html

  161. the LAND of GODS: Σύγχρονη Αρκαδική και Γορτυνιακή Ανθολογία ... Ο Δημήτρης Βερβενιώτης γεννήθηκε στην Τρίπολη. Από τα νεανικά του χρόνια ασχολείται με τη Λογοτεχνία και την Ποίηση. Στην Αθήνα εργάστηκε επαγγελματικά σε διάφορους συγγραφικούς τομείς και κατόπιν μετέβη στη Γερμανία ως ανταποκριτής εφημερίδας. Εκεί έμεινε ένα χρονικό διάστημα κι έπειτα ήρθε στην Αμερική. Εκεί εγκαταστάθηκε στο Σικάγο, όπου διαμένει μαζί με την οικογένειά του μέχρι και σήμερα. Εκτός από τις οικογενειακές και επαγγελματικές του υποχρεώσεις, ο Δημήτρης Βερβενιώτης δεν σταμάτησε ποτέ να ασχολείται και με τη Λογοτεχνία. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων της Νέας Υόρκης και της Οικογένειας Λογοτεχνών του Σικάγου. Γράφει σε διάφορες τοπικές εφημερίδες και έχει εκδόσει 7 βιβλία. douridasliterature.com/verveniotis.html

  162. the LAND of GODS: Γιάννης Δημόπουλος / Σύγχρονη Αρκαδική και ... ΑΡΚΑΔΙΑ ΜΟΥ Αγάπησα την άγονη τη γη της Αρκαδίας, το χώμα της που μ' έθρεψε. Μάνα, γλυκιά Πατρίδα! Αγάπησα ψηλά βουνά με έλατα και χιόνια και τ' άλλα τα μικρότερα με πέτρα και πουρνάρια. Περπάτησα ξυπόλητος όλα της τα ρουμάνια, πιο όμορφο δρόμο για να βρω απ' τα δικά της βράχια. Τον βρήκα, τον περπάτησα, μακριά της μ' έχει πάρει. Νοστάλγησα, Πατρίδα μου, κοντά σου να 'ρθω πάλι. Αν δεν μπορέσω, όσο ζω, πάλι να σ' αντικρίσω, το σώμα μου το άψυχο σε σένα το δωρίζω. Εσύ που μου το έθρεψες, δικό σου το γυρίζω, χώμα σου πάλι κάνε με απ' την ψυχή σαν φύγω. Αν ήτανε να ξαναρθεί στο σώμα η ψυχή μου, τον Πλάστη μου παρακαλώ πάλι να ξαναγεννηθώ, στην Αρκαδία, τη γη μου. douridasliterature.com/dimopoulosG.html

  163. Κώστας Δουρίδας: Στο πρώτο Ψίθυρο της εφηβείας / Sto prwto ... Φίλες και φίλοι, Τα ποιήματα που παραθέτω εδώ, στις πρώτες δύο μικρές ενότητες, γράφτηκαν, στα χρόνια του στρατιωτικού '63 / '65 και συνεχίστηκαν στα Πετράλωνα, μέχρι πριν φύγω για τον Καναδά τον Οκτώβριο του '67... Στα ποιήματα αυτά περιγράφεται νομίζω, η νεανική αβεβαιότητα της εποχής εκείνης, όπως την ζούσα. καθώς που τον περισσότερο χρόνο του στρατιωτικού τον περάσαμε στα εμπροσθοφύλακα του Έβρου, σε σκηνές και τούνελ.. Μακριά από την έδρα μας που ήταν η Καβάλα. Τα τύμπανα του ..αναμενόμενου πολέμου, λόγο του Κυπριακού με την Τουρκία, που φυσικά δεν έγινε.. ωστόσο τότε, ήταν σε καθημερινή βάση προετοιμασίας και ..διαίσθησης... Να είστε καλά! κωστας/δουρίδας Ιούνιος 2005 douridasliterature.com/efibeia.html

  164. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Μάρκος Αυγέρης.. A' Η Βιβλιοθήκη του Μάρκου Αυγέρη (1884-1973) δωρήθηκε, σύμφωνα με τη διαθήκη του, στη Βικελαία Δημοτική Βιβλιοθήκη Ηρακλείου. Η Έλλη Αλεξίου (1894-1988), αδερφή της Γαλάτειας Καζαντζάκη (1881-1962), με επιστολή της στις 30.5.1976 προς το Δημοτικό Συμβούλιο Ηρακλείου πρόσφερε και τη δική της βιβλιοθήκη στον ομώνυμο Δήμο. Ως εκ τούτου και οι δύο φιλοξενούνται συνενωμένες στον ίδιο χώρο. Η προσεκτική αναδίφηση του υλικού αυτού μας οδηγεί στις παρακάτω διαπιστώσεις: 1. Δεν υφίσταται αυτόνομη βιβλιοθήκη Μάρκου Αυγέρη. Με βάση το υπάρχον σώμα των 2398 αντιτύπων, δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ποιος ήταν ο αρχικός κάτοχος αρκετών βιβλίων. Από το 1962, χρονιά του θανάτου της συζύγου του Αυγέρη Γαλάτειας, ο Αυγέρης και η Αλεξίου συγκατοικούν στο ίδιο σπίτι και πολλά βιβλία που τους αποστέλλονταν φέρουν αφιέρωση και στους δύο. Πέραν τούτου, υπάρχουν αρκετά έντυπα που ήταν αφιερωμένα στη Γαλάτεια Καζαντζάκη, ακόμη και στον πρόωρα χαμένο σύζυγο τής Έλλης Αλεξίου, τον Βάσω Δασκαλάκη (1897-1944). Επιπλέον, εισχώρησαν και βιβλία που δεν ανήκαν σε κανέναν από τους προηγούμενους, αλλά βρέθηκαν στα χέρια τους προφανώς ύστερα από δανεισμό... douridasliterature.com/tadekaxrona9b.html



  165. The LAND of GODS: Ποιητική Ανθολογία : Κώστας Κρυστάλλης: Α ναθεμά σε, ξενιτιά, με τα φαρμάκια πόχεις!.. Θα πάρω έναν ανήφορο να βγω σε κορφοβούνι, να βρω κλαράκι φουντωτό και ριζιμιό λιθάρι, να βρω και μια κρυόβρυση, να ξαπλωθώ στον ίσκιο, να πιω νερό να δροσισθώ να πάρω λίγη ανάσα, ν' αρχίσω να συλλογισθώ της ξενιτιάς τα πάθη, να ειπώ τα μαύρα ντέρτια μου και τα παράπονά μου. 'Ανοιξε θλιβερή καρδιά και πικραμένο αχείλι, βγάλε κάνα χαμόγελο και πες κάνα τραγούδι. -Τραγούδια αν εχ' η μαύρη γη, κι ο τάφος χαμογέλια, έχει και του παιδιού η καρδιά που περπατεί τα ξένα. Τα ξένα έχουν καημούς πολλούς και καταφρόνια πλήθος! Στα ξένα δεν ανθίζουνε την 'Ανοιξη τα δέντρα, και δεν λαλούνε τα πουλιά, ζεστός δε λάμπει ο ήλιος, δε φυλλουριάζουν τα βουνά, δεν πρασινίζει ο κάμπος, και δε δροσίζει το νερό, και το ψωμί πικραίνει! Στα ξένα, ποιος θα σε χαρεί και ποιος θα σε γελάσει; Πούν' της μανούλας τα φιλιά, τα χάδια του πατέρα; Πούναι τα γέλια τ' αδερφού κ' η συντροφιά του φίλου; Πούν' της αγάπης οι ματιές και τα γλυκά τα λόγια; Αν αρρωστήσεις, ποιος θαρθεί στην ξενιτιά σιμά σου, να σε ρωτά τον πόνο σου, τα γιατρικά να δίνει; στο έρμο σου προσκέφαλο να ξενυχτάει μαζί σου; Κι αν έρθει μερ' αγλύκαντη douridasliterature.com/tadekaxrona8.html

  166. the LAND of GODS: Διονύσης Δουζένης: Γράμμα στον κάτω κόσμο.. Πήρα μάνα το γράμμα σου και καρτερώ τη συνέχεια της κουβέντας του Καραμανλή με τον Αντρέα. Εκειώσαμε μάνα και με τις εκλογές και μπήκανε στη στρούγκα της Βουλίτσας 300 παλιά και νέα λεβεντόπαιδα, κάθε καρυδιάς καρύδι. 152 του Κωστάκη... αυτούς που λείπουνε τους έφαγε ο συνωστισμός της...Σμύρνης, ο Γέρος του Μωριά, το Κρυφό Σχολειό, ο Θοδωρής του ομίλου LABOTE και η Μάρα της Ντόρας του ALPHA. 102 του Γιωργάκη..τους παραπάνω τους προγκύξανε τα αχαμνά μυαλά, οι νταβατζήδες του Χρηματιστηρίου, οι ?κηδες που γιομίσανε τις σουίτες του Παρισιού με ρεμπεσκέδες και ο Γιωργάκης με την προεδρική ανεπάρκεια. 22 της Αλέκας...τους παραπάνω τους έκανε προσφορά η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, 14 του ΣΥΡΙΖΑ...τους παραπάνω τους έκανε καθαρή προσφορά ο Γιωργάκης...και 10 του συμπατριώτη μας Καρατζαφέρη, που τους πρόσφερε ο Κωστάκης που είχε κλείσει τα μάτια και τ'αυτιά στη Μαριέτα, στη Ντόρα, στη Μάρα και στον Θοδωρή. ...262 χριστιανοί ορκίστηκαν στο Ευαγγέλιο. 22 του ΚΚΕ (εκτός της Λιάνας), δεν πλησιάσανε τον Δεσπότη, 14 του ΣΥΡΙΖΑ πήραν μαύρο δρόμο μόλις αντικρίσανε τον Δεσπότη... douridasliterature.com/douzenisDionysis.html

  167. the LAND of GODS: Θωμάς Ι. Πετρολιάγκης : Λουλούδια από Ατσάλι.. Οι σκέψεις του Αντισμήναρχου Περικλή Νιδόπουλου, άρχισαν να ξεδιπλώνονται προς τα πίσω, ενώ ένας πρωτόγνωρος θυμός κυρίευσε το σώμα του. Το αίμα, καυτό από την ένταση, άρχισε να διατρέχει όλο του το κορμί με μια αλλόκοτη δύναμη, διαφορετική από τις άλλες φορές. Τα πρωινά γεγονότα τον έκαναν να ζήσει ξανά στιγμές, που προσπαθούσε να ξεχάσει εδώ και πολύ καιρό. Το βλέμμα του γύρισε στο βάθος του γραφείου, για να συναντήσει εκείνο του Λουκά Δασκαρδώνη. Με μιας κατάλαβε. Τα ίδια συναισθήματα πλημμύριζαν και τον Επισμηναγό Δασκαρδώνη. Οι σκέψεις τους είχαν ήδη "απογειωθεί" και πετούσαν πίσω στο χρόνο. Πετούσαν πίσω στο Βόλο, στην 111 Πτέρυγα Μάχης, έναν από τους σκληρούς πυρήνες της Πολεμικής Αεροπορίας. Στο Βόλο, που μερικές ντουζίνες αεροσκάφη φωλιάζουν σαν "ατσάλινα" όρνεα, ενώ από το ίδιο υλικό, μοιάζουν να είναι πλασμένα και τα ανθρώπινα όντα που τα χειρίζονται. Όταν... douridasliterature.com/petroliagkis.html

  168. the LAND of GODS: Παναγιώτης Τρανούλης.. Ο Παναγιώτης Τρανούλης γεννήθηκε στο Αίγιο. Σε ηλικία δύο ετών εγκαταστάθηκε στην Αθήνα μαζί με την οικογένειά του. Επτά μόλις χρονών, μετά το θάνατο του πατέρα του, αντί για σχολείο, μπήκε στη σκληρή δουλειά του καμινιού. Έμαθε μόνος του γράμματα τις νύχτες. Αγάπησε με πάθος τη Λογοτεχνία. Έγραψε τέσσερα βιβλία που αγαπήθηκαν πολύ από το ελληνικό αναγνωστικό κοινό και πήρε περίπου τριακόσιες επαινετικές κριτικές. Το παρόν βιβλίο εκδόθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 1973 με τίτλο "Το Κερατοχώρι" και έχει κάνει μέχρι σήμερα 6 εκδόσεις. Κυκλοφόρησε, επίσης, στη Ρωσία από τον εκδοτικό οίκο "Ράντουκα", καθώς και στην Ουγγαρία, και στη Βενεζουέλα μεταφρασμένο από τα εκεί πανεπιστήμια. Ακόμη έχει εκδοθεί στη Γερμανική και την Αγγλική από τον εκδοτικό οίκο "Β. ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ". Παρουσιάστηκε από το Εθνικό 'Ιδρυμα Ραδιοφωνίας (Ε.Ι.Ρ.), όπου ο ηθοποιός Κώστας Καζάκος το ανέγνωσε σε δεκατρείς συνέχειες. douridasliterature.com/tranoulis.html

  169. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Αριστοτέλης ο Σταγειρίτης.. (Εργασία της μαθήτριας της Β΄ Λυκείου Βασιλικής Π. Μπραχάλα, του Μουσικού Σχολείου Τρικάλων στο μάθημα Αρχές Φιλοσοφίας Επιβλέπουσα καθηγήτρια: Αμαλία Κ. Ηλιάδη, φιλόλογος-ιστορικός) Η ζωή και το έργο του. Ο Αριστοτέλης ήταν ένας από τους κορυφαίους φιλοσόφους και επιστήμονες της Κλασσικής εποχής. Ιδρυτής της περιπατητικής φιλοσοφίας, ο συστηματικότερος, μεθοδικότερος νους του αρχαίου κόσμου και ένας από τους μεγαλύτερους στοχαστές όλων των εποχών. Όπως επίσης και θεμελιωτής και πρόδρομος πλήθους παλαιότερων όσο και νεότερων κλάδων της επιστήμης. Ο φιλόσοφος Αριστοτέλης γεννήθηκε το 384 π.Χ. στα Στάγιρα, το σημερινό Σταυρό στη βορειοανατολική ακτή της Χαλκιδικής (η οποία ήταν γνήσια ελληνική πόλη που την είχαν ιδρύσει άποικοι από την ?νδρο και η Χαλκίδα 665 π.Χ., οι οποίοι μιλούσαν μια παραλλαγή της ιωνικής διαλέκτου) και πέθανε στο κτήμα της μητέρας του στη Χαλκίδα το 322 π.Χ. Οι γονείς του, Νικόμαχος και Φαιστίδα, κατάγονταν από τους οικιστές της Χαλκιδικής. Συγκεκριμένα, ο πατέρας του, ανήκε στο γένος ή τη συντεχνία των Ασκληπιαδών και πολλοί λένε ότι η οικογένειά του είχε μετοικήσει από τη Μεσσηνία κατά τον 8ο ή 7ο αιώνα. Επίσης λένε ότι θεωρούσε... douridasliterature.com/tadekaxrona12b.html

  170. The LAND of GODS: η ποιήτρια 'Aννα Δεληγιάννη - Τσιουλπά Bιογραφικό Η 'Aννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά γεννήθηκε στις Μακρυλιές Σαμοθράκης. Σπούδασε ελληνική φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης .Το 2007 ήταν υποψήφια βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στο Ν.'Εβρου και είναι Γραμματέας (πρόεδρος) της Τοπικής Οργάνωσης του κινήματος στο δήμο Αλεξ/πολης για δεύτερη θητεία. Υπήρξε μέλος του διοικητικού συμβουλίου των παιδικών σταθμών του δήμου ,αντιπρόεδρος του ΚΑΠΗ και σήμερα πρόεδρος της δημοτικής επιτροπής ονοματοθεσίας οδών και πλατειών. Υπήρξε μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Α'ΕΛΜΕ Ν.Έβρου και για επτά χρόνια υποδιευθύντρια στο 4ο Γεν.Λύκ της πόλης όπου υπηρετεί ως φιλόλογος. Αρθρογραφεί σε εφημερίδες και περιοδικά .ΖωγραφίζειΓράφει κριτικές λογοτεχνικών έργων και έχει παρουσιάσει το έργο αρκετών ποιητών και λογοτεχνών Γράφει ποιήματα, μικρές ιστορίες στη Σαμοθρακίτικη διάλεκτο -τα καταλαβαίνουν μόνο οι Σαμοθρακίτες- και μικρά διηγήματα Είναι παντρεμένη με τον εκπαιδευτικό Γιώργο Τσιουλπά και έχει δύο παιδιά το Χάρη και τη Φιλίτσα.. douridasliterature.com/annaDeligianni.html

  171. the LAND of GODS: Ρούλα Ιωαννίδου - Σταύρου Κύπριοι Ποιητές ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ποιήτρια, πεζογράφος και θεατρική συγγραφέας. Είναι επίσης εκπαιδευτικός (ME) και ερευνήτρια. Γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1951. Σπούδασε ελληνική και αγγλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Αργότερα μετεκπαιδεύτηκε στο RSA , TEFL (UK) και πήρε το δίπλωμά της με διάκριση στη διδασκαλία. Ως εκπαιδευτικός, υπηρετεί από το 1973 στη Μέση Εκπαίδευση και παράλληλα σε διάφορες υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού Κύπρου, ως ερευνήτρια, συγγραφέας, ανθολόγος και επιμελήτρια εκδόσεων. Σήμερα, εργάζεται ως Επιστημονική Συνεργάτις και Υπεύθυνη Εκδόσεων στο Γραφείο του Προεδρικού Επιτρόπου της Κυπριακής Δημοκρατίας. Είναι επίσης μέλος της Επιτροπής Εκδόσεων και Πνευματικών Δραστηριοτήτων του ΣΙΜΑΕ, Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού Κύπρου. Διετέλεσε και είναι μέλος Συντακτικών Επιτροπών σε Ανθολογίες και άλλες εκδόσεις. Υπηρέτησε, επίσης, ως Σύμβουλος Καθηγήτρια. Γράφει με επιτυχία ποίηση, πεζογραφία και θέατρο και έχει εκδώσει 16 βιβλία. Το λογοτεχνικό της έργο έτυχε αναγνώρισης και τιμήθηκε με βραβεία και διακρίσεις, στην πατρίδα της... douridasliterature.com/stavrou.html

  172. the LAND of GODS: Ένας όρκος και μια Ιστορία.. Ο όρκος του Μεγάλου Αλεξάνδρου: "Σας εύχομαι, τώρα που τελειώνουν οι πόλεμοι, να ευτυχήσετε με την ειρήνη. Όλοι οι θνητοί από δω και πέρα να ζήσουν σαν ένας λαός, μονοιασμένοι, για την κοινή προκοπή.Θεωρήστε την Οικουμένη πατρίδα σας, με κοινούς τους νόμους, όπου θα κυβερνούν οι άριστοι, ανεξαρτήτως φυλής. Δεν ξεχωρίζω τους ανθρώπους, όπως κάνουν οι στενοκέφαλοι, σε Έλληνες και βάρβαρους. Δεν με ενδιαφέρει η καταγωγή των πολιτών, ούτε η ράτσα που γεννήθηκαν. Τους καταμερίζω με ένα μόνο κριτήριο, την αρετή.Για μένα κάθε καλός ξένος είναι Έλληνας και κάθε κακός Έλληνας είναι χειρότερος από βάρβαρο. Αν ποτέ σας παρουσιαστούν διαφορές, δεν θα καταφύγετε ποτέ στα όπλα, παρά θα τις λύνετε ειρηνικά. Στην ανάγκη θα σταθώ εγώ.... douridasliterature.com/orkos.html

  173. The LAND of GODS: η συγγραφέας Αικατερίνη Σιδέρη Αφιερωμένο στην Χριστίνα Τσαρδίκος Τα χείλη σιωπούν καθώς η καρδιά μας βουβή, σιγανά παρακολουθεί... Όταν λόγοι ευαγγελίου παρουσιάζουν την πορεία του πόνου και της θλίψης Εκείνου... Και η ψυχή άφωνη παρακολουθεί την ζωή της να χάνεται... Εμείς παρακολουθούμε τους πρωταγωνιστές του Θείου δράματος, τα συμβάντα, αυτά τα ανεξήγητα που σήμερα πιά δεν χωρούν στην αντίληψη της καρδιάς μας. Όμως όταν οι ήχοι της καμπάνας χαρμόσυνα διακηρύττουν την αρχή του τέλους και Εκείνος αποδεικνύει ότι ποτέ ένα τέτοιο τέλος δεν υπήρξε πιό ελπιδοφόρο, πιό ζωντανό, πιό μεγαλειώδες...! Σήμερα, η εκτύλιξη του Θείου δράματος ανάγεται στην καθημερινότητα, εάν μέσα μας παρακολουθήσουμε την επανάληψη της σκηνής, πόσο συχνά οι ρόλοι αλλάζουν και οι πρωταγωνιστές καθηλώνουν την όποια κίνησή μας. Ανάγεται στον έξω κόσμο μας αλλά και στον έσω και όταν τους ενώσουμε, τότε χαρμόσυνα οι ήχοι της καρδιάς μας θα διαλαλούν... Ναί, κλίνω την κεφαλή μου με σεβασμό μπροστά στην αναγνώριση του αποτελέσματος που έφερε την ζωή, την ελευθερία, την ελπίδα, τόσο κοντά, τόσο αληθινά, τόσο... douridasliterature.com/aikSideri.html

  174. the LAND of GODS Οδυσσέας Ελύτης : Το φωτόδεντρο ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ : Πρέπει να 'ταν των Βαΐων τ' ουρανού επειδή και τα πουλιά κατέβαιναν μ' ένα κλαδάκι πράσινο στο ράμφος και στον ύπνο μου Ένα κορίτσι δίχως λόγο είχε σταθεί κι άφηνε το μπλουζάκι του ξεκούμπωτο Γυαλί στο φως και μέσα του πλακάκια της κουζίνας όσο το μάτι μου έπαιρνε ανεμίζοντας τούλια μια κορμοστασιά διπλή απ' το σπίτι σε ύψος με τα δάχτυλα στο πόμολο το αόρατο Νταγκ λάμψη αέρας νταγκ λάμψη... douridasliterature.com/elytis04.html

  175. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Καραντώνης Ανδρέας.. Επτακόσιες χιλιάδες άνθρωποι - ήσαν και δεν ήσαν - όλοι-όλοι που αποτελούσαν την Ελλάδα, όταν πήραν την εκπληκτική απόφασι ν' αποτινάξουν το ζυγό της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Πόσους οπλοφόρους μπορούσαν να βγάλουν; Μια φούχτα. Και με τι οπλισμό; Διαβάστε τα απομνημονεύματα του Φωτάκου, του γραμματέως του Κολοκοτρώνη, να ιδήτε: Κοντάρια, σούβλες· και, επιπλέον, «κάτι σκουρομαχαίρες, οπού δεν κολλούσαν ούτε εις το ξύλον, πολύ ολιγώτερον εις το ανθρώπινον σώμα». Και με τι πυρομαχικά; Με μερικά βαρέλια μπαρούτι, που είχε φέρει ο Παπαφλέσσας από τις συνεισφορές των Ελλήνων της Σμύρνης, και με την ελάχιστη παραγωγή των μπαρουτόμυλων της Δημητσάνας. Και με τι διπλωματικές προϋποθέσεις; Όλη την Ευρώπη εναντίον τους. Και όμως, σήκωσαν τη σημαία, μ' ένα θάρρος υπεράνθρωπο. Από πού το αντλούσαν; Από δύο δυνάμεις ακαταμάχητες: Από την αιώνια ιδέα της Ελλάδος· και από την αιώνια ιδέα της δικαιοσύνης. Όταν ο γέρος του Μωρηά προσφώνησε τα παλληκάρια, για πρώτη φορά, με τη μαγική λέξι: - Έλληνες!... Ξύπνησε διά μιάς, μέσα τους, ιστορία τριών χιλιάδων χρόνων, γεμάτη από κατορθώματα εκατό φορές δοξασμένα, γιατί πάντα ήτανε νίκες περίλαμπρες της υπερψυχίας εναντίον της υπεροπλίας - νίκες της εσωτερικής αξίας του ανθρώπου, της υψηλής συνειδήσεως εναντίον του ψυχροτέρου των τεράτων - της υλικής βίας. Και το θαύμα έγινε. Οι άμαχοι ραγιάδες βγήκαν λιοντάρια· μέσα σε λίγες βδομάδες τους είδε ο κόσμος, έκπληκτος, πολιορκητάς και πορθητάς κάστρων, όπως της Τριπόλεως και του Ναυπλίου· και νικητάς ισχυρών στρατιών, όπως αυτή του Δράμαλη. Μόλις είχεν αρχίσει η μάχη στα Δερβενάκια, που υπήρξεν ο τάφος του, όταν ο Κολοκοτρώνης είδεν αντίκρυ του ένα τσοπανάκο, που στεκότανε, παράμερα, μελαγχολικός: - Γιατί δεν πας και συ να πολεμήσης, βρε Έλληνα; τον ρώτησε. - Δεν έχω άρματα! του απεκρίθη ο νεαρός... douridasliterature.com/spyrosMelas.html

  176. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Νίκος Καββαδίας... ΜΑΡΑΜΠΟΥ Λένε για μένα οι ναυτικοί που εζήσαμε μαζί πως είμαι κακοτράχαλο τομάρι διεστραμμένο, πως τις γυναίκες μ' ένα τρόπον ύπουλο μισώ κι ότι μ' αυτές να κοιμηθώ ποτέ μου δεν πηγαίνω. Ακόμα, λένε πως τραβώ χασίσι και κοκό, πως κάποιο πάθος με κρατεί φριχτό και σιχαμένο, κι ολόκληρο έχω το κορμί με ζωγραφιές αισχρές, σιχαμερά παράξενες, βαθιά στιγματισμένο. Ακόμα, λένε πράματα φριχτά πάρα πολύ, που είν' όμως ψέματα χοντρά και κατασκευασμένα, κι αυτό που εστοίχισε σε με πληγές θανατερές κανείς δεν το 'μαθε, γιατί δεν το 'πα σε κανένα. Μ' απόψε, τώρα που έπεσεν η τροπική βραδιά, και φεύγουν προς τα δυτικά των Μαραμπού τα σμήνη, κάτι με σπρώχνει επίμονα να γράψω στο χαρτί, εκείνο, που παντοτινή κρυφή πληγή μου εγίνη. Ήμουνα τότε δόκιμος σ' ένα λαμπρό ποστάλ και ταξιδεύαμε Αίγυπτο... douridasliterature.com/tadekaxrona43b.html

  177. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Ντίνα Κορδώνη.. Αξία έχει η αγάπη. αξία έχει η συγγνώμη , αξία έχει η ζωή, αξία έχει η πίστη, αξία έχει η ελπίδα, αξία έχει το χαμόγελο του παιδιού, αξία έχει η φροντίδα του ηλικιωμένου, αξία έχει το δάκρυ του αδικημένου, αξία έχει ο αγώνας της ζωής, αξία έχει η χαρά της δικαίωσης. 'Aνθρωπε, αξίζει να ζεις, ν' αγαπάς και ν' αγωνίζεσαι. douridasliterature.com/tadekaxrona36b.html

  178. the LAND of GODS: Αθήνα 2004: 'Aξιον εστί το τίμημα.. ΚΩΣΤΑΣ ΓΕΩΡΓΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ : «Αλίμονο, στη χώρα που δεν έχει ήρωες» φωνάζει ένα θεατρικό πρόσωπο του Μπρεχτ. «Όχι, απαντά ο Γαλιλαίος, ένας επιστημονικός θρύλος που κιότεψε "αλίμονο" στη χώρα που έχει ανάγκη από ήρωες». Και αλίμονο, συμπληρώνει ο κάθε νηφάλιος σημερινός ήρωας, στη χώρα που έχει ανάγκη από πλαστούς, ψεύτικους ήρωες, από ήρωες-μαϊμούδες, από μπαλόνια φουσκωμένα με δηλητηριώδη αέρια. Σ' αυτόν τον τόπο την ίδια εποχή, σε διάρκεια ενός μόνο αιώνα γεννήθηκαν τα ομηρικά έπη, ο λυρισμός της Σαπφώς, του Αρχέλοχου, του Αλκμάνα, η προσωκρατική φιλοσοφία και οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Μέσα από το έπος, το λυρισμό, την απορία και την αμφισβήτηση, μέσα από την ανύψωση του Λόγου πάνω στα ερείπια του Μύθου και μέσα από την άμιλλα και τον ανταγωνισμό, τη ρητορική των σωμάτων και των ψυχών γεννήθηκε το δράμα, η μίμησις πράξεως σπουδαίας ή φαύλης, η τραγωδία και η κωμωδία, όπου η έπαρση, η αλαζονεία, η ασέβεια τέκνα της Τύφλας επέφεραν την ?τη και η ?τη τη Νέμεσιν. «Οι ήρωες προχωρούν στα σκοτεινά» έλεγε ο Σεφέρης, δηλαδή στα τυφλά ή στην τύχη. douridasliterature.com/gh.html

  179. To ποίημα της ημέρας: Λογοτεχνία και ψυχική υγεία.. Μαρία Θανοπούλου Η μοναξιά αυτή η δημιουργική γυναίκα του πλήθους των λέξεων εισάγει το νου στην ομαλή ψυχική υγεία, πλάθει τη λογοτεχνία στα βάθη των αιώνων. Είναι μια αστείρευτη αγάπη μία σχέση φυγής και οράματος που σε ανακαλύπτει και θαρρεύεις, γουστάροντας έναν τίτλο ομόηχο του ονόματος σου. Ο χρόνος ο ηγέτης μας εδώ και τρισεκατομμύρια χρόνια, περιστοιχίζεται από στίχους ποτάμια. Διαβάζουν στις νύχτες την περιπλάνηση που βουλιάζει στο αίμα του υδατοσκέπαστου νου. Είναι το λίγο της στιγμής που επιμένει στην ποσότητα της χαρτογεννημένης αρχής, της σημασίας του γράφω δίχως όρια. Ελληνικό στοιχειό η φουρτούνα της φωτιάς, που συμπαθεί τα έργα τα ποιητικά. Βαδίζουν πεζά, χωρίς ανίχνευση, χωρίς δικαίωση, μονάχα με τη σπίθα της ανακούφισης. Σήμερα έγραψα κομμάτια της ψυχής μου, άνοιξα την πόρτα κι αγκάλιασα τόσους ήλιους.Τους κράτησα για λίγο στη χούφτα μου...κι έπειτα από την ανάγκη μου να φωνάζω ξεγλίστρησαν από την ποδιά των νοημάτων, τις νύχτες που κόντεψα να αγγίξω την ψυχή τους. Σε πληγώνει η άμορφη αμφιβολία που μαστίζει το πρόσωπο του πανέμορφου Έλληνα.Δεν ανήκω πουθενά, παρά μόνο στην εξοντωτική μοναξιά της λογοτεχνίας. Διαμορφώνει τη ζωή μου μέσα... douridasliterature.com/logostexni.html

  180. To ποίημα της ημέρας: ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΣΙΑ.. Ασπα Παπακωνσταντίνου Θέλω να χτίσω την έμπνευση σε ένα σπιτάκι στη σιωπή, να ζωγραφίσω πινελιές και ένα φεγγάρι στη σκεπή. Όταν την πόρτα της ανοίγω να είναι πάντα φωτεινή, σα θα βγαίνει ο ήλιος να λάμπει κι' η αυγή. Δενδράκια με κήπους σε μονοπάτια μαγικά, νεράιδες οπου διαβαίνουν και άλλα εξωτικά. Θέλω να την χτίσω σε ένα απόμακρο βουνό, κρινόσπαρτη η γή του να είναι αυτή μόνο κι εγώ. Θέλω να είμαστε οι δυό μακριά απ' του κόσμου τη βοή, εγώ να σκέφτομαι εδώ και αυτή να μένει στη σιωπή. Θέλω να έχει φαντασία κορνίζες από ζωγραφιές, στους πίνακες να βάλω πρόσωπα με τις ιδανικές μορφές. douridasliterature.com/aspa2.html

  181. To ποίημα της ημέρας: ΄Ετσι θάθελα τη ζωή.. Θεοδώρας Κουφοπούλου ... Σαν...τότε.. που μύριζε γαζία, αγιόκλημα και γιασεμί. Καθάρια ,ηλιόλουστη που ήταν η πλάση. Δεν ήσαν κλουβιά τα σπίτια. Μοσχοβολούσε ασβεστωμένη αυλή, χαμομήλι και ματζουράνα σγουρός,πλατύφυλλος βασιλικός . Σαν...τότε.. που υπήρχε γειτονιά, κι΄ανέμελα σφύριζαν τα παιδιά. Μοίραζαν το ψωμί, και τις έγνοιες τους οι άνθρωποι. Είχαν ήθη και έθιμα,στόχους και ιδανικά. Περίσεβε το γέλιο, η χαρά, η ομορφιά η απλότητα και αγνότητα. Δεν ξεχνούσαν να λένε καλημέρα, μήτε ξεχνούσαν το ευχαριστώ , και το συγγνώμη. ΄Ετσι θάθελα να είναι η ζωή. Σαν...τότε.. που άνθιζεν η αγάπη, που νανούριζεν η προσευχή, που το ναι, ήταν ναι, το όχι, όχι, δυνατή η μνήμη, λεύτερη η φαντασία. Σαν...τότε.. που δεν σφραγίζαμε την πόρτα του σπιτιού και της ψυχής μας. Φίλοι,αδελφοί,και συνάδελφοι ήσαν οι άνθρωποι. Κι΄ο κάματος της μέρας, μετουσιωνόταν σε τραγούδι και χορό. Αναζητώντας... douridasliterature.com/koufopoulou2.html

  182. To ποίημα της ημέρας: η αγάπη.. Γιώργος Δουατζής Α, η Αγάπη... που γεμίζει άγια έξαρση τα σωθικά, πλημμυρίζει την ψυχή, μπουκώνει το στήθος, πολύ σε υψώνει και πας... Α, η Αγάπη, Αγία Αγαπημένη κι όταν λείπεις, είσαι πάντα εδώ, όμορφη, σκούρα, εύθραυστη δύναμη, παντοδύναμη ευαισθησία με αγγίζεις με τα ακροδάχτυλα κι ο κόσμος γίνεται πιο όμορφος γεμίζει ζωή κι ευτυχία της στιγμής Α, η Αγάπη... Πως με στέλνει πως σε κείνες τις μοναδικές γεύσεις ύψιστης χαράς και τρίσβαθου πένθους σ αυτό το πηγαινέλα - ύμνο της ζωής πώς με στέλνει πώς στα άκρα νόησης κι αίσθησης, του πόνου και της ηδονής της ανασφάλειας και της σιγουριάς του φόβου και της τόλμης Α, η Αγάπη... Πώς με στέλνει πώς Σε ύψη γνώριμα κι άγνωστα Πολύτιμη υψώνομαι Σου βαστώ το χέρι πάμε σε ύψη θεόρατα και το αδηφάγο βλέμμα σου ρουφάει τις ομορφιές του κόσμου και ξεδιψάει η ματιά σου, η ψυχή σου ξεδιψάει Αγία Αγαπημένη Και το υπέροχο μυστικό μας Αυτό που και να θέλουν δε μπορούν να μοιραστούν είναι απλά Αυτό και τίποτα άλλο Πολύτιμη κοίταξα βαθιά στα μάτια σου ήπια την ανάσα σου γεύτηκα την αφή σου ... douridasliterature.com/giorgosDouatzis.html

  183. To ποίημα της ημέρας: 'Aνοιξη.. Δημήτρης Ζαχαρόπουλος Μια δροσοσταλίδα γυάλισε στον πρωινό ανοιξιάτικο ήλιο. Τα λουλούδια άνθισαν, και τα πουλάκια τιτιβίζουν. Τα χελιδόνια φτάσανε, στα σύρματα απλωθήκαν' Φτιάχνουν φωλιές, κάτω απ' τα μπαλκόνια μας... Μια συντροφιά, μια ανάσα μας, της φύσης ένα στολίδι. Ο κάμπος ανθοβόλησε, παράδεισος ο κήπος! Η πασχαλιά, το γιασεμί, η αμυγδαλιά, η γαρδένια, τ' αγιόκλημα, η λεμονιά, το χαμομήλι ακόμα! Δίνουν το καλωσόρισμα, μοσχοβολάει ο αγέρας! Μοσχοβολάει η ξενιτιά, που σας έχει αγκαλιά της! douridasliterature.com/anoixi.html

  184. To ποίημα της ημέρας: Τι φταις αλήθεια.. της Αλκυόνη Παπαδάκη Τι φταις αλήθεια. Κανείς δε σου μαθε το δρόμο για το "εμείς". Και το χειρότερο, κανένας δε σε εκπαίδευσε να επενδύεις στο "εγώ". Σαν επαίτης εκλιπαρείς μπροστά στην πόρτά του "εσείς". Έσπασες αμέτρητες φορές τα μούτρα σου, προσπαθώντας ανάμεσα σε σκοτάδια ν' ανακαλύψεις το "εσύ". Σ' έπιανε πάντα πανικός στη θέα και στη σκέψη του "αυτοί". Και στην απελπισία, στο χαμό σου, φώναξες "Αυτός! Αυτός!" Κι έπιασες ένα πιστόλι, να πολεμάς. Τι φταις! Αν κάποτε καθίσεις λίγο να ξαποστάσεις από τη μάχη σου, θυμήσου μια λεξούλα που σου ξέφυγε. Θα θελα να στην κρύψω ανάμεσα στις χούφτες σου (θυμάσαι το "δαχτυλιδάκι" που παίζαμε παιδιά; ) "Μαζί". "Μαζί". Τη λένε τη λεξούλα μου τη μαγική. Και μη βιαστείς να την πετάξεις. Μπορεί μια μέρα να σου χρειαστεί. Αλκυόνη Παπαδάκη douridasliterature.com/alkioni.html

  185. the LAND of GODS: Hellenic Literature, Poetry & More.. by Kostas ... Γι' αυτό λοιπόν, πάρε φωνή! και βγες μπροστά, και δώσε το δικό σου παρών! Δώσε την γνώμη σου! Χαιρέτα και αγκάλιασε τον διπλανό σου επειδή και μόνο είναι 'Ελληνας της παροικίας σου καθώς και ΕΣΥ! Μην διστάζεις... Μα πάνω απ' όλα χαιρέτα και αγκάλιασε ΟΛΟΥΣ αυτούς! που έχουν συνδέσει τη ζωή τους με εκείνη του παιδιού η του φίλου σου και οι οποίοι ΔΕΝ είναι 'Ελληνες στην καταγωγή... Πάρε την ευθύνη και ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΕ σαν να είσαι ΕΣΥ και μόνον! ο οικοδεσπότης της Κοινότητας, σε όλους εκείνους που γνωρίζεις ή δεν γνωρίζεις, αλλά έχουν πάρει μέρος στην κοινοτική εκδήλωση. Μην Λησμονείς: H Κοινότητα ξεκίνησε με εσένα! Στηρίζεται σε εσένα! και το γνωρίζεις, θα επιτύχει ή θα αποτύχει με ΕΣΕΝΑ και ΕΜΕΝΑ αδελφέ μου. Νάσαι καλά!.. Κώστας Δουρίδας douridasliterature.com/tefxos19.html

  186. LAND of GODS: Prof. Minas Savvas : THE VANISHING OF CONSCIOUS ... I was recently invited as a participant in a panel discussion entitled "The Future of Hellenism in America." The other panelists were a professor of philosophy and a professor of ancient history. The professor of philosophy spoke about the modern borrowings and inspirations that sprang from the glorious achievements of the ancient Greeks. He enumerated some of the plays, operas, musical compositions and artistic works in subsequent centuries that would not have been possible without the legacy of Hellenism. douridasliterature.com/Minassavvas.html

  187. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Λεωφορείον: Ο Λόγος.. Λεωφορείον: Ο Λόγος "Κι οι λέξεις φλέβες είναι μέσα τους αίμα τρέχει όταν σμίγουν οι λέξεις το δέρμα του χαρτιού ανάβει κόκκινο όπως την ώρα του έρωτα το δέρμα του άντρα και της γυναίκας." (Γ.Ρίτσος) Οι λέξεις φταίνε... Αυτές ενθάρρυναν τα πράγματα ν΄ αρχίσουν να συμβαίνουν (Κ.Δημουλά) Σαν π ρ ό κ ε ς πρέπει να καρφώνονται οι λέξεις. Nα μην τις παίρνει ο άνεμος.(Μ.Αναγνωστάκης) Κάτω απ΄όλες τις λέξεις δύο σώματα ενώνονται και χωρίζουν... Η γλώσσα εγγίζει βαθύτερα απ' τα δάχτυλα.Ενώνεται.(Γ.Ρίτσος) Να φτιάξουμε έναν ουρανό με λίγες λέξεις(Ν.Βρεττάκος) douridasliterature.com/tadekaxrona29b.html

  188. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Παντελής Ξανθίδης.. Ζουράρις και "λιγούρια"! "ΚΑΡΑΜΕΛΑ" στο στόμα κάθε "μοντέρνου" έχει γίνει η Παγκοσμιοποίηση. Και πολύ αμφιβάλω εάν γνωρίζουν οι "trendy"? της κοινωνικοπολιτικής, το τι σημαίνει παγκοσμιοποίηση, ποιους στόχους και σκοπούς έχει αυτό το νέο "φιλοσοφικό" ρεύμα και κατά πόσο έχει σχέση με την πραγματικότητα? ΒΛΕΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ "μαϊντανούς" των καναλιών που μέχρι χθες το έπαιζαν αγωνιστές του μαρξισμού - λενινισμού, να παραμένουν μεν εχθροί του καπιταλισμού, αλλά να δηλώνουν ταυτόχρονα θιασώτες και "πρωταγωνιστές" της ντόπιας "γιαλαντζί" παγκοσμιοποίησης. ΚΑΠΟΥ ΕΧΟΥΝ μπερδέψει την... "βούρτσα" και έχουν την εντύπωση ότι δηλώνοντας οπαδοί της παγκοσμιοποίησης θα γίνουν αισθησιακά "γκλαμουράτοι" και θα συγκινηθούν οι? γκόμενες! ΟΥΤΕ ΦΟΙΤΗΤΡΙΟΥΛΕΣ συγκινούνται, μήτε διαφαίνεται να αποκτάται κάποια θεσούλα, που κάποτε είχαν κάνει το λάθος να τους εμπιστευθούν οι αγωνιστές της πατριωτικής Αριστεράς. Ο καιρός των "φελλών", των οπορτουνιστών και των "λαμόγιων", οδεύει -με μαθηματική ακρίβεια- για να συναντήσει τον καιρό των? πριγκήπων! douridasliterature.com/tadekaxrona38.html

  189. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Γιώργος Παπασιδέρης.. Tο όνομα του Γιώργου Παπασιδέρη, του Aρβανίτη από την Kούλουρη (Σαλαμίνα), είναι μύθος στο λαϊκό τραγούδι. Hχογράφησε 1.850 τραγούδια από το 1928 ώς το 1977, τραγούδησε σε πανηγύρια και κέντρα με τους καλύτερους μουσικούς της περιόδου και σφράγισε με τη βελούδινη φωνή του δεκάδες τραγούδια-σταθμούς, που οι επερχόμενες γενιές των Eλλήνων θα ανακαλύπτουν και θα χαίρονται, έστω κι αν τα MME θα τα μεταδίδουν με το σταγονόμετρο. H περίπτωσή του περιγράφει την πορεία του ελληνικού τραγουδιού, καταρρίπτοντας τα ψεύδη, για πρόσωπα και καταστάσεις, για διαχωρισμούς στη μουσική μας, για την ποιότητα και τη διασκέδαση. Kαι πάνω απ' όλα για την εμπορική συμπεριφορά των εταιρειών δίσκων χθες και σήμερα. Γεννήθηκε «μέσα» στο κέντρο «Πιπεριές» που διατηρούσε ο πατέρας του στην Kούλουρη και απ' όπου πέρασαν ο Mήτσος Aραπάκης, ο Δημήτρης Aτραΐδης, ο Pούκουνας. Hταν η τέλεια μαγιά για το πλάσιμο του συνθέτη-τραγουδιστή Γιώργου Παπασιδέρη (Παπαϊσιδώρου) γιου του Xρήστου... douridasliterature.com/tadekaxrona24b.html

  190. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Γιάννης Σκαρίμπας.. ΧΑΛΚΙΔΑ (από τη συλλογή ΟΥΛΑΛΟΥΜ) Νάν' σπασμένοι οι δρόμοι, νά φυσάει ο νότος κι εγώ καταμονάχος καί νά λέω: τί πόλη! νά μήν ξέρω άν είμαι -μέσα στήν ασβόλη- ένας λυπημένος πιερότος! Φύσαε -είπα- ο νότος κι έλεγα: Η Χαλκίδα, ώ Χαλκίδα -πόλη (έλεγα) καί φέτος ήμουν -στ' όνειρό μου είδα- Περικλέτος, πάλι Περικλέτος ήμουν -είδα... Έτσι έλεγα! Ήσαν μάταιοι μου οι κόποι πάν' σέ ξύλο κούφιο, πρόστυχο, ανάρια, Ως θερία, ως δέντρα -αναγλυμένοι- ως ψάρια τά όνειρά μου (μούμιες) κι οι ανθρώποι. Τώρα; Πόλη, τρέμω τά γητέματά σου κι είμαι ακόμα ωραίος σάν τό Μάη μήνα, κρίμα, λέω, θλιμμένη νάσαι κολομπίνα καί νά κλαίω εγώ στά γόνατά σου. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Έτσι νάν' σπασμένοι, νά φυσά απ' τό νότο καί μέ πίλο κλόουν νά γελάς, Χαλκίδα: Άχ, νεκρόν στό χώμα -νά φωνάζεις- είδα έναν μου ακόμη πιερότο! . . . douridasliterature.com/tadekaxrona16b.html

  191. the LAND of GODS: Κριτικές Αναλύσεις πάνω στο Καπνόν Αποθρώσκοντα ... η Κριτική της λογοτέχνιδας κ. Ελευθερίας Μπέλμπα: "Ο Πρόλογος": στο κείμενο αποσαφηνίζονται ακόμα και οι στόχοι της συλλογής κειμένων του Κ. Δουρίδα με τίτλο "". Ως μετανάστης, βιώνοντας πολλά χρόνια στο εξωτερικό, πράγματι φαίνεται ότι έχει τη δυνατότητα να διαβλέπει την πολιτιστική συγκεχυμένη ταυτότητα του νεοέλληνα σήμερα, εξαιτίας των πολλαπλών επιρροών ξενόφερτων ως επί το πλείστον, που αλλοιώνουν και τοις προϋπάρχουσες εθνικές ιδέες, τον κληροδοτημένο τρόπο συλλογιστικής και την ίδια την ταυτότητά του. ****** Παρατηρείται γενικά στα ποιήματα του Κ. Δουρίδα η χρήση ομοιοκαταληξίας σε πολλά, αλλά όχι με την αυστηρά παραδοσιακή μορφή, ωστόσο διάχυτη να δίνει ρυθμικότητα στο λόγο. Συχνά και τα σχήματα λόγου κατατίθενται, όπως οι μεταφορές, παρομοιώσεις, η αλληγορία- ωστόσο μόνο στο πλαίσιο προώθησης των ιδεών, όχι καλολογικά απλώς να διανθίζουν το λόγο. Οι ξένες λέξεις αρμονικά συνδεδεμένες με το νοηματικό πλαίσιο, περισσότερο εστιάζουν στην προβολή της παγκοσμιοποίησης των κοινωνιών, όπως άμεσα συνειδητοποιεί πρώτος ο έλληνας μετανάστης. Επιπλέον σημειώνεται η σχηματοποίηση των ποιημάτων του Κ.Δουρίδα, κάτι που δείχνει ότι πρόκειται για νεοτερικά κείμενα στα οποία όμως διαβλέπει κανείς και την έννοια της παράδοσης κυρίαρχης όχι μόνο θεματολογικά, αλλά και μορφολογικά. Η χρήση των ρητορικών ερωτήσεων προτιμάται στα πλαίσια της έκφρασης της ποιητικής ειρωνείας, ενώ οι επικλήσεις προς το θεό αναδεικνύουν στοιχεία θρησκευτικότητας, παράλληλα με την παρουσία κειμένων ως προσευχών. Η ποίηση επιχειρεί την κατάθεση πολιτικών-κοινωνικών προβληματισμών, αντιστρατεύεται το δόγμα "η τέχνη για την τέχνη". Γενικά και σε άλλα επιτυγχάνεται αναφορά σε συνθήκες ζωής σύγχρονες, κυρίως τη διείσδυση του κλίματος της προοδευμένης Ευρώπης στην ελληνική κουλτούρα. Η γλώσσα... douridasliterature.com/kritikesAnal.html

  192. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Χόρχε Λούις Μπόρχες.. Μπόρχες σημαίνει, για τα εκατομμύρια των φανατικών του αναγνωστών σε όλο τον κόσμο, ένα σύμπαν δημιουργημένο από την αρχή με τα υλικά που πλάθονται τα όνειρα. Ένα σύμπαν που συγκροτείται από επάλληλους Λαβυρίνθους (που διαφέρουν στις διακλαδώσεις καίτοι ομόκεντροι), ένα σύμπαν Βιβλιοθήκη όπου οι πάντες χάνονται αναζητώντας το Νόημα. Σ' αυτό το δαιδαλώδες τοπίο των συναρπαστικών του γραπτών -και ιδίως των πεζών κειμένων που συγκεντρώνονται όλα για πρώτη φορά σε ενιαίο τόμο-, η πραγματικότητα είναι μια απάτη, ο ορθός λόγος συνιστά αυθαιρεσία και ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς, είτε έχει ήδη συμβεί είτε επίκειται να συμβεί· στο παιγνιώδες σύπαν του Μπόρχες, ο ένας είναι γέννημα της φαντασίας κάποιου άλλου και σε μια θεία χρονική στιγμή, σε μια ανύποπτη Επιφάνεια μια ολόκληρη ζωή μπορεί να δικαιωθεί... Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου "'Aπαντα τα Πεζά" του Χόρχε Λουίς Μπόρχες douridasliterature.com/tadekaxrona20b.html

  193. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Θεόδωρος Τρουπής: τα πρόβατα.. landscapes ... Τα πρόβατα : Πήγαινα να πάρω τα ρούχα μου και να ξενοικιάσω το δωμάτιο που έμενα μαθητής τότε στο γυμνάσιο της Δημητσάνας. Την παραμονή πήγα να πάρω άδεια από τους αντάρτες που είχαν την έδρα τους στου Κοκκορά ή στου Λώτη. Πέρασα στου Παλούμπα. Ερημιά. Στα πρώτα σπίτια στου Λώτη στο δρόμο με τις φραγκοσυκιές είδα μια γριά ξεδοντιάρα και μονόματη να σέρνει ξύλα για το φούρνο και σήκωνε πολύ μπουχό. Τη ρώτησα που είναι οι αντάρτες. Ήταν καλά πληροφορημένη η γερόντισσα και ήθελε να μου τα ειπεί όλα για να μου δείξει πως το χωριό τους ήταν τόπος με αρχές και πόστα και πολλούς αγωνιστές. Κράτησα μόνο τη λέξη «σχολείο»... και τη διεύθυνση του δάχτυλου της γριάς και προχώρησα. Έφτασα στο σχολείο. Ιούλιος μήνας. Σε τούτον τον τόπο το καλοκαίρι είναι πολύ ζεστό, αποπνιχτικό. Τα δημητριακά θερίζονται στις αρχές του θεριστή και προφταίνουν και τους ντόπιους και τους βουνίσιους της περιοχής, που τα σπαρτά τους αργούν να γίνουν για θερισμό κι αλώνισμα. Στην αυλή του σχολείου πολλές προβατοκοπριές... douridasliterature.com/tadekaxrona50.html

  194. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Γκαίτε.. Ότι είναι ο νους και η καρδία για τον άνθρωπο, είναι η Ελλάς δια την ανθρωπότητα ". ΓΚΑΙΤΕ / Γκαίτε, Ιοχάν Βόλφγκανγκ (1749 - 1832) Ο Γκαίτε είναι ένα από τα οικουμενικά πνεύματα του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Ούτε οι ανατιμήσεις που έφεραν οι νέοι αιώνες, ούτε τα νέα κύματα της μόδας, ούτε τα νέα επιτεύγματα μπορούν ν' αγγίξουν τέτοιους γίγαντες, δημιουργούς και εκφραστές της εποχής τους όπως ο Γκαίτε. Απέκτησε την παγκόσμια φήμη σε ηλικία εικοσιπέντε ετών ύστερα από τη δημοσίευση του μυθιστορήματος "Τα πάθη του νεαρού Βέρθερ". Σαν μεγαλοφυΐα της εποχής του ο Γκαίτε διακρίθηκε ως ποιητής, συγγραφέας θεατρικών έργων, φιλόσοφος, ζωγράφος, επιστήμονας και πολιτικός. Το βασικό του επίτευγμα είναι το "Φάουστ", έργο πάνω στο οποίο δούλεψε περίπου εξήντα χρόνια. Το αθάνατο φιλοσοφικό του έργο άνοιξε νέους δρόμους για την κατανόηση της ανθρώπινης ύπαρξης. * * * / Εάν δέχεστε τους ανθρώπους έτσι όπως είναι, με όλα τα ελαττώματά τους, τότε ποτέ δε θα καταφέρνετε να τους βελτιώνετε. Εάν όμως θα συμπεριφερθείτε μαζί τους σαν με τους ιδανικούς ανθρώπους, τότε θα τους υψώνετε και θα τους ανεβάζετε στο επίπεδο που επιθυμείτε. / Εκείνος που έφτασε τα ύψη της μόρφωσης πρέπει εκ τον προτέρον να γνωρίζει ότι η πλειοψηφία θα είναι ενάντιά του. / Οι προλήψεις είναι η ποίηση της ζωής. / Αν συμπεριφέρεστε στους διπλανούς σας έτσι όπως τους αξίζει, θα τους κάνετε χειρότερους. Αν όμως συμπεριφέρεστε σαν να είναι καλύτεροι απ' ό,τι είναι στην πραγματικότητα, τότε τους κάνετε καλύτερους. / Ενθάρρυνση μετά από την επίκριση, είναι σαν τον ήλιο μετά από τη βροχή. / Να επαινείς κάποιον, αυτό είναι σαν να δηλώνεις τον εαυτό σου ισάξιο μ' εκείνον. / Ποια κυβέρνηση είναι η καλύτερη; Αυτή που μας διδάσκει να κυβερνούμε τους εαυτούς μας. / Δεν είμαι για αυτόν τον κόσμο όπου βγαίνοντας από το σπίτι πέφτεις μέσα στο βόθρο της λεγόμενης "κοινωνίας". douridasliterature.com/tadekaxrona56.html

  195. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Ο ποιητής Θωμάς Γκόρπας.. Θωμάς Γκόρπας, Ανάμνηση Στην πατρίδα εσύ ξεκίναγες τη μέρα, εσύ ξεκίναγες τη νύχτα, εσύ ξεκίναγες τ' όνειρο σε ταξίδι χωρίς επιστροφή. Τώρα χαθήκαμε μες στη μεγάλη πολιτεία που πίνει το αίμα μου γιατί είναι μόνο κόκκαλα και θέλει να περπατήσει. Τώρα χαθήκαμε μες στη μεγάλη πολιτεία που μου σπάει τα βήματα για να με δοκιμάσει. Πολύ απλό που χάθηκες, αγάπη μου, όπως χάθηκαν τόσα καλοκαίρια με τους καημούς και με τα σχέδια πεθαμένα στα δύο μου χέρια. Ήσουν το χέρι που άγγιζε την καρδιά μου δημιουργώντας φως, πίκρα και μένα, χαμηλή μουσική. Ήσουν γιασεμί μεθυσμένο μες στο φεγγάρι, ήσουν το φεγγάρι ξαπλωμένο σε σκοτεινό σοκάκι, ήσουν σκοτεινό σοκάκι, σφαγμένο μες στην καρδιά μου. Κι εγώ πουλί να κελαηδεί καθισμένο στο αριστερό σου στήθος. Μα τώρα χαθήκαμε ο ένας για τον άλλο, αγάπη μου, σάμπως ο ένας απ? τους δυο μας νάναι πεθαμένος. douridasliterature.com/tadekaxrona18b.html

  196. the LAND of GODS: Ο Νίκος Δημόπουλος.. Ο Νίκος Δημόπουλος είναι κι' αυτός απ' την γενιά του μετανάστη, εξαιρετικά ταλαντούχος, μερακλής και πολυμήχανος Οδυσσέας.. Πρώην εστιάτορας κι' εγκατεστημένος στο γειτονικό Μοντρεάλ για παραπάνω από πενήντα χρόνια που αφού εδώ και πολύ καιρό συνταξιοδότησε τον εαυτόν του για να περνάει πιο ευχάριστα τις ώρες της ξεκούρασης έχει μπει στο διαδίκτυο και με υπομονή μαζί και μεράκι άρχισε σιγά σιγά να κτίζει με πρώτα υλικά την γεύση και την πικάντικη ομορφιά, πιάτο το πιάτο ολάκερη την ελληνική κουζίνα! Είναι ο δικός του τρόπος για να μας κρατάει ανοιχτή την πρόσβαση με την αθάνατη κληρονομιά και την κουλτούρα των άγιων μας προγόνων.. Και το καταφέρνει με τόση άνεση κι' απλοχωριά ο φίλος μας ο Νίκος που εμείς εδώ άλλο δεν έχουμε παρά να του ευχηθούμε να είναι καλά για να μπορεί πάντα! να μας δροσίζει έστω και νοερά "την διψασμένη μας ψυχή" για λίγο Ελλαδάρα και βουνό καθώς λεει και ο συμπατριώτης του ποιητής Γιώργος Αθάνας στο βιβλίο του "Τραγούδια των Βουνών" Θα βάλω εδώ ένα κομμάτι που το θυμάμαι από μνήμης με τίτλο "Βουνά τα κατατόπια μου" και το αφιερώνω στον καλό φίλο τον Νίκο Δημόπουλο. Δυστυχώς δεν έχω το βιβλίο και ούτε μπορώ να βρω πουθενά το ποίημα... Το λοιπόν αν και κανά μικρό λαθάκι της μνήμης μου ας μου συγχωρεθεί. Και τώρα το ποίημα: douridasliterature.com/dimopoulos.html

  197. the LAND of GODS: Stathis Grivas * Στάθης Γρίβας / Σύγχρονη ... Ο ΣΤΑΘΗΣ ΓΡΙΒΑΣ γεννήθηκε στην Κάτω Τιθορέα Λοκρίδας στις 7 Μαρτίου 1926. Σπούδασε οικονομικά και ανάλυση - προγραμματισμό των Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και εργάστηκε ως αναλυτής - προγραμματιστής στη Μηχανογράφηση της Εταιρείας Λιπασμάτων. Σήμερα είναι συνταξιούχος και ζει στη γενέτειρά του. Με την ποίηση ασχολήθηκε από την εφηβική του ηλικία, αλλά τύπωσε το πρώτο του βιβλίο μετά τη συνταξιοδότησή του το 1987. ποιήματά του και κριτικές για το έργο του έχουν δημοσιευτεί σε διάφορα περιοδικά και εφημερίδες και μερικά έχουν βραβευτεί. Έχει εκδώσει 12 ποιητικές συλλογές και έχει ανθολογηθεί σε 6 ανθολογίες, μία στ' Αγγλικά. Έχει βιογραφηθεί στο επίτομο Βιογραφικό Λεξικό "Who's who" της "Metron" καθώς και στο Dictionary of International Biography του International Biographical Center του Cambridge. Είναι τακτικό μέλος της "Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών", μέλος του "Ομίλου Φθιωτών Λογοτεχνών και Συγγραφέων", μέλος της "Διεθνούς Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών" και επίτιμο μέλος της Ιταλικής Ακαδημίας El Fiorino της Φλωρεντίας. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στ' αγγλικά από την Ζαχαρούλα Γαϊτανάκη και στα Κινέζικα... douridasliterature.com/grivas.html

  198. The LAND of GODS: Ευαγγελία - Αγγελική Πεχλιβανίδου Ξενιτειά μου φιλήδονη Ξενιτειά μου , εσύ, άπιστη ερωμένη που άπλωσες τα χέρια σου τα έμπειρα κάτω από τα παγωμένα και ακίνητα νερά της ζωής μου και εγκλώβισες την ηρεμία μου. Μίσεψα πετώντας σαν τον Ίκαρο προς το φεγγάρι το υποσχετικό , το φιλήδονο, το ελπιδικά φωτοφόρο, ψάχνοντας για το αβέβαιο μέλλον. Ξενιτειά μου! Αχ! 'Aτακτο πουλί που φυλάκισες την απόδρασή μου για το παρελθόν. Στέκομαι χωρίς πόδια κατάντικρυ στο φως κι εκλιπαρώ καρφωμένος στις μέρες τις πλάνες ομορφιές σου. Τα πρώτα μου φτερά λιώσαν σαν το κερί κάτω απ' τον ήλιο τον καυτό των αναμνήσεων. Και συ προσεκτικά και ηδονικά μου πρόσθετες καινούργια. Γλυκόπικρο το καταφύγιο μέσα στων αναμνήσεων την κραιπάλη. Περνούν τα ημερονύχτια σαν καβαλάρηδες ηγετικοί του μέλλοντος κι αποστερεύουν τις απλές πηγές της παιδικής μου νιότης. Κι όλο και ξεδιπλώνεις σε νανούρισμα τις υποσχέσεις σου τις άκαρδες κι ελκυστικές κοιμίζοντας τη νοσταλγία του αποχωρισμού. Φιλήδονη , πλανεύτρα ξενιτειά που ξέχασες στην τόση σου λατρεία να απαγάγεις την καρδιά μου. Κι έμεινε πίσω εκεί για να διαβαίνει ολημερίς τα μονοπάτια τα φτωχά, τις λεωφόρους των στιγμών τα χόρτα και τα έλατα, τις μυρωδιές και τις ανάσες στα κατώφλια των σπιτιών... douridasliterature.com/pexlivanidi.html

  199. the LAND of GODS: ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΔΡΕΟΠΟΥΛΟΣ : Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ ... ΠΟΣΟ ΜΟΝΟΣ ΕΙΜΑΙ! * * * Πόσο μόνος είμαι! Κανείς δεν ακούει την κραυγή μου, την καρδιά μου που τρέχει σαν τραίνο. Πόσο μόνος είμαι! Εγώ που μοίρασα τη αγάπη μου δίκαια, που έγραψα για όλους ένα καλό λόγο, που ανίχνευσα την άνοιξη στις καρδιές τους. Σκληροί, ανελέητοι, αδιάφοροι, μου καρφώνουν όλοι τους ανεξαίρετα, τους ήλους, στα ρημαγμένα χέρια μου... / ΓΑΛΑΖΙΑ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ * * * Γαλάζια αισιοδοξία. Ο ουρανός καθρεπτίζεται στην ατέλειωτη έλλειψη των ματιών σου. Χάνονται μέσα τους τα σημεία των καιρών, σαν πιθανή απόδοση των κόπων σου. Περιμετρική, αδιόρατη ζωγραφιά, σπαθίζει περιστασιακά στις ανταύγειες των ακαθόριστων χρωμάτων. Ένας ολόκληρος κόσμος λυγίζει στο βάρος των ολόλευκων πύργων. douridasliterature.com/andreopoulos.html

  200. ο Θεώδορος Κολοκοτρώνης: τα Ιστορικά ανέκδοτα : Ο θρυλικός «Γέρος του Μωριά» γεννήθηκε στην Παλαιά Μεσσηνία. Να πως τον περιγράφει ο Βλαχογιάννης: 'Οψη «αδύνατη και μαυρειδερή' μάτια βαθουλά, ματιά σκληρή και δυνατή' μεγάλο μουστάκι μαύρο, γερακωτή μεγάλη μύτη' μαλλιά μακρυά κυματιστά. / Μικρό κόκινο φέσι στραβοφορεμένο. Τέλος, πρόσωπο που χτυπάει και ξαφνίζει, και που του κάκου θα γύρευε κανείς να βρη σ' έναν Ευρωπαίο το ταίρι του». / Οι Αρβανίτες έτρεμαν κυριολεκτικά το Κολοκοτρωναίκο σπαθί. Γι' αυτό κι' ο φοβερώτερος όρκος τους ήταν: -Να μη γλυτώσω απ' το σπαθί του Κολοκοτρώνη!. / -Πόσο μεγάλη είναι η χώρα που γεννήθηκες; τον ρώτησε κάποιος 'Αγγλος περιηγητής. / -'Εχει διακόσιους φούρνους! είπε γελώντας ο Κολοκοτρώνης. (Κάθε σπίτι στα χωριά έχει και δικό του φούρνο). / -Μια γυναίκα του ζήτησε κάποια χάρη: -Αφέντη μου, τού'λεγε, κάνε μου αυτό το καλό, και σκλάβα σου να γένω! -Τί λες, μωρή ζουρλή; Εμείς για τη λευτεριά πολεμούμε κι' εσύ θέλεις να γίνης σκλάβα μου; / douridasliterature.com/tadekaxrona10.html

  201. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Κ. Καριωτάκης: Θάνατος είναι οι κάργες ... Θάνατος είναι οι κάργες που χτυπιούνται στους μαύρους τοίχους και στα κεραμίδια, θάνατος οι γυναίκες, που αγαπιούνται καθώς να καθαρίζανε κρεμμύδια. Θάνατος οι λεροί, ασήμαντοι δρόμοι με τα λαμπρά, μεγάλα ονοματά τους, ο ελαιώνας, γύρω η θάλασσα, κι ακόμη ο ήλιος, θάνατος μέσα στονυς θανάτους. Θάνατος ο αστυνόμος που διπλώνει για να ζυγίση μια "ελλιπή" μερίδα, θάνατος τα ζουμπούλια στον μπαλκόνι κι ο δάσκαλος με την εφημερίδα. Βάσις, Φρουρά, Εξηκονταρχία Πρεβέζης. Την Κυριακή θ' ακούσουμε τη μπάντα. Επήρα ένα βιβλιάριο Τραπέζης, πρώτη κατάθεσις δραχμαί τριάντα. Περπατώντας αργά στην προκυμαία. "υπάρχω;" λες, κι ύστερα "δεν υπάρχεις!" Φτάνει το πλοίο. Υψωμένη σημαία. Ίσως έρχεται ο κύριος Νομάρχης. Αν τουλάχιστον, μέσα στονυς ανθρώπους αυτούς, ένας επέθαινε από αηδία... Σιωπηλοί, θλιμένοι, με σεμνούς τρόπους, θα διασκεδάζαμε όλοι στην κηδεία. douridasliterature.com/tadekaxrona9.html

  202. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Νίκος Κότσικας.. Νίκος Κότσικας της Ζαχαρούλας Γαϊτανάκη Ο ΝΙΚΟΣ ΚΟΤΣΙΚΑΣ γεννήθηκε στην Αθήνα όπου και μεγάλωσε. Ζει στο Ίλιον και από μικρός έγραφε ποιήματα και ζωγράφιζε. Σπούδασε σχέδιο και χρώμα στους Πάνο Σαραφιανό - Βρασίδα Βλαχόπουλο, στη Σχολή ΒΑΚΑΛΟ και είναι απόφοιτος της Σχολής Α. Β. C. Ακόμη μαθήτευσε κοντά στον ζωγράφο Διονύση Καρούσο, αναγεννησιακή τέχνη. Από το 1973 ασχολείται με την Βυζαντινή Αγιογραφία και παράλληλα γράφει και δημοσιεύει ποιήματα σε διάφορα περιοδικά και εφημερίδες. Είναι μέλος του Δ. Σ. του Λογοτεχνικού Ομίλου «ξάστερον». Έχει τιμηθεί με διάφορα βραβεία για το έργο του. Η ποίησή του στρέφεται γύρω από τον Θεό και τον άνθρωπο. Έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές: το 1994 το «Τέσσεροι τοίχοι μια σιωπή» και το 2006 τα «Φιλέματα σ' αρχαγγέλους», εκδόσεις «ξάστερον», ISBN: 960-88713-3-6. douridasliterature.com/tadekaxrona33b.html

  203. Κώστας Δουρίδας: O έφεδρος λοχίας Παπαχρήστου (Γράμμα στον 'Ελληνα ... 'Όταν ήμουν στρατιώτης στο Χαϊδάρι ο έφεδρος λοχίας Παπαχρήστου μου έλεγε χαριτολογώντας πως, για... τιμωρία μου θα με έκανε να βλέπω την Αθήνα μονάχα από μακριά και με το κιάλι "με το καλαμάκι" όπως έλεγε για την ακρίβεια. ή για την αλήθεια όπως θα έλεγα εγώ εσήμερα, την Ελλάδα την βλέπω μονάχα απ' το γυαλί στα.. Satellites.. Κώστας Δουρίδας douridasliterature.com/diaspora/page51.html

  204. Κώστας Δουρίδας: Τα παιδιά του μετανάστη (Γράμμα στον 'Ελληνα της ... Λένε πως τα παιδιά του μετανάστη τα όνειρά τους τα θρέφουν πάνω σε μια γέφυρα για δυο ή και περισσότερες πατρίδες. Γιατί όπως λένε ομοιάζουν πολύ τους αθλητές όπου τρέχουν την Ολυμπιακή Φλόγα στα πέρατα της γης και θεωρούνται και αυτά ως ντόπιοι άνθρωποι της περιοχής όπου καλά γνωρίζουν τα πράγματα.. Και λένε ακόμη ότι τα παιδιά του μετανάστη το πιο πολύ που τα ενδιαφέρει είναι να αποδείξουν ότι η μετανάστευση των γονιών τους δεν ήταν ούτε καν λάθος. Κώστας Δουρίδας douridasliterature.com/diaspora/page54.html

  205. the LAND of GODS: Το περιοδικό "Εποχές" Μάιος 1963 Απρίλιος 1967 Πράγματι, οι "Εποχές", παράλληλα με τους σημαντικότατους Έλληνες συνεργάτες είχαν συνεργασία και με ανάλογα ευρωπαϊκά περιοδικά των χρόνων εκείνων. Τα κείμενα που παρουσιάζονται μεταφρασμένα στις "Εποχές" υπογράφουν οι: Boris Pasternak, Wolfgang Clemen, William James, Rene Etiemble, Jean Roudaut, Nathalie Sarraute, Cottfried Martin, Philip Vellacott, Leo Hamon,, Louis Mercier, Georg Lukacs, Alberto Moravia, Julian Huxley, Ignazio Silone,Georges Devereux, Peter Heyworth, John Bowen, Ian Kott, Thomas Mann, Τ.S. Eliot, Jon Robinson. Benedetto Croce, M.I. Finley, W. Clemen, Raymond Aron, Ernt Bloch, Aldo Vallone, Ludwig Marcuse, Eug. Ionesco, Jean Paul Sartre και άλλοι. Από τους Έλληνες συνεργάτες του περιοδικού, εκτός από τον διευθυντή και τους συμβούλους, οι οποίοι έγραφαν τακτικά, μνημονεύονται εδώ ενδεικτικώς οι: 'Aρης Αλεξάνδρου, Έλλη Αλεξίου, Μανόλης Ανδρόνικος, Θανάσης Βαλτινός, Βασίλης Βασιλικός, Κώστας Γεωργουσόπουλος, Οδυσσέας Ελύτης, Ανδρέας Εμπειρίκος, Παύλος Ζάννας, Ι.Θ. Κακριδής, Ζωή Καρέλλη, Νίκος Κάσδαγλης, Μένης Κουμανταρέας, Αικατερίνη Κουμαριανού, Εμμ. Κριαράς, Ζήσιμος Λορεντζάτος, Δ.Ν. Μαρωνίτης, Παν. Μουλλάς, Τάκης Παπατσώνης, Γιώργης Παυλόπουλος, Δημήτρης Πικιώνης, Λίνος Πολίτης, Παντελής Πρεβελάκης, Γ.Π. Σαββίδης, Αντώνης Σαμαράκης, Κώστας Ταχτσής, Στρατής Τσίρκας, Μανόλης Χατζηδάκης, Μαρίνα Λαμπράκη, Χρήστος Μαλεβίτσης, Αλέξανδρος Κοτζιάς, Γιάννης Μπεράτης, Αδαμάντιος Πεπελάσης, Χ.Κ. Μπουσπμουρέλης, Γ.Α. Μαγκάκης, Δημήτρης Μυταράς, Γεωρ Λυκιαρδόπουλος, Δημήτριος Φατούρος, Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος. douridasliterature.com/epoxes.html

  206. the LAND of GODS: Μηνύματα και επιστολές / Mhnymata kai Epistoles ... Εκείνος αγκυροβολημένος χρόνια, στο μακρινό και κρύο Καναδά κι εγώ, για χρόνια τότε, πιο κάτω, πιο νότια στην εξίσου μακρινή ζεστή Βενεζουέλα. Εκείνος ένας ταξιδευτής-ανιχνευτής στα ατέλειωτα μονοπάτια του διαδικτύου κι εγώ άλλος ένας από τα ίδια. Κάποια στιγμή οι δρόμοι μας κάπου αντάμωσαν. Και να πω την αλήθεια: η φιλία μας ουσιαστικά ξεκίνησε δίχως να το καταλάβουμε. Η άλλη αλήθεια είναι: ότι έχω την αίσθηση πως θα πρέπει να ήμασταν φίλοι πολύ καιρό πριν γνωριστούμε. Όχι επειδή είχαμε (έχουμε) την ίδια ηλικία, παρόμοιες ανησυχίες, βιώματα και... τραύματα, αλλά γιατί όντας ξενιτεμένοι κι οι δυο, ζούσαμε και βιώναμε πολλά κοινά με τον ίδιο τρόπο. Τη νοσταλγία, τη χαρά, τη μοναξιά, τη λύπη, τους καημούς και τόσα άλλα... Αποδεχτήκαμε την τύχη ή την κατάρα -κι ας ακούγεται λίγο βαρύγδουπο- που ζούσαμε μακριά απ' την αγαπημένη μας πατρίδα δίχως, όμως, να έχουμε ποτέ ξεχάσει από πού προερχόμασταν και δίχως να έχουμε ποτέ αρνηθεί ότι πάντα ήμασταν δικά της κομμάτια....
    ο Στρ. Δουκάκης douridasliterature.com/epistoles.html

  207. The LAND of GODS: Χρήστος Νιάρος : Ένας Θεσσαλονικιός ποιητής στην ... Οι νύχτες της Μελβούρνης Έχουμε μπει στην Θητεία του καλοκαιρινού χειμώνα. Οι νύχτες με την όμορφη φεγγαρίσια γλύκα και με τα κύματα της θάλασσας, μας ακολουθούν και μας συντροφεύουν. Από το σπίτι του καθενός, οι ώρες και τα δευτερόλεπτα ζουν μια άλλη αιωνιότητα. Η αδειοσύνη του ουρανού εδώ στις πολιτείες του Νότου, στην βραχνάδα και στον ιδρώτα της ημέρας, επιμένει να λύνει σιωπές και καλύπτει κενά και αποστάσεις. Προσπαθεί δηλαδή, μέσα στο χορό της νύχτας περισσότερο να βρει διέξοδο και χρώμα στην γλυκιά μυρουδιά των λουλουδιών. Έλα όμως που το καθετί έχει το δικό του άρωμα, ειδικά στις νυχτιές που ψάχνει μια άλλη ισορροπία, μεταξύ Ανατολής και Δύσης, μεταξύ των εποχών. . Οι νύχτες της Μελβούρνης, προσπαθούν να αποτελέσουν την ισορροπία της ημέρας, με την ανάμνηση λαϊκού πανηγυριού, έστω και για λίγους. Μπαίνουν βιαστικά στα μπαράκια και ρίχνουν μια ξεχασμένη ματιά στους θαμώνες, καθώς η παγωμένη μπύρα απολαμβάνετε με φωνές και ήχους. Είπαμε στην εποχή της ταχύτητας και του διαδικτύου τα πάντα αποτελούν γλυκιά απόδραση έστω και με συστολή. Οι νύχτες εδώ δεν αντέχουν το ξημέρωμα, στην νυσταγμένη διαδρομή του ήλιου, και αναζητούν άρωμα καφέ. Οι νύχτες της Μελβούρνης έχουν ποικιλία φαγητών..... douridasliterature.com/niaros.html

  208. the LAND of GODS: Τάκης (Παναγιώτης) Ιωαννίδης / Σύγχρονη Αρκαδική ... Ο Τάκης (Παναγιώτης) Ιωαννίδης. Κατάγεται απο το Λευκοχώρι του Δήμου Λαγκαδίων στην Γορτυνία, εκ της μητρός του Μελπομένης Ζαγκλή του Δημητρίου το γένος Μηλιώνη. Γεννήθηκε στην Καλλιθέα Αττικής στις 15 Απριλίου του 1955. Είναι παντρεμένος με την Αγγελική Κοντονή ( η γιαγιά της απο τα Λαγκάδια). Εχει τρία παιδιά, Εργάζεται στην εταιρεία ΙΒΜ Ελλάς αε 31 έτη. Είναι εκπαιδευτής πολεμικών τεχνών (Taekwondo ITF). Πραγματοποιεί διαλέξεις με θέματα απο την Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία και Ιστορία. Είναι μέλος ΔΣ της Ενωσης των απανταχού Λευκοχωριτών ο "Αγιος Δημήτριος" μέλος του Συλλόγου Αρκάδων "Θεόδωρος Κολοκοτρώνης" της Καλλιθέας και μέλος της ΕΣΤΙΑΣ της Νέας Σμύρνης. Ασχολείται με όλα τα είδη της Τέχνης. Την Ζωγραφική ( δύο συμμετοχές σε ομαδικές εκθέσεις στο Hilton hotel 1986 , 1987 ), Κατα καιρούς έχει φιλοτεχνήσει εξώφυλλα περιοδικών, την γλυπτική και την ποίηση. Γράφει ποίηση κατά παραίνεση της φιλολόγου καθηγήτριάς του κ Αγγελικής Διαμαντοπούλου απο την Βυτίνα, απο την ηλικία των 14 ετών. Είναι μέλος της Διεθνούς Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών ΔΕΕΛ, μέλος του Νέου Πνυεματικού Κύκλου "Χατζίνιο" Καλλιθέας. Επί μία δεκαετία είχε καθημερινή παρουσία/ συμμετοχή σε εκπομπές στούς σταθμούς ΕΡΑ2, FLASH, NET. Τα ποιητικά του πονήματα έχουν παρουσιαστεί κατ' επανάληψη στους τηλεοπτικούς σταθμούς ΤΗΛΕΦΩΣ BlueSky και ραδιοφωνικούς ΡαδιοΦιλία κ.λ.π. Συνεντεύξεις του εχουν ανακοινωθεί απο πολλούς ραδιοφωνικούς σταθμούς στην Ελλάδα και την Κύπρο. Αρθρογραφεί στις εφημερίδες "ΛΕΥΚΟΧΩΡΙ" και τα "ΕΠΙΚΑΙΡΑ" της Νέας Σμύρνης. Το έτος 2004 εξεδόθη το πρώτο του βιβλίο με τίτλο "Πνοή και Αύρα" απο τίς εκδόσεις Γεωργιάδη. Το βιβλίο τιμήθηκε με το Α' Βραβείο λογοτεχνίας 2004 απο την Διεθνή Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών. Το έτος 2005 τα ποιήματά μου "Το κλειδί της νύχτας" έλαβε το Α' Βραβείο στον διαγωνισμό για την ημέρα του ποιητή,απο την ΔΕΕΛ, douridasliterature.com/ioannidis.html

  209. the LAND of GODS: Σύγχρονη Αρκαδική και Γορτυνιακή Ανθολογία ... Aφιέρωμα στον Θεόδωρο Κ. Τρουπή: "ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΑ" Τόμος με ποιήματα (6 συλλογές) Eκδόσεις "ΜΟΡΙΑΣ", Αθήνα 2003 "Κρέμασε ρόπτρο / η ποίηση / στην Πύλη της καρδιάς μου." Ο Θεόδωρος Κ. Τρουπής γεννήθηκε στο χωριό Σέρβου το 1932. Σπούδασε στην Παιδαγωγική Ακαδημία Τριπόλεως και εργάστηκε ως δάσκαλος. Από το 1986 εκδίδει ένα από τα καλύτερα λογοτεχνικά περιοδικά της χώρας μας, τον "ΜΟΡΙΑ". Πολλά ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε ξένες γλώσσες και έχουν περιληφθεί σε διάφορες Ανθολογίες. Ο Θεοδ. Τρουπής έχει καταπιαστεί με όλα σχεδόν τα είδη του έντεχνου γραπτού λόγου. Εμείς τον θεωρούμε έναν σπουδαίο διηγηματογράφο ενώ αξιοπρόσεχτα είναι τα λαογραφικά του και τα δοκίμιά του. Στα "ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΑ" του έχει συγκεντρώσει 6 ποιητικές συλλογές από τις οποίες ανθολογούμε ένα ποίημα από την καθεμιά, ως δείγμα γραφής του: 1) Από τη συλλογή "ΤΑ ΑΦΕΛΗ", σελ. 80, το ποίημα "ΔΙΔΑΧΗ" στη σελ. 11: "Ξεχέρσωσα. / Ίδρωσα. / Όργωσα. / Έσπειρα. / Βοτάνισα. / Θέρισα. / Δεμάτιασα. / Κουβάλησα. / Αλώνισα. / Λίχνισα. / Τ' άχυρα. / Φύγανε. Μείνανε. / Ελάχιστα / άρρωστα / σταρόσπυρα / αψώμοτα. / Μέρμηγκες / αδιάφοροι / τα ' βλεπαν. / Ένιωσα / μέσα μου / άδικο / θάνατο. / Πεινάσαμε. / Μάθαμε. / Ζήσαμε." douridasliterature.com/troupis.html

  210. the LAND of GODS: Αφιερώματα: την γλώσσα μου έδωσαν ελληνική... "....Ο καθένας χρησιμοποιεί δική του γραμματοπροφορά θαρρείς, και ας μην μιλάμε για ..ορθογραφία που στο μεταξύ γράφοντας και χρησιμοποιώντας αυτόν τον τρόπο γραφής λησμονάς και ότι σωστό τυχών θυμάσαι από την γλώσσα όταν πριν κάποιες δεκαετίες πήγαινες σχολείο σαν και εμένα. και όταν προσπαθείς να διαβάσεις το λατινογράφημένο κείμενο του καθενός είναι σα νάχεις κασμά στο χέρι και σιγά σιγά να βγάζεις πατάτες καθώς που με δυσκολία "ανακαλύπτεις" τις λέξεις μία μία.. στο μεταξύ το νόημα έχει πάει περίπατο". Κώστας Δουρίδας douridasliterature.com/tinglossa.html

  211. LAND of GODS: Ανθολογία: Νεοελληνική Πεζογραφία Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια: Με τον όρο Λογοτεχνία εννοούμε τα γραπτά και προφορικά προϊόντα του έντεχνου λόγου. Η λογοτεχνία είναι έννοια στενότερη από την γραμματεία, που περιλαμβάνει το σύνολο των - γραπτών κατά κανόνα- κειμένων μιας συγκεκριμένης κοινότητας. Αυτό λοιπόν που διαφοροποιεί τα λογοτεχνικά κείμενα από τα μη λογοτεχνικά είναι η «λογοτεχνικότητα». Η έννοια της λογοτεχνικότητας βέβαια δεν μπορεί να οριστεί εύκολα, γι' αυτό και ο χώρος της Λογοτεχνίας δεν μπορεί να καθοριστεί με αυστηρά όρια. Για τον καθορισμό της έννοιας της λογοτεχνικότητας έχουν γίνει πολλές προσπάθειες, οι οποίες μπορούν να διακριθούν σε δύο ομάδες, ανάλογα με τις κατευθύνσεις που ακολουθούν: η μία είναι η οντολογική εξέταση, αυτή δηλαδή που προσπαθεί να ορίσει την Λογοτεχνία «εκ των έσω», με εσωτερικά κριτήρια, με τα οποία προσπαθεί να προσδιορίσει κάποια σταθερά χαρακτηριστικά του λογοτεχνικού λόγου . Κάποιες από τις προσπάθειες οντολογικού ορισμού είναι οι ορισμοί της Λογοτεχνίας ως «μυθοπλαστικής γραφής», ως «αποκλίνουσας χρήσης της γλώσσας» ή ως κειμένου που προσφέρει «αισθητική απόλαυση». Η δεύτερη κατεύθυνση είναι η ιστορικο-εξελικτική εξέταση, που μελετά το «τι θεωρήθηκε κατά καιρούς λογοτεχνία» . Μια τέτοια εξέταση, η οποία βέβαια δεν στοχεύει στην διατύπωση κάποιου ορισμού, μας είναι ιδιαίτερα χρήσιμη γιατί μας επιτρέπει να κατανοήσουμε τις διάφορες μεταβολές της αντιμετώπισης της Λογοτεχνίας και της λογοτεχνικότητας. douridasliterature.com/dihghmata.html

  212. the LAND of GODS: Κώστας Διονυσόπουλος / Σύγχρονη Αρκαδική και ... Ο Κώστας Διονυσόπουλος κατάγεται από τα Όχθια Αρκαδίας. Περάτωσε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, στα Λαγκάδια Γορτυνίας και σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Διετέλεσε επί σειρά ετών, Διευθυντής εκπαίδευσης προσωπικού, του Ταχ/κού Ταμιευτηρίου και εισηγητής σεμιναρίων, σε θέματα marketing και management. Έχει βραβευθεί από το Δ.Σ του ανωτέρω Ιδρύματος, για την υψηλού επιπέδου εργασία του και έχει συνταξιοδοτηθεί, με το βαθμό του Επίτιμου Διευθυντή. Ασχολείται από τα εφηβικά του χρόνια, με την πεζογραφία και τον ποιητικό λόγο. Περισσότερες από εκατό εργασίες του, έχουν δημοσιευθεί, σε εφημερίδες και περιοδικά τοπικού κυρίως ενδιαφέροντος. Χόμπι του, εκτός από την λογοτεχνία, είναι τα ταξίδια, «πάνω από είκοσι στο εξωτερικό» και οι εκδρομές. Το χρόνο του, τον μοιράζεται μεταξύ Αθήνας ?της γενέτειράς του Όχθια και των ταξιδιών. Έχει γράψει τα μυθιστορήματα. «Ασίγαστα πάθη». «Το χαμόγελο της Ελπίδας» και «Το παράπονο του πατέρα». ». Επίσης «Το χωριό μου «ΤΑ ΟΧθΙΑ» «ποιητική συλλογή 100 και πλέον ποιημάτων» και τα «Τα παραμύθια του παππού»» Στο στράτευμα υπηρέτησε ως έφεδρος Ανθ/γός και σήμερα φέρει το βαθμό του έφεδρου Λοχαγού. Διετέλεσε πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 24ου Δημοτικού Σχολείου Περιστερίου και πρόεδρος του Συλλόγου Οχθιτών Αθήνας. Η προσφορά του, τόσον στον πολιτιστικό, όσο και στον κοινωνικό τομέα της ιδιαιτέρας του πατρίδας, είναι σημαντική. Γι? αυτό, έχει βραβευθεί και από τους δύο Συλλόγους του χωριού του, «Όχθια Αρκαδίας». Πιο κάτω παρατίθενται δείγματα από τη λογοτεχνική δραστηριότητά του douridasliterature.com/dionysopoulos.html

  213. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Κ. Καβάφης..«Καβάφης, ο παγκόσμιος συνομιλητής» Περιμένοντας τους Βαρβάρους -Τι περιμένουμε στην αγορά συναθροισμένοι; Είναι οι βάρβαροι να φθάσουν σήμερα. -Γιατί μέσα στην Σύγκλητο μιά τέτοια απραξία; Τι κάθοντ' οι Συγκλητικοί και δεν νομοθετούνε; -Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα. Τι νόμους πια θα κάμουν οι Συγκλητικοί; Οι βάρβαροι σαν έλθουν θα νομοθετήσουν. -Γιατί ο αυτοκράτωρ μας τόσο πρωί σηκώθη, και κάθεται στης πόλεως την πιο μεγάλη πύλη στον θρόνο επάνω, επίσημος, φορώντας την κορώνα; -Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα. Κι ο αυτοκράτωρ περιμένει να δεχθεί τον αρχηγό τους. Μάλιστα ετοίμασε για να τον δώσει μια περγαμηνή. Εκεί τον έγραψε τίτλους πολλούς κι ονόματα. -Γιατί οι δυό μας ύπατοι κ' οι πραίτορες εβγήκαν σήμερα με τες κόκκινες, τες κεντημένες τόγες· γιατί βραχιόλια φόρεσαν με τόσους αμεθύστους, και δαχτυλίδια με λαμπρά γυαλιστερά σμαράγδια· γιατί να πιάσουν σήμερα πολύτιμα μπαστούνια μ' ασήμια και μαλάματα έκτακτα σκαλισμένα; Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα· και τέτοια πράγματα θαμπόνουν τους βαρβάρους. -Γιατί κ' οι άξιοι ρήτορες δεν έρχονται σαν πάντα να βγάλουνε τους λόγους τους, να πούνε τα δικά τους; Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα· κι αυτοί βαριούντ' ευφράδειες και δημηγορίες. -Γιατί ν' αρχίσει μονομιάς αυτή η ανησυχία κ' η σύγχυσις. (Τα πρόσωπα τι σοβαρά που έγιναν). Γιατί αδειάζουν γρήγορα οι δρόμοι κ' οι πλατέες, κι όλοι γυρνούν στα σπίτια τους πολύ συλλογισμένοι; Γιατί ενύχτωσε κ' οι βάρβαροι δεν ήλθαν. Και μερικοί έφθασαν απ' τα σύνορα, και είπανε πως βάρβαροι πια δεν υπάρχουν. Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους. Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μιά κάποια λύσις. douridasliterature.com/tadekaxrona61.html

  214. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Κάθε φορά που ακούω το δημοτικό.. Η Εσκενάζυ γεννήθηκε ως Σάρα Σκιναζί. Ήταν παιδί μιας φτωχής εβραϊκής σεφαραδίτικης οικογένειας της Κωνσταντινούπολης. Σ? ολόκληρη τη διάρκεια της καριέρας της έκρυβε την πραγματική ημερομηνία της γέννησής της και ισχυριζόταν ότι γεννήθηκε το 1910. Στην πραγματικότητα, ήταν κατά τουλάχιστον μια δεκαετία μεγαλύτερη και το πιθανότερο είναι ότι γεννήθηκε ανάμεσα στο 1895 και το 1897. Ο πατέρας της, Αβραάμ Σκιναζί, ήταν παλιατζής. Εκτός από τη Ρόζα, ο Αβραάμ Σκιναζί και η σύζυγός του, Φλώρα, είχαν δύο γιους, τον Νισίμ, που ήταν ο μεγαλύτερος, και τον Σάμη. Λίγο μετά τις αρχές του αιώνα, η οικογένεια Σκιναζί μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη, η οποία τότε βρισκόταν ακόμη υπό Οθωμανική κυριαρχία. Την εποχή εκείνη η πόλη γνώρισε ραγδαία οικονομική ανάπτυξη, με αποτέλεσμα ο πληθυσμός της να αυξηθεί κατά 70% την περίοδο από το 1870 έως το 1917. Ο Αβραάμ Σκιναζί βρήκε δουλειά σε ένα εργοστάσιο επεξεργασίας βάμβακος, ενώ συγχρόνως έκανε διάφορες περιστασιακές δουλειές για να βελτιώσει την οικονομική κατάσταση της οικογένειάς του. Την εποχή αυτή, εμπιστεύτηκε τη νεαρή Σάρα σε μια κοπέλα της γειτονιάς, που δίδασκε γραφή και ανάγνωση σε διάφορα κορίτσια. Τα μαθήματα αυτά αποτέλεσαν τη μόνη τυπική εκπαίδευση της Ρόζας. Για μια περίοδο η Σάρα, ο αδελφός της και η μητέρα τους έζησαν στη Κομοτηνή, μια πόλη που την εποχή αυτή είχε σημαντικό τουρκικό πληθυσμό. Η μητέρα της.... douridasliterature.com/tadekaxrona10b.html

  215. Η Νάνσυ Μπίσκα - The LAND of GODS (Η Νάνσυ Μπίσκα είναι δημοσιογράφος στην τηλεόραση του ΑΝΤ1 και παρουσιάζει εκπομπές για τους ομογενείς, όπως "Από τη μια Ελλάδα στην άλλη" και "Ελληνική αγωγή". Πάνω απ' όλα είναι από τους πλέον διακριτικούς ελληνοκεντρικούς δημοσιογράφους. Τέλος αποτελεί τον άνθρωπο, που μας επηρέασε και μας επηρεάζει στο να μην ξεχνάμε τον απόδημο Ελληνισμό και τις λυτρωτικές του διαστάσεις, τον οποίο υπηρετεί εδώ και χρόνια.) douridasliterature.com/nancy.html

  216. the LAND of GODS: Διονύσης Κονταρίνης Ο Διονύσης Κονταρίνης με Κεφαλονίτικες ρίζες έχει γεννηθεί στην Πάτρα, μεγάλωσε στην Κέρκυρα και έζησε σε πολλά μέρη της Ελλάδας. Πρωτοεμφανίστηκε στα περιοδικά "Ελληνόπουλο", "Θησαυρός των Παιδιών", "Σινεάκ" και άλλα. Ένα τυχαίο σχολικό γεγονός τον έφερε στον χώρο της δημοσιογραφίας όπου συνεργάστηκε με επαρχιακές εφημερίδες. Μετά τις σπουδές του εργάστηκε στον ελληνικό κινηματογράφο για μία 10ετία σαν σεναριογράφος και σκηνοθέτης. Στις Ηνωμένες Πολιτείες εργάστηκε στην ΠΡΩΙΝΗ και από εκεί στην Interhellenic Publishing σαν αρχισυντάκτης των περιοδικών "Greek American Review" και "Estiator" μέχρι σήμερα . Συνεργάζεται με τον "Παροικιακό Λόγο" του Σικάγου, την "Hellenic American News", της Πενσυλβάνια, τις "Πατρίδες" του Καναδά και είναι ανταποκριτής για τις ΗΠΑ της ημερήσιας "ΑΛΗΘΕΙΑ" της Χίου. Ιστορικά άρθρα του και διηγήματα του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά ομογενειακά αλλά και ελληνικά έντυπα. Γράφει το νέο του βιβλίο που έχει τον τίτλο: "Στα χρόνια της Δόξας". Ζει μόνιμα με την οικογένειά του στη Νέα Υόρκη. douridasliterature.com/kontarinis.html

  217. the LAND of GODS : το Γλωσσάριο των gringlish.. ο Ελληνισμός της ... ..«Στα ελληνικά καφενεία, που οι μετανάστες εύρισκαν ανάμεσα σ' άλλα και μια παρηγοριά στη διάρκεια των μοναχικών ωρών, μαζευόντουσαν κάθε είδους Έλληνες, υπάλληλοι σιδηροδρόμων, εργάτες εργοστασίων, μαγαζάτορες, επαγγελματίες, άνεργοι, συνδικαλιστές, ερασιτέχνες φιλόσοφοι, όλο το κουτσομπολιό της κοινότητας, χαρτοκλέφτες, φιλοθεάμον κοινό...» douridasliterature.com/glossari.html

  218. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Καραντώνης Ανδρέας.. Καραντώνης Ανδρέας Γεννημένος το 1910 στην 'Aνδρο, ο Καραντώνης ήρθε στην Αθήνα δεκατριών μόλις χρόνων, σπουδασε νομικά, αλλά τα εγκατέλειψε πολύ νέος, για ν' αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στη συγγραφή, να γίνει ένας «επαγγελματίας της πέννας» και να συγκαταλεχθεί κι εκείνος, παραδίπλα στον Ξενόπουλο, στο Μελά και στο Βουτυρά, στους ελάχιστους «ευτυχείς» Νεοέλληνες, που τα κατάφεραν να ζήσουν μονάχα από τα κείμενα τους, ? γεγονός που μπορεί ίσως να εξηγήσει και την πολυγραφία τους (γνωστό είναι πώς ο Καραντώνης, ακόμα και τους καιρούς που υπηρετούσε στο «Πρόγραμμα» του Ραδιοφωνικού Σταθμού της πρωτεύουσας, ? μετά την απελευθέρωση καί ως το 1971,? λογοτεχνικός του συνεργάτης ήταν, που θα πει μεροκαματιάρης της πέννας). «Φανατικός douridasliterature.com/tadekaxrona5c.html

  219. the LAND of GODS: Νίκος Καζαντζάκης «...Το 1952 οι νορβηγοί συγγραφείς ­ η Νορβηγική Εταιρεία Λογοτεχνών ­ τον προτείνουν ομοθύμως ως υποψήφιο για το Νομπέλ. Η Νορβηγία προσφέρεται να του δώσει νορβηγική υπηκοότητα και νορβηγικό διαβατήριο. Εκείνος ευχαριστεί, αλλά αρνείται να αποδεχθεί. Δεν ήταν η πρώτη φορά που αποποιήθηκε παρόμοια πρόταση, έστω και αν θα του έλυνε μεγάλα προβλήματα....» douridasliterature.com/kazanzakisN.html

  220. To ποίημα της ημέρας: ΓΗ ΜΟΥ..Τζένη Λιάππα Είναι αυτός ο πειρασμός που με τρελαίνει να τρυπώσω στο αστεράκι εκείνο την πανάκριβη μοκέτα της Μεσογείου να σεργιανίσω. Ιερή μου κηλίδα από ψηλά να σε λιανίσω. Τα μάτια να αγκυροβολήσω στις πούλιες των νησιών σου, τις χρυσοκέντητες. Χίλια χρόνια κι' άλλα χίλια να βαδίζω στα δεξιότεχνα, πανάκριβα, πολύχρωμα στρωσίδια σου. Τις αγκαλιές της γοητείας των βουνών σου να χαρώ, που τα πάτησαν πριν τους ανθρώπους οι θεοί. Στις πολιτείες σου τις μάγισσες που μόνο την λευτεριά τους λάτρεψαν να παραδοθώ άνευ όρων, να πιω όλο το μέλι τους να μεθύσω... να φεγγαρογεννηθώ. ΠΕΡΗΦΑΝΑ !!! ΠΕΡΙΦΗΜΑ !!! δικαίως να νιώσω. Μινιατούρα εγώ στην αρχοντική στρώση σου που ζω. Τζένη Λιάππα douridasliterature.com/liappaTz.html

  221. the LAND of GODS : Η εποποιία των ελλήνων μεταναστών στις ΗΠΑ και ... Εχουν περάσει πάνω από εκατόν τριάντα χρόνια από τότε που οι πρώτοι έλληνες μετανάστες πάτησαν το πόδι τους στην Αμερική, την επονομαζόμενη «Γη της Επαγγελίας». Τα πρώτα εκείνα χρόνια ήταν πολύ δύσκολα. Οι Ελληνες δεν είχαν να υπερνικήσουν μόνο τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν παντού οι μετανάστες αλλά και έναν άλλο εχθρό, τον ρατσισμό. Τα εστιατόρια της Βοστώνης, ως και το 1910, έφεραν επιγραφές στις πόρτες τους που έγραφαν «Νο rats, no Greeks», δηλαδή «Ελληνες και αρουραίοι δεν είναι ευπρόσδεκτοι». Η ιθύνουσα αγγλοσαξονική τάξη εκείνης της εποχής δεν είχε κάτι ειδικά με τους Ελληνες, αλλά η ξενοφοβία είχε ως στόχο συλλήβδην όλους τους νέους μετανάστες από την Ιταλία, την Ιρλανδία, την Ελλάδα και αλλού. Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι: τα όνειρα των ελλήνων μεταναστών βρήκαν μια θέση στον αμερικανικό ήλιο και η σκληρή δουλειά τους επένδυσε τα όνειρα αυτά με χρήμα και κοινωνική αναγνώριση. Το βιβλίο της Ελένης Παπανικόλα... douridasliterature.com/aisthima.html

  222. the LAND of GODS : Παύλος (Πολ) Τσόγκας ο Ελληνισμός της Διασποράς Η ενασχόλησή του με τα κοινά άρχισε με την εκλογή του ως δημοτικού συμβούλου του Λόουελ το 1968, σε ηλικία 27 ετών. Ακολούθησαν η ανάδειξή του ως μέλους της Βουλής των Αντιπροσώπων, το 1974, και η εκλογή του ως γερουσιαστή, το 1978, όταν, διεκδικώντας τη γερουσιαστική έδρα της πολιτείας της Μασαχουσέτης από τον ρεπουμπλικανό γερουσιαστή Μπρουκ, πλειοψήφησε με διαφορά 200.000 ψήφων έναντι του αντιπάλου του. Κατά τη διάρκεια της θητείας του ως γερουσιαστή διαπιστώθηκε ότι έπασχε από καρκίνο και ύστερα από αυτό δήλωσε ότι, λόγω της ασθένειάς του, δεν θα έθετε υποψηφιότητα στις επόμενες εκλογές. Μετά τη χημειοθεραπεία και τη μεταμόσχευση μυελού οστών που του είχαν γίνει, πίστευε ότι είχε πλέον θεραπευθεί... douridasliterature.com/tsogkas.html

  223. the LAND of GODS Το «ααα» του κόσμου: Στέλιος Καζαντζίδης ....Ο Στέλιος ήταν μια ψυχή που κλαίει. Οι αναίσθητοι τον χλεύασαν πως κλαψουρίζει· το κλάμα όμως δεν είναι κακό, λυτρωτικό είναι. Η φωνή του ήταν μια αδελφική αγκαλιά να τρυπώσεις και να παραπονεθείς. Και οι ανυποψίαστοι που ζήσανε προστατευμένοι και κόπτονται υπέρ μιας πολυπολιτισμικότητας (την οποία εννοούν ως πλήρη εκδυτικισμό) τον κατηγόρησαν για ορισμένα αραβοϊνδόπνευστα τραγούδια· ενώ τα παιδιά των καλών σχολείων μπορούν να άδουν εν χορώ τα άνοστα «Frere Jacques», «Jingle Bells», «Der Lindenbaum» και μαντράχαλοι ακόμη να εύχονται τραγουδιστά «Happy Birthday». Ο Στέλιος ήταν ανδροπρεπής, ευγενικός και βαθιά μελαγχολικός. Η φωνή του και ο τρόπος της ήταν ένα υψηλής αισθητικής άκουσμα· έφεραν το ήθος και το ύφος της Ανατολής με σπάνιας διαύγειας άρθρωση των φωνηέντων· ιδίως το παραπονεμένο «ααα» του ήταν άκουσμα μοναδικής συγκίνησης και ομορφιάς. Ο αρρενωπός λυγμός του Στέλιου ήταν ο λυγμός ενός ολόκληρου λαού· μιας χώρας που αιμορραγούσε. Ο βρετανικός «Γκάρντιαν» το... douridasliterature.com/stelios.html

  224. Κώστας Δουρίδας: Οι αυριανοί Ποσειδωνειάτες του Καβάφη... (Γράμμα ... Εμείς φωνάζουμε ότι ..χανόμαστε στην αφομοίωση και μερικοί απ' την πατρίδα, μας βλέπουν ότι εδραιωνόμαστε με δύναμη και δόξα στα πέρατα της γης... Τι ειρωνεία.. Εμείς θρηνούμε για τ' απομονωμένα χωριά της μακρινής πατρίδας που έμειναν έρημα και την 'ιδια στιγμή ο μετανάστης στην ξένη γη, έρημος και αδύναμος! φορτωμένος τα αρθριτικά του σκοτώνει στα ..τυφλά τον άδειο χρόνο του μέσα στις πλάζες και στα ντονατσάδικα... Και αυτοί μιλούν το πόσο τους κάνουμε υπερήφανους συνεχίζοντας την αθάνατη ιστορία του πολιτισμού μας. Που ξεκινάει και που λοιπόν τελειώνει η ματαιοδοξία μαζί και η αλαζονεία μας? Πολλοί μιλούν πως η χαμηλή γεvvητικότητα του 'Ελληνα στην πατρίδα θα φέρει γρήγορα την εξαφάνιση του και άλλοι μιλούν για μια Ελλάδα που όχι μόνο θα επικρατήσει αλλά θα στηρίξει και την ύπαρξη άλλων κρατών να βοηθηθούν από την φτώχεια κλπ., κλπ.. Ποιους απ' όλους να πιστέψουμε? Μήπως καλύτερα να ειπούμε -μια και μιλάμε για τον μετανάστη την αλήθεια και αυτά που βλέπουμε τριγύρω μας?? Ότι δηλαδή ο μετανάστης έμεινε απροστάτευτος από κάθε φροντίδα της ελληνόγλωσσης παιδείας και της Ελληνοκρατικοβοήθειας στην ξένη γη για ετούτο και με γοργά βήματα βαρέσαμε να γίνουμε οι αυριανοί Ποσειδωνειάτες του Καβάφη? Κώστας Δουρίδας douridasliterature.com/diaspora/page6.html

  225. the LAND of GODS: Γιάννης Γ. Τσίτσος / Σύγχρονη Αρκαδική και ... Ο ποιητής ΓΙΑΝΝΗΣ Γ. ΤΣΙΤΣΟΣ γεννήθηκε στη Δόξα του Δήμου Τροπάιων Γορτυνίας το 1960. Ζει, εργάζεται και δημιουργεί στη γενέτειρά του. Ποιήματά του δημοσιεύονται σε λογοτεχνικές στήλες εφημερίδων και περιοδικών της χώρας μας. Στίχοι του έχουν μεταφραστεί στ' Αγγλικά. Η ποίησή του, σε ελεύθερο στίχο, μιλά για την Αγάπη, για συνύπαρξη, για Δικαιοσύνη, για το εσωτερικό φως της ανθρώπινης και τη δύναμή του και στέλνει μηνύματα ζωής στο σύγχρονο άνθρωπο, ο οποίος έχει ισοπεδωθεί και μηδενιστεί από το μοντέρνο τρόπο ζωής. douridasliterature.com/tsitsos.html

  226. the LAND of GODS: Συμιγδαλάς Αντώνης / Σύγχρονη Αρκαδική και ... Ο Αντώνης Ν. Συμιγδαλάς γεννήθηκε στον Πειραιά το 1930. Έζησε κάποια χρόνια στην Τρίπολη. Είναι δημοσιογράφος, ποιητής και συγγραφέας. Εκδίδει το τριμηνιαίο λογοτεχνικό και μορφωτικό περιοδικό "Λογοτεχνία Τώρα", στο οποίο συνεργάζονται πολλοί Αρκάδες λογοτέχνες. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γερμανικά, γαλλικά, ιταλικά και κινέζικα. Έχει λάβει σημαντικές τιμητικές διακρίσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει εκδώσει δεκάδες ποιητικές συλλογές: "Ένα σταθερό βήμα", "Ανθρώπινα", "Ηλιοκρυφοχαράματα", "Σιγανή ανοδική πορεία", "Εις την Κύπρον", "Χωρίς μάσκα", "Στον αστερισμό της αγάπης", "Ταξίδια στον ήλιο", "Αγγίζοντας το άπειρο", "Ο ερχομός της", "Ποιητική Οδοιπορία", "Φωνές και κραυγές", "Μέσα στη δίνη των ήχων", "Απρόσμενων ερώτων θύμισες", "Στίχοι μετανάστες", "Η χαρά της Χαράς", "Ηλιοχαρές μιας νιότης" κ. ά. Ο πεζός λόγος του περιλαμβάνει βιογραφίες και εργογραφίες (Ζαν Ζακ Ρουσσώ, Εμίλ Ζολά, Τζιάκομο Καζανόβα, Μαρία Κάλας, Αλεξάντροβιτς Μ. Μπακούνιν, douridasliterature.com/symigdalas.html

  227. The LAND of GODS:η ποιήτρια Ελευθερία Μπέλμπα ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Η Ελευθερία Μπέλμπα γεννήθηκε στην Αθήνα το 1969. Σπούδασε ελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Θεσ/νίκης. Εργάζεται ως εκπαιδευτικός. Δοκίμια, κριτικές λογοτεχνίας και μεταφράσεις της ίδιας έχουν δημοσιευτεί σε βιβλία και στο λογοτεχνικό τύπο. Έλαβε το διεθνές βραβείο της Ακαδημίας της Φλωρεντίας για το βιβλίο της "Η κυρία 'Aλρα" (2002). Αποσπάσματα του έργου της περιλαμβάνονται σε ανθολογίες, έχουν γίνει κριτικές του έργου της στον τύπο και παρουσίασή του στο Συμπόσιο ποίησης στην Αθήνα το 1988. Είναι μέλος της ΕΕΛΣΠΗ. Έργα της: * "Φθινοπωρινές νότες", ποιήματα, Νέα Σύνορα, Αθήνα 1994 * "Δίχτια", ποιήματα, Νέα Σύνορα, Αθήνα 1996 * "Poesis modus", ποιήματα, Νέα Σύνορα, Αθήνα 1996 * "Αμόλεχος", Νέα Σύνορα, Αθήνα 1999 * "Έαρος νυχτερινό κατευόδιο", ποιήματα, Νέα Σύνορα, Αθήνα 2000 * "Η κυρία 'Aλρα", ποιήματα, Ανατολικός, Αθήνα 2002 * "'Aσκηση πάνω στα δοκίμια του Αλέκου Βασιλείου" (δοκίμια), Αθήνα 2003 douridasliterature.com/biblia.html


  228. the LAND of GODS: Χρίστος Αγγ. Ρέππας / Σύγχρονη Αρκαδική και ... Η ονομασία της κωμόπολης Βαλτεσινίκο. Το όνομα Βαλτεσινίκο το πήρε από τους στρατηγούς Βάλτερ και Μπαρμπέσιο, οι οποίοι επολέμησαν τον Αλάριχο (και τον ενίκησαν), που είχε καταστρέψει την Πελοπόννησο κατά το έτος 394 μ. Χ.. Η κωμόπολη αυτή του Βαλτεσινίκου είναι πάρα πολύ όμορφη και βρίσκεται δυτικά της Τρίπολης, απέχουσα απ' αυτήν 60 χιλιόμετρα, από δε τη Βυτίνα μόλις 6 χιλιόμετρα. Αυτή η κωμόπολη κτίστηκε εδώ και 1000 χρόνια στη δυτική πλευρά του όρους Μαινάλου, σε υψόμετρο 1150 μ και είναι μια πανέμορφη κωμόπολη της Γορτυνίας. Ξεκινώντας από την πρωτεύουσα του νομού Αρκαδίας, την Τρίπολη, στη διαδρομή μας συναντάμε πολλά χωριά και πόλεις, όπως είναι: τα χωρια Κάψια, Καρδαρά, η πόλη του Λεβιδιού, το χωριό Βλαχέρνα, η Βυτίνα και τα Μαγούλιανα, φτάνοντας στο Βαλτεσινίκο με πολλές ελατόσκεπες στροφές. Στη δημόσια διαδρομή ο δρόμος διακλαδίζεται στη θέση Πετροβούνι προς τα Μαγούλιανα και άλλος προς τον Πύργο, συναντώντας τον Καμπέα με τις δυο ταβέρνες, με το κρύο και γάργαρο νερό και πιο πέρα συναντάμε το Ξενοδοχείο "Ξενία". Έπειτα από αυτό, ο δρόμος διακλαδίζεται προς ΒΔ διαμέσου του δασικού μέρους, όπου συναντάμε τη βίλα του Βερόπουλου και το "Σανατόριο της Μάνας", που το έκτισε με εράνους η αδελφή του Στρατηγού Μελά και έπειτα από λίγες στροφές φτάνουμε στο χωριό του Βαλτεσινίκου. douridasliterature.com/reppas.html

  229. the LAND of GODS: Κομίνης Θ. Αντώνης / Σύγχρονη Αρκαδική και ... Βρέχει ολούθε απ' ενωρίς, σταλάει στα κλώνια της φραγής, ξεπλένει από συνήθεια δεντρά και ξερολίθια. Τρίζει ο κουμπές στάλα τη στάλα, ριγά ο ντερές, μουσκεύει η σκάλα' σπέρνει ο νοτιάς ανατριχίλα μες στα σαράκικα τα ξύλα. Βρέχει στη στέγη, στο χαγιάτι, λασπώνει ο αγρός, το μονοπάτι. Η πεταλούδα απ' το μαγκάνι τρύπωσε κάτω απ' το γεράνι. Σίγασε τ' άφτερο σπουργίτι μέσα στο ρίγος του φεγγίτη. Η πιπεριά ριζώνει ακόμα μια πιθαμή κάτω απ' το χώμα. Κι ο λογισμός μου καρτερεί την Απριλιάτικην αυγή που θα γενεί το θάμα και στο κατώφλι θα σταθεί με του φεγγίτη το στρουθί να φτερουγίσει αντάμα. Κουμπές = ο τρούλος παλαιών αρχοντικών Ντερές = λούκι, υδρορροή. douridasliterature.com/kominis.html

  230. the LAND of GODS: Ευτυχία Καπαρδέλη / Σύγχρονη Αρκαδική και ... Ο κόσμος γυρίζει, αλλάζει χέρια, αλλάζει μορφή μοιάζει ύλη..., χώμα, που πετιέται σε τρύπες Ουρανού και γης. 'Aλλωστε πάλι η ύλη και το χώμα παίρνουν ψυχή. Εκεί η χαρά, η Ευτυχία, αισθήματα που ομορφαίνουν την απλή ζωή. Θέλω μια Αιώνια γιορτή στου κόσμου τη Βία να γράψω με κομμάτια Καρδιάς "Είμαι ζωντανή" και να βάλω σε μια ασήμαντη γωνιά και την δική μου ζωή ... για υπογραφή. douridasliterature.com/kapardeli.html

  231. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Το γράμμα της Οριάνα Φαλάτσι (απόσπασμα ... Το γράμμα της Οριάνα Φαλάτσι (απόσπασμα) Μια συνέχεια από την πλούσια σελίδα του ποιητή Σωτήρη Παστάκα [...]Τη μελαγχολία την κουβαλούσες επάνω σου λες κι ήταν άρωμα κι η τραγωδία ήταν η μόνη ανθρώπινη κατάσταση που πραγματικά κατανοούσες. Αν κάποιος δεν ήταν δυστυχής, δεν σε ενδιέφερε. Θυμάμαι μια μέρα, με πόση στοργή έσκυψες πλάι μου, μου έπιασες το χέρι απ? τον σφυγμό και μουρμούρισες, "Αλλά και συ από απελπισία, δεν πας πίσω!". Ίσως γι' αυτό το θέλησε η μοίρα να ξαναβρεθούμε μετά από χρόνια. Ήταν στο Ρίο ντε Ζανέιρο. Είχες έρθει για διακοπές με την Μαρία Κάλλας. Οι εφημερίδες έγραφαν πως ήσασταν εραστές. Ήσασταν; Ξέρω πως δύο φορές στη ζωή δοκίμασες ν' αγαπήσεις μια γυναίκα και δεν τα κατάφερες. Αλλά νομίζω πως δεν ήταν η Μαρία μια από τις δύο. Ήσασταν πολύ διαφορετικοί χαρακτήρες, άλλη η αισθητική του ενός, άλλη του άλλου. Κι όμως δείχνατε τόσο ενωμένοι. Κάτι σας έδενε. Μια συνέργεια. Μια μυστήρια συνενοχή. Υποψιάζομαι πως εσύ την έβλεπες σαν αδελφή σου κι έκανες ό,τι μπορούσες για να ξεχάσει τον Ωνάση. Δεν τη βαριόσουνα ποτέ. Τη βοηθούσες ακόμη και να βάλει ή να βγάλει τα ρούχα της. douridasliterature.com/tadekaxrona4b.html

  232. the LAND of GODS: Κατράκης Πότης / Σύγχρονη Αρκαδική και ... Γεια σας Κολοκοτρωναίοι Τι θα ήταν η Ελλάδα, τι θα ήταν ο Μοριάς, δίχως τον Κολοκοτρώνη τον αετό της κλεφτουριάς. Πρώτος σήκωσε ντουφέκι, πρώτος σήκωσε σπαθί, πρώτος σήκωσε σημαία, πρώτος σήκωσε φωνή. Τα βουνά της Αρκαδίας ανεβοκατέβαινε και στα τούρκικα λημέρια δυναμίτες έβανε. Γεια σας Κολοκοτρωναίοι, γεια σας του Μοριά αετοί, λεβεντόκορμοι, γενναίοι, της πατρίδας διαλεχτοί. douridasliterature.com/katrakis.html

  233. the LAND of GODS: Γεώργιος Μποτής / Σύγχρονη Αρκαδική και ... ΤΟ ΑΛΦΑΒΗΤΑΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ - THE ALPHABET OF LOVE Η Αγάπη, όπως ξετυλίγεται από τους στίχους του ποιητή, αποτελεί, τη ζωογόνα και ακατάλυτη πνοή της ζωής μας. Είναι ο μαγευτικός σπινθήρας, που εσωτερικά βιώνει ο καθένας μας ξεχωριστά με το δικό του τρόπο. Ένα βίωμα κρυφό, νοσταλγικό και ονειρεμένο, που φυλάγεται σαν τον πιο πολύτιμο προσωπικό θησαυρό μυστικής χαράς, έμπνευσης και ελπίδας. Τα ποιήματα αυτά, στα οποία κυριαρχεί το στοιχείο του ρομαντισμού και της προσωπικής υπέρβασης, αποτελούν έναν ισχυρό πομπό εξομολόγησης και ειλικρίνειας, που απευθύνεται στο δέκτη του μεγάλου μηνύματος της Αγάπης. Τη βίωση αυτή της συνύπαρξης (πομπού-δέκτη), που η πεζότητα της ζωής μας αρνείται συχνά, προσπαθεί να προσεγγίσει ο ποιητής. Στην προσπάθειά του αυτή, όπως φαίνεται από το πάθος της γραφής του, βιώνει νοηματικά και ρομαντικά το μεγαλείο της Αγάπης. Και οι καταγραφές αυτές στο ημερολόγιό του, είτε ζωντανεύουν όνειρα απραγματοποίητα, είτε εξωραΐζουν τα προσωπικά του βιώματα, αποτελούν τις πιο κορυφαίες στιγμές ευδαιμονίας και ικανοποίησης. douridasliterature.com/mpotis.html

  234. the LAND of GODS: Νίκος Παλαμήδης / Σύγχρονη Αρκαδική και ... Ο λαϊκός ποιητής και αρθρογράφος Νίκος Παλαμήδης, γνωστός ως Πάλδης στην δεκαετία του 50, γεννήθηκε στίς 8 Νοέμβρη 1921 στο χωριό Κάψια της Αρκαδίας. Το 1933, έφυγε για την Αθήνα μπαίνοντας στήν τέχνη της χρυσοχοϊας, πηγαίνοντας συγχρόνως σε νυχτερινό Γυμνάσιο και αργότερα στη «Βιοτεχνική Σχολή Βαρβάκη». Από το 1938, σε ηλικία 17 χρονών, αρχίζει να γράφει λυρικά ποιήματα, που δημοσιεύονταν στα περιοδικά «Μπουκέτο» και«Ρομάντσο», που είχαν σελίδες νέων λογοτεχνών. Στην κατοχή, συμμετέχει στην Εθνική Αντίσταση με την σημαία του Ε.Α.Μ και γίνεται στέλεχος της 11ης Αχτίδας (Επαγγλματιών, Βιοτεχνών, Εμπόρων). Μετα την απελευθέρωση, αρχίζει και ολοκληρώνει μαθήματα δημοσιογραφίας στη σχολή της K.O.A του Κ.Κ.Ε. Στη δεκαετία του 50 μπαίνει στη δισκογραφία και φωνογραφεί τα τραγούδια «Και τι δεν είσαι για μένα», μουσική Θ. Αγιοβλασίτη, με τις αδερφές Καλουτά, «Πέρασε κι αυτό το τρένο», μουσική Γιάννη Βέλλα, με την Μπελίντα, «Κι απόψε τίποτα», μουσική Γιάννη Βέλλα, με την Λάουρα, και άλλα. Το 1954, εκδίδει την προαστιακή εφημερίδα «Το βήμα της Ν.Σμύρνης». Στη δεκαετία του 50 ήταν αρχισυντάκτης του περιοδικού τραγουδιών «Χόλυγουντ-Τραγούδι». douridasliterature.com/palamidis.html

  235. the LAND of GODS: Σπηλιόπουλος Τακης / Σύγχρονη Αρκαδική και ... ΤΡΟΠΑΙΑΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ Γαρύφαλλο μαβί στ' αυτί θα βάλω, χρυσό στο πέτο μου τσετσέκι, στα πόδια μου φτερά αετού, στο μάτι αστροπελέκι, στης Γορτυνίας τα χωριά να πάω να σεργιανίσω, σημάδια κάποιας εποχής μήπως και συναντήσω. Της Μονοβύζας τ' άλογο με χαϊμαλιά να ζέψω, τα θρυλικά της 'Aκοβας τα κάστρα ν' αγναντέψω. Κι απ' της Κουκούλας τη στροφή του Σέρβου ν' αντικρίσω, τις αναμνήσεις τις παλιές μήπως και αναστήσω. Με τα σημάδια των καιρών αδρά ζωγραφισμένα στο πρόσωπο και γύρω μου μοιάζουν κεριά σβησμένα. Τίποτα πάλι δεν γυρνά πίσω απ' την αρχή, έμεινε η ματιά βουβή κι η σκέψη μοναχή. Της περασμένης εποχής τ' αξέχαστα βιώματα είν' ανεξίτηλες γραμμές βαθιές σαν χαρακώματα. Πώς όλα θα λησμονηθούν τίποτα δεν με πείθει, δεν παραδίδω αμαχητί το παρελθόν στη Λήθη. Στα δίστρατα ν' απλώνουνε στημόνι στις διάστρες, douridasliterature.com/spiliopoulos.html

  236. Τα Μικρά Ενθυμήματα: 'Aγγελος Σικελιανός ο Οραματιστής Ο 'Aγγελος Σικελιανός γεννήθηκε στη Λευκάδα το 1884. Αφού τελείωσε το γυμνάσιο ήρθε στην Αθήνα να σπουδάσει νομικά και όρμησε σαν σίφουνας στους λογοτεχνικούς κύκλους με την μεγάλη του μόρφωση , με την τέλεια στιχουργική του και με το επιβλητικό του παράστημα. Γνωρίζεται με την Αμερικανίδα αρχαιολόγο Εύα Πάλμερ που μοιράζεται τις ιδέες του για την αρχαιότητα και το αρχαίο ελληνικό πνεύμα. Ο γάμος τους θα του προσφέρει την οικονομική άνεση ώστε να αφοσιωθεί στη ποίηση και τους οραματισμούς του. Ταξιδεύει στη έρημο σαχάρα και απομονώνεται για να γράψει το πρώτο ολοκληρωμένο έργο του τον "Αλαφροΐσκιωτο" που εκδίδεται το 1907 και προκαλεί αίσθηση. Μοιράζει το χρόνο του ανάμεσα στην ποίηση ,στα ταξίδια και σε διαλέξεις για την αρχαία Ελλάδα που τόσο λατρεύει... douridasliterature.com/sikelianos.html

  237. the LAND of GODS: Νίκος Σπάνιας.. Για να μάθεις τον κόσμο Πρέπει να γίνεις σοφός Για να γνωρίσεις τον εαυτό σου Πρέπει να φωτιστείς από μέσα. Για να κατακτήσεις τους άλλους Πρέπει να είσαι ισχυρός Και όταν καλεί η περίσταση Ανίσχυρος Για να κοιταχτείς καλά στο καθρέφτη Πρέπει νάχει φως Όχι φως εκ φωτός αγνώστου Αλλά φως του ήλιου του κεριού η Και του ηλεκτρικού λαμπτήρα... ΝΙΚΟΣ ΣΠΑΝΙΑΣ douridasliterature.com/spanias.html

  238. the LAND of GODS Οδυσσέας Ελύτης : ο Ήλιος ο Ηλιάτορας Εσεις στεριές και θάλασσες τ' αμπέλια κι οι χρυσές ελιές ακούτε τα χαμπέρια μου μέσα στα μεσημέρια μου «Σ' όλους τους τόπους κι αν γυρνώ μόνον ετούτον αγαπώ!» Από τη μέση του εγκρεμού στη μέση του αλλού πελάγου κόκκινα κίτρινα σπαρτά νερά πράσινα κι άπατα «Σ' όλους τους τόπους κι αν γυρνώ μόνον ετούτον αγαπώ!» Με τα μικρά χαμίνια του καβάλα στα δελφίνια του με τις κοπέλες τις γυμνές που καίγονται στις αμμουδιές με τους λοξάτους πετεινούς και με τα κουκουρίκου τους! douridasliterature.com/elytis05.html

  239. the LAND of GODS: Τα βότανα Λίστα βοτάνων και των θεραπευτικών ... Αγριοκαρότο (Daucus carota) Τμήμα που χρησιμοποιείται: Φύλλα και σπόροι. Τσάι από αγριοκαρότο καθαρίζει τα ούρα και καταπολεμά την ουρολιθίαση και τη νεφρολιθίαση, καθώς και τα εντερικά παράσιτα. Ο σπόρος χρησιμοποιείται και σαν χάπι της επόμενης ημέρας για να προλάβει την προσκόλληση του γονιμοποιημένου ωαρίου. Σπόρους του άγριου καρότου μπορείς να βρεις οπουδήποτε πολύ εύκολα. Μπορείς να τους μαζέψεις από τα μέσα ως τα τέλη Σεπτεμβρίου (ζήτησε τη βοήθεια κάποιου που το έχει ξανακάνει). ΠΡΟΣΟΧΗ! Να είσαι πολύ προσεκτική με την εξακρίβωση της ταυτότητας του φυτού αυτού, είναι εύκολο να το μπερδέψει κανείς με το θανατηφόρο δηλητηριώδες κώνειο! douridasliterature.com/votana.html

  240. the LAND of GODS: "Όμορφη και παράξενη πατρίδα" Όμορφη και παράξενη πατρίδα Όμορφη και παράξενη πατρίδα Ωσάν αυτή που μου 'λαχε δεν είδα Ρίχνει να πιάσει ψάρια πιάνει φτερωτά Στήνει στη γη καράβι κήπο στα νερά Κλαίει φιλεί το χώμα ξενιτεύεται Μένει στους πέντε δρόμους αντρειεύεται Κάνει να πάρει πέτρα τηνε παρατά Κάνει να τη σκαλίσει βγάνει θάματα Μπαίνει σ' ένα βαρκάκι πιάνει ωκεανούς Ξεσηκωμούς γυρεύει θέλει τύραννους Πέντε μεγάλους βγάνει πάνω τους βαρεί Να λείψουν απ' τη μέση τους δοξολογεί. Οδυσσέας Ελύτης το ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ douridasliterature.com/omorfi.html

  241. the LAND of GODS: "ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ" ΙΔΡΥΜΑ ΕΡΕΥΝΑΣ What is it? This organization was established in 1992 and its Constitution was ratified and adopted by the original incorporators at their meeting on November 28 and 29, 1992 in New York City. Article I of its Constitution, Entitled "Objectives and Principals of the Hellenic American National Council" has as follows: The objectives, principals and/or purpose of the corporation is to engage in the following activities, but not limited to the following principles: Mr. Ted G. Spyropoulos President douridasliterature.com/spyropoulos.html

  242. the LAND of GODS: ΥouTube Μουσική Βιβλιοθήκη, SlideShows (pps ... Το σίγουρο είναι στον Έλληνα της διασποράς, σαν του μιλήσετε στην γλώσσα του...πανηγυριώτικα.. εκείνος, για εσάς, θα σφάξει και το ...γουρούνι!!.. Έτσι λέγανε οι παλιοί σε ένδειξη ενθουσιασμού για την καλή παρέα πάνω στο κέφι του γλεντιού.. Tο χοιρινό ήταν τότε το κρέας για όλη την χρονιά στο σπίτι και το έσφαζαν στις απόκριες ή τα Χριστούγεννα κάνοντάς το παστό.. Aλλά στο γλέντι απάνω όποια ώρα και να ήταν το γλέντι μέσα στον χρόνο ο νοικοκύρης φώναζε -τάχα- στην γυναίκα : "Φέρε κι' άλλο κρασί να σφάξουμε και το γουρούνι!.." douridasliterature.com/afieroma3.html

  243. The LAND of GODS: Σπύρος Δαρσινός.. Επιμέλεια του Κώστα Δουρίδα Ο Σπύρος Δαρσινός γεννήθηκε 20 1939 στο Λεόντιο (Λιόντη) Κορινθίας και περάτωσε τις εγκύκλιες σπουδές στο γυμνάσιο Νεμέας. Πνεύμα ανήσυχο και δημιουργικό στράφηκε σε ποικίλες δραστηριότητες αλλά πάντα με έντονο πολιτικό και κοινωνικό προβληματισμό. Στη δεκαετία του '60 ακολούθησε τα βήματα του Ομηρικού Οδυσσέα : μετανάστευσε στην Αμερική, όπου ζει μόνιμα αλλά με έντονο το νόστο της πατρίδας που αγαπάει και επισκέπτεται συχνά. Οι επαγγελματικές δραστηριότητες κράτησα σε μακρόχρονη επώαση τις πνευματικές τους ευαισθησίες. Κάποτε, όμως, οι ρίζες του. Μίλησαν μέσα του οι φωνές των προγόνων. Και στράφηκε δημιουργικά σε αναζητήσεις ουσιαστικές. Ευδόκιμα. Ασχολείται με την ποίηση. Παράλληλα, αρθρογραφεί σε έντυπα της Ομογένειας, αγγίζοντας θέματα επικαιρότητας και στηλιτεύοντας την κοινωνική αδικία. douridasliterature.com/darsynos.html

  244. Τα Μικρά Ενθυμήματα: ..Κορυφαίο στο τσάμικο.. ...Είναι φανερό ότι ο χορός είναι έκφραση συναισθημάτων με κινήσεις χεριών ποδιών και σώματος με τη συνοδεία μελωδίας και λόγου. Επίσης εκτελείται για κοινωνικούς, λατρευτικούς, ψυχαγωγικούς και άλλους σκοπούς. Είναι αναμφισβήτητο επίσης γεγονός ότι ο χορός ασκεί δύναμη, γοητεία και εξελίχθηκε σε υψηλή πολιτιστική μορφή στην κοινωνία μας. Είναι όργανο επικοινωνίας και έκφρασης. Έλκει όλες τις κοινωνικές τάξεις. Ο χορός είναι από τις σπάνιες ανθρώπινες δραστηριότητες, όπου ο άνθρωπος δίνεται ολόκληρος με το σώμα, την καρδιά το πνεύμα και την ψυχή. Η ιστορική ανάπτυξη των χορών στην Ελλάδα ακολουθεί την ιστορική εξέλιξη της χώρας. Είναι φανερό ότι και οι παραδοσιακοί χοροί έχουν τη δική τους εξέλιξη. Λόγοι ιστορικοί, γεωγραφικοί, κλιματολογικοί και άλλοι επέδρασαν σημαντικά στη διαμόρφωση της ιδιοτυπίας αλλά και της πολυμορφίας των ελληνικών παραδοσιακών χορών. Τεράστια είναι η ποικιλία των ελληνικών παραδοσιακών χορών. Είναι αντίστοιχη του πλούσιου συναισθηματικού κόσμου των Ελλήνων. Έτσι έχουμε χορούς ιστορικούς, πολεμικούς, ηρωικούς, αγάπης, νυφιάτικους, εργατικούς, σατυρικούς, μιμητικούς, περιγελαστικούς και πολλούς άλλους. Οι ελληνικοί παραδοσιακοί χοροί έχουν το μέτρο της "ντροπής" και του σεβασμού και αποφεύγουν την πρόκληση και την επίδειξη... douridasliterature.com/tadekaxrona37b.html

  245. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Ποιήματα για τον 'Aγγελο Μάνη.. landscapes ... ΑΝ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ, ΣΟΥ ΧΑΡΙΣΑΝ ΤΑ ΔΩΡΑ ΠΛΟΥΣΙΑ ΟΙ ΜΟΙΡΕΣ ΚΙΑΝ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΣΕ ΓΕΝΝΑΓΕ Η ΜΑΝΑ ΣΟΥ ΠΑΡΑΣΤΕΚΑΝ ΚΛΩΘΩ,ΛΑΧΕΣΗ ΚΑΙ ΑΤΡΟΠΟΣ ΣΚΟΡΠΙΖΟΝΤΑΣ ΕΥΧΕΣ ΚΑΙ ΤΑΛΑΝΤΑ ΑΠΛΟΧΕΡΑ, ΘΕΛΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΚΟΜΗ ΓΥΙΕ ΜΟΥ,ΝΑ ΠΡΟΚΟΨΕΙΣ, -ΠΑΡΕ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΕΥΧΗ, ΓΙΑΤΙ ΓΥΙΕ ΜΟΥ , ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΝ EΥΧΗ ΓΟΝΙΟΥ ΚΤΙΖΕΙ ΘΕΜΕΛΙΟ ΣΠΙΤΙΟΥ- ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΓΙΑΝΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ , ΝΑΣΑΙ ΣΥ ΚΙ ΟΣΟΙ ΑΓΑΠΑΣ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΚΑΠΟΥ-ΚΑΠΟΥ ΤΗΝ ΕΥΧΗ ΜΟΥ, ΜΑ ΚΙ ΕΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΘΥΜΑΣΑΙ v.m.ioannou douridasliterature.com/tadekaxrona17.html

  246. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Διαμαντένια Ριμπά.. «Με τη βράβευση Ελλήνων και Αιγυπτίων λογοτεχνών και μεταφραστών ολοκληρώνονται σήμερα στο Κάϊρο οι εργασίες του τριήμερου λογοτεχνικού συμποσίου, αφιερωμένο στον Αιγυπτιώτη Στρατή Τσίρκα με θέμα «Ένας Έλληνας λογοτέχνης και η αιγυπτιακή πραγματικότητα». Το συμπόσιο είναι το 8ο στη σειρά των εκδηλώσεων "Καβάφεια", που ξεκίνησε ο αείμνηστος Κωστής Μοσκώφ και διοργανώνεται από την εταιρεία Φίλων Στρατή Τσίρκα και την ελληνική πρεσβεία στο Κάϊρο. Όπως είπε στο Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο μορφωτικός ακόλουθος της πρεσβείας, γραμματέας του Παγκοσμίου Δικτύου Πολιτισμού του ΣΑΕ, Γιάννης Μελαχροινούδης, χάρη στην ευαισθησία και την υποστήριξη του πρέσβη Δημοσθένη Κωνσταντίνου, τα Καβάφεια αποκτούν πλέον ξεχωριστό θεσμικό πλαίσιο που θα επιτρέψει τη απρόσκοπτη συνέχισή τους, ενώ παράλληλα εξέφρασε την ικανοποίησή του από την όλη διοργάνωση, επισημαίνοντας την απήχηση του συμποσίου στην Αίγυπτο. douridasliterature.com/tadekaxrona61a.html

  247. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Πάμπλο Νερούντα.. Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές, όποιος δεν αλλάζει περπατησιά, όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του, όποιος δεν μιλεί σε όποιον δεν γνωρίζει. Αργοπεθαίνει όποιος αποφεύγει ένα πάθος, όποιος προτιμά το μαύρο για το άσπρο και τα διαλυτικά σημεία στο " ι " αντί ενός συνόλου συγκινήσεων που κάνουν να λάμπουν τα μάτια , που μετατρέπουν ένα χασμουργητό σε ένα χαμόγελο, που κάνουν την καρδιά να κτυπά στο λάθος και στα συναισθήματα. Αργοπεθαίνει όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι, όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του, όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα για να κυνηγήσει ένα όνειρο, όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές. Αργοπεθαίνει όποιος δεν ταξιδεύει, όποιος δεν διαβάζει, όποιος δεν ακούει μουσική, όποιος δεν βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του. Αργοπεθαίνει όποιος καταστρέφει τον έρωτά του, όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν, όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη τύχη του ή για την ασταμάτητη βροχή. Αργοπεθαίνει douridasliterature.com/tadekaxrona15b.html

  248. the LAND of GODS: Δρ Θωμάς Σαββίδης: η Συμβολή της Ελληνικής ... H γλώσσα κάθε λαού αποτελεί ένα λαμπρό κόσμημά του που δηλώνει ταυτόχρονα και το ύψος του πολιτισμού του. Όσο αναπτύσσονται οι λαοί τόσο καλλιεργούνται και βελτιώνονται oι γλώσσες τους. Όλες οι γλώσσες των λαών είναι σεβαστές είτε αυτοί είναι ανεπτυγμένοι πολιτιστικά είτε όχι. Γι΄ αυτό και η γλωσσομάθεια έχει μεγάλη σημασία για τη ζωή και την πολιτιστική εξέλιξη του ανθρώπου. Όποιος, λέει ο Γκαίτε, δεν ξέρει ξένες γλώσσες, δεν ξέρει τίποτε από τη δική του. ΄Όταν, στον ελληνικό χώρο, οι ειδήμονες καθηγητές γλωσσολόγοι, αρχαιολόγοι, ιστορικοί κ.λ.π. ομιλούν για την ομορφιά της ελληνικής γλώσσας και το βαθμό που επηρέασε τις ευρωπαϊκές, αυτό ίσως να φαίνεται υπερβολή που υπαγορεύεται από υπέρμετρη αγάπη για το αντικείμενό τους ή από εθνικιστικούς λόγους. Πολλές φορές μάλιστα κάθε προσπάθεια διατήρησης ή προβολής της γλώσσας μας, αντιμετωπίζεται, από ορισμένους, με ειρωνεία και με χαρακτηρισμούς της μορφής του «καθαρευουσιανισμού», του «εθνικισμού» ή της «έλλειψης προοδευτικότητας». douridasliterature.com/glossa.html

  249. Gus Boulis 9 Feb 2001 ... By TOM STIEGHORST Sun-Sentinel Web-posted: Κώστας (Gus) Μπούλης (Πατείστε εδώ για να δείτε τί έγραψε η Sun-Sentinel στην Νότια Φλόριδα) από την Καβάλα ίσως είναι γνωστός σε πολλούς από εσάς. Και αυτό γιατί από το 1968 που το έσκασε από το πλοίο στο οποίο εργαζόταν, εγκαταστάθηκε στο Τορόντο, όπου και παντρεύτηκε σε ηλικία 22 ετών μια Καβαλιώτισα 16 ετών για να παραμείνει νόμιμα στον Καναδά. Ο βίος και η πολιτεία του Μπούλη είναι μυθιστορηματική αλλά δεν έχουμε καιρό να ασχοληθούμε με αυτή. Μη γνωρίζοντας την γλώσσα, έπιασε σαν πιατάς δουλειά σε ένα submarine και δουλεύοντας 20 ώρες την ημέρα κατόρθωσε να αποχτήσει την εμπιστοσύνη των αφεντικών του, οι οποίοι του πρόσφεραν στην αρχή την διεύθυνση και αργότερα ιδιοκτησία. Ο Κώστας εργατικό και παραγωγικό μυαλό κατόρθωσε σε ελάχιστο χρονικό διάστημα να έχει 180 άλλα τέτοια μαγαζιά. Το 1977 με τα δυο του παιδιά τον Χρήστο και τον Παναγιώτη, πάμπλουτος και σίγουρος για τον εαυτό του γυρίζει στην Ελλάδα, αλλά ο χαρακτήρας του και το ταμπεραμέντο του, δεν τον κρατούν για πολύ εκεί. Χωρίζει από τη γυναίκα του πουλάει για αρκετά εκατομμύρια τα μαγαζιά του και εγκαθίσταται στην Φλόριντα. Εκεί δισεκατομμυριούχος και ταλαντούχος όπως ήταν δημιουργεί τεράστια περιουσία από καζίνα (Sun Cruz Casinos douridasliterature.com/boulis.html

  250. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Ο Μίκης Θεοδωράκης για τον Θ. Κολοκοτρώνη ... Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης δεν υπήρξε μόνο η κυρίαρχη προσωπικότητα της Επανάστασης του ΄21 αλλά και η προσωποποίηση της κυρίαρχης ιδεολογίας του νεότερου Ελληνισμού. Στέκεται πάντα όρθιος σ' αυτό το υψηλό βάθρο της ιστορίας στο οποίο τον οδήγησαν οι πράξεις του, πάντα ζωντανός και επίκαιρος, για να μας διδάσκει, να μας ελέγχει, να μας κρίνει και να μας καθοδηγεί. Δύο υπήρξαν οι βασικές του ιδέες και τα ηθικά του κίνητρα: Πατρίδα και Ελευθερία. Και μία η κυρίαρχη κατεύθυνση και προτροπή: "Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους". Έτσι συνέδεε άρρηκτα την Πατρίδα-Ελλάδα με την Ελευθερία των ελεύθερων και ασυμβίβαστων Ελλήνων. Για τον Κολοκοτρώνη δεν υπάρχει Ελλάδα χωρίς Ελευθερία, όμως για να υπάρξουν αυτές οι δύο douridasliterature.com/tadekaxrona15.html

  251. the LAND of GODS: Οι δικοί μου Έλληνες του Oakville και απανταχού ... ..Η ελληνική ύπαιθρος γιορτάζει ακόμη στα πανηγύρια. Διοργανώνονται κυρίως τον Δεκαπενταύγουστο, διατηρούν την παράδοση παρά τις δυσκολίες των καιρών, έχουν τους κανόνες τους, τους θρύλους και τους αστέρες τους-που έχουν γεμάτο το καρνέ τους μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου. Αλλωστε, δεν είναι λίγα τα σημαντικά ονόματα του σημερινού ελληνικού τραγουδιού που πέρασαν από τη... μεγάλη των πανηγυριών σχολή, έχουν θητεία στα πατάρια και οδοιπορικά σε όλη την Ελλάδα Μια φορά και έναν καιρό υπήρχαν τα πανηγύρια, όπου η μουσική ήταν ταυτισμένη με μια μορφή ιερουργίας. Αφορμή πάντα είχαν τον εορτασμό του εκάστοτε αγίου, η «μάχη» των πανηγυριών κλιμακωνόταν κατά την περίοδο μεταξύ της γιορτής του Αγίου Γεωργίου και του Αγίου Δημητρίου... douridasliterature.com/tefxos11b.html

  252. LAND of GODS: Εθνική Αντίσταση και Λογοτεχνία του Βάιου Φασούλα Πέρασαν εξήντα πέντε χρόνια από την Ιστορική Ίδρυση του ΕΑΜ και η 27η Σεπτεμβρίου 1941, αναμφιβόλως αποτελεί μια από τις πιο σημαντικότερες ιστορικές σελίδες της Ελλάδας και μια υπέρτατη ανάταση της ελληνικής ψυχής. Η 27η Σεπτεμβρίου 194, για τη σκλαβωμένη Ελλάδα ήταν η ημέρα της Ίδρυσης του «Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου»- ΕΑΜ. Οι Έλληνες Πολίτες, πέρα και πάνω από διεφθαρμένες κομματικές πολιτικές του καιρού μας, μίση και πάθια, οφείλουν αειθαλή σεβασμό και ευγνωμοσύνη στον εθνικό γίγαντα του Ε.Α.Μ. και στον ένοπλο αγώνα κατά των φασιστών καταχτητών, που οι Έλληνες διεξήγαγαν μέσα από τις τάξεις του ΕΛΑΣ (Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός) καθώς και άλλων αντιστασιακών οργανώσεων. Φάρος, η Εθνική Αντίσταση, που για ενέργειά του είχε τον αγώνα και το αίμα των Ελλήνων πατριωτών? φάρος που τύφλωσε τους ξένους κακούργους και τους ντόπιους συνεργάτες τους και αποτέλεσε Παγκόσμιο σημείο αναφοράς έναντι στις βάρβαρες ορδές των ονάγρων. Δε θα επεκταθούμε περισσότερο και τούτο διότι αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης ήταν και οι τότε ποιητές, λογοτέχνες, θεατρολόγοι και λοιποί καλλιτέχνες, (εξού και η αναφοράς τής αφιέρωσης και στο όνομά τους), που με το δικό τους τρόπο, έδωσαν τον αγώνα τους γράφοντας στα αβάκιά τους λαμπρές σελίδες ιστορίας για να θυμούνται και να μιμούνται οι μεταγενέστεροι Πολίτες, με πρώτους τους σημερινούς υπηρέτες του Λόγου ... douridasliterature.com/antistasi.html

  253. the LAND of GODS: στην Άκρη του ματιού. Επιμέλεια Κώστα Δουρίδα "Πήρα, μάνα, το γράμμα σου και χάρηκα για κείνα που μου γράφεις. Χάρηκα που ο 'Αγιος Πέτρος είναι αδιαπραγμάτευτος με τους διαπλεκόμενους και τα αρπαχτικά της εποχής μας. Μου γράφεις, πως με λαχτάρα καρτερείς νέα από τη Γορτυνία και θέλω να σε διαβεβαιώσω πως και μεις με την ίδια λαχτάρα καρτερούμε τα δικά σας νέα. Πολλοί φίλοι μου, μου ζητάνε να μεσολαβήσω να ενδιαφερθείς και για εκείνους, όταν θά 'ρθει η ώρα να μας υποδεχτείτε. Θέλω να σου γράψω πολλά, συμβαίνουν όμως τόσα γεγονότα που δεν προλαβαίνω να ξεχωρίσω τα σημαντικά από τα σημαντικώτερα. Σήμερα που σου γράφω μάνα, ύστερα από μια δυνατή βροχή, η Αττική έγινε μιά απέραντη λίμνη. Δρόμοι, σπίτια, αυτοκίνητα, καταστραφήκαν και τρείς άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Δε φταίει όμως κανείς.., αυτά συμβαίνουν λένε στις δημοκρατίες. Τα έργα είναι μακροχρόνια. Έκανε την προμελέτη η Ν.Δ., έκανε την οριστική το ΠΑΣΟΚ και οι εργολάβοι εκτέλεσαν τα έργα. Ποιός φταίει; Εμείς, μάνα, φταίμε. Εμείς που επιλέγουμε όσους μας κυβερνάνε κι έχουμε για κυβερνήτες αυτούς που μας αξίζουνε..."συνέχεια. douridasliterature.com/tefxos5.html

  254. the LAND of GODS: Κώστας Δουρίδας τα δικά μου γραψίματα.. Γιάννης Μαρκόπουλος Βιογραφικό Γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης, στις 18 Μαρτίου του 1939, από μητέρα σφακιανής καταγωγής και πατέρα από την Ιεράπετρα, γόνοι και οι δύο παλαιών κρητικών οικογενειών. Ο πατέρας ήταν δικηγόρος στο επάγγελμα και μετέπειτα νομάρχης Στην ηλικία των οκτώ ετών μαθαίνει βιολί και στην τοπική μπάντα της Ιεράπετρας, κλαρίνο. Το παραδοσιακό στοιχείο της Κρήτης, σε συνδυασμό με τη συμφωνική μουσική που ακούει από το ραδιόφωνο εκείνη την εποχή, καθώς επίσης και η μουσική της κοντινής Αιγύπτου, ήταν τα πρώτα και αποφασιστικής σημασίας douridasliterature.com/since1996.html

  255. Κώστας Δουρίδας: Γράμμα στον 'Ελληνα της Διασποράς Μπορώ να πω ότι αποτυπώνεται με ακρίβεια την πραγματικότητα του Έλληνα της Διασποράς. Μακριά από φαινομενικές τυμπανοκρουσίες και ασύστολα ψεύδη περί συνοχής και δύναμης της ομογένειας, λέτε τα πράγματα όπως έχουν. Ότι βρισκόμαστε σε μια πολύ δύσκολη φάση όπου η Ελληνική γλώσσα πάει να εξαφανιστεί ενώ και οι νέες γενιές των Ελλήνων της Διασποράς πάνε να αφομοιωθούν. Ότι πολλοί Έλληνες και ειδικά νέοι αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα χωρίς να έχουν κάποιον να τους καθοδηγήσει όπως πρέπει στο σωστό δρόμο. Ότι πολλοί χάνονται ακόμα.... Η δική μου λιγοστή πείρα στα 6 χρόνια που είχα στην Αμερική μου το έχουν δείξει αυτό και το λέω με μεγάλη πίκρα. Χρίστος Α. Νεοφύτου douridasliterature.com/diaspora/diaspora.html

  256. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Ευαγόρας Παλληκαρίδης.. Θα πάρω μιαν ανηφοριά, Θα πάρω μονοπάτια, να βρω τα σκαλοπάτια, που παν στη Λευτεριά. Θ' αφήσω αδέλφια συγγενείς, την μάνα, τον πατέρα, μεσ' τα λαγκάδια πέρα, και στις βουνοπλαγιές. Ψάχνοντας για τη λευτεριά, θα 'χω παρέα μόνη, κατάλευκο το χιόνι, βουνά και ρεματιές, Τώρα κι αν είναι χειμωνιά, θα 'ρθει το καλοκαίρι, τη λευτεριά να φέρει, σε πόλεις και χωριά, Θα πάρω μιαν ανηφοριά, θα πάρω μονοπάτια, να βρω τα σκαλοπάτια, που παν' στη Λευτεριά, Τα σκαλοπάτια θ' ανεβώ, θα μπω σ' ένα παλάτι, το ξέρω θα 'ν' απάτη, δεν θά 'ναι αληθινό, Μες το παλάτι θα γυρνώ, ώσπου να βρω το θρόνο, βασίλισσα μια μόνο, να κάθεται σ' αυτόν, Κόρη πανώρια θα της πω, άνοιξε τα φτερά σου, και πάρε με κοντά σου, μονάχα αυτό ζητώ, Γεια σας παλιοί συμμαθηταί! Τα τελευταία λόγια τα γράφω σήμερα για σας. Κι όποιος θελήσει για να βρει έναν χαμένο αδελφό, έναν παλιό του φίλο, Ας πάρη μιαν ανηφοριά, ας πάρη μονοπάτια, να βρή τα σκαλοπάτια, που παν στη Λευτεριά. 5 Δεκεμβρίου 1955 Ευαγόρας douridasliterature.com/tadekaxrona44b.html

  257. the LAND of GODS: Γιώργος Δουατζής ΤΟ ΜΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ ΤΟ ΜΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ Γιώργος Δουατζής Το λιμάνι Το φως Ο ήλιος Το γαλάζιο του Αιγαίου Η φωνή του Θεοδωράκη και της Ιουλίτας Το Μονόγραμμα του Ελύτη Εκείνος λείπει για πάντα Εκείνη διαβάζει Διαβάζει η αγαπημένη σου Ακούς; Αυτή που σε είδε Να κλαις να γελάς να κοιμάσαι να τρως Να πίνεις να πονάς να χαίρεσαι να βογκάς Να ερωτεύεσαι να γδύνεσαι να ορθώνεσαι να πέφτεις Να λειτουργείς σαν καθημερινό ανθρωπάκι Κι όμως Δεν χάθηκαν τα μεγέθη Δεν αφανίστηκαν οι αποστάσεις Δεν ευτελίστηκαν τα ιερά Δεν μηδένισε το "σ αγαπώ" τις διαστάσεις Δεν σβήστηκαν οι τόσες σελίδες Και πάλι Το λιμάνι. Το φως. Ο ήλιος. Το γαλάζιο του Αιγαίου Εγώ Κι η Ποίηση η υπέρτατη Η Αγάπη Το δόσιμο Η αποδόμηση... douridasliterature.com/monografima.html

  258. LAND of GODS Οδυσσέας Ελύτης : Προσανατολισμοί Ο έρωτας Το αρχιπέλαγος Κι η πρώρα των αφρών του Κι οι γλάροι των ονείρων του Στο πιο ψηλό κατάρτι του ο ναύτης ανεμίζει Ένα τραγούδι Ο έρωτας Το τραγούδι του Κι οι ορίζοντες του ταξιδιού του Κι η ηχώ της νοσταλγίας του Στον πιο βρεμένο βράχο της η αρραβωνιαστικιά προσμένει Ένα καράβι Ο έρωτας Το καράβι του Κι η αμεριμνησία των μελτεμιών του Κι ο φλόκος της ελπίδας του Στον πιο ελαφρό κυματισμό του ένα νησί λικνίζει Τον ερχομό. douridasliterature.com/elytis01.html

  259. Greek Poetry and Literature on the WEB by Kostas Douridas Page 5 Ο Ηλίας Βενέζης γεννήθηκε στο Αϊβαλί (Κυδωνίες) της Μ. Ασίας το 1904. Το πραγματικό του όνομα ήταν Ηλίας Μέλλος. Αιχμάλωτος των Τούρκων κατά την Μικρασιατική καταστροφή του 1922, (τους 14 μήνες της αιxμαλωσίας του μας τους ζωντανεύει στο βιβλίο του Το Νούμερο 31328 κατέφυγε ύστερα στη Μυτιλήνη όπου διορίστηκε υπάλληλος στην Εθνική Τράπεζα. Το 1930 ήρθε στην Αθήνα και μεταπήδησε στην Τράπεζα της Ελλάδας, όπου υπηρέτησε ως το 1957. Διατέλεσε διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου και έγινε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε στην Ευταλού της Λέσβου, όπου και αναπαύτηκε το 1973. douridasliterature.com/poetry5.html

  260. The LAND of GODS: Το Καρδαρίτσι και η ιστορία του. Του Ιατρού κ ... Πότε ιδρύθηκε το χωριό μας: Δεν υπάρχουν σχετικές πληροφορίες. Οπωσδήποτε η ιστορία του συσχετίζεται με εκείνη του περιβάλλοντος χώρου δηλαδή της Πελοποννήσου γενικότερα. Είναι με άλλα λόγια η πιθανή ή η αποδεδειγμένη θέση του χωριού μας στην Ιστορία της Αρχαίας, της Ρωμαϊκής και της Βυζαντινής περιόδου. Είναι ακόμη η θέση του στους χρόνους της Σλαβοκρατίας, Φραγκοκρατίας και Τουρκοκρατίας και επίσης η πρόσφατη πορεία του στην Ιστορία της Νεώτερης Ελλάδας. Πιο συγκεκριμένα στους ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ είναι πολύ πιθανό ότι το Καρδαρίτσι υπήρχε μόνο σαν τοποθεσία. Τα πλησιέστερα ερείπια αρχαίων κτισμάτων είναι της μικρής πόλης Καούντος και του ιερού του Καουσίου Ασκληπιού, κοντά στο Βούτσι. Επίσης στα βόρεια του χωριού Παραλογγοί, αριστερά του ποταμού Ερυμάνθου, υπήρχε το αναφερόμενο από τον Παυσανία αρχαίο χωριό Τρόπαια που είναι άσχετο με τα σημερινά Τρόπαια. Κατά τους ΡΩΜΑΙΚΟΥΣ και τους πρώτους ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥΣ χρόνους, είναι επίσης πιθανό ότι το Καρδαρίτσι δεν υπήρχε. Ο Παυσανίας πάλι μας πληροφορεί ότι την εποχή εκείνη οι περισσότεροι Γορτύνιοι είχαν μεταναστεύσει στην Αχαΐα και Κορινθία. "Η ύπαιθρος χώρα είχε ερημωθεί με αποτέλεσμα να έχει καλυφθεί από δάση και να είναι γεμάτη από θηρία" . Ερείπια Ρωμαϊκών κτισμάτων δεν υπάρχουν, ενώ το μόνο ίσως Βυζαντινό μνημείο της ευρύτερης περιοχής είναι η αρχαία εικόνα της Παναγίας που φυλάσσεται στη σημερινή Μονή Κλειβωκάς και αποδίδεται στον Ευαγγελιστή Λουκά. douridasliterature.com/nickdour.html

  261. the LAND of GODS: Πατέρα κάθε φορά που ερχόμουν στο χωριό.. Πατέρα, κάθε φορά που ερχόμουν στο χωριό απ' την Αθήνα στα χρόνια του ΄60 ΄65 σε εύρισκα πάντα να σκαλίζεις τον κήπο σου... ...Τώρα πια κι' εγώ ..εξηντάρης.. στο πίσω μέρος του σπιτιού έχω έναν κήπο. Kαι είναι μαθές μες τα πολλά, ένας ακόμα τρόπος μου να επικοινωνώ μαζί σου. Κόβω λοιπόν φρέσκο κλαράκι ντοματιάς, το τρίβω στην μούρη μου και προσπαθώ απεγνωσμένα να πιάσω την οσμή σου. Κλείνω τα μάτια μου και μπήγω φωνή μες την ψυχή μου.. Γονατιστός προσεύχομαι στην νωπή γης και φιλώ το χώμα της και είναι σαν να φιλώ πατέρα το καθάριο ιερό σου μέτωπο. Είναι ο καιρός που σε σκέπτομαι και σε επισκέπτομαι πατέρα! Κώστας Δουρίδας Καλοκαίρι του 2004 douridasliterature.com/patera.html

  262. To ποίημα της ημέρας: Μόνη μου.. της Χριστίνας Τσαρδίκος Μόνη μου της Χριστίνας Τσαρδίκος Έκλεισα απότομα τις πόρτες και αμέσως έσβησαν τα ψεύτικα είδωλα που είχαν μαζευτεί τριγύρω μου και με κολάκευαν όλη μέρα. Σώπασαν οι φωνές και τα κούφια γέλια. Εξαφανίσθηκαν τα παλαμάκια, "τα εύγε" τις ανθρώπινης υποκρισίας Έλυσα τα μαλλιά μου, Σκούπισα τα μάτια μου απ΄ τις μπογιές Ξεθωριασμένες απ΄το κλάμα Και σφιχτά τράβηξα το κόκκινο κραγιόν Των χειλιών μου. Πέταξα από επάνω μου ότι με Φόρτωνε και στεναχωρούσε. Σκορπισμένα, πατημένα χάμου, Μάζεψα τα κομμάτια μου Και προσπάθησα να στήσω Την σωριασμένη σπαζοκεφαλιά Της ζωής μου, Με λεπτότητα και με αφοσίωση Για να μην μου περισσέψει κανένα. douridasliterature.com/christinaT.html

  263. Τα Μικρά Ενθυμήματα: τα Περιεχόμενα.. περιέχονται: Πρίν ΔΕΚΑ Χρόνια.. / Γράμμα στον 'Ελ. της Διασποράς.. / ΤΟ ΚΑΡΔΑΡΙΤΣΙ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ.. / Κ. Κρυστάλλης: Αναθεμάσαι ξενιτιά.. / Σε σας μιλάω, γονείς.. / Νικηφόρος Βρεττάκος: Με σπαραγμό.. / Αν ήταν να σου ειπώ για το χωριό μου.. / Ν. Καζαντζάκης: Τρεις ψυχές.. / Οριάνα Φαλάτσι / ο Ηλιάτορας / 100 Λόγοι.. / Φεντερίκο Λόρκα.. / Ανδρέας Καραντώνης.. / Γιώργος Σεφέρης: Ο τόπος μας.. / Πάφος και μοναξιά.. / Η Ποίηση του Βάρναλη: Μυρίζει μπαρούτι.. / Μήτσος Λυγίζος: Τριάντα αγοροκόριτσα.. / Ποιήματα για την Αγάπη.. / Σωτήρης Παστάκας.. / Θάνατος είναι οι κάργες.. / Μάρκος Αυγέρης.. / Αλ. Παπαδιαμάντης: το Μυρολόγι της Φώκιας.. / Κάθε φορά που ακούω το δημοτικό.. / Γιατί υποτιμάτε την ελληνική γλώσσα?.. / Φωνές του ποιήματος.. / Κ. Δουρίδας: Ερωτικός Λόγος.. / Αριστοτέλης ο Σταγειρίτης.. / Ο ποιητής Δημ. Π. Κρανιώτης.. / Σπύρος Δαρσινός: Μην νομίσετε.. / Ο Μήτσος Παπανικολάου.... douridasliterature.com/tadekaxrona.html

  264. the LAND of GODS: Γράμμα από το Γκύτερσλο.. Διαβάζοντας το γράμμα σας βούρκωσα. Είμαι σίγουρος, φτιάγνοντας την ιστοσελίδα την "Χώρα των Θεών" και γράφοντας το "Καπνόν Αποθρώσκοντα" κάθε του λέξη και πίσω της κρύβονταν η λεβεντιά η δική σας η προσωπική! που είναι ταυτόσημη με την πολυαγαπημένη μοναδική κλασική λεβεντιά του Έλληνα μέσα και έξω της πατρίδας και, που μου 'δινε κουράγιο μαζί και συγκίνηση να προχωρήσω. Χαίρομαι ιδιαίτερα που σας άρεσε η προσπάθειά μου. Να είστε πάντα καλά και σας ευχαριστώ για τα ωραία σας λόγια. Θαυμάζω τον προσωπικό σας αγώνα στην κοινότητα του Γκύτερσλο που μαζί με όλα τα μέλη του συμβουλίου και ιδιαίτερα τον γραμματέα τον παλιό μου φίλο και αλληλογράφο κ. Aγγελο Βόμπρα βρίσκω ότι προσφέρετε έργο άξιο προς μίμηση για τον Ελληνισμό της διασποράς!!! douridasliterature.com/gutersloh.html

  265. the LAND of GODS: Στην άκρη του ματιού Ένα οδοιπορικό μέσα από τις ... Αγαπητοί φίλοι / ες Μία καινούργια πύλη / ηλεκτρονικό περιοδικό έκανε τελευταία την εμφάνισή του και ομόρφυνε το διαδίκτυο!. Προμηνύει ένα ακόμα σωστό βήμα για την λογοτεχνία μας. Απ' ότι καταλαβαίνω είναι προσπάθεια νέων λογοτεχνών απ' την πατρίδα και την Κύπρο? http://www.lexima.gr Βέβαια βρίσκεται ακόμη στις αρχές.. Ωστόσο, οι εκπλήξεις μέρα με την μέρα μετρούνται άμετρες και καταχωρούνται με γοργούς ρυθμούς!. Για ετούτο και σας προτείνω να επισκεφτείτε την σελίδα του και αν είστε και από μόνοι σας λογοτέχνες γραφτείτε μέλος στην λίστα του. Με εγκάρδιους χαιρετισμούς από Καναδά. Κώστας Δουρίδας https://douridasliterature.com douridasliterature.com/tefxos11.html

  266. To ποίημα της ημέρας: Χιονίζει στο δωμάτιό μου.. Λάρρυ Κουλ Ξυπνώ παγωμένος. Χιόνι καλύπτει τα βλέφαρα, τα χείλη μου -«Είναι τα "σ' αγαπώ", τα "σε μισώ" που είπαμε Και έγιναν νιφάδες» Ψιθυρίζει το κορίτσι μου. Βγαίνω στον εξώστη Εκατομμύρια λέξεις στροβιλίζονται στο κενό Κάτω από τα παγωμένα λόγια μας Ο κόσμος κείτεται νεκρός Στις ταράτσες των πολυκατοικιών ?νθρωποι αυτοπυρπολούνται Πώς να μεταπηδήσουν σ' έναν καινούργιο κόσμο, πώς; -«Δες!» αναφωνεί το κορίτσι μου Ένα ελάφι στη μέση του δωματίου Μάς κοιτάζει ασάλευτο Μ' ένα άλμα τρυπά τη νύκτα και βγαίνει στο φως. Larry Cool February 28, 2006 douridasliterature.com/cool.html

  267. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Κώστας Κρυστάλλης: Αναθεμάσαι ξενιτιά ... Κώστας Κρυστάλλης: Αναθεμά σε ξενιτιά με τα φαρμάκια πόχεις!.. Θα πάρω έναν ανήφορο να βγω σε κορφοβούνι, να βρω κλαράκι φουντωτό και ριζιμιό λιθάρι, να βρω και μια κρυόβρυση, να ξαπλωθώ στον ίσκιο, να πιω νερό να δροσισθώ να πάρω λίγη ανάσα, ν' αρχίσω να συλλογισθώ της ξενιτιάς τα πάθη, να ειπώ τα μαύρα ντέρτια μου και τα παράπονά μου. douridasliterature.com/tadekaxrona2.html

  268. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Αν ήταν να σου ειπώ για το χωριό μου ... Αγαπητέ μου φίλε, Aν ήταν να σου ειπώ το πόσο υπερήφανος είμαι για την καταγωγή μου, θα σου έλεγα: Mη το ψάχνεις, γιατί μπορείς και μόνος σου να βρεις, αρκεί και μόνο, να κλείσεις για μια στιγμή τα μάτια σου και να σκεφτείς, ψιθυρίζοντας την λέξη Πατρίδα! κι' ακόμη την λέξη που ονομάζεται το χωριό σου!.. Aπό δώδεκα χρονών έφυγα στην Αθήνα επειδή τι να σου ειπώ; αφού τα ξέρεις.. Μετά τον ανταρτοπόλεμο, η φτώχεια ήταν απλωμένη παντού σαν την ακρίδα, η ψείρα, η ξυπολυσιά και το σαπούνι ..λίγο! Κι' έτσι για το μικρό μου το χωριό το Καρδαρίτσι, ήταν στο πρόγραμμα: Σαν το παιδί τελειώσει το δημοτικό (έλεγαν οι μεγάλοι), να φύγει στην Αθήνα! douridasliterature.com/tadekaxrona3b.html

  269. the LAND of GODS: Λάκης Φουρουκλάς Στα δεκάξι της η Ιωάννα, ήταν ένα πανέμορφο κορίτσι. Χαρά θεού να την βλέπεις, η πιο όμορφη και η πιο γλυκιά μες στο χωριό, μα και σ' όλη την επαρχία. Τα προξενιά έπεφταν βροχή, αλλά η μάνα της η κυρά Γωγώ, όλα τα αρνιόταν. Περίμενε να 'ρθει το κατάλληλο, δηλαδή εκείνο που θα σήμαινε λεφτά για την ίδια και την κόρη της. Η τελευταία, όμως, επέμενε πως ήτανε μικρή για παντρειές, πως ήθελε να σπουδάσει και να γίνει δασκάλα. «Δεν είν' αυτά για μας» έλεγε η Γωγώ, «καλά βάλ' το στο νου σου. Αρκετά χρόνια ξόδεψα, μια γυναίκα μοναχή, για να σε αναστήσω...». Πείσμωνε η Ιωάννα, μα πείσμωνε κι η μάνα της. «Δεν είναι καιρός για όνειρα, σαν είναι άδειο το στομάχι». Κάποια μέρα ήρθε και το προξενιό, που τόσο η μάνα καρτερούσε. Αφού έμαθε για τα πλούτη του γαμπρού, σύντομα τον κάλεσε και του έδωσε την ευχή της, την Ιωάννα για να πάρει. Η μικρή, σαν το έμαθε, κλείστηκε στο ανώι, κι έχυσε μαύρο δάκρυ. Ως κι οι τοίχοι, θα 'λεγε κανείς, απ' το θρήνο της ραγίσαν. Μόνο της μάνας της η ψυχή δε συγκινήθηκε καθόλου. Και κάλεσε φίλες της Ιωάννας γκαρδιακές, με το καλό έξω να την βγάλουν. Και τα κατάφεραν. Όλες, μα όλες τους, την τύχη της την ευλογούσαν. «Πλούσιος άνθρωπος, καλός και νοικοκύρης ο Βαγγέλης» της έλεγαν, «κοντά του θα ζεις αρχόντισσα κι όλες θα σε ζηλεύουν». douridasliterature.com/fourouklas.html

  270. Κώστας Δουρίδας: Τα Τραγούδια μου... / Ta Tragoydia moy Η αγάπη Μια μαργαρίτα στόνα χέρι στ' άλλο το φως της αστραπής στα χείλη κόκκινο μαχαίρι στα μάτια ο ήλιος της αυγής. Τα περιστέρια στην αυλή μου ο Μάης στα σκόρπια μου μαλλιά φύτρωσε αγάπη στην ψυχή μου τρέξτε φωνάξτε τα παιδιά κ/δ douridasliterature.com/tatragoudiamou.html

  271. the LAND of GODS: Ο Λόγος μέσα από τη Διασπορά του Βάιου Φασούλα: Λοιπόν, αυτός ο τίτλος δεν επιλέχτηκε τυχαία. Αποτελεί το απαύγασμα μιας ολοζώντανης φωνής: Της φωνής του Συγγραφέα Κώστα Δουρίδα. Οι μεγάλες αποστάσεις δεν έδωσαν την ευκαιρία να γνωριστούμε από κοντά με τον Κ. Δουρίδα, αλλά νομίζω ότι τον γνωρίζω χρόνια γι' αυτό και τολμώ να καταθέσω τις απόψεις μου, αδιάψευστες και αγνές. Νιώθεις ανατρίχιασμα και δέος και παράλληλα υπερηφάνεια και κάλλος αν περιδιαβείς τον πνευματικό "κήπο" τον κήπο του "'Aγιου Μετανάστη", του Έλληνα Αρκάδα απ' τον Καναδά, Κώστα Δουρίδα, που συμπυκνώνεται στο βιβλίο του: "ΚΑΠΝΟΝ ΑΠΟΘΡΩΣΚΟΝΤΑ". Μέσο της απροσπέλαστης σε πλούτο ιστοσελίδας του, https://douridasliterature.com, παρουσιάζει όχι μόνο τα δικά του έργα, αλλά και εκατοντάδων Ελλήνων Συγγραφέων, Ποιητών και Λογοτεχνών ολόκληρης της οικουμένης. Αυτή και μόνο η πανανθρώπινη προσφορά του, ανεβάζει κατακόρυφα το πνευματικό ανάστημα του Κώστα Δουρίδα, αφού όχι μόνο δεν περιορίζει τη φιλοξενία άλλων Συγγραφέων και πάντα και για όλους έχει να καταθέσει έναν αληθινό καλό και ζεστό λόγο, αλλά σαν πρώτο μέλημά του είναι η απαράμιλλη άμιλλα και πως η προβολή ΟΛΩΝ, μέσο της ιστοσελίδας του, να αποκτήσει ακόμα μεγαλύτερη, Παγκόσμια, εμβέλεια. Βάιος Φασούλας douridasliterature.com/taMikra.html

  272. the LAND of GODS: η Ανθολογία «ΞΕΝΙΤΕΙΑ» της Ρούλας Ιωαννίδου -Σταύρου Από τις εκδόσεις του Γραφείου του πρώην Προεδρικού Επιτρόπου της Κυπριακής Δημοκρατίας, κυκλοφόρησε πρόσφατα, η Ανθολογία «ΞΕΝΙΤΕΙΑ» της Ρούλας Ιωαννίδου -Σταύρου. Η Ανθολογία κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 2003. Η Ανθολογία περικλείει ένα θησαύρισμα ποιητικών και πεζών κειμένων με θέμα τη μετανάστευση, τη ζωή στην αλλοδαπή, τη νοσταλγία για τη γενέθλια γη και τον πόθο για επιστροφή . Πρόκειται για ένα πρωτότυπο και πρωτοποριακό επίτομο έργο 530 σελίδων, που είναι καρπός μιας χρονοβόρας και επίπονης έρευνας και εργασίας της λογοτέχνιδος, εκπαιδευτικού και ερευνήτριας κας Ρούλας Ιωαννίδου - Σταύρου. Αποτελεί δε, έργο συστηματικής μελέτης και ανθολόγησης της ελληνικής λογοτεχνικής παραγωγής με θέμα την ξενιτειά , από την αρχαιότητα έως τις μέρες μας. Η Ανθολογία περιλαμβάνει τις ακόλουθες ενότητες: Α' ) Αρχαία Ελληνική Γραμματεία Β΄) Ποίηση Γ΄) Η ξενιτειά στο Δημοτικό Τραγούδι και Δ' ) Πεζογραφία. Ανθολογούνται... douridasliterature.com/roula.html

  273. Αναζητώντας στο διαΔίκτυο την ιστοσελίδα της LAND of GODS ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΨΥΧΗ Καλά και έφυγαν οι μετανάστες μας, και πήραν λίγη Ελλάδα στις ψυχούλες τους και την κράτησαν αλώβητη μέχρι σήμερα. Να πάτε στο site αυτού του έλληνα της διασποράς και θα καταλάβετε. Μην χάσετε τον τεράστιο πλούτο πληροφοριών επί παντός επιστητού που περιέχει αυτό το site!! douridasliterature.com/anazitontas.html

  274. Κώστας Δουρίδας: Ελληνική Διασπορά ώρα Μηδέν? (Γράμμα στον 'Ελληνα ... Στις χώρες καινούριων εστιών της μετανάστευσης με τα μεγάλα μεταναστευτικά κύματα που έγιναν στις δεκαετίες του '50 και '70 όπως ο Καναδάς η Αυστραλία κλπ.. Ενώ σ' αλλοτινούς καιρούς της διασποράς με εθνικιστικά καθεστώτα καθώς της Τουρκίας η της Αιγύπτου επειδή παραμόνευε ο κίνδυνος ο Ελληνισμός ήταν απόλυτα συμπυκνωμένος και δυνατός εν αντιθέσει με του σήμερα στις νέες χώρες (Καναδά Αυστραλία κλπ).. Με ειρωνεία θα έλεγε κανείς ότι: Το καλύτερο «φάρμακο» για την "αφομοίωση" στα παιδιά του μετανάστη ήταν η "φιλοξενία", και η απόλυτη "ανοχή" στον ίδιο τον μετανάστη..: "Δολερή πολιτική" θα την έλεγε ο Μακρυγιάννης αν ζούσε σήμερα. Και τα κατάφεραν.. Κοντά βέβαια, στις πολλές και πάμπολλες αδυναμίες του μετανάστη. Σήμερα καθώς που καινούριοι μετανάστες απ' την πατρίδα δεν έρχονται άλλο πια.. ώστε να διοχετεύσουν καινούριο «αίμα» στην κοινότητα ο ίδιος έχει απομείνει μετέωρος και ξεκομμένος!.. Δεν πρόλαβε ούτε κάν' να ρίξει σωστά τις ρίζες του. douridasliterature.com/diaspora/page66.html

  275. he LAND of GODS : Nikolas D. Skalkotos... ο Ελληνισμός της Διασποράς Αν δεν κάνω λάθος, η Ελληνιστική περίοδος άρχισε μετά από τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου το 323 Π.Χ.. Όμως, παρ' όλες τις ολικές καταστροφές που χτύπησαν την αγαπημένη μας Ελλάδα, από τότε μέχρι τώρα, εγώ ήθελα πάντα να πιστεύω, έστω και για λίγο ακόμα, πώς η ιστορική και βαρυσήμαντη εκείνη περίοδος είχε ξαναγεννηθεί και πάλι. Όχι μόνο αυτό, αλλά επί πλέον την είχα ονομάσει "Οι Νεοελληνιστικοί Καιροί" και την απέδιδα στον απανταχού Έλληνα της διασποράς. Σ' εκείνον τον πρώτο μετανάστη που άφησε το σπίτι του και τους δικούς του πίσω για μια καλύτερη ζωή στα ξένα και κατά συνέπεια, την ακουσίως πραγματοποίηση των ονείρων του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Δυστυχώς όμως, ήταν ακόμα άλλη μία από τις αυταπάτες μου. Επιπλέον, λυπάμαι πολύ που θα πω ότι οι περισσότεροι, "όχι όλοι, αλλά οι επί το πλείστον" απόγονοι των πρωτοπόρων Ελλήνων μεταναστών, ειδικά εκείνοι των Ηνωμένων Πολιτειών, έχουν εντελώς αποφύγει στο όχι μόνο να τιμήσουν αλλά και να εκτιμήσουν τα Ελληνικά ιδανικά των προγόνων των εν γένει. Και ως εκ τούτου, να επιφέρουν το σοβαρό πρόβλημα αυτής της χαμένης ταυτότητας, την οποία αντιμετωπίζουμε σήμερα. Είναι γεγονός ότι η Ορθόδοξος Εκκλησία μας, εν αλλοδαπή, προσπάθησε να διαδώσει τον Ελληνισμό μας και εξακολουθεί ακόμα προσπαθώντας να προστατεύσει και να διασώσει ότι έχει απομείνει. Όμως, κατά την άποψή μου, μόνο θρησκεία δεν φτάνει. Εδώ μιλάμε για "Ελληνισμό" και όχι για Ελληνική Ορθόδοξο Θρησκεία. Δύο θέματα στενά συνδεδεμένα κατά κάποιον τρόπο αλλά τελείως διαφορετικά το ένα από το άλλο. Πίστη στην Ορθόδοξη θρησκεία μας χωρίς γνώση, υπερηφάνεια και εκτίμηση για τις ένδοξες Ελληνικές μας ρίζες είναι απλή υποκρισία, τουλάχιστον. douridasliterature.com/skalkotos.html

  276. the LAND of GODS: Πάνω στα βράχια της πατρίδας.. Με την Ελλάδα να σου στέλνει χαιρετίσματα για να μην ξεχαστείς στα καταράχια της οικουμένης... 'Οτι εσύ αδελφέ μου δεν εγεννήθηκες να γίνεις πολίτης του κόσμου επειδή η καρδιά σου είναι σημαδεμένη την Ελλάδα!. Μια Ελλάδα βαριά τόσο, όσο η ευχή των πατέρων σου! Βαριά τόσο, όσο μια πετρούλα απ' το θείο της το σώμα... Θα σε βαραίνει... Όσο που ζεις θα σε πικραίνει, όπου κι' αν βρίσκεσαι μακριά της, θα σε πεθαίνει... Μα νάσαι σίγουρος θα σ' ανασταίνει μονάχα η σκέψη της!! douridasliterature.com/pano.html

  277. LAND of GODS : Χ α ι ρ ε τ ι σ μ ο ύ ς κ α ι Α φ ι ε ρ ώ μ α τ α "Στο Ελληνόπουλο της Διασποράς" ..Στους κάμπους και στα βουνά της πατρίδας αχ και να σ' έπαιρνα απ' το χέρι, στιγμή - στιγμή, βήμα το βήμα! Κρυφό Σχολειό να σου έκανα την ιστορία του Έλληνα παππού σου. Να ξέρεις, η κάθε τρώκλα σπιθαμή από την γη της γαλανής, είναι Αίμα, Πνεύμα, Πέτρα και Πηλός!. Από εκεί ξεκίνησε η Σοφία και η Αρετή. Η Δημοκρατία και η Ελευθερία. Στις εκκλησιές και στα μοναστήρια της πατρίδας τα λυγερά κυπαρίσσια προσεύχονται στην Παναγιά και στον Αϊ Γιώργη: Της αρνησιάς το νερό παιδί μου εσύ να μην το πιεις, παρά να πάρεις άσπρο άλογο καβάλα, και σαν τον μέγα Αλέξανδρο γοργά να ρθεις... Και σε περιμένω... Κώστας Δουρίδας douridasliterature.com/gia2.html

  278. the LAND of GODS: Στην άκρη του ματιού Ένα οδοιπορικό μέσα από τις ... Όταν διανοίγεται ο εαυτός σου, πτυχώνονται τα υλικά στοιχεία του και προβάλλει η ορογενετική κίνηση της ελληνικής συνείδησής σου. Τότε ως υδάτινος όγκος εισβάλει η ελληνική ψυχή σου και ο έσω εαυτός σου που λαμπρά ενδεδυμένος είναι, στερεωμένος με τα ικανά θεμέλια της γνώσης που οι πύρινοι λόγοι της αληθείας δόμησαν και η ιστορία του τόπου μας χαρακτήρισε, αποκαθαίρεται. Η πράξη σου αποκαθαίρει τα στοιχεία που σε απαρτίζουν και αυτά λαμπερά, ωραία, κεκαθαρμένα παρουσιάζουν την συνοχή της δομής σου, της ζωοποιημένης εικόνας της. Και εσύ, πνεύμα-ψυχή-σώμα ως λίκνον ευχαριστίας παρίστασαι και σαν τα νερά των ποταμών και θαλασσών της πατρίδος σου κυλάς, σαν πηγή αναβλύζουσα παρέχεσαι ενούμενος με την διάσπαρτη αδελφοσύνη. douridasliterature.com/trilogia.html

  279. the LAND of GODS: Γνωρίστε το Oakville και τα πέριξ Γνωρίστε το Oakville και τα πέριξ ηλεκτρονικό περιοδικό Λογοτεχνίας και πολιτισμού 'ελα να δεις... douridasliterature.com/oakville.html

  280. the LAND of GODS: Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών Συγγραφέων των Πέντε ... Γιατί ξενιτεύτηκε ο Αχιλλέας; Μόνο αυτός το ξέρει. Όπως ξέρει για τον εαυτό του ο κάθε ξενιτεμένος, σε όποια ήπειρο, ή χώρα τον έστειλε το μυαλό του, την ώρα της απελπισίας που τον κυρίευε ή απλά η τύχη του. Την ώρα που πήρε την απόφαση να φύγει, για να ζήσει κάπου αλλού, ή να φύγει να γυρίσει πλούσιος, κι αυτό σα δικαιολογία για το φεύγα του. Σήμερα καλά το γράφουν οι εφημερίδες και το προπαγανδίζουν στα ραδιόφωνα και στις τηλεοράσεις. Η μεγάλη Ελλάδα "νοερά" των 20 εκατομμυρίων, άντε να τους μαζέψεις από τις χώρες που βρίσκονται κι έχουν ριζώσει, αυτοί και τα παιδιά τους. Ο Αχιλλέας, σα σπόρο δένδρου που τον πήρε ο αέρας και τον έριξε σε πρόσφορο έδαφος, ρίζωσε κι άρχισε να δημιουργεί μια καλύτερη ζωή, αν και ο αρχικός του σκοπός ήταν τα δυο χιλιάδες δολάρια ν' ανοίξει στην πατρίδα, όταν θα γύριζε ένα τσαγκάρικο. Μέχρι να τα μαζέψει...συνέχεια douridasliterature.com/tefxos7.html

  281. the LAND of GODS: η Ολυμπιακή Φλόγα του Μετανάστη Αγαπητέ μου Κώστα, Η φλόγα σου είναι υπέροχη. (....) Αυτή η φλόγα θα είναι εκείνη που θα διαφεντεύει τους Ολυμπιακούς του χρόνου φωτίζοντας όλα τα αθλήματα, αυτή η φλόγα είναι που έχει ήδη περάσει τη δοκιμασία των χρόνων, αυτή η φλόγα είναι που έχει ήδη ταξιδέψει σε όλα τα κράτη της γης, κι αυτή είναι που θα μας κρατήσει κοντά στον παλμό του πνεύματος του ελληνικού. Νάσαι πάντα φλογερός και να ερωτοτροπείς με την Ελλάδα μας, για την Ελλάδα μας October 20, 2003 Iakovos Garivaldis Hellenic douridasliterature.com/floga.html

  282. the LAND of GODS: Μια φορά και ένα καιρό.. Ένα ξυπόλυτο βράδυ σ' ένα δυάρι απόκοσμο είδα το Θεό και τα είπαμε. 'Aρχισα πρώτος να λέω: -Θεέμου,είδα τον έρωτα παράφρονα να μου κτυπά τη πόρτα μεσάνυκτα Είδα τα βιβλία μου να τα διαβάζουν φαντάσματα και κατσαρίδες στη προθήκη μιας παράγκας Είδα το χαφιέ να γλείφει το αυτί μιας πόρνης στ' ανάκτορα Είδα μπάτσους να εκθέτουν ποιητικές συλλογές σε οβελιστήρια διπλώματα κρεμασμένα σε τοίχους και απαγχονισμένους διπλωματούχους Είδα τα λόγια μου κρεμασμένα σε κρεοπωλεία σαν αρνιά, λουλουδια στο τσιγκέλι του χρόνου να στάζουν αίμα Είδα μήτρα γυναίκας να σπέρνει και να χωνεύει πολέμους Είδα και τη γη χρεωμένη στον 'Aρη Του είπα και άλλα... και όταν ο Θεός άρχισε να μιλάει μου είπε: -παιδί μου,τίποτε δεν είδες ακόμη. Γιώργος Βλάχος douridasliterature.com/tefxos18.html

  283. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Ρούλα Ιωαννίδου Σταύρου: Χειμώνας ... ΄Ανεμος πήρε τ΄ ανέμελα νιάτα μας κι ήρθε το χιόνι. Στην καρδιά πάλι το χιόνι στοιβάχτηκε. Μπα! Ποιος γνοιάζεται! Χειμώνας περνά μέσ΄ από τη ζωή μου. ... douridasliterature.com/tadekaxrona14.html

  284. Καπνόν Αποθρώσκοντα : Γράμμα στον 'Ελληνα της Διασποράς του Κώστα ... Αγαπητέ μου φίλε, Είμαι κι' εγώ καθώς εσύ. Ο Ελληνας της διασποράς. Μένω και ζω με την φαμελιά μου στο Οakville, Ontario Canada. Η πρώτη γενιά του μετανάστη.. Κατάγομαι από την ορεινή Γορτυνία του Νομού Aρκαδίας. Και μπορώ να σου πω: Η καταγωγή μου, είναι η μεγάλη και η πρώτη μου περηφάνια. Και τούτο επειδή σώνει και καλά πιστεύω, ότι τα δώδεκα χρόνια, που έζησα παιδί στο Καρδαρίτσι το χωριό μου, ήταν αρκετά για να μάθω, όσα δεν θα μου μάθαιναν ΑΝ ΠΗΓΑΙΝΑ, σε δεκαπέντε χρυσοποίκιλτες Ακαδημίες!.. Τότε που ο κόσμος λεει, σαν πήγαινε στην εκκλησιά κι αυτή σχολνούσε, μίλαγε ο ένας στον άλλονε με το μικρό τους τ' όνομα! Και χαιρετιώσαν κι' αγκαλιάζανε, και δεν υπήρχε ξένος εκεί στην εκκλησιά!.. Μα κι' αν υπήρχε εδώ κι' εκεί στον χρόνο μέσα. 'ΟΛΟΙ ρωτούσαν στο χωριό, ποιος είναι ο ξένος; Πούθ' έρχεται; Πού πάει; Και πού θα κοιμηθεί;; Σήμερα φίλε μου άλλαξε η ζωή.. Και οι άνθρωποι λεει, αλλάξανε νοοτροπία: Γίναν κατηφείς.. Οι αποστάσεις μίκρυναν. Ο πληθυσμός της γης διπλασιάστηκε. Στο Cable Net της τηλεόρασης του Halton, πολύ γρήγορα θα βλέπουμε στο"κουτάκι" μέχρι κι' εκατό, διακόσια, χίλια και βάλε! διαφορετικά κανάλια φορτωμένα με βλ... πολλές!!!!!! και λίγα για τον .....ΑΝΘΡΩΠΟ. Aγαπητέ μου φίλε, ΕΣΕΝΑ μιλώ, της πρώτης γενιάς του μετανάστη... douridasliterature.com/diaspora/page39Pr.html

  285. Το βλέμμα της πατρίδας Ν. Λυγερός... Δεν είπες τίποτα. Ακίνητος παρέμεινες. Δεν άλλαξες στάση. Αλύγιστος στάθηκες. Έκαψαν τα όνειρά σου. Μα δεν γονάτισες. Βούρκωσαν τα μάτια σου. Μα δεν τα έκλεισες. Κοίταξες τον λευκό ορίζοντα ανάμεσα στα δύο γαλάζια που δεν μπορούσαν να κάψουν κι αποφάσισες για το μέλλον μας. Θα πέθαινες μόνο μετά. Ν. Λυγερός douridasliterature.com/vlema.html

  286. Καπνόν Αποθρώσκοντα : Γράμμα στον 'Ελληνα της Διασποράς του Κώστα ... Σήμερα η χώρα αυτή -όποια και αν είναι- με σιγουριά τον έχει τοποθετήσει, ανάμεσα στα πρώτα στελέχη της κοινωνίας της. Και του αξίζει, αφού ο ίδιος, με ένα παράξενο μίγμα ανθρώπινης αντοχής άλλα και υπόστασης, κατάφερε με αξιοπρέπεια και υπομονή, χωρίς διαμαρτυρίες, να ενταχθεί προοδευτικά κι' όταν ήταν ακόμη να του λάχουν, οι πιο χειρότερες δουλειές.. Στη συντριπτική πλειοψηφία του, δεν έκανε ούτε καν την προσπάθεια, να πάει σχολείο και να μάθει την γλώσσα της καινούριας του πατρίδας. Για τον απλούστατο λόγο: Δεν είχε καιρό παρά μόνο για δουλειά. Και τα έβγαλε πέρα ο παλικαράς, χωρίς κανενός την βοήθεια!.. 'Εκανε σπίτια, έκανε φαμελιά και τα παιδιά του τα έστειλε στα πανεπιστήμια, τα έβγαλε γιατρούς, computers scientist, δικηγόρους, και ότι άλλα επαγγέλματα. Ωστόσο ο ίδιος έμεινε αμόλυντος! 'Εμεινε αγνός! 'Ιδιος, καθώς την μέρα που έφυγε απ' το χωριό και την πατρίδα του. Η νέα γης, θαρρείς σαν να μην πάτησε τα χωματά της, σαν να μην έζησε ποτέ σε αυτήν. Σαράντα χρόνια λες και πέρασαν πνοή. Μοιάζει με κείνο το αεροπλάνο, που περιστρέφεται επάνω από το αεροδρόμιο, έτοιμο να προσγειωθεί. Και όμως σαράντα χρόνια πέρασαν και ακόμα ..περιστρέφεται. douridasliterature.com/diaspora/page37Pr.html

  287. LAND of GODS: Η λογοτέχνης Χρυσούλα Δημητρακάκη / Chrishoula ... Χρυσούλα Δημητρακάκη γεννήθηκε στην Αθήνα όπου και διαμένει μόνιμα και η καταγωγή της είναι από το Ρέθυμνο της Κρήτης, το χωριό Ατσιπόπουλο, τόπο γέννησης του πατέρα της. Η Κρήτη υπήρξε η βασική πηγή έμπνευσης κάθε λογοτεχνικής της δημιουργίας και το Ρέθυμνο, ο τόπος που επέλεξε να αρχίσει την λογοτεχνική της πορεία, πιστεύοντας, ότι η πατρική γη είναι η γη της ανεκτίμητης μνήμης. Έγγαμος, μητέρα δύο παιδιών, με επαγγελματική καριέρα ως Human Resource Management, απόφοιτος της «Ελληνικής Παιδείας», και σπουδές Δημόσιες Σχέσεις και Ηuman Resource Management, College of Wels, με διατριβή στην «Διοίκηση Ηγεσίας» , είναι επί Μεταπτυχιακό σε «Business Administration» στο Πανεπιστήμιο της Αγγλίας Tees side. Ασχολείται με τον κλασικό αθλητισμό, ως αθλήτρια στα 10.000μ. ( Αργυρό μετάλλιο στο Διεθνή Δρόμο Μεσσήνης 2005), χορεύει Ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς, στη Δώρα Στράτου και είναι διπλωματούχος, εθελόντρια νοσοκόμα του Ερυθρού Σταυρού. douridasliterature.com/tadekaxrona30b.html

  288. Κώστας Δουρίδας: 'Αγιε μου μετανάστη (Γράμμα στον 'Ελληνα της ... Με το τραγούδι το δημοτικό στα ερτζιανά.. Ξεχύθηκε η λεβεντιά στους ουρανούς! Κι' άστραψε ο κόσμος σου 'Αγιε μου μετανάστη!. Και η γης που πριν σε τρόμαζε το αχανές.. Τώρα χωριό στα πόδια σου, δες, Στις παραλίες του Sydney Πεντέξι στήσαν το χορό Απ τα ελληνάκια σου Για τα μεράκια σου Αι μετανάστη. Στο τραπεζάκι Ουζάκι.. Για την Ελλάδα μας μωρέ παιδιά.. 'Αντε μας γεια! Στον Καναδά ..Καλή καρδιά. Κώστας Δουρίδας douridasliterature.com/diaspora/page10.html

  289. LAND of GODS : στην Άκρη του ματιού τεύχος 16 Η ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ Ξημερωνοντας τ' Αγιαννιου, με την αυριο των φωτων, λαβαμε τη διαταγη να κινησουμε παλι μπροστα, για τα μερη οπου δεν εχει καθημερινες και σκολες. Επρεπε, λεει, να πιασουμε τις γραμμες που κρατουσανε ως τοτε οι Αρτινοι, απο Χειμαρρα ως Τεπελενι. Λογω που εκεινοι πολεμουσανε απ' την πρωτη μερα, συνεχεια, και ειχαν μεινει σκεδον οι μισοι και δεν αντεχανε αλλο. Loading... Δωδεκα μερες κιολας ειχαμε μεις πιο πισω, στα χωρια. Κι απανω που συνηθιζε τ' αυτι μας παλι στα γλυκα τριξιματα της γης, και δειλα συλλαβιζαμε το γαβγισμα του σκυλου ή τον αχο της μακρινης καμπανας, να που ηταν αναγκη, λεει, να γυρισουμε στο μονο αχολόι που ξεραμε: στο αργο και στο βαρυ των κανονιων, στο ξερο και στο γρηγορο των πολυβολων. Νυχτα πανω στη νυχτα βαδιζαμε ασταματητα, ενας πισω απ' τον αλλο, ιδια τυφλοι. Με κοπο ξεκολλωντας το ποδαρι απο τη λασπη, οπου, φορες, εκατοβουλιαζε ισαμε το γονατο. Επειδη το πιο συχνα ψιχαλιζε στους δρομους εξω, καθως μες στην ψυχη μας. Και τις λιγες φορες οπου καναμε σταση να ξεκουραστουμε, μητε που αλλαζαμε κουβεντα, μοναχοι σοβαροι κι αμιλητοι, φεγγοντας μ' ενα μικρο δαδι, μια-μια εμοιραζομασταν τη σταφιδα. Η φορες παλι, αν ηταν βολετο, λυναμε βιαστικα τα ρουχα και ξυνομασταν με λυσσα ωρες πολλες, οσο να τρεξουν τα αιματα. Τι μας ειχε ανεβει η ψειρα ως το λαιμο, κι ηταν αυτο πιο κι απ' την κουραση ανυποφερτο. Τελος, καποτε, ακουγοτανε στα σκοτεινα η σφυριχτρα, σημαδι οτι κινουσαμε, και παλι σαν τα ζα τραβουσαμε μπροστα να κερδισουμε δρομο, πριχου ξημερωσει και μας βαλουνε στοχο τ' αεροπλανα. Επειδη ο Θεος δεν κατεχε απο στοχους ή τετοια, κι οπως το 'χε συνηθιο του, στην ιδια παντοτε ωρα ξημερωνε το φως. douridasliterature.com/tefxos16.html

  290. the LAND of GODS: O ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ ΣΤΗ ΛΑΜΙΑ.. Στις 19 Οκτωβρίου απελευθερώνεται η Λαμία. Δυνάμεις του ΕΛΑΣ, αντιπροσωπεία της ΠΕΕΑ και του ΕΑΜ, καταφτάνουν στην πόλη. Στις 29 Οκτωβρίου και με αφορμή την επέτειο του ΟΧΙ, συγκαλείται στην πλατεία Ελευθερίας της πόλης, πανηγυρική συγκέντρωση του ΕΑΜ με παμφθιωτική λαϊκή παρουσία. Ο ?ρης εκφωνεί από το περίφημο μπαλκόνι τον παραπάτω λόγο. Γιατί αγωνίστηκα. Αδέλφια, Έλληνες και Ελληνίδες της Λαμίας και της περιοχής της! Από μέρους του Γενικού Στρατηγείου του Ε.Λ.Α.Σ, σας φέρω τους πιο θερμούς χαιρετισμούς. Όπως βλέπετε, πρόκειται «να βγάλω λόγο». Μα ο λόγος μου αυτός δεν θα μοιάζει καθόλου με τους λόγους που γνωρίσατε μέχρι σήμερα. Δεν πρόκειται να σας υποσχεθώ ούτε πως θα σας φτιάξω γεφύρια ή ποτάμια, όπως σας υποσχόντουσαν πως θα σας φέρουν οι παλιοί κομματάρχες. Ούτε και θα σας τάξω λαγούς με πετραχήλια. Δεν επιδιώκω ν' αποσπάσω επαίνους για τη ρητορική μου δεινότητα. Επιδιώκω απλώς ν' ακούσετε αυτά που θα σας πω. Προσέξτε. Θ' αρχίσω σαν τα παραμύθια: douridasliterature.com/belouxiotis.html

  291. the LAND of GODS: Ζαχαρούλα Γαϊτανάκη / Σύγχρονη Αρκαδική και ... ΓΟΡΤΥΝΙΑ Νερά τρεχούμενα, μύρια πετούμενα, δάση απάτητα, τόποι ιεροί. Σπίτια πετρόχτιστα, ντόπιοι φιλόξενοι, χρώματα, αρώματα σε κήπους κι αυλές. Στην Γορτυνία, παντού αρμονία, άγρια ομορφιά κι αιώνιο φως. Τόπος κι ανθρώποι, ατέλειωτοι κόποι κι η προσευχή τους "Έχει ο Θεός". douridasliterature.com/gaitanaki.html

  292. the LAND of GODS: Φωτογραφία και περιήγηση Αναζητώντας τον ελληνισμό στα... Ιμαλάια. Ταξίδι στο χωριό Μάλανα στις Ινδίες. Η παράδοση μιλάει για ελληνική καταγωγή των κατοίκων. του Ορέστη Ηλιανού Ήταν το φθινόπωρο του 1988. Επέστρεψα τότε μόλις από ένα ταξίδι στο βόρειο Πακιστάν και το μυαλό μου ήταν ακόμα γεμάτο από αυτά που είχα ζήσει, δει και ακούσει εκεί πέρα· απ' τις εικόνες και τα λόγια εκείνων των ορεσιβίων του Καρακοράμ και το Ινδικού Καυκάσου, που κρατούν μέσα τους άσβεστη την ανάμνηση των Ελλήνων και της πίστης της ελληνικής τους καταγωγής. Εντελώς κατά τύχη, έπεσε τότε στα χέρια μου ένα τεύχος του περιοδικού ,Discover India όπου ένα ζευγάρι Ινδών δημοσιογράφων περιέγραφε την επίπονη μετάβαση του σ' ένα χωριό, απομονωμένο πάνω σε κάποια πλαγιά των Ιμαλαΐων, που η παράδοση το θέλει να έχει ιδρυθεί 23 αιώνες πριν, από Έλληνες στρατιώτες που λιποτάκτησαν από το στρατό του Μεγαλέξανδρου μετά την εισβολή του στην Ινδία. «Να ο προορισμός του επόμενου ταξιδιού μου!» είπα, μόλις τέλειωσα το διάβασμα του άρθρου. Και τρία χρόνια μετά, πραγματοποιούσα αυτή μου την απόφαση. douridasliterature.com/photo.html

  293. the LAND of GODS: Γράφει η Μάρω Σιδέρη.. Έχουν φωνή οι εικόνες, έχουν λόγο και μπέσα. Έχουν φωνή και δεν ξέρουν από ψευτο-διπλωματίες και ψευτο- νταηλίκια. Έχουν φωνή και φωνάζουν με πάθος και δύναμη. Αρκεί να θέλεις να τις ακούσεις... αρκεί να σκύψεις και να μάθεις αυτό που θέλουν να σου πουν: συνήθως, την αλήθεια. Τι κι αν δεν πρόκειται για φωτογραφία; Ευτυχώς να λέτε, γιατί προσωπικά τρομάζω σαν σκέφτομαι πως υπάρχει ένα ενδεχόμενο να ανταποκρίνεται τούτη η παράσταση στην αλήθεια. Ευτυχώς που δεν είναι φωτογραφία γιατί αν ήταν, θα έπρεπε να έρθω αντιμέτωπη με μια πραγματικότητα πολύ τραγική: Ακόμα και ο Θεός κλαίει σαν κοιτάζει τον πλανήτη μου. Ευτυχώς που δεν πρόκειται για φωτογραφία. Τουλάχιστο τώρα έχω μονάχα τη φαντασία να με βασανίζει με ερμηνείες και απορίες: 'Aραγε τι βλέπει και δακρύζει; Τον Σωκράτη που πίνει το κώνειο ή έναν άνθρωπο που κατασπαράζεται από τα λιοντάρια μέσα στο κατάμεστο Κολοσσαίο; Μια γυναίκα... douridasliterature.com/msideri.html

  294. the LAND of GODS: Μωρίς Ντρυόν: Τα απομνημονεύματα τού Δία.. Το ελληνικό πεπρωμένο βρισκόταν ακόμη στα σπάργανα. Ομως, ήδη από τότε, η Ελλάδα προσέφερε αυτό το κράμα ηπιότητας και δραματικότητας, αυτή τη γειτνίαση τού τραγικού βουνού με τη γαληνεμένη πεδιάδα, αυτήν την αλληλοδιαδοχή της άγονης ακρώρειας και της καταπράσινης κοιλάδας, αυτό τον αειμετάβλητο διαμελισμό της ακτής, αυτή την αλληλοπεριχώρηση παντού της γης και τού νερού, τού επιθετικού βράχου και της ενδοτικής θάλασσας, αυτή την αέναη εναλλαγή των φάσων τού φωτός, αυτόν τον ορίζοντα που δεν είναι μιά σαφής διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στο ορατό και το αόρατο, αλλά μιά διαδοχή οριζόντων ολοένα και πιό θολών, όπως είναι οί απώτερες ζώνες της συνείδησης, όλα αυτά που συνέθεταν τόσο άρτια αυτή τη χώρα ώστε ο άνθρωπος να μπορέσει μέσα σ΄αυτήν ν΄αναγνωρίσει τον εαυτό του, ν΄αναπτυχθεί και να εξυψωθεί. douridasliterature.com/morisNtryon.html

  295. he LAND of GODS: ΟΙ ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΑΙΟΙ Γράφει ο Νίκος Γ. Ζυγογιάννης Οι Σαρακατσαναίοι είναι ένα πανάρχαιο πρωτοελληνικό φύλο. Νομάδες κτηνοτρόφοι, ζούσαν στα βουνά το καλοκαίρι και το χειμώνα στα χειμαδιά διασκορπισμένοι σ' ολόκληρη την ηπειρωτική Ελλάδα. Κοιτίδα των Σ. ήταν η οροσειρά της κεντρικής και νότιας Πίνδου και η Ρούμελη με επίκεντρο τα ΑΓΡΑΦΑ, χώρος που λόγω της γεωφυσικής του κατάστασης ήταν απάτητος, δεν ήταν γραμμένος πουθενά και γι' αυτό κατοικούνταν από αυτόνομους και ελεύθερους ανθρώπους. Ο διασκορπισμός τους από την αρχική κοιτίδα τους προς την υπόλοιπη ηπειρωτική Ελλάδα έγινε επί Τουρκοκρατίας και κυρίως τον 18ο αιώνα, στα χρόνια του Αλή Πασά. douridasliterature.com/zygogiannis.html

  296. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Γεώργιος Βιζυηνός.. Το αμάρτημα της μητρός μου ΜΕΡΟΣ 1o 'Aλλην αδελφήν δεν είχομεν, παρά μόνον την Αννιώ. Ήτον η χαϊδεμένη της μικράς ημών οικογενείας και την ηγαπώμεν όλοι. Αλλ' απ' όλους περισσότερον την ηγάπα η μήτηρ μας. Εις την τράπεζαν την εκάθιζε πάντοτε πλησίον της και από ό,τι είχομεν έδιδε το καλύτερον εις εκείνην. Και ενώ ημάς μας ενέδυε χρησιμοποιούσα τα φορέματα του μακαρίτου πατρός μας, δια την Αννιώ ηγόραζε συνήθως νέα. Ως και εις τα γράμματα δεν την εβίαζεν. Αν ήθελεν, επήγαινεν εις το σχολείον αν δεν ήθελεν, έμενεν εις την οικίαν - πράγμα το οποίον εις ημάς δια κανένα λόγον δεν θα επετρέπετο. douridasliterature.com/tadekaxrona39b.html

  297. Κώστας Δουρίδας: Στο Ελληνόπουλο της Διασποράς (Γράμμα στον ... Στους κάμπους και στα βουνά της πατρίδας αχ και να σ' έπαιρνα απ' το χέρι, στιγμή - στιγμή, βήμα το βήμα! Κρυφό Σχολειό να σου έκανα την ιστορία του Έλληνα παππού σου. Να ξέρεις, η κάθε τρώκλα σπιθαμή από την γη της γαλανής, είναι Αίμα, Πνεύμα, Πέτρα και Πηλός!. Από εκεί ξεκίνησε η Σοφία και η Αρετή. Η Δημοκρατία και η Ελευθερία. Στις εκκλησιές και στα μοναστήρια της πατρίδας τα λυγερά κυπαρίσσια προσεύχονται στην Παναγιά και στον Αϊ Γιώργη: Της αρνησιάς το νερό παιδί μου εσύ να μην το πιεις, παρά να πάρεις άσπρο άλογο καβάλα, και σαν τον μέγα Αλέξανδρο γοργά να ρθεις... Και σε περιμένω... douridasliterature.com/diaspora/page9.html

  298. The LAND of GODS: Ποιητική Ανθολογία : ΜΗΤΣΟΣ ΛΥΓΙΖΟΣ Επιμέλεια ... Τ ριάντα αγοροκόριτσα κάτω απ' τα βλεφαρά μας, τριάντα αγοροκόριτσα σ' έναν αγρό με στάχια, πέταξαν τα φουστάνια τους κι όλος ο κάμπος καίγεται, πέταξαν τα φουστάνια τους κι ο αγέρας χλιμιντράει ! Τριάντα αγοροκόριτσα βάζουν φωτιά στον ύπνο μας δίνουν βουτιές στον ύπνο μας και πέφτουνε τα στάχια τριάντα αγοροκόριτσα ρίχνουν τον ήλιο ανάσκελα, σκορπούν τις πέρα συννεφιές με χίλια μπόγια νιάτα ! Σ' εξήντα οργιές, σ' ογδόντα οργιές φωτιά σκορπιέται η γύμνια τους, σε χίλιες τόσες δρασκελιές σκάει το μεσιμέρι, και μες απ' τα ρουθούνια του ταυριά γιομίζει ο κάμπος ! douridasliterature.com/lygizos.html

  299. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Φανή Αθανασιάδου.. ΄'Καμουφλάζ'' Ελίσσομαι προσεκτικά ανάμεσα στους παγωμένους κύβους της συνεχούς ανω-δρομικής πορείας. Υφαλοι και σκόπελοι ύπουλα τοποθετημένοι ΄΄καθ' οδόν'' στημένα εμπόδια κατάλληλα καμουφλαρισμένα για την καθιερωμένη παραπλάνηση του τοπίου. Φανή Αθανασιάδου douridasliterature.com/tadekaxrona50b.html

  300. the LAND of GODS: Χαιρετισμούς και αφιερώματα Βιβλία και Αφιερώματα Index / Slide Times youTube Μουσική Βιβλιοθήκη και όχι μόνο.. Η ποιήτρια Νότα Κυμοθόη Κώστας Πουλιανίτης Θοδωρής Βοριάς Nicholas D. Kokonis Κωνσταντίνος Δημ. Μαρίτσας douridasliterature.com/afieroma2.html

  301. the LAND of GODS: Γιώτα Στρατή ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΜΟΥ Η Γιώτα Στρατή γεννήθηκε στα Αίγιο. Ασχολήθηκε με ξένες γλώσσες και εμπορική αλληλογραφία. Δίδαξε Αγγλικά στο Αίγιο. 'Aνοιξε δική της σχολή σε προάστιο των Αθηνών. Διδαξε στη σχολή "Γκιζελή" στην Αθήνα. Παντρεύτηκε και ήρθε στη Νέα Υόρκη το 1970. Εργάστηκε στο λογιστήριο της MOBIL OIL. NY για πέντε χρόνια. Δημοσιεύσεις της υπάρχουν στις τοπικές εφημερίδες από τα γυμνασιακά χρόνια. Τον Ιούνιο του '83 δημοσιεύτηκε η ποιητική επιλογή "ΑΝΕΜΟΣΠΑΡΤΟΙ" και στις 6 Νοεμβρίου του '83 υπό την αιγίδα του Συλλόγου Αιγιωτών έγινε η πρεμιέρα του θεατρικού έργου της "Η ΔΙΑΘΗΚΗ, Ο ΠΑΠΑΓΑΛΟΣ ΚΑΙ Ο ΚΟΥΜΠΑΡΟΣ". Από τότε ακολούθησαν και πολλά άλλα βιβλία όπως:........................ "Ο λυρισμός της Γιώτας Στρατή (γράφει ο Μάκης Τζηλιάνος) έχει ένα δυναμισμό που καθηλώνει. Η ποίησή της στη δομή και το ύφος μεταφέρουν μια προσωπικότητα. Η ωριμότητα και η σύνεση με τον συναισθηματικό τόνο είναι διάχυτη. Χρειάζεται μια αφύπνιση στον κόσμο που ζούμε. Η υποδομή της τεχνικής υπάρχει. Πιστεύω ότι η κοριτσίστικη Αιγιώτικη φωνή θα γίνει μια ζωντανή νότα και παραλλαγή στο χώρο του νέου κόσμου..." douridasliterature.com/stratiGiota.html

  302. the LAND of GODS :Τι είναι Αμερικανός; ο Ελληνισμός της Διασποράς Ισως η πιο επίμονη ρητορική ερώτηση στην ιστορία του αμερικανικού πολιτισμού είναι: «Τι είναι Αμερικανός;». Η πιο γνωστή, αλλά και παραπλανητική απάντηση, προέρχεται από τον γάλλο συγγραφέα St. Jean de Crevecoeur (1735-1813), ο οποίος ταξίδεψε στις βρετανικές αποικίες και εγκαταστάθηκε για μεγάλο διάστημα στη Νέα Υόρκη, αλλά εξαιτίας της αντίθεσής του στην επανάσταση αναγκάστηκε το 1783 να επιστρέψει οριστικά στην πατρίδα του. Σύμφωνα με τον Crevecoeur, τόπος καταγωγής των Αμερικανών είναι όλη η Ευρώπη και εκεί οφείλεται η τόσο μεγάλη ποικιλία φυλών και εθνοτήτων, που ξεπερνάει κάθε προηγούμενο. Διωγμένοι από τις πατρίδες τους, ρακένδυτοι, ακτήμονες και απροστάτευτοι φέρνουν μαζί στη νέα πατρίδα τους μόνο τη μητρική γλώσσα τους και την τρυφερή ανάμνηση της αγάπης των προγόνων τους. Απαλλαγμένοι από προκαταλήψεις και ξεπερασμένες συμπεριφορές ασπάζονται τον νέο τρόπο ζωής, υπακούουν στη νέα κυβέρνηση και απολαμβάνουν τους καρπούς της σκληρής εργασίας τους. Εδώ όλα τα έθνη της γης λιώνουν (melt) και ξανασμίγουν σε μια νέα φυλή, η οποία στο μέλλον θα προκαλέσει μεγάλες αλλαγές στην παγκόσμια ιστορία (Letter ΙΙΙ, Letters from an American Farmer). douridasliterature.com/hellinismos.html

  303. LAND of GODS: Στην άκρη του ματιού Ένα οδοιπορικό μέσα από τις ... γράμμα σου Τεύχος (6). Συνθήματα στους τοίχους Τεύχος (7). Μικρή Ανθολογία της ΕΕΛΣΠΗ Τεύχος (8). Λογοτεχνία, βιβλία και Ανθολογήματα Τεύχος (9). Στον μεγαλειώδη ήχο των βημάτων σου!. Τεύχος (10). Η ΧΩΡΑ των ΘΕΩΝ μέσα από τις φωτογραφίες Τεύχος (11). «'Oπου Φωνάζω και να Βρίσκεστε Αδελφοί» Τεύχος (11a). Μικρά Εξώφυλλα στην ΧΩΡΑ των ΘΕΩΝ Τεύχος (11b). Το δημοτικό τραγούδι είναι τα ψηλά βουνά Τεύχος (11c). Γλυκιά μου πατρίδα η Μεσόγειος.. Τεύχος (11d). Έχουμε πάρει ευχή και κατάρα.. Τεύχος (12). Στιγμές στην άκρη του ματιού.. Τεύχος (13). Σου λέγω ακόμη και τούτο.. Τεύχος (14). Μάιος 2006 - Αύγουστο 2007.. Τεύχος (15). Εδώ Αθήναι: Παντελής Ξανθίδης Τεύχος (16). Αναζητώντας.. την "LAND of GODS Τεύχος (17). Καλωσορίσατε στην Χώρα των Θεών Τεύχος (18). Μικρο - στιγμές στην ποίηση Τεύχος (19). the LAND of GODS Τεύχος (20). Συνομιλώντας τότε.. Τεύχος (21). Πρωτοχρονιά '09 douridasliterature.com/tefxos1.html

  304. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Κώστας Δουρίδας: Ερωτικός Λόγος.. landscapes ... Ερωτικός Λόγος Μαντρότοιχος, μεσωροφή χρωστήρας πέρα η δύση. Δυο περιστέρια μια πυγμή ένα τραγούδι, μια φωνή. Λόγος η πρώτη λέξη. Ποιος το 'λπιζε την αρετή την αρετή την αστραπή, την αστραπή τον ήλιο με την καρδιά να ζέψει; Φτεροκοπούν οι πυρανθοί πυρσοκροτούν οι πόθοι. Δυο μάτια κλαίνε και μεθούν δυο μάτια πίνουν και διψούν, την αρετή την αστραπή, την αστραπή τον ήλιο. Δυο μάτια κλαίνε και μεθούν, την νιότη αναστατώνουν! κως/δουρ douridasliterature.com/tadekaxrona12.html

  305. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Μάρω Σιδέρη.. Μάρω Σιδέρη Η Κωνσταντινούπολη, αχ η Κωνσταντινούπολη! Η πόλη του Κωνσταντίνου, η πόλη της Παναγιάς, η πόλη της καρδιάς μας! Το 330 μ.Χ. ο Μέγας Κωνσταντίνος σε μια σπάνιας ευφυΐας κίνηση μεταφέρει την πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας... συνέχεια douridasliterature.com/tadekaxrona39.html

  306. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Ελένη Τσήκα.. Απόσπασμα από το "Σσσ... μας ακούει ο κόσμος" ".....Η Δήμητρα με την κοιλιά στα μάτια έκανε όλες τις δουλειές, μια και δεν είχε μαζί της ούτε μάνα ούτε πεθερά. Οι γονείς έμεναν με τους μικρότερους γιους, όπως ήταν η παράδοση. Ξυπόλυτη πήγαινε και έπλενε στο ποτάμι μέσα στα χιόνια και κουβαλούσε στην πλάτη της τα βρεγμένα ρούχα που γίνονταν ασήκωτα απ' το νερό σα μολύβι. Όταν ένοιωθε να διαμαρτύρεται το μωρό στην κοιλιά της, έλεγε με πείσμα: "ή εσύ θα σκάσεις ή εγώ, άλλη λύση δεν έχει!". Πλησιάζοντας τα Χριστούγεννα ήρθε κι η μάνα της να τη βοηθήσει. Θαρρείς κι είχε λογαριάσει τις μέρες. Εκείνο τον καιρό ακριβώς την έπιασαν οι πόνοι. Μα τι ήταν αυτό; Όλες οι γυναίκες πονάνε και γενάνε. Αυτή βογκούσε τρεις μέρες, μούγκριζε σα δαμάλα που τη σφάζουν, δαγκώνοντας τα χείλια να μη βγάλει φωνή κι αυτό το αναθεματισμένο δεν έλεγε να βγει στον κόσμο. Οι γειτόνισσες πηγαινοέρχονταν σκεφτικές κι ανήσυχες douridasliterature.com/tadekaxrona40.html

  307. The Memoirs (Apomnimonevmata) of Kolokotronis by K.Douridas Παιδιά μου! Εις τον τόπο τούτο, οπού εγώ πατώ σήμερα, επατούσαν και εδημηγορούσαν τον παλαιό καιρό άνδρες σοφοί, και άνδρες με τους οποίους δεν είμαι άξιος να συγκριθώ και ούτε να φθάσω τα ίχνη των. Εγώ επιθυμούσα να σας ιδώ, παιδιά μου, εις την μεγάλη δόξα των προπατόρων μας, και έρχομαι να σας ειπώ, όσα εις τον καιρό του αγώνος και προ αυτού και ύστερα απ' αυτόν ο ίδιος επαρατήρησα, και απ' αυτά να κάμωμε συμπερασμούς και δια την μέλλουσαν ευτυχίαν σας, μολονότι ο Θεός μόνος ηξεύρει τα μέλλοντα. Και δια τους παλαιούς Έλληνας, οποίας γνώσεις είχαν και ποία δόξα και τιμήν έχαιραν κοντά εις τα άλλα έθνη του καιρού των, οποίους ήρωας, στρατηγούς, πολιτικούς είχαν, δια ταύτα σας λέγουν καθ' ημέραν οι διδάσκαλοί σας και οι πεπαιδευμένοι μας. Εγώ δεν είμαι αρκετός. Σας λέγω μόνον πως ήταν σοφοί, και από εδώ επήραν και εδανείσθησαν τα άλλα έθνη την σοφίαν των. douridasliterature.com/pnika.html

  308. the LAND of GODS: Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου Η ΕΛΛAΔA TOY ΠONTOY Mια Ελλάδα σβησμένη βίαια και άδικα απ' τον παγκόσμιο χάρτη. Μια Ελλάδα που πόνεσε, δάκρυσε, μάτωσε όσο καμιά άλλη. Που ταπεινώθηκε χωρίς να χάσει ποτέ την αξιοπρέπειά της, που υποτάχτηκε παραμένοντας ελεύθερη, που τούρκεψε αλλά δεν έπαψε στιγμή να είναι ελληνική. Κάθε λαός στο ξεδίπλωμα της ιστορίας του στο χρόνο χρεώνεται με μοιραία λάθη. Το δικό μας μεγάλο ιστορικό λάθος υπήρξε ο αφανισμός των Ελλήνων στην Μικρά Ασία. Λάθος που πληρώθηκε και θα πληρώνεται ακριβά όσο τα δάκρυα παραμένουν ακόμη στεγνά και οι μνήμες νωπές στο μυαλό μας. Δεν πρέπει όμως να πέσουμε στην παγίδα να θυμόμαστε τον Πόντο μονάχα σαν μια ανοιχτή πληγή πόνου για την εθνική μας ιστορία. douridasliterature.com/genoktonia.html

  309. Κώστας Δουρίδας: Είναι το ίδιο;; (Γράμμα στον 'Ελληνα της Διασποράς) Πολλά από τα γράμματά μου σε εσένα τα ματαγράφω ονοματίζοντάς τα ..ποιήματα Γι' αυτό και το τελευταίο γράμμα που σου ετοίμασα αντί να σου το στείλω το πέρασα στην σελίδα με τα ποιήματα και ύστερα πήγα για ύπνο.. Βλέπεις είτε εσένα το στείλω είτε εκεί (στο διαδίκτυο) το αφήσω για εμένα είναι το ίδιο;; Κώστας Δουρίδας douridasliterature.com/diaspora/page57.html

  310. Κώστας Δουρίδας: Για μιαν Αθήνα.. (Γράμμα στον 'Ελληνα της Διασποράς) Πίσω απ' τα πέλαγα και πέρα απ' τα *πλάγια δάση βαθιά -..πατρίδα μου!- αρνιά μου *λάγια.. Η γριά μου η *βάβω η παναγιά στην ερημιά με το *φακιόλι της αλαφιασμένη ψάχνει στα διάσελα κλαημένη να βρει τσοπάνηδες.. Όμως στα σταυροδρόμια χωρίς κερί τα εικονοστάσια παντού ερημιά πυκνή καταχνιά στην εκκλησιά του Αϊ Νικόλα βουβή η καμπάνα.. Δόλια μου η μάνα και τα περιβόλια ρημαγμένα τ' αμπέλια μας καταστρεμμένα και ο κύρης μας μακρυά στα ξένα. ...Και τα σκυλιά τ' αδέσποτα κι' εκείνα μας εγκατέλειψαν για μιαν... Αθήνα.. Κώστας Δουρίδας douridasliterature.com/diaspora/page38.html

  311. Κώστας Δουρίδας: 'Ενα ακόμα λάθος (Γράμμα στον 'Ελληνα της Διασποράς) Πάνω στα καλύτερα χρόνια της δικής μας ζωής αλλά και στις καλύτερες εποχές της πατρίδας εμείς φύγαμε μακριά.. τάχα απ' την ζήτηση της περιπέτειας.. Τάχα από ..ανάγκη... Σήμερα, αναπολώντας εκείνα τα χρόνια.. αποφασίζουμε να ειπούμε μια κι' έξω την αλήθεια: ότι δηλαδή χαραμίσαμε την ζωή μας στις πολιτείες όπου ποτέ δεν αγαπήσαμε.. και τούτο επειδή όταν φύγαμε κάναμε ένα ακόμα λάθος: ξεχάσαμε να πάρουμε την ψυχή μας! Κώστας Δουρίδας douridasliterature.com/diaspora/page25.html

  312. Κώστας Δουρίδας: Λαμβρινή Σταύρου... (Γράμμα στον 'Ελληνα της ... Ξεκίνησε παιδούλα η Λαμπρινή σαν την γοργόνα του παραμυθιού να κυνηγήσει το όνειρο του μετανάστη.. Πήρε μια χούφτα χώμα απ' τα Καλάβρυτα.. Το έσμιξε με κείνο της γης του Σύδνεϋ και έκανε το περβόλι της!.. Τώρα στην άκρη του περιβολιού κάθεται και μας τραγουδάει με ένα τραγούδι που οι άνεμοι ξετρελαμένοι απ' το παράπονο και της φωνής τη γλύκα! Την παίρνουν στα ταξίδια τους ως τα Καλάβρυτα, τη Κρήτη, την Νέα Υόρκη.. Το Ώκβιλλε Οντάριο.. Κάνει τα μάτια μας να κλαινε η Λαμπρινή και την ψυχή μας παλικάρισσα σφιχταγκαλιά με την Ελλάδα!!! Κώστας Δουρίδας douridasliterature.com/diaspora/page13.html

  313. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Μιχαήλ Μητσάκης.. Τα Iωάννινα Oι μιναρέδες υψούσι προς τον ουρανόν οξείαν και λάμπουσαν την λευκήν αυτών κορυφήν και σχίζουσι τον αιθέρα διά των αιχμών των, χρυσουμένων υπό του ανατέλλοντος ηλίου. Προ ολίγου απήγγειλεν ο ιμάμης την εωθινήν αυτού προσευχήν, περιπαθή χαιρετισμόν πρός τον αιώνιον Aλλάχ και την προβάλλουσαν ημέραν. Tα ύδατα της λίμνης φρικιώσιν (...) και ψιθυρίζουσι ρυτιδούμενα ως να εξυπνώσιν από μακρού και βαθέος ληθάργου. Aκάτιά τινα πλήττουσι δια των κωπών την υγράν επιφάνειαν και κάτω εκεί λευκόν ιστίον φέρεται προς την ανατολικήν όχθην της, εγγίζει εις τον Πόρον, αφ' ου διαπεραύνται οι εις Θεσσαλίαν μεταβαίνοντες ταξειδιώται. Yπό τας ακτίνας του όπισθεν του Πίνδου ανερχομένου φωτεινού δίσκου η πόλις εξεγείρεται βαθμηδόν. Πλέουσιν ήδη εις διαυγούς πορφύρας κύματα αι γύρω κορυφαί, εν αυτώ όμως το σκότος δεν διεσκεδάσθη ακόμη εντελώς επαυξανόμενον υπό της βαρείας σκιάς ην ρίπτει ανωθέν της ο όρθιος του Mιτσικελλίου douridasliterature.com/tadekaxrona35b.html

  314. the LAND of GODS: Βασίλης Παπαθεοδώρου.. Τα βιβλία μου δεν είναι καθαρά παιδικά ή εφηβικά. Προσπαθώ πάντα να δώσω το βάρος στη δράση και μέσω αυτής ο αναγνώστης να εξάγει τα όποια συμπεράσματα ή μηνύματα επιθυμεί. Πάντως η γενική κατεύθυνση που έχω στο μυαλό μου είναι ότι τα πράματα δεν είναι ή μπορεί και να μην είναι όπως ακριβώς φαίνονται από την πρώτη ματιά. ?σπρο-μαύρο δεν υπάρχει και πρέπει κανείς να είναι υποψιασμένος και με κριτική ματιά απέναντι σε πρόσωπα και καταστάσεις". douridasliterature.com/papatheodorou.html

  315. the LAND of GODS: Ελένης Ι. Γρίβα / Σύγχρονη Αρκαδική και ... Πάρε μολύβι και χαρτί και γράψε αυτό το ποίημα. Να με θυμάσαι, μάτια μου, πριν φύγω για το μνήμα. "Παιδάκι μου, να ΄σαι καλά και για να ευτυχήσεις να ΄χεις γεια και σιγουριά, χρόνια πολλά να ζήσεις. Μικρούλα όταν ήμουνα και μάζευα βιολέτες, δεν πολυκαταλάβαινα δυο σοφές κουβέντες: Να ζήσεις και να χαίρεσαι τον ήλιο, το φεγγάρι κι όλα τ' αστέρια τ' ουρανού που ΄χουν περίσσια χάρη." douridasliterature.com/grivasEl.html

  316. the LAND of GODS: 'Αιντε λοιπόν Ελληνά μου.. του Βασίλη Αναστασόπουλου 'Αιντε λοιπόν Έλληνα μου να ταξιδεύσουμε τους δρόμους που φέρνουν στη θύμηση και τη συντροφιά των προγόνων σου...» ***** Κι' έκαμαν μια διαταγή οι Τούρκοι προς τους Ψαραίους, Παλουμπαίους, Ραφταίους και τα άλλα χωριά της Γορτυνίας. Ή να σκοτώσουν τον Κολοκοτρώνη και να είναι τα χωριά τους ασύδοτα πέντε χρόνια κι΄αν δεν τον σκοτώσουν από επτά χρονών κι΄απάνω θέλει τους περάσουν όλους τους άντρες από το σπαθί. Ήταν στα 1806. ***** douridasliterature.com/psariHraias.html

  317. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Μήτσος Λυγίζος: Τριάντα αγοροκόριτσα ... Το νέο καλοκαίρι ( 2 ) Τριάντα αγοροκόριτσα βάζουν φωτιά στον ύπνο μας δίνουν βουτιές στον ύπνο μας και πέφτουνε τα στάχια τριάντα αγοροκόριτσα ρίχνουν τον ήλιο ανάσκελα, σκορπούν τις πέρα συννεφιές με χίλια μπόγια νιάτα ! ( 3 ) Σ' εξήντα οργιές, σ' ογδόντα οργιές φωτιά σκορπιέται η γύμνια τους, σε χίλιες τόσες δρασκελιές σκάει το μεσιμέρι, και μες απ' τα ρουθούνια του ταυριά γιομίζει ο κάμπος ! douridasliterature.com/tadekaxrona7b.html

  318. the LAND of GODS: Πρωτοπαπάς Κάκου Γιώργος / Σύγχρονη Αρκαδική και ... Ο Γιώργος Κάκου Πρωτοπαπάς γεννήθηκε στην Κοντοβάζαινα Αρκαδίας το 1912 και απεβίωσε στην Αθήνα το 2005. Από έφηβος εργάστηκε σκληρά στην ελληνική πρωτεύουσα και διέπρεψε ως έμπορος. Κορυφαίο βιβλίο του θεωρήθηκε "Ο ΓΟΛΓΟΘΑΣ ΤΟΥ ΞΕΝΙΤΕΜΕΝΟΥ" χωριατόπαιδου (Αθήνα 1985) ενώ και άλλα έργα του αγαπήθηκαν από το αναγνωστικό κοινό για το χιούμορ τους, την σάτιρα αλλά και τα σοφά λόγια που περιείχαν. Όλα βγαλμένα από τη ζωή κι όχι της φαντασίας του αποκυήματα. Έγραψε επίσης την "Κυνηγετική Βαβυλωνία", "Η ζωή εν Τάφω", "Μια βόλτα στα περασμένα 1912 - 2000", "Ο αληθινός φίλος είναι η αγκαλιά του Θεού", "Καυτή Σάτιρα" (2003), "Έκδοσις αγάπης και φιλίας", "Ανεμομαζώματα", "Το Κύκνειο άσμα", "Λαογραφία και ιδιωματισμοί όλης της Ελλάδας", "Δύο θειτσούλες", "Στην πεντάμορφη και γλυκιά μου Βάϊζα" κ. ά. douridasliterature.com/protopapas.html

  319. Κώστας Δουρίδας: Την μάνα την φευγάτη (Γράμμα στον 'Ελληνα της ... 'Oταν ήμουν παιδί έστηνα "καυγάδες" στην μάνα μου είτε για να με ειπεί θεατρίνο που μου άρεσε είτε για να της πω εγώ πόσο απαραίτητη μου ήταν.. Γι' αυτό κι' όταν εκείνη έπαιρνε την βαρέλα της να πάει στη βρύση, εγώ από πίσω της χαλούσα τον κόσμο και όλο της φώναζα απελπισμένα : μανούλα μου μανούλα μου.. Τα χρόνια πέρασαν γοργά κι' εγώ έφυγα στην ξενιτιά και αφού άσπρισα και γέρασα ακόμα κλαίω κι' αναζητώ την μάνα την φευγάτη : μανούλα μου μανούλα μου και η ψυχή μου στάζει βουβά το δάκρυ Κώστας Δουρίδας douridasliterature.com/diaspora/page50.html

  320. LAND of GODS: Κώστας Δουρίδας / Σύγχρονη Αρκαδική και ... Και είπε ο λαός μου Εκεί που πας στην ξένη γη θα σμίξεις και θα χαιρετηθείς με ψεύτες αγγελιοφορείς με γραμματείς πολλούς και φαρισαίους.. Θα σε πλησιάσουν με το χαμόγελο του φίλου και θα σου ειπούν πως είναι οι απεσταλμένοι μου.. Μην αφεθείς και να μην ησυχάσεις ποτέ.. Θα είναι οι πατριδοκάπηλοι! όπου μυριάκις με πρόδωσαν: Καθώς θα τους ακούσεις να λένε ξετσίπωτα οι αιώνιοι αδιάντροποι: "Σας φέρνουμε τον χαιρετισμό επτά εκατομμυρίων απόδημων του Ελληνισμού".. Θα ξέρεις -κι' είναι το πρώτο για να καταλάβεις... douridasliterature.com/kosdour.html

  321. the LAND of GODS: Δημήτρης Ζαχαρόπυλος Αυτοβιογραφικό: Γεννήθηκα στον Μεγαπλάτανος Αταλάντης, στην Φθιώτιδα, σε ένα χωριό γεμάτο φως και χρώματα. Τα ξωκλήσια του, σταθμός στην παιδική ψυχή μου. Όλοι περιμέναμε πότε θα έρθει η μέρα που γιόρταζαν, για να βρεθούμε συγκεντρωμένοι σ΄ αυτόν τον ιερό χώρο. Εκεί οι συναντήσεις είχαν μια γλυκιά μυρωδιά από φλερτ και εικόνες, που νοστίμιζαν τη σκέψη, ακολουθώντας τους χτύπους της καρδιάς. Παιδιά... και μεγάλοι. Σ΄ αυτό το χωριό, έζησα και μεγάλωσα ως τα δεκαοχτώ μου χρόνια... Χρόνια όμορφα γεμάτα με τη γλύκα της παιδικής αγνότητας. Με τις φίλες και τους φίλους που ζέσταιναν την ματιά μου, καθώς τους άγγιζε. Ήταν υπέροχα αυτά τα χρόνια..! Έκτοτε, αφού υπηρέτησα την πατρίδα, ξενιτεύτηκα για ένα χρόνο και γυρίζοντας κατατάχθηκα στο Λιμενικό Σώμα. Αυτό στάθηκε αφορμή να χαθώ μέσα στον χρόνο, καθώς ήμουνα πότε εδώ πότε εκεί, και να βρίσκομαι συνεχώς μακριά από ότι αγάπησα, τον τόπο μου! Από μικρό, σχεδόν δεκαπεντάχρονο παιδάκι, στα χωράφια, με το μυαλό μου ανήσυχο, έψαχνα να βρω διεξόδους από τα καθημερινά... διεξόδους, που να έχουν και να μην έχουν σχέση με την πραγματικότητα. Έτσι... Κάποιες στιγμές εκεί έξω, άλλοτε στον ανοιχτό κάμπο, και άλλοτε μες στους λόγγους, στην απόλυτη μοναξιά μου, χανόμουν σε ατέλειωτες δαιδαλώδης στράτες κι έπλαθα διάφορες ιστορίες... Δεν μου έφτανε όμως αυτό, ήθελα οι ιστορίες μου να έχουν νοστιμιά. Τούτο έγινε, καθώς τους έδωσα και ποιητικό λόγο. Και... έτσι, σιγά, σιγά, άρχισα να στοιχοπλοκώ και να γράφω... έγραφα ακόμα και παραμύθια. Ασίγαστος νους! Κι όσο έπηζε το μυαλό, δεν αρκούμουνα μόνο στο στοίχο και στα παραμύθια. Ξεκίνησα ένα μυθιστόρημα... και το ένα έφερε τα' άλλο. douridasliterature.com/zaxaropoulos.html

  322. Κώστας Δουρίδας: Στάλα τη στάλα (Γράμμα στον 'Ελληνα της Διασποράς) Στάλα τη στάλα, στιγμή την στιγμή, προσπαθώ να κτίσω την μνήμη μου ίδια κι' απ' όμοια στον ιστό της αράχνης μου κύριε!.. Τα αχνάρια μου να περιμαζέψω, όπου δειλά θαρρώ λίγο κι' ακόμη, να μου αργοφαίνονται: Μικρές τύψεις, μικρά αποτυπώματα στην απεραντωσύνη Σου και στην μεγαλωσύνη Σου Κύριε! Κώστας Δουρίδας douridasliterature.com/diaspora/page23.html

  323. the LAND of GODS: Παναγοπούλου Μαρία / Σύγχρονη Αρκαδική και ... Τα ρόδινα χρόνια μου Μια θύμηση αγάπη.... Σαν κάποιο λουλούδι, τα ρόδινα χρόνια μου, τα παιδικά μου. Μικρούλα καρδιά, - γλυκό μου τραγούδι - που αηδόνια το λέγαν τα τόσα ονειρά μου. Στο τζάκι μας ξύλα... Κι απέξω τ'αγέρι, χορό με τα χιόνια... Νεράϊδα η ψυχή μου, στα δάση ζητούσε με τ'άσπρο της χέρι, την πράσινη πέτρα να βρεί, τη δική μου.... Χρυσάφι κι ασήμι τ'αστέρια τα βράδυα, ελυώναν στ'ατέλειωτα, γύρω βουνά μας. Σπαράζαν λαχτάρες τ'αδύνατα χέρια, το κάθε να φέρνουνε στην αγκαλιά μας. Μικρό μου σχολείο... Στην ξύλινη σκάλα, Τί αινίγματα, πόθοι, βουβά καρδιοχτύπια... Γαλάζιοι ουρανοί, δυό μάτια η δασκάλα... Κι απάνω στη λεύκα οι καρδιές μας σπουργίτια. Και τι πανηγύρι, της αργίας η μέρα.... Γιορτιάτικα ρούχα, ποτάμι η ματιά μου χυνόταν πλημμύρα κοντά μου και πέρα... Χρυσή πεταλούδα στον ήλιο η καρδιά μου. Μια θύμιση πόνος. Μακρυά το λουλούδι... τα ρόδινα χρόνια μου, τα παιδικά μου. Ένα σύννεφο τώρα... - πικρό το τραγούδι - ... πως φύγαν τα τόσα μεγάλα όνειρά μου... (Από το βιβλίο Γεύση Χρόνου) douridasliterature.com/panagopoulou.html

  324. Κώστας Δουρίδας: Γράμμα στον 'Ελληνα της Διασποράς, ο Πρόλογος ΕΙΣΑΙ το πρώτο μόριο από το σώμα μου και στην δική σου πνοή αναπνέω!. Υπάρχω κι' ευρίσκομαι ζωντανός και θριαμβεύω ή εξαφανίζομαι, ή απλώς ζω κι' αργοπεθαίνω.... ' Ομως εγώ επιμένοντας σου λεω: Στην αγωνία σου ΣΕ ζω και για τούτο τις νύχτες πετάγομαι απ' τον ύπνο μου, καθώς που ζητώ και θέλω, σαν μάνα στο πληγωμένο της παιδί να σκύψω και να ράνω την πληγή σου, επειδή ΑΥΤΟΣ είναι ο μόνος τρόπος να κρατηθώ στη δική μου ζωή. ΕΙΣΑΙ το δέντρο που βαθιά ριζώθηκε μες την ψυχή μου και θα υπάρχω αφού κι εφόσον θα υπάρχεις.. Σου λέγω ακόμη και τούτο: 'Οσο που ζω και όπου και αν ευρίσκομαι, ΠΡΩΤΑ θα μιλάω για ΕΣΕΝΑ και μετά για εμένα. .. douridasliterature.com/diaspora/page3.html

  325. the LAND of GODS: Ο Οδυσσέας Πλατύρραχος.. 'Ενας καταπληκτικός ... Οδυσσέα Πλατύρραχε το όνομά σου είναι ταυτόσημο μαζί και ο χάρτης της καρδιά σου! Tα βήματα πήρες του προπάτορά σου του Οδυσσέα και την Ελλάδα επά στη λεβεντιά σου πλατύρραχα την σήκωσες με την ανδρειά σου και αφού την έκανες «τρόπο ζωής» με περηφάνια πήρες και την διαλαλείς Κρητίκαρε σ' όλη την γη της διασποράς σου!!! douridasliterature.com/platyrraxos.html

  326. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Μιστράλ.. "..Κι αν είναι να πεθάνουμε για την Ελλάδα θεία είναι η δάφνη, μια φορά κανείς πεθαίνει." ΜΙΣΤΡΑΛ douridasliterature.com/tadekaxrona57.html

  327. Κώστας Δουρίδας: η Ελληνική Διασπορά απ' τους Αρχαίους Χρόνους ... Ο 'Ελληνας της διασποράς δεν εξεκίνησε εχθές την μετανάστευση, παρά εδώ και χιλιάδες χρόνια. Και στην πορεία του ποτέ του δεν ήταν τυχοδιώχτης παρά διαφωτιστής, καλλιεργητής του νου αλλά και της ύλης. Απ' τους αρχαίους χρόνους πήγε το φως της γαλανής πατρίδας του στα πέρατα της οικουμένης κι' έλαμψε η γης και οι άγριοι έγιναν ήμεροι κι' ομορφυνεν ο κόσμος! douridasliterature.com/diaspora/page67.html

  328. the LAND of GODS: η Μέρα της Μάννας / Mothers Day ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΜΟΥ του Γιάννη Κουτσοχέρα Βασιλικέ και μαντζουράνα μου πως μου θυμίζετε τη μάνα μου, την μάνα τη μοιροπλασμένη να νείρεται και να προσμένει. Σας έλουζε με δροσοστάλαγμα χυτό της βρύσης μας το μάλαμα. Κι ας ήταν να μπορούσε η βρύση και τον καημό της να δροσίσει Σας κορφολόγαγε σας ντάντευε, μαθές και στο σχολειό μου αγνάντευε πρόσμενοντάς με να γυρίσω στον κόρφο της και να τρυγήσω douridasliterature.com/manna.html

  329. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Εκτιμώ πολύ την Αρκαδία.. Εκτιμώ πολύ την Αρκαδία, ως τόπο και λίκνο ελευθερίας: Πάντων Ελλήνων εργατικώτεροι Πελοποννήσιοι. Πάντων Πελοποννησίων φιλοπονώτεροι Αρκάδες. ... douridasliterature.com/tadekaxrona55.html

  330. the LAND of GODS: Α' Παγκόσμιο Παναρκαδικό Διαδικτυακό Συνέδριο Η συντακτική ομάδα του δικτυακού τόπου www.arcadians.gr «Αρκάδες Εσμέν» διοργανώνει το Φθινόπωρο του 2005 το Α' Παγκόσμιο Παναρκαδικό Διαδικτυακό Συνέδριο ... douridasliterature.com/esmen.html

  331. the LAND of GODS: Λογοτεχνία της διασποράς: Ιάκωβος Γαριβάλδης.. Στην ξενιτιά και στη σκέψη μου πάντα τα αίτια γιατί υποφέρει τόσο ο Ελληνισμός σήμερα; Γιατί αυτή η αδικία ενάντια στην εθνική, ιστορική, γλωσσική, παραδοσιακή, πολιτιστική του ακεραιότητα; Γιατί τόσες αναποδιές στις συνδιαλλαγές του με αλλοεθνείς και κυρίως εχθρούς της πατρίδας; Είναι όμως τόσο «Όμορφη και παράξενη η πατρίδα. Ωσάν αυτή που μου 'λαχε δεν είδα. Ρίχνει να πιάσει ψάρια πιάνει φτερωτά. Στήνει στη γη καράβι κήπο στα νερά. Κλαίει φιλεί το χώμα ξενιτεύεται. Μένει στους πέντε δρόμους ονειρεύεται...» 1 Αυτές οι ανυπόφορες σκέψεις με απασχολούν και πάντα αναζητώ τις πιο τεκμηριωμένες απαντήσεις. Αν επιστρέψω όμως προς στιγμή στην ένδοξη ιστορία μας, μπορώ να βρω πολύ γρήγορα την απάντηση. Την απάντηση πως μόνο με άξιους ηγέτες, με φωτισμένους και ανδρείους οδηγούς που τους χαρακτήριζε η διορατικότητα, η υπευθυνότητα της θέσης τους, η αγάπη για την πρόοδο ολοκλήρου του Ελληνικού Έθνους ενωμένου, εντός κι εκτός του γεωγραφικού χώρου της πατρίδας, είχαμε τα πολυπόθητα αποτελέσματα. douridasliterature.com/iakovos9.html

  332. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Παύλος Νιρβάνας.. Όταν βλέπω κάποιον να περπατή επάνω-κάτω, όπως ο μακαρίτης ο Bέρθερος, και να μελετά μίαν ερωτικήν εκδίκησιν, λέγω από μέσα μου: «Iδού ένας άνθρωπος, που ετοιμάζεται να κάμη μίαν ανοησίαν!». Kαθένας την κάμνει με τον τρόπον του. 'Aλλος φονεύει. Aλλά ο θάνατος είναι μυστήριον. 'Aλλος αυτοκτονεί. Aλλά η αυτοκτονία είναι μία ηλιθιότης. 'Aλλος σπεύδει να υπανδρευθή με το πρώτον αδέσποτον θήλυ, που συναντά εις τον δρόμον του, φανταζόμενος ότι εκδικείται με τον τρόπον αυτόν εκείνην, που έπαυσε να τον αγαπά. Aυτό είναι ξεκαρδιστική κωμωδία. 'Aλλος γράφει ένα δράμα, εις το οποίον καυτηριάζει τας γυναίκας με πεπυρακτωμένον σίδηρον. Aυτός, απλούστατα μαξιλαρώνεται. Yπήρξεν ένας άνθρωπος, ο οποίος, δια να εκδικηθή την γυναίκα του, κατήργησεν, εν στιγμή παραφοράς, το φύλον του με την μάχαιραν του δημίου. Mε αυτόν γελούν οι αιώνες. Kανείς, με μίαν λέξιν, δεν εστάθη ικανός να εκδικηθή επαξίως μίαν γυναίκα εις τον κόσμον αυτόν. douridasliterature.com/tadekaxrona53b.html

  333. Ελληνική Διασπορά ώρα Μηδέν? Ενώ σ' αλλοτινούς Σε αυτό απάνω, καραβοτσακισμένος από την πολύχρονη δουλειά.. και προς το τέλος του βίου του, βλέπει ανήμπορος(;;) την αφομοίωση που έρχεται ως σαν το ποτάμι το ακράτητο που θα ξεπλύνει ότι ο ίδιος πάσχισε μια ολόκληρη ζωή: Μια απλή δηλ. και άξια των προγόνων του ανατροφή στα παιδιά του, όπου, τα θέλει να συνεχίσουν την ελληνική παράδοση -όχι βέβαια με φανατισμό αλλά- με αξιοπρέπεια και σεβασμό για την ελληνική τους ιστορία, τον απαράμιλλο ελληνικό τους πολιτισμό μέσα στις κοινωνίες που ζουν. Και όμως χωρίς και αυτά καλά - καλά να φταίνε ή να το ξέρουν, τα βλέπει στην δραματική πλειοψηφία τους να πηγαίνουν προς την αφομοίωση!. Τι έφταιξε λοιπόν; Είναι σωστό, το βάρος της ευθύνης να το ρίχνουμε στον Καναδά που από την πρώτη στιγμή αγκάλιασε τον μοιροδαρμένο μετανάστη ίδια καθώς τους πολίτες του; Ζητάμε δηλ. τώρα και ρέστα;; Επειδή η ελληνική διασπορά -κι' εν αντιθέσει με άλλες εθνικότητες- τραβάει απ' το κακό στο χειρότερο;; douridasliterature.com/oramiden.html

  334. Τα Μικρά Ενθυμήματα: ΤΟ ΚΑΡΔΑΡΙΤΣΙ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ.. landscapes ... Για την ιστορία της Γορτυνίας όμως και ίσως και του Καρδαριτσίου έχει ιδιαίτερη σημασία η μετά τον 7ο αιώνα κάθοδος των ΣΛΑΒΩΝ στην Πελοπόννησο. Ο Δημητσανίτης ιστορικός Ιωάννης Κουτσούκος στο βιβλίο του "Ιστορία της Γορτυνίας" υποστηρίζει ότι οι Σλάβοι ξεκίνησαν από τη σημερινή Βουλγαρία και Γιουγκοσλαβία και με τα ποίμνιά τους έφθασαν στην Πελοπόννησο για να εγκατασταθούν στην Γορτυνία και τον Ταΰγετο. Δεν ήλθαν σαν κατακτητές αλλά σαν έποικοι και μάλιστα με την ανοχή του Βυζαντινού κράτους. Σκοπός τους ήταν η αναζήτηση βοσκοτόπων σε ορεινές άγονες εγκατελειμένες περιοχές . Δεν είχαν άλλες γνώσεις και δεν ήξεραν άλλη τέχνη από εκείνην της κτηνοτροφίας . Έδωσαν σλαβικά ονόματα σε πολλές μικρές κοινότητες της περιοχής όπως Δημητσάνα, Δίβριτσα, Μποκοβίνα, Βούτσι κ.λπ. καθώς επίσης και σλαβικές ονομασίες σε ορισμένα ποιμενικά είδη αλλά όχι σε γεωργικά εργαλεία ή οικιακά σκεύη. Στην αρχή οι νομάδες αυτοί έζησαν σε δικούς τους μικρούς οικισμούς αλλά βαθμηδόν αφομοιώθηκαν από το τοπικό Ελληνικό στοιχείο. Είναι πολύ πιθανό ότι επί Σλάβων το Καρδαρίτσι υπήρχε, αφού υπήρχαν το Βούτσι και Μποκοβίνα που έχουν Σλαβικά ονόματα, και δέχτηκε την επίδραση της Σλαβικής παρουσίας, αλλά όπως η Γορτυνία στο σύνολό της, δεν έχασε την Ελληνικότητά του. douridasliterature.com/tadekaxronab.html

  335. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Νίκος Παλαμήδης.. Στη δεκαετία του 50 μπαίνει στη δισκογραφία και φωνογραφεί τα τραγούδια «Και τι δεν είσαι για μένα», μουσική Θ. Αγιοβλασίτη, με τις αδερφές Καλουτά, «Πέρασε κι αυτό το τρένο», μουσική Γιάννη Βέλλα, με την Μπελίντα, «Κι απόψε τίποτα», μουσική Γιάννη Βέλλα, με την Λάουρα, και άλλα. Το 1954, εκδίδει την προαστιακή εφημερίδα «Το βήμα της Ν.Σμύρνης». Στη δεκαετία του 50 ήταν αρχισυντάκτης του περιοδικού τραγουδιών «Χόλυγουντ-Τραγούδι». douridasliterature.com/tadekaxrona41.html

  336. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Βάιος Φασούλας.. «Δυο αγάπες... μια ζωή...» Το νέο μυθιστόρημα της Ελένης Τέγου Γράφει ο Βάιος Φασούλας Σε μια πολιτιστική εκδήλωση των Θεσσαλών, στο Μαυρομμάτι Καρδίτσας, γενέτειρα του αείμνηστου στρατηλάτη Γεωργίου Καραϊσκάκη, που έλαβε χώρα τον περασμένο Αύγουστο, είχα τη χαρά και την τιμή να γνωριστώ με την συγγραφέα Ελένη Τέγου και να συζητήσουμε για το βιβλίο και τη Λογοτεχνία. Η πρώτη μου εντύπωση ήταν από κάθε άποψη θετική, μιας και γνώρισα από κοντά μια αξιόλογη συγγραφέα, που ακτινοβολούσε από αγάπη και πάθος για το βιβλίο. Τιμής ένεκεν μου αφιέρωσε το νέο της βιβλίο: «δυο αγάπες… μια ζωή…» Εκδόσεις «ΑΜΦΙΚΤΥΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ». Μελετώντας τις καλοστημένες με μαστοριά και κάλλος σελίδες του έργου της, ήρθα αντιμέτωπος με τα λογοτεχνικά της προσόντα, την τέχνη της γραφής της, τη δομή και πλοκή του εν λόγω έργου της, τις ζωντανές εικόνες που με ταξίδεψαν σε παλιές, θλιβερές και δυσάρεστες ιστορίες του πολέμου. Μέσα στο έργο της αναγνώρισα πάμπολλα διδάγματα φιλίας, αγάπης και αδελφοσύνης, ενώ ταλαντεύτηκα από τις αντίξοες συνθήκες που βασανίζουν τους ήρωες. douridasliterature.com/tadekaxrona42.html

  337. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Χαιρετισμοί του Ρήγα.. ..Μερικοί άνθρωποι ανίσχυροι και δυστυχείς, που δεν έχουν δύναμη παρά μόνο για να δυναστεύουν τη φτωχή και περιφρονημένην αρετή, που δεν έχουν πολιτική παρά για να σκέφτονται μόνον τον εαυτό τους και το παρόν, με θυσιάζουν με την μάταιην ελπίδα να σβύσουν μ' εμένα την τελευταία σπίθα του Ελληνικού πατριωτισμού... Συγχωρώ στους άθλιους αυτούς την κακία των σκοπών τους. Μεγάλε Θεέ! Είσαι κριτής μου, γονατίζω μπρος στο δικαστήριο της δικαιοσύνης σου, λατρεύω τις υπέρτατες αποφάσεις σου· επιτρέπεις τη θυσία μου· ίσως είναι αναγκαία για την αληθινή σωτηρία της πατρίδας μου. Γενηθήτω το θέλημά σου. Τα σίδερα που με φορτώνουν, τα σκοτάδια που με κυκλώνουν για να μη μάθω τη γη που θα με θάψουν, η μοναξιά κι η δυστυχία όπου μ' αφήνουν να περιμένω της μοίρας μου την ώρα, η αυστηρότητα που μου στερεί την παρηγορητική βοήθεια της θρησκείας και της φιλίας, τίποτα δεν ταράζει τη γαλήνη του πνεύματός μου, και τη σταθερότητα των αισθημάτων μου για σένα, αγαπημένη Πατρίδα, για σας αδελφοί μου! douridasliterature.com/tadekaxrona22.html

  338. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Αριστοτέλης Βαλαωρίτης.. Αριστοτέλης Βαλαωρίτης Ευαγγελισμός-Ελληνισμός Με μιας ανοίγει ο ουρανός, τα σύγνεφα μεριάζουν, οι κόσμοι εμείνανε βουβοί, παράλυτοι κοιτάζουν. Μια φλόγα αστράφτει...ακούονται ψαλμοί και μελωδία... Πετάει έν' άστρο...σταματά εμπρός εις τη Μαρία... «Χαίρε της λέει αειπάρθενε, ευλογημένη χαίρε! Ο Κύριός μου είναι με σε. Χαίρε Μαρία, Χαίρε!» Επέρασαν χρόνοι πολλοί...Μια μέρα σαν εκείνη αστράφτει πάλι ο ουρανός...Στην έρμη της την κλίνη λησμονημένη, ολόρφανη, χλωμή κι απελπισμένη, μια κόρη πάντα τήκεται, στενάζει αλυσωμένη. Τα σιδερά είναι ατάραγα, σκοτάδι ολόγυρά της. Η καταφρόνια, η δυστυχιά σέπουν τα κόκαλά της. Τρέμει με μιας η φυλακή και διάπλατη η θυρίδα φέγγει κι αφήνει και περνά έν' άστρο, μιαν αχτίδα. Ο ?γγελος εστάθηκε, διπλώνει τα φτερά του... douridasliterature.com/tadekaxrona54b.html

  339. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Γλαύκος Αλιθέρσης.. Το τραγούδι των στρατών του Μ. Αλεξάνδρου : Νύχτα, κυλούνε τα θολά νερά του Γάγγη και των εχθρών καίνε οι φωτιές αντίκρυ. Ξαγρυπνούμε. σκεφτόμαστε ποια τάχα βία και ποια ανάγκη στην άγνωστη Ιντική μας σπρώχνει να διαβούμε. Οι Γαίτες, Μαίδοι, Τριβαλλοί και γύρου στη χώρα μας λαοί ξολοθρεφτήκαν απ' την φωτιά και την αιχμή του μαύρου μας σιδήρου Μα αυτοί είναι τόσο μακριά... Ποτέ δεν μπήκαν για να ασεβήσουν στους θεούς μας ή στα σπίτια μας ν' ατιμάσουν ή να καταστρέψουν τ' αμπέλια, τα σιτάρια μας, τ' αραποσίτια... Ω Αλέξανδρε... Διστάζουμε να πάμε εμπρός, μα δείλια δεν είναι το σαράκι που μας τρώει... ............................................................ - Εκεί βρίσκονται τ' άσπρα μας σπιτάκια κι οι γωνιές κι οι μορφές οι αγαπημένες, που βλέπουνε τους βραδυνούς και φωτεινούς ορίζοντες κι αργά μιλούν για μας συλλογισμένες... Κι οι γιοί μας, τόσα ακούγοντας, με πλάνο βλέμμα ρεμβό ξεχνιούνται αφηρημένοι. Τώρα θάναι έφηβοι ωραίοι, με θλίψη των μενεξέδων στα μαλλιά στεφανωμένοι... Γύρισε πίσω... Μη νομίσεις δείλια πως είναι το σαράκι που μας τρώει... douridasliterature.com/tadekaxrona66.html

  340. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Μαρία Θανοπούλου.. Έρποντες δράκοι Αυτοί οι δράκοι βγαίνουν ξανά και ξανά... Αυτοί οι δράκοι δε μ΄αφήσαν να χαρώ την παιδικότητα μου Σαν ερπετό πλησιάσαν την ψυχή Πάνε τα όνειρα Αυτοί οι δράκοι στα μάτια κολυμπάνε Χορεύουν άτσαλα κάθε που η νύχτα έρχεται στην αγκαλιά, κι εγώ δράκος Τρώω της σάρκας τα οστά Την κατατρομαγμένη καρδιά φιλώ που σιγοτραγουδά "Ελευθερία σημαίνει να αγαπάς Ελευθερία ζάρι που ρίχνει ο ήλιος στο νιογέννητο Τότε αρχίζει η παιδική ηλικία δέντρα να θεριεύει στο άπειρο σύμπαν στο κατασκότεινο ΦΩΣ!" douridasliterature.com/tadekaxrona26.html

  341. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Κωστής Παλαμάς.. Η ζωή του : Ο Κωστής Παλαμάς ήταν απόγονος μιας παλαιάς οικογένειας που εμφανίσθηκε στις αρχές του 18ου αιώνα. Γενάρχης της υπήρξε ο Παναγιώτης Παλαμάρης. Γεννήθηκε στην Πάτρα το 1859. Σε ηλικία 7 χρονών έμεινε ορφανός και από τους δύο γονείς. Σε ηλικία μόλις 16 χρονών αρχίζει σπουδές νομικής, ακολουθώντας το επάγγελμα του πατέρα του. Το 1876 έρχεται στην Αθήνα όπου και γράφεται στη Νομική Σχολή της Αθήνας. Γρήγορα όμως θα εγκαταλείψει τη Νομική, και έτσι αποφασίζει να ασχοληθεί με τη λογοτεχνία. Παρά το ότι θα ασχοληθεί με τη ΝΕΑ ελληνική λογοτεχνία, το πρώτο του έργο, που θα δημοσιευτεί το 1876 με τίτλο "Ερώτων 'Eπη" θα γραφτεί σε υπερκαθαρεύουσα. Το 1886 θα κυκλοφορήσει η πρώτη του συλλογή στη δημοτική και το 1889 δημοσιεύεται ένα από τα καλύτερα έργα του, ο "Ύμνος της Αθηνάς", ο οποίος θα βραβευτεί στο Φιλαδέλφειο ποιητικό διαγωνισμό. Αυτό είναι και το πρώτο του βραβείο. Εισηγητής του διαγωνισμού αυτού ήταν ο Νικόλαος Πολίτης. Το 1892 δημοσιεύει τη συλλογή "Τα μάτια της ψυχής μου", η οποία βραβεύτηκε και αυτή, το 1890. Το 1897 γίνεται γραμματέας του Πανεπιστημίου Αθηνών, δουλειά για την οποία αμοιβόταν αρκετά καλά, και έτσι απέκτησε την οικονομική άνεση για να συνεχίσει το έργο του. 'Ενα χρόνο αργότερα, το 1898, δημοσιεύει δύο ποιητικές συλλογές, το "'Αστυ" και τον "Τάφο". Ακολουθεί μια περίοδος έμπνευσης και ο Παλαμάς γράφει το 1900 τους "Χαιρετισμούς της Ηλιογέννητης", το 1904 την "Ασάλευτη Ζωή", το 1907 τον "Δωδεκάλογο του Γύφτου", το 1910 την "Φλογέρα του Βασιλιά" και το 1919 "Τα Δεκατετράστιχα", τα οποία δημοσιεύονται και στην Αλεξάνδρεια. Το 1925 παίρνει το Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών και με την ίδρυση της Ακαδημίας των Αθηνών γίνεται και ένα από τα βασικά στελέχη της. Το 1928 δημοσιεύει τους "Δειλούς και σκληρούς στίχους" (Σικάγο) και το 1930 ή, κατά άλλους, το 1931 γίνεται πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών. douridasliterature.com/tadekaxrona64b.html

  342. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Μιλτιάδης Μαλακάσης.. τ' αηδονάκια..." Α ! πως χτυπά καμιά φορά τούτ' η καρδιά κι αναφτερά, τώρα στα γεροντάματα, σα νιος να ξαναχαίρομαι φεγγάρι-μέρα, αστροφεγγιά, δύσες, γλυκοχαράματα ! Σαν απ' την τάξη τη μουχλή στο πατρικό μου να γυρνώ, και νάχω σκόλη τρίμερη, και να είμαι για το Γαλατά και για το αθάνατο βουνό με την πλαγιά την ήμερη. Κ' εκεί, σα να με καρτερούν γιδάρηδές μου πιστικοί, πρατάρηδες συντρόφοι μου, μ' άλλους να μπαίνω στο λογγά κι άλλοι απ' την άγναντη κορφή να ρίχνουν στο πιστρόφι μου. Κι ακόμα, σα νάν' έτοιμα, τυρί, μυζήθρα, το σφαχτό και το γλυκό το νιώτικο, κι από σε πλατανόφυλλα το κοκκορέτσι το ζεστό και το ρακί τ' Αηλιώτικο. Κ' ύστερα, σα να μου κρατούν την καλαμάτα στο χορό βλαχούλες και βλαχόπουλα, κ' εκεί που σειέμαι και λυγώ και στρίβω και νυχοπατώ, να μου φωνάζουν : όπουλα ! .. Α ! πως χτυπάει καμιά φορά τουτ' η καρδιά κι αναφτερά, και πως μ' ανάβουν τα αίματα, σα νάμ, εκεί και τραγουδώ με τη φλογέρα συνοδιά: "Το λένε τ' αηδονάκια στα κλεισορέματα..." douridasliterature.com/tadekaxrona65.html

  343. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Κική Δημουλά.. Απροσδοκίες : Θεέ μου τι δεν μας περιμένει ακόμα. Κάθομαι εδώ και βρέχομαι. Βρέχει χωρίς να βρέχει όπως όταν σκιά μας επιστρέφει σώμα. Κάθομαι εδώ και κάθομαι. Εγώ εδώ, απέναντι η καρδιά μου και πιό μακριά η κουρασμένη σχέση μου μαζί της. Έτσι για να φαινόμαστε πολλοί κάθε που μας μετράει το άδειο. Φυσάει άδειο δωμάτιο. Πιάνομαι γερά από τον τρόπο μου που έχω να σαρώνομαι. Νέα σου δεν έχω. Η φωτογραφία σου στάσιμη. Κοιτάζεις σαν ερχόμενος χαμογελάς σαν όχι. 'Aνθη αποξηραμένα στο πλάι σου επαναλαμβάνουν ασταμάτητα το ακράτητο όνομα τους semprevives semprevives - αιώνιες, αιώνιες μην τύχεις και ξεχάσεις τι δεν είσαι. douridasliterature.com/tadekaxrona62.html

  344. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Νικόλαος Τριάδης.. Νικόλαος Τριάδης: Οι πιο ωραίοι στίχοι πηγάζουν μέσα στην καρδιά, η μουσική, οι ήχοι βγάζουν στους παλμούς φωτιά. Λέξεις γλυκές στο στόμα οι νότες παίζουν το σκοπό, ματιές ριγούν στο σώμα μαζί χτυπούν το σ' αγαπώ. Αισθήματα που μένουν πλεγμένα πάντα δυνατά οι φλόγες τους που δένουν μες στη ζωή παντοτινά. douridasliterature.com/tadekaxrona63b.html

  345. Τα Μικρά Ενθυμήματα: "Μακρυγιάννης: Εγινα ως δεκατέσσερων χρονών ... "..Τότε έφκιασα ντουφέκι ασημένιον, πιστιόλες και άρματα και ένα καντήλι καλό. Και αρματωμένος καλά και συγυρισμένος το πήρα και πήγα εις τον προστάτη μου και ευεργέτη μου κι' αληθινόν φίλον, τον Αϊγιάννη, και σώζεται ως τον σήμερον - έχω και τ' όνομά μου γραμμένο εις το καντήλι. Και τον προσκύνησα με δάκρυα απόμέσα από τα σπλάχνα μου, ότι θυμήθηκα όλες μου τις ταλαιπωρίες οπού δοκίμασα". "..Αφού πήγαμε μέσα εις την 'Αρτα, μια ημέρα ήρθαν οι πασσάδες εις το κονάκι του μπέγη και όλοι οι σερασκέρηδες οι Αρβανίτες να τον ιδούν. Του λέγω του μπέγη δια την γυναίκα του πατριώτη μου, οπού θα την πάρη ο Χασάνπασιας. Μιλεί των πασσάδων κι' αλλουνών, οτζάκια της Αρβανιτιάς, τους λέγει: "-Πασσάδες και Μπεηδες, θα χαθούμε. Θα χαθούμε! ο μπέγης τους λέει, ότι ετούτος ο πόλεμος δεν είναι μήτε με τον Μόσκοβον, μήτε με τον Εγγλέζο, μήτε με τον Φραντζέζο. Αδικήσαμεν τον ραγιά και από πλούτη και από τιμή και τον αφανίσαμε, και μαύρισαν τα μάτια του και μας σήκωσε ντουφέκι. Και ο Σουλτάνος το γομάρι δεν ξέρει τι του γίνεται, τον γελάνε εκείνοι οπού τον τρογυρίζουν. Και η αρχή είναι τούτη, οπού θα χαθή το βασίλειόν μας. Πλερώνομε βαριά να βρούμε προδότη και δεν στέκει τρόπος να μαρτυρήση κανένας το μυστικόν, να μάθωμε μόνος του ο ραγιάς μας πολεμεί ή και οι Δυνάμες. Δι' αυτό πλερώνομε και παλουκώνουμε και σκοτώνομε και αλήθεια ποτέ δεν μάθαμε". douridasliterature.com/tadekaxrona16.html

  346. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Κώστας Κατσούλης.. Εμείς δεν πολεμήσαμε με σφαίρες εμείς δεν πολεμήσαμε με κανόνια. Εμείς πολεμήσαμε με τον νου, εμείς πολεμήσαμε με τον ήλιο. Εμείς δε φιλήσαμε άρβυλα λερωμένα, εμείς δεν ήπιαμε κανενού τα αίματα. Εμείς δε σκύψαμε, γεφύρια δε γινήκαμε, εμείς κι' αν δυο στρέμματα, δικά μας ήτανε, που κερδίσαμε, που κρατήσαμε, που ορίζουμε. Εμείς, εμείς, εμείς... Κώστας Κατσούλης douridasliterature.com/tadekaxrona49b.html

  347. the LAND of GODS : Οι "Έλληνες" της Ουρουγουάης.. ο Ελληνισμός της ... «...Στην Ουρουγουάη συμβαίνει το παράδοξο φαινόμενο να υπάρχουν πάνω από 3.000 Ελληνες μετανάστες αλλά και διπλάσιος αριθμός Ουρουγουανών που μιλούν ελληνικά. Σε αυτή τη μικρή χώρα της Λατινικής Αμερικής οι πολίτες της δεν είναι απλά φιλέλληνες, είναι ελληνολάτρες...» douridasliterature.com/ourougouae.html

  348. the LAND of GODS : η MAGNA GRECIA...ο Ελληνισμός της Διασποράς Οι πρώτοι 'Ελληνες άρχισαν να καταφθάνουν σποραδικά κατά το τέλος του 18 αιώνα. Πολύ από αυτούς εργάζονταν ως ναυτικοί σε ξένα καράβια και ξεμπαρκάρανε για κάποιο καλύτερο μέλλον στην Νότιο Αφρική. Αργότερα όταν η 'Αγγλοι κατέλαβαν την Νότιο Αφρική από τους Ολλανδούς και έγινε πια αποικία τους, άρχισαν να καταφθάνουν περισσότεροι 'Ελληνες από τα Επτάνησα η την Κύπρο που βρισκόταν τότε κάτω από την Βρετανική αυτοκρατορία. Στις αρχές της δεκαετίας του 60 η Ελλάδα με τότε πρωθυπουργό τον Κων. Καραμανλή υπέγραψε συμφωνία με την Νότιο Αφρική για την επίσημη μετανάστεψη Ελλήνων (Εξαγωγή έμψυχου υλικού) προς την Νότιο Αφρική με την γνωστή τότε «ΔΕΜΕ»(Διακυβερνική Ελληνική Μεταναστευτική Επιτροπή) Περίπου 140.000 'Ελληνες αφίχθησαν στην Νότιο Αφρική όλοι τους σχεδόν ειδικευμένοι ήτοι ως επιστήμονες ήτοι ως τεχνίτες. Δεν επέτρεπε αυστηρώς η Νότιος Αφρική να εισέλθουν στην χώρα της εργατο - μετανάστες διότι είχε αρκετούς μαύρους για τις ανειδίκευτες εργασίες. 'Ετσι ο Ελληνοτιοαφρικανικός Ελληνισμός άρχισε να διοργανώνετε και να διαπρέπει όχι μόνον στον οικονομικό αλλά και στον επιστημο-πολιτιστικό τομέα. Με την άφιξη των Ελληνο- αιγυπτίων αργότερα εξ ίσου τεχνο- ακαδημιακά καταρτισμένοι, δημιουργήσανε μια μικρή Ελλάδα του νότου ζηλευτή και αντάξια της ιστορία της. Περίπου το 80% των Ελλήνων σήμερα είναι εργοδότες όπου απασχολούν πάνω από 1.000.000 ντόπιους υπαλλήλους. Το 18% του ετησίου Νοτιο-Αφρικανικού προϋπολογισμού προέρχεται από τους 'Ελληνες. Πάνω από 20 Ελληνικές μεγάλες εταιρίες βρίσκονται στο μετοχικό ταμείο του Johannesburg .Αρκετά μεταλλεία (χρυσός πλατίνας, διαμάντια κ.τ.λ) ανήκουν στα χέρια των Ελλήνων. Το 70% των supermarket και άλλων καταστημάτων τροφών είναι Ελληνικά. 'Εχουμε γερή αντιπροσώπευση στην Νοτιο Αφρικανική βουλή. douridasliterature.com/magna.html

  349. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Δ. Ε. Κονταρίνης: Από τότε που ο πρώτος ... Από τότε που ο πρώτος Έλληνας πήρε τις στράτες της ξενητιάς γρήγορα κατάλαβε πως η μόνη του δύναμη γιά να επιζήσει θα ήτανε ο ίδιος ο εαυτός του και τα όσα θα μπορούσε να καταφέρει μόνος του. Συνηδειτοποίησε πως σε κανέναν δεν θα μπορούσε να στηριχθεί και από πουθενά δεν θα μπορούσε να περιμένει κάποια βοήθεια. Κι αυτά τα συμπεράσματα, μέσα από τα χρόνια που πέρασαν έφτασαν μέχρις εμάς, τους κάπως νεώτερους μετανάστες. douridasliterature.com/tadekaxrona29.html

  350. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Μποτής Γεώργιος.. ΣΤΗ ΜΑΝΑ ΜΟΥ - TO MY MOTHER Τα ποιήματα της συλλογής αυτής είναι κατά κάποιον τρόπο διαποτισμένα από βιώματα, αναμνήσεις και λογισμούς του νου και της καρδιάς. Ο στίχος είναι πολύ εύχυμος και τρυφερός, γραμμένος με γνησιότητα και γόνιμη ευαισθησία ομοιάζει με κατανυχτικό τραγούδι, άσχετα αν μας παρουσιάζονται κάποιες εικόνες με σπαραχτικές λεπτομέρειες που συγκλονίζουν, αλλά που είναι πλούσιες σε λυρικό χρώμα και κριτικό στοχασμό. Η συλλογή αυτή είναι αποτέλεσμα της ευγνωμοσύνης, της αγάπης, της τιμής και του σεβασμού του ποιητή στο Ιερό και αναντικατάστατο πρόσωπο της Μάνας. Γεμάτη παιδικές μνήμες - από τις στιγμές στο οικογενειακό τραπέζι και τις γέννες στο χωριό μέχρι τις ώρες στον αργαλειό και το όργωμα - προσωπικές αναμνήσεις αλλά και γεγονότα που σχετίζονται με την κατοχή και τον εμφύλιο. douridasliterature.com/tadekaxrona48b.html

  351. Τα Μικρά Ενθυμήματα: ..και ότι είδα.. "..Και ότι είδα, και ότι έμαθα όλα αυτά τα χρόνια, τίποτα μα τίποτα, δεν άγγιξε την ψυχή μου τόσο ιερά, τόσο μυσταγωγικά, όσο τα ευλογημένα εκείνα παιδικά μου χρόνια στο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΧΩΡΙΟ, το ΚΑΡΔΑΡΙΤΣΙ!!!" douridasliterature.com/tadekaxrona53.html

  352. LAND of GODS : Ελληνισμός της Βραΐλας / ο Ελληνισμός της Διασποράς «Ένας Έλληνας, δύο Έλληνες, τρεις Έλληνες ...η Βραΐλα". Μ' αυτόν τον πρωτότυπο τίτλο, το Μουσείο Βραΐλας, σε συνεργασία με την ιστορική Ελληνική Κοινότητα και το Νομαρχιακό Συμβούλιο Βραΐλας, με την υποστήριξη της Διαχείρισης Εθνικού Πολιτιστικού Ταμείου (A.F.C.N.), του Υπουργείου Πολιτισμού της Ρουμανίας, δρομολόγησε ένα ενδιαφέρον πολιτιστικό πρόγραμμα...» douridasliterature.com/Vraela.html

  353. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Με την Ελλάδα να σου στέλνει χαιρετίσματα ... ....Με την Ελλάδα να σου στέλνει χαιρετίσματα για να μην ξεχαστείς στα καταράχια της οικουμένης... 'Οτι εσύ αδελφέ μου δεν εγεννήθηκες να γίνεις πολίτης του κόσμου επειδή η καρδιά σου είναι σημαδεμένη την Ελλάδα!. Μια Ελλάδα βαριά τόσο, όσο η ευχή των πατέρων σου! Βαριά τόσο, όσο μια πετρούλα απ' το θείο της το σώμα... Θα σε βαραίνει... Όσο που ζεις θα σε πικραίνει, όπου κι' αν βρίσκεσαι μακριά της, θα σε πεθαίνει... Μα νάσαι σίγουρος θα σ' ανασταίνει μονάχα η σκέψη της!! douridasliterature.com/tadekaxrona69.html

  354. ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ Πρέπει να 'ταν των Βαΐων τ' ουρανού επειδή και τα πουλιά κατέβαιναν μ' ένα κλαδάκι πράσινο στο ράμφος και στον ύπνο μου Ένα κορίτσι δίχως λόγο είχε σταθεί κι άφηνε το μπλουζάκι του ξεκούμπωτο Γυαλί στο φως και μέσα του πλακάκια της κουζίνας όσο το μάτι μου έπαιρνε ανεμίζοντας τούλια μια κορμοστασιά διπλή απ' το σπίτι σε ύψος με τα δάχτυλα στο πόμολο το αόρατο Νταγκ λάμψη αέρας νταγκ λάμψη αέρας ασταμάτητα Όπως ύστερα που κάποιος άγιασε και τα καινούρια φαίνονται κι εκείνα σαν παλαιά Και τα παιδιά που γύριζαν από το πετροκάραβο με τα χταπόδια κι οι γυναίκες απ' το ελαιοτριβείο κι η φωνή του γαϊδάρου ξημερώματα πάνω από τα μποστάνια πόσα χρόνια πόσους αιώνες «Αναντάμ μπαμπαντάμ» έλεγε η μάνα μου και το χέρι της το αρθριτικό σταματούσε σαν φύλλο της μπεγκόνιας Τέλος Κι οι μνήμες παν κι αυτές πίσω απ' τα πράγματα να τα προφτάσουν Όπου τα παλαιά φαίνονται πάλι κι εκείνα σαν καινούρια douridasliterature.com/elytis.html#fotodentro

  355. the LAND of GODS: Στην άκρη του ματιού Ένα οδοιπορικό μέσα από τις ... Ο καλύτερος δρόμος για να δείτε τη σειρά Ακολουθείστε την ! ! ! και καλό σας -δικτυακό- ταξίδι κδ douridasliterature.com/stinakri2.html

  356. the LAND of GODS: 53η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου της Φραγκφούρτης.. Κατερίνα Αγγελάκη - Ρουκ Πρόδρομος Μαρκόγλου Τηλέμαχος Αλαβέρας Γιώργος Μαρκόπουλος Βασίλης Αλεξάκης Πέτρος Μαρτινίδης Βέφα Αλεξιάδου Ανθή Μαρωνίτη Μανόλης Αναγνωστάκης Παύλος Μάτεσις Νικόλαος Ανδρικόπουλος Μάρκος Μέσκος Ανδρέας Αποστολίδης Χριστόφορος Μηλιώνης Ευγένιος Αρανίτσης Ανδρέας Μήτσου Νασος Βαγενάς Αμάντα Μιχαλοπούλου Ελένη Βακαλό Κλαίρη Μιτσοτάκη Νάνος Βαλαωρίτης Κώστας Μουρσελάς Θανάσης Βαλτινός Χρήστος Μπουλώτης Γιάννης Βαρβέρης Δημήτρης Νόλλας Τάκης Βαρβιτσιώτης Γιάννης Ξανθούλης Αγγελική Βαρελλά Νίκος Παναγιωτόπουλος Βασίλης Βασιλικός Αλέξης Πανσέληνος Αναστάσης Βιστωνίτης Κώστας Παπαγεωργίου Χάρης Βλαβιανός Νίκος Παπανδρέου Μαρία Γαβαλά Στρατής Πασχάλης Ρέα Γαλανάκη Τίτος Πατρίκιος Γιώργης Γιατρομανωλάκης Γιώργης Παυλόπουλος Μιχάλης Γκανάς Λότη Πέτροβιτς Τάσος Δενέγρης Βαγγέλης Ραπτόπουλος Σωτήρης Δημητρίου Μαρλένα Πολιτοπούλου Κική Δημουλά Αντώνης Σαμαράκης Λένα Διβάνη Ελένη Σαραντίτη Απόστολος Δοξιάδης Ζωρζ Σαρή Μάρω Δούκα Μίλτος Σαχτούρης Μαρία Ευσταθιάδη Κίρα Σίνου Νένη Ευθυμιάδη Γιώργος Σκαρμπαδώνης Σοφία Ζαραμπούκα Θώμας Σκάσσης Ζυράννα Ζατέλη Αντώνης Σουρούνης ?λκη Ζέη Ανδρέας Στάικος Χρίστος Ζουράρης Αλέξης Σταμάτης Νίκος douridasliterature.com/ekthesiFR.html

  357. the LAND of GODS: Ο Κολοκοτρώνης και το Εικοσιένα... του Κώστα Δουρίδα ο Κολοκοτρώνης Αντίκρα στην Τροπολιτσά ψηλά στην βουνοτέντα, κάθεται κει ένας Γραικός μονάχος στο κοτρώνι.. Κοιτάει πέρα την Τουρκιά και μόνος εκουβέντα. Είναι των σκλάβων ο αρχηγός τον λέν Κολοκοτρώνη. Βγήκε στην ράχη για να δει ο "γέρος" τους αγάδες. Το πως γλεντούν και χαίρονται.. κι ήρθε η στερνή τους ώρα! Αύριο σαν έρθει η χαραυγή θα βρει τους τουρκαλάδες σαν γιδερά να σέρνονται, θα ξεπαστρέψει η Χώρα. douridasliterature.com/toeikosiena1b.html

  358. the LAND of GODS: Γιάννης Ψυχάρης.. Ο Ψυχάρης γεννήθηκε στην Οδησσό το 1854 και πέθανε στο Παρίσι το 1929. Ο πατέρας του Νικολάκης Ψυχάρης, εμποροτραπεζίτης της Κωνσταντινούπολης, ήταν μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του ελληνισμού της Πόλης εκείνης της εποχής. Είχε από το πατριαρχείο τον τίτλο του μεγάλου χαρτοφύλακος και έγινε πρόξενος της Τουρκίας στο Παλέρμο. [...] Ο Ψυχάρης σε ηλικία έξι ετών εγκαθίσταται στην Πόλη και σε ηλικία δέκα ετών μεταναστεύει με τη γιαγιά του στη Γαλλία. Φοιτά σε σχολείο της Μασσαλίας για τρία χρόνια και συνεχίζει τη μαθητεία του στο Παρίσι, όπου εγκαθίστανται το 1867. Κλασική παιδεία, αρχαία ελληνική και λατινική, είναι ο κύριος άξονας του σχολικού του προγράμματος και, βέβαια, γαλλική γλώσσα και λογοτεχνία. Παρά τη μεγάλη κλίση του στη λογοτεχνία και τη φιλολογία, ξεκινά τις σπουδές της Νομικής στη Βόννη το 1872, χωρίς ποτέ να τις ολοκληρώσει. Στα 1877 στρέφεται οριστικά προς τις φιλολογικές σπουδές στη Γαλλία, πλάι σε σημαντικούς επιστήμονες, όπως ο Benoist, o Egger, o Thurot, o Paris, o Breal, o Saussure, κ.ά. Το 1882 ο Ψυχάρης douridasliterature.com/psyxaris.html

  359. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Γράψε μου αν θέλεις.. ...Γράψε μου αν θέλεις, σαν εύρεις τον καιρό. Το γράμμα σου μου δίνει κείνη την αίσθηση της γλυκιάς επιστροφής στην πατρίδα, όταν ακόμα ζούσαν οι γονείς -που πια δεν ζούνε-, κι' αποκομμένος σήμερα καθώς που είμαι, η πρώτη μου πατρίδα έγινες εσύ! Για τούτο και σε σκέφτομαι αδελφέμου! Νάσαι καλά!! κδ douridasliterature.com/tadekaxrona70.html

  360. Τα Μικρά Ενθυμήματα: Χρ. Αβραμίδου: 'Ενα εκατομ. λέξεις ... ΕΝΑ εκατομμύριο λέξεις έχω να πω, ένα εκατομμύριο θάλασσες. Ένα εκατομμύριο λάθη στο σακάκι μου, μα "ας είναι που φεύγεις η τελευταία αυτή φορά". ... douridasliterature.com/tadekaxrona24.html

  361. Τα Μικρά Ενθυμήματα: τ' απομνημονεύματα.. Αφιέρωμα στον Στάθη Συκιώτη. Click to download the main image download main image Click to download the main image · τα. ΔΕΚΑ-5- ΧΡΟΝΑ της. LAND of. GODS douridasliterature.com/tadekaxrona31.html

Since 1996
Οδοιπορικό στο Καρδαρίτσι
Journey to Kardaritsi
Προηγούμενη Ενότητα / Previous Unity
Προηγούμενη Σελίδα / Previous Page
Αρχική Σελ.
Starting Page
 Επόμενη Σελίδα / Next Page

Οι πραγματικοί μου δάσκαλοι My real teachers Της γης το πιο όμορφο στολίδι.. The earth's most precious jewel.. Βουνοκορφούλες του χωριού Village mountain tops Προσμονή και λήθη Expectation and oblivion Πανηγύρι στο Καρδαρίτσι Fair at Kardaritsi Του Βέλου ο γιος παντρεύεται The wedding of Velos"s son Κατάρα να'χεις ξενιτιά A curse upon the foreign land Ρημοκοπήθει το χωριό The village is a waste land Ο χρόνος είν' ο φταίχτης Time is the culprit Μόνο για το φιλί σου For your kiss alone Κουτσομπολόϊ Gossip Ο Βλαχοθωδωρής Vlachothodoris Τα παρατράγουδα Village goings on Τα Προξενιά Matchmaking Τσοπανοπούλα του Αϊλιά Shepherd lass at Ailias Της Χήρας Δυχατέρα The widow's daughter Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης Kolokotronis and 21 Ο Κολοκοτρώνης Kolokotronis το Εικοσιένα 1821 Μοριά λεβενταρώνα! Morias, Land of Heroes! Ελα αδελφέ από τα ξένα Come brother from abroad Ελα και φεύγεις and come and go Σαν ζείς στη ξενιτιά As you live in foreign lands Οι χωριανοί λιγόστεψαν There are fewer villagers η Κυρά των αηδονιών Lady of the nightingales Κυρά μου καπετάνισσα Mistress of my heart Μ' ένα φιλί With a kiss Σαράντα αηδόνια Forty nightingales Σου γράφω από τον Καναδά I'm writing from Canada Οϊμένα.. Woe is me Η στιγμή The moment Πέσε προσκύνησε.. pay tribute.. Είσαι.. You are Οι άνθρωποι.. People... Μην αφήνεις.. Do not let.. Αν μπορείς.. If you are able.. Η υποψία.. Suspicion.. Ο θάνατος.. Death.. Τα πάντα.. All things.. Η λογική.. Logic.. Οι μεγάλοι.. The great.. Η αφηρημένη Τέχνη.. Abstract Art.. 'Οταν.. When.. 'Οταν ζεις.. When you live.. Κρατήσου.. Stay.. Η γλώσσα μου η ελληνική.. My Greek language.. Η ελπίδα.. Hope.. Είσαι Παιδί You are a child Ελπίδα Φώς Light of hope Σκέψου το αύριο Think of tomorrow Χρόνια περάσαν Years have passed Παιδί της Εποχής Child of the times Σύννεφα στον ήλιο Clouds on the sun Η αγάπη Love Ποιο νάναι το παιδί Who is that child Δίνη στον άνεμο Whirlpool in the wind Το όνειρο The dream Περνάει η Tσιγγάνα The Gipsy walks Νεκρή 'ναι η άνοιξη Spring will be dead Απρίλης April Τι ήταν το όνειρο; What was the dream? Πες μου Tell me Φίλες και φίλοι Dear friends Αντί για Πρόλογο In lieu of a prologue Μors-code test Μorse-code test Το Μοιρολόι The Lament Ενα παιδί με λένε οι φίλοι My friends say I am a child Επιτύμβιο Tombstone Αγριμικό Attack of wild beasts Οι κάργες Jackdaws Θεία η μικρή στιγμή Divine small moment Ερωτικός Λόγος Words of Love Η χαμένη μας Hiroshima Our lost Hiroshima Δεν γίνεται αλλιώς It cannot be otherwise Η έβδομη παράσταση The seventh performance Γλυκόπιοτο τρελό Sweet drink of madness

σήμερα: