σήμερα είναι:
Since 1996
Αρκαδική και Γορτυνιακή Ανθολογία
Kostas Douridas
  1. Προλογικά..

  2. Γαϊτανάκη Ζαχαρούλα

  3. Γιαννούκου Ευαγγελία

  4. Γρίβα Ελένη

  5. Γρίβας Στάθης

  6. Δημόπουλος Γιάννης

  7. Διονυσόπουλος Κώστας

  8. Δουζένης Γιώργος

  9. Δουρίδας Κώστας

  10. E. Ηλιοπούλου - Ζαχαροπούλου

  11. Ιωαννίδης Τάκης (Παναγιώτης)

  12. Καπαρδέλη Ευτυχία

  13. Καπορδέλης Δημήτρης

  14. Καπορδέλη - Ζογκαρη Ρέα

  15. Καραμούντζος Κ. Σπύρος

  16. Κατράκης Πότης

  17. Κομίνης Θ. Αντώνης

  18. Κουφοπούλου-Ηλιοπούλου Θ.

  19. Κουσουνέλος Γιώργος

  20. Μποτής Γεώργιος

  21. Παλαμήδης Νίκος

  22. Παναγοπούλου Μαρία

  23. Παπαιωάννου Καλύβα Ζ.

  24. Πρωτοπαπάς Κάκου Γ.

  25. Ρέππας Χρίστος

  26. Σπηλιόπουλος Τάκης

  27. Στασινόπουλος Γιώργος

  28. Συμιγδαλάς Αντώνης

  29. Τριάδης Νικόλαος

  30. Τρουπής Θεόδωρος

  31. Τσίτσος Ιωάννης

  32. Βερβενιώτης Δημήτιος

  33. Χρυσοχός Ηλίας




Προηγούμενη  σελίδα Κεντρική σελ. της Ενότητας Επόμενη  σελίδα
ΠρώτηΣελίδα
«Οι δίοδοι του απανταχού Ελληνισμού έχουν σίγουρα ανοίξει και είναι απαράδεκτο αν δεν επιτύχουμε με την τεχνολογία που έχουμε». Ιάκωβος Γαριβάλδης
Αναζητήσεις
  • Nationanal Book Centre of Greece
  • Toussulis
  • Translator on Line
  • Wikipedia
  • Αναπηρία Τώρα
  • Αρχιπέλαγος
  • Ασπρη Λέξη
  • Γιάννης Κοντός
  • Δημοτική Βιβλιοθήκη Ραψάνης
  • Ειδήσεις
  • Εκδόσεις Αρμός
  • Εκδόσεις Ενδυμίων
  • Εκδόσεις Ηλέκτρα
  • Ελληνική Βιβλιογραφική Πύλη
  • Ελληνική Μπλογκόσφαιρα
  • Ηριδανός Βιβλία
  • Θανάσης Παπακωνσταντίνου
  • Καλειδοσκόπιο
  • Κωνσταντίνος Πέτρου Καβάφης
  • Μαΐστρος Εκδόσεις
  • Μαρία Βουμβάκη
  • Μετάφραση
  • Μικρός Απόπλους
  • Μουσικά προάστια
  • Μυριόβιβλος
  • Πυξίδα
  • Ραδιοφωνικοί Σταθμοί
  • Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού
  • τέχνης παίδευσις
  • ONLINE ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ

    Specials Poiein

    Ιστολόγια

    ΝΟΜΟΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ

    Ιστορική και γεωγραφική περιοχή της Πελοποννήσου, στο κεντρικό τμήμα της, που σήμερα αποτελεί στο σύνολό της σχεδόν τον νομό Αρκαδίας (4.419 τ. χλμ., 102.035 κάτοικοι) με πρωτεύουσα την Τρίπολη. Ο νομός συνορεύει βόρεια με τους νομούς Κορινθίας και Αχαΐας, δυτικά με τους νομούς Ηλείας και Μεσσηνίας, νότια με τους νομούς Λακωνίας και Μεσσηνίας, και ανατολικά βρέχεται από τον Αργολικό κόλπο.

    Στο κέντρο σχεδόν της Αρκαδίας απλώνεται το οροπέδιο της Τρίπολης που περιβάλλεται από τα Αργολιδοαρκαδικά όρη, Ολίγυρτο (Σκίπιζα 1.935 μ.), Τραχύ (1.808 μ.), Λύρκειο (Γούπατα, 1.755 μ.), Αρτεμίσιο (1.771 μ.), Κτενιά (1.634 μ.) και Μαίναλο (1.980 μ.), το κυρίως αρκαδικό βουνό, με πολλά δάση και άφθονα νερά, όπου κατά την αρχαιότητα λατρευόταν ο Παν και οι Δρυάδες, και από τις βόρειες προεκτάσεις του Πάρνωνα (κορυφή Κούκουρα 1.449 μ.). Το οροπέδιο της Τρίπολης χωρίζεται με χαμηλά εγκάρσια υψώματα στις μικρές λεκάνες της Τρίπολης, της Τεγέας, της Μαντινείας και του Ορχομενού. Είναι καρστικής προέλευσης και οι λεκάνες του έχουν γεμίσει με νεότερες προσχώσεις. Τα νερά των λεκανών αυτών αποχετεύονται υπογείως με καταβόθρες (τα ζέρεθρα των αρχαίων Αρκάδων) που σχηματίζουν λίμνες, έλη και κεφαλάρια, έξω από τα σύνορα του νομού, ή εκβάλλουν στον Αλφειό και τον Αργολικό κόλπο. Στα νότια του οροπεδίου της Τρίπολης σχηματίζεται το οροπέδιο της Ασέας, που κατεβαίνει προς τη λεκάνη της Μεγαλόπολης, τεκτονικό βύθισμα, λίμνη κατά το τριτογενές και τέλμα κατά το τεταρτογενές. Οι φυτικές ύλες που συγκεντρώθηκαν εκεί έχουν σχηματίσει επιφανειακά κοιτάσματα λιγνίτη πάχους 65 μ., τα μεγαλύτερα της Ελλάδας μαζί με αυτά της Πτολεμαΐδας. Τα όρη Λύκαιο (1.421 μ.) και Τετράζιο (1.389 μ.) κλείνουν τη λεκάνη της Μεγαλόπολης στα Δ και τη χωρίζουν από τη σχετικά εύφορη πεδιάδα της Μεσσηνίας.

    Το οροπέδιο της Τρίπολης και τα γύρω βουνά του αποτελούν τον κυρίως υδροκρίτη της Πελοποννήσου. Στα νότια του οροπεδίου πηγάζει ο Αλφειός. Πριν βγει από τον νομό δέχεται και τα νερά του Λάδωνα και του Ερύμανθου που και οι δύο πηγάζουν από την Αχαΐα. Στα βόρεια των Τροπαίων (Γορτυνία) έχει κατασκευαστεί φράγμα μήκους 105 μ. και ύψους 57 μ. που συγκρατεί τα νερά του Λάδωνα και σχηματίζεται έτσι τεχνητή λίμνη (έκταση 6.000 στρέμ., χωρητικότητας 50.000.000 κ. μ.). Η λίμνη αυτή τροφοδοτεί υδροηλεκτρικό εργοστάσιο με δύο ηλεκτροπαραγωγικές μονάδες εγκατεστημένης ισχύος 70.000 κιλοβάτ που παράγουν κατά μέσο όρο 300.000.000 ωριαία κιλοβάτ ηλεκτρικής ενέργειας τον χρόνο. Το κλίμα του νομού Αρκαδίας, εκτός από τις χαμηλές παραλιακές περιοχές, είναι μάλλον ψυχρό και ηπειρωτικό. Τον χειμώνα το ψύχος είναι δριμύ, ανάλογα με το γεωγραφικό πλάτος, λόγω του ορεινού χαρακτήρα της περιοχής. Οι βροχοπτώσεις ξεπερνούν τα 800 χιλιοστά.

    Τα γεμάτα δάση βουνά, τα άφθονα νερά, οι όμορφες τοποθεσίες, οι ηλιόλουστες κοιλάδες, όπου βόσκουν προφυλαγμένα τα κοπάδια, έκαναν από την αρχαιότητα την Αρκαδία ιδιαίτερα ειδυλλιακή χώρα. Οι ποιητές (Θεόκριτος, Βιργίλιος) έπλασαν έτσι μια φανταστική χώρα όπου οι βοσκοί διατηρούσαν τα αγνά ήθη τους και επικρατούσε η ευτυχία της ήρεμης ζωής. Με τον τίτλο Αρκαδία ο Ι. Σανατσάρο δημοσίευσε βουκολικό ποίημα, το οποίο θεωρείται ένα από τα χαρακτηριστικότερα έργα της ιταλικής λογοτεχνίας. Με τον ίδιο τίτλο ο ’γγλος ποιητής Φ. Σίντνεϊ έγραψε έργο σε πεζό λόγο όπου παρεμβάλλονται στίχοι (η τρίτη μορφή του δημοσιεύτηκε το 1593) και ο Λόπε ντε Βέγκα βουκολικό ποίημα (1598). Αλλά και ο Γάλλος ζωγράφος Πουσέν εμπνεύστηκε από την Αρκαδία τον περίφημο πίνακά του Ποιμένες της Αρκαδίας (1653) που φυλάσσεται στο Μουσείο του Λούβρου.

    Ιωαννίδης Τάκης (Παναγιώτης)

    Ο Τάκης (Παναγιώτης) Ιωαννίδης. Κατάγεται απο το Λευκοχώρι του Δήμου Λαγκαδίων στην Γορτυνία, εκ της μητρός του Μελπομένης Ζαγκλή του Δημητρίου το γένος Μηλιώνη. Γεννήθηκε στην Καλλιθέα Αττικής στις 15 Απριλίου του 1955. Είναι παντρεμένος με την Αγγελική Κοντονή ( η γιαγιά της απο τα Λαγκάδια). Εχει τρία παιδιά, Εργάζεται στην εταιρεία ΙΒΜ Ελλάς αε 31 έτη. Είναι εκπαιδευτής πολεμικών τεχνών (Taekwondo ITF). Πραγματοποιεί διαλέξεις με θέματα απο την Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία και Ιστορία.

    Είναι μέλος ΔΣ της Ενωσης των απανταχού Λευκοχωριτών ο "Αγιος Δημήτριος" μέλος του Συλλόγου Αρκάδων "Θεόδωρος Κολοκοτρώνης" της Καλλιθέας και μέλος της ΕΣΤΙΑΣ της Νέας Σμύρνης. Ασχολείται με όλα τα είδη της Τέχνης. Την Ζωγραφική ( δύο συμμετοχές σε ομαδικές εκθέσεις στο Hilton hotel 1986 , 1987 ), Κατα καιρούς έχει φιλοτεχνήσει εξώφυλλα περιοδικών, την γλυπτική και την ποίηση.

    Γράφει ποίηση κατά παραίνεση της φιλολόγου καθηγήτριάς του κ Αγγελικής Διαμαντοπούλου απο την Βυτίνα, απο την ηλικία των 14 ετών. Είναι μέλος της Διεθνούς Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών ΔΕΕΛ, μέλος του Νέου Πνυεματικού Κύκλου "Χατζίνιο" Καλλιθέας. Επί μία δεκαετία είχε καθημερινή παρουσία/ συμμετοχή σε εκπομπές στούς σταθμούς ΕΡΑ2, FLASH, NET. Τα ποιητικά του πονήματα έχουν παρουσιαστεί κατ' επανάληψη στους τηλεοπτικούς σταθμούς ΤΗΛΕΦΩΣ BlueSky και ραδιοφωνικούς ΡαδιοΦιλία κ.λ.π. Συνεντεύξεις του εχουν ανακοινωθεί απο πολλούς ραδιοφωνικούς σταθμούς στην Ελλάδα και την Κύπρο. Αρθρογραφεί στις εφημερίδες "ΛΕΥΚΟΧΩΡΙ" και τα "ΕΠΙΚΑΙΡΑ" της Νέας Σμύρνης.

    Το έτος 2004 εξεδόθη το πρώτο του βιβλίο με τίτλο "Πνοή και Αύρα" απο τίς εκδόσεις Γεωργιάδη. Το βιβλίο τιμήθηκε με το Α' Βραβείο λογοτεχνίας 2004 απο την Διεθνή Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών. Το έτος 2005 τα ποιήματά μου "Το κλειδί της νύχτας" έλαβε το Α' Βραβείο στον διαγωνισμό για την ημέρα του ποιητή,απο την ΔΕΕΛ,





    ΔΕΙΓΜΑΤΑ ΓΡΑΦΗΣ
    του Τάκη (Παναγιώτη) Ιωαννίδη : Ποιήματα

    Τό κλειδί της νύχτας...

    ...είναι τεράστιες,
    μου έλεγαν οι νύχτες,
    αλλα εγώ,
    όταν υψώνω οφθαλμούς,
    βλέπω τό φώς,
    από αμέτρητους πλανήτες,
    κι από τ' αστέρια,
    που μετράνε τους καημούς,

    τόσων θνητών,
    όσων η άμμος της θαλάσσης,
    εγκλωβισμένων,
    μεσ' τής ύλης τη χλιδή,
    μπροστά σε πόρτα,
    που σ' αρνείται να περάσεις,
    αν δεν διαθέτεις,
    το κατάλληλο κλειδί,

    αυτό πού,
    μόνο αλαφροϊσκιωτοι κρατούνε,
    και το προσφέρουν,
    σ' ανοιχτόκαρδες ψυχές,
    μα αγνούνται δυστυχώς,
    στή λήθη ζούνε,
    γιατί ετόλμησαν,
    να είναι ποιητές.





    ΜΗΤΕΡΑ

    Σύμβολο θέλησης, ανάσα της ζωής,
    μήτρα αγάπης, των αγώνων ηρωϊδα,
    άνθος ελπίδας, κάθε πόνου γητευτής,
    πνεύμα περήφανο, στου χρόνου τη σελίδα,

    πάθος ευθύνης, επιβίωσης πηγή,
    χάδι του όμορφου, η θύρα στη γαλήνη,
    θέα παυσίληπη, η θεία σου μορφή,
    ίαμα άλγους, το χαμόγελο στα χείλη,

    νιώθω ανάλαφρο, ένα τρέμουλο ψυχής,
    στην αγκαλιά σου, με την αύρα του αιθέρα,
    κι έναν σμιλεύω, πόθο μέγα της ζωής,
    μόνο, να νιώθω την ανάσα σου ΜΗΤΕΡΑ.

    * * * Σημείωσης:
    "το ποίημα η "Μητέρα"
    στον διαγωνισμό για την ημέρα
    της μητέρας βραβέυτηκε
    με το Α' Βραβείο
    απο την Internationla Academy
    "Θεά Αθηνά". 2005" Τ/Ιωαν.





    Υπό έκδοσιν ευρίσκονται τα βιβλία
    "Τί πόθησες σήμερα ψυχή μου" ποιητικό
    και "Ανέσπερα φεγγάρια, αναδυομένες ιστορίες", πεζό.
    Απο το οπισθόφυλλο του βιβλίου "Πνοή και Αύρα" σας μεταφέρουμε το:

    Είναι η μοίρα τής ποίησης,
    να βυθίζει το βλέμμας της
    μέσα στό ανθρώπινο επίκαιρο
    να αγωνίζεται για τον άνθρωπο
    και την πραγμάτωση των ιδανικών του

    να αναδεικνύει τις εναέτιες αξίες
    να καλλιεργεί την συνειδησιακή
    ανάπτυξη
    να την οδηγεί στο προσκύνημα
    της θείας πηγής του φωτός
    να εκδηλώνει μέσα της
    την τάση πρό το θείον
    να γίνει συνειδητά η ευτυχία του





    ΑΡΚΑΔΙΑ

    Εγώ αναστήθηκα, από μήτρα Αρκαδική
    Από έναν τόπο, προ-σελήνιο και θείο
    Που η αρμονία της συνύπαρξης, ωθεί
    Παλίρροια αισθήσεων, που υφαίνουν μεγαλείο

    Νύμφες με βύζαξαν, Δρυάδες και θεές
    Τον Πάνα πρόσχαρο, στην κούνια μου τον είδα
    Μέσ' απ' το πράσινο, μ' αγνάντεψαν κορφές
    Στην πρωτογέννητη, Λυκόσουρας κοιττίδα

    Χρονο-περπάτησα, στο αύριο και στο χθες
    Μέσα στις δίνες, της ανθρώπινης μανίας
    Γεφύρια, αέρινες ψηλές κορμοστασιές
    Που γεφυρώνουν, κάθε χάσμα ιστορίας

    Στα μονοπάτια της σιωπής, το αυθεντικό
    Μ' έρανε, μ' άρωμα μεστής ελευθερίας
    Μορφές ανθρώπων, αγλαές ντοπιο-λαλιές
    Πολιτισμός και στίλβη ένδοξης ανδρείας

    Αρκάδες ήρωες στην πάλη με τη γη
    Αλλά με γνώση, να φιλιώνουν με τη φύση
    Στο καθαρτήριο του Λούσιου, η ψυχή
    Φλεγόταν κι έτρεχε στον Λάδωνα να σβήση

    Ελατοσκέπαστη του Μαίναλου η μορφή
    Που το ανάγλυφο του, γνέφει στη γαλήνη
    Στ' ανεμοσμίλευτα φαράγγια οι βρυχηθμοί
    Ανάσες δύναμης, που διώχνουν κάθε δίνη

    Μεσ' την αγκάλη των κρυφών της των σχολειών
    Κράτησε μάνα στοργική, Ελλήνων γλώσσα
    Στα μοναστήρια της, τους πόθους των πιστών,
    Γόνιμους έθρεψε και ζέστανε σαν κλώσα

    Πολλοί αλλόθρησκοι την άλωσαν, μιαροί
    Μα μεσ' τα σπλάχνα της εσμίλεψε ανδρεία
    Κολοκοτρώνη με αλύτρωτη ψυχή
    Και πήρε αρχόντισα και πάλι, τα ηνία

    Λίγο απ' το φρέσκο σου νερό, φωτο-πηγής
    Λίγο ελεύθερο αέρα στα όνειρά μας
    Μάνα Αρκαδία, κιβωτός αγνής ζωής
    Που γεφυρώνεις κάθε ρήγμα στην καρδιά μας

    Πατρίδα σύμβολο, ψυχής μου γιατρικό
    Είσαι τοπίο που αναπάλλεται και θάλλει
    Μάνα φιλόξενη, με σώμα αιθερικό
    Εάν ξαναγεννιώμουνα, θα σ' ήθελα και πάλι.





    «ΛΕΥΚΟΧΩΡΙ ΓΟΡΤΥΝΙΑΣ»

    Είναι στήν φύση αρεστό να προκαλεί,
    Ν' αποκαλύπτει στούς θνητούς όποια μαγεία,
    Και να οπλίζει των θνητών τη λογική,
    Πού ενεργεί με την θεόσταλτη μανία,

    Έτσι αναδύθηκε ο τόπος μου, ιερός,
    Δροσοσταλίδα πού εκύλησε σε μι' άκρη,
    Μιά γοητεία αρμονίας που στο φώς,
    Κοσμεί του Μαίναλου τό φόρεμα σάν δάκρυ,

    Ακουμπισμένο σ' ένα φρύδι Αρκαδικό,
    Να σέ μυήσει επιθυμεί στην ομορφιά του,
    Προστάτη έχει τον Αϊ Γιώργη στόν «Tροχό»,
    Εκεί πού έχασε ο Τούρκος τη λαλιά του,

    Ενας διθύραμβος στη θέαση αυγής,
    Πλάι στην χθόνια υδάτινη μανία,
    Νύμφης αρχέγονης Τουθόας, πού θαρρείς,
    Πώς τα νερά της, προσκαλούν τη γοητεία,

    Τα μαστορόκτιστα γεφύρια του καλούν,
    Ν' αναζητήσεις τον απόηχο ιστορίας,
    Σ' ένα συνταίριασμα των θρύλων, που ποθούν,
    Νά μάς ενδύσουν, με το πέπλο της μαγείας,

    Ένα κερί στο καντηλέρι και μιά ευχή,
    Κάθε π' αφήνω στόν ναό του Αϊ Δημήτρη,
    Αύρα αδιόρατη θωπεύει την ψυχή,
    Σάν τότε πού ήμουνα μικρός, Μεγάλη Τρίτη,

    Τό Λευκοχώρι είναι ο τόπος μου , που ακούς,
    Μέσα σε έκρηξη αμέτρητων χρωμάτων,
    Τίς κρήνες ρέουσες χυμούς μεθυστικούς,
    Σε χώρο στίλβωντα, των θείων αρωμάτων,

    Είμαι μακριά του, μα σμιλεύω στην καρδιά,
    Θέση, μ' αισθήματα του νόστου κοσμημένη,
    Μά ένα θρόϊσμα μού γνέφει από μακριά,
    Να μή ξεχνώ ό,τι κι αυτό με περιμένει.





    Η ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ

    Η Φλόγα ψάχνει μέσα μου,
    Βωμό ν' αναπαυθεί,
    Καί η βροντή, ένα σύννεφο,
    Τή βάση της νά εδράσει,
    Σάν φύλλου αναρρίγημα,
    Δονείται η ψυχή,
    Απαύγασμα συνείδησης,
    Λειτούργημα η δράση,
    Ο όρκος μέσ' τό πνεύμα μου,
    Πυρώνει τό αίσθητό,
    Τ' ανθρώπινο επίκαιρο,
    Παλίρροια πού καλπάζει,
    Η σκέψη είναι ισάδελφη
    Αγάπης, ξωτικό,
    Μέσ' τόν Θεό, η έμπνευση,
    Η ρίζα πού φωλιάζει.





    Η ΜΑΧΗ ΣΤΑ ΔΕΡΒΕΝΑΚΙΑ

    Στην πέτρινη απάτητη,
    Ορέων παρουσία,
    Πού στέκονται πυργόκτιστοι,
    Ξενώνες των αητών,
    Στον θρύλο χέρι άπλωσε,
    Του γέρου η οπτασία,
    Κι η μοίρα τον απόθεσε,
    Εν μέσω των θεών,

    Μωριά η γή τον ζύμωσε,
    Μαγιά των ημιθέων,
    Ο Οδυσσέας φύσηξε,
    Στο στόμα του πνοή,
    Κι η αντριωσύνη Αλέξανδρου,
    Στην αίγλη των ωραίων,
    Πλήθος ηρώων σμίλευσε,
    Κι απώθεσε στην γή,

    Εκεί, εμπρός στού Δράμαλη,
    Τ' αχόρταγα τ' ασκέρια,
    Πού την Ελλάδα πόθησαν,
    Να πνίξουν οι μιαροί,
    Κολοκοτρώνης άρχοντας,
    Κρατώντας με τά χέρια,
    Όπλα ιερά, αφουγκράστηκε,
    Την θεία επιταγή,

    «Σε σταυροδρόμι βρέθηκες
    θνητέ, μεγάλων δρόμων,
    κι η Ελλάδα ταλανίζεται,
    στενάζει στον ζυγό,
    γκρεμός εμπρός της βάραθρο,
    και έρμαιο των πόνων,
    την αρωγή σας χρειάζεται,
    με τον Θεό οδηγό»,

    Το βλέμμα του αψεγάδιαστο,
    Επέτρωσε τους Τούρκους,
    Το τάμα γύρω σκόρπισε,
    Τά ξόρκια του εχθρού,
    Κι η μάνα Ελλάδα ανέπνευσε,
    Μακριά από τους βούρκους,
    Σ' αγκάλη βαθυγάλανη,
    Ελεύθερου γυαλού,

    Τά Δερβενάκια εκόσμησε,
    Το κλέος των ηρώων,
    Τους σμίλευσα ορκίζομαι,
    Στην μνήμη νοερά,
    Όχι γι' αυτό πού θα' θελα
    Νάναι εν μέσω όλων,
    Αλλά γι' αυτό πού έγιναν,
    Τά πρότυπα ιερά.



    Λιγνάδη 7 - 9
    171 21 Νεα Σμύρνη Αθήναι


    Τάκης (Παναγιώτης) Ιωαννίδης
    Web sites:  τα ποιηματά μου   το χωριό μου
    Αναζητήσεις





    Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αρκαδίας
    Επιμελητήριο Αρκαδίας
    Παναρκαδική Ομοσπονδία Αμερικής
    Δήμος Γόρτυνος
    Δάρα
    Levidi
    ΤΟ ΚΑΛΛΙΑΝΙΟΝ
    το Χωριό Σέρβου
    Θεοξένια
    Κοσμά Κυνουρίας

    Ανθολογίες

    Ελληνικά Κείμενα - Περιεχόμενα

    Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού του Κ. Θ. Δημαρά και Γ.Π. Σαββίδη

    συγχρονη ελληνικη ποιηση του Χρήστου Δημάκη

    ΤΑ ΑΠΑΝΤΑ ΤΗΣ ΠΗΝΕΛΟΠΗΣ ΔΕΛΤΑ

    Ανθολογία - Ποίηση - Θράκης.

    Ανθολογία Σύγχρονης Ελληνικής Ποίησης του Σταύρου Αμπελά

    The LAND of GODS: Ανθολογία 'Ελληνες Ποιητές στο Διαδίκτυο

    ΜΥΡΙΟΒΙΒΛΟΣ : Κεντρική Σελίδα Αφιερωμάτων

    Meta-theses: An Electronic Magazine in Greek

    The LAND of GODS: Ποιητική Ανθολογία : ποιήματα: τα αγαπημένα ...

    ΠΑΙΔΙΚΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ του Αρχιμήδη Αναγνώστου

    Οι Ποιητές της Κύπρου

    Ανθολογία Η γωνιά των Ποιητών και Συγγραφέων

    Ελληνική λογοτεχνία οι Γραμμές

    Ανθολογία Φραγκφούρτης 2001 ...

    Ανθολογία από την ποίηση του Κωστή Παλαμά

    The LAND of GODS: Λογοτεχνία της ΕΕΛΣΠΗ 'Ελληνες Συγγραφείς των Πέντε Ηπείρων γράφουν και δημιουργούν

    ΔΙΑΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ... Ανθολογία ποιημάτων. Θέλω να το διαβάσω...

    Ποίηση, διηγήματα. Ανθολογία Ρένου Αποστολίδη

    Ανθολογία τα ΚΕΙΜΕΝΑ του Νίκου Σαραντάκου

    The LAND of GODS: Σελίδες απ' την Ελληνική Λογοτεχνία στο Διαδίκτυο

    Πολιτικό καφενείο "Ο Μεγάλος Ανατολικός"

    Λέξημα.gr - Λογοτεχνικό Περιοδικό & Πύλη::

    ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

    'Aτυπη Λέσχη Νέων Λογοτεχνών


    Τα πρόσωπα.." της kathimerini.gr.
  • Αλ Γκορ

  • Εντιθ Πιαφ

  • Ερνέστο Τσε Γκεβάρα

  • Σίνζο 'Aμπε

  • Ρεσέπ Ταγίπ Ερντογάν

  • Τζέρι Γιάνγκ

  • Πολ Γούλφοβιτς

  • Τζέρι Φάλγουελ

  • Νικολά Σαρκοζί

  • Στίβεν Χόκινγκ

  • Ρούπερτ Μέρντοχ

  • Μπόρις Γιέλτσιν

  • Τσο Σέουνγκ-Χούι

  • Νάνσι Πελόζι

  • Νίκος Εγγονόπουλος

  • Κων/νος Καραμανλής

  • Κεμάλ Ατατούρκ

  • Ιωσήφ Στάλιν

  • Μάρτιν Σκορτσέζε

  • Χίλαρι Κλίντον

  • Ιντί Αμίν

  • Νίκος Κούρκουλος

  • Μίλτον Φρίντμαν

  • Ορχάν Παμούκ

  • Οδυσσέας Ελύτης

  • Αμεντέο Μοντιλιάνι

  • Ζινεντίν Ζιντάν

  • Ρέμπραντ

  • Βλάντιμιρ Πούτιν

  • Κιμ Γιονγκ Ιλ

  • Kαραβάτζιο

  • Νόαμ Τσόμσκι

  • Λεονάρντο Ντα Βίντσι

  • Τζον Κένεθ Γκαλμπρέιθ

  • Αλέξης Δαμιανός

  • Σίγκμουντ Φρόιντ

  • Bernardo Provenzano

  • Σάμιουελ Μπέκετ

  • Απόστολος Βαβύλης

  • Γεωργίος I. Ράλλης

  • E. X. Γονατάς

  • Κων/να Μπουρμπούλια

  • Mehmet Ali Agca

  • 'Aλμπερτ Αϊνστάιν


  • τα Ιστορικά ανέκδοτα
    του Κολοκοτρώνη

    Ο θρυλικός «Γέρος του Μωριά» γεννήθηκε στην Παλαιά Μεσσηνία. Να πως τον περιγράφει ο Βλαχογιάννης: 'Οψη «αδύνατη και μαυρειδερή' μάτια βαθουλά, ματιά σκληρή και δυνατή' μεγάλο μουστάκι μαύρο, γερακωτή μεγάλη μύτη' μαλλιά μακρυά κυματιστά. Μικρό κόκινο φέσι στραβοφορεμένο. Τέλος, πρόσωπο που χτυπάει και ξαφνίζει, και που του κάκου θα γύρευε κανείς να βρη σ' έναν Ευρωπαίο το ταίρι του».

    Οι Αρβανίτες έτρεμαν κυριολεκτικά το Κολοκοτρωναίκο σπαθί. Γι' αυτό κι' ο φοβερώτερος όρκος τους ήταν: -Να μη γλυτώσω απ' το σπαθί του Κολοκοτρώνη!.

    -Πόσο μεγάλη είναι η χώρα που γεννήθηκες; τον ρώτησε κάποιος 'Αγγλος περιηγητής. -'Εχει διακόσιους φούρνους! είπε γελώντας ο Κολοκοτρώνης. (Κάθε σπίτι στα χωριά έχει και δικό του φούρνο).

    Μια γυναίκα του ζήτησε κάποια χάρη: -Αφέντη μου, τού'λεγε, κάνε μου αυτό το καλό, και σκλάβα σου να γένω! -Τί λες, μωρή ζουρλή; Εμείς για τη λευτεριά πολεμούμε κι' εσύ θέλεις να γίνης σκλάβα μου;

    Του είπαν κάποτε: -Κολοκοτρώνη, η πατρίδα θα σε ανταμείψη. -Το ξέρω, απάντησε' εμένα θα πρωτοεξορίση.

    Κάποτε φιλοξένησε εν γνώσει του το φωνιά του αδερφού του, ο οποίος νόμιζε ότι δεν τον ξέρει ο «Γέρος». -Παιδί μου! λέει η μάνα του, δίνεις να φάει ψωμί ο φονιάς του παιδιού μου; -Σώπα μάννα' είπε ο στρατηγός. Αυτό είναι το καλύτερο μνημόσυνο του σκοτωμένου.

    Από τη στιγμή, που ο Κολοκοτρώνης ανακατεύτηκε στην πολιτική, έχασε τα νερά του. Πολύ γρήγορα όμως κατάλαβε το σφάλμα του και ξαναγύρισε στ' άρματα.
    Διηγόταν μάλιστα και το ακόλουθο μύθο, για να δείξη πως την έπαθε, όταν πήγε να γίνη πολιτικός: 'Ενας λύκος άρπαξε ένα αρνί από το μαντρί και πήγε παραπέρα να το φάει. -Κυρ λύκο, θα με φας, το ξέρω, είπε το αρνί. Γι' αυτό όμως το καλό, κάνε μου και μένα αυτή τη χάρη: τραγούδα μου λιγάκι, γιατί έχεις πολύ γλυκιά φωνή και μένα μου αρέσουν τα τραγούδια.
    'Αφησε ο λύκος το αρνί κι άρχισε να ουρλιάζη. Τον άκουσαν τότε τα σκυλιά και τον πήραν στο κυνηγητό. Είδε κι έπαθε, ώσπου να γλυτώσει. Τότε στάθηκε ψηλά στη ράχη κι αγναντεύοντας το μαντρί είπε: -Τί ήθελα εγώ να κάμω τον τραγουδιστή; Καλά να πάθω!.
    'Ελεγε κι αυτόν το μύθο: Η κουκουβάγια είχε βρωμίσει πολύ τη φωλιά της κι αποφάσισε να κατοικήση αλλού. Της λέει τότε ο κούκος: -Του κάκου βασανίζεσαι, όσο παίρνεις μαζί σου και τον πισινό σου.

    Οι μεγάλοι καπεταναίοι της Επαναστάσεως είχαν διάφορα παρατσούκλια μεταξύ τους.
    Τον Οδυσσέα Ανδρούτσο τον έλεγαν Γερο-Χουλιάρα για τις πονηριές και τα τερτίπια του' Γέροντα έλεγαν τον Γκούρα για την φρονιμάδα του' Γύφτο έλεγαν τον Κολοκοτρώνη για το χρώμα του' Γύφτο έλεγαν και τον Καραϊσκάκη.

    Καταδιωκόμενος ο Κολοκοτρώνης από τα κυβερνιτικά στρατεύματα στον εμφύλιο πόλεμο του 1825, στάθηκε κάτω από μια καρυδιά να ξεκουραστή. Και μονολογούσε λυπημένος: -Τί έχεις, καρυδιά μου, και παραπονιέσαι; Μη σε πετροβολάνε τα παιδιά; Είναι γιατί έχεις τα καρύδια...
    * (Γνωστή και η λαϊκή παροιμία: «Το δέντρο πώχει τον καρπό όλο πετροβολιέται».

    Ο Κολοκοτρώνης σχολίασε τη δολοφωνία του Καποδίστρια με τον ακόλουθο μύθο: Κάποτε, λέει, τα γαϊδούρια πήραν την απόφαση να σκοτώσουν το σαμαρά, για ν' απαλλαγούν απ' τα σαμάρια κι απ' το φορτίο, που τους έβαζαν οι άνθρωποι. 'Ετσι κι έγινε.
    Αμέσως όμως κατόπιν πήραν την πρωτοβουλία τα καλφάδια (οι μαθητευόμενοι) του σαμαρά, μα δεν ήξεραν να κάμουν καλή τη δουλειά, γιατί έχασαν το μαστορά τους.
    'Ετσι τα κακοφτιαγμένα σαμάρια άρχισαν να χτυπάνε και να πλυγώνουν τα δυστυχισμένα γαϊδούρια, που δεν άργισαν να καταλάβουν ότι με την ανόητη πράξη τους έπεσαν από το κακό στο χειρότερο...

    Στον 'Οθωνα, ο οποίος τον ρώτησε τι γνώμη είχε για το νέο πανεπιστήμιο, που άρχισε να χτίζεται, απάντησε:
    -Να σας πω, μεγαλειότατε' μου φαίνεται ότι τούτο εδώ -κι έδειξε το Πανεπιστήμιο- δεν έπρεπε να κτισθή κοντά σε κείνο -κι έδειξε το Παλάτι' διότι φοβούμαι ότι τούτο θα φάει εκείνο..

    'Ελεγε «Οι 'Ελληνες είναι τρελλοί, αλλά έχουν θεόν φρόνιμον».

    Μετά την καταδίκη του τον πληροφόρησαν ότι ο βασιλιάς του χαρίζει τη ζωή και τον αφήνει μόνο... 20 χρόνια φυλακή. -Θα γελάσω το βασιλιά! Δεν θα ζήσω τόσους! Αποκρίθηκε.

    mailto:kostas@douridasliterature.com
    mailto:kostas@douridasliterature.com
    The LAND of GODS Since October 1996 Oakville/Τοροντο Canada
      
    ...Έχουμε πάρει ΕΥΧΗ μαζί και ΚΑΤΑΡΑ απ' τον παππού μας τον ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ, όπου μας λεει: Σαν 'Ελληνες, δεν πρέπει ποτές(!!!) να λησμονούμε την γη της πατρίδας, αλλά και κείνη που έγινε δεύτερη μάνα μας κι' απροκάλυπτα εδώ εγώ τώρα, σου την αποκαλώ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΓΗ της ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ!! κδ.
    σήμερα: