σήμερα είναι:
Since 1996
Αρκαδική και Γορτυνιακή Ανθολογία
Kostas Douridas
  1. Προλογικά..

  2. Γαϊτανάκη Ζαχαρούλα

  3. Γιαννούκου Ευαγγελία

  4. Γρίβα Ελένη

  5. Γρίβας Στάθης

  6. Δημόπουλος Γιάννης

  7. Διονυσόπουλος Κώστας

  8. Δουζένης Γιώργος

  9. Δουρίδας Κώστας

  10. E. Ηλιοπούλου - Ζαχαροπούλου

  11. Ιωαννίδης Τάκης (Παναγιώτης)

  12. Καπαρδέλη Ευτυχία

  13. Καπορδέλης Δημήτρης

  14. Καπορδέλη - Ζογκαρη Ρέα

  15. Καραμούντζος Κ. Σπύρος

  16. Κατράκης Πότης

  17. Κομίνης Θ. Αντώνης

  18. Κουφοπούλου-Ηλιοπούλου Θ.

  19. Κουσουνέλος Γιώργος

  20. Μποτής Γεώργιος

  21. Παλαμήδης Νίκος

  22. Παναγοπούλου Μαρία

  23. Παπαιωάννου Καλύβα Ζ.

  24. Πρωτοπαπάς Κάκου Γ.

  25. Ρέππας Χρίστος

  26. Σπηλιόπουλος Τάκης

  27. Στασινόπουλος Γιώργος

  28. Συμιγδαλάς Αντώνης

  29. Τριάδης Νικόλαος

  30. Τρουπής Θεόδωρος

  31. Τσίτσος Ιωάννης

  32. Βερβενιώτης Δημήτιος

  33. Χρυσοχός Ηλίας




Προηγούμενη  σελίδα Κεντρική σελ. της Ενότητας Επόμενη  σελίδα
ΠρώτηΣελίδα
«Οι δίοδοι του απανταχού Ελληνισμού έχουν σίγουρα ανοίξει και είναι απαράδεκτο αν δεν επιτύχουμε με την τεχνολογία που έχουμε». Ιάκωβος Γαριβάλδης
Αναζητήσεις
  • Nationanal Book Centre of Greece
  • Toussulis
  • Translator on Line
  • Wikipedia
  • Αναπηρία Τώρα
  • Αρχιπέλαγος
  • Ασπρη Λέξη
  • Γιάννης Κοντός
  • Δημοτική Βιβλιοθήκη Ραψάνης
  • Ειδήσεις
  • Εκδόσεις Αρμός
  • Εκδόσεις Ενδυμίων
  • Εκδόσεις Ηλέκτρα
  • Ελληνική Βιβλιογραφική Πύλη
  • Ελληνική Μπλογκόσφαιρα
  • Ηριδανός Βιβλία
  • Θανάσης Παπακωνσταντίνου
  • Καλειδοσκόπιο
  • Κωνσταντίνος Πέτρου Καβάφης
  • Μαΐστρος Εκδόσεις
  • Μαρία Βουμβάκη
  • Μετάφραση
  • Μικρός Απόπλους
  • Μουσικά προάστια
  • Μυριόβιβλος
  • Πυξίδα
  • Ραδιοφωνικοί Σταθμοί
  • Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού
  • τέχνης παίδευσις
  • ONLINE ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ

    Specials Poiein

    Ιστολόγια

    ΝΟΜΟΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ

    Ιστορική και γεωγραφική περιοχή της Πελοποννήσου, στο κεντρικό τμήμα της, που σήμερα αποτελεί στο σύνολό της σχεδόν τον νομό Αρκαδίας (4.419 τ. χλμ., 102.035 κάτοικοι) με πρωτεύουσα την Τρίπολη. Ο νομός συνορεύει βόρεια με τους νομούς Κορινθίας και Αχαΐας, δυτικά με τους νομούς Ηλείας και Μεσσηνίας, νότια με τους νομούς Λακωνίας και Μεσσηνίας, και ανατολικά βρέχεται από τον Αργολικό κόλπο.

    Στο κέντρο σχεδόν της Αρκαδίας απλώνεται το οροπέδιο της Τρίπολης που περιβάλλεται από τα Αργολιδοαρκαδικά όρη, Ολίγυρτο (Σκίπιζα 1.935 μ.), Τραχύ (1.808 μ.), Λύρκειο (Γούπατα, 1.755 μ.), Αρτεμίσιο (1.771 μ.), Κτενιά (1.634 μ.) και Μαίναλο (1.980 μ.), το κυρίως αρκαδικό βουνό, με πολλά δάση και άφθονα νερά, όπου κατά την αρχαιότητα λατρευόταν ο Παν και οι Δρυάδες, και από τις βόρειες προεκτάσεις του Πάρνωνα (κορυφή Κούκουρα 1.449 μ.). Το οροπέδιο της Τρίπολης χωρίζεται με χαμηλά εγκάρσια υψώματα στις μικρές λεκάνες της Τρίπολης, της Τεγέας, της Μαντινείας και του Ορχομενού. Είναι καρστικής προέλευσης και οι λεκάνες του έχουν γεμίσει με νεότερες προσχώσεις. Τα νερά των λεκανών αυτών αποχετεύονται υπογείως με καταβόθρες (τα ζέρεθρα των αρχαίων Αρκάδων) που σχηματίζουν λίμνες, έλη και κεφαλάρια, έξω από τα σύνορα του νομού, ή εκβάλλουν στον Αλφειό και τον Αργολικό κόλπο. Στα νότια του οροπεδίου της Τρίπολης σχηματίζεται το οροπέδιο της Ασέας, που κατεβαίνει προς τη λεκάνη της Μεγαλόπολης, τεκτονικό βύθισμα, λίμνη κατά το τριτογενές και τέλμα κατά το τεταρτογενές. Οι φυτικές ύλες που συγκεντρώθηκαν εκεί έχουν σχηματίσει επιφανειακά κοιτάσματα λιγνίτη πάχους 65 μ., τα μεγαλύτερα της Ελλάδας μαζί με αυτά της Πτολεμαΐδας. Τα όρη Λύκαιο (1.421 μ.) και Τετράζιο (1.389 μ.) κλείνουν τη λεκάνη της Μεγαλόπολης στα Δ και τη χωρίζουν από τη σχετικά εύφορη πεδιάδα της Μεσσηνίας.

    Το οροπέδιο της Τρίπολης και τα γύρω βουνά του αποτελούν τον κυρίως υδροκρίτη της Πελοποννήσου. Στα νότια του οροπεδίου πηγάζει ο Αλφειός. Πριν βγει από τον νομό δέχεται και τα νερά του Λάδωνα και του Ερύμανθου που και οι δύο πηγάζουν από την Αχαΐα. Στα βόρεια των Τροπαίων (Γορτυνία) έχει κατασκευαστεί φράγμα μήκους 105 μ. και ύψους 57 μ. που συγκρατεί τα νερά του Λάδωνα και σχηματίζεται έτσι τεχνητή λίμνη (έκταση 6.000 στρέμ., χωρητικότητας 50.000.000 κ. μ.). Η λίμνη αυτή τροφοδοτεί υδροηλεκτρικό εργοστάσιο με δύο ηλεκτροπαραγωγικές μονάδες εγκατεστημένης ισχύος 70.000 κιλοβάτ που παράγουν κατά μέσο όρο 300.000.000 ωριαία κιλοβάτ ηλεκτρικής ενέργειας τον χρόνο. Το κλίμα του νομού Αρκαδίας, εκτός από τις χαμηλές παραλιακές περιοχές, είναι μάλλον ψυχρό και ηπειρωτικό. Τον χειμώνα το ψύχος είναι δριμύ, ανάλογα με το γεωγραφικό πλάτος, λόγω του ορεινού χαρακτήρα της περιοχής. Οι βροχοπτώσεις ξεπερνούν τα 800 χιλιοστά.

    Τα γεμάτα δάση βουνά, τα άφθονα νερά, οι όμορφες τοποθεσίες, οι ηλιόλουστες κοιλάδες, όπου βόσκουν προφυλαγμένα τα κοπάδια, έκαναν από την αρχαιότητα την Αρκαδία ιδιαίτερα ειδυλλιακή χώρα. Οι ποιητές (Θεόκριτος, Βιργίλιος) έπλασαν έτσι μια φανταστική χώρα όπου οι βοσκοί διατηρούσαν τα αγνά ήθη τους και επικρατούσε η ευτυχία της ήρεμης ζωής. Με τον τίτλο Αρκαδία ο Ι. Σανατσάρο δημοσίευσε βουκολικό ποίημα, το οποίο θεωρείται ένα από τα χαρακτηριστικότερα έργα της ιταλικής λογοτεχνίας. Με τον ίδιο τίτλο ο ’γγλος ποιητής Φ. Σίντνεϊ έγραψε έργο σε πεζό λόγο όπου παρεμβάλλονται στίχοι (η τρίτη μορφή του δημοσιεύτηκε το 1593) και ο Λόπε ντε Βέγκα βουκολικό ποίημα (1598). Αλλά και ο Γάλλος ζωγράφος Πουσέν εμπνεύστηκε από την Αρκαδία τον περίφημο πίνακά του Ποιμένες της Αρκαδίας (1653) που φυλάσσεται στο Μουσείο του Λούβρου.

    Κατράκης Πότης

    Ο Πότης Κατράκης γεννήθηκε στη Δαιμονιά Λακωνίας το 1930 και κατοικεί στον Πειραιά. Είναι επίτιμος αντιπρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά. Το 2005 ανακηρύχθηκε από την "World Academy of Arts and Culture" / "World Congress of Poets" Διδάκτωρ Λογοτεχνίας και ισόβιο μέλος της. Είναι επίσης μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, του Φιλολογικού Συλλόγου "Παρνασσός", της "Accademia Ferdinandea"(Ιταλία), της ΑΕΠΙ κι άλλων λογοτεχνικών σωματείων.
    Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, στα ιταλικά, στα γαλλικά, στα ισπανικά και στα κινέζικα. Έχει λάβει σημαντικά βραβεία στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
    Το 2003 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις "Μαυρίδης" το κριτικό δοκίμιο της Ζαχαρούλας Γαϊτανάκη "ΠΟΤΗΣ ΚΑΤΡΑΚΗΣ - ΕΝΑΣ ΠΟΛΥΓΡΑΦΟΤΑΤΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ", όπου παρουσιάζεται ένα μεγάλο μέρος από τα βιβλία του καθώς και μία ενδιαφέρουσα συνέντευξή του στις 256 σελίδες του. Ο Μόσχος Κεφάλας έχει γράψει επίσης το δοκίμιο "Πότης Κατράκης - Μια άλλη φωνή". Έχει εκδώσει 143 μέχρι τώρα λογοτεχνικά βιβλία (μυθιστορήματα, θεατρικά, ποίηση, δοκίμια και διηγήματα). Ποιήματά του έχουν μελοποιηθεί και κυκλοφορούν σε CD με τίτλους: "Νησιώτικα Μεράκια", "Τραγούδια για την Αγάπη", "Σχέδιο Συνάντησης", "Θαλασσινές αγάπες" και "Λαϊκοδημοτικά τσιφτετέλια".
    Μερικοί τίτλοι έργων τουΰ Μυθιστορήματα: "Ο επίορκος" (1966), "’νεμοι Βίας" (1973), "Απατηλοί παράδεισοι" (1999), "Μυριάνθη" (2002), "Χριστίνα και Βιτόριο" (2003) κ. ά. Διηγήματα: "Κραυγές Ζωής" (1975), "Ο σκάρτος" (1976), "Τα παράδοξα της ζωής" (2001) "Ιστορίες" (2004) κ. ά. Δοκίμια: "Προβλήματα στην ποίηση" (1982), "Δοκίμια Πολιτιστικά - Κοινωνικά " (1998), "Υπαρξιακή αναζήτηση" (1999), "Ποίηση ο μεγάλος ασθενής" (2001). Ταξιδιωτικό: "Ταξιδεύοντας στη Σοβιετική Ένωση" (1985). Θεατρικά: "Στη χώρα του ήλιου" (1977), "Θερμοπύλες" (1986), "Η γλωσσού" (1988), "Του Γρηγόρη το κέρατο" (1988), "Ο ’γιος Μάμας" (1989), "Μονόπρακτα" (1989), "Ζητείται ηλίθιος" (1990), "Το μπέρδεμα" 1992, "Παιδί μάλαμα" (2003), "Οι θυγατέρες της Ποίησης" (2004) κ. ά. Μυστικισμός: "Σ' αναζητώ" (2003), Ποίηση: "Μάντεψε" (1976), "Τα γκέμια" (1977), "Λυρικά" (1980), "Πολιτική Τριλογία" (1992), "Ερωτικά" σε 6 τόμους, "100 ποιήματα σε στίχους για τραγούδια" (τόμοι 1 - 50), "Αισθητική παλίρροια" (1997), "Η ελπίδα ζει" (1997), "Μυστικές φωνές" (1999), "Κίτρινα φανάρια" (2000), "Το ελληνικό έπος του ΄40 - ΄41" (2002), "Μετρώ τους οιωνούς" (2002), "Χωρίς την άνοιξη" (2002), "Τα μάτια της ελπίδας" (2002), "Η άλλη πλευρά" (2003), "Τα χρώματα της μοναξιάς" (2003), "Οι σκιές" (2003), "Του φεγγαριού τα όνειρα" (2003), "Η φωτιά της βροχής" (2003), "Δεήσεις" (2004), "Δυστυχισμένη ευτυχία" (2004), "Τα φτερά του βράχου" (2004), "Αδιόρατος λόγος" (2004), "Τα μήλα της Λήθης" (2004), "Τα Δόντια της Χαράς" (2004), "Της Λησμονιάς τα πέταλα" (2004) "Χάλκινη Γεύση" (2005), "Ουράνια φώτιση" (2005), "’νθη από φως" (2005) κ. ά.





    Ποιήματα - Τραγούδια του ΠΟΤΗ ΚΑΤΡΑΚΗ για την Αρκαδία:

    Γεια σας Κολοκοτρωναίοι

    Τι θα ήταν η Ελλάδα,
    τι θα ήταν ο Μοριάς,
    δίχως τον Κολοκοτρώνη
    τον αετό της κλεφτουριάς.

    Πρώτος σήκωσε ντουφέκι,
    πρώτος σήκωσε σπαθί,
    πρώτος σήκωσε σημαία,
    πρώτος σήκωσε φωνή.

    Τα βουνά της Αρκαδίας
    ανεβοκατέβαινε
    και στα τούρκικα λημέρια
    δυναμίτες έβανε.

    Γεια σας Κολοκοτρωναίοι,
    γεια σας του Μοριά αετοί,
    λεβεντόκορμοι, γενναίοι,
    της πατρίδας διαλεχτοί.





    Μέσα στη Μεγαλόπολη

    Στα Τρόπαια βγάζουν
    και στα Λαγκάδια μέλι.
    Εγώ εσένα θ' αγαπώ
    και σένα μη σε μέλλει.

    Στο ’στρος, στο Λεωνίδιο,
    θα 'ρθω το καλοκαίρι,
    να με δροσίζει η θάλασσα,
    να με φυσά τ' αγέρι.

    Και μες στη Μεγαλόπολη
    νυφούλα θα σε ντύσω.
    Θα ορκιστώ στα μάτια σου,
    θα σε γλυκοφιλήσω.

    Θα σου χορέψω τσάμικο
    ροδόχρωμη βιολέτα.
    Θα είμαι ο Ρωμαίος σου
    και συ η Ιουλιέττα.





    Δημητσάνα

    Δημητσάνα είσαι μάνα,
    μετερίζι του Μοριά.
    Έδωσες ψωμί και μάννα
    να τραφεί η λευτεριά.

    Πάνω στα βουνά, στα δάση
    έθρεψες την κλεφτουριά,
    γέμισες τα καριοφίλια
    με μπαρούτι και φωτιά.

    Δημητσάνα είσαι πρώτη
    στους αγώνες και στη νιότη.
    Έδωσες ψυχή στο γένος
    και ζωντάνεψες το μένος.

    Και ζωντάνεψες το μένος
    κατά του κατακτητή.
    Έχεις λεβεντιά και τόλμη
    είσαι πόλη διαλεχτή.





    Ο ήλιος βγαίνει γρήγορα

    Ο ήλιος βγαίνει γρήγορα
    μόνο στην Αρκαδία,
    γιατί είναι σε ψηλά βουνά
    και έχει τα πρωτεία.

    Ψηλά στα οροπέδια
    τον ουρανό κοιτάζει,
    κάθε ψυχή προσεύχεται
    και το Θεό δοξάζει.

    Της Αρκαδίας τα βουνά
    είναι απ' όλα πιο ψηλά.
    Έχουν ομορφιά και χάρη
    διώχνουνε καημούς και βάρη.

    Της Αρκαδίας τα βουνά
    βγάζουν μόνο λεβέντες,
    βγάζουν κορίτσια όμορφα
    με ξάστερες κουβέντες.





    Αρκαδία μου ωραία

    Ούτε στάνες, ούτε γίδια,
    ούτε τσελιγκόπουλα
    μείναν στα χωριά, στους κάμπους,
    μόνο τα αετόπουλα.

    Κατεβήκανε στις πόλεις,
    ερημώσαν τα χωριά.
    Δεν θα δεις γιορτή και σχόλη
    άνθρωπο στην εκκλησιά.

    Αυτοκίνητα και δρόμοι,
    εργαστήρια πολλά.
    ’λλαξαν θεσμοί και νόμοι
    στα Αρκαδικά χωριά.

    Αρκαδία μου ωραία
    Αρκαδία ορεινή,
    έχεις χάρη, έχεις κλίμα
    και τροφή υγιεινή.

    Σύνταξη μόλις θα πάρω
    θα κινήσω και θα 'ρθω,
    να χαρώ τη λεβεντιά σου
    και τον τσάμικο χορό.





    Ξύπνησε Κολοκοτρώνη

    Μια ωραία μαυρομάτα,
    μια Τριπολιτσιώτισσα,
    ένα βράδυ στην πλατεία
    έτυχε και γνώρισα.

    Με τα μάτια της σε σφάζει,
    με τα χείλια σε πεθαίνει
    και με την κορμοστασιά της
    πεθαμένους ανασταίνει.

    Ξύπνησε Κολοκοτρώνη,
    να τηνε χαρείς και συ
    να σ' ανάψει μ' ένα βλέμμα,
    να σου δώσει ένα φιλί.

    Στην Τριπολιτσά θα μείνω
    να της πάρω ένα φιλί.
    Το κορμί της θα ληστέψω
    κι ας με κλείσουν φυλακή.





    Παίζουν βιολιά

    Στα Βέρβαινα, στα Δολιανά,
    στη Λούκα, στο Λεβίδι,
    στον Πλάτανο και στη Μηλιά,
    στο ’στρος, στο Λεωνίδι.

    Παίζουν νταούλια και βιολιά,
    βροντάνε καριοφίλια,
    πάμε να μπούμε στο χορό
    και φίλα με στα χείλια.

    Στο Αετοχώρι, στον Κοσμά
    και στον ’γιο Αντρέα
    θα κάνουμε τις βόλτες μας
    και θα περνάμ' ωραία.

    Στη Φαλαισία, στηην Σκορτσινού,
    στο Ρούτσι, στη Νεστάνη,
    θα φτάσουμε το λιόγερμα
    να βάλουμε στεφάνι.





    Θα 'ρθω να σας προσκυνήσω

    Κοντοβάζαινα, Βυτίνα
    και Λαγκάδια ξακουστά,
    Ζάτουνα και Δημητσάνα,
    Λάστα, Βλαχοκερασιά.

    Όμορφες, γλυκιές νεράιδες
    στα Αρκαδικά βουνά,
    κολυμπάτε στη γαλήνη
    στη μαγεία, στη δροσιά.

    Μεγαλόπολη και ’στρος
    Τρίπολη και Δολιανά,
    Λεωνίδιο, Τεγέα
    Αετοράχη και Μηλιά.

    Θα 'ρθω να σας προσκυνήσω,
    να σας δω από κοντά.
    Να σας δώσω το φιλί μου,
    την ψυχή μου, την καρδιά.





    Πέρασα το Αρτεμίσι

    Πέρασα το Αρτεμίσι,
    τα Αρκαδικά βουνά
    και η Τρίπολη μπροστά μου
    φάνηκε φαρδιά πλατιά.

    Τέτοιος κάμπος, τέτοια πόλη,
    με περίσσια ομορφιά,
    στέκονται ψηλά στ' αστέρια
    και στο κέντρο του Μοριά.

    Γεια σου Τρίπολη ωραία,
    γεια σου Βλαχοκερασιά,
    γεια σας κοπελιές και νέοι,
    γεια σου Γέρο του Μοριά.

    Στην Τριπολιτσά μια μέρα
    γνώρισα μια κοπελιά,
    μου 'πε μία καλημέρα
    και μου πήρε την καρδιά.





    Δημητσάνα και Λαγκάδια

    Δημητσάνα και Λαγκάδια,
    Ζάτουνα και Τρόπαια
    δώσατε για την Ελλάδα
    αίμα, χρήμα και φωτιά.

    Δώσατε φωτιά, μπαρούτι,
    παλικάρια διαλεχτά,
    δείξατε σ' όλο τον κόσμο
    τι σημαίνει λευτεριά.

    Πρώτοι στο χορό της μάχης,
    πρώτοι και στη λεβεντιά,
    δίπλα στον Κολοκοτρώνη
    το λιοντάρι του Μοριά.

    Σαν αετοί πάνω στα κάστρα,
    σαν πουλιά αρπαχτικά,
    γίνατ' ένα με τη δόξα
    μέσα στην Τριπολιτσά.





    Στα Δολιανά παίζουν βιολιά

    Στα Δολιανά παίζουν βιολιά,
    νταούλια στο Βαλτέτσι,
    θε να σε κλέψω κούκλα μου,
    τη νύχτα προτού φέξει.

    Στην Τρίπολη στην εκκλησιά
    νυφούλα θα σε ντύσω,
    στη Μεγαλόπολη μετά
    θα πα να σε γλεντήσω.

    Όμορφή μου μαυρομάτα,
    την μανούλα σου παράτα,
    κι έλα ζήσε στο πλευρό μου
    ν' ανθίσει τ' όνειρό μου.

    Στο ’στρος δίπλα στο γιαλό,
    σπιτάκι θα σου χτίσω
    και την υπόλοιπη ζωή
    μαζί σου θα τη ζήσω.





    Στο Λεβίδι μια φρεγάδα

    Στο Λεβίδι μια φρεγάδα
    περπατά στην αγορά.
    Γίνεται σεισμός μεγάλος
    και τη γη ταρακουνά.

    Με τα δυο της τα κανόνια
    βομβαρδίζει τις καρδιές,
    με τα δυο της τα λαγόνια
    αχ, ανάβει πυρκαγιές.

    Τη θαυμάζουν οι Αρκάδες
    μέχρι κι ο Κωστόπουλος,
    τη λατρεύει ο Τατούλης
    και ο Αβραμόπουλος.

    Αχ και ποιος θα τη βουλιάξει
    την Αρκαδινή φρεγάδα
    προτού κάψει το Λεβίδι
    και μαράνει την Ελλάδα.





    Ο Μοριάς σας καμαρώνει

    Μαντίνεια και Τεγέα,
    Λεωνίδι, Δολιανά,
    Μεγαλόπολη, Βαλτέτσι,
    ’στρος και Καρίταινα.

    Ο Μοριάς σας καμαρώνει,
    ο Θεός σας ευλογεί
    δώσατε στην Ιστορία
    πένα και λευκό χαρτί.

    Κι έγραψε χρυσές σελίδες
    για την Αρκαδία μας
    κι έγραψε ωραίους ύμνους
    στη γλυκιά πατρίδα μας.

    Τρίπολη και Δημητσάνα
    και Αρκαδικά χωριά.
    Δώστε χέρι στην Ελλάδα
    να ανέβει πιο ψηλά.





    Γειά σου Λεβέντη Ζαχαριά

    Γεια σου λεβέντη Ζαχαριά,
    της κλεφτουριάς βλαστάρι,
    της Αρκαδίας τα βουνά
    σε έχουνε καμάρι.

    Γεια σου λιοντάρι Ζαχαριά,
    γεια σας καπεταναίοι,
    Αρκάδες λεβεντόκορμοι,
    ατρόμητοι, γενναίοι.

    Ποτέ δεν προσκυνήσατε,
    δεν γίνατε ραγιάδες,
    τον τράχηλο δε σκύψατε
    σ' Αγάδες και πασάδες.

    Όταν όλα σιωπήσανε
    κι αγέρας δε φυσούσε,
    ο Ζαχαριάς με το σπαθί
    τους Τούρκους πολεμούσε.





    Πόλεμος στην Καρίταινα

    Βρόντος ακούγεται βαρύς
    κι οχλοβοή μεγάλη,
    πόλεμος στην Καρίταινα
    ξεκίνησε και πάλι.

    Όλη η Τουρκιά του Φαναριού
    για Τρίπολη κινάει
    και ο Μπραϊμαγας πασάς
    μπροστά τους οδηγάει.

    Στον ’η - Θανάση τους χτυπούν
    οι Κολοκοτρωναίοι,
    οι κλέφτες, οι αρματολοί
    και οι καπεταναίοι.

    Τους παίρνουν γρόσια και φλουριά,
    τους παίρνουν τα σπαθιά τους,
    τις όμορφες χανούμισσες
    και τα συμπραγαλά τους.





    Μέσα στην Αλωνίσταινα

    Μέσα στην Αλωνίσταινα
    ο Ιμπραήμ περνάει,
    σκοτώνει γυναικόπαιδα,
    το Νικολή κρεμάει.

    Τον κλαίνε, τον μοιρολογούν
    οι Ταμπακονυφάδες,
    τον κλαίν' στην Αλωνίσταινα
    οι όμορφες κυράδες.

    Και στο Βαλτέτσι που 'φτασε
    τον Ντάντεη σκοτώνει.
    Σκοτώνει γέροντες και νιους
    και τον Μοριά ερημώνει.

    Κλαίνε τα' Αρκαδικά βουνά,
    κλαίνε τα παλικάρια,
    κλαίνε στους κάμπους τα πουλιά
    για τα πικρά χαμπάρια.







    Κολοκοτρώνη 62 *
    Πειραιάς * 185 - 31


    Κατράκης Πότης
    Web sites:   http://homepages.pathfinder.gr/poiitikigonia
    Αναζητήσεις





    Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αρκαδίας
    Επιμελητήριο Αρκαδίας
    Παναρκαδική Ομοσπονδία Αμερικής
    Δήμος Γόρτυνος
    Δάρα
    Levidi
    ΤΟ ΚΑΛΛΙΑΝΙΟΝ
    το Χωριό Σέρβου
    Θεοξένια
    Κοσμά Κυνουρίας

    Ανθολογίες

    Ελληνικά Κείμενα - Περιεχόμενα

    Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού του Κ. Θ. Δημαρά και Γ.Π. Σαββίδη

    συγχρονη ελληνικη ποιηση του Χρήστου Δημάκη

    ΤΑ ΑΠΑΝΤΑ ΤΗΣ ΠΗΝΕΛΟΠΗΣ ΔΕΛΤΑ

    Ανθολογία - Ποίηση - Θράκης.

    Ανθολογία Σύγχρονης Ελληνικής Ποίησης του Σταύρου Αμπελά

    The LAND of GODS: Ανθολογία 'Ελληνες Ποιητές στο Διαδίκτυο

    ΜΥΡΙΟΒΙΒΛΟΣ : Κεντρική Σελίδα Αφιερωμάτων

    Meta-theses: An Electronic Magazine in Greek

    The LAND of GODS: Ποιητική Ανθολογία : ποιήματα: τα αγαπημένα ...

    ΠΑΙΔΙΚΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ του Αρχιμήδη Αναγνώστου

    Οι Ποιητές της Κύπρου

    Ανθολογία Η γωνιά των Ποιητών και Συγγραφέων

    Ελληνική λογοτεχνία οι Γραμμές

    Ανθολογία Φραγκφούρτης 2001 ...

    Ανθολογία από την ποίηση του Κωστή Παλαμά

    The LAND of GODS: Λογοτεχνία της ΕΕΛΣΠΗ 'Ελληνες Συγγραφείς των Πέντε Ηπείρων γράφουν και δημιουργούν

    ΔΙΑΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ... Ανθολογία ποιημάτων. Θέλω να το διαβάσω...

    Ποίηση, διηγήματα. Ανθολογία Ρένου Αποστολίδη

    Ανθολογία τα ΚΕΙΜΕΝΑ του Νίκου Σαραντάκου

    The LAND of GODS: Σελίδες απ' την Ελληνική Λογοτεχνία στο Διαδίκτυο

    Πολιτικό καφενείο "Ο Μεγάλος Ανατολικός"

    Λέξημα.gr - Λογοτεχνικό Περιοδικό & Πύλη::

    ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

    'Aτυπη Λέσχη Νέων Λογοτεχνών


    Τα πρόσωπα.." της kathimerini.gr.
  • Αλ Γκορ

  • Εντιθ Πιαφ

  • Ερνέστο Τσε Γκεβάρα

  • Σίνζο 'Aμπε

  • Ρεσέπ Ταγίπ Ερντογάν

  • Τζέρι Γιάνγκ

  • Πολ Γούλφοβιτς

  • Τζέρι Φάλγουελ

  • Νικολά Σαρκοζί

  • Στίβεν Χόκινγκ

  • Ρούπερτ Μέρντοχ

  • Μπόρις Γιέλτσιν

  • Τσο Σέουνγκ-Χούι

  • Νάνσι Πελόζι

  • Νίκος Εγγονόπουλος

  • Κων/νος Καραμανλής

  • Κεμάλ Ατατούρκ

  • Ιωσήφ Στάλιν

  • Μάρτιν Σκορτσέζε

  • Χίλαρι Κλίντον

  • Ιντί Αμίν

  • Νίκος Κούρκουλος

  • Μίλτον Φρίντμαν

  • Ορχάν Παμούκ

  • Οδυσσέας Ελύτης

  • Αμεντέο Μοντιλιάνι

  • Ζινεντίν Ζιντάν

  • Ρέμπραντ

  • Βλάντιμιρ Πούτιν

  • Κιμ Γιονγκ Ιλ

  • Kαραβάτζιο

  • Νόαμ Τσόμσκι

  • Λεονάρντο Ντα Βίντσι

  • Τζον Κένεθ Γκαλμπρέιθ

  • Αλέξης Δαμιανός

  • Σίγκμουντ Φρόιντ

  • Bernardo Provenzano

  • Σάμιουελ Μπέκετ

  • Απόστολος Βαβύλης

  • Γεωργίος I. Ράλλης

  • E. X. Γονατάς

  • Κων/να Μπουρμπούλια

  • Mehmet Ali Agca

  • 'Aλμπερτ Αϊνστάιν


  • τα Ιστορικά ανέκδοτα
    του Κολοκοτρώνη

    Ο θρυλικός «Γέρος του Μωριά» γεννήθηκε στην Παλαιά Μεσσηνία. Να πως τον περιγράφει ο Βλαχογιάννης: 'Οψη «αδύνατη και μαυρειδερή' μάτια βαθουλά, ματιά σκληρή και δυνατή' μεγάλο μουστάκι μαύρο, γερακωτή μεγάλη μύτη' μαλλιά μακρυά κυματιστά. Μικρό κόκινο φέσι στραβοφορεμένο. Τέλος, πρόσωπο που χτυπάει και ξαφνίζει, και που του κάκου θα γύρευε κανείς να βρη σ' έναν Ευρωπαίο το ταίρι του».

    Οι Αρβανίτες έτρεμαν κυριολεκτικά το Κολοκοτρωναίκο σπαθί. Γι' αυτό κι' ο φοβερώτερος όρκος τους ήταν: -Να μη γλυτώσω απ' το σπαθί του Κολοκοτρώνη!.

    -Πόσο μεγάλη είναι η χώρα που γεννήθηκες; τον ρώτησε κάποιος 'Αγγλος περιηγητής. -'Εχει διακόσιους φούρνους! είπε γελώντας ο Κολοκοτρώνης. (Κάθε σπίτι στα χωριά έχει και δικό του φούρνο).

    Μια γυναίκα του ζήτησε κάποια χάρη: -Αφέντη μου, τού'λεγε, κάνε μου αυτό το καλό, και σκλάβα σου να γένω! -Τί λες, μωρή ζουρλή; Εμείς για τη λευτεριά πολεμούμε κι' εσύ θέλεις να γίνης σκλάβα μου;

    Του είπαν κάποτε: -Κολοκοτρώνη, η πατρίδα θα σε ανταμείψη. -Το ξέρω, απάντησε' εμένα θα πρωτοεξορίση.

    Κάποτε φιλοξένησε εν γνώσει του το φωνιά του αδερφού του, ο οποίος νόμιζε ότι δεν τον ξέρει ο «Γέρος». -Παιδί μου! λέει η μάνα του, δίνεις να φάει ψωμί ο φονιάς του παιδιού μου; -Σώπα μάννα' είπε ο στρατηγός. Αυτό είναι το καλύτερο μνημόσυνο του σκοτωμένου.

    Από τη στιγμή, που ο Κολοκοτρώνης ανακατεύτηκε στην πολιτική, έχασε τα νερά του. Πολύ γρήγορα όμως κατάλαβε το σφάλμα του και ξαναγύρισε στ' άρματα.
    Διηγόταν μάλιστα και το ακόλουθο μύθο, για να δείξη πως την έπαθε, όταν πήγε να γίνη πολιτικός: 'Ενας λύκος άρπαξε ένα αρνί από το μαντρί και πήγε παραπέρα να το φάει. -Κυρ λύκο, θα με φας, το ξέρω, είπε το αρνί. Γι' αυτό όμως το καλό, κάνε μου και μένα αυτή τη χάρη: τραγούδα μου λιγάκι, γιατί έχεις πολύ γλυκιά φωνή και μένα μου αρέσουν τα τραγούδια.
    'Αφησε ο λύκος το αρνί κι άρχισε να ουρλιάζη. Τον άκουσαν τότε τα σκυλιά και τον πήραν στο κυνηγητό. Είδε κι έπαθε, ώσπου να γλυτώσει. Τότε στάθηκε ψηλά στη ράχη κι αγναντεύοντας το μαντρί είπε: -Τί ήθελα εγώ να κάμω τον τραγουδιστή; Καλά να πάθω!.
    'Ελεγε κι αυτόν το μύθο: Η κουκουβάγια είχε βρωμίσει πολύ τη φωλιά της κι αποφάσισε να κατοικήση αλλού. Της λέει τότε ο κούκος: -Του κάκου βασανίζεσαι, όσο παίρνεις μαζί σου και τον πισινό σου.

    Οι μεγάλοι καπεταναίοι της Επαναστάσεως είχαν διάφορα παρατσούκλια μεταξύ τους.
    Τον Οδυσσέα Ανδρούτσο τον έλεγαν Γερο-Χουλιάρα για τις πονηριές και τα τερτίπια του' Γέροντα έλεγαν τον Γκούρα για την φρονιμάδα του' Γύφτο έλεγαν τον Κολοκοτρώνη για το χρώμα του' Γύφτο έλεγαν και τον Καραϊσκάκη.

    Καταδιωκόμενος ο Κολοκοτρώνης από τα κυβερνιτικά στρατεύματα στον εμφύλιο πόλεμο του 1825, στάθηκε κάτω από μια καρυδιά να ξεκουραστή. Και μονολογούσε λυπημένος: -Τί έχεις, καρυδιά μου, και παραπονιέσαι; Μη σε πετροβολάνε τα παιδιά; Είναι γιατί έχεις τα καρύδια...
    * (Γνωστή και η λαϊκή παροιμία: «Το δέντρο πώχει τον καρπό όλο πετροβολιέται».

    Ο Κολοκοτρώνης σχολίασε τη δολοφωνία του Καποδίστρια με τον ακόλουθο μύθο: Κάποτε, λέει, τα γαϊδούρια πήραν την απόφαση να σκοτώσουν το σαμαρά, για ν' απαλλαγούν απ' τα σαμάρια κι απ' το φορτίο, που τους έβαζαν οι άνθρωποι. 'Ετσι κι έγινε.
    Αμέσως όμως κατόπιν πήραν την πρωτοβουλία τα καλφάδια (οι μαθητευόμενοι) του σαμαρά, μα δεν ήξεραν να κάμουν καλή τη δουλειά, γιατί έχασαν το μαστορά τους.
    'Ετσι τα κακοφτιαγμένα σαμάρια άρχισαν να χτυπάνε και να πλυγώνουν τα δυστυχισμένα γαϊδούρια, που δεν άργισαν να καταλάβουν ότι με την ανόητη πράξη τους έπεσαν από το κακό στο χειρότερο...

    Στον 'Οθωνα, ο οποίος τον ρώτησε τι γνώμη είχε για το νέο πανεπιστήμιο, που άρχισε να χτίζεται, απάντησε:
    -Να σας πω, μεγαλειότατε' μου φαίνεται ότι τούτο εδώ -κι έδειξε το Πανεπιστήμιο- δεν έπρεπε να κτισθή κοντά σε κείνο -κι έδειξε το Παλάτι' διότι φοβούμαι ότι τούτο θα φάει εκείνο..

    'Ελεγε «Οι 'Ελληνες είναι τρελλοί, αλλά έχουν θεόν φρόνιμον».

    Μετά την καταδίκη του τον πληροφόρησαν ότι ο βασιλιάς του χαρίζει τη ζωή και τον αφήνει μόνο... 20 χρόνια φυλακή. -Θα γελάσω το βασιλιά! Δεν θα ζήσω τόσους! Αποκρίθηκε.


    The LAND of GODS
    Since October 1996
    Oakville Ontario Canada
    2.500 χρόνια από τη μάχη του Μαραθώνα
    Δείτε εδώ τα κείμενα -μπορεί και τα δικά σας- μέσα από το Google.. (About 712 results)
    ..Φωτογραφίες της LAND of GODS στο Google..
    Γράψτε μας!!
    Και ότι είδα, και ότι έμαθα όλα αυτά τα χρόνια, τίποτα μα τίποτα, δεν άγγιξε την ψυχή μου τόσο ιερά, τόσο μυσταγωγικά, όσο τα ευλογημένα εκείνα παιδικά μου χρόνια στο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΧΩΡΙΟ, το ΚΑΡΔΑΡΙΤΣΙ!!!

    And everything I have seen, everything I have learned all these years, none of it, nothing at all, has touched my soul in such a sacred, mystic way as those blessed childhood years at MY BELOVED VILLAGE KARDARITSI!!!