Η Αγάπη του Θεού
Η αγάπη του Θεού
είναι ελευθερία, είναι δικαιοσύνη.
Αγάπη και τελειότητα.
Τα πάντα είναι.
Το φως στις σκιές,
το θάμπος στο σκοτάδι.
Όταν του απείρου το φως
σε τυφλώνει, σε αδειάζει.
Είναι ο Θεός...
Φοβάσαι πιο πέρα.
Φωνή Του είναι η βροντή,
σκέψη Του η αστραπή,
μα εμείς δεν ακολουθούμε.
Έχουμε χάσει το δρόμο μας.
Όσο κι αν ωχριά
η ψευδαίσθηση της ματαιότητας.
Αγάπη είναι η εντολή του Θεού.
Έννοιες
Στη φωλιά του Κούκου γεννήθηκες, σκόρπιος.
Να μοιράζεσαι τον έρωτα και την αγάπη
θεόπνευστα χρισμένος.
Στα μάτια σου ξεκουράζομαι.
Με αετίσιο βλέμμα κυνηγάς
- χωρίς συναίσθημα -.
Όταν η ζωή σου τελειώνει,
να 'ναι με έρωτα
και λουλούδια της 'Aνοιξης.
Από την αρχή
Μα κι έτσι,
από την επαναστατημένη σχέση
επιστρέφεις στην αρχή.
Το "γνώθι σ' εαυτόν" σε κρατάει.
Τις συμπληγάδες και τις σειρήνες
σκιάζεσαι πως θα τις περάσεις.
Σε κενό χρόνου αιωρείσαι και περνάς.
Του παραδείσου την πόρτα χτυπάς.
Εκεί, που γεννιέσαι και γεννάς
την 'Aνοιξη.
Η δύναμη του Φωτός
Δικαιοσύνη απλόχερα χαρίζει
ο πατέρας Ήλιος.
Δικαιοσύνη αποδίδει η Μητέρα Γη
από τη γενεσιουργό δύναμη του Φωτός.
'Aδικα μοιράζουμε τα δίκαια αγαθά
και είναι λάθος.
Αυτό θα το πληρώσουμε,
μα περισσότερο
τη ματαιοδοξία της ύπαρξης,
αφού δεν βρήκαμε
τη δύναμη του Φωτός.
Το μέλλον της γης
Οι ερημιές θα 'ρθουνε
όπου κι αν πας.
Στη σκιά του λάθους
τρεμοπαίζει το μέλλον
τούτου του κόσμου.
Αυτοί που ξέρουν λουφάζουν.
Του Ποιητή η πένα
πληγές ανοίγει
έτσι που το δίκιο γυρεύει.
Δώστε μας πίσω τη μάνα μας,
δώστε μας πίσω τη γη,
που με τη γλυκιά
ζεστασιά του Ουρανού
άπειρα, σταθερά,
μπροστά μας πάει.
Ερωτικό
Ελαφοπάτητα περπατάς,
φτερουγίζοντας φεύγεις,
πετώντας χάνεσαι.
Την αγάπη σκορπάς
και τον έρωτα χαρίζεις.
Δεν κλέβεσαι, δεν χαρίζεσαι.
Μόνο αγαπάς.
Να χαίρεσαι την ομορφιά σου
και τα θεόπνευστα κάλλη σου.
Στου ονείρου την ράχη καβαλάς,
στα στήθια των παρθένων αποκοιμιέσαι.
Στην αγάπη της γυναίκας ακουμπάς
και στου έρωτα τη χάρη χάνεσαι.