Η γλώσσα μου η ελληνική ένας ατέρμονα ευλαβής μελωδικός, γλυκύς,
ανυπροσπέλαστος αχανής, μεγαλειώδης, γίγας κόσμος! Η μητρική μου η γλώσσα η ελληνική!.
κωσ/δουρ. Αθήνα 63/65
ΧΡΩΣΤΑΕΙ ΤΗΣ ΜΙΧΑΛΟΥΣ..Η λαϊκή έκφραση συνδέεται με τη μετεπαναστατική ζωή
στο Ναύπλιο, πρωτεύουσα τότε της Ελλάδας. Συγκεκριμένα, μετά την επανάσταση
του 21 υπήρχε στο Ναύπλιο μια ταβέρνα που ανήκε σε μια γυναίκα, τη Μιχαλού.
Η Μιχαλού είχε το προτέρημα να κάνει "βερεσέδια" αλλά υπό προθεσμία. Μόλις
εξαντλείτο η προθεσμία - και η υπομονή της - στόλιζε τους χρεώστες της με
"κοσμητικότατα" επίθετα. Όσοι τα άκουγαν, ήξεραν καλά ότι αυτός που δέχεται
τις "περιποιήσεις" της "χρωστάει της Μιχαλούς".
ΕΦΑΓΑ ΧΥΛΟΠΙΤΑ..Γύρω στα 1815 υπήρχε κάποιος κομπογιαννίτης, ο Παρθένης
Νένιμος, ο οποίος ισχυριζόταν πως είχε βρει το φάρμακο για τους βαρύτατα
ερωτευμένους. Επρόκειτο για ένα παρασκεύασμα από σιταρένιο χυλό ψημένο στο
φούρνο. Όσοι λοιπόν αγαπούσαν χωρίς ανταπόκριση, θα έλυναν το πρόβλημά τους
τρώγοντας αυτή τη θαυματουργή πίτα - και μάλιστα επί τρεις ημέρες, κάθε
πρωί, τελείως νηστικοί.
ΜΥΡΙΖΩ ΤΑ ΝΥΧΙΑ ΜΟΥ..Η φράση προέρχεται από την αρχαία τελετουργική
συνήθεια, κατά την οποία οι ιέρειες των μαντείων βουτούσαν τα δάχτυλά τους
σ' ένα υγρό με βάση το δαφνέλαιο, τις αναθυμιάσεις του οποίου εισέπνεαν
καθώς τα έφερναν κατόπιν κοντά στη μύτη τους και μ' αυτό τον τρόπο έπεφταν
σ' ένα είδος καταληψίας κατά την οποία προμάντευαν τα μελλούμενα. -
ΤΡΩΕΙ ΤΑ ΝΥΧΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΚΑΒΓΑ..Ένα από τα αγαπημένα θεάματα των Ρωμαίων και
αργότερα των Βυζαντινών, ήταν η ελεύθερη πάλη.
Οι περισσότεροι από τους παλαιστές, ήταν σκλάβοι, που έβγαιναν από το στίβο
με την ελπίδα να νικήσουν και να απελευθερωθούν. Στην ελεύθερη αυτή πάλη
επιτρέπονταν τα πάντα γροθιές, κλωτσιές, κουτουλιές, ακόμη και το πνίξιμο.
Το μόνο που απαγορευόταν αυστηρά ήταν οι γρατζουνιές. Ο παλαιστής έπρεπε να
νικήσει τον αντίπαλό του, χωρίς να του προξενήσει την παραμικρή αμυχή με τα
νύχια, πράγμα , βέβαια, δυσκολότατο. Γιατί τα νύχια των δυστυχισμένων
σκλάβων, που έμεναν συνέχεια μέσα στα κάτεργα, ήταν τεράστια και σκληρά από
τις βαριές δουλειές που έκαναν.
Γι' αυτό λίγο προτού βγουν στο στίβο, άρχιζαν να τα κόβουν, όπως μπορούσαν,
με τα δόντια τους. Από το γεγονός αυτό βγήκε κι η φράση "τρώει τα νύχια του
για καβγά".
ΜΑΛΛΙΑΣΕ Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΟΥ..
Στη βυζαντινή εποχή υπήρχαν διάφορες τιμωρίες, ανάλογες, βέβαια, με το
παράπτωμα. Όταν π.χ. ένας έλεγε πολλά, δηλαδή έλεγε λόγια που δεν έπρεπε να
ειπωθούν, τότε τον τιμωρούσαν με έναν τρομερό τρόπο. Του έδιναν ένα ειδικό
χόρτο που ήταν υποχρεωμένος με το μάσημα να το κάνει πολτό μέσα στο στόμα
του. Το χόρτο, όμως, αυτό ήταν αγκαθωτό, στυφό και αρκετά σκληρό, τόσο που
κατά το μάσημα στο στόμα του πρηζόταν και η γλώσσα, το ελατήριο δηλαδή της
τιμωρίας του, άνοιγε, μάτωνε και γινόταν ίνες-ίνες, κλωστές-κλωστές, δηλαδή,
όπως είναι τα μαλλιά. Από την απάνθρωπη τιμωρία βγήκε και η παροιμιώδης
φράση : "μάλλιασε η γλώσσα μου", που τις λέμε μέχρι σήμερα, όταν προσπαθούμε
με τα λόγια μας να πείσουμε κάποιον για κάτι και του το λέμε πολλές φορές.
ΜΟΥ ΕΦΥΓΕ ΤΟ ΚΑΦΑΣΙ..Στα Τούρκικα καφάς θα πει κεφάλι, κρανίο. Όταν, λοιπόν,
η καρπαζιά, που έριξαν σε κάποιον είναι δυνατή λέμε :" του έφυγε το καφάσι",
δηλαδή, του έφυγε το κεφάλι από τη δύναμη του κτυπήματος. Το ίδιο και όταν
αντιληφθούμε κάτι σπουδαίο, λέμε :"μου έφυγε το καφάσι" , δηλαδή, μου έφυγε
το κεφάλι από τη σπουδαιότητα
ΤΟΥΜΠΕΚΙ.."Τουμπεκί " λέγεται τουρκικά ο καπνός για τον αργιλέ, που τον
κάπνιζαν στα διάφορα καφενεία της παλιάς εποχής. Τον αργιλέ τον ετοίμαζαν οι
"ταμπήδες" των καφενείων και επειδή αυτοί έπιαναν την κουβέντα κι αργούσανε
τον πάνε στον πελάτη, εκείνος με τη σειρά του φώναζε: "κάνε τουμπεκί ".
Όσοι κάπνισαν ναργιλέ ήταν και από φυσικού τους λιγομίλητοι και δεν τους
άρεσε η "πάρλα", οι φλυαρίες. Με τις ώρες κρατούσαν στα χείλη τους το
"μαρκούτσι" του ναργιλέ, απολαμβάνοντας μακάρια και σιωπηλά το τουμπεκί, που
σιγόκαιγε στο λούλα. Και αν κανείς, καπνιστής, άνοιγε πλατιά κουβέντα, οι
μερακλήδες της παρέας του έλεγαν: " Κάνε τουμπεκί", δηλαδή, κάπνιζε και μη
μιλάς. Τώρα για το " ψιλοκομμένο " τουμπεκί, ήταν η τέχνη του "ταμπή" να του
το προσφέρει ψιλοκομμένο, που ήταν και καλύτερο.
Η ισότητα των δύο φύλων προβλέπεται από το Σύνταγμα, ωστόσο στην ελληνική νοοτροπία ισχύουν ακόμη τα παρακάτω?? Διαβάστε τα και έχουν την ..πλάκα τους, αν όχι την αλήθεια τους!
ένα αγοράκι ντυμένο με μεγαλίστικά ρούχα = αντράκι ένα κοριτσάκι ντυμένο με μεγαλίστικα ρούχα = πουτανάκι
το αγόρι του δρόμου = μαγκάκι το κορίτσι του δρόμου = πουτάνα
ένας άντρας με πολλές γυναίκες = γόης μια γυναίκα με πολλούς άντρες = πουτάνα.
ένας άντρας που εργάζεται ως μασέρ = φυσικοθεραπευτής μια γυναίκα που εργαζεται ως μασέζ = πουτάνα
ένας άντρας μετρ = ο επικεφαλής ενός εστιατορίου μια γυναίκα μετρέσα = πουτάνα
ένας άντρας ανήθικος = πολιτικός μια γυναίκα ανήθικη = πουτάνα
ένας κοινός άντρας = ένας αδιάφορος άντρας μια κοινή γυναίκα = πουτάνα
ένας εύκολος άντρας = ένας βολικός άνθρωπος μια εύκολη γυναίκα = πουτάνα
ένας άντρας αλήτης = ένας άντρας που δεν πατάει στο σπίτι του μια γυναίκα αλήτισσα = πουτάνα
ένας άντρας με πολλούς παράλληλους δεσμούς = μπερμπάντης μια γυναίκα με πολλούς παράλληλους δεσμούς = πουτάνα
ένας άντρας που εγκαταλείπει την οικογένειά του = εν διαστάσει μια γυναίκα που εγκαταλείπει την οικογένεια της = πουτάνα
ένας άντρας που ξενυχτάει στα μπουζούκια = γλετζές μια γυναίκα που ξενυχτάει στα μπουζούκια = πουτάνα
ένας φτωχός άντρας που παντρεύεται μία πλούσια = φιλόδοξος μια φτωχή γυναίκα που παντρεύεται έναν πλούσιο = πουτάνα
ένας άντρας που απατάει τη γυναίκα του = άντρας μια γυναίκα που απατάει τον άντρα της = πουτάνα
ένας άντρας με προστάτη = άρρωστος μια γυναίκα με προστάτη = πουτάνα
Σταλμένο με εμαιλ..
The LAND of GODS Since
October 1996 Oakville/Τοροντο Canada
Automatic Mail To Form
Aνέκδοτο :
Μια μέρα σκοτώθηκε μια γυναίκα που ήταν μεγάλη πολιτικός και μεγάλο στέλεχος στο κόμμα της, με υπουργεία και πολλές περγαμηνές.Όταν έφτασε στον άλλο κόσμο, την υποδέχτηκε ο Άγιος Πέτρος και της λέει: - 'Που θα ήθελες να περάσεις την αιωνιότητα σου, στην Κόλαση ή στον Παράδεισο;
'Εκείνη το σκέφτεται λίγο και λέει: - 'Δεν είμαι σίγουρη.' - 'Τότε', λέει ο Άγιος Πέτρος, 'θα κάνουμε το εξής, θα περάσεις 24 ώρες στην Κόλαση και 24 ώρες στον Παράδεισο και μετά αποφασίζεις.' Η πολιτικός συμφωνεί. Πάνε λοιπόν, στην Κόλαση. Εκεί η πολιτικός βλέπει όλους τους πολιτικούς φίλους της που είχαν πεθάνει να παίζουν γκολφ, να ποντάρουν στο καζίνο, να πίνουν σαμπάνια, να φλερτάρουν με ωραίους άντρες και πανέμορφες γυναίκες και γενικά να διασκεδάζουν πολύ. Ακόμα και ο Διάβολος ήταν μαζί τους και κάνανε παρέα, λέγοντάς τους τα καλύτερα πρόστυχα και πικάντικα ανέκδοτα. Όλα πολύ ωραία και η πολιτικός περνούσε ! υπέροχα. Πριν να το καταλάβει, πέρασαν οι 24 ώρες και ήρθε ο Άγιος Πέτρος να την πάρει να πάνε στον Παράδεισο.
Ο Παράδεισος ήταν ένα πολύ ήσυχο μέρος με ήρεμη ατμόσφαιρα, οι άγγελοι έπαιζαν γαλήνια μουσική με τις άρπες και τις λύρες τους, οι φιλόσοφοι μιλάγαν για τη ζωή και το θάνατο και όλοι μαζί συζητούσαν με τον Θεό που ήταν πολύ γλυκός κι ευχάριστος τύπος. Η πολιτικός αισθανόταν πολύ όμορφα και πριν να το καταλάβει, πέρασαν και αυτές οι 24 ώρες, ώσπου ήρθε ο Άγιος Πέτρος να τι ρωτήσει τι αποφάσισε τώρα που είδε και τα δύο μέρη.
Η πολιτικός το σκέφτεται λίγο και του λέει: - 'Ο Παράδεισος ήταν πολύ ωραίος και γαλήνιος, αλλά στην Κόλαση ήταν όλοι οι φίλοι μου και διασκέδαζαν πιο πολύ, οπότε θα προτιμήσω την Κόλαση.'
Ο Άγιος Πέτρος σέβεται την επιθυμία της και την στέλνει στην Κόλαση. Όμως, η Κόλαση ήταν λίγο διαφορετική τώρα, ένα διαλυμένο μέρος με αποπνικτική ατμόσφαιρα και όλοι οι φίλοι της πολιτικού δούλευαν στα κάτεργα και κουβαλούσαν τεράστιες πέτρες, ενώ και ο ! Διάβολος ήταν πάνω από τα κεφάλια τους και τους διέταζε συνεχώς.
Η πολιτικός δυσαρεστημένη πάει και τον ρωτά: - 'Τι έγινε εδώ; Προχθές όλα ήταν τόσο ωραία και όλοι διασκέδαζαν.' Και ο Διάβολος της απαντά: - 'Τότε είχαμε προεκλογική εκστρατεία, σήμερα μας ψήφισες!!!
Με μεγάλη καθυστέρηση ανακοινώθηκαν τα Κρατικά Λογοτεχνικά Βραβεία 2005
Τηλέμαχος Αλαβέρας για το σύνολο του έργου του.
Βραβεύτηκαν επίσης οι:
Κακούρη (μυθιστόρημα),
Καίσαρης (διήγημα),
Γαλάτης (ποίηση),
Καστρινάκη (δοκίμιο) και
Σαμουηλίδης (χρονικό).
Χαρά και ικανοποίηση έφερε στον Θεσσαλονικιό λογοτέχνη Τηλέμαχο Αλαβέρα η "είδηση" για την απονομή στο σύνολο του έργου του, του Μεγάλου Κρατικού Βραβείου Λογοτεχνίας για το 2005. Όσον αφορά τα υπόλοιπα βραβεία η κριτική επιτροπή των Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνίας (Παναγιώτης Μαστροδημήτρης - πρόεδρος, Μιχάλης Κοπιδάκης, Γεώργιος Ανδρειωμένος, Αλεξάνδρα Σαμουήλ, Κώστας Μπουρναζάκης, Ισμήνη Καπάνταη, Κώστας Σοφιανός, Νίκος Λάζαρης, Λώρη Κέζα) βράβευσε το ιστορικό μυθιστόρημα, την ελληνική λογοτεχνία της Κατοχής και του Εμφυλίου, αλλά και διηγήματα με χώρο δράσης τη Βέροια. Συγκεκριμένα το Βραβείο Μυθιστορήματος απονεμήθηκε στην Αθηνά Κακούρη για το ιστορικό μυθιστόρημα "Θέκλη" (Εκδ. Εστία), το Βραβείο Διηγήματος δόθηκε στο Γιάννη Καίσαρη για τη συλλογή του "Μισάντρα" (Εκδ. Κέδρος), διηγήματα που εκτυλίσσονται στη Βέροια. Το Βραβείο Ποίησης απονεμήθηκε στον Τάσο Γαλάτη για το "Ανιπτόποδες και σφενδονήτες" (Εκδ. Γαβριηλίδης), ενώ η Αγγέλα Καστρινάκη κέρδισε το Βραβείο Δοκιμίου για τη μελέτη της "H λογοτεχνία στην ταραγμένη δεκαετία του 1940-50" (Εκδ. Πόλις). Τέλος το Βραβείο Χρονικού-Μαρτυρίας δόθηκε στον Χρήστο Σαμουηλίδη για τη βιογραφία του Γιαννούλη Χαλεπά (Εκδ. Εστία). Όλα τα βραβεία δόθηκαν κατά πλειοψηφία ενώ ο Τηλέμαχος Αλαβέρας ισοψήφησε με το Ν.Δ. Τριανταφυλλόπουλο, αλλά μέτρησε διπλή η ψήφος του προέδρου.
Βραβευμένος, ήδη, στο παρελθόν -κρατικό βραβείο διηγήματος το 1976 για τη συλλογή με τον τίτλο "Απ' αφορμή", Βραβείο Ουράνη Ακαδημίας Αθηνών 1988 για το έργο του "Γωνίες και όψεις"- ο 81χρονος και με ιδιαίτερα κλονισμένη την υγεία του Τηλέμαχος Αλαβέρας, εξέφρασε την ιδιαίτερη ικανοποίησή του καθώς όπως είπε "με το κρατικό αυτό βραβείο νιώθω την συμβολική επιβράβευση ολόκληρης της επικράτειας, της πατρίδας μου". Μέλος και ο ίδιος, πριν από το τρία χρόνια, της Επιτροπής Κρατικών Βραβείων του ΥΠΠΟ, ο Τηλέμαχος Αλαβέρας πέραν του λογοτεχνικού και δοκιμιακού του έργου είναι πρόεδρος της Εταιρείας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης, αλλά και ιδρυτής και εκδότης του μακροβιότερου λογοτεχνικού περιοδικού της πόλης. Η "Νέα Πορεία" συμπληρώνει φέτος 52 χρόνια αδιάλειπτης κυκλοφορίας. Γεννημένος το 1926 στη Φιλιππούπολη της σημερινής Βουλγαρίας , ο Τηλέμαχος Αλαβέρας ζει στη Θεσσαλονίκη από το 1927 που η οικογένεια του μετανάστευσε εκεί. Στα Γράμματα εμφανίστηκε στα 1947 . Έχει δημοσιεύσει 16 λογοτεχνικά έργα, συλλογές διηγημάτων, μυθιστορήματα, δοκίμια και ένα θεατρικό έργο. Γνωστότερα έργα του είναι "Ως κυλιόμενος τάπης" (διηγήματα) "Οδοστρωτήρας" (μυθιστόρημα) κ.α. Έργα του έχουν μεταφραστεί στα γερμανικά, ιταλικά, σουηδικά, πολωνικά, κ.α.
ΑΧΕΛΛΑΔΑ Αχ
Ελλάδα θα στο πω πριν λαλήσει πετεινό
δεκατρείς φορές μ' αρνιέσαι. M'
εκβιάζεις μου κολλάς, σαν τον ξένο με πετάς,
μα κι απάνω μου κρεμιέσαι.
(Μ. Ρασούλης)
«...Η Σουηδική
Ακαδημία δεν ξέρει τι να κάνει γιατί η Ακαδημία
των Αθηνών και πολλοί Ελληνες έχουν προσφέρει
για το Βραβείο Νόμπελ έναν κύριον που ονομάζεται
Βουγιουκλάκης. Συγχρόνως έγραψαν να μη ζητήσουν
οι Σουηδοί συμβουλές από εμένα γιατί είμαι
"κομμουνιστής...» Βorje Knoss
«...Το 1952 οι νορβηγοί
συγγραφείς η Νορβηγική Εταιρεία Λογοτεχνών
τον προτείνουν ομοθύμως ως υποψήφιο για το
Νομπέλ. Η Νορβηγία προσφέρεται να του δώσει
νορβηγική υπηκοότητα και νορβηγικό διαβατήριο.
Εκείνος ευχαριστεί, αλλά αρνείται να αποδεχθεί.
Δεν ήταν η πρώτη φορά που αποποιήθηκε παρόμοια
πρόταση, έστω και αν θα του έλυνε μεγάλα
προβλήματα....»
Αυτή είναι έγκυος
κι αυτός την έσωσε από μια φωτιά, βγάζοντάς
την στην πίσω αυλή. Μετά συνέχισε να πολεμά
τη φωτιά.
Όταν έσβησε τη φωτιά,
αυτός κάθισε να πάρει μιαν ανάσα.
Ένας φωτογράφος, από εφημερίδα της Ν. Καρολίνα,
την είδε να στέκει σε μια απόσταση και να
κοιτά τον πυροσβέστη.
Μετά, τη βλέπει να πηγαίνει κατευθείαν
προς τον πυροσβέστη κι ο φωτογράφος απορεί
τι θα κάνει.
Σηκώνει την κάμερα τη στιγμή που αυτή πήγε
κοντά στον κουρασμένο άντρα, που είχε σώσει
την ίδια και τα αγέννητα παιδιά της, και
τον φίλησε.
Οι άνθρωποι
λέμε ότι τα ζώα
είναι κουτά!
----- Original Message -----
From: Sideri Maro
To: sorfan ath.forthnet orfanidou
Sent: Sunday, September 07, 2008 11:54 PM
ΕΙΚΟΝΕΣ ΜΕ ΦΩΝΗ
Έχουν φωνή οι εικόνες κι ας λέμε ότι απευθύνονται μόνο στα μάτια μας. Έχουν φωνή και φωνάζουν σ' όσους θέλουν να ακούσουν. Έχουν φωνή κι όσο κι θέλουμε να τη φιμώσουμε, εκείνη πάντα βγαίνει δυνατή και λέει αυτό που θέλει να πει. Συνήθως την αλήθεια...
Βρε το κατεργαράκο! Με το μπιμπερό στο χέρι και τη μητέρα φύση να τον καλεί, ούτε που νοιάστηκε για το στρατιώτη που μάχεται για το δίκαιο και την τάξη. Πώς να το κάνουμε; Η φύση είναι ισχυρότερη από το αφύσικο ακριβώς επειδή στην πονηρία και την πολυπλοκότητα του αφύσικου, προτάσσει την αθωότητα και την απλότητα. Δεν τη νοιάζουν τη φύση οι συνθήκες ειρήνης, η αποκατάσταση της ηρεμίας και η πορεία προς τον πολιτισμό. Δεν τη φοβίζουν τα όπλα και οι σφαίρες και όσο αδύναμη κι αν φαίνεται, στέκει πάντα πιο ψηλά από κάθε ισχυρό.
Είναι πολύ όμορφη αυτή η φωτογραφία γιατί μέσα από τη βία υμνεί τη ζωή με τρόπο αβίαστο και γιατί την αλήθεια διδάσκει ένα νήπιο χωρίς καν να κοπιάσει: Κυρίες και κύριοι, τόσο κοστίζει στην πραγματικότητα ο πολιτισμός του 21ου αιώνα. Κι αν το καλοσκεφτούμε, να πώς υποδέχεται η νέα γενιά τα σχέδια των ενηλίκων για τον πλανήτη...
Ελπίζω να είχε χιούμορ ο στρατιώτης κι εύχομαι μ' όλη μου την καρδιά ο πιτσιρικάς να μην αλλάξει άποψη και στάση όταν μεγαλώσει. Να παραμείνει όρθιος που ουρεί αφ' υψηλού, όχι σκυφτός να πυροβολεί και να τον ... ουρούν !!
Τα συνθήματα στους τοίχους των πόλεων πάντα ασκούν μια ιδιαίτερη γοητεία. Καθένα απ' αυτά αποτελεί μια ξεχωριστή κατηγορία τέχνης και την μοναδική έκφραση μιας φωνής που δεν έχει άλλο τρόπο να ακουστεί.
Επειδή, "αν ο Θεός ήθελε να μην γράφουμε στους τοίχους, θα έδινε τις 10 εντολές σε τετράδιο" , παρακάτω ακολουθούν ορισμένα από τα ωραιότερα:
"Αυτοί που νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα, εκνευρίζουν εμάς που τα ξέρουμε."
(λεωφόρος Αλεξάνδρας, Αθήνα)
"Αν τα λάθη διδάσκουν, τότε έχω καταπληκτική μόρφωση."
(οδός Μπενάκη, Αθήνα)
"Η χώρα καταστρέφεται από την αδιαφορία, αλλά τι με νοιάζει εμένα?"
(λόφος Στρέφη, Αθήνα)
"Δεν φοβάμαι τίποτα, Δεν ελπίζω τίποτα, Ι am a free man."
(πλατεία Αγ. Κήρυκου, Ικαρία)
"Θέλω να γίνω αυτό που ήμουν τότε που ήθελα να γίνω αυτό που είμαι τώρα."
(πλατεία Εξαρχείων, Αθήνα)
"Οι τοίχοι έχουν αυτιά και τα αυτιά μας τοίχους."
(Ψυρρής, Αθήνα)
"Το καλύτερο σχολείο που φωτίζει είναι αυτό που καίγεται."
(4ο Λύκειο, Καλαμάτα)
"Ο Χριστός δίδαξε και πέθανε. Οι καθηγητές τι περιμένουν ?"
(Ε.Μ.Π., Αθήνα)
"Κολόμβε, γαμώ την περιέργειά σου."
( Decadence, Αθήνα)
"Το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του."
(πλατεία Εξαρχείων, Αθήνα)
"Φονιάδες των Ψαριών, Πελεκάνοι."
(οδός Γερουλάνου, Αργυρούπολη)
"Η μαμά μου λέει ότι αν δεν έχω πέσω στο κρεβάτι μέχρι τις δέκα και μισή, θα πρέπει να γυρίσω σπίτι."
(Ποτοπωλείον, Αθήνα)
"Μόνο τα καλά κορίτσια κρατάνε ημερολόγιο. Τα κακά δεν έχουν χρόνο."
( Dark Sun, Αθήνα)
"Δεν υπάρχουν παθητικοί καπνιστές, μόνο αντιπαθητικοί αντικαπνιστές"
( T.E . I ., Αθήνας)
"Το Lifestyle είναι μαγικό, από μηδενικό σε κάνει νούμερο."
(Γκάζι, Αθήνα)
"Θεσσαλονίκη, η μόνη πόλη που γράφεται με δύο Σίγμα και προφέρεται με δύο Λάμδα."
(Μύλος, Θεσσαλονίκη)
"Διατηρείτε την Αθήνα καθαρή. Πετάτε τα σκουπίδια σας στον Πειραιά."
(Μεταξουργείο, Αθήνα)
"Ο Χριστός πέθανε, ο Αινστάιν πέθανε, και Εγώ δεν αισθάνομαι καλά τελευταία."
( Aν club, Αθήνα)
"Ζαλίζομαι. Σταματήστε τη Γη να κατέβω."
(Α.Π.Θ., Θεσσαλονίκη)
Σε ψάχνω στους τηλεφωνικούς καταλόγους της διασποράς,
στα graduation φυλλάδια των πανεπιστημίων, στους υποψήφιους
της καινούριας Βουλής.. Περπατώντας στους δρόμους της διασποράς
σε ψάχνω παντού.. και σε βρίσκω Ελληνά μου με το κομπολογάκι σου
και το μεράκι σου να υπάρχεις παντού!!..
Κώστας Δουρίδας
Καλέ μου Κώστα, Έπίτρεψέ μου να σε αποκαλώ φίλο μου γιατί είδα στα μάτια σου τη λάμψη του ανθρώπου που ξέρει να αναγνωρίζει φίλους. Σε ευχαριστώ πολύ που ήρθες στο άνοιγμα του ελληνικού τμήματος στο Chapters του Τορόντο. Η μεγαλύτερη συγκομιδή ήταν η γνωριμία μαζί σου αλλά και η ανανέωση κάποιων παλιών φιλικών σχέσεων. Σύντομα θα σού στέιλω τα νέα για το καινούριο μου βιβλίο.Είμαι περήφανη που σάς γνωρίζω και που ζώ στον υπέροχο κόσμο των ξενητεμένων. Φιλιά πολλά Ιουστίνη
Φίλε Κώστα Δουρίδα, Ευχαριστώ για τα τόσο καλά σου λόγια, αυτά που βγαίνουν από μέσα απ' την ψυχή σου, αυτά που γράφεις, στην ιστοσελίδα σου, λογια που μας ανεβάζουν όλους εμάς που γράφουμε στον έβδομο ουρανό, σε συγχαιρω δια αυτόν τον αγώνα σου μαζί μας κι εσύ αγωνίζεσαι για τον ελληνικό πολιτισμό, γλώσσα μα και την προβολή του.
Να εισαι παντα καλα. Χαιρετω Γαβριήλ Παναγιωσούλης
Αγαπητέ μου Κώστα, Δεν έχω λόγια να περιγράψω την ευγνωμοσύνη μου για τη δική σου μεγάλη αγάπη προς τον συγγραφέα της διασποράς, για τον Έλληνα. Πιστεύω πως με
τις υπέροχες προσπάθειες αυτές δείχνεις και ικανοποιείς τον ατόφιο και
λαμπρό Έλληνα που έχεις εσύ μέσα σου. Μπράβο και πάντα να είσαι καλά. Αχ πόσο θέλω να σε κρατάει ο Θεός καλά...
Σε χαιρετώ πάντα με φιλία ιάκωβος γαριβάλδης
Αγαπητέ κ. Κώστα Δουρίδα καλησπέρα μέσα από την καρδιά μου. Από την πρώτη στιγμή που αντίκρισα την ιστοσελίδα σας και διάβασα τα υπέροχα στολίδια σας, δε σας κρύβω, πως τα έκπληκτα μάτια μου, κόντεψαν να βγουν έξω από τις κόγχες τους! Πρωτόγνωρα όλα αυτά για μένα. Νέος στο ίντερνετ, μόλις που ξέρω κάποια πράγματα. Εντυπωσιάσθηκα και πάντα ήθελα να επικοινωνήσω μαζί σας. Είμαι μέλος της Ε.Ε.Λ.Σ.Π.Η και συμμετέχω στην Τρίτη Ανθολογία με θέμα την «Ολυμπιάδα» Σήμερα έλαβα το θάρρος να σας γράψω και η αφορμή, ένα μήνυμά σας σχετικά με το the LAND of GODS Kostas Douridas. &nbs p;
Με τιμή Ζαχαρόπουλος Δημήτρης Απόστρατος Λιμενικός.
AGAPHTE FILE KWSTA,
S’ EFXARISTW 8ERMA GIA THN ENHMERWSH POU MAS KANEIS APO KAIROU EIS KAIRON. PANTOTE POLY XRHSIMH H PLHROFORHSH SOU. TO ENDIAFERON SOU MAS SYGKINEI PROKEIMENOU NA MAS KATATOPISEIS ME TON KALYTERO TROPO MESA APO THN ARISTH ISTOSELIDA SOU. NA EISAI KALA.FILIKA CHRISTOS ANGELIS
ME THN EFKAIRIA THS EPAFHS SOU ME THN DHMOSIOGRAFO KAI SYGGRAFEA Ka IOUSTINI FRAGKOULI skopimo 8a itan na tin enimerwseis, se periptwsi pou den to gnwrizei, gia ti B’ EK8ESH OMOGENEIAKOU TYPOU opou 8a paroysiastei kai to biblio twn ellinwn omogenwn syggrafewn. Fysika an mporouses kalo 8a itan, me ton tropo sou na enimerwseis kai alloys synadelfous na steiloyn apo ena antitypo tou ergou tous sto ARISTOTELEIO IDRYMA stin Kypro ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ GIA APOSTOLH EFHMERIDWN, ENTYPWN, BIBLIWN :
ARISTOTELIO IDRIMA P.O.BOX 51832 3508 LIMASOL CYPRUS
[Τηλ. Κέντρο 00357 25563437- 432
Φαξ ΟΟ357 25 561178 και 00357 25393024 e- mail echo-limp@cytanet.com.cy
Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί οι αποδημητικές χήνες πετάνε σε σχηματισμό V..?
Όταν η κάθε χήνα κτυπά τα φτερά της,δημιουργεί ένα ανοδικό ρεύμα για την άλλη που ακολουθεί...
Στο σχηματισμό V όλο το σμήνος προσθέτει τουλάχιστον 71% περισσότερη πτητική εμβέλεια απο το αν πετούσαν η καθεμία μόνη της...
Αν μια αγριόχηνα ξεφύγει απ'τον σχηματισμό,ξαφνικά αισθάνεται την δυσκολία και την αντίσταση στην προσπάθεια να πετάξει μόνη της...και πολύ γρήγορα επιστρέφει στον σχηματισμό μαζί με τις άλλες...
Όπως και οι χήνες..έτσι και οι άνθρωποι που μοιράζονται μια κοινή κατεύθυνση και ένα ομαδικό πνεύμα με τους γύρω τους,μπορούν να φτάσουν πιο γρήγορα και πιο εύκολα στον προορισμό τους...αντίθετα με αυτούς που προσπαθούν να τα καταφέρουν μόνοι τους...
Όταν μια χήνα κουραστεί παέι στο πίσω μέρος του σχηματισμού και μια άλλη παίρνει την μπροστινή θέση...
Αν οι άνθρωποι είχαν τόση λογική,θα συνηδητοποιούσαν πως τελικά η επιτυχία τους εξαρτάται απο την συνεργασία τους σαν ομάδα,αναλαμβάνοντας με την σειρά τους,την δύσκολη δουλειά της αρχηγίας...
Οι χήνες που βρίσκονται στο πίσω μέρος του σχηματισμού,φωνάζουν για να ενθαρρύνουν εκείνες που βρίσκονται μπροστά ώστε να αυξήσουν την ταχύτητα τους...
Είναι σημαντικό οι "φωνές απ'τα πίσω" να είναι ενθαρρυντικές.Διαφορετικά είναι απλά φωνές και τίποτε άλλο...
Όταν μια χήνα αρρωστήσει,δύο άλλες αφήνουν τον σχηματισμό και την ακολουθούν προς τα κάτω για να την βοηθήσουν και να την προστατεύσουν.Μένουν μαζί της μέχρι να μπορέσει να πετάξει ξανά ή να πεθάνει...
Μακάροι να είμαστε και εμείς τόσο θυσιαστικοί,ώστε να αξίζουμε τέτοιους φίλους όταν το έχουμε ανάγκη...
Το διάβασα κάπου και μου έκανε εντύπωση....
θέλω να συμπληρώσω και ένα εδάφιο απ'την γραφή...
"Ρώτησε τα ζώα και θα σε διδάξουν...
και τα πτηνά του ουρανού και θα σου μιλήσουν...
ή μίλησε στην γή και θα σε διδάξει...
και τα ψάρια της θάλασσας θα σου εξηγήσουν...
Ποιο απο όλα αυτά δεν γνωρίζει πως το χέρι του Κυρίου τα έκανε;"
ΙΩΒ 12:7-9
Όπου η καρδιά του Έλληνα κι' οχτώ πατρίδες κι' όχι μια...
Κι' ανήμερα το Πάσχα λαλούν κλαρίνα και βιολιά
σε όλη την γη του Αϊ μετανάστη!
'Όπου ψυχούλα ελληνική στις γειτονιές του κόσμου,
μπρούσκο κρασί κι' αρνιά στην σούβλα!..
Λουλούδια ανθρώποι και πουλιά
πάνω απ' τους φράχτες της ολόλαμπρης αυλής,
καρτερικά κι' ευλαβικά γλυκοκοιτούν
-θαρρείς προσεύχονται στον Πλάστη:
Δωσμου θεέ μου μια στιγμή
φούρλα να φέρω τη ζωή μέσα απ' το τσάμικο
κι' όπως θα σειέμαι θα λυγώ και σμίξω τον Έλληνα ..θεό...
Σαν αστραπή να γεννηθώ ξανά στην γη
κι' αφού αισθανθώ την πασχαλιά ως άνω!
Μαζί και την Ελλάδα!!! Ύστερα ας ..πεθάνω!!
κώσ/δουρ.
Μια φορά ήταν δυό. Φορούσαν τομάρια ζώων και ζούσαν σε υγρές σπηλιές. Στη χαρά γρύλιζαν. Στη λύπη σιγομουρμούριζαν. Στην οργή ούρλιαζαν και δέρνονταν. Έτρωγαν ωμές τις τροφές τους και λόγο δεν είχαν. Μετά από στοίβες χρόνια, οι δυό γίναν πολλοί. Βρήκαν το λόγο. Ο λόγος έντυσε και στέριωσε τις σχέσεις τους. Η αγριότητα ημέρεψε. Έμαθαν να τραγουδούν και να παίζουν μουσική.
Ανακάλυψαν τις επιστήμες κι ο λόγος πήρε κυρίαρχη μορφή στη ζωή τους, ανεβάζοντάς τους γοργά στα σκαλιά της εξέλιξης, με προορισμό άγνωστο. Ανακάλυψαν κι άλλες χώρες και γνωρίστηκαν με άλλους, που κι αυτοί ήταν δυό και έγιναν πολλοί. Ακόμα, μάκρυναν τον πρόλογο του έρωτα, με τραγούδια, γράμματα και σκέρτσα. Έτσι ώστε, ο πρόλογος έγινε όμορφος σαν τον ίδιο τον έρωτα. Μετά από στοίβες χρονικών πακέτων, έγιναν ακόμα περισσότεροι. Κατοικούσαν σε πολυώροφες μυρμηγκοφωλιές, χτισμένες πάνω από την επιφάνεια της γης. Πρωί-πρωί έτρεχαν στη δουλειά τους και δεν ήξεραν αν τη δουλειά τους έκαναν με ταχύτητα ή την ταχύτητα με δουλειά. Ύστερα γύριζαν στο χώρο της κατοικίας τους κουρασμένοι κι έτρωγαν περισσότερο απ' όσο χρειαζόταν. Πατούσαν ένα κουμπί και κοίταζαν αμίλητοι ένα κουτί με οθόνη που τους έδειχνε εικόνες. Έτσι η σιωπή έπλεκε ένα κουκούλι για τον καθένα και τον τύλιγε ώστε, ενώ ήταν πολλοί, ο καθένας ήταν μόνος του. Έγερναν κατόπιν στο κρεβάτι και κοιμούνταν, βέβαιοι για την αυριανοί επανάληψη. Ύστερα από μια στοίβα χρόνια, ο λόγος χάθηκε. 'Aρχισαν τότε να γρυλίζουν στη χαρά, να σιγομουρμουρίζουν στη λύπη, να ουρλιάζουν και να δέρνονται στην οργή...
Φαίδων Θεοφίλου
Friday, September 28, 2007
Αγαπητέ μου Νίκο Δημόπουλε, Κάθε φορά
ENJOY MR. BEAN
που λαβαίνω το εμαιλ σου, κάνω και εγώ αν όχι όλες, τουλάχιστον τις...μισές....γκριμάτσες χαράς του MR. BEAN!..
Και είμαι πολύ τυχερός που ανήκω στην ταχυδρομική σου λίστα. Όπου τη μία μέρα μας στέλνεις σε καταπληκτικές εικονογραφίες τα παλάτια του Τουμπάη, την άλλη μέρα τις φτωχογειτονιές της Ρουμανίας ή τις ομορφιές της Σαντορίνης. Χτες μας έστειλες τον MR. BEAN. και πάει λέγοντας.. Δεν ξέρω πως τα καταφέρνεις και που τα βρίσκεις όλα αυτά.. Βέβαια εσύ μας λες : <<..Δεν είναι δικές μου δημιουργίες, απλούστατα τα λαβαίνω από φίλους τα ελέγχω να είναι σοβαρά, καθαρά, διασκεδαστικά και ενημερωτικά και τα προωθώ. >> Όπως και νάχει.., εμείς οι φίλοι σου (μαζί με τα πεντανόστιμα Έλληνομαγειρικά σου καρυκεύματα στην όμορφη και προσωπική Ιστοσελίδα σου ) περιμένουμε με μεγάλο ενδιαφέρον αυτά τα ηθογραφικά καλλιτεχνικά σκαρφήματα που λαβαίνουμε και σε ευχαριστούμε από καρδιάς!. Να είσαι καλά!. κωσ δουρ.
Animals made with vegetables & fruits (σταλμένο από τον Νίκο Δημόπουλο)
Have an awesome day and know that someone has thought about you today.
Blessed are the flexible, for they shall not be bent out of shape.
Remember to appreciate all the different people in your life!
ο Ελληνισμός
Since 1996 της Διασποράς
Ο Καθρέφτης και η Ομίχλη 
Επιφυλλίδες και Οράματα
