«'Oπου Φωνάζω και να
Βρίσκεστε Αδελφοί»
Αφιερωμένο σε όλους τους 'Ελληνες της διασποράς
Και είναι αυτή η ίδια η αθάνατη γενιά του
'Αϊ μετανάστη που απ' τους αρχαίους χρόνους
πήγε το φως της γαλανής πατρίδας του στα πέρατα
της οικουμένης, και έλαμψε η γης! Και οι άγριοι γίναν ήμεροι,
κι' ομόρφυνε ο κόσμος! Ύστερα και για πολλή.. Μνηστήρες οργισμένοι
ήρθαν και πειραματίστηκαν την βαρβαρότητα να βγει στον άνθρωπο!
-γιατί μαθές αυτήν την έλεγαν Ελλάδα κι' είχε το φως της γης!.
Τότες, ήταν που πια στην γαλανή πατρίδα μας ήρθαν
τα χρόνια δίσεκτα και την κρατήσαν στο σκοτάδι..
Στο μεταξύ ο 'Αϊ μετανάστης θύμωσε!
και πήρε πένα και χαρτί κι' αντίς
μελάνι, με αίμα! έγραψε
απάνω το όνομά του:
Ρήγας Φεραίος,
Φιλικοί, 1821,
Διονύσιος
Σολωμός,
Υψηλάντης,
και άλλοι πολλοί..
και έτσι με αυτό ήρθε
ξανά το φως στην γαλανή
πατρίδα των θεών και των Ελλήνων.
'Ομως και πάλι τώρα 'Αϊ μετανάστη οι αετονύχηδες των νέων καιρών.. Αυτοί. 'Ολοι
αυτοί!. Που οι ίδιοι είπαν ότι βαπτίστηκαν στο αρχαίο πνεύμα το ελληνικό. Σήμερα
είναι τοι μπροστά κι' αποκαλούνται: Οι μορφωμένοι... Οι δυνατοί... Και αφού
είδαν και απόειδαν ότι με την ζόρι δεν βγαίνει τίποτα γι' αυτό και αλλάξαν το
τροπάρι, τώρα το λένε: Παγκοσμιοποίηση και αφομοίωση. το λένε .. Καρλομάγνο!.
'Αϊ μετανάστη: Σαν την γλυκιά λαλιά αιθέριας μουσικής, -από τα χρόνια της
Σαπφώς- την προσταγή την Μητρική Σου ξαναλέω στου ποιητή τα θεία τούτα λόγια:
«'Oπου, φωνάζω, και να βρίσκεστε, αδελφοί, όπου και να πατεί το πόδι σας,
ανοίξετε μια βρύση, τη δική σας βρύση του Μαυρογένη. Καλό το νερό!.»
* *
Οδυσσέας Ελύτης.
Κώστας Δουρίδας
|
|
|
|
|
Στην ζωή σχολείο μου ήταν η βιοπάλη, αλλά οι δάσκαλοί μου οι πραγματικοί
ήταν τρεις άνθρωποι, οι οποίοι και οι τρεις ήταν αγράμματοι: Η μάνα μου, ο
Μακρυγιάννης και ο Κολοκοτρώνης. Η μάνα μου μου δίδαξε ότι όσο φτωχός και αν
είσαι, όταν μπορείς και μοιράζεις το λίγο που έχεις με τον διπλανό σου, είσαι ο
πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο. Ο Μακρυγιάννης, μου δίδαξε ότι τούτη την μικρή
πατρίδα την ορίζουμε φτωχοί και πλούσιοι, δυνατοί και αδύνατοι, για τούτο και
πρέπει(!) να την αγαπούμε και να τη προστατεύουμε. Να μην αφήνουμε "το άδικο να
πνίγει το δίκιο" εις βάρος της. Ο Κολοκοτρώνης μου δίδαξε, για οτιδήποτε
συμβαίνει γύρω σου φέρεις κι' εσύ ευθύνη και όσο και αδύναμος και αν είσαι, μην
κάθεσαι παρατηρητής στα γεγονότα, πάρε μέρος σε ότι και με όποια δύναμη
μπορείς... Κώστας Δουρίδας
| |
ο 'Υμνος του
μετανάστη
|
Ξεκίνησες με μια βαλίτσα.. Σήκωσες την Ελλάδα στον ώμο σου ως σαν το
Διγενή και την σεργιάνισες στις πέντε Ηπείρους!.
Κράτησες και κρατάς με υπερηφάνεια την ελληνική παράδοση και την ωραία σου
καταγωγή!
Γιε του Λαέρτη, σε κάθε γωνιά της γης έκτισες την Ιθάκη σου!! Και οι άνθρωποι
-άσπροι, μαύροι και κίτρινοι- στέκουν στην άκρη σιωπηλοί, γιομάτοι δέος για να
περάσει η γαλανόλευκη! κρατημένη ψηλά στ' αντρίκειο σου χέρι, καθώς περνάς στις
παρελάσεις, καβάλα στο άλογο του Θοδωρή Κολοκοτρώνη!
Ωραίε μου φουστανελά!
Αληθινέ κι' αγνέ μου 'Ελληνα της Διασποράς!!
Κώστας Δουρίδας
|
|
|
Πάνω στα βράχια της
πατρίδας, σου γράφω τραγούδι
"..Και οι μεν πήραν
τους δρόμους για τις φυλακές και τα ξερονήσια..
Και οι δε -οι απλοί και ανώνυμοι- πήραν τους δρόμους για την ξενιτιά.." |
Πάνω στα βράχια της πατρίδας, σου γράφω τραγούδι και τούτο επειδή μόνος εσύ, για
μια ολόκληρη εποχή πήρες την ευθύνη απάνω σου, λες και ήσουν ο αίτιος..
Μα δεν σε πείραζε γιατί ήσουν νέος κι ήσουν γερός και δυνατός και με χαμόγελο
είπες: "θα πάω και θα γυρίσω".. Και είπες το "γεια"..
Σήκωσες τον σταυρό σου και προχώρησες σαν τον Χριστό ή σαν τον Διγενή με την
Ελλάδα να τρέχει από πίσω σου και να μην σε φτάνει...
Με την Ελλάδα να σου στέλνει χαιρετίσματα για να μην ξεχαστείς στα καταράχια της
οικουμένης... 'Οτι εσύ αδελφέ μου δεν εγεννήθηκες να γίνεις πολίτης του κόσμου
επειδή η καρδιά σου είναι σημαδεμένη την Ελλάδα!.
Μια Ελλάδα βαριά τόσο, όσο η ευχή των πατέρων σου! Βαριά τόσο, όσο μια πετρούλα
απ' το θείο της το σώμα... Θα σε βαραίνει... Όσο που ζεις θα σε πικραίνει, όπου
κι' αν βρίσκεσαι μακριά της, θα σε πεθαίνει... Μα νάσαι σίγουρος θα σ'
ανασταίνει μονάχα η σκέψη της!!
Για ετούτο κι' εγώ τώρα, πάνω στα βράχια της πατρίδας, σου γράφω τραγούδι για να
το λες ψιθυριστά κάθε πρωί που ξεκινάς την μέρα σου και προϋπαντείς τον ήλιο. Να
ξέρεις πάντα, ότι τα πρώτα χάιδια του στο πρόσωπό σου, είναι τα δικά της
χαιρετίσματα και τα γλυκοφιλιά στην ιερή θύμηση της μάνας σου με μιαν ευχή:
"Παιδί μου ώρα σου καλή"... Ρίξε χαμόγελο κι' ένα σπιρτόζικο σφυριγματάκι και
προχώρα..
Κώστας Δουρίδας
|
|
|
Κώστας Δουρίδας.Τhe LAND of GODS... -
Ελληνική
|
Asxetos.gr |
Τhe LAND of GODS Greek Poetry Anthology & More.. by Kostas Douridas.Σαν
'Ελληνες, δεν πρέπει ποτές(!!!) να λησμονούμε την γη της πατρίδας,
αλλά και κείνη που έγινε δεύτερη μάνα μας κι' απροκάλυπτα εδώ, σου την
αποκαλώ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΓΗ της ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ.
Ενα συγκλονιστικό site με ψυχή ..και
Ελλάδα , πολύ Ελλάδα ..την καλή...με νοσταλγία.Τι θα βρούμε και τι θα διαβάσουμε ? ...πάμε :
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης & Γιάννης Μακρυγιάννης (απομνημονεύματα) ,
Καταγραφή της ΙΣΤΟΡΙΑΣ , μία Σελίδα αφιερωμένη στην ΔΙΑΣΠΟΡΑ ,
Λογοτεχνία της Διασποράς , Νίκος Καζαντζάκης και πολλά ..μα πολλά
links.Μπράβο στον Ελληνα...
|
|
|
Εθνικό
Κέντρο Βιβλίου
Ιανός
Greece
Τέχνη
στο δίκτυο
Πανεπιστήμιο
Αιγαίου
Μαρία
Κασκαντάμη
Παιδαγωγικό
τμήμα Δημοτικής εκπαίδευσης
Art
Prisma
Κατάλογος
με συνδέσμους Βιβλιοθηκών Α.Ε.Ι. στο διαδίκτυο
Ηλεκτρονικά
Βιβλία και Ψηφιακές Βιβλιοθήκες ελεύθερης πρόσβασης
Τα
αλητάκι
Σπουδές
Ευρωπαικής λογοτεχνίας
Αντίβαρο
Τμήμα:
ΓΑΛΛΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ
Υπουργείο
Εθνικής Παιδείας
ΕΛΛΗΝΙΚH
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΠΥΛΗ
Μυριόβιβλος
Αρμενικός
Σύλλογος "Αζαταμάρντ
Ύφος
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
- Για να μη μένετε θεατές στα γεγονότα
Startpoint
ΒΙΒΛΙΟ
- ΓΡΑΦΗΜΑ
Νέοι
δρόμοι για την Ιθάκη... Έκθεση βιβλίου της Φραγκφούρτης 2001 - Ελλάδα
τιμώμενη χώρα
ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ
ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ
Σερβιτόρος
της Ευβοιας
φλυαρία
ΤΟΠΙΚΗ ΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ
ΙΝΔΙΚΤΟΣ
Εταιρεία
Συγγραφέων
ΙΟΣ
- ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΕΡΕΥΝΕΣ
Γράμμα στον Αλέξανδρο Παπαδάκη για την σελίδα του όπου και σας προτείνουμε να
επισκεφθείτε |
|
Αλησμόνητες Πατρίδες: "Ψαθάδες στις δυό όχθες του 'Εβρου" |
Αγαπητέ φίλε κ. Αλέξανδρε Παπαδάκη,
Φύλλο- περπάτησα την σελίδα σου που είναι ένα αφιέρωμά σου
"Για τα ογδόντα χρόνια του ξεριζωμού από τις Αλησμόνητες Πατρίδες 1922-2002..
Ιδιαίτερα για το αγαπημένο σου χωριό ΨΑΘΑΔΕΣ ΣΤΙΣ ΔΥΟ ΟΧΘΕΙΣ ΤΟΥ ΕΒΡΟΥ"
και έμεινα εμβρόντητος απ' τον πλούτο που της έχεις φορτώσει και που είναι το
καθαρό απόσταμα του ωραίου ψυχικού σου κόσμου. Είσαι ένας ωραίος πατριώτης και
καλός χριστιανός. Καθώς που είσαι και ένας σπουδαίος αγιογράφος, λέω, είσαι ένας
ουράνιος καλλιτέχνης κι' ένας ελευθερωμένος απ' τα μικρόψυχα άνθρωπος. Ο
σεβασμός σου στην ιστορία και τους προγόνους σου αποτελεί το πρώτο βήμα
μαθητείας σε όλους εμάς που προσπαθούμε ή θα προσπαθήσουμε να σε μιμηθούμε..
Κατάθεση ψυχής είναι η δουλειά σου αγαπητέ μου φίλε κύριε και αποτελεί
καθρέφτισμα της κουλτούρας μας αλλά και παρακαταθήκη στο μεγάλο χρέος μας από το
χτες στο σήμερα για να μπορέσουμε χωρίς λιποψυχία και φόβο να προσχωρήσουμε στο
αύριο. Ο θεός των καλών Ελλήνων χριστιανών να σε έχει πάντα καλά για να
δημιουργήσεις περισσότερα και να πηγαίνεις πάντα μπροστά να μας δείχνεις τον
δρόμο φίλε κύριε Αλέξανδρε Παπαδάκη !!!
Κώστας Δουρίδας Canada.
Saturday, January 31, 2004
|
|
|
|
| |
Αγαπητέ μου φίλε Κώστα Δουρίδα-επετρεψέ μου να
σε αποκαλέσω αδερφέ μου-, ποτέ δεν θα μπορούσα να φανταστώ ότι θα μπορούσε
να υπάρξει έστω παραπομπή (link) για την ιστοσελίδα μου "Ψαθάδες στις δύο
όχθες του Έβρου", πολύ δε περισσότερο ολόκληρη επιστολή.
Δεν θα τολμούσα να σκεφτώ ότι αυτή η ελάχιστη
προσπάθεια που έκανα για να σώσω ότι μπορεί να σωθεί από το χωριό μου για
τιμήσω την μνήμη των πατέρων μας από τις "Αλησμόνητες πατρίδες" θα είχε την
πολύ μεγάλη τιμή να βρίσκετε σε μια τόσο αξιόλογη ιστοσελίδα, μαζί με
"Τιτάνιες" προσπάθειες Ελλήνων ηρώων της Επανάστασης του 1821, μεγάλων
Ελλήνων λογοτεχνών και πνευματικών πατέρων.
Η ευγενή σου ψυχή την έντυσε (την ιστοσελίδα
μου) με πολύχρωμα κοσμητικά επίθετα, δίνοντάς της μεγαλύτερη αξία απ' ότι
πραγματικά τις αξίζει. Και αν όλα αυτά τα υπέροχα κοσμητικά επίθετα
καθρεφτίζουν την πραγματική αξία της ταπεινής προσπάθειας μου και αξίζει ένα
εύγε, το δικό σου τεράστιο έργο αλήθεια, πόσα εύγε αξίζει; πόσα και ποια
κοσμητικά επίθετα θα ήταν ικανά για να αποδώσουν την πραγματική αξία του
καλού και σίγουρα πάρα πολύ κοπιαστικού έργου σου;
Χαίρομαι που διαπιστώνω κάθε μέρα και
περισσότερο ότι ο Ελληνισμός τις διασποράς κρατά την Ελληνική ψυχή του, και
συ άξιο μέλος του αξιαγάπητου αυτού Ελληνικού κομματιού επιβεβαιώνεις ότι ο
Ελληνισμός κατακτά όλο και περισσότερο τον κόσμο. αλήθεια άραγε, γιατί οι
ΕΛΛΗΝΕΣ του εξωτερικού να πληθαίνουν όλο περισσότερο και οι ΕΛΛΗΝΕΣ της
Ελλάδος να λιγοστεύουν και την θέση τους να την παίρνουν κάτι άβουλα όντα
που πούλησαν την ΕΛΛΗΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ψυχή - την αξιοπρέπειά τους- για λίγα
αργύρια και ντύθηκαν με τρόπους τάχα καθώς πρέπει από την Εσπερία φερμένους
(όπως γράφει κάποιος);
Όμως ο Ελληνισμός δεν τους έχει ανάγκη, δεν
τους χρειάζεται, αλλά και δεν τους φοβάται. ’λλωστε ο Ελληνισμός ποτέ δεν
στηρίχθηκε σε κρατικές οντότητες, αλλά επιβίωσε μέσα από τις κοινότητές του.
Και επειδή όπως λεει και ο σύγχρονος τραγουδοποιός "Των Ελλήνων οι
Κοινότητες φτιάχνουν άλλο Γαλαξία.." εσείς τα μέλη των Ελληνικών Κοινοτήτων
της διασποράς κρατήστε την Ελλάδα στην ψυχή σας, για να φτιάξουμε έναν
ΕΛΛΗΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΓΑΛΑΞΙΑ, όπου το ωραίο θα θριαμβεύει και το κοπριά θα
βρίσκει τον τόπο που της αξίζει πραγματικά. Σ' όλους εσάς σας αξίζει
πραγματικά η αγάπη μας. Σας ασπάζομαι ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Δ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ.
Υ.Γ. Αδερφέ μου δείξε επιείκεια για τα
ορθογραφικά και άλλα λάθη μου, αλλά αν δεν το έχει διαβάσει στην βιογραφική
σελίδα μου, οι γραμματικές μου γνώσεις είναι της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης
(Δημοτικού σχολείου).
|
|
| |