Κώστας Δουρίδας:
...Και είναι αυτή η ίδια
η αθάνατη γενιά του 'Αϊ μετανάστη
που απ' τους αρχαίους χρόνους πήγε το φως
της γαλανής πατρίδας του στα πέρατα της οικουμένης,
και έλαμψε η γης!
Και οι άγριοι γίναν ήμεροι, κι' ομόρφυνε ο κόσμος!
Ύστερα και για πολλή.. Μνηστήρες οργισμένοι
ήρθαν και πειραματίστηκαν την βαρβαρότητα
να βγει στον άνθρωπο!
-γιατί μαθές αυτήν την έλεγαν Ελλάδα
κι' είχε το φως της γης!.
Τότες, ήταν που πια στην γαλανή πατρίδα μας
ήρθαν τα χρόνια δίσεκτα και την κρατήσαν στο σκοτάδι..
Στο μεταξύ ο 'Αϊ μετανάστης θύμωσε!
και πήρε πένα και χαρτί κι' αντίς μελάνι, με αίμα!
έγραψε απάνω το όνομά του:
Ρήγας Φεραίος, Φιλικοί, 1821, Διονύσιος Σολωμός,
Υψηλάντης, και άλλοι πολλοί..
Και έτσι με αυτό ήρθε ξανά το φως
στην γαλανή πατρίδα των θεών και των Ελλήνων.
'Ομως και πάλι τώρα 'Αϊ μετανάστη
οι αετονύχηδες των νέων καιρών..
Αυτοί. 'Ολοι αυτοί!.
Που οι ίδιοι είπαν ότι βαπτίστηκαν
στο αρχαίο πνεύμα το ελληνικό.
Σήμερα είναι τοι μπροστά κι' αποκαλούνται:
Οι μορφωμένοι... Οι δυνατοί...
Και αφού είδαν και απόειδαν ότι με την ζόρι
δεν βγαίνει τίποτα γι' αυτό και αλλάξαν το τροπάρι.
Τώρα το λένε: Παγκοσμιοποίηση και αφομοίωση.
το λένε .. Καρλομάγνο!.
'Αϊ μετανάστη:
Σαν την γλυκιά λαλιά αιθέριας μουσικής,
-από τα χρόνια της Σαπφώς-
την προσταγή την Μητρική Σου ξαναλέω
στου ποιητή τα θεία τούτα λόγια:
«'Oπου, φωνάζω, και να βρίσκεστε, αδελφοί,
όπου και να πατεί το πόδι σας, ανοίξετε μια βρύση,
τη δική σας βρύση του Μαυρογένη. Καλό το νερό!.» Ελύτης : 'Aξιον Εστί.
Πριν δέκα
χρόνια ρίξαμε δυο τάβλες στο νερό, τους δώσαμε το όνομα της "LAND of GODS" και από τότε... ταξιδεύουμε! Στην
βαρκούλα μας αυτή, όλο αυτό το διάστημα,
..και αυτό ήταν που έκανε και κάνει
το ταξίδι μας καλύτερο και πιο εντυπωσιακό.
κδ
μπήκαν και βγήκαν περίπου τις 900 χιλιάδες και άλλοι συνταξιδιώτες και αυτό ήταν που έκανε
και κάνει το ταξίδι μας καλύτερο και πιο εντυπωσιακό. Ταυτόχρονα στον ίδιο καιρό έχουμε πάρει περί τις 3.000 χιλ. μηνύματα και χαιρετισμούς από γνωστούς και
άγνωστους φίλους της Ιστοσελίδας όπου μας παροτρύνουν να συνεχίσουμε το ταξίδι μας. Η μεγάλη μας έκπληξη ήταν η διαπίστωσης πως το 40 - 45% από τους συνταξιδιώτες μας, είναι
μαθητές σχολείων και φοιτητές πανεπιστημίων και πως στην σχολική περίοδο οι επισκέψεις της ιστοσελίδας φτάνουν και τους 500 την
ήμερα.. ΚΑΙ είναι συγκινητικό το γεγονός καθώς βλέπει
κανείς πως δάσκαλοι και καθηγητές πλοηγούν και αυτοί την "LAND of
GODS" στις δικές τους Ιστοσελίδες και έτσι κάνουν πιο εύκολη την πρόσβασή της στους νέους βλαστούς της μάθησης... Στην Ιστοσελίδα μας όπως είναι γνωστό, φιλοξενούμε κείμενα από παλιούς
συγγραφείς και ποιητές, Όπως: Οδυσσέα Ελύτη, Νικηφόρο Βρεττάκο, Καζαντζάκη, Βάρναλη και τόσους άλλους μαζί και πολλές δεκάδες
νέους συγγραφείς και ποιητές απ' την πατρίδα και όλο τον κόσμο καθώς προβάλουν αποσπάσματα από το έργο τους στην ιστοσελίδα μας.
Στο πανηγύρι λοιπόν αυτό της λογοτεχνίας και
του πολιτισμού, ΚΑΙ στο όμορφο αυτό ταξίδι μας, περιμένουμε να προβάλουμε και την δική σας λογοτεχνική δουλειά αν θέλετε.. Το
μόνο που έχετε να κάνετε είναι να μας γράψετε στο kostas@douridasliterature.com και από εκεί τα άλλα είναι εύκολα. Περιμένουμε!..." συνέχεια
Είναι ένα δεκαεννιάχρονο
κορίτσι γεννημένο στην Νέα Υόρκη..
Μια Ελληνοπούλα!!! Μ' ένα χαμόγελο τόσο γλυκό
όσο και η απόσταση απ' την Ελλάδα έως την Νέα Υόρκη..
Φεύγοντας ο μετανάστης πήρε μαζί του από την πατρίδα
το "κάτι τι" όπου στις δύσκολες στιγμές το είχε φυλαχτό
και τον βοηθούσε, σαν φάρος τον οδηγούσε!
Τους τελευταίους μήνες της το επέστρεψε της πατρίδας
λες και για δώρο του στους Ολυμπιακούς: Είναι το "κάτι τι"
της Καλομοίρας Σαράντη που απ' το γυαλί στο "Fame story"
εκατομμύρια Έλληνες ανακάλυψαν για μια φορά ακόμη
πως πράγματι η Ελλάδα τους στα πέρατα της γης
ωσάν τον Μέγα Αλέξανδρο όχι μονάχα ζει
αλλά και βασιλεύει!!
Friday, September 28, 2007
Αγαπητέ μου Νίκο Δημόπουλε, Κάθε φορά
ENJOY MR. BEAN
που λαβαίνω το εμαιλ σου, κάνω και εγώ αν όχι όλες, τουλάχιστον τις...μισές....γκριμάτσες χαράς του MR. BEAN!..
Και είμαι πολύ τυχερός που ανήκω στην ταχυδρομική σου λίστα. Όπου τη μία μέρα μας στέλνεις σε καταπληκτικές εικονογραφίες τα παλάτια του Τουμπάη, την άλλη μέρα τις φτωχογειτονιές της Ρουμανίας ή τις ομορφιές της Σαντορίνης. Χτες μας έστειλες τον MR. BEAN. και πάει λέγοντας.. Δεν ξέρω πως τα καταφέρνεις και που τα βρίσκεις όλα αυτά.. Βέβαια εσύ μας λες : <<..Δεν είναι δικές μου δημιουργίες, απλούστατα τα λαβαίνω από φίλους τα ελέγχω να είναι σοβαρά, καθαρά, διασκεδαστικά και ενημερωτικά και τα προωθώ. >> Όπως και νάχει.., εμείς οι φίλοι σου (μαζί με τα πεντανόστιμα Έλληνομαγειρικά σου καρυκεύματα στην όμορφη και προσωπική Ιστοσελίδα σου ) περιμένουμε με μεγάλο ενδιαφέρον αυτά τα ηθογραφικά καλλιτεχνικά σκαρφήματα που λαβαίνουμε και σε ευχαριστούμε από καρδιάς!. Να είσαι καλά!. κωσ δουρ.
Words of Wisdom to remember on a daily basis!!!
Σοφά Λόγια :
Ακολούθησε πάντα το τόξο για τις σελίδες του περιοδικού
Καπνόν Αποθρώσκοντα: Γράμμα στον
'Ελληνα της Διασποράς
Αφιέρωμα στον
γείτωνά μου και φίλο Χρήστο
Βαρελά
So, this bird walks into a store.........
Watch! He s-l-o-w-l-y enters the store......and then he runnnnnnns........OUT!
A seagull in Scotland has developed the habit of stealing chips from a neighborhood shop.
The seagull waits until the shopkeeper isn't looking (so a camera was installed), and then walks into the store and grabs a snack-size bag of cheese Doritos.
Once outside, the bag gets ripped open and becomes a feast, for other birds!
The seagull's shoplifting started early this month, when he first swooped into the store in Aberdeen, Scotland, and helped himself to a bag of chips.
Since then, he's become a "regular". He always takes the same type of chips.
Customers have begun paying for the seagull's stolen bags of chips,... because they think it's so funny!
(Πηγή μας το έστειλε ο Ν. Δημοπουλος)
Καπνόν Αποθρώσκοντα Γράμμα στον Έλληνα της Διασποράς
...ΑΥΤΑΡ
ΟΔΥΣΣΕΥΣ ΙΕΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΚΑΠΝΟΝ ΑΠΟΘΡΩΣΚΟΝΤΑ ΝΟΗΣΑΙ ΗΣ ΓΑΙΗΣ, ΘΑΝΕΙΝ
ΙΜΕΙΡΕΤΑΙ... (Οδύσσεια, α, στ. 57 κ.π.) ...αλλά ο Οδυσσέας ποθεί
ακόμη και καπνό μονάχα της πατρίδας του να δει να πετιέται προς τ'
απάνω κι ας πεθάνει...
Θεέ
μου δεν μούδινες και μένα -έστω για λίγο-
την δύναμη να μπορούσα να πλάσω τον κόσμο του
Έλληνα στα κακοτράχαλα βουνά της αθάνατης
Ηπείρου με το κλαρίνο του Πετρολούκα Χαλκιά!...
και αφού δεν είναι βολετό.. τότες, δώσε μου την
γαλήνη να ακούσω όλες τις νότες αυτού του γίγαντα
μάγου στο κλαρίνο πριν πέσω στον δίκαιο ύπνο σου.
κώστας/δουρ.
Οι τρεις κορυφαίοι παραδοσιακοί δεξιοτέχνες ο
Πετρολούκας Χαλκιάς κλαρίνο, ο Χρήστος Ζώτος, λαούτο και ο Αχιλλέας
Χαλκιάς βιολί, με αφορμή μια δισκογραφική συνεργασία τους που
εκδόθηκε στην Γερμανία το1999, θα ξαναβρεθούν να δώσουν ζωντανά το
μουσικο στίγμα της Ηπείρου μια κατ εξοχήν μουσική παράδοση που
ενσωματώνει οργανικά τον αυτοσχεδιασμό. Στα κρουστά τους συνοδεύει ο
Νίκος Κοντός. Ακούστε
απόσπασμα από την εμφάνισή τους στις "Φωνές"
Καπνόν Αποθρώσκοντα
...αλλά ο Οδυσσέας ποθεί ακόμη και καπνό μονάχα της πατρίδας του να δει να πετιέται προς τ' απάνω κι ας πεθάνει... (Οδύσσεια, α, στ. 57 κ.π.)
Πάνω στα βράχια της πατρίδας, σου γράφω τραγούδι
και τούτο επειδή μόνος εσύ, για μια ολόκληρη εποχή
πήρες την ευθύνη απάνω σου, λες και ήσουν ο αίτιος.. Μα δεν σε πείραζε γιατί ήσουν νέος
Η ζωή μου ολάκερη ήταν μια βιοπάλη.. Oι κυριότεροι και οι πραγματικοί μου δάσκαλοι ήταν τρεις άνθρωποι, οι οποίοι ήσαν και οι τρεις αγράμματοι: Η μάνα μου, ο Μακρυγιάννης και ο Κολοκοτρώνης.
Η μάνα μου μου δίδαξε ότι όσο φτωχός και αν είσαι, όταν μπορείς και μοιράζεις το λίγο που έχεις με τον διπλανό σου, είσαι ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο. Ο Μακρυγιάννης, μου δίδαξε ότι "....τούτη την μικρή πατρίδα την ορίζουμε φτωχοί και πλούσιοι, δυνατοί και αδύνατοι, για τούτο και πρέπει(!) να την αγαπούμε και να τη προστατεύουμε. Να μην αφήνουμε το άδικο να πνίγει το δίκιο εις βάρος της".
Ο Κολοκοτρώνης μου δίδαξε, για οτιδήποτε συμβαίνει γύρω σου φέρεις κι' εσύ ευθύνη και όσο και αδύναμος και αν είσαι, μην κάθεσαι παρατηρητής στα γεγονότα, πάρε μέρος σε ότι και με όποια δύναμη μπορείς...
κώσ/δουρ.
κι ήσουν γερός
και δυνατός και με
χαμόγελο είπες: "θα πάω
και θα γυρίσω".. Και είπες
το "γεια".. Σήκωσες τον
σταυρό σου και
προχώρησες
σαν τον
Χριστό ή σαν
τον Διγενή με την
Ελλάδα να τρέχει από
πίσω σου και να μην σε
φτάνει...Με την Ελλάδα
να σου στέλνει χαιρετίσματα
για να μην ξεχαστείς στα
καταράχια της οικουμένης...
'Οτι εσύ αδελφέ μου δεν εγεννήθηκες
να γίνεις πολίτης του κόσμου
επειδή η καρδιά σου είναι
σημαδεμένη την Ελλάδα!. Μια Ελλάδα βαριά τόσο, όσο η ευχή των πατέρων σου! Βαριά τόσο, όσο μια πετρούλα απ' το θείο της
το σώμα... Θα σε βαραίνει... Όσο που ζεις θα σε πικραίνει, όπου κι' αν βρίσκεσαι μακριά της, θα σε πεθαίνει... Μα νάσαι
σίγουρος θα σ' ανασταίνει μονάχα η σκέψη της!! Για ετούτο κι' εγώ τώρα,
πάνω στα βράχια της πατρίδας,
σου γράφω τραγούδι
για να το λες ψιθυριστά κάθε πρωί
που ξεκινάς την μέρα σου και προϋπαντείς τον ήλιο.
Να ξέρεις πάντα,
ότι τα πρώτα χάιδια του στο πρόσωπό σου,
είναι τα δικά της χαιρετίσματα
και τα γλυκοφιλιά στην ιερή θύμηση της μάνας σου
με μιαν ευχή: "Παιδί μου ώρα σου καλή"...
Ρίξε χαμόγελο κι' ένα σπιρτόζικο
σφυριγματάκι και προχώρα..
κώσ/δουρ.
Σήμερα ο εχθρός του 'Ελληνα δεν είναι ορατός, γιατί δεν έχει πρόσωπο ούτε σάρκα.. αλλά βρίσκεται παντού σαν τον αγέρα!. Μερικοί τον είπαν καλοπέραση. 'Αλλοι ..πολιτισμό και παγκοσμιοποίηση.. Οι πιο τολμηροί τον είπαν αφομοίωση. Και ο 'Ελληνας μετανάστης σαν τον προπάτορά του Οδυσσέα αφημένος στο «μαγευτικό» τραγούδι των σειρήνων δεν αντιστάθηκε καθώς εκείνος!..... Επειδή κουρασμένος όλα αυτά τα χρόνια.. θαρρείς κι' ...αποξεχάστηκε?
Καλέ μου φίλε, Σε ένα τραπέζι στρογγυλό καθόμαστε σήμερα εγώ κι' εσύ. το λένε ο πλανήτης γη. Με το «Καπνόν Απoθρώσκοντα» θα σου μιλήσω για τα δικά μου προβλήματα που είναι και δικά σου. Την αγωνία μου λεω να σου αποδώσω.. Μαζί την αλήθεια μου παραστατικά και όπως την ζω, την βλέπω και μαζί την αισθάνομαι.
Τα παιδιά του μετανάστη
Λένε πως τα παιδιά του μετανάστη
τα όνειρά τους τα θρέφουν
πάνω σε μια γέφυρα για δυο
ή και περισσότερες πατρίδες.
Γιατί όπως λένε ομοιάζουν πολύ τους αθλητές
όπου τρέχουν την Ολυμπιακή Φλόγα
στα πέρατα της γης και θεωρούνται και αυτά
ως ντόπιοι άνθρωποι της περιοχής
όπου καλά γνωρίζουν τα πράγματα..
Και λένε ακόμη ότι τα παιδιά
του μετανάστη το πιο πολύ που τα ενδιαφέρει
είναι να αποδείξουν ότι η μετανάστευση
των γονιών τους δεν ήταν ούτε καν λάθος.
Δεν θα σου κρύψω τίποτα! Μπορεί κάποια στιγμή να σου φανώ κουραστικός στην λεπτομέρεια. Μεροληπτικός στα κοινότυπα. Κι' επειδή κάπου - αφαιρούμαι: Αντί να σου μιλήσω για ΣΕΝΑ! Συγχώρεσέ με!!! Ξεχνάω να επαναλαμβάνω το ΕΜΕΙΣ! που είναι και η βάση της θείας εντολής που ΕΓΩ κι' ΕΣΥ, έχουμε πάρει ΕΥΧΗ μαζί και ΚΑΤΑΡΑ απ' τον παππού μας τον ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ, όπου μας λεει: Σαν 'Ελληνες, δεν πρέπει ποτές(!!!) να λησμονούμε την γη της πατρίδας, αλλά και κείνη που έγινε δεύτερη μάνα μας κι' απροκάλυπτα εδώ εγώ τώρα, σου την αποκαλώ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΓΗ της ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ!! Και σου το λεω αυτό επειδή ΕΔΩ, εγώ κι' εσύ ΡΙΖΩΣΑΜΕ πια, με τα παιδιά μαζί και τα εγγόνια μας και οι ρίζες μας είναι τα παιδιά μας!!. Για τα παιδιά μας παλέψαμε μια ολάκερη ζωή και φύγαμε απ' την πατρίδα μας Ο αγώνας μας ήταν μαζί και ο σκοπός, για ένα καλύτερο αύριο στα παιδιά μας: Να συνεχίσουν δηλ. την ζωή τους με βάση την ελληνική παράδοση μαζί και την ιστορία των: Με αξιοπρέπεια και σεβασμό και όχι φανατισμό, στις κοινωνίες και μέσα στους χώρους της διασποράς όπου κι' αν βρίσκονται. Και γιατί όχι;; 12 χιλιάδες χρόνια λένε οι ειδικοί κρατάει η ιστορία του 'Ελληνα!!
..Κοινότητα ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ κι' ΕΓΩ, μην το ξεχνάς! μαζί η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΣΟΥ ! και η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ!.. Είναι της γαλανής πατρίδας μας το αρχαίο πνεύμα. Αυτοί που θυσιάστηκαν! Αυτοί που έφυγαν μαζί και κείνοι που θα ρθούνε!...
...Community is YOU and I, don't forget that! And with that, YOUR RELIGION and YOUR HISTORY. It is the ancient spirit of our sky-blue land. It is the people who sacrificed themselves. It is those who have gone and those who are still to come...
...Πήρες τα χρόνια παγανιά και την ζωή μια μπαταριά τα έδωσες
όλα μια ζαριά και εκεί στα ξημερώματα εχάθηκες στα αστέρια...
...You hunted down the years, gambled your life on a roll
of the dice and at dawn was lost in the stars...
'Ομως σήμερα, υπάρχει παντού και γίνεται μια «προσεγμένη» προσπάθεια, να κρύψουμε ή μάλλον να σκεπάσουμε την αλήθεια και αυτό θα το δεις στα λόγια του πρώτου επίσημου που έρχεται από την πατρίδα, που αφού τον υποδέχονται και τον χειροκροτούν, ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΠΑΝΤΑ -τελευταία μάλιστα και ..λιγοστεύουν- Εκείνος, θα πει στον «πανηγυρικό του» όλα και όσα δεν έχουν σχέση με τα παιδιά και τις καινούριες γενιές που χάνονται στην αφομοίωση. 'Ολα και όσα δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα του μετανάστη: δηλ. ΕΜΕΝΑ και ΕΣΕΝΑ αδελφέ μου.
Και με αυτά και άλλα τέτοια, κυνηγήσαμε τον κόσμο από τις εκκλησίες, τα παιδιά από τα ελληνικά σχολεία.. Δεν σου κρύβω πως σε αυτό βοήθησε και η δολερή πολιτική όλων εκείνων όπου ποτέ δεν είδαν τον 'Ελληνα παρά με τη θεωρεία του γλοιώδη Κισινγκερ** Σκέψου ότι από αυτούς ακόμη πληρώνονται οι Ελληνοδάσκαλοι για να διδάσκουν τα ελληνικά στα παιδιά του μετανάστη.. Για ετούτο και σου λέγω στο άγριο αυτό παιγνίδι που γίνεται εις βάρος μας, εάν θέλουμε να επιβιώσουμε πρέπει να σμίξουμε την φωνή μας σε μια φωνή
ΕΙΣΑΙ το πρώτο μόριο από το σώμα μου και στην δική σου πνοή αναπνέω!. Υπάρχω κι' ευρίσκομαι ζωντανός και θριαμβεύω ή εξαφανίζομαι, ή απλώς ζω κι' αργοπεθαίνω.... ' Ομως εγώ επιμένοντας σου λεω: Στην αγωνία σου ΣΕ ζω και για τούτο τις νύχτες πετάγομαι απ' τον ύπνο μου, καθώς που ζητώ και θέλω, σαν μάνα στο πληγωμένο της παιδί να σκύψω και να ράνω την πληγή σου, επειδή ΑΥΤΟΣ είναι ο μόνος τρόπος να κρατηθώ στη δική μου ζωή. ΕΙΣΑΙ το δέντρο που βαθιά ριζώθηκε μες την ψυχή μου και θα υπάρχω αφού κι εφόσον θα υπάρχεις.. Σου λέγω ακόμη και τούτο: 'Οσο που ζω και όπου και αν ευρίσκομαι, ΠΡΩΤΑ θα μιλάω για ΕΣΕΝΑ και μετά για εμένα.
Δεν σου κρύβω πως έχω πρόβλημα (με το "Καπνόν Αποθρώσκοντα") να συνταιριάξω στο ίδιο "πανί", τα γεγονότα μαζί με τα συναισθήματα: Μπερδεύομαι λεω να βρω τον δρόμο τον σωστό επειδή ζητάω να ωφελήσω και όχι να ζημιώσω. Να επουλώσω -πληγές- και όχι να σκοτώσω. Να δώσω θάρρος και όχι να απογοητεύσω. Μα πάνω απ' όλα με το «Καπνόν Αποθρώσκοντα» ζητάω και θέλω να κτίσω το σπίτι μου όχι με τα υλικά που θα ήθελα να έχω αλλά με αυτά που έχω! Δεν παραιτούμαι απ' τον αγώνα, το όνειρο ήθελα να πω. Αλλά δεν θέλω να παραμείνω στο όνειρο μονάχα, παρά να προχωρήσω στην πράξη... Κι' έχω τα «εργαλεία μου πολύ φθαρμένα» και τα υλικά μου αδύνατα πολύ. Θαρρείς και μόλις ξύπνησα στα ξαφνικά σε τούτο ξεροχώραφο που ήταν παλιά περιβόλι;;
Ο κόσμος του «Καπνόν ποθρώσκοντα» δεν είναι μύθος και ιστορία αδελφέ μου, παρά μικρά σπασμένα γυαλιά από καθρέφτη που μέσα εκεί παραστατικά, θα με βρεις αποσπασματικά και με εξουθενωμένη φωνή, να σου δίνω την αναφορά μου με λόγια απλά να καταλάβεις: 'Οτι η μικρή και τεθλασμένη γραμμή που εσύ και εγώ ακολουθήσαμε στην ξένη γης δεν ήταν εύκολος δρόμος...
Νάσαι καλά!.. κώσ/δουρ.
mailto:kostas@douridasliterature.com Oakville On, 18 Feb 2002
«Η Χώρα των Θεών», των ποιητών
και του καπνόν αποθρώσκοντα...
Η κατάρα για τους
έλληνες της διασποράς φίλε μου Κώστα άρχισε όταν δυσκολευόμενοι να
ζήσουμε στην πατρίδα βάλαμε τα ρούχα μας σε μια βαλίτσα και
αποχαιρετήσαμε τα προσφιλή μας πρόσωπα. Από τότε και πέρα είμαστε
καταραμένοι από τη μάνα μας (Ελλάδα) το λαό της και τον πολιτισμό
της. Ότι κι αν καταφέρουμε στο εξωτερικό, δεν ξεπλένουμε το κακό.
Ακόμη κι όταν γυρίσουμε θα είμαστε "οι απόδημοι" που κατάντησε
συνώνυμο με την κακομοιριά.
Ιάκωβος Γαριβάλδης Μελβούρνη Αυστραλίας January 12,
2003
Γη των πατέρων μου,
Του Κώστα Δουρίδα
Γη
των πατέρων μου, τρισαγαπημένη πατρίδα. Βάζω τα χέρια μου
χωνί κι' απ' το παράθυρο του Διαδικτύου μπήγω φωνή στους
άπλετους γαλάζιους ουρανούς για τους θεούς και τ' όνομά σου !
(Στην πιο ψηλή κορφή της γης ο πρώτος καβαλάρης και
σταυραϊτός Δίπλα μου ο ήλιος χαμογελαστός)
Σπέρνει τραγούδια, αγάπης λουλούδια. Χιλιάδες άγγελοι
στήνουν χορό και σφάζονται μες την ποδιά σου !!!
Για εσένα αγαπημένη των ελπίδων μου η ελπίδα! Γλυκύτατή
μου Eλληνική πατρίδα.
Oakville Ontario 2003
Μάθε, προχτές σου έστειλα
νεράιδες να σε βρούνε να ρθουν γοργά στον
ύπνο σου τραγούδι να σου ειπούνε..
Τραγούδι για την ξενιτιά και για τα πρώτα
χρόνια: Τότε που τα καράβια μας άλλο δεν
φόρτωναν παρά μονάχα μετανάστες... Το
θυμάσαι??
Τώρα και τα καράβια μας τα.. κάψαμε. Και
τα όνειρά μας τα στοιβάξαμε σε μια
παλιοαποθήκη..
Μάθε, στην γαλανή πατρίδα όταν μιλούν για
μετανάστες εννοούν μονάχα
τυχοδιώχτες και ύποπτους!.
Η λέξης: ...Αϊ Μετανάστης που σούλεγα..
θυμάσαι? Τώρα κατάντησε λακές? στο στόμα
του λαού. Και το δικό σου όνομα αδελφέ μου
..για λίγο ακόμα.. και να γράφοταν στην..
ιστορία!..
Ο
'Ελληνας της διασποράς: Αυτός ο μούργος, ο
δουλευταράς, χορευταράς και καλοκάγαθος! Υπομονετικός
αλλά και ατίθασος! ο υπέρ πατριώτης και Ελληναράς της
πρώτης γενιάς ο μετανάστης!. Ωστόσο, στη συντριπτική
πλειοψηφία του και στην κοινοτική ελληνική του ζωή, το
πάει κουτσαίνοντας, το πάει στραβά. Θαρρείς κι όλα τούτα
χρόνια της υπομονής με τους "αλλόγλωσσους" της νέας γης,
μπούχτισε στην απομόνωση μαζί και την δουλειά.. Τώρα
ζητάει σαν το παιδί, όπου -γυρίζοντας απ το σχολείο
αγανακτισμένο, απ τα πειράγματα των άλλων παιδιών-,
ξεσπάει στην μάννα του, τούτος ξεσπάει στην κοινότητα κι
έτσι, σημαία του έχει την μαγκούρα κι από κοντά το "ωχ
αδερφέ..". Οι άλλοι φταίνε!... -«Δεν παίρνω μέρος στην
κοινότητα (σου λέει με απίστευτη σιγουριά), γιατί ..όλοι
τρελοί..». Τον είπαν πολυμήχανο -και το πιστεύει κι' ο
ίδιος- κι' έτσι, έχει χίλια δυο να σου πει, για τους
άλλους που ..φταίνε, εκτός τον ίδιον! Γι' αυτό και τον
βλέπεις με την μαγκούρα του ανεμίζοντας κατά παντός(!)
ρίχνει τα βέλη του εξαγριωμένος. Δεν έχει καιρό να σε
ακούσει γιατί μονάχα σκέπτεται τι θα σου πει. Βλέπε:Ελληνική Διασπορά ώρα
Μηδέν?
Βαρελά από τα δύο αυτά Λινκς πήρα τις
φωτογραφίες και έκανα αυτό που βλέπεις.. Το πρόβλημά μου τώρα είναι
ότι δεν μπορώ να βγάλω
έξω από το τούνελ το
αεροπλάνο.. και σκέφτομαι Μια και ήσουν electric engineer λέω
μήπως θα μπορούσες να με βοηθήσεις?? Χα!., χα!!. κ/δ
Παλιέ μου φίλε Δημ. Καραλή,
Παλιέ μου φίλε,
Παλιέ μου φίλε,
Πάντα σε σκέπτομαι
κι' αδημονώ να πάρω σου νέα.
Κλείνω τα μάτια μου και σε βλέπω παρέα
κάπου σε κάποιο ακρογιάλι μακρινό
στην Νότιο Αφρική με το χαρτί
-λέξη την λέξη-
να διαλογίζεσαι τον ΠΛάτωνα
και τον Αριστοτέλη κι΄ εγώ που ζηλεύω
να ήμουνα το μαθητούδι -..κάπου πιο πέρα..-
Σου στέλνω για χαιρετισμό μια καλημέρα
και την ευχή
να'σαι καλά!
Ναι πράγματι, καιρό έχουμε να ανταλλάξουμε σκέψεις. Μ' έτσι είναι ζωή του ανθρώπου. σαν το μακρύ ποτάμι που αλλάζει συνέχεια μορφή πριν σμίξει με τη θάλασσα. Κάποτε κυλάει ορμητικό, κάποτε φιλήσυχο, κάποτε βαθύ, κάποτε ρηχό, κάποτε θολό και κάποτε γάργαρο.
Το ίδιο και ο άνθρωπος, ταξιδεύοντας για την δική του θάλασσα, μεταμορφώνει τις σκέψεις του ανάλογα με το περιβάλλον και την ψυχονοητική ανάπτυξή του. Απ' τη βουνοκορφή βλέπει κανείς πολλές άλλες βουνοκορφές, λέει ο Νίτσε, αλλά για να πηδήσει όμως γρήγορα από τη μια στην άλλη χρειάζεται μακριά πόδια. Φίλε μου, δεν θέλω να σε κουράσω σήμερα με αφηρημένους στοχασμούς, αλλά απλώς να σου αναγγείλω πως είμαι πολύ καλά και μ΄ αρέσουν πολύ οι Αφρικάνικες ακρογιαλιές. Εύχομαι και εσύ να είσαι πολύ καλά αυτού και να περπατάς πάντα όρθιος και όχι μπουσουλώντας που έλεγε και ο Ζορμπάς του Καζαντζάκη. Να προσέχεις τον εαυτό σου
Κατεβάστε ξανά την σελίδα
για να διαβάσετε απ' την αρχή το κείμενο ή περιμένετε
λίγο
Αγαπητοί μου Φίλοι /
λες, Τελευταία δεν είμαι μαζί σας και αυτό μου
στοιχίζει... Δεν βλέπω τον χρόνο με κάτι μπλεξίματα που έχω
της καθημερινότητας να τελειώνω και να επιστρέψω κοντά σας και
στο αγαπημένο μου διαδίκτυο... Για την ώρα παρακολουθώ την
αλληλογραφία σας κατά διαστήματα και μέσα εκεί γεύομαι τις
δραστηριότητες της Ένωσης με μπροστάρη πάντα τον Βάιο και
όλους σας!!! Σας εύχομαι Κ Α Λ Ε Σ Γ Ι Ο Ρ Τ Ε Σ!!!
Π Α Ν Τ Α Χ Α Ρ Ο Υ Μ Ε Ν Ο Ι ΚΙ' Ε
Υ Τ Υ Χ Ι Σ Μ Ε Ν Ο Ι Μ Ε Τ Ι Σ Ο Ι Κ Ο Γ Ε
Ν Ι Ε Σ Σ Α Σ Κ Α Ι Τ' Α Γ Α Π Η Μ Ε Ν
Α Σ Α Σ Π Ρ Ο Σ Ω Π Α!!!
ο Ελληνισμός
Since 1996 της Διασποράς
της LAND of GODS 
κωσ/δουρ.
ποιήματα:
τα αγαπημένα
Κατεβάστε ξανά την σελίδα
για να διαβάσετε απ' την αρχή το κείμενο ή περιμένετε
λίγο
