Με αφορμή τη συμπλήρωση 40 χρόνων από τη παράνομη και βάρβαρη τουρκική εισβολή στην Κύπρο, κυκλοφόρησε στην Αθήνα το Λεύκωμα Αφίσας και Ποίησης
"40 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΤΟΧΗ - 40 ΧΡΟΝΙΑ ΑΓΩΝΑΣ". Εκδότες του λευκώματος, η "Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα για Ελεύθερη Κύπρο" (ΣΥΕΑΕΚ) και το Σωματείο "Συμπαράσταση Αγώνα Κύπρου" (ΣΑΚ) με έδρα την Αθήνα. Επιμελητές του έργου οι Νικόλας Δημητριάδης, Μυριάνθη Κλάδη-Ευσταθοπούλου, Λευτέρης Κωνσταντινίδης και Μαργαρίτα Σταθοπούλου - Τρουλλινού.
Πρόκειται για μια εξόχως εντυπωσιακή και επιμελημένη έκδοση, που είναι καρπός τριών χρόνων επίπονης έρευνας και σκληρού μόχθου. Ο τόμος, πλούσιος σε σπάνιες αλλά και γνωστές αφίσες, όλες με θέμα την εισβολή και κατοχή της Κύπρου το 1974 και τις φοβερές συνέπειές τους για τον Κυπριακό Ελληνισμό. Οι αφίσες συνοδεύονται με ποιήματα 70 διακεκριμένων Ελλήνων ποιητών από την Ελλάδα και την Κύπρο. Την Κύπρο εκπροσωπούν ποιητές όπως οι Βασίλης Μιχαηλίδης, Θεοδόσης Πιερίδης, Παντελής Μηχανικός, Κώστας Μόντης, Κύπρος Χρυσάνθης, Άνθος Λυκαύγης, Μιχ. Πασιαρδής,, Ρούλα Ιωαννίδου Σταύρου, Κυριάκος Χαραλαμπίδης, Πίτσα Γαλάζη, Κλαίρη Αγγελίδου, Νάσα Παταπίου, Βάσος Λυσσαρίδης, Δώρος Λοΐζου κ.ά.
Το Λεύκωμα περιλαμβάνει επίσης, δύο παραρτήματα: α΄ ) Τα παιδιά ζωγραφίζουν, με συγκλονιστικές ζωγραφιές που φιλοτέχνησαν παιδιά και αποδίδουν παραστατικά τον πόνο και το θρήνο για την καταστροφή. β΄) Πολιτιστική Κληρονομιά με φωτογραφίες που απεικονίζουν την καταστροφή της πολιτιστικής μας κληρονομιάς από τον Τούρκο εισβολέα στο κατεχόμενο τμήμα του νησιού μας.
Όπως διαβάζουμε σε σχετική ανακοίνωση που εξέδωσαν οι εκδότες, εικόνες και ποίηση αποτελούν "ένα διάλογο που αναπαράγει τα αισθήματα πόνου και οδύνης για τα τραγικά γεγονότα του 1974, προβάλλει τον πόθο και τον αγώνα του κυπριακού λαού για δικαίωση και λευτεριά" και "συμβάλλει στο να μείνει ζωντανή η επιταγή του 1974: Δεν ξεχνώ ".
Το εξαιρετικό αυτό Λεύκωμα παρουσιάστηκε πρόσφατα στην Αθήνα υπό την αιγίδα της Κυπριακής Πρεσβείας (Σπίτι της Κύπρου). Ευελπιστούμε και ευχόμαστε το έξοχο
τούτο έργο να παρουσιαστεί σύντομα και στην Κύπρο για να δοθεί η ευκαιρία στο κυπριακό κοινό να το γνωρίσει και να το αποκτήσει, αφού η έκδοση αποτελεί πολύτιμο απόκτημα για τον καθένα μας και κόσμημα για κάθε βιβλιοθήκη.
Συγχαίρουμε θερμά τους εκδότες και τους επιμελητές της έκδοσης. Όσοι ενδιαφέρονται μπορούν να αποταθούν στα e-mail: eleftherios.kon@gmail.com, perardin@gmail.com, enallaktikesekdo@gmail.com
και στα τηλέφωνα (+357) 22433297 και (+357) 99541221. Διατίθεται στη χαμηλή τιμή των 20 ευρώ.
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ LITERATURA ET ARTES
Ο όρκος των αγωνιστών της Ε.Ο.Κ.Α στην Κύπρο (1955-1959)
κωσ/δουρ.
τα Περιεχόμενα της LAND of GODS
«Ορκίζομαι εις το όνομα της Αγίας Τριάδος ότι:
1.- Θα αγωνισθώ με όλας μου τας δυνάμεις διά την απελευθέρωσιν της Κύπρου από τον Αγγλικόν ζυγόν, θυσιάζωνκαι αυτήν την ζωήν μου.
2.- Δεν θα εγκαταλείψω τον αγώνα υπό οιονδήποτε πρόσχημα παρά μόνον όταν διαταχθώ υπό του Αρχηγού της Οργανώσεως και αφού εκπληρωθή ο σκοπός του αγώνος.
3.- Θα πειθαρχήσω απολύτως εις τας διαταγάς του Αρχηγού της Οργανώσεως και μόνον τούτου.
4.- Συλλαμβανόμενος θα τηρήσω απόλυτον εχεμύθειαν τόσον επί των μυστικών της Οργανώσεως όσον και επί των ονομάτων των συμμαχητών μου, έστω και εάν βασανισθώ δια να ομολογήσω.
5.- Δεν θα ανακοινώ εις ουδένα διαταγήν της Οργανώσεως ή μυστικόν το οποίον περιήλθεν εις γνώσιν μου παρά μόνον εις εκείνους δι’ούς έχω εξουσιοδότησιν υπό του Αρχηγού της Οργανώσεως.
6.- Τας πράξεις μου θα κατευθύνη μόνον το συμφέρον του αγώνος και θα είναι απηλλαγμέναι πάσης ιδιοτελείας ή κομματικού συμφέροντος.
7.- Εάν παραβώ τον όρκον μου θα είμαι ΑΤΙΜΟΣ και άξιος πάσης τιμωρίας» Υπογραφή μυουμένου
Γράμμα στην Ελένη Φοκά
Αγαπητή Ελένη:
Κοιτάζοντας τη φωτογραφία σου,
βρίσκω τη ψυχή μου γονατιστή -θαρρείς
και να προσεύχεται-
μπροστά στον Ιερό Bωμό της ατέρμονης Ελληνικής μου
Ιστορίας!!!
Διαβάζω το περήφανο βλέμμα σου,
-ΕΣΕΝΑ!!! Kαινούργια Σουλιώτισσα
και Μπουμπουλίνα
της δοξασμένης ΜΑΣ Καρπασίας!
Κι' αθελητά μου; ψιθυρίζω
το χρησμό σαν άλλοτε η Πυθία:
"..Τη Ρωμιοσύνη μη την κλαίς,
κι' εκεί που πάει να σκήψει
με το σουγιά στο κόκαλο
με το λουρί στο σβέρκο... Νάτη! Πετιέται!........."
He knew well
that he would die..
Since he knew
the Turks!
The day before
the Turkish mob, protected
by the occupation
army, had
beaten to death
Tassos Isaac his cousin.
BUT.. He had made up his mind..
-had no fear of dying-
He lights his smoke,
and up he goes..
Trying to
reach,
inch by inch,
his own destiny and glory!
Kostas Douridas
Αρχιεπίσκοπος Μακάριος
Τον είπαν: Ο Μεγάλος Αρχηγός
με το μικρό κράτος
O Αρχιεπίσκοπος Μακάριος Γ' γεννήθηκε στις 13 Αυγούστου 1913 στο χωριό Άνω Παναγιά της Πάφου. Γονείς του ήταν ο Χριστόδουλος Μούσκος
και η Ελένη Αθανασίου. Σε νεαρή ηλικία πήγε στη Μονή Κύκκου όπου και προσελήφθη ως δόκιμος.
Στις 7 Αυγούστου 1938 χειροτονήθηκε Διάκονος και μετονομάστηκε από Μιχάλης σε Μακάριο. Τον ίδιο χρόνο στάληκε
ως υπότροφος της Μονής Κύκκου στην Αθήνα για θεολογικές σπουδές στο Εθνικό Πανεπιστήμιο. Αφού απεφοίτησε το 1942
από τη Θεολογική Σχολή, ενεγράφη στη Νομική Σχολή όπου παρακολουθούσε μαθήματα μέχρι την απελευθέρωση της
Ελλάδας από τη Γερμανική κατοχή οπότε και επέστρεψε στην Κύπρο για μικρό χρονικό διάστημα. Επιστρέφοντας στην
Αθήνα, χειροτονήθηκε σε Πρεσβύτερο και σε Αρχιμανδρίτη στις 13 Ιανουαρίου 1946 στο ναό της Αγίας Ειρήνης, όπου
υπηρέτησε για πέντε χρόνια ως Διάκονος με το Μητροπολίτη Αργυροκάστου Παντελεήμονα και προϊστάμενος του ναού Αγίας Παρασκευής στον Πειραιά.
Την ίδια χρονιά, του δόθηκε υποτροφία από το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών και πήγε στις
Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής για περαιτέρω θεολογικές σπουδές. Παρακολούθησε για δυο χρόνια
μαθήματα στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης με ειδίκευση στην Κοινωνιολογία της θρησκείας.
Αρχ. Μακάριος
Στις 8 Απριλίου 1948 εκλέγηκε Μητροπολίτης Κιτίου και στις 13 Ιουνίου χειροτονήθηκε σε Επίσκοπο.
Η δράση του ως Μητροπολίτη Κιτίου ήταν καθ' όλα γόνιμη, αφού ανακαίνισε τη Μητρόπολη στη Λάρνακα,
βελτίωσε την οικονομική κατάσταση του κλήρου, ίδρυσε Φιλόπτωχες Αδελφότητες και αναπτέρωσε το ηθικό του
εξουθενημένου λαού.
συνέχεια
Ο Γεώργιος Γρίβας γεννήθηκε στις 23 Μαΐου του 1898 στο Τρίκωμο Αμμοχώστου. Από μικρός είχε ιδιαίτερη κλήση στα γράμματα, γι αυτό και αρίστευσε στις σπουδές του.
`Οταν τελείωσε το Παγκύπριο Γυμνάσιο το 1915, επέλεξε να γραφτεί στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, στην Αθήνα. Αποφοίτησε το 1919 διαπρέποντας αφού κάθε χρόνο αναδεικνύονταν σε αρχηγό της τάξης του.
Πολέμησε με το βαθμό του ανθυπολοχαγού στην Μικρασιατική Εκστρατεία, σ'ένα από τους σκληρότερους αγώνες του Ελληνισμού. Μετά το τέλος των εχθροπραξιών αφοσιώθηκε με την πληρέστερη κατάρτιση του, φοιτώντας στην Ελλάδα και στη Γαλλία στη σχολή Σαλέ - Συρ - Μαρν και στη σχολή εφαρμογής πεζικού Βερσαλλιών. Το 1935 διορίστηκε καθηγητής στη Σχολή Ευελπίδων και στη Ανωτάτη Σχολή Πολέμου, καθώς ήταν ο πλέον καταρτισμένος `Ελληνας Αξιωματικός.
Το 1940 ο ελληνοϊταλικός πόλεμο τον βρίσκει επιτελάρχη της 2ας Μεραρχίας Πεζικού, απολαμβάνοντας την εμπιστοσύνη των ανωτέρων του. Κατά τη διάρκεια της κατοχής, οργάνωσε στην Αθήνα τη μυστική οργάνωση "Χ", προκαλώντας δολιοφθορές στους κατακτητές.
Το 1955 σε συνεννόηση με τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο έρχεται κρυφά στην Κύπρο για να αναλάβει την Ηγεσία της Εθνικής Οργάνωσης Κυπρίων Αγωνιστών (ΕΟΚΑ). Τότε παίρνει και το ψευδώνυμο "Διγενής". Την 1η Απριλίου του 1955 κηρύσσει τον αγώνα κατά της Αγγλικής αποικιοκρατίας στο νησί.
Πολύ σύντομα γίνεται ο μεγαλύτερος πονοκέφαλος τον Αγγλικών αρχών οι οποίες προσπαθούν με διάφορους τρόπους να τον συλλάβουν. Ο Γρίβας καταφέρνει πάντα να ξεγλιστρά κάτω από τη μύτη τους.
συνέχεια
Μια από τις λαμπρότερες μορφές του απελευθερωτικού αγώνα του 55-59. Γεννήθηκε στη Λύση της Αμμοχώστου το 1928. Τελειώνοντας τις Γυμνασιακές του σπουδές το 1948, πήγε στην Ελλάδα όπου και κατατάχθηκε στον Ελληνικό Στρατό. Υπηρέτησε εκεί μέχρι το 1952 με το βαθμό του έφεδρου ανθυπολοχαγού.
Μετά την απόλυση του από τις τάξεις του Ελληνικού Στρατού ήρθε στην Κύπρο και βοήθησε τον πατέρα του στις ασχολίες του κάνοντας τον οδηγό. Εκείνη την περίοδο αρραβωνιάζεται. Εντάχθηκε στην ΕΟΚΑ και έγινε υπαρχηγός του Διγενή . Είχε το ψευδώνυμο "Ζήδρος" και υπήρξε ο πρώτος καταζητούμενος από τους `Αγγλους, οι οποίοι τον επικήρυξαν με το ποσό των 5.000 λιρών επειδή ανατίναξε αγγλικές περουσίες.
συνέχεια
Μιχαήλ Καραολής: 2 Επιστολαί του απαγχονισθέντος την 10ην Μαϊου 1956 αγωνιστού της Ε.Ο.Κ.Α
Μιχαήλ Σάββα ΚΑΡΑΟΛΗ προς τον αδελφόν του και προς τους γονείς του
Κεντρικαί φυλακαί
Λευκωσία 8 Μαίου 1956
Αγαπητέ μου Ανδρέα
Χαίρε. Επήρα τα συγκινητικά γράμματα της 1ης και 3ης Μαϊου και χάρηκα πολύ που
είδα να μου γράφης ότι άρχισες να βλέπης τη ζωή και τον εαυτό από μιάς άλλης σκοπιάς
και ότι ανεκάλυψες μια γλυκιάν και θεϊκιάν δύναμη να σε τραβά και να σε δένει προς τα
θαυμάσια μεγαλεία του Θεού και να σπρώχνη προς το δρόμο του. Είθε ο Πανάγαθος να
δώση να μην παρεκκλίνης από τον δρόμον τούτον, ο οποίος, αν και στενός και δύσβατος,
είναι εν τούτοις ο μόνος που οδηγεί εις την αιώνιαν μακαριότητα.
Είμαι, αγαπητέ μου αδελφέ, πολύ στενοχωρημένος που θα σε λυπήσω με τα νέα μου, αλλά
αφού ο Θεός μου επεφύλαξε το πικρόν τούτο ποτήριον, «ου μη πίω αυτό;»
Γεννηθήτω το θέλημα του Παντοδυνάμου. Το Εκτελεστικόν Συμβούλιον απεφάσισεν ότι θα
εκτελεσθώ.
Με πληροφόρησε ψες ο κ. 'Αϊρονς διά την απόφασιν αυτήν του Εκτελεστικού
Συμβουλίου και η εκτέλεσις ωρίσθη διά την Πέμπτην, 10-5-1956. Η απόφασις αυτή επηρεάζει
και τον Δημητρίου, είναι δε πολύ βραχεία η διορία που μας αφήνει. Εάν δε ο Παντοκράτωρ Κύριος
δεν ματαιώσει τα σχέδιά τους, τότε την ερχομένην Πέμπτην την αυγήν θα ανέλθωμεν εις το φονικόν
ικρίωμα διά να υποστούμε το μαρτύριον που από τόσους μήνες δολίως εμελέτησαν άνδρες άδικοι και
πονηρότατοι παρά πάσαν την γήν. Ο Θεός όμως, «ο ετάζων νεφρούς και καρδίας», ας αποδώσει
«εκάστω κατά την καρδίαν αυτού».
συνέχεια
Κεντρικαί φυλακαί Λευκωσίας
9 Μαϊου 1956
Με απόλυτον ψυχικήν γαλήνην σας απευθύνωτον ύστατον χαιρετισμόν.
Ελπίζω ότι όοι θα κρατήσουν την ψυχραιμίαν των και ότι το κουράγιο δεν θα λείψη. Θα ήτο πραγματική
ικανοποίησις για μένα, εάν όλοι, και ιδίως η μητέρα μου, τα καταφέρουν να αποφύγουν τους θρήνους και
τους σπαραγμούς για μένα. Εμένα δεν πρέπει να με λυπάστε, διότι και εγώ δεν βλέπω να είμαι τόσον
αξιόκλαυστος και, εφ' όσον εγώ δεν βρίσκω λόγο για να κλαίω τον εαυτό μου, τότε ούτε και οι δικοί μου δεν πρέπει
να κλαίν. Αν είναι κάτι που με στενοχωρεί, είναι ότι δεν τα κατάφερα να γίνω εκείνο που ήθελα διά τους
γέρους γονείς μου και τ'αδέλφια μου. Ας είναι όμως. Ο Θεός ας είναι γι'αυτούς και για όλους σας βοηθός
και υπερασπιστής, κραταιός προστάτης και πονετικός πατήρ.
Παρηγορήστε την μητέρα μου και πέστε σ'αυτήν ότι
υστάτη μου και μόνη επιθυμία είναι να μη θρηνεή και να μη οδύρεται για μένα, ούτε και ν'αφήση τον πόνο να της
φαρμακώση την καρδιά.Το ίδιο στους άλλους συγγενείς. Στον Ανδρέα (αδελφό μου) έγραψα ένα αποχαιρετιστήριο
γράμμα, που εκφράζω κι εδώ, καθώς και σε σένα, τις βαθιές μου ευχαριστίες και την απέραντό μου ευγνωμοσύνη
δια την πατρικήν φροντίδα και κηδεμονίαν σας κατά την διάρκειαν της εις σχολάς Μέσης Παιδείας φοιτήσεώς μου.
Επίσης
συνέχεια
The LAND of GODS Since October 1996 Oakville / Τοροντο Canada