|
Γράμμα στον μετανάστη
* * *
(Σημείωσης: Σε αυτό το πρώτο μου γράμμα που έγραψα το Φθινόπωρο του '97..
Γράφτηκε όλως τυχαία αλλά κι' αυθόρμητα και το κομμάτι που αργότερα
ονομάτισα "ο Ύμνος του Μετανάστη".. Το παραχωρώ εδώ ολόκληρο το γράμμα
εκείνο στην αρχική μορφή του) Αγαπητέ μου φίλε,
Είμαι κι' εγώ καθώς εσύ. Ο
Ελληνας της διασποράς. Μένω και ζω με την φαμελιά μου στο
Οakville, Ontario Canada. Η πρώτη γενιά του μετανάστη..
Κατάγομαι από την ορεινή Γορτυνία του Νομού Aρκαδίας. Και
μπορώ να σου πω: Η καταγωγή μου, είναι η μεγάλη και η πρώτη
μου περηφάνια. Και τούτο επειδή σώνει και καλά πιστεύω, ότι
τα δώδεκα χρόνια, που έζησα παιδί στο Καρδαρίτσι το χωριό
μου, ήταν αρκετά για να μάθω, όσα δεν θα μου μάθαιναν ΑΝ
ΠΗΓΑΙΝΑ, σε δεκαπέντε χρυσοποίκιλτες Ακαδημίες!..
Τότε που ο κόσμος λεει, σαν
πήγαινε στην εκκλησιά κι αυτή σχολνούσε, μίλαγε ο ένας
στον άλλονε με το μικρό τους τ' όνομα! Και χαιρετιώσαν
κι' αγκαλιάζανε, και δεν υπήρχε ξένος εκεί στην
εκκλησιά!.. Μα κι' αν υπήρχε εδώ κι' εκεί στον χρόνο
μέσα. 'ΟΛΟΙ ρωτούσαν στο χωριό, ποιος είναι ο ξένος;
Πούθ' έρχεται; Πού πάει; Και πού θα κοιμηθεί;; Σήμερα
φίλε μου άλλαξε η ζωή.. Και οι άνθρωποι λεει, αλλάξανε
νοοτροπία: Γίναν κατηφείς.. Οι αποστάσεις μίκρυναν. Ο
πληθυσμός της γης διπλασιάστηκε. Στο Cable Net της
τηλεόρασης του Halton, πολύ γρήγορα θα βλέπουμε
στο"κουτάκι" μέχρι κι' εκατό, διακόσια, χίλια και βάλε!
διαφορετικά κανάλια φορτωμένα με βλ... πολλές!!!!!! και
λίγα για τον .....ΑΝΘΡΩΠΟ.
Aγαπητέ μου φίλε, ΕΣΕΝΑ μιλώ, της πρώτης γενιάς του μετανάστη:
|
ο Υμνος του
μετανάστη
Ξεκίνησες με μια βαλίτσα..
Σήκωσες την Ελλάδα στον ώμο σου ως σαν το Διγενή
και την σεργιάνισες στις πέντε Ηπείρους!.
Κράτησες και κρατάς με περηφάνια
την ελληνική παράδοση
και την ωραία σου καταγωγή!
Γιε του Λαέρτη,
σε κάθε γωνιά της γης έκτισες την Ιθάκη σου
και οι άνθρωποι -άσπροι, μαύροι και κίτρινοι-
στέκουν στην άκρη σιωπηλοί, γιομάτοι δέος
για να περάσει η γαλανόλευκη!
Κρατημένη ψηλά στ' αντρίκειο σου χέρι,
καθώς περνάς στις παρελάσεις,
καβάλα στο άλογο του Θοδωρή Κολοκοτρώνη!
Ωραίε μου φουστανελά!
Αληθινέ κι' αγνέ μου 'Ελληνα της Διασποράς!!
|
|
| |
|
| |
|
|
|
ο 'Ελληνας της Διασποράς
'Ηχος πρώτος:
Ο 'Ελληνας της διασποράς και μιλάμε ειδικά για την πρώτη γενιά του
μετανάστη. Ξεκίνησε από την πατρίδα με μια βαλίτσα στο χέρι και όχι μόνο που
τα κατάφερε να προοδεύσει, αλλά και να προσθέσει επί πολλή, στην δημιουργία
αλλά και ευημερία της καινούριας του πατρίδας!.
Σήμερα η χώρα αυτή -όποια και αν είναι- με σιγουριά τον έχει τοποθετήσει,
ανάμεσα στα πρώτα στελέχη της κοινωνίας της. Και του αξίζει! Αφού ο ίδιος με
ένα παράξενο μίγμα ανθρώπινης αντοχής, άλλα και υπόστασης, κατάφερε με
αξιοπρέπεια και υπομονή, χωρίς διαμαρτυρίες να ενταχθεί προοδευτικά κι' όταν
ήταν ακόμη να του λάχουν, οι πιο χειρότερες δουλειές..
Στη συντριπτική πλειοψηφία του, δεν έκανε ούτε καν την προσπάθεια, να πάει
σχολείο και να μάθει την γλώσσα της καινούριας του πατρίδας. Για τον
απλούστατο λόγο: Δεν είχε καιρό παρά μόνο για δουλειά. Και τα έβγαλε πέρα ο
παλικαράς, χωρίς κανενός την βοήθεια!.. 'Εκανε σπίτια, έκανε φαμελιά και τα
παιδιά του τα έστειλε στα πανεπιστήμια, τα έβγαλε γιατρούς, computers
scientist, δικηγόρους, και ότι άλλα επαγγέλματα.
Ωστόσο ο ίδιος έμεινε αμόλυντος! 'Εμεινε αγνός!
'Ιδιος, καθώς την μέρα που έφυγε απ' το χωριό και την πατρίδα του.
Η νέα γης, θαρρείς σαν να μην πάτησε τα χώματά της, σαν να μην έζησε ποτέ σε
αυτήν. Σαράντα χρόνια λες και πέρασαν πνοή. Μοιάζει με κείνο το αεροπλάνο,
που περιστρέφεται επάνω από το αεροδρόμιο, έτοιμο να προσγειωθεί. Και όμως
σαράντα χρόνια πέρασαν και ακόμα ..περιστρέφεται.
Ο 'Ελληνας της διασποράς: Αυτός ο μούργος, ο δουλευταράς, χορευταράς
και καλοκάγαθος!
Υπομονετικός αλλά και ατίθασος! ο υπέρ πατριώτης και Ελληναράς της
πρώτης γενιάς ο μετανάστης!.
'Ηχος δεύτερος:
Ωστόσο, στη συντριπτική πλειοψηφία του και στην κοινοτική ελληνική του ζωή,
το πάει κουτσαίνοντας, το πάει στραβά. Θαρρείς κι όλα τούτα χρόνια της
υπομονής με τους "αλλόγλωσσους" της νέας γης, μπούχτισε στην απομόνωση μαζί
και την δουλειά.. Τώρα ζητάει σαν το παιδί, όπου -γυρίζοντας απ το σχολείο
αγανακτισμένο, απ τα πειράγματα των άλλων παιδιών-, ξεσπάει στην μάννα του,
τούτος ξεσπάει στην κοινότητα κι έτσι, σημαία του έχει την μαγκούρα κι από
κοντά το "ωχ αδερφέ..". Οι άλλοι φταινε!...
-«Δεν παίρνω μέρος στην κοινότητα (σου λεει με απίστευτη σιγουριά), γιατί
..όλοι τρελοί..». Τον είπαν πολυμήχανο -και το πιστεύει κι' ο ίδιος- κι'
έτσι, έχει χίλια δυο να σου πει, για τους άλλους που ..φταινε, εκτός τον
ίδιον! Γι' αυτό και τον βλέπεις με την μαγκούρα του ανεμίζοντας κατά
παντός(!) ρίχνει τα βέλη του εξαγριωμένος. Δεν έχει καιρό να σε ακούσει
γιατί μονάχα σκέπτεται τι θα σου πει.
Αν προσπαθώντας να σε διακόψει δεν τα καταφέρει, θα γυρίσει να ανοίξει
«πηγαδάκι» με τον διπλανό του. Εάν κι' εκεί το αποτύχει, τότε βαριά
συλλογισμένος, αλλά κι' απογοητευμένος, με το χέρι στην τσέπη, θα τραβηχτεί
πιο πέρα ή θα πάει έξω με τους καπνίζοντες. 'Ισως εκεί να βρει καλύτερη
τύχη..
Ο 'Ελληνας της διασποράς: Αυτός ο μούργος, ο δουλευταράς, χορευταράς
και καλοκάγαθος!
Υπομονετικός αλλά και ατίθασος! ο υπέρ πατριώτης και Ελληναράς της
πρώτης γενιάς ο μετανάστης!.
'Ηχος τρίτος:
Αν είναι κι έχει πάρει μέρος στα κοινοτικά ;
Χριστιανοί και Ιουδαίοι φυλαχτείτε!.
Περνάει ο πρόεδρος απ τη ..γειτονιά!
Ανασκουμπωθείτε.
Εθνοσωτήρας!
Σωστός φωστήρας!
'Ολα τα λύνει. Μόνο ..καιρό
δεν έχει! Δεν δίνει ..λογαριασμό.
|
Και αν είναι μέλος στο συμβούλιο;
Στις συνεδριάσεις δεν έρχεται..
Μα όταν έρθει δεν επιδέχεται
αυτά που λες ή έκανες εσύ.
'Οσο καιρό
αυτός στην εξοχή
ήταν, και τι μ'αυτό;
Εκείνος καλύτερα από σένα
θα τα είχε όλα ..καμωμένα!. |
Αν ήταν πρόεδρος στην κοινότητα παλιά;
Τα όσα κάνεις σήμερα, αυτός τα βρίσκει επαναστατικά
και τον ανησυχούν! Φοβάται ότι με τις δικές σου ενέργειες
-τι κι αν η κοινότητα προοδεύσει;
το βλέπει φανερά- η προσπάθειά σου είναι μόνο
το ...κύρος του να υπονομεύσει !
Ο 'Ελληνας της διασποράς: Αυτός ο μούργος, ο δουλευταράς, χορευταράς
και καλοκάγαθος!
Υπομονετικός αλλά και ατίθασος! ο υπέρ πατριώτης και Ελληναράς της
πρώτης γενιάς ο μετανάστης!.
Πρωτοβουλίες δεν παίρνει γιατί δεν έχει ..καιρό. Να σε βοηθήσει κι' αυτό
δεν γίνεται!
'Oταν εσύ τον καρτερείς αυτός δεν έρχεται. Κι' όταν εσύ δεν τον περμένεις
αυτός είναι εκεί.
Γιατί «...'Οταν όλοι εμείς θρηνούμε αυτός αγαλιά
και όταν όλοι πάλι αγαλιούμε αυτός αναίτια σκυθρωπιάζει.
Στις κραυγές μας μπροστά προσπερνά και αδιαφορεί
και τα σε μας αόρατα με το αυτί στην πέτρα,
σοβαρός και μόνος προσέχει.»
(Ελύτης: Αξιον Εστί)
'Ηχος τέταρτος:
Στην εκκλησία στέκει σοβαρός
-το παίζει καλός χριστιανός-,
σαν είναι να πάει
με την γυναίκα του μόνο
και ..πέντε φορές το χρόνο.
Για το πού είναι τα παιδιά
κανείς δεν μιλάει,
|
ούτε ο παπάς ούτε ο δεσπότης
γιατί εν πρώτης:
Αφού και λειτουργία στ' αγγλικά
-όλα καλά!-
στο νι και ρω
τα τυπικά να γίνονται
και "ωχ αδελφέ" τι πάν και πνίγονται
σε μια ..σταλιά νερό;
|
'Ηχος πέμπτος:
' Ομως ήρθε ο καιρός
που ο ..γίγας αυτός
θα πρέπει να σοβαρευτεί
διαβαίνοντας την τρίτη ηλικία:
Απ' τον παπά και τον καθηγητή
ως μέχρι και κείνων που το παίζουν ηγεσία..
Και οι άλλοι οι απλοί αλλά και κείνοι που το παίζουν πλουτοκράτες.
Οι αριστοκράτες ή και οι μικροί και οι άλλοι οι μεγάλο-ιδεάτες
και οι εγώπαθοι. Ας σκύψουν ταπεινά στην Ιστορία τους
με ευλάβεια αρχαιοελληνική να σημαδέψουν την πορεία τους.
| |
|
| |
|
| |
|
|
Κοντά στη λογοτεχνία και την ποίηση, |
|
"....Κοντά στη λογοτεχνία και την ποίηση,
αρέσκονταν να ονειροπολεί αφημένος απόλυτα
σε ότι καθάριο, μεγαλειώδες κι' απλό μιλούσε
για την Ελλάδα και τον 'Ελληνα
με την μαγεία των ήχων του Θεοδωράκη..
του Ξαρχάκου του Χατζηδάκη και τόσων άλλων.
'Υστερα και λίγο
πριν πάει για τον στρατό.
Μια μέρα και μέσα σε λίγες ώρες,
από παιδί που ήταν κι αισθανότανε,
στα ξαφνικά ωρίμασε και έγινε άνδρας.
Καθώς που βρήκε τον εαυτόν του
κρατημένο γερά!! Κειδά,
από το φέρετρο
του αγωνιστή
και ήρωα
της ειρήνης Γρηγόρη Λαμπράκη!..
..Που απ' την Μητρόπολη
ως μέχρις το πρώτο νεκροταφείο
η Ελλάδα, είχε διπλώσει σε ένα μικρό
σεντόνι την ιστορία της, και με τα χέρια της
τεντωμένα σε χιλιάδες μπουνιές, φοβέριζε
τους ουρανούς μαζί και τους ..θεούς της.
'Ηταν τα χρόνια δίσεκτα και μέρες οργισμένες..
Στο μεταξύ κι' αφού τελείωσε το στρατιωτικό,
η δικτατορία του Παπαδόπουλου και συντρόφων του,
μια νύχτα ανοιξιάτικη σκόρπισαν σαν την αστραπή
την αίσθηση, που όσοι ήξεραν απ' το λαό,
την είπαν φόβο
και αβεβαιότητα
- κακό χαμπέρι!.
Και οι μεν πήραν τους δρόμους για τις φυλακές
και τα ξερονήσια.. Και οι δε -οι απλοί και ανώνυμοι-
πήραν τους δρόμους για την ξενιτιά.."..
| |
| |
|
| |
|
|
|
| |
|
| |
|
|
|
|
|
Με το τραγούδι το δημοτικό στα ερτζιανά..
Ξεχύθηκε η λεβεντιά στους ουρανούς!
Κι' άστραψε ο κόσμος σου 'Αγιε μου μετανάστη!.
Και η γης που πριν σε τρόμαζε το αχανές..
Τώρα χωριό στα πόδια σου, δες,
Στις παραλίες του Sydney
Πεντέξι στήσαν το χορό
Απ τα ελληνάκια σου
Για τα μεράκια σου
Αι μετανάστη.
Στο τραπεζάκι
Ουζάκι
Για την Ελλάδα μας μωρέ παιδιά..
'Αντε μας γεια! Στον Καναδά ..Καλή καρδιά.
Λαμβρινή Σταύρου
(Αφιέρωμα σ' αυτή την λεβέντισα την Λαμβρινή Σταύρου που από το Σύδνεϋ
της Αυστραλίας κάθε φορά με το τηλέφωνο βγαίνει στην εκπομπή του Οδυσσέα
Πλατύρραχου :
"Η Γέφυρα με την Πατρίδα"
και μας λέει τραγούδι.. Να είναι πάντα καλά η Λαμπρινή και να μας τραγουδάει!...
Αύγουστος του 2002) |
Ξεκίνησε παιδούλα η Λαμπρινή
σαν την γοργόνα του παραμυθιού
να κυνηγήσει το όνειρο του μετανάστη..
Πήρε μια χούφτα χώμα απ' τα Καλάβρυτα..
Το έσμιξε με κείνο της γης του Σύδνεϋ
και έκανε το περβόλι της!..
Τώρα στην άκρη του περιβολιού
κάθεται και μας τραγουδάει
με ένα τραγούδι που οι άνεμοι
ξετρελαμένοι απ' το παράπονο
και της φωνής τη γλύκα!
Την παίρνουν στα ταξίδια τους
ως τα Καλάβρυτα, τη Κρήτη,
την Νέα Υόρκη.. Το Ώκβιλλε Οντάριο..
Κάνει τα μάτια μας να κλαινε η Λαμπρινή
και την ψυχή μας παλικάρισσα
σφιχταγκαλιά με την Ελλάδα!!!
Στις πέντε οργιές καζάντι..
(Αφιέρωμα στο μετανάστη που απ' το πρωί ως το βράδυ δούλευε μια ζωή
κι' επά στην προκοπή του ..πέθανε νωρίς..) |
Πάει ένας χρόνος τώρα
που όλα τα αηδόνια βάλθηκαν
και να σου κάνουνε φωλιές κειδά στο πλάι
με την κληματαριά για νάχεις συντροφιά
τα χίλια σου όνειρα σαν που ήσουν
νέος και πιλάλαγες στις πέντε
οργιές ένα ταξίδι ολόκληρο!
Και χόρευες το.. καλαματιανό
και από εδεκεί το τσάμικο κι' ήταν
για... μάχη γίνονταν για πόλεμος στη χέρσα.
Σαράντα λύκοι στην κοπή κι' ένας αϊτός στην φτέρνα..
Κι' εδώ κι' εκεί..
και χάει.. κοντά
με πέντε οργιές καζάντι..
Πήρες τα χρόνια παγανιά
και την ζωή μια μπαταριά
τα έδωσες όλα μια ζαριά
κι' επά στα ξημερώματα
εχάθηκες στα αστέρια.
Βαριά βροντάν τα όργανα
Βαριά βροντάν τα όργανα, Στον τόπο τα κλαρίνα
Είναι δεκαπενταύγουστο Δυο μέρες πριν το γιόμα
Κι' ένας αϊτός στήνει χορό Στης εκκλησιάς το δώμα.
Κατάμεστη είναι η εκκλησιά Μ' αυτός χορεύει μόνος
'Ολοι κοιτάνε σκυθρωποί Κι' αυτός διπλοχορεύει
Τον λένε Λούη Μακριλιά! Μανούλα την ευχή σου!
Σαράντα μέρες στον χορό Και δεν τ' αποχορταίνει..
| |
| |
|
| |
|
|
|
| |
|
| |
|
|
|
|
Ελληνική Διασπορά ώρα Μηδέν? Ζητείται ελπίς !!
|
Στις χώρες καινούριων εστιών της μετανάστευσης με τα
μεγάλα μεταναστευτικά κύματα που έγιναν στις δεκαετίες του '60 και '70 όπως
ο Καναδάς η Αυστραλία κλπ.. Ενώ σ' αλλοτινούς καιρούς της διασποράς με
εθνικιστικά καθεστώτα καθώς της Τουρκίας η της Αιγύπτου επειδή παραμόνευε ο
κίνδυνος ο Ελληνισμός ήταν απόλυτα συμπυκνωμένος και δυνατός εν αντιθέσει με
του σήμερα στις νέες χώρες..
Με ειρωνεία θα έλεγε κανείς ότι: Το καλύτερο «φάρμακο»
για την "αφομοίωση" στα παιδιά του μετανάστη ήταν η "φιλοξενία", και η απόλυτη
"ανοχή" στον ίδιο τον μετανάστη..: "Δολερή πολιτική" θα την έλεγε ο Μακρυγιάννης
αν ζούσε σήμερα.
Και τα κατάφεραν.. Κοντά βέβαια, στις πολλές και
πάμπολλες αδυναμίες του μετανάστη. Σήμερα καθώς που καινούριοι μετανάστες απ'
την πατρίδα δεν έρχονται άλλο πια.. ώστε να διοχετεύσουν καινούριο «αίμα» στην
κοινότητα ο ίδιος έχει απομείνει μετέωρος και ξεκομμένος!.. Δεν πρόλαβε ούτε
κάν' να ρίξει σωστά τις ρίζες του.
Σε αυτό απάνω, καραβοτσακισμένος από την πολύχρονη
δουλειά.. και προς το τέλος του βίου του, βλέπει ανήμπορος(;;) την αφομοίωση που
έρχεται ως σαν το ποτάμι το ακράτητο που θα ξεπλύνει ότι ο ίδιος πάσχισε μια
ολόκληρη ζωή: Μια απλή δηλ. και άξια των προγόνων του ανατροφή στα παιδιά του,
όπου, τα θέλει να συνεχίσουν την ελληνική παράδοση -όχι βέβαια με φανατισμό
αλλά- με αξιοπρέπεια και σεβασμό για την ελληνική τους ιστορία, τον απαράμιλλο
ελληνικό τους πολιτισμό μέσα στις κοινωνίες που ζουν.
Και όμως χωρίς και αυτά καλά - καλά να φταινε ή να το
ξέρουν, τα βλέπει στην δραματική πλειοψηφία τους να πηγαίνουν προς την
αφομοίωση!. Τι έφταιξε λοιπόν; Είναι σωστό, το βάρος της ευθύνης να το ρίχνουμε
στον Καναδά επί παραδειγματι που από την πρώτη στιγμή αγκάλιασε τον μοιροδαρμένο
μετανάστη ίδια καθώς τους πολίτες του; Ζητάμε δηλ. τώρα και ρέστα;; Επειδή η
ελληνική διασπορά -κι' εν αντιθέσει με άλλες εθνικότητες- τραβάει απ' το κακό
στο χειρότερο;;
|
| |
| |
|
| |
|
|
|
| |
|
| |
|
|
| |
Στο Ελληνόπουλο της Διασποράς
..Στους κάμπους και στα βουνά της πατρίδας
αχ και να σ' έπαιρνα απ' το χέρι,
στιγμή - στιγμή, βήμα το βήμα!
Κρυφό Σχολειό να σου έκανα
την ιστορία του Έλληνα παππού σου.
Να ξέρεις, η κάθε τρώκλα σπιθαμή
από την γη της γαλανής,
είναι Αίμα, Πνεύμα, Πέτρα και Πηλός!.
Από εκεί ξεκίνησε η Σοφία και η Αρετή.
Η Δημοκρατία και η Ελευθερία.
Στις εκκλησιές και στα μοναστήρια της πατρίδας
τα λυγερά κυπαρίσσια προσεύχονται
στην Παναγιά και στον Αϊ Γιώργη:
Της αρνησιάς το νερό παιδί μου
εσύ να μην το πιεις,
παρά να πάρεις άσπρο άλογο καβάλα,
και σαν τον μέγα Αλέξανδρο
γοργά να ρθεις... Και σε περιμένω...
|
| |
|
| |
|
| |
|
Πάνω στα βράχια της πατρίδας,
σου γράφω τραγούδι
| |
|
"..Και οι μεν πήραν τους δρόμους για τις φυλακές και τα
ξερονήσια..
Και οι δε -οι απλοί και ανώνυμοι- πήραν τους δρόμους για την ξενιτιά.." |
Πάνω
στα βράχια
της πατρίδας,
σου γράφω τραγούδι |
|
...Πάνω στα βράχια της πατρίδας, σου γράφω τραγούδι και τούτο επειδή
μόνος εσύ, για μια ολόκληρη εποχή πήρες την ευθύνη απάνω σου, λες και ήσουν
ο αίτιος..
Μα δεν σε πείραζε γιατί ήσουν νέος
κι ήσουν γερός και δυνατός και με χαμόγελο
είπες: "θα πάω και θα γυρίσω".. Και είπες το "γεια"..
Σήκωσες τον σταυρό σου και προχώρησες σαν τον Χριστό ή σαν τον Διγενή με την
Ελλάδα να τρέχει από πίσω σου και να μην σε φτάνει...
Με την Ελλάδα να σου στέλνει χαιρετίσματα
για να μην ξεχαστείς στα καταράχια της οικουμένης...
'Οτι εσύ αδελφέ μου δεν εγεννήθηκες να γίνεις πολίτης του κόσμου επειδή η
καρδιά σου είναι σημαδεμένη την Ελλάδα!.
Μια Ελλάδα βαριά τόσο, όσο η ευχή των πατέρων σου!
Βαριά τόσο, όσο μια πετρούλα απ' το θείο της το σώμα...
Θα σε βαραίνει... Όσο που ζεις θα σε πικραίνει,
όπου κι' αν βρίσκεσαι μακριά της, θα σε πεθαίνει... Μα νάσαι σίγουρος
θα σ' ανασταίνει μονάχα η σκέψη της!!
Για ετούτο κι' εγώ τώρα, πάνω στα βράχια της πατρίδας,
σου γράφω τραγούδι για να το λες ψιθυριστά κάθε πρωί που ξεκινάς
την μέρα σου και προϋπαντείς τον ήλιο.
Να ξέρεις πάντα, ότι τα πρώτα χάιδια του στο πρόσωπό σου,
είναι τα δικά της χαιρετίσματα και τα γλυκοφιλιά στην ιερή θύμηση
της μάνας σου με μιαν ευχή: "Παιδί μου ώρα σου καλή"...
Ρίξε χαμόγελο κι' ένα σπιρτόζικο
σφυριγματάκι και προχώρα..
Νάσαι καλά!..
|
|
| |
|
| |
|
| |
|
|
Σε ένα τραπέζι στρογγυλό καθόμαστε
σήμερα εγώ κι' εσύ, το λένε ο πλανήτης γη.
Mε το «Καπνόν Απόθρώσκοντα» θα σου μιλήσω
απ' την καρέκλα μου κι' απέναντί σου που ευρίσκομαι,
για τα δικά μου προβλήματα που είναι και δικά σου.
Την αγωνία μου λεω να σου αποδώσω..Μαζί
την αλήθεια μου όπως την ζω.
Δεν θα σου κρύψω τίποτα!
Κι' επειδή κάπου - κάπου αφαιρούμαι
αντί να σου μιλήσω για ΣΕΝΑ!
Συγχώρεσέ με !
ξεχνάω να επαναλαμβάνω το ΕΜΕΙΣ!
που είναι και η βάση της θείας εντολής
που ΕΓΩ κι' ΕΣΥ, έχουμε πάρει
-ΕΥΧΗ μαζί και ΚΑΤΑΡΑ-
απ' τον παππού μας
τον
ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ,
όπου μας λεει:
Σαν 'Ελληνες,
δεν πρέπει ποτές(!!!)
να λησμονούμε την γη της πατρίδας,
αλλά και κείνη (!!!) που έγινε δεύτερη μάνα μας
κι' απροκάλυπτα εδώ εγώ τώρα, σου την αποκαλώ
ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΓΗ της ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ!!!
Και σου το λεω αυτό
επειδή ΕΔΩ, εγώ κι' εσύ
ΡΙΖΩΣΑΜΕ πια, με τα παιδιά μαζί
και τα εγγόνια μας. Kαι οι ρίζες μας είναι
τα παιδιά μας!!. Για τα παιδιά μας παλέψαμε
μια ολάκερη ζωή και φύγαμε απ' την πατρίδα μας
με μια βαλίτσα
άδεια στο χέρι.
Ο αγώνας μας
ήταν μαζί και ο σκοπός,
για ένα καλύτερο αύριο στα παιδιά μας:
Να συνεχίσουν δηλ. την ζωή τους
με βάση την ελληνική παράδοση
μαζί και την ιστορία των !!!
με αξιοπρέπεια
και σεβασμό
και όχι
φανατισμό,
στις κοινωνίες
και μέσα στους χώρους
της διασποράς όπου κι' αν βρίσκονται.
Για ετούτο και θέλω με το «Καπνόν Αποθρώσκοντα»
να σου μιλήσω απλά στην γλώσσα μου την ελληνική
που είναι η δική σου γλώσσα:
ΕΙΣΑΙ το πρώτο
μόριο από το σώμα μου
και στην δική σου πνοή αναπνέω!.
Υπάρχω κι' ευρίσκομαι ζωντανός και θριαμβεύω
ή εξαφανίζομαι, ή απλώς ζω κι' αργοπεθαίνω....
'Ομως εγώ
επιμένοντας σου λεω:
Στην αγωνία σου ΣΕ ζω
και για τούτο τις νύχτες πετάγομαι
απ' τον ύπνο μου, καθώς που ζητώ και θέλω,
Σαν μάνα στο πληγωμένο της παιδί να σκύψω
και να ράνω την πληγή σου, επειδή
ΑΥΤΟΣ είναι ο μόνος τρόπος
να κρατηθώ
στη δική
μου ζωή.
ΕΙΣΑΙ
το δέντρο
που βαθιά ριζώθηκε
μες την ψυχή μου και θα υπάρχω
αφού κι εφόσον θα υπάρχεις..
Σου λέγω ακόμη και τούτο:
'Οσο που ζω και όπου και αν ευρίσκομαι,
ΠΡΩΤΑ θα μιλάω για ΕΣΕΝΑ και μετά για εμένα.
Ομως τώρα επειδή ο ΧΡΟΝΟΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕ
και πρέπει να συνετιστούμε λεω:
Θα σου μιλήσω πρώτα για μένα
και θα σου ειπώ τα ΛΑΘΗ ΜΟΥ:
Είναι το πρώτο σκαλί να αρχίσουμε
σαν το παιδί που μπουσουλώντας τα ανεβαίνει,
..γκρεμίζεται, μα προσπαθεί! Ξανά γκρεμίζεται μα επιμένει.
Τα ΛΑΘΗ ΜΑΣ(!!!) φίλε μου,
είναι το πρώτο μας αλλά και το μοναδικό,
μαζί και το ύστατο σχολείο, που πρέπει να ξεκινήσουμε
απ' την αρχή να διδαχτούμε, σωστά απ' τα λάθη μας!
Και αφού αυτό το κάνουμε τότε.. ΙΣΩΣ τότε και μόνο,
να 'χουμε μπει στο δρόμο τον σωστό της επιβίωσης
του 'Ελληνα μετανάστη στην ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΓΗ
της ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ, που εγώ εδώ σου επιμένω
και λεω, ότι αυτό είναι
το πραγματικό της
το όνομα!!.
Εδώ και ο λόγος
για τον οποίον σου γράφω:
Θέλω να μην σου κρύψω πως
έχω πρόβλημα (με το "Καπνόν
Αποθρώσκοντα") να συνταιριάξω
στο ίδιο "πανί", τα γεγονότα
μαζί με τα συναισθήματα:
Μπερδεύομαι λεω
να βρω τον δρόμο τον σωστό
επειδή ζητάω να ωφελήσω και όχι να ζημιώσω.
Να επουλώσω -πληγές- και όχι να σκοτώσω.
Να δώσω θάρρος και όχι να απογοητεύσω.
Μα πάνω απ' όλα με το «Καπνόν
Αποθρώσκοντα» ζητάω και θέλω
να κτίσω το σπίτι μου!
'Οχι με τα υλικά
που θα ήθελα να έχω
αλλά με αυτά που έχω!
Δεν παραιτούμαι απ' τον αγώνα,
το όνειρο ήθελα να πω. Αλλά δεν θέλω
να παραμείνω στο όνειρο μονάχα, παρά
να προχωρήσω στην πράξη... Κι' έχω
τα «εργαλεία μου πολύ φθαρμένα»
και τα υλικά μου αδύνατα πολύ.
Θαρρείς και μόλις ξύπνησα
στα ξαφνικά σε τούτο
ξεροχώραφο
που ήταν
παλιά περιβόλι;;
Ο κόσμος του «Καπνόν
Αποθρώσκοντα»
δεν είναι μύθος
και ιστορία
αδελφέ μου,
παρά μικρά
σπασμένα γυαλιά
από καθρέφτη που μέσα
εκεί παραστατικά και αποσπασματικά
με εξουθενωμένη φωνή, σου δίνω την αναφορά
μου με λόγια απλά 'Οτι : η μικρή και τεθλασμένη
γραμμή που εγώ κι' εσύ ακολουθήσαμε στην ξένη
γη δεν ήταν εύκολος δρόμος, παρά ένας αγώνας
και μια θυσία που ακόμα δεν ετελείωσε
και ούτε θα τελειώσει.
Νάσαι καλά!..
|
| |
| |
|
| |
|
| |
|
|
Πνεύμα Κοινότητας
Αφιέρωμα στον πρώην
αρχιεπίσκοπο Αμερικής Σπυρίδωνα, που με το «ασυμβίβαστο» του χαρακτήρα
του, διδάσκει σε εμάς, ότι το θαύμα του λαού μας στην μακραίωνη ιστορία του
το επωμίσθηκαν ολίγοι.. |
| |
|
| |
|
|
|
|
Στους δύσκολους αυτούς καιρούς
που ο Ελληνισμός μας όλο και χάνεται
στην αφομοίωση, νομίζω πως ήρθε η ώρα,
να πάρεις μέρος και να βοηθήσεις με όποιο τρόπο
εσύ μπορείς στην παροικία σου, στους τόπους
της διασποράς όπου κι' αν ευρίσκεσαι!
Αυτό θα γίνει ίσως με μόνο και την παρουσία σου
στις εκδηλώσεις να είναι αρκετό. 'Ισως και μόνο
με την εγγραφή σου σαν μέλος, να -είναι
το πρώτο βήμα-, είναι αρκετό.
Αν είσαι νέος και θελήσεις, μπορείς να συμμετάσχεις και εσύ!!! στην
ανασυγκρότηση της ελληνικής νεολαίας.
Μην σε φοβίζει που δεν μιλάς
καλά ελληνικά. Θυμήσου: 'Ενα
παιδί της διασποράς,
ήταν τότε, είκοσι
χρονών, που
γύρισε στην
πατρίδα
γύρω στα 1820,
και δεν μιλούσε καλά
ελληνικά, -καθώς κι' εσύ-
και όμως στον ίδιο καιρό,
έγγραψε τον εθνικό μας ύμνο,
ήταν ο Διονύσιος Σολωμός
που έγγραψε επίσης και τούτο:
«Κλείσε στην ψυχή σου την Ελλάδα
και θα νιώσεις μέσα σου κάθε είδους μεγαλείο»!!
Οι υπηρετούντες την κοινότητα δεν είναι
προνομιούχα πρόσωπα δεν είναι
υπερπατριώτες.
Είναι
άνθρωποι
απλοί, κομμάτι
της δικής σου ράτσας
και φυλής! Σήμερα είναι
αυτοί. Αύριο θα είσαι εσύ.
ΠΡΕΠΕΙ να ΕΙΣΑΙ! Αν το θελήσεις..
Για τούτο αν σήμερα εκείνοι κάνουν
λάθη.., μην θυμώνεις με την Κοινότητα..
Γιατί, "ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ και ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ
δεν είναι του καθενός ο ...εγωισμός."
Κοινότητα ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ κι' ΕΓΩ, μην το ξεχνάς!
μαζί η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΣΟΥ ! και η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ!..
Είναι της γαλανής πατρίδας μας το αρχαίο πνεύμα.
Αυτοί που θυσιάστηκαν! Αυτοί που έφυγαν μαζί και κείνοι που θα ρθούνε!..
Γι' αυτό λοιπόν, πάρε φωνή! και βγες μπροστά,
και δώσε το δικό σου παρών! Δώσε την
γνώμη σου! Χαιρέτα και αγκάλιασε
τον διπλανό σου επειδή και
μόνο είναι 'Ελληνας
της παροικίας σου
καθώς και
ΕΣΥ!
Μην διστάζεις...
Μα πάνω απ' όλα
χαιρέτα και αγκάλιασε
ΟΛΟΥΣ αυτούς! που έχουν
συνδέσει τη ζωή τους με εκείνη
του παιδιού η του φίλου σου και οι
οποίοι ΔΕΝ είναι 'Ελληνες στην καταγωγή...
Πάρε την ευθύνη και ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΕ σαν να είσαι
ΕΣΥ και μόνον! ο οικοδεσπότης της Κοινότητας, σε
όλους εκείνους που γνωρίζεις ή δεν γνωρίζεις, αλλά
έχουν πάρει μέρος στην κοινοτική εκδήλωση.
Μην Λησμονείς: H Κοινότητα ξεκίνησε με εσένα! Στηρίζεται σε εσένα! και το
γνωρίζει: θα επιτύχει ή θα αποτύχει με ΕΣΕΝΑ και ΕΜΕΝΑ αδελφέ μου.
Νάσαι καλά!..
|
| |
|
| |
|
| |
|
| |
|
|
|
|
η Προσευχή
του Μετανάστη
|
|
| |
|
| |
|
|
|
Η Ελληνικότητά μου Κύριε, στην ξενιτιά μου, είναι η εκκλησιά μου!
Kαι η Εκκλησία Σου, η Μεγαλουργία Σου,
Απεραντοσύνη.. και Μεγαλοσύνη στους αιώνας!..
Στήνω Ναό στο κάθε μου κύτταρο Κύριε,
και πέφτω και προσεύχομαι στης γαλανής μου
πατρίδας και στης δικής Σου την Θεία ύπαρξη
για να υπάρξω Κύριε!
'Οτι ΕΣΥ ο Θεός μου ο Μεγαλοδύναμος,
θα διαφυλάξεις την μακρινή μου πατρίδα,
τον μετανάστη και τις μελλούμενες γενιές
από την αφομοίωση, την παγκοσμιοποίηση
και τον εξευτελισμό που φέρνει την άγνοια
των ιερών μας προγόνων!
Θα διαφυλάξεις την ιστορία του 'Ελληνα
που εδώ και δώδεκα χιλιάδες χρόνια
πολέμησε με νύχια και με δόντια να κρατηθεί
στο κακοτράχαλο βουνό της μοίρας του..
Και τα κατάφερε Κύριε να αντέξει τους λοιμούς και τους καταποντισμούς
και την μανία όλων εκείνων όπου τον ζήλευαν και τον φθονούσαν..
'Ομως σήμερα βλέπω, και πολύ φοβάμαι Κύριε,
πως οι εχθροί του 'Ελληνα τελικά τα κατάφεραν κι' αλυσοδεμένο τον
έχουν.. Και χαζοχαρούμενο..
Και γδυτόν!! Ως αμνό τον πάνε -και με άλλους λαούς, ποιος να πιστέψει..
με μια Κοκα Κόλα στο χέρι-, στο Θείο Σταυρό του Μαρτυρίου Σου!
Κύριε ελέησον και βάλε την ευσπλαχνία Σου.
Και προφήτες Σου βάλε τους Ρήγα Φεραίο,
τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, τον Οδυσσέα Ελύτη,
τον Γιάννη Ρίτσο, τον Νικηφόρο Βρεττάκο,
τον Νίκο Καζαντζάκη, τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Μακρυγιάννη, τον
Κολοκοτρώνη
και όλους εκείνους που σταυρώθηκαν και σταυρώνονται στο βωμό της μητέρας
πατρίδας, και στην αγάπη για τον άνθρωπο με την ιστορία και τις
παραδόσεις του και κάτω απ' την δική Σου Θεία σκέπη Κύριε!
|
| |
|
| |
|
| |
|
|
| | | |
| |
|
| |
|
|
|
Γράμμα στην Ελένη Φοκά
Αγαπητή Ελένη:,
Κοιτάζοντας τη φωτογραφία σου,
βρίσκω τη ψυχή μου γονατιστή
-θαρρείς και να προσεύχεται-
μπροστά στον Ιερό Bωμό
της ατέρμονης Ελληνικής μου Ιστορίας!!!
Διαβάζω το περήφανο βλέμμα σου,
-ΕΣΕΝΑ!!! Kαινούργια Σουλιώτισσα
και Μπουμπουλίνα της δοξασμένης ΜΑΣ
Καρπασίας! κι' αθέλητά μου; ψιθυρίζω το χρησμό σαν άλλοτε η Πυθία:
"Τη Ρωμιοσύνη μη την κλαις, και εκεί που πάει να σκήψει. Με το
σουγιά στο κόκαλο. Με το λουρί στο σβέρκο" Νάτη πετιέται!! ......
: (Γιάννης Ρίτσος)
|
| |
|
| |
|
| |
|
|
Ζητείται Ελπίδα
-1- Ζητείται ελπίδα
Για την πατρίδα
Και για τον άνθρωπο
-2-
Ζητείται σκοπός
ελληνικός
στα νέα παιδιά
-3-
Στην διασπορά
ο ελληνισμός
ψυχοραγά
-4-
Στην αφομοίωση
-παγκοσμιοποίηση-
η νέα θεά
-5-
Συνεγερθείτε
Ελλήνων παιδιά
κι οργανωθείτε
-6-
Γιατί εμπρός σας
δεν είναι ο εχθρός σας
και να τον δείτε
|
-7-
Τούρκος δεν είναι
Χίτλερ δεν είναι
δεν έχει πρόσωπο
-8-
Σας πιλατεύει
και σας χαϊδεύει
ως σαν τον γλυκόν άνεμο
-9-
Και αθελά σας
στα ονειρά σας
τον κουβαλάτε
-10-
Σας παίζει σαν τόπι
τον λένε Ευρώπη
και Καρλομάγνο
-11-
Ελλήνων παιδιά
συναγερθείτε
κι' οργανωθείτε
-12-
Και πείτε όχι στην αφομοίωση
-παγκοσμιοποίηση-
η νέα θεά
| |
| |
|
| |
|
|
|
|
|
Εκεί που πας στην ξένη γη
θα σμίξεις και θα χαιρετηθείς με ψεύτες
αγγελιοφορείς με γραμματείς πολλούς και φαρισαίους..
Θα σε πλησιάσουν με το χαμόγελο του φίλου
και θα σου ειπούν πως είναι οι απεσταλμένοι μου..
Μην αφεθείς και να μην ησυχάσεις ποτέ..
Θα είναι οι πατριδοκάπηλοι! όπου μυριάκις
με πρόδωσαν: Καθώς θα τους ακούσεις να λένε
ξετσίπωτα οι αιώνιοι αδιάντροποι: "Σας φέρνουμε
τον χαιρετισμό επτά εκατομμυρίων απόδημων
του Ελληνισμού".. Θα ξέρεις -κι' είναι
το πρώτο για να καταλάβεις
ότι μπροστά σου
έχεις τους κόλακες
μαζί και τους ψεύτες του λαού σου!.
Και είπε ο λαός μου:
Εκεί που πας στην ξένη γη
μην φοβηθείς.. Εγώ κι' εσύ πορεύουμε
την ιστορία στον ώμο μας. Κι' επά στην κορφή
του 'Ολυμπου για δώδεκα χιλιάδες χρόνια φιλάμε
σκοπιά το ανθρώπινο γένος. Μη φοβηθείς
να σκούξεις την αλήθεια: Με την φωνή του
Ρίγα στα μπουντρούμια της Οδησσού!
με το ραβδί των φιλικών: «Πάρε
όποιο δρόμο, όποια κορφή,
ρώτα όποιο δένδρο
θέλεις Μ' ακούς;
Οι δρόμοι όλης της γης βγαίνουνε στην καρδιά μου!
Μην ξεχαστείς κοιτάζοντας το φως. Τ' ακούς;.. Ναρθείς!»* *
Τα χρόνια γίναν δίσεκτα και οι μέρες οργισμένες.
* *
Νικηφόρος Βρεττάκος.
|
| |
| |
|
| |
|
|
|
| |
|
| |
|
|
|
«'Oπου Φωνάζω και να Βρίσκεστε Αδελφοί» |
|
(Καρίτσα Λακωνίας: Αδελφότητα Καριτσιωτών Αδελαϊδας. Μια κοινότητα γιομάτη
ελληνική λεβεντιά και φιλοξενία μαζί σεμνότητα και μπόλικη αγάπη για τον
άνθρωπο! Μα πιο πολύ αγάπη και νοσταλγία για την πατρώα τους γη!!! Επισκεφθείτε
τους στην :http://karitsa.tripod.com/index.html)
Και είναι αυτή η ίδια η αθάνατη γενιά του 'Αϊ μετανάστη
που απ' τους αρχαίους χρόνους πήγε το φως
της γαλανής πατρίδας του στα πέρατα
της οικουμένης, και έλαμψε η γης!
Και οι άγριοι γίναν ήμεροι,
κι' ομόρφυνε ο κόσμος!
Ύστερα και για πολλή.. Μνηστήρες οργισμένοι ήρθαν
και πειραματίστηκαν την βαρβαρότητα να βγει
στον άνθρωπο! -γιατί μαθές αυτήν
την έλεγαν Ελλάδα κι' είχε
το φως της γης!.
Τότες, ήταν που πια στην γαλανή πατρίδα μας ήρθαν
τα χρόνια δίσεκτα και την κρατήσαν στο σκοτάδι..
Στο μεταξύ ο 'Αϊ μετανάστης θύμωσε!
και πήρε πένα και χαρτί κι' αντίς
μελάνι, με αίμα! έγραψε
απάνω το όνομά του:
Ρήγας Φεραίος, Φιλικοί, 1821, Διονύσιος Σολωμός,
Υψηλάντης, και άλλοι πολλοί.. και έτσι
με αυτό ήρθε ξανά το φως
στην γαλανή πατρίδα
των θεών και των
Ελλήνων.
'Ομως και πάλι τώρα 'Αϊ μετανάστη οι αετονύχηδες των νέων
καιρών.. Αυτοί. 'Ολοι αυτοί!. Που οι ίδιοι είπαν ότι
βαπτίστηκαν στο αρχαίο πνεύμα το ελληνικό.
Σήμερα είναι τοι μπροστά κι' αποκαλούνται:
Οι μορφωμένοι... Οι δυνατοί...
Και αφού είδαν και απόειδαν ότι με την ζόρι δεν βγαίνει
τίποτα γι' αυτό και αλλάξαν το τροπάρι,
τώρα το λένε: Παγκοσμιοποίηση
και αφομοίωση. το λένε ..
Καρλομάγνο!.
'Αϊ μετανάστη:
Σαν την γλυκιά
λαλιά αιθέριας μουσικής,
-από τα χρόνια της Σαπφώς-
την προσταγή την Μητρική Σου
ξαναλέω στου ποιητή τα θεία τούτα λόγια:
«'Oπου, φωνάζω, και να βρίσκεστε, αδελφοί,
όπου και να πατεί το πόδι σας, ανοίξετε μια βρύση,
τη δική σας βρύση του Μαυρογένη. Καλό το νερό!.».Ελύτης
Νάσαι καλά!..
|
| |
|
| |
|
|
|
το Πάσχα των Ελλήνων
της Διασποράς
Όπου η καρδιά του Έλληνα κι' οχτώ πατρίδες κι' όχι μια...
Κι' ανήμερα το Πάσχα λαλούν κλαρίνα και βιολιά
σε όλη την γη του Αϊ μετανάστη!
'Όπου ψυχούλα ελληνική στις γειτονιές του κόσμου,
μπρούσκο κρασί κι' αρνιά στην σούβλα!..
Λουλούδια ανθρώποι και πουλιά
πάνω απ' τους φράχτες της ολόλαμπρης αυλής,
καρτερικά κι' ευλαβικά γλυκοκοιτούν
-θαρρείς προσεύχονται στον Πλάστη:
Δωσμου θεέ μου μια στιγμή
φούρλα να φέρω τη ζωή μέσα απ' το τσάμικο
κι' όπως θα σειέμαι θα λυγώ
και σμίξω τον Έλληνα ..θεό...
Σαν αστραπή να γεννηθώ ξανά στην γη
κι' αφού αισθανθώ την πασχαλιά ως άνω!
Μαζί και την Ελλάδα!!! Ύστερα ας ..πεθάνω!!
| |
|
| |
|
| |
|
|
Ελπίδα
Φώς
Και προχωράμε αγέρωχοι
οι σημαιοφόροι,
της πιο τρελής χαράς
οι οδοιπόροι.
Ελπίδα φως!
στην γη της διασποράς
είναι ο δικός μας ο καημός.
|
|
Παιδί
της Εποχής
Παιδί της εποχής
-της σημερινής-
Ω ! κλαιω πώς φεύγεις
απ' την πραγματικότητα
κι από κοντά μας..
Στις ψευδαισθήσεις ζεις!
Κι αθέλητά σου φέρεις
αυτό που δίνει φόβο στην γενιά μας...
|
|
|
Είσαι
Παιδί
Μην πετάς στον χαμό,
αυτό που δεν μπορείς
μ' ευκολία να κερδίσεις.
Κράτα γερά τον χαλινό,
του νου και της ψυχής.
Είσαι παιδί και θα μετανοήσεις.
Μην λες ποτέ δεν ήρθε η ώρα,
κι ακόμη έχουμε καιρό.
-Είναι ντροπή και ήττα ίσης,
μ' αυτό που λες πως νικηφόρα
θα κερδίσεις, τον καημό.
Είσαι παιδί και θα μετανοήσεις.
Μην παρασύρεσαι από την πλάνη
κι από τα ψεύδη της ζωής.
Τα χείλη πρόσεξε μην τα ποτίσεις,
από το μεθυστικό βοτάνι
της σάπιας γέννας σημερινής.
Είσαι παιδί και θα μετανοήσεις.
|
|
Τι πάει
να πει
Να ζεις.
Ναι να ζεις!
Μα πρέπει όμως
την ζωή σου,
να την έχεις
φορτωμένη
ιδανικό!
Τι πάει να πει
κι' αν είσαι παραλής;
Αφού πιο πάνω απ' την χλιδή σου,
ατέλειωτο στην ψυχή σου, μένει το ..κενό.
| | |
Σκέψου
το αύριο
Σκέψου
το αύριο
για νάχεις το
σήμερα δικό σου.
Διώξε την χίμαιρα,
κι ας το μυαλό σου
τα έλη να σκάψει! Καθάριο
το αίμα σου σταλιές να στάξει,
στην άγονη γη!
Και ύστερα
θρέμμα σου
να πεις ότι βγει.
|
|
Χρόνια
περάσαν
Χρόνια περάσαν
από τότες,
που μας ξεχάσαν
οι ακριβοδότες
της καλοσύνης..
Μας έχουν αφήσει
στη λήθη στο ψέμα.
Μας έχουν ρουφήξει
το λίγο μας αίμα.
Μας στίψαν τα στήθια
οι μαχαραγιάδες!
Μα μια είν' η αλήθεια,
γίναν φονιάδες
της Ρωμιοσύνης!
| | |
| |
|
| |
|
|
|
Μάθε, προχτές
σου έστειλα
|
Μάθε, προχτές σου έστειλα νεράιδες να σε βρούνε
να ρθουν γοργά στον ύπνο σου και να σου ειπούν τραγούδι..
Τραγούδι για την ξενιτιά και για τα πρώτα χρόνια:
Τότε που τα καράβια μας άλλο δεν φόρτωναν
παρά μονάχα μετανάστες... Το θυμάσαι??
Τώρα και τα καράβια μας τα.. κάψαμε.
Και τα όνειρά μας τα στοιβάξαμε σε μια παλιοαποθήκη..
Μάθε, στην γαλανή πατρίδα όταν μιλούν για μετανάστες
εννοούν μονάχα: Τυχοδιώχτες και ύποπτους!.
Η λέξης: ...Αϊ Μετανάστης που σούλεγα.. θυμάσαι??
Τώρα, κατάντησε βρομιά?? στο στόμα του λαού.
Και το δικό σου όνομα αδελφέ μου ..για λίγο ακόμα..
και να γράφονταν στην.. ιστορία!..
|
|
|
| |
|
| |
|
|
|
| | |
η Ελληνική Διασπορά απ' τους Αρχαίους Χρόνους..
|
Ο 'Ελληνας της διασποράς δεν εξεκίνησε εχθές την
μετανάστευση, παρά εδώ και χιλιάδες χρόνια. Και στην πορεία του ποτέ του δεν
ήταν τυχοδιώχτης παρά διαφωτιστής, καλλιεργητής του νου αλλά και της ύλης.
Απ' τους αρχαίους χρόνους πήγε το φως της γαλανής πατρίδας του στα πέρατα
της οικουμένης κι' έλαμψε η γης και οι άγριοι έγιναν ήμεροι κι' ομορφυνε ο
κόσμος!
ΠΟΤΕ(!!!) δεν ελησμόνησε την πατρίδα.. Αλλά και ο
στόχος του δεν ήταν η επιστροφή. Δεν πήγε να «αρπάξει» σαν άλλοι λαοί.., και να
φύγει ξανά, γιατί το γνώριζε: 'Οτι ήταν το εκλεκτό τέκνο των θεών και τέκνο της
γαλανής πατρίδας του Ελλάδας, που η μοίρα της ήταν χαραγμένη μαζί ταγμένη απ'
τους θεούς: Να δώσει το φως στην ανθρωπότητα!
Γι' αυτό ο 'Ελληνας της διασποράς αντί να επιστρέψει
πίσω στην πατρίδα κάθισε και την ξανάκτισε παντού με αποικίες και παροικίες:
Στην Ιταλία, Ρωσία, στην νότια Ευρώπη ως μέχρις τις Ινδίες, Αίγυπτο κλπ., κλπ..
Με άλλα λόγια αντί να πάει αυτός πίσω στην Ελλάδα
επήγε η Ελλάδα κοντά σ' αυτόν. Και όταν οι καιροί χαλεποί για την πατρίδα..
Πόσες φορές ο μετανάστης δεν την έσωσε;;
Για τούτο και για όλα αυτά τα παραπάνω που λεω,
επιμένω σε αυτό: Ο 'Ελληνας της διασποράς, ποτέ του δεν υπήρξε τυχοδιώχτης η
επιζήμιος για τους συνανθρώπους του στην νέα γη, παρά μοχλός(!!!) στην
δημιουργία και την πρόοδο και όσο για την πατρίδα Αϊ μετανάστης!
'Αγιος δηλαδή, που και η πατρίδα να μην το ξεχνά! αλλά
να το αποδεικνύει με πράξη και όχι μονάχα με λόγια..
Αλλά ούτε κι' εμείς να το ξεχνάμε!
Και όταν επιστρέφουμε στην πατρίδα, θα πρέπει πάντα να
έχουμε το κεφάλι ψηλά! Μαζί και το αίσθημα: Ότι είμαστε από την εκλεχτή γενιά
των Ελλήνων της διασποράς!.
|
|
| |
|
| |
|
|
|
| | |
Το θαυμαστό έργο της Αυστραλίας:
Hellenic Writers' Association και ο Ιάκωβος Γαριβάλδης |
Είναι παρήγορο σήμερα στην γη της διασποράς, καθώς που με το "Καπνόν
Αποθρώσκοντα" πήρες τους δρόμους και έβαλες τις φωνές.. Ανακαλύπτεις σιγά - σιγά
πατημασιές βαθιές κι' ενώ θωρείς ωσάν παιδί τ' αχνάρια αυτά τα γνώριμα τ'
ακολουθάς, βγαίνεις στο φως και τι ανακαλύπτεις? Σαν πλάτανος στην κάψα του
καλοκαιριού να σε περιμένει στον ίσκιο του να ξαποστάσεις και να πιεις νερό.
'Αφθονο νερό!!! που τρέχει από τις ρίζες του τις ελληνικές!, Και είναι μια
πλούσια φλέβα! Κάτι μου λεει ότι, έχει νερό για όλα τα διψασμένα ελληνόπουλα σε
όλη την γη της διασποράς! Τούτος ο δυνατός πελώριος πλάτανος ακούει στο όνομα
Ιάκωβος Γαριβάλδης! Το κεφαλόβρυσο ακούει στο όνομα
"Σύνδεσμος Ελλήνων Λογοτεχνών της Αυστραλίας"!! Και ένα παλικαρόπουλο
αμούστακο παιδί, Ελληνόπουλο(!!!) σε υποδέχεται και είναι έτοιμο να σου
υποδείξει ένα - ένα, τα φεγγοβόλα αστέρια στην νέα γη. Το όνομά του είναι: "ο
Λόγος": κι' είναι το περιοδικό Μας της λογοτεχνίας των Ελλήνων της
διασποράς!.
Με τον Ιάκωβο Γαριβάλδη η γνωριμία μας πάει πίσω εδώ
και τέσσερα χρόνια -τον αναφέρω στον πρόλογο- και είναι ο άνθρωπος που στην ψυχή
μου καταχώρησα από την πρώτη στιγμή με το όνομα: ο δάσκαλος!.
Κάθε φορά όπου λαβαίνω e-mail του όλο και πιο πολύ "ζωντανεύω" παίρνω φτερά και
δύναμη μαζί και ελπίδα. Πριν κάμποσο καιρό του είχα ζητήσει:
"Θα ήθελα σαν βρεις καιρό και να μου γράψεις επειδή
η επιθυμία μου είναι να γνωρίσω (ως μέχρις που το φτάνουν τα "κότσια μου") τον
'Ελληνα λογοτέχνη απ' την γη της διασποράς και που είναι η πρώτη μου πατρίδα..
λεω κι' αφού νομίζω απ' ότι ξέρω τούτη στιγμή, ότι "the Hellenic Writers'
Association of Australia" είναι το πιο δυναμικό και αντιπροσωπευτικό κομμάτι
από την γενιά του μετανάστη και τις δεκαετίες του '50 και ύστερα.
Υπόδειξέ μου λοιπόν ποια βιβλία και συγγραφείς θα
πρέπει να αρχίσω απ' την αρχή και πως θα τα λάβω. Επίσης -αν γίνεται- θα ήθελα
πολύ να γίνω μέλος του οργανισμού σας, αφού βέβαια τα στοιχεία που έχω γνωστά
σας ως αυτήν την ώρα είναι αρκετά και μου δίνουν το δικαίωμα. Ευχαριστώ πολύ."
Ο καλόκαρδος φίλος μου την ίδια μέρα μου στέλνει την
απάντηση, που μ' άφησε εμβρόντητο: 'Ηξερα από την ιστοσελίδα του
"Λόγου" και είχα πάρει
μια σχετική εικόνα για την λογοτεχνία στην Αυστραλία και υποπτευόμουνα λεω τις
"πατημασιές", μα δε περίμενα στην πρώτη κιόλας γενιά του μετανάστη ένα τόσο
θαυμαστό έργο!!! Διαβάσετε λοιπόν παρακάτω να δείτε με τα μάτια σας, το τι
μπορεί να καταφέρει ο 'Ελληνας!!! Καθώς που εγώ το υποπτεύομαι ότι ο σεμνότατος
φίλος μου που εκτός από
δυνατός ποιητής είναι και ο γνήσιος ακούραστος εργάτης, σε όλο αυτό
το οικοδόμημα μαζί και πρόεδρος του Συνδέσμου:
«Μελβούρνη Ιούνιος 11 2001Αγαπητέ
μου Κώστα,
Ο Σύνδεσμος Hellenic Writers' Association είναι τώρα ο
πιο διαδεδομένος πολιτιστικός οργανισμός παρουσιάσεων βιβλίων, ομιλιών,
εργαστηριακών συνεδρίων κλπ. στην Αυστραλία παρουσιάζουμε τουλάχιστον 10 βιβλία
(νέες εκδόσεις) το χρόνο, και όπως προείπα, ομιλίες όπως αυτή η πρόσφατη του Δρα
Δημήτρη Δικαιάκου από την Αθήνα, που μας παρουσίασε την Ανθρωπιστική Χροιά του
Ελύτη μέσα από το τελευταίο και σχετικά άγνωστο έργο του "Εκ του Πλησίον".
Επίσης παρουσιάζουμε ραδιοφωνικά προγράμματα με διάφορους λογοτέχνες να
λαμβάνουν μέρος, λογοτεχνικά εργαστήρια και Φιλολογικά ή Πνευματικά απογεύματα
όπως αυτό που είχαμε πριν δυο μέρες όπου 20 συγγραφείς έλαβαν μέρος με έργα
τους, και τέλος μαθήματα Νέο-Ελληνικών με αναφορές στη Λογοτεχνία, όλα εντελώς
δωρεάν.
Επίσης τώρα τελευταία με πρωτοβουλία μας, και για την
προώθηση των βιβλίων των μελών μας που αριθμούν πάνω από 300 εκδόσεις,
κατασκευάσαμε ειδικές βιβλιοθήκες τις οποίες τοποθετήσαμε ήδη σε διάφορους
χώρους αναμονής γραφεία και υπηρεσίες όπου συχνάζουν 'Ελληνες. Τελευταία με
πρωτοβουλία μας προσπαθούμε να κατοχυρώσουμε τη δημιουργία Ομοσπονδίας
Πολιτιστικών φορέων στην Αυστραλία με παρόμοιους φορείς από το Σύδνεϋ την
Αδελαϊδα και τη Μελβούρνη. 'Εχουμε ήδη κάνει τα πρώτα βήματα και τα αποτελέσματα
είναι ενθαρρυντικά.
'Οπως είπες κι εσύ Κώστα, δεν υπάρχει άλλος παραπλήσιος
οργανισμός στην Αυστραλία που να προσφέρει τόσα στους συγγραφείς μέλη του. Θα
είναι τιμή μας να σ' έχουμε κι εσένα στις τάξεις των επιστρατευμένων αγάπης της
Ελληνικής Γλώσσας και Πολιτισμού. Είσαι σίγουρα συγγραφέας και η παρουσία σου
πολύ γνωστή ανά τον κόσμο.
Ο συνολικός αριθμός λογοτεχνικών έργων που εκδόθηκαν
από το 1916 στην Αυστραλία υπερβαίνει τα 700 και αυξάνονται κατά 20 με 30 νέα
έργα κάθε χρόνο.
Το γεγονός όμως παραμένει πως είμαστε η πολυγραφότερη
παροικία Ελλήνων του εξωτερικού. Συνάμα θέλουμε να πιστεύουμε πως και η ποιότητα
των έργων μας είναι σημαντική και δεν έχουμε να ζηλέψουμε την ποιότητα
οποιασδήποτε λογοτεχνικής δημιουργίας σε οποιαδήποτε γλώσσα του κόσμου. Επίσης
δεν πιστεύω να υπάρχει άλλη Ελληνική συγγραφική παραγωγή παροικίας εκτός Ελλάδας
στη γη πιο δραστήρια.
Το κυριότερο είναι πως όλα αυτά γίνονται αφιλοκερδώς,
όπως και από πλευράς σου, και με ένα μόνο κίνητρο... την αγάπη γι' αυτό που
κάνουμε.
Σε χαιρετώ φιλικότατα
Ιάκωβος Γαριβάλδης». |
Γιομάτος θαυμασμό αλλά και κάποια ντροπή απάντησα την ίδια στιγμή στον
φίλο μου λέγοντάς του:
«Μένω εμβρόντητος !!!
700 βιβλία έχει εκδώσει ο 'Ελληνας της Αυστραλίας?
Καταπληκτικό !!!
Και αντί να φωνάζουμε (καθώς στην δική μου φτωχή
..περίπτωση) ότι ...χανόμαστε, (με το «Καπνόν Αποθρώσκοντα»).. Νομίζω ότι ήρθε η
στιγμή: Να μπήξουμε φωνή για τα βιβλία και τους συγγραφείς μας!!! Να τους
υψώσουμε -καθώς τους ταιριάζει- με παλικαριά σαν ήλιους φωτεινούς και αστέρες
διάττοντες στο ιερό δικό μας -μοναδικό!!- στερέωμα, στην γη της ευλογημένης
Διασποράς!!! Αλλά και σε κείνο (το στερέωμα) της πατρίδας!!!
Ο 'Ελληνας της διασποράς έχει δικαίωμα και λόγο πρώτον!
πάνω στο θέμα της ελληνικής πατρίδας γιατί της το απέδειξε τόσες φορές... Η
ελληνική πατρίδα έχει μικρότερο τον λόγο της στο μετανάστη επειδή δεν του το
απέδειξε ποτέ!
Μαζί με αυτά τα παραπάνω θα συμπληρώσω λέγοντας αυτό:
Τώρα καταλαβαίνω τι θα πει Αυστραλία και ειδικότερα: Μελβούρνη και
Ελληνισμός!!!! Καλέ μου φίλε χίλια ευχαριστώ που κάθε γράμμα σου που έρχεται όλο
και μου συμπληρώνει απ' άφθονους γλυκύτατους μεθυστικούς χυμούς την υπερηφάνεια
μου που ήταν πεσμένη μαζί και την χαμένη ελπίδα μου για τον τρισαγαπημένο μας
Οδυσσέα» |
Νάσαι καλά!..
|
| |
|
| |
|
| |
|
|
Κυπριακή παράδοση
".....Να βλέπεις τα νέα παιδιά
να συνεχίζουν την Κυπριακή παράδοση
με τέτοιο ζήλο στον χορό, που κάθε τους φούρλα
στον αέρα ήταν θαρρείς μικρό μνημόσυνο
για τον Καραολή. Κάθε τους σκέρτσο..
Kαι σούφερναν στο μυαλό
τον Γρίβα στο ελληνικό
αεροδρόμιο με κείνο
τον καταπληκτικό μπερέ
και το πουλόβερ ως το λαιμό
-ίδιος θεός του Ολύμπου!.
Τιμή και υπερηφάνεια στα παιδιά!
Μα πιο πολύ τιμή
και υπερηφάνεια
στους γονείς,
που δεν αφήνουνε στιγμή
απ' το μυαλό τους:
Τον πλούτο των προγόνων τους
που κουβαλούν στην ξένη γης,
ότι είναι για τα παιδιά τους!"..
| |
|
| |
|
|
|
η MAGNA GRECIA (Η μεγάλη Ελλάδα) είναι εκτός Ελληνικών
συνόρων: Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΝΟΤΙΟΥ ΑΦΡΙΚΗΣ
του Δρ. Δημήτρη Καραλή
Johannesburg 1 of August
2001
«Αγαπητέ Κώστα :
Το γράμμα ετούτο εστάλη συνοπτικά σε κάποιον ελληνικό εκδοτικό οίκο όπου μου
το ζητήσανε. Επειδή και εσύ πάντα δείχνεις ενδιαφέρον για τον
Νοτιοαφρικανικό Ελληνισμό σου στέλνω ένα αντίτυπο. Φιλικότατα Δημήτρης
Καραλής».
«Αγαπητή Ντίνα Νικολοπούλου : Πολύ ευχαρίστως να σας
γράψω για τα δυο θέματα που μου ζητήσατε ,1. Τον Ελληνισμό της Νοτίου Αφρικής
και 2. Την εναλλακτική Ιατρική η βιολογική ιατρική. Θα χρειαζότανε φυσικά
αρκετός χρόνος για μια τέτοια λεπτομερή περιγραφή ιδικά για την αφάρμακο
ιατρική, για αυτό τον λόγο επιτρέψτε μου να αναφερθώ μόνον περιληπτικά.
Στα μέσα του 17 αιώνα ο πρώτος πορτογάλος
θαλασσοπόρος Vasco De gamma άγγιξε τα νότια παράλια της Νότιου Αφρικής κοντά στο
γνωστό μας «Ακρωτήριο καλής ελπίδος» η κοινώς Cape town. Δεν εγκαταστάθηκε όμως
και έτσι απεχώρησε. Αργότερα ένας άλλος Ολλανδός θαλασσοπόρος από τις δυτικές
Ινδίες (τότε αποικία των Ολλανδών) ονομαζόμενος Jan van Riebeck, μαζί με το
πολυμελή πλήρωμα του φθάσανε στο Cape town ψάχνοντας να βρουν τροφές, φρούτα και
λαχανικά για τις αποικίες των στον ινδικό Ωκεανό.(Ινδονησία, Δυτικές Ινδίες,
Νήσοι Παράμερου στα βόρεια της Βραζιλίας κ.τ.λ. Εγκατασταθήκανε πρόθημα στο Cape
town διότι το εδάφους ήταν πάρα πολύ έφορο και σύντομα δημιουργήσανε την πρώτη
Ολλανδική αποικία την γνωστή μας σήμερα Νότιος Αφρική.
Οι πρώτοι 'Ελληνες άρχισαν να καταφθάνουν
σποραδικά κατά το τέλος του 18 αιώνα. Πολύ από αυτούς εργάζονταν ως ναυτικοί σε
ξένα καράβια και ξεμπαρκάρανε για κάποιο καλύτερο μέλλον στην Νότιο Αφρική.
Αργότερα όταν η 'Αγγλοι κατέλαβαν την Νότιο Αφρική από τους Ολλανδούς και έγινε
πια αποικία τους, άρχισαν να καταφθάνουν περισσότεροι 'Ελληνες από τα Επτάνησα η
την Κύπρο που βρισκόταν τότε κάτω από την Βρετανική αυτοκρατορία.
Στις αρχές της δεκαετίας του 60 η Ελλάδα με
τότε πρωθυπουργό τον Κων. Καραμανλή υπέγραψε συμφωνία με την Νότιο Αφρική για
την επίσημη μετανάστεψη Ελλήνων (Εξαγωγή έμψυχου υλικού) προς την Νότιο Αφρική
με την γνωστή τότε «ΔΕΜΕ»(Διακυβερνική Ελληνική Μεταναστευτική Επιτροπή) Περίπου
140.000 'Ελληνες αφίχθησαν στην Νότιο Αφρική όλοι τους σχεδόν ειδικευμένοι ήτοι
ως επιστήμονες ήτοι ως τεχνίτες. Δεν επέτρεπε αυστηρώς η Νότιος Αφρική να
εισέλθουν στην χώρα της εργατο - μετανάστες διότι είχε αρκετούς μαύρους για τις
ανειδίκευτες εργασίες. 'Ετσι ο Ελληνοτιοαφρικανικός Ελληνισμός άρχισε να
διοργανώνετε και να διαπρέπει όχι μόνον στον οικονομικό αλλά και στον
επιστημο-πολιτιστικό τομέα. Με την άφιξη των Ελληνο- αιγυπτίων αργότερα εξ ίσου
τεχνο- ακαδημιακά καταρτισμένοι, δημιουργήσανε μια μικρή Ελλάδα του νότου
ζηλευτή και αντάξια της ιστορία της.
Περίπου το 80% των Ελλήνων σήμερα είναι
εργοδότες όπου απασχολούν πάνω από 1.000.000 ντόπιους υπαλλήλους. Το 18% του
ετησίου Νοτιο-Αφρικανικού προϋπολογισμού προέρχεται από τους 'Ελληνες. Πάνω από
20 Ελληνικές μεγάλες εταιρίες βρίσκονται στο μετοχικό ταμείο του Johannesburg
.Αρκετά μεταλλεία (χρυσός πλατίνας, διαμάντια κ.τ.λ) ανήκουν στα χέρια των
Ελλήνων. Το 70% των supermarket και άλλων καταστημάτων τροφών είναι Ελληνικά.
'Εχουμε γερή αντιπροσώπευση στην Νοτιο Αφρικανική βουλή.
Ο τέως πρόεδρος Μαντέλας είναι μεγάλος
φιλέλληνας καθώς και πολλά άλλα αξιόλογα μέλη της σημερινής κυβέρνησης. Ο
δικηγόρος και προσωπικός φίλος του Μαντέλα ο Γεώργιος Μπίζος είναι Έλληνας.
'Εχουμε 350 κορυφαίους γιατρούς 'Ελληνες μόνον στο Γιοχανεσμπουρχ και Πραιτόρια.
Πάνω από 250 δικηγόρους, και εξ ίσου αριθμό σε όλους τους υπόλοιπους κλάδους.
Δυστυχώς όμως τελευταία φεύγουν αρκετοί 'Ελληνες ιδίως νέοι επιστήμονες για
Αμερική, Καναδά κ.τ.λ για λόγους ασφάλειας. Παραμένουν όμως αρκετοί ακόμη όπου
διατηρούν τον Ελληνισμό ισχυρό και διαπρεπή σε όλους τους τομείς. 'Εχουμε πάνω
από 60 εκκλησίες. 50 και παραπάνω κοινότητες. Τα καλύτερα σχολεία στην διασπορά
από όσο γνωρίζω, μόνο στο γυμνάσιο και λύκειο του Γιοχαννεσμπουρχ φοιτούν πάνω
από 900 μαθητές.
'Εχουμε αρκετούς πολιτιστικούς συλλόγους όπου
διατηρούμε την παράδοση μας αισθητά στην χώρα εδώ. Ακόμη και στον φιλοσοφικό
τομέα είμαστε αισθητοί. Προσωπικά ηγούμαι τον Νεοπλατωνικό σύνδεσμο Νοτίου
Αφρικής όπου ασχολούμαστε όχι μόνον με την Πλατωνική φιλοσοφία και τους
νεοπλατωνικούς ακόλουθους (Πλωτίνο ,Ιαμβλίχο ,Πορφύρα, Πρόκλο κ.τ.λ )του τότε,
άλλα και για την επέκταση μιας νεο-πλατωνικής αντίληψης στο το σήμερα. Δεν θα
υπερβάλω αν θα σας πω ότι και σήμερα ακόμη όπως και στην αρχαία εποχή η MAGNA
GRECIA (Η μεγάλη Ελλάδα) είναι εκτός Ελληνικών συνόρων. Ίσως η μακρινή απόσταση
απ' την μητέρα Πατρίδα μαζί με τον φλογερό καημό της Ελληνο- επιβίωσης
δημιουργήσανε όλα αυτά τα μικρό- θαύματα. Κατά το πως θα συνεχιστεί αυτή η
εξέλεγξη όμως στο μέλλον, παραμένει κάπως άγνωστο. Η ανακοπή της φρέσκιας
μετανάστευσης και η αφομοίωσης της τρίτης γενεάς μας δημιουργεί μεγάλες
ανησυχίες.
Φιλικότατα Δημήτρης Καραλής
Johannesburg 2001
Μεγάλε μου και ωραίε μου φίλε,
Η MAGNA GRECIA απ' το Γιοχάνεσμπουργκ -που είναι τα δικά σου μετερίζια
στην γη της ευλογημένης διασποράς- μου ήρθε σαν ήλιος λαμπρός να δώσει θάρρος,
ζωή και δύναμη στον ταπεινό και λίγο μίζερο -καθώς εγώ τον παρουσιάζω μαζί και
τον βλέπω- Ελληνισμό του ωραίου μας Καναδά.
Είναι τιμή για την σελίδα μου μα πιο πολύ τιμή στον μεγάλο μου ήρωα τον
'Ελληνα μετανάστη ΕΣΕΝΑ !!! 'Οπου ανάλογα ο καθένας και με την δική του δύναμη
συνεχίζει να δίνει το παρών στο χτες και στο σήμερα να λάβουμε κουράγιο να
αντιμετωπίσουμε το αύριο και οι καιροί είναι πιο δύσκολοι παρά ποτέ για την
πατρίδα μας και το Ελληνισμό της διασποράς.
Νάσαι καλά!..
|
|
| |
|
| |
|
| |
|
«...Επειδή μία σωστά οργανωμένη κοινότητα |
|
ξεκινάει
με πρώτα τα εργαλεία της
δηλ. το «εμένα» και «εσένα»
για να καταλήξει λεω στους πολλούς
και εν συνεχεία στους ηγέτες της,
όπου εύκολα όλοι μας πια λέμε,
-εάν κάτι δεν πάει καλά-
αυτοί φταίνε...
Ενώ στην ουσία φταίμε εμείς...
δηλαδή εγώ κι' εσύ αδελφέ μου»...
Νάσαι καλά!..
|
| |
|
να ρίξω την ευθύνη αλλού
κι' ίσως σε ΣΕΝΑ πρώτον. Που δυστυχώς..
σου το ομολογώ, κάπου - κάπου το κάνω..
Γι' αυτό συγχώρεσέ με! Ακόμη,
βρίσκω πολλές
φορές τον εαυτόν μου
(και ίσως το ίδιο κάνω ακόμα
και τώρα, στο γράμμα μου αυτό):
και να επαναλαμβάνει το «εγώ...» κι' «εγώ...κι' «εγώ...» ξεχνώντας -κι ίσως
ηθελημένα από τον εγωισμό μου? το κι' «ΕΣΥ!...» που τα δύο μαζί κάνουν το
«ΕΜΕΙΣ!!!» που είναι και το σωστό. Για τούτο και σου ζητώ συγγνώμη!!»....
Νάσαι καλά!..
|
| |
«...Μαζί με τους καλούς πατριώτες |
|
σ' αυτήν την ιδέα,
πήγαν και στάθηκαν δίπλα τους
από την πρώτη στιγμή οι καιροσκόποι,
οι χασομέρηδες, οι άσχετοι αν θέλετε,
μαζί κοντά και οι πλακανζήδες!
Που αφού δημιούργησαν
κατεστημένο την δική τους υπεροχή
σε ένα είδους «κλίκας» κατόρθωσαν σχεδόν
απ' την αρχή να επιπλεύσουν δείχνοντας στον κόσμο
ότι αυτοί οι ίδιοι ήσαν και η κοινότητα!.
'Ετσι αυτό
βλέποντας ο κόσμος,
όχι μόνο δεν έκανε συμμετοχή
αλλά φύγανε κι' εκείνοι που απ' την αρχή
είχαν πάρει μέρος και είχαν σκοπό να βοηθήσουν:
Δυναμώνοντας έτσι την υπεροχή των πλακανζήδων κι' απογυμνώνοντας την ίδια την
κοινότητα από κάθε ελπίδα επιβίωσης και επιτυχίας»...
Νάσαι καλά!..
|
| |
«...Μερικοί απ' τους παλιούς |
|
που ήσαν καλοί πατριώτες
και πίστευαν με πάθος την ιδέα
για την σωστή οργάνωση του Ελληνισμού
στην παροικία παρέμειναν!
Και αφού έριξαν στάχτη
στα μάτια τους,
πιστέψανε
για μια στιγμή,
ότι όχι μόνο
οι ίδιοι θα φέρουν αλλαγή
στα πράγματα προς το καλύτερο,
αλλά και πως θα μετατρέψουν τους
πλακανζήδες σε αγνούς ..πατριώτες.
Και εδώ είναι
που ο λαός μας
έχει πει εκείνο το
«...Κούνια που σε κούναγε»
Ελληναρά μου...........
Οι μεν μπροστά έκτιζαν..
Εκείνοι πίσω γκρέμιζαν!
Οι μεν μπροστά έλεγαν
να εργαστούμε φρόνημα,
να δείξουμε καλό παράδειγμα:
Είμαστε στην αρχή και πρέπει
να βάλουμε καλή σειρά, να οργανώσουμε το Ελληνισμό
Οι πλακανζήδες πίσω φώναζαν: 'Οχι! Εμείς είμαστε
η κοινότητα και όποιος θέλει να έρθει ας έρθει..
Αλλά που να έρθει ο κόσμος στο ..καφενείο;;
..Είναι η ίδια πάστα άνθρωποι:
Εγωιστές και ξεροκέφαλοι... 'Ανθρωποι
που στην ουσία παρέμειναν παιδιά πεισματωμένα
-μια ολάκερη ζωή- και στο μυαλό τους δεν ωρίμασαν ποτέ.
Γι' αυτό και βρίσκουν την κοινότητα σαν μέσο όχι να την
βοηθήσουν από τον κίνδυνο στην επερχόμενη λαίλαπα
της αφομοίωσης.. παρά πως να δειχτούν στον κόσμο
οι ίδιοι για το πόσο ...σπουδαίοι είναι..
Τύφλα στα μάτια τους!...
Και κρίμα στον υπόλοιπο λαό της διασποράς
που στέκει πίσω και λεει μονάχα:
"Δεν πανε να κουρεύονται.."
Όμως έτσι γίνεται πάντα!..
Και έτσι γράφεται η ιστορία
του 'Ελληνα στη διασπορά
αλλά... και στην πατρίδα??
Νάσαι καλά!..
|
| |
«...Και τέτοιοι αδελφέ μου σου λέω ξανά |
|
είναι απλωμένοι παντού
-στην ελληνική διασπορά-
σαν την ακρίδα!
και την κατασυκοφάντησαν
μαζί και την κατέστρεψαν!!!
Θαρρούνε τους εαυτούς των
-και το παίζουνε- να είναι οι ..μπροστάρηδες
ή και οι ..αφεντάδες του Ελληνισμού στη παροικία,
στην εκκλησία ή και στον σύλλογο.
Και είναι τοι αυτοί οι ίδιοι:
η αρχή μαζί και το τέλος
της καταστροφικής αιτίας
που τα παιδιά μας
χάνονται στην
αφομοίωση:
Επειδή
Στην πρώτη
κιόλας γενιά
δημιούργησαν
τείχος απέραντο,
μαζί κι' αδιαπέραστο!.
Διακόπτοντας -με τα παιδιά
και τις δεύτερες γενιές-, την επαφή
με τις ρίζες τους και τον ελληνικό πολιτισμό τους..
'Εναν πολιτισμό, που εδώ και χιλιάδες χρόνια τώρα,
-τι ειρωνεία..- φώτισε και φωτίζει τον κόσμο ολάκερο(!)
και τα συμαζωτάρια των Τούρκων, κατάφεραν για χάρη δική τους και για ..φραμπαλά
να τον λαιμοπνίξουν στην πρώτη κιόλας γενιά του μετανάστη απ' τις δεκαετίες '60
και 70»...)
Νάσαι καλά!..
|
| |
|
Το πρόβλημα σήμερα στις ελληνικές παροικίες είναι αυτό
το ίδιο πρόβλημα που είναι απλωμένο παντού όσο ποτέ άλλοτε στην ιστορία της
ελληνικής διασποράς, με δύο λέξεις: Κακή οργάνωση!
Ιδιαίτερα στις νέες μικρές εστίες της μετανάστευσης
καθώς του Καναδά, όπου ποτέ δεν υπήρξε μια κεντρική ηγεσία δυναμική! αλλά και
ακέραια, όπου να κατευθύνει, αλλά και να ελέγχει! Μαζί να νουθετεί αλλά και να
βάζει τους όρους της σωστής οργάνωσης του Ελληνισμού.. Οι Κοινότητες μαζί και οι
σύλλογοι, ειδικότερα τα τελευταία χρόνια, περιέπεσαν στον μαρασμό και την
απραγία, επειδή στην πλειοψηφία τους διοικούνται από ανθρώπους της πρώτης γενιάς
με την νοοτροπία του εμφύλιου, που μη γνωρίζοντας ή, θελημένα αγνοώντας τις
ανάγκες της σύγχρονης εποχής και καθώς που είναι αυτοκέφαλοι, ανάλογα τα κέφια
τους: Μπορούν να κάνουν ή να μην κάνουν τίποτα.
Και αφού η κάθε κοινότητα είναι ανεξέλεγκτη από
οποιαδήποτε κεντρική ηγεσία καταλήγει να είναι έρμαιο του προέδρου μαζί και της
«κλίκας» του που αποτελεί το λεγόμενο συμβούλιο κι' αφού αυτά βλέποντας ο κάθε
νοικοκύρης τραβιέται μακριά και δεν συμμετέχει. Οι καινούριες γενιές μη
βλέποντας τίποτε το ενδιαφέρον απογοητευμένες αλλά και σχεδόν τρομοκρατημένες
πήραν τον δρόμο χωρίς επιστροφή στην αφομοίωση;;
Για τούτο στην κάθε κοινότητα η σύλλογο βλέπεις και
έχουμε μόνο περίπου 5 με 6% συμμετοχή οι δε «διοικούντες» πάντοτε περίπου οι
ίδιοι (Aν κάποτε, πέστε από λάθος(!), τολμήσει και μπει σε αυτή την ομάδα των
σκληροπυρηνικών κάποιος, ο οποίος θελήσει να μην ταυτιστεί στην δική τους
γραμμή.. τις είδε τον ένοχο; Οι ποταμοί θα τον ξεπλύνουν! Θα πορευτεί καθώς
συννεφάκι στην αυγουστιάτικη ημέρα και εκείνοι ενθουσιασμένοι σαν άμυαλα παιδιά
χοροπηδώντας απ' την νίκη τους που απαλλαγήκανε απ' τον ..τρελό, θα συνεχίσουν
να το παίζουν «κοινότητα» από μόνοι τους, εναλλάσσοντας για τα μάτια του κόσμου,
εδώ κι' εκεί την προεδρεία, από τον έναν στον άλλον και ύστερα πάλι απ' την
αρχή. Αποτέλεσμα τα χρόνια περνούνε και ο ίδιος κύκλος επαναλαμβάνεται. Με άλλα
λόγια στην καρδιά του δημοκρατικού Καναδά ο Ελληνισμός διοικείται -αλλά και
αυτοκαταστρέφεται- από το καθεστώς της ...δικτατορίας αυτών των ολίγων.
Στο παρελθόν και στις δεκαετίες του '80 η ίδιοι αυτοί
άνθρωποι, οπωσδήποτε είχαν θετικότερα αποτελέσματα επειδή οι ανάγκες της εποχής
εκείνης, ήταν διαφορετικές και οι ίδιοι ήσαν νεότεροι και δυνατότεροι: Είχαν
επιχειρήσεις και μικρά παιδιά κι' επομένως στα χρόνια εκείνα, σαν έβγαινε ο
παπάς ο πρόεδρος και δύο άλλοι γύρα, να κάνουν έρανο για την κοινότητα ή κάποιον
άλλο σκοπό, πες να στείλουν βοήθεια πίσω στην πατρίδα.. Εκείνοι, βούταγαν την
λίστα απ' το χέρι του προέδρου να δουν ποιος έβαλε τα πιο πολλά, να δώσουν
εκείνοι τα περισσότερα! Στις εκδηλώσεις τους πήγαιναν με τα παιδιά, μαζί και
τους φίλους, όπου και αυτοί είχανε παιδιά... Γίνονταν ντόρος..
'Ομως στα γηρατειά τους σήμερα, απόμειναν μόνοι!.. Τα
παιδιά δεν ακολουθούν και οι φίλοι χαθήκανε. Απομείνανε μόνοι χωρίς
επιχειρήσεις. Το χρήμα λιγόστεψε: Σε μερικούς και μόνο εκείνη η έρημη σύνταξη...
Που πάμε τώρα;; Τι κάνουμε με την ζωή;; Σανίδι σωτηρίας είναι η κοινότητα, μαζί
κι ο σύλλογος! Εκεί θα βρούμε 5 φίλους κι' αποκοντά θα ριχτούμε στην ..άμιλλα.
Που είσαι καημένε Ζαχαριά να δεις ..καπεταναίους.
Μερικοί από αυτούς, τα τελευταία χρόνια μη στέλνοντας
ούτε γράμμα στην πατρίδα γιατί «ανοίξανε» οι τηλεφωνικές γραμμές, ξέχασαν και τα
5 γράμματα που ήξεραν και δεν διαβάζουν ούτε ελληνικά και όμως στη μικροπολιτική
τύφλα να σου έχει ο Μακιαβέλης. 'Οσο για τα παιδιά που δεν τους ακολουθούν, θα
τους ακούσεις να λένε στωικά αλλά και τελεσίδικα "δεχτό" από πάρτη τους: -«Τι να
τα κάνουμε αφού δεν μας ακολουθούν;» Και έτσι τους βλέπεις οι δυο τους (τ'
αντρόγυνο) συνυφασμένοι κι' απόλυτα αισιόδοξοι σαν κουρδιστά παχουλά
στρατιωτάκια στην παρέλαση, τραβούν και παν' στην εκκλησία, στην κοινοτική
εκδήλωση ή του συλλόγου.. Και οι ίδιοι πάντα αυτοδιοικούνται, αυτοεκκλησιάζονται
και δεν υποχωρούν σε τίποτα.
Και ενώ από την μιά μεριά η γενιά του μετανάστη: Το
έχουμε ξαναπεί, αναμφισβήτητα! στην πλειοψηφία της -και στην προσωπική του ζωή ο
καθένας- έκανε προκοπή: Το ξέρετε ότι σαν εθνικότητα -κι' ανάλογα τον πληθυσμό-
η ελληνική, είναι η πρώτη με το μεγαλύτερο ποσοστό φοιτητών στα πανεπιστήμια του
Καναδά;; Από την άλλη όμως μεριά στην κοινοτική ζωή απέτυχε οικτρά.. Και τι
βλέπεις παντού; Μια θλιβερή εικόνα: Θαρρείς, κι' όλα αυτά τα χρόνια -ο
μετανάστης- απόμεινε ένα παιδί θυμωμένο που -για οποιαδήποτε λόγους- ποτέ του
δεν ωρίμασε!
Και έτσι πεισματικά σήμερα, κρατάει γερά την
«καπιστράνα», του ποιος είναι αφεντικό: Στην Κοινότητα. Στον Σύλλογο. Στην
εκκλησία. Παντού.. Αρνούμενος πεισματικά να παραδεχτεί ότι οι εποχές αλλάξανε
και ότι ήρθε ο καιρός που πρέπει να παραδώσει την σκυτάλη στις δεύτερες γενιές.
'Οτι η νοοτροπία του εμφύλιου ανήκει πια στα
σκονισμένα ράφια της ελληνικής μας ιστορίας κι' αποτελούν κομμάτι θλιβερό για
τον νεοέλληνα της πατρίδας αλλά και καταστροφή για την ελληνική διασπορά και το
μέλλον της.
| |
|