Ταξιδεύοντας o Νίκος Καζαντζάκης στα αμπελοχώρια του Μοριά, στην δεκαετία του πενήντα, σταμάτησε διψασμένος για νερό σένα γραφικό χωριό της Αρκαδιάς. Πλησίασε τον μπακαλο -ταβερνιάρη που'χe τραπεζάκια κάτω απ' τον παχύ ίσκιο του γερασμένου πλάτανου, και ζήτησε νερό. Βλέποντας όμως τους ταβερνοθαμώνες να σπαταλούν αλόγιστα τον πολύτιμο χρόνο τους παίζοντας χαρτιά και τάβλι, άρπαξε έναν ταβερνόδισκο, και άρχισε την χρονοδιακονιά. Λίγα ψίχουλα καιρό πατριώτες μου λεει απ' το περίσσευμά σας σιγανοψιθυριστά, μιας και τον πολυξοδεύετε τόσο αλόγιστα.

Φαίνετε πως η αγάπη της χρονοσπατάλης είναι πιο ελκυστική, μιας και ο σκοπός τ'ανθρώπου, μαζί με την χρονοαξία του, δεν συνειδοτοποιήθηκε ακόμα. Σοφά η επιγραφή, στην μαρμορόπετρα των Δελφών σοφοσκαλίστηκε: "ΑΝ ΓΝΩΣ ΤΙ ΕΣΤΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΓΝΩΡΕΙΝ ΕΧΕΙ". (Αν συνειδητοποιήσουμε το τι θα πει άνθρωπος, τότε σίγουρα καλύτεροι θα γίνομε)

Η ψυχή μας μάλλον, μεταβλήθηκε σε "ενδυμιο" (να κοιμάται αιώνια) δίνοντας έτσι όλο το χρόνο στον άνθρωπο να ικανοποιήσει τις πέντε του ορέξεις. Τι είναι η ζωή του ανθρώπου; να κυνηγά όνειρα και αγέρα; Διαμαρτύρεται ο σκλαβο-υλιστής. Δεν βλέπουμε λεει, τα αδέρφια μας τα ζώα που λατρεύουν φαΐ, ύπνο, ποτό, μάλωμα και αναπαραγωγή; Τι Χαζοστοχαζόμαστε, να ταξιδέψουμε με τον σιδερόδρομο στον γαλαξία;

'Aδικα ο καψο- Καζαντζάκης έκραζε: "Μαστοροι, αφήστε πια τα σύνεργα, διπλώστε τις ποδιές σας, σκολάστε απ'της ανάγκης το ζυγό, κι η λευτεριά φωνάζει. Κρασί δεν είναι, αδέρφια, η λευτεριά μήτε γλυκιά γυναίκα, μήτε και βίος μες στα κελάρια σας, μήτε γιος στην κούνια' έρμο τραγούδι είναι ακατάδεχτο και σβήνει στον αγέρα. Ξαλησμονήστε τα φαρμάκια σας και τ' άτιμα συμφέρα, τα σπλάχνα σας να γιάνουν σαν του μωρού παιδιού, ανέγνοια κι αφράτα.

Όλος τούτος ο ανθρωποκατήφορος οφείλετε στην κακή μας συνήθεια. Αναλύοντας αρρώστιες, ατυχίες , εγκληματικότητα και δογματομανία, βλέπουμε αναμφίβολα τα ίχνη της κακοσυνήθειας. Αλκοόλ, ναρκωτικά, λαιμαργία, ψευδομανία, φοβία, συκοφαντία, υποκρισία, φιλαργυρία κι άλλα, να μας οδηγούν στην αφυσικοσυνήθεια. Αφύσικη συνήθεια, είναι ο ανίατος βρικόλακας, που αργορουφά το αίμα, ερημοξεραίνοντας το πνεύμα μας μαζί και την ψυχή και σώμα. Η μόνες αβλαβές συνήθειες είναι η βιολογικές μας ανάγκες , ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ. Το νεροχωματοπύρινο μας μπαλόνι τούτο που κατοικούμαι πάνω, στριφογυρίζει σαν την σβούρα με ιλιγγιώδη ταχύτητα πάνω στα ελαφρομαλακά χεράκια του αχανές σύμπαν αθόρυβα.

Σύροντας μαζί ζώα, ανθρώπους, πιστούς, άπιστους, σπίτια ,παλάτια, τράπεζες και τραπεζίτες, και ότι άλλο υπάρχει πάνω στον φλοιό της. Δεν γνωρίζουμε που μας πηγαίνει, μιας και δεν έχουμε χαρτογραφήσει το σύμπαν μας ακόμα. Αναρωτιέται τότε κανείς: Πως τότε σιγουρευόμαστε μόνο στην ύλη και στις σωματοζωικές μας ανάγκες; Σίγουρα, αν και λίγο αφηρημένη για πολλούς, η γνώση και πνευματική μας ανάπτυξη προσφέρει περσότερη διαύγεια και μελλοσιγουριά; Τι περιμένουμε απ' τις αφύσικες συνήθειες στο μελλοντικό μας δρόμο;

Πολλοί επιθυμούν τα αγαθά που ο πλούτος αγοράζει, αλλά όλοι μας φθονοθαυμάζομε αυτά, που η εγκράτεια το μέτρο και η γνώση φέρνει. Γνωρίζουμε από πήρα, πως το γήινο ταξίδι μας τούτο, έχει κάποτε τελειωμό και κάθε κακοσυνήθεια μας, γεράζοντας οδηγεί σε πόνο, αρρώστια και πρόωρο ανθρωποτερματισμό. Δεν είναι καιρός να μιμηθούμε λίγο, αν όχι τους τρανούς Έλληνοπρογόνους μας, τότε τουλάχιστον τον πιο πρόσφατο Χριστό όταν λεει: 'Μην αποθηκεύετε επίγεια αγαθά που τα τρωνε οι νυχτοπεταλούδες και οι σκούροι. Φρόντισε για το Βασίλειο των ουρανών, ( την γνώση) που τίποτε δεν την φθείρει.

Για τι θαυμάζομε άραγε ακόμα και σήμερα τον Ηράκλειτο, Πυθαγόρα, Σωκράτη, Επαμενοντα, Πλάτωνα , Πλούταρχο, Καζαντζάκη Σολομό κ.α; Ασφαλώς όχι για την επίγεια καλοπέραση και πλούτοι τους, αλλά για την υψηλή παραδειγματο-κληρονομιά που μας άφησαν πίσω.

Δρ Δημήτρης Καραλής mailto:dkaralis@global.co.za

Διαβάζω τελευταία πολλά άρθρα για το παγκόσμιο πρόβλημα των ναρκωτικών, που είναι πραγματικά ανησυχητικό.Επειδή έχω αρκετή κλινική πήρα λόγου του επάγγελμά μου, θα ήθελα να δώσω λίγο ενημερωτικό φως πάνω σ' αυτό το σοβαρό ζήτημα.

Κάθε οργανική η ανόργανη ουσία, που δεν είναι χρήσιμο- αναβολική (τροφή για το σώμα) αλλά τοξική και δηλητηριώδης, ο οργανισμός μας εξορμά για να την αποβάλει το γρηγορότερο, για να αποφύγει σωματική ζημιά, η και θάνατο. Υπερ- ταχύνει δηλαδή την κυκλοφορία του αίματος, καταναλώνοντας τεράστιο νευρικό -εγκεφαλικό απόθεμα , για να την δίωξη. Για αυτό το λόγο όλες αυτές οι ουσίες ονομάζονται υπερδιεγερτικές.

Η υπερδιέγερση αυτή όμως δίνει και μια απατηλή σωματο-διανοητική έξαρση που αιχμαλωτο-παγιδεύει το θύμα του.(όπως και τα περισσότερα αν όχι όλα, Ιατροφάρμακα). Καταστεί συγχρόνως πολυδύσκολη την προσπάθεια της διακοπής, διότι δημιουργεί ισχυρή ναρκωτικο- εξάρτηση στο θύμα. Οι νέες και οι νέοι και κάτι ψευτο- καλλιτέχνες είναι τα πρώτα τους θύματα, διότι με την υπερδιέγερση, αισθάνονται κάπως πιο ψευτοσίγουροι και δημιουργικοί στη ζωή. Σωστά ο μεγάλος άγγλος ποιητής John Milton έλεγε πως: "Κάθε λυρικός ποιητής θέλει κρασί για να γράψει λίγους στοίχους , ενώ ο επικός ποιητής όμως, νεράκι μέσα στο ξύλινο κύπελλο φτάνει!"

Τα αποτελέσματα αυτής της εξάρτησης είναι πολύ γνωστά σε όλους μας. Πατεράδες, μανάδες, χήρες και χήροι, ποτίσανε και ποτίζουν τους τάφους των αγαπημένων των με απαρηγόρητα δάκρυα. Υπάρχει λύσει για αυτά τα αμαθή και αθώα θύματα; Ασφαλώς και υπάρχει. Ταχεία ριζική αποτοξίνωση από πεπειραμένο Γιατρό. Όχι με άλλη εξ ίσου φαρμακο-δηλητηριώδη εξάρτηση, αλλά με γενική κάθαρση του αίματος και πάρα πολύ καλή διαφώτιση.

Ακούγονται κατά διαστήματα κάποιοι.... «Γιατροί».......να ισχυρίζονται, πως μπορούν να απαλλάξουν τον τοξικομανή από την τοξική του εξάρτηση μέσα σε 24 ώρες. Μόνο οι αμαθείς και οι αφελείς το πιστεύουν αυτό. Καλά θα κάνει η πολιτεία και ο γονιός, να ρωτήσει τον «Γιατρό» αυτόν, με τι τρόπο τo κάνει; Και είμαι σίγουρος πως θα μάθει όλη την άνωθεν αλήθεια. Απλώς εισάγει καινούργια τοξικο- εξάρτηση στο είδη εξαντλημένο θύμα του θύμα.

Δρ Δημήτρης Καραλής mailto:dkaralis@global.co.za

Γλώσσα σημαίνει, εκφραστικό γεφύρωμα μεταξύ Θεού και ανθρώπινης ψυχής. Κάθε πολιτιστική και πνευματική δημιουργία οφείλει την επιτυχία της, στο γλωσσικό της μεγαλείο. Ο κοσμικός νους, (Θεός) χρησιμοποιεί το πνεύμα πρώτα, ως επικοινωνιακό του όχημα . Το πνεύμα χρησιμοποιεί την φύση ως δεύτερο, συνδετικό γεφύρι και ο άνθρωπος δανείζεται σύμβολα απ'την φύση για να συνδέσει τον εσωτερικό του κόσμο. Η ανθρώπινη γλώσσα είναι τριτογενές εκφραστικό όχημα στην ζωή. Όλες οι λέξει μας είναι φυσικά σύμβολα, που αντανακλούν κάποια πνευματικότητα.

Σωστό, θα πει ευθεία.
Λανθασμένο, με στραβό.
Καλό η ενάρετο, με γλυκό.
Κακό, με πικρό η στραβό.
Αγάπη, με θερμό η γλυκό.
Πνεύμα με αέρα. (εξ ου και η λέξη πνεύμονες)
Ελεύθερος, με πουλί η αιθέρα. ( η λέξη ελεύθερος προέρχεται από την λέξη αιθέρας σύμφωνα με τον Πλούταρχο)

Κάθε πνευματοπολιτιστική ανάπτυξη εξαρτάτε απ' το γλωσσικό τούτο όχημα για να προχώρηση παραπέρα. Λαoι με φτωχή γλωσσική έκφραση, παρέμεναν απολίτιστοι και θεωρούνταν βάρβαροι απ' τους αρχαίους μας προγόνους. Βαρ...βαρ..... εννοούσαν την φτωχή γλωσσική τους επικοινωνία.

Όσοι κατέχουν φτωχό λεξικό απόθεμα, έλεγε ο Λόρδος Βύρων, όχι μόνο δυσκολεύονται να εκφραστούν, αλλά βρίζουν και πιο εύκολα. Πρωτόγονοι άνθρωποι και μικρά παιδάκια χρησιμοποιούν πάντα μονοσύλλαβες λεξούλες, που τις μετατρέπουν σε ρήματα για την νοητική τους έκφραση. Η πνευματική και πολιτιστική καθυστέρησις της Αφρικής π.χ, οφείλονταν χωρίς αμφιβολία στην γλωσσική τους ανεπάρκεια. Ουδέποτε υπήρξε γραπτή γλώσσα στην μαύρη αυτή ήπειρο.(εξαιρώντας βέβαια την βόριο Αφρική) Πολλά μέρη της Αφρικής, ακόμα και σήμερα παραμένουν τα ίδια, όπως τα περιέγραψε ο Ηρόδοτος εδώ και 2,500 χρόνια.

Δεν μπορεί ποτέ να αναπτυχθεί πολιτισμός χωρίς αναπτυγμένο γλωσσικό δίκτυο. Με κάθε καινούργια λέξη, προχωρούμε και ένα βήμα παραπέρα στον πολιτισμό. Κάθε λεξική μας έκφραση είναι δανεισμένη από κάποια φυσική αντίστοιχη.
Γενναίος........................ με λιοντάρι.
Πονηρός ........................με αλεπού
Γερός......................... ... με βράχο
Γνώση.............................με φως
Αμάθεια .........................με σκοτάδι
Αθώος............................με αρνί
Λεπτοαισθήματα.............. με λουλούδια κ.τ.λ

Η γλώσσα δεν έχει ποτέ τελική αφετηρία . Εξελίσσετε και πλουτίζετε συνεχώς, ανάλογα με την τεχνολογική και πνευματο- πολιτιστική μας εξέλιξη.

Κάθε νέα εξέλιξη δημιουργεί και καινούργιες γλωσσο-εκφραστικές ανάγκες. Όταν η γλώσσα αρνείται να συμβαδίσει και να εξελιχθεί ανάλογα, θα υποστεί εκφραστική ανεπάρκεια και καταναγκαστικά ξενόγλωσσες εισβολές.

Η λέξη μας χειληαυλός π.χ, αντικαταστήθηκε με την σλαβική λέξη φλογέρα.
Η λέξη δαίμων,(ευδαίμων) αντικαταστήθηκε με την εβραϊκή λέξη άγγελος.
Καρπούζι Γιαούρτι Κεφτές Μεζές, χαντάκι και τόσες άλλες, είναι Τούρκικες γλωσσο-εισβολές.
Μανούρι, μπουμπούκι είναι βλάχικες.

Ερωτευμένοι δε για γνώση και αλήθεια, προχωρώντας χτίζουμε συνάμα και την γλωσσική μας προίκα. Ποιητές, φιλόσοφοι και πεζογράφοι, είναι οι γλωσσομαστορες της ανθρωπότητας. Ανακαλύπτοντας καινούργιες λέξεις για να λαμπροστολίσουν τα πνευματικά τους δημιουργήματα, πλουτίζουν ταυτόχρονα , όχι μόνο το γλωσσικό μας εισόδημα, αλλά συμβάλουν και στην ανθρώπινη ψυχοκάθαρση συγχρόνως.

Η γνώση και αλήθεια του φιλοσοφοστοχαστή, ανοιγοπλαταίνει τα σκεπτομελίγγια μας και τον πνευματικό μας ορίζοντα αντάμα.

Τι θα ήταν η ζωή χωρίς ποίηση, φιλοσοφία και μουσική; Τίποτα το αξιόλογο και διαφορετικό από το υπόλοιπο ζωικό μας Βασίλειο. Χωρίς αλφάβητο, ποίηση, φιλοσοφία , μουσική και σίδερο(για το σιδέρωμα των ρούχων) λεει ο Εμμερσον, δεν είναι δυνατό να θεωρούμαστε πολιτισμένοι.

Το πρώτο βιβλίο που γράφτηκε στον πλανήτη μας ήταν ποίηση και μάλιστα Ελληνικό. Ο Όμηρος χάρισε στην ανθρωπότητα την πρώτη επική BIBLO, τραγουδώντας την στα Ελληνικά. Είναι και θα παραμένει ανά των αιώνων το ποιητικό μουσείο του πλανήτη μας.

Η ανθρώπινη πρωτοπολιτιστική εξέλιξη, φαίνετε πως ήταν αλφάβητο, τραγούδι χορός και ποίηση. Η σημερινή μας απομάκρυνση, μας οδήγησε και οδηγεί, όχι μόνο σε κοινωνικές δυσαρμονίες αλλά και σε πνευματική μας στασιμότητα. Κάθε άνθρωπος, λεει ο J Milton, έχει ποιητική ικανότητα. Του λείπει μόνο το ψυχοκίνητρο αγάπης για να δημιουργήσει.

Προσπαθώντας να γράψομε βιβλία πολλές φορές, αισθανόμαστε κάποια γλωσσική ανεπάρκεια. Γράφοντας όμως γράμμα για κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο, και ξαφνουμονομιάς σείονται οι ουρανοί από Ορφικές λεξομελωδίες. Τα ερεθιστικά κίνητρα αγάπης, είναι απαραίτητα για να πάρει μπροστά η καλλιτεχνική μας δημιουργία. Ο πολιτικός χρειάζεται την κοσμοσυρροή για να πάρει φωτιά ! Ο νέος και η νέα, τον έρωτα και την αγάπη! Ο γεωργός, καλό χώμα και καλή σοδειά. Ο έμπορας, πολλές εμποροτράμπες και φουσκωμένο πουγκί.

Το δημιουργικό μας βάθος, εξαρτάτε από τον πνευματικό μας στοχασμό. Τα πνευματικά νερά, είναι συνήθως πολύ ρηχά όταν εμποροστοχαζόμαστε για δολάρια μόνο. Στα μπαρ και στα χρηματιστήρια, η ποίηση και οι βαθυστόχαστες σκέψεις, είναι τόσο σπάνιες, όσο και οι εύσπλαχνες τίγρεις. Θυσιάζοντας αρχικά στην ζωή, την πνευματική μας ανάπτυξη για δολάρια , σίγουρα θα έρθει μέρα, που η πνευματική μας ανάπτυξη δεν θα'ναι πια κατορθώσημη.

Πρωταρχικός στόχος στην ζωή, είναι η γνώση, η αλήθεια και η πνευματική μας ανάπτυξη. Αυτός ήταν ο στόχος και των αρχαίων μας προγόνων, που τόσο υπερήφανα σήμερα κοκοροκαυχιόμαστε. Καιρός είναι να ανοίξουμε καινούργια πνευματικά πηγάδια, γιατί αν συνεχίσουμε να τραβάμε απ' τα πανάρχαια, θα μας στερέψουν κάποια μέρα.

Δρ Δημήτρης Καραλής mailto:dkaralis@global.co.za

Human qualities like Beauty, love, virtue, power, inspiration and soul growth are interdependent with our physical health. The ancient Greeks knew this too well, when they where deifying athletics and hygiene as the bridge to happiness and divinity. They dedicated their athletic games to Gods. Zeus, Apollo, Poseidon, and Athena in order to signify their sacrament. "Virtue and love said Plato, are both a kind of health" while hate, envy, fear and jealousy, are the products of disease. Disease of the liver and stomach for instance, can easily alter the entire human character by disabling the solar plexus (or the emotional brain) from its natural function.

When such a mighty solar gland is out of order, peace, love and virtue are dethroned from their natural function, while worry fear and hate sets in. Fear and love are opposed to one another. When the one sets in the other has departed. We never see a loving man to fear, or a fearing man to love. The same applies to spirituality; Spirit is a divine current, which flows freely in us if our mental and physical health permits it. "A dormant faculty in the brain; a dead fibre in the body; a thought of failure in the mind; a feeling of constraint in the heart; a stoppage any where, however so slight, will make a man less spiritual by so much'' said E.E.Purrinton. We cannot obtain wisdom from theological studies or pious behaviour.

These are the "mumps and measles of our soul" said E.W. Emerson, and unless we are cured from them first, there is no hope of any spiritual progress. Religious and academic educations have nothing to do with wisdom or spiritual understanding. (Πολυμαθή νοον έχει ου διδάσκει) " Over-schooling teaches us no understanding", said Heracletos. Academic teachings and especially the orthodox ones are known to be more harmful if over forced on us. They destroy the natural magnetism of a child and convert them into to hybrid humans with no thoughts of their own.

Life is an evolution, or spiritual journey, no over education or foreign assistance is needed for this trip, save only the guiding of our instinct. "We are arrive quicker some where," said Cromwell, "without exogenous instructions". Just by listening to the inner voice and following our impulses (sinews of our soul) we arrive safer at our destination. There is a guiding spirit in all of us, if we but only listen carefully. Sinning and suffering are part and parcel for our spiritual growth. They are indispensable Soul exercises; no ball can bounce high before it first hits the ground hard. Body healing too is an internal guiding force. It has nothing to do with medical and pharmaceutical assistance.

The body has been equipped internally for this kind of job. It is totally a biological task. Benjamin Franklin wisely said, "God does the healing and doctor takes the fee. It is preposterous to say that if something will be taken internally or put on the body it will cure. All acute diseases are the body's own healing efforts. They are the therapeutic efforts to expel obstruction from the internal domain and to restore the circulation. Healing is an on going process day and night in order to correct living mistakes? It is a biological auto- therapeutic action for every living creature.

All discomforts, like pains, lack of appetite and so forth, are signs of this internal repairing activity. The body is telling us to rest and not to eat until this repair is finish. Animals in the wild know this truth and obey it! But we humans don't? Drugs and remedies can't cure anything; drugs have no curing power, they only interrupt the body's healing process by stupefying the nerves and supplying false comfort. The side effects of this practice are horrendous!

They create more incurable and often deadly chronic diseases later. Obedience to the body's voice is an act of a developed mind. "Show me who is your doctor" said Dr Alexander Wilde "and I will tell you of the Intellectual level to which you have attained, your beliefs in regard to drugs, churches etc, marks the stratum of the intellectual level which you have attained". Man is supposed to be the embodiment of Deity, the crown of the creation, the God in human flesh, but is he? Unfortunately the contrary is true. Modern Civilization has made us the sickliest and the cruellest creature in the universe. Isn't a great pity? Omnipotence gave us a free will and the intellect to ride high. This is our main task.

We are not made to crawl and beg after the pseudo- religious dogmas and therapeutic cults? For all the needs in our life we are directly responsible. No one can give it to us but our selves. No one can take it away from us but our selves. Omnipotence is willing and waiting to supply whatever we ask. Divinity and its creative force are within us and not up in the sky. " Superstition is worse than atheism," said Plutarch the Hellene. The best faith is to have complete faith in our selves. This is why the ancient Hellenes left us with such a glorious legacy. If we believe in our selves, work and persist in our dreams, we will be richly rewarded. We have the same share in the universe as God him self. The choice is ours.

Dr. Dimitri Karalis mailto:dkaralis@global.co.za

SECOND INTERNATIONAL CONFERENCE OF GREEK PHILOSOPHY PRETORIA UNIVERSITY OF SOUTH AFRICA Liberal Education By Dr. Dimitri Karalis

For many years I had reservations about our present systems of education and its effect on the soul and the future of a child's life. We devote an enormous amount of time, money and energy to teach pre-packed systems of learning. Our aim is directed mostly to the mind of a child, for the sole purpose to equip him/her with the skill that our markets demand and for surviving. It seems to ignore the soul, instinct and the manner in which each individual child was intended to grow.

The only thing from my classroom that I vividly remember was silence, reading, writing and marking and homework to do. My teacher was not interested in my personal views or thoughts because the module of education had to be finished.

This insipid way of forcing education, made me, and most of my school friends rebellious and frustrated. Most of us loved our friends, sports and playtime but the love for the classroom was not so great. Surely something must be wrong, if most of the children dislike the style and manner of teachings today!

All children are born with hopes and dreams and with different ways to fulfil them in the vibrant years of their childhood. The need of every child is totally individual. There is a strong instinct in each child that must be respected and endorsed to remain alive. If an academic education is forced to early against its pace, it can postpone or even destroy the magnetism of a child to select it's own material. The growth of a child is slow and spontaneous like everything in Nature. There are other foods, which are more essential in the beginning of a child's life that will mould the body and the soul in order to support the mental development. Music, dancing, athletics and mythology are more vital for this purpose, they refine the soul strengthening the body and building a strong character. These were the ancient Hellenic ideals in the days of their glory.

There must be a pleasant environment with multiple facilities to supply the needs and imagination of every child.

The type and time to choose and absorb new ideas belong to the child. We cannot force anything if the pupil rebels against its' instinct. To promote the love of truth, justice and virtue are more essential and noble in the long run, than to fill them only with academic knowledge. 'Πολυμαθή νοον έχει ου διδάσκει, Excess of education does not teach understanding. Said Heracletos. Moulding a virtuous and beautiful soul is the only true education. Very wise a philosopher declared. 'The mind is not the guiding factor in life, but the tool of our soul. The guiding voice in our life is our instinct. Spirit speaks to the soul through the instinct, soul speaks to the body through impulses and the mind receives these impulses and materialises them. Mind only knows how to do things, but never what to do; this is the job of the instinct.

"Instinct is the register of pre-incarnate experience, while reason is the shuttle of current experiment. What we get rationally in this life, we get intuitively in our next". This is exactly what Plato meant when he declared, that all knowledge are reminiscence or Anamnesis form our previous existence. 'Instinct therefore may be assumed finer than that of reason, as a resurrected soul is assumed finer than a mortal of clay. Reason is higher than instinct only in the sense of being supplementary to it. Instinct must be the foundation of healthy and sincere life as it is in animals. In reality the lower animals are far more exemplary than the human race. Animals are absolutely true to themselves, in so far as they know. Where humans wittingly misuse and abuse body mind and soul.

Perfect fidelity to our self is finer, deeper and subtler thing than the man ever dreamed of. Impulses are the sinews of our soul. How can be the sinews strengthen without exercise? Often human impulses have been severe suppressed in childhood.

To trust our instinctive impulse is the most vital form of education. I hope one day the time will come when education will run like this, INSTINCT FIRST, INSPIRATION SECOND AND INSTRUCTION THIRD. Since the body is most vital, soul next and brain last.

Forcing geometry and analysis can ruin the sensitive mind of a poetic or artistic child and no teacher should be allowed to teach a child or youth, until expert mentalist has examined his mind.

Professor E Larkin said, 'three fourths of the entire literature of the world to day is now obsolete. The discoveries being made must have worldwide effect soon.

Many of our habits and customs must be greatly modified and others wiped out.

The future school will be so unlike those that we now have and that one will scarily recognise the transformation.

There is a misconception in some adults and teachers that a child knows nothing and that are silly minded. Let me clearly point out this enormous blunder of mankind. To be called childlike is the greatest compliment one can give to any man. It means he is simple, natural, sincere, spontaneous, cheerful, charitable, sympathetic, trustful, loving, idealistic and instinctive. The knowledge of a child is derived from the instinct and his soul; therefore it is more superior in depth than that of the mind'.

Many writers in the past wrote that the exclusive early academic education has killed many instincts in our children. Ralph Waldo Emerson declared that forcing early academic learning, turns the mind of a child away from it's own soul and becomes a fool by education. Let us ask ourselves what is the purpose of our education? Is it to create bookkeepers, business brokers, court lawyers or other money profiteers? What will they derive from these occupations? If health, wisdom, knowledge and happiness are our aim for our children, then the above-mentioned professions are the worst choice for this purpose. If happiness is the goal for our children, then an effort must be made to preserve their health, instinct and the natural talents of the child.

If we are not happy in our life, it is because we are not whole, and to have the secret of wholeness is to have the answer of happiness. Therefore to be whole it is essential to preserve our childhood dreams throughout in our lives. We should envy and admire the old Hellenes who kept this purity of the instinct and their childhood intact throughout in their lives. Adults with the instinct of a child were building temples statues and other arts, like those we see at the temple of Parthenon and all over Greece.

The love for art and Virtue was the supreme aim for the ancient Hellenes. Their virtue was not the kind of morality of today, but rather the inflow of divinity through their physical bodies and expressed spontaneously through their actions. Our education is poisoned in its essence and its root and sap said the great thinker Ruskin; and until its central aim is renewed radically and thoroughly, there can never be any true teaching or educational progress. This blunder arises because; it is governed and conducted mainly according to the notion of securing, political and material advancement, which is the gratification of vanity.

Why should we aim primarily for sensual gratification only and not for health, virtue, wisdom and true knowledge for our children? The men and women, who have these virtues, are alone the only true lords and kings of our earth.

Who of us would not like to have a child with those virtues? A loving child is more than wisdom. Their wisdom is not the college kind to be sure – it's the kind that God gave them. You never found God studying at college or compiling facts from a library. God enlightenment shines through the heart and soul; it hasn't time to filter through that miasmic mass of judicial jelly we call a brain. Pure Love is pre-eminently practical. It does things. Being infinity energy, it must.

Human knowledge may instruct, human prestige may support, but love alone both illuminates and empowers. Schools often destroy love by dictating what a child should do or believe.

Dear students of the world, I was once a young man as you are to day and for this purpose I would like to leave you with some thoughts for your future thinking.

Do not allow the outside voices to alter your inner dreams of your future life. You will probably hear from your parents and close relatives, that your first duty is to make money, place and good name in society. They may instruct you to abandon your dreams and become sensible like them. It is just at this point that you have to be strong and remain true to your self. Your inner voice is the only safe guiding compass for the rest of your life. Explore, and explore your present dreams and remain always open and ready for any new dream when it to comes. You don't have to worry for your future destiny. The growth of your soul and its light will guide and bring to you all your heart desires.

Believing in your self it will make you successful. Do not depend on other people's opinions for your personal growth. Self-reliance is the key of absorbing wisdom from the divine reservoir. I wish all of you good luck in your life's venture.

Dr. Dimitri Karalis mailto:dkaralis@global.co.za

Ο ΘΕΟΣ στόλισε την γη μας πρώτα με νερά, δάση και πανέμορφους κήπους πριν πλάση τον άνθρωπο και το ζωικό του Βασίλειο. Είναι πράγματι η αγνότερη ανθρώπινη ευχαριστήση και η ύψιστη τροφή για την ψυχή και το πνεύμα.
Οι αρχαίοι Έλληνες χτίζανε ναούς και σπίτια ανάμεσα σε πεύκα, πικροδάφνες ,τριαντάφυλλα και γιασεμιά. Τιμούσαν και δόξαζαν τους αθλητές και ποιητές με στεφάνια ελιάς, δάφνης και μαϊντανό.
Τα ποιήματα, οι ύμνοι και τα τραγούδια τους, ήτα λαμπροστολισμένα με λέξεις από δένδρα, λουλούδια και πουλιά. Όλο το φυσικό τούτο μεγαλείο τριγύρω των, τους ώθηζε σε έκταση και το ονόμασαν ΚΟΣΜΟΣ δηλαδή στολίδι.
Τι είναι το φεγγάρι ο 'Αρης και οι άλλοι νεκροί πλανήτες χωρίς νερά, δάση, λουλούδια και πράσινα χαλιά; Τίποτα παραπάνω από περιστρεφόμενες πέτρες, κάρβουνα και κορνιαχτό.
Χωρίς λουλούδια και όμορφους κήπους, σπίτια και παλάτια, δεν είναι παρά ατελή και μισόχαρα έργα του ανθρώπινου χεριού. Καμιά κοινωνία δεν θαυμάζεται χωρίς καταπράσινα πάρκα και όμορφους κήπους γύρω των. Είναι τα σημάδια ΖΩΗΣ, ΑΓΑΠΗΣ, και προχωρημένης ευγένειας του ανθρώπινου πολιτισμού.

Δρ Δημήτρης Καραλής mailto:dkaralis@global.co.za

GOD first landscaped the earth, with water, forests and pretty gardens before the animal life began. They are indeed the purest of all human pleasures and the greatest refreshment to Man's Spirit and SOUL.
The ancient Hellenes build their houses and temples among pine trees, laurels, roses and jasmine flowers. They were glorifying their athletes with olive, bay, and parsley leafs crown.
Their poems, hymns and songs are brilliantly adorned with lyrical words from brooks, trees, flowers and birds, and all this natural wonder around them mystified their minds and souls into spiritual ecstasy and they named it COSMOS which means beauty.
What are Moon, Mars and other dead planets without water, forests, flowers and green carpets; nothing but lifeless spinning stones, chalk and dust.
Without beautiful garden's, all house's buildings and palaces are nothing but incomplete human handiwork.
No community can be admired, without green parks and beautiful gardens around them.
They are signs of life, love, advanced civility and human refinement.

Johannesburg October 2001

Dr. Dimitri Karalis mailto:dkaralis@global.co.za

Biological therapy means that only our physical body has the power and the authority to heal disease. All a wise doctor can do is to detect where nature has been violated, explain to the patient the side effect of this habit and give him advice how to stop this wrong style of living in order to get well.
But for a wrong habit to be stopped, it requires enormous willpower, certainly far too short for what most suffers can supply. That's the reason why most patients, run to the drug and remedy "Doctors" in order to deaden the discomfort, so that they may continue their beloved habit.
Biological therapy is the only true healing science that educates the patient, for the cause and the real cure of disease. It detects and corrects wrong habits, which are the main cause of disease. No disease can ever be cured without normalizing the metabolism, and no metabolism can be normalized without stopping the patient's wrong habit.
Most diseases if not all, are curable if the patient is willing to listen and corporate with the doctor's advice. Don't believe in the ignorant, gloomy and defeatist who tells you that your disease is incurable. Only people's attitude is incurable. As long you breath, you have all the hope in the world to get well.
Ignorant and fear are the worst foes in human life. The material profitably in the field of healing, has established the gigantic drug industry that has reached frightening proportions. Their lethal drugs have misled mankind into life long suffering and death. Together with their medical dispensers in partnership, they have driven mankind into living HELL.
There is a tendency for the ignorant folk to worship anything, which they don't understand. That's the reason certain individuals succeed to convince the irate public, that they possess healing knowledge and that they can cure disease. Religious priest, quacks and other poison mongers were the first physicians. The charlatans in the past used Mercury, opium, belladonna, arsenic and other deadly poisons first. . They are still used today with a new banner "SCIENTIFIC MEDICATION".
They are free in the markets, as therapeutic substances, in spite that they have been proven to be very harmful for human health.
The only way and hope out of this blind suicide, is public education and awareness in what disease really is. Let's hope that this small article contributes to more public awareness.

Dr. Dimitri Karalis mailto:dkaralis@global.co.za

The Persian poet Saadi, in his spiritual ecstasy, found him self-walking among the burgeon gardens of paradise, brimming with exotic blooms and delicate rare in perfume flowers. He thought to gather a few in his apron for friends on his return, but the exquisite celestial fragrances intoxicated him so much that dropped his apron together with the flowers. Endeavouring to tell his friends of the wonderful sight and the rare aromatic scents of paradise on his return, he found it impossible, because the human tongue was too poor for such heavenly description.
We can say similar of love. Attempting to define to define it, we often arrive at the same dilemma as when we try to measure the sea with a drinking cup or counting the universe with a yardstick. What is love than? Some one asks.
"But there is no answer for such question, love's only interpreters are love's exemplars. You can feel love, you can sense love, you can look love, you can smile love, you can touch love and you can live love, BUT YOU CAN NEVER TELL LOVE, love is God and God is undefinable. Love is not just affection; affection usually calls for specific object of endearment and vanishes with the subject.
Affection is personal changeable, transient: While love is universal, steadfast, and eternal. Affection asks to be cherished; WHILE LOVE ASKS NOTHING BUT THE PREVILIGE OF LOVING. Affection twines itself most closely about human relations, while love finds its fruition beyond the human race. Love is more than sympathy. Sympathy deplores, pities, or commiserates, but love understands. Love knows that to be understood is the sweetest kind of sympathy treasured by the human Soul. The depth of love signifies always the success in our life'.
Love your partner and your children and your success will be finally, to supply their mental and economical needs. Love your country and its people and you will be led to a government or civil position to serve them. Love truth and knowledge and you will be incarnated to a spiritual torch for lighting the path of your fellow man Nothing can move forwards without this divine essence. The enamoured couple, travel jointly with an escort of angels through the celestial gardens of paradise. Their love and happiness are the only ones that can freely pass through the gates of paradise. Love is impossible to be recognised without soul's expression.
The reason for instance, why men fail to attract women is that men's bodies fail to express men's SOUL. And your sweetheart must have your Soul first. You satisfy the Soul of woman- and all of her is yours. Neglect or insult her Soul- and none of her is yours. You may complain that she is cold artificial, uninteresting? Not that, you are a little coarse and unfeeling. A woman understands more babies' love and gentleness than man' s coarse affection.
Clever and wise was the expression of a young poet who once said: "Understand love and you will solve the riddle of human existence. Welcome love and you will open the arms of the angels. Live love and you will have won the hearts of mankind. Trust love and you have insured your life with the omnipotence."
No one ever really lived in full yet, without knowing the sweetness and happiness of this divine love. Thousand times better wounded and bleeding from the arrows of love, than to be bodily sound and ignorant from this divine grace. Love, said Socrates in his symposium speech, is a spiritual vehicle, which aims for mental creativeness and souls immortality.
Why doesn't every one come to taste equally this divine grace of love? What are the obstacles that don't allow love the bloom in every human heart? My experiences as a doctor have brought me to conclusion that wrong upbringing together with a bad health are the two main obstacles to love.
Love finds always two hindrances to its natural expression, excess food taken in to the body and wrong facts stored in the brain. We eat what tradition brought to us and we believe what superstition told us, as a result we are too sick physically and mentally to love. It is impossible with alcohol, tobacco and excess of meat eating to make pure blood, which is essential for the body's perfect metabolic function. Love is a product of a clean healthy body and not of an unclean and coarse human constitution. Soul needs superb bodily health, perfect circulation, pure heart, clear mind, and clear windows (eyes) in order to express its inner glory. Without health and an open mind, the soul's perfect expression is impossible.
The slightest physical anomaly creates mental and spiritual obstacle in us. "Νους υγιείς εν σώματι υγιή", (healthy mind in a healthy body) was not written aimlessly on the temples and hearts of the ancient Hellenes. Only with our perfect health and clear mind we will bring the Love in us. Like it shines from the Sun, blossoms in the flowers, sings in the birds, sooths in silence, oozes from children, dreams in the stars and blushes, in the pomegranate colour of woman's loving cheeks.

Dr. Dimitri Karalis mailto:dkaralis@global.co.za

Ο μύθος για τους αρχαίου μας προγόνους, ήταν ένα αλληγορικό όχημα ψυχικής αφύπνισης για όλους όσους ήταν ώριμοι και πνευματικά ευαίσθητοι. Η λέξη μύθος, προέρχεται απ' τη φωνή Μου= μουρμούρισμα, όταν βγάζομε με τα κλειστά μας χείλη, και τη λέξη μυστήριο συνδεόμενη μαζί της. Μαζί τους αποτελούσαν το μυστικό όργανο ψυχικής επικοινωνίας για κάθε αναπτυγμένο άνθρωπο που είναι έτοιμος να αναγνωρίσει την ξεχασμένη του αλήθεια.

Κάθε μυστικιστική αλήθεια όταν παρουσιάζετε σε ανοικτή χειροπιαστή γλώσσα, παρεξηγείτε, απορρίπτετε ακόμα και αφορίζετε πολλές φορές από τους δογματολάτρες και ανευαίσθητους πνευματοδιανοητά ανθρώπους. Για αυτό, φιλόσοφοι, μύστες, προφήτες και ποιητές όλων των εποχών, χρησιμοποιούσαν μύθους και αλληγορίες για να καλύψουν την αλήθεια απ' τους ανώριμους αλλά και να την φανερώσουν για όσους ήταν ψυχοδιανοητικά προετοιμασμένοι. Η ψυχή τ' ανθρώπου έχει την ικανότητα να αναγνωρίζει και να ανταποκρίνεται σε κάθε αλήθεια που μεταφέρει ο μύθος πριν ακόμα ο νους και η κρίση συλλάβει την αναλυσή της. Όλοι μας λίγο η πολύ αγγίξαμε τέτοιο είδος φαινόμενα κάποτε στη ζωή μας. Προπαντός στα παιδικά μας χρόνια πριν ακόμη η ψυχή και ο νους μας λαβωθούν και πεδουκλωθούν απ' την δογματο-εξάρτηση και λανθασμένη μας εκπαίδευση.

Η αγνή ψυχή, ανταποκρίνεται ευαίσθητα στην αλήθεια που περικλείει ο μύθος και η αλληγορία, θυμίζοντας την λεπτότητα του μυστηρίου που ήξερε στις προηγούμενες ζωές της και ξέχασε περιπλανώντας στις αμέτρητες μεταψυχώσεις των αιώνων. Εδώ βλέπομε ξεκάθαρα την Σωκρατική θεωρία, πως η ψυχή τ' ανθρώπου προϋπήρχε και πως η γνώση μας δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια αναμνηστική περισυλλογή πείρας και ιδεών απ' το παρελθόν. Η κλίση προς το ταλέντο και την εύκολη αντίληψη που έχουμε σε ορισμένους τομείς, δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια ανάμνηση προηγούμενης πείρας που ξαναξεσκεπάζομαι, λεει ο Αγγλόφωνος Πλατωνιστής Thomas Taylor.

Σκοπός του μύθου δεν είναι να διασκεδάσει και να ξεστορήζει ενδιαφέροντα επίγεια συμβάντα, αλλά να αφυπνίζει την ανθρώπινη ψυχή απ' την ληθαργία της. Αυτό άλλωστε εννοεί και η λέξη «α..λήθεια», η οποία προέρχεται απ' την λέξη λήθη= που σημαίνει ξεχνώ, και το αρνητικό Α μπροστά, εννοώντας διώξιμο το ξέχασα. Κάθε ελεύθερη και ατραυμάτιστη ψυχή, παιδοξυπνά χαρούμενα ακούγοντας την αλήθεια και την ομορφιά που ξεσκεπάζει ο μύθος. Αισθάνεται να ξανασυναντά παλαιά γεγονότα και γνώριμα συμβάντα που ξέχασε στα περασμένα της. Αυτή είναι η χάρη και το κάλος του μύθου που οι προγονοπατεράδες μας προίκισαν γενναιόδωρα με την πλούσια συλλογή τους.

Η εξήγησης του μύθου, είναι χρήσιμη άσκησης για την λαβωμένη και ανήμπορη ψυχή τ' ανθρώπου. Ενώ αρχικά φαίνετε σαν παραμύθι, ετούτης όμως όταν αναλυθεί, ενθουσιάζει αποκαλύπτοντας το βάθος και το λαμπρό του μεγαλείο. Ο Πλάτωνας ήταν απ' τους μεγαλύτερους δεξιοτέχνες του μύθου στην λαμπρή του βιβλιογραφία. Χρησιμοποιούσε συχνά στους διαλόγους τον μύθο και την αλληγορία για να περάσει την γνώση και το βαθύ μυστήριο που κρύβει η ζωή μας. Προχωρούσε σπιθαμή προς σπιθαμή σε μακρόχρονη διαλεκτική συζήτηση, κατασκευάζοντας με μεγάλη σχολαστικότητα τα θεμέλια της αλήθειας αφήνοντας πίσω κανένα μικρόβιο άγνοιας, ψευτιάς και αμφιβολίας για να τρυπώσει ανάμεσα στο οικοδομημά του. ’ξαφνα, χωρίς καμιά προειδοποίηση και λογομαχία, άφηνε ήρεμα το διανοητικό και πνευματικό του αριστούργημα, να λαμποκοπά αιώνια στις ψυχές και στα μηλίγγια της ανθρωπότητας.

Ο Σωκράτης όταν κουβέντιαζε με συνομιλητές του για την ψυχή και γνώση, εισήγαγε μύθους και αλληγορίες δοκιμαστικά και σχεδόν διστακτικά στην αρχή σαν να έμπαινε ευλαβικά μέσα σε ένα πολύ ιερό χώρο. Ήξερε καλά ο σοφο-διδάσκαλος του γένου μας την παρανόηση και παρεξήγηση του μύθου αρχικά και λάμβανε τα προσεκτικά του μέτρα . Μεγάλη προσοχή χρειάζεται στους μύθους και ιδιαίτερα στον Πλάτωνα όταν μιλάει για την ψυχή τ' ανθρώπου να μεταμορφώνετε σε ζώο. Δεν εννοεί βέβαια ότι ο άνθρωπος μετασαρκώνετε σε ζώο, αλλά το να ενδιαφέρετε κανείς για τις ζωικές του ορέξεις αποκλειστικά, αυτο-κατατάσσετε στην ίδια μοίρα όπως και τα ζώα χωρίς καμιά ψυχοδιανοητική και πνευματική φροντίδα σαν διανοούμενος άνθρωπος.

Η ψυχή, είναι μια αφηρημένη λέξη χωρίς υλιστική οντότητα. Καμιά χειροπιαστή ανθρώπινη γλώσσα δεν μπόρεσε να περιγράψει τέλεια την φύση της. Για αυτό ο Πλάτωνος χρησιμοποιούσε συχνά σύμβολα, μύθους και προσωποφαντασίες για να οδηγήσει την ανθρώπινη διάνοια υψηλότερα και ποιο πλησιέστερα στη φύση της. Οι μύθοι που αναφέρει στον Γοργία, Φαίδωνα, Φαίδρα, Πολιτεία και Συμπόσιο, είναι το ανεκτίμητο θησαυροφυλάκιο που μας άφησε πίσω ως κληρονομιά.

Ο Όμηρος με την Αχείλια πτέρνα δεν εννοούσε βέβαια πως το μοναδικό τρωτό σημείο του Αχιλλέα ήταν η πτέρνα του, αλλά αλληγορούσε μεταφορικά πως κάθε κακό που πράττομε δεν θα αποφύγομε την τιμωρία μας όπου και να κρυφτούμε, θα μας βρει σαν την απόκρυφη πτέρνα του Αχιλλέα.

Η μυθολογική σφίγγα των Αιγυπτίων, που καρτερούσε τους διαβάτες στον δρόμο βαζοντάς τους κάποιο αίνιγμα να λύσουν πριν διαβούν τον δρόμο, με κίνδυνο να χάσουν την ζωή τους αν δεν απαντούσαν, είχε μεταφορική έννοια. Εννοούσε πως η ζωή μας έχει πολλά αινίγματα καθημερινά που περιμένουν την λύση τους, εάν παραμείνουν άλυτα , θα μας τυραννήσουν βάναυσα κάποια μέρα.

Ανασκοπώντας για λίγο την τεράστια και αξιοθαύμαστη μυθολογική μας κληρονομιά αναρωτιέμαι με καημό και πίκρα. Γιατί άραγε ένας τόσος τεράστιος και αξιόλογος θησαυρός παραμένει στα ράφια αδίδακτος και αχρησιμοποίητος για 25 αιώνες; Ενώ βλέπουμε ξεκάθαρα την αξιοζήλευτη πολιτιστική, διανοητική και πνευματική στάθμη των προγόνων μας, εμείς παραμένουμε απαθείς και αδιάφοροι να τους μελετήσουμε τουλάχιστον έστω θεωρητικά; Ποιος φταιει άραγε για τη λοξοδρομία και την αδιαφορία τούτη; Δεν είναι καιρός νομίζετε να στρέψομε τα πανιά της νεοελληνικής βάρκας λιγάκι και προς τα πίσω; Τι θα χάσομε εάν διδαχτούμε και αναλύσομε τον μυθολογικό μας τούτο θησαυρό; Μήπως κινδυνεύει τάχα το θρησκευτικό μας καταστημένο, αυτό που αναθεματίζει και αφορίζει την αρχαία φιλοσοφική και πνευματική μας κληρονομιά για 20 αιώνες σαν δήθεν ειδωλολατρία; Πως κορδωνόμαστε τότε σαν το παγόνι αλόγιστα ότι είμαστε απόγονοι των αρχαίων μας Ελλήνων χωρίς να' χουμε καμιά πολιτιστική, διανοητική και πνευματική συγγένεια μαζί τους; Μας φθάνει δηλαδή ο τίτλος του Έλληνα μόνο σαν τον καραγκιόζη που παρουσιάζονταν σαν γιος του Θεού Δια, ενώ δεν ήξερε διπλού ποιος ήταν αυτός ο Δίας και ούτε καν γνώριζε πως γράφετε το ονομά του; Αν νομίζετε ότι μέθυσα κάπως απ' τον θαυμασμό και την αγάπη που τρέφω για αρχαίους μας προγόνους και παράπεισα στην υπερβολή για όσα γράφω, τότε θα χαρώ πολύ να ακούσω την δική σας σώφρονα γνώμη.

Δρ Δημήτρης Καραλής mailto:dkaralis@global.co.za

Τι ευχάριστο πράμα που θα'ταν να κουβέντιαζε κανείς με κάποιον που σκέπτονταν παρόμοια και που θα 'βλεπε τον κόσμο με τα ίδια μάτια! Μοιράζοντας έτσι μαζί του, τις ατέλειωτες χαρές και κωμωτραγωδίες που σεργιανούν στο κόσμο σήμερα! Μα τέτοιους φίλους δύσκολα βρίσκει κανείς στη σύντομη ζωή του. Εάν θα πρέπει να προσέχομε σε ότι λέμε για να μη ενοχλούμε τον συνομιλητή μας, τότε θα' ταν πολύ καλύτερα να μέναμε μοναχοί μας. Να ξαπλώναμε προτιμότερα σ' ένα καναπέ με ένα βιβλίο στα χέρια μας, και μέσα στη νυχτοσιγαλιά να διαβάζομε τις σκέψεις του μακρινού μας φίλου αβίαστα κι αθόρυβα. Όλες οι αναπτυγμένες ψυχές λέει ο R.W. Emerson αρέσκονται να ζουν συνήθως μοναχές. Δεν τους πειράζει να βάζουν τα χέρια τους στη κοινωνία, αλλά προτιμούν να κρατάν τις σκέψεις τους πάντοτε στην μοναξιά. Αυτο-προστατεύονται με αυτόν το τρόπο απ' την ακατανοησύνη και τραχύτητα του όχλου, διασκεδάζοντας την αγουρωπή ανθρωποθάλασσα κατά διαστήματα με τα χιουμοριστικά τους ανέκδοτα.

Οι φανατισμοί και οι μισαλλοδοξίες- του κόσμου, όχι δεν είναι μόνο ανώφελες και βαρετές για τον διανοητικό δρομέα, αλλά και του εμποδίζουν πολλές φορές για να μη αναρριχηθεί πνευματικά ψηλότερα. Η πνευματικότητα ανθίζει πολύ ποιο γρήγορα μέσα μας, όταν παραμένομε ιδιωτικοί και αθόρυβοι μέσα στην ταραγμένη οχλοκοινωνία. Καλύτερα να ταξιδεύουμε με λιγότερες απαιτήσεις στον υλιστικό και κοινωνικό τομέα σαν τους αρχαίου μας προγόνους. Φιλόσοφοι, ποιητές, πεζογράφοι, μύστες και άλλοι μεγάλοι καλλιτέχνες στον πλανήτη παρέμεναν πάντοτε αθόρυβοι και μετριοπαθείς στην καθημερινοτητά τους. Ο πνευματικός ορειβάτης πρέπει να ανηφορίζει ελεύθερος και με λιγότερο φορτίο εάν θέλει να κατακτήσει την βουνοκορφή ποιο σίγουρα και με ποιο λίγη δυσκολία.

Ο άνθρωπος διαφέρει απ' τον άλλο άνθρωπο, μόνο κατά το πόσο έθεσε η δεν έθεσε σαν στόχο την αλήθεια στη ζωή του. Εάν έβαλε η δεν έβαλε την καρδιά και το μεράκι του για να την αποκτήσει. Οι πνευματικά αδιάφοροι συνοδοιπόροι μας, αρέσκονται να διασκεδάζουν με φιληδονίες και ατομικά υλιστικά συμφέρα, που καταλήγουν σε πόνο και υποφέρια κάποια μια μέρα. Όλοι μας ήμαστε δοχεία της αλήθειας, αλλά δεν μπορούμε να αποθηκεύσομε περισσότερη από τον χώρο που προετοιμάσαμε μέσα στη ψυχή μας. Σαν την κανάτα που την γεμίσαμε με ξύδι, δεν μπορούμε να την γιομίσουμε και με κρασί ταυτόχρονα. Με άλλα λόγια, η καρδιά που παραγεμίσθηκε με υλιστικές και φιλήδονες ορέξεις, δεν μπορεί να γεμιστεί και με πνευματικές εμπνεύσεις την ίδια στιγμή μαζί. Η αλήθεια στη ζωή μας αντανακλάει ποιο ξάστερα όταν ο καθρέφτης της ψυχής μας είναι καθαρός και όχι υλιστικά και φιλήδονα μουτζουρωμένος.

Ένας Κινέζος στοχαστής κάποτε, που ονομάζονταν Hsu Yu, δεν είχε τίποτα δικό του στη ζωή, μήτε ακόμη κι ένα ζευγάρι σαντάλια. Τ ον είδε μια μέρα ένας περαστικός κυνηγός να πίνει νερό με τις δυο του χούφτες στη βρύση της βουνοπλαγιάς, και πρόθυμα του χάρισε ένα άδειο κολοκύθι για να πίνει το νερό ποιο άνετα. Ο 'Hsu Yu' το δέχτηκε ευγνώμονα και το κρέμασε σε ένα κλωναράκι της οξιάς. Ο βουνίσιος αγέρας όμως το κούναγε πέρα δώθε κάνοντας μεγάλο θόρυβο. Α! τι ενοχλητικό πράμα είναι τούτο το κολοκύθι λέει ο Hsu Yu και το πέταξε για να απαλλαγεί απ' τον θόρυβο στο ρέμα. Συνέχυσε και πάλι να πίνει το νερό με τα δυο του χέρια όπως πάντα. Αναρωτιέμαι τώρα! 'Αραγε πόσο αγνή και καθαρή θα 'ταν η καρδιά του με τέτοια υλιστική αδιαφορία; ακόμα και ο Διογένης νομίζω θα τον ζήλευε μέσα απ' το παλατένια του- βαρέλι.

Τα πλεονεκτήματα της ολιγάρκειας τα γνώριζαν πολύ καλά και οι αρχαίοι μας πρόγονοι. Ηράκλειτος, Θαλής, Αναξαγόρας, Αριστείδης, Σωκράτης, Επαμεινώνδας, Αντισθένης ,Διογένης και αρκετοί άλλοι, παραμένουν ανεξίτηλα παραδειγματικά μουσεία στη ζωή μας σήμερα.

Δεν υπάρχει ωραιότερη και ανώτερη αρετή στον άνθρωπο από το να είναι μέτριος και ολιγαρκείς στα πάντα. Πολύ σοφά εκφράστηκε και ο Πλούταρχος κάποτε όταν έλεγε: «Ουδέποτε λιμός εγένετο μοιχεία, ουδέποτε απορία χρημάτων ασωτία», =δηλ. ποτέ η πείνα δεν δημιούργησε μοιχείες και ποτέ η φτώχια δεν δημιούργησε χρηματικές λαιμαργίες.

Ο Αμερικανός φιλόσοφος R.W. Emerson, γνώριζε κάποτε δυο γερουσιαστές στο κογκρέσο το 1890, που εκτός απ' την πολιτική τους ρουτίνα, ενδιαφέρονταν συνάμα για πνευματισμό και για την πορεία της ψυχής μεταφυσικά. Συναντιόταν τακτικά και κουβέντιαζαν για διάφορα πνευματικά και μεταφυσικά ζητήματα. Μετά από λίγα χρόνια όμως, ένας απ' τους δυο βγήκε σε σύνταξη και έφυγε μακριά απ' το κογκρέσο. Επειδή η απόσταση ήταν πολύ μεγάλη, δεν είδαν ο ένας τον άλλο για 15 χρόνια. Ξαφνικά συναντήθηκαν επιτέλους ένα βράδυ σε δεξίωση που οργάνωσε ο λευκός οίκος στην Ουάσιγκτον. Αλλάζοντας εγκάρδιες και παρατεταμένες χειραψίες ρώτησε ο ένας στον άλλο: Κανένα φως ’λμπερτ; τίποτα απαντά ο Λούης, εσύ βρήκες τίποτα Λούη; ρωτάει ο ’λμπερτ- ούτε και εγώ απαντά ο Λούης. Κοιταχτήκανε με απογοήτευση και πίκρα για τελευταία φορά στα μάτια τους, δώσανε μια ακόμη τελευταία χειραψία και χώρισαν για πάντα. Συμπληρώνει τώρα παρακάτω ο Emerson λέγοντας:

'Ενώ είχαν λέει, και οι δυο τους κοφτερό μυαλό, ήταν συνάμα και γεροί υλιστές στην καθημερινοτητά τους. Είναι φυσικό συνεχίζει ο Emesrson,, όταν οι σωματικές ορέξεις υπερτερούν τις ψυχικές ανάγκες, τότε οι πνευματικές πηγές θα στειρέψουν κάποια μέρα. Δεν μπορούμε λέει να κάνομε χειραψίες με τον θεό και τον διάβολο ταυτόχρονα. Συνήθως το ζωικό μέρος του ανθρώπου αναπτύσσετε γρηγορότερα απ΄ το πνευματικό διότι είναι ευκολότερο, οφθαλμοφανές και ποιο χειροπιαστό.

Θυμάμαι τον πατέρα του Καζαντζάκη κάποτε που διαμαρτύρονταν στην γυναίκα του για τον νεαρό τους κανακάρη Νίκο, λέγοντας πως είναι ονειροπόλος και ότι κυνηγάει τον γαλάζιο αγέρα με τις αφηρημένες του ιδέες. Αντί να ανοίξει δικηγορικό γραφείο και να πολιτευθεί μια μέρα λέει ο πατέρας του, χαζοστοχάζεται να πάει περιηγητής στο γαλαξία. Με τα μάτια του κατεβασμένα ο Νίκος από σεβασμό που έτρεφε για τον πατέρα του- του απάντησε χαμηλόφωνα. Πατέρα! λέει, εγώ δεν ήρθα στη ζωή για να γεμίσω τα αμπάρια της ψυχής μου με άχρηστες υλιστικές ουσίες. Ούτε και για να μπαίνω βγαίνω σε δικαστικά μέγαρα και στα κοινοβούλια σαν δικηγόρος και μάταιος πολιτικός. Δεν μα αρέσει να είμαι κλεισμένος σαν το πουλάκι στο κλουβί που λέγετε γραφείο. Διψώ να καταλάβω το σκοπό της ανθρωπινής μου ύπαρξης- και ποια θα είναι οι μοίρα μου όταν θα φύγω για παραπέρα. Παραπονιόταν και η γυναίκα του αργότερα η Ελένη, γιατί συνήθως ταξίδευαν σε δεύτερη και τρίτη κατηγόρια με τον σιδηρόδρομο. Πολλές φορές μάλιστα συνταξιδεύανε παρέα με κότες πρόβατα και γίδια. Συντρόφισσα, της απαντά ο Καζαντζάκης, ο γρηγορότερος δρόμος για να πουλήσομε την ψυχή μας στον διάβολο, είναι να κυνηγάμε την καλοπέραση.

Περισυλλογηζόμενος τα βαθόλογα του Νίκου Καζαντζάκη, ανασύρω μέσα από την μνήμη μου το περίφημο τούτο ξόρκι του μεγάλου πέρση ποιητή 'Jalalu 'ddin Rumi.'

«Κάθε τι που βλέπεις γύρο σου έχει το αρχέτυπο στον αόρατο και άτοπο κόσμο. Εάν η μορφή χαθεί, τι πειράζει, αφού το γνήσιο θα ζει αιώνια. Κάθε αντίγραφο που βλέπεις, κάθε βαθιά έκφραση που ακούς προϋπήρχε κάπου. Μην θλίβεσαι και παραπονιέσαι ότι θα εκλείψεις κάποια μέρα , διότι δεν είναι καθόλου έτσι. Όταν τα λουλούδια καρποφορούν, ωριμάσουν και πέφτουν, οι ρίζες όμως συνεχίζουν να τροφοδοτούν με τροφή και νερό το δένδρο. Τίποτα δεν χάνετε όταν εσύ σκούζεις και μοιρολογάς απαρηγόρητα και άδικα. Φαντάσου την ψυχή σου σαν αστείρευτη πηγή και εσένα σαν εποχιακό ποτάμι. Εφόσον η πηγή αναβρύζει συνεχώς τι σου νοιάζει; αφού το ποτάμι θα κυλάει αιώνια. Διώξε τις θρηνωδίες και τα δάκρυα απ' το νου σου και τα μάτια- και κατάπιε το δροσερό νερό μπροστά σου ξένοιαστα. Μην νομίζεις ότι το νερό θα εξαλείψει κάποια μέρα, διότι η πηγή θα ρέει παντοτινά αστείρευτη. Απ' την στιγμή που ήρθες στην ανθρώπινη μορφή, - σου δόθηκε μια σκάλα για να ξεφύγεις και να ανεβείς ψηλότερα. Πρώτα ήσουνα ορυκτό, μετά εξελίχθηκες σε φυτό -και αργότερα σε ζωική μορφή, πως μπορεί αυτό να σου 'ναι άγνωστο και μυστήριο για σένα; Μετέπειτα εξελίχθηκες σε άνθρωπος με αίσθηση, γνώση, κρίση και διάνοια. Σκέψου! το σώμα σου που προέρχονταν αρχικά από ένα κώνο κορνιαχτό, πόσο τέλειο και θαυμαστό εξελίχθηκε σήμερα! Όταν θα ταξιδέψεις την ανθρώπινη μορφή σωστά, θα προαχθείς σε άγγελο μια μέρα. Τελειώνοντας την Αγγελική αποστολή σου θα περάσεις στην αιώνια κοσμική θάλασσα που λέμε Θεό η Δία. Πάψε επιτέλους ποια να μοιρολογάς να ανησυχείς με φόβους, μίση και τα άτιμα συνφέρα. Εάν το σώμα σου ξέπεσε και γέρασε, τι σου νοιάζει όταν η ψυχή σου θα παραμένει αθάνατη και αγέραστη αιώνια;

Johannesburg Παχνηστής μήνας το 2002

Δημήτρης Καραλής mailto:dkaralis@global.co.za

O ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ Του Ιατρού Δημήτρη Καραλή Johannesburg Απρίλης μήνας το 2003 Γαλήνιος με τα χέρια μου σταυρωμένα περιμένω, Ξέγνοιαστος από φουρτούνες, αγέρα και βροχή, Οργή σε μοίρες και εμπόδια ποτέ μου δεν πιστεύω, Γιατί όποιο καρπό κι αν έσπειρα γυρίζει στη ζωή. Αβίαστα και θετικά θα καρτερώ όσο κι αν 'ργήσει, Ξέρω καλά πως η πρόνοια τα οφέλη της δεν ξεχνάει, Σε λεωφόρους στέκομαι που οι πράξεις μου έχουν χτίσει, Βέβαιος για αυτό που έπραξα πως πίσω μου γυρνάει. Αγρύπνιος η κοιμούμενος τη νύχτα η τη ημέρα, Τους φίλου μου π' αναζητώ κι αυτοί ζητάνε εμένα, 'Αγριος βοριάς κι αν θα φυσά δεν λιώνει τον αθέρα, Φουρτούνες πια δεν σβήνουνε αυτό π' ανήκει εμένα. Δεν νοιάζομαι κι αν στέκομαι στα πέλαγα μονάχος, Προσμένοντας τους μόχθους μου σίγουρος μπροστά, Γνωρίζω πάντα βέβαια πως γυρίζουνε εμπράχτος, Αφού οι πράξεις μου αμείβονται απ' τον θεό πιστά. Δένδρα καρπούν στην ώρα τους, μπουμπούκι σε ελιά Βρίσεις, ποτάμια, ρέματα στη θάλασσα πορεύουν, Αγάπες, σκέψεις και πολλών λογιών σωστή δουλειά, Τον ίδιο δρόμο ακολουθούν και τη σοδιά 'πιστρέφουν. 'Αστρα, φεγγάρια αλάνθαστα προβάλουν κάθε νύχτα, Κύματα, μπονάτσες πάνε και 'ρχονται σε ώρα ακριβή, Κανένα εμπόδιο δεν μπορεί με λαίμαργη τη φούχτα, Να σταματήσει πια το δίκαιο μου εμένα για να βρει.

Αντικρίζοντας ένας φίλος του Ισοκράτη κάποιον ψηλό νέο με μακριά και γεροδεμένα χέρια στο γυμναστήριο της αρχαίας αγοράς εξέφρασε τον θαυμασμό του λέγοντας. Α! αυτός είναι ότι πρέπει για ιδανικός πυγμάχος με λιγάκι προπόνηση, λέει. Συμφωνώ, απαντά ο Ισοκράτης, αλλά μόνο όταν το στεφάνι της νίκης είναι ψιλά κρεμασμένο και κερδίζετε μόνο με το μπόι. Παρατηρούμε στη φύση πως τα πανύψηλα και γεροδεμένα δένδρα δεν αντέχουν τις καταιγίδες και τους σφοδρούς ανέμους περισσότερο από τους θάμνους, αλλά ξεριζώνονται και τριματιάζονται ποιο εύκολα. Το γερότερο ξύλο στη φύση που δεν σπάζει εύκολα είναι ένα θαμνώδες δεντράκι που λέγετε ‘κρανιά'. Καρποφορεί στις αρχές του χειμώνα τα νόστιμα κράνα του και είναι περιζήτητο ως ξύλο στην κατασκευή της γκλίτσας των βοσκών αλλά και έμπιστο αμυντικό (φονικό) όργανο όταν οι αναγκαίες περιστάσεις το απαιτούν.

Στο βασίλειο των εντόμων βλέπομε την ψείρα, που είναι το μικροσκοπικότερο και το σιχαμερότερο παράσιτο στη φύση, να αναστατώνει και να εξολοθρεύσει ολόκληρες κοινωνίες με την κατακτητική και αποικιοκρατική του δύναμη. Το βάρος αναφέρει ο ξακουστός Γερμανός γιατρός ‘Louis Kuhne', δεν είναι δείγμα δύναμη αλλά σοβαρή και επικίνδυνη μεταβολικής αρρώστια. Μπορεί το υπέρβαρο κορμί να φαίνετε κάπως ποιο δυνατότερο από το ισχνό, αλλά ποτέ όμως δεν μπορεί να αντέξει την αρρώστια και την σκληρή δουλειά του δεύτερου. Η υγιέστατη κορμοστασιά του λεπτοπελεκημένου ανθρώπου είναι ποιο ευέλικτη σαν τη λυγαριά και αξιοζήλευτη όπως το λιγυρό κυπαρίσσι.

Η εντυπωσιακή δύναμη του υπερογκωμένου πυγμάχου και παλαιστή, οφείλετε μόνο μεσοπρόσθημα στην έλξη της γης που έχει πάνω στο βάρος του. Έξω από τη γη στο διάστημα που δεν υπάρχει βαρύτητα, ο όγκος δεν μετρά καθόλου σαν δύναμη. Ακόμα και ο Όλυμπος να συγκρουστεί με τον μικροσκοπικό ψύλλο δεν θα κλάψει και ούτε θα χύσει σταγόνα αίμα κανένας. Θα σε βαρέσω εννοούμε την ιδιότητα της βαρύτητας που αντανακλά η γη πάνω στο βάρος του ο καθενός, αλλά ποτέ δεν αντιπροσωπεύει την εσωτερική δύναμη του ανθρώπου. Τι είναι τότες η δύναμης; Σίγουρα όχι αποτέλεσμα τροφής και υπερβολικής γυμναστικής, διότι και τα διό αυτά καταναλώνουν νευρική δύναμη για χώνευση και άσκηση, προπαντός όταν γίνετε κατάχρησης.

HYMN TO LOVE By Dr Dimitri. Karalis Johannesburg 16 of April 2003 Strong boat I will make my heart to sail for you, My inner yearnings for powerful resilient mast, My soul for sails to speed my dreams to find you, Ah! to be alone without thee I feel completely lost. Birds with jolly songs welcome the lustrous spring, The gentle sea waves the summer’s swimming spree, A pure rain quenches the earth and lips of human being, And my love for you longs to be eternally with thee. The love that springs from soul is indelible to years, Basil branch when’s dried never looses the fragrance, Rather live full of wounds in love and eyes wet with tears, Than be entirely ignorant of love’s godlike substance. No fish can live long enough in waterless barren grounds, All gentle scented flowers love the rays of warming sun. What is life without flowers and sweet melodious sounds? Ah! Life without love is like the earth without the sun.

"Κάθε γραμμάριο τροφή, λέει ο φιλόσοφος Purinton, παραπάνω από ότι το σώμα μας χρειάζεται, σημαίνει απώλεια νευρικής ενέργειας και μεταβολικής ανωμαλίας ταυτόχρονα ως συνέπεια. Εάν αφαιρέσομε την παραπανίσια αυτή τροφή και την αντικαταστήσουμε με περισσότερο εργασία στη θέση της, τότε θα επωφεληθούν διπλά στο στομάχι και στη δουλειά μας διπλά'. Η δύναμης δεν παράγετε στο στομάχι ούτε και στην πολύχρονη άσκηση αλλά στον ύπνο με τη αναζωογόνηση του οργανισμού και την αποκατάσταση της κυκλοφορίας. Η κούραση δεν υποδεικνύει ποτέ τροφή αλλά πάντοτε ύπνο. Κάθε βράδυ ανανεώνομε την δυναμί μας στη κρεβατοκάμαρα και όχι στην τραπεζαρία. Το πολύ φαΐ, λέγανε οι αρχαίοι μας πρόγονοι, σκοτώνει όχι μόνο πολύτιμο χρόνο αλλά και καταστρέφει την πολύτιμη υγεία μας ταυτόχρονα.

Παρατηρούμε τους ενθουσιώδες και φανατικούς αθλητές να ξοδεύουν αρκετό χρόνο συχνά στα γυμναστήρια για να γίνουν γερόκορμοι λέει. Φυσικά θα τρώνε πολύ όταν γυμνάζονται πολύ, αλλά ποιο είναι το όφελος; Αφού με λιγότερη γυμναστική και μέτρια τροφή φτάνουν στον ίδιο σκοπό υγιέστεροι, γλιτώνοντας χρήματα, δύναμη, κούραση και νευρικό απόθεμα. Γνωρίζομαι από πήρα ότι όταν οι μυς του σώματος είναι υπερβολικά αναπτυγμένο το μυαλό συνήθως παραμένει υποανάπτυκτο. Ποτέ δεν συναντάμε ανθρώπους με εξογκωμένους μυς να είναι πνευματικά και διανοητικά αξιοζήλευτοι. Συνήθως συμπεριφέρονται ζωώδες και βγάζουν το μεροκαματό τους παλεύοντας η σαν σωματοφύλακες στα διάφορα κλαμπ. Λέγετε μάλιστα, πως όταν οι μυς των αρχαίων μας προγόνων άρχισαν υπερεξογκώνονται άρχισαν να χάνουν και τον λαμπρό πολιτισμός τους ταυτόχρονα. Παραβίασαν το ιερό τους γνωμικό 'ΠΑΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ'. Ίσως να επηρεάστηκαν από τους τραχείς και πνευματικά αδιάφορους Ρωμαίους κατακτητές. Η ικανότητα του ανθρώπου να εκτελεί πιστά τις πράξεις του, προέρχεται από την καρδιά, πνεύμονες, μυαλό και την ψυχή. Η ψυχή δεν χρειάζεται καμιά τροφή απολύτως, το μυαλό σχεδόν μηδαμινή και η καρδιά με τους πνεύμονες τόση λίγη, που δεν χρειάζεται να την υπογραμμίσω ιδιαίτερα. Η φυσική δύναμη προέρχεται όλη από την αναπνοή, η νοητική από το μυαλό και η πνευματική από την ψυχή. Ο άνθρωπος είναι τεράστιος ηλεκτρικός δυναμός και δεν χρειάζεται πολλά κάρβουνα σαν την ατμομηχανή για κινηθεί, Παράγει μεγαλύτερη αντοχή όταν καταναλώνει λιγοστή και αγνότερη τροφή.

Χρειάζεται ξύπνιο μυαλό, σταθερά νεύρα, ελαστικό κορμί και ψυχικό κουράγιο για να είμαστε ολοκληρωμένοι σαν τέλειοι ανθρώπινοι. Κανένα από τα παραπάνω φυσικά χαρίσματα δεν πρέπει να μας απουσιάζουν εάν θέλουμε να προκόψομε στη ζωή. Δεν μπορεί να σκέφτεται κανείς βαθιά και ταυτόχρονα να χαραμίζει την δυναμί του με χρονοβόρες πέψεις και ηδονιστικές καταχρήσεις. Η οικονομία του νευρικό απόθεμα είναι περισσότερη αναγκαία στη ζωή από την χρηματική σπατάλη. Η απατηλή ψευδαίσθηση που νοιώθει κανείς γερότερος μετά το φαγητό κι από αλλά υπερδιεγερτικά τεχνάσματα, προέρχεται από τη νοητική του νευρική απώλεια να διώξει την περιττή και αφύσικη τροφή του. Γίνετε με λίγα λόγια αναγκαία σπατάλη νευρικής ενέργειας για να αποβάλει τον ανεπιθύμητο και επικίνδυνο εισέβαλε του σώματος. Αυτοί είναι οι λόγοι που πλανάνε και οδηγούν πολλούς δυστυχείς ανθρώπους στην κοιλιοδουλεία, αλκοολισμό, ναρκομανία, χρεοκοπία και τελικά στη φυλακή η θάνατο.

Η ορθόδοξη Ιατρική έχει Ιερό χρέος να διαφωτίσει την ανθρωπότητα και να την απαλλάξει από τον τεράστιο αυτό κίνδυνο της σωματικής του κατάρρευσης. Το ότι η προληπτική Ιατρική είναι περισσότερο αποτελεσματική σαν θεραπεία και λιγότερο πολυδάπανη από την φαρμακευτική κανείς δεν το αμφιβάλει. Το Ιατρικό επάγγελμα πρέπει να είναι λειτούργημα και όχι εμπόριο ρίχνοντας βενζίνη στη φωτιά κρατώντας τον κοσμάκη στην άγνοια και μακριά από την υγιεινή του διαφώτιση. Χρειαζόμαστε ενθουσιώδες και διαφωτιστικούς Γιατρούς που να μοιράζουν γνώση στην ανθρωπότητα και όχι φάρμακα που πλουτίζουν της φαρμακευτικές βιομηχανίες και τα προσωπικά τους αμπάρια μοναχά ΕΣΕΙΣ ΤΙ ΛΕΤΕ;

Δημήτρης Καραλής mailto:dkaralis@global.co.za